장음표시 사용
91쪽
De Trinitate. mPMiis. Vel alterius Spiritiis Salicti est priticipium.
Quod utrum lue obsurdum eSt. N. Esse proprietatem Persoria ritu duarum , i et Ue 'atris , el Filii ; quia licet Pater non possit corianti Nicare cuni Filio proprietates personaleS, quae relative opponuntur Filiationi, ut est PMern tas Om- illat icui tamen virtutem Spirandi A quae Filiationi non MPponitur. Vide haec sustus periractata apud II atauelem Calecam in Libris qnatuor contra Graecos, BeMarione nin Lib. de Processione Spiritus Sancti, S. Thomam in Oρusc. Contra Graecos ,.Pithemti in Libro de Processione Spiritus Sancti, Petavium , Natalem
Corollaria. I. Ergo Spiratio activa , quam diximus esse unam ex quatuor divitiis reIationibus . viaica , et siua Plici sima est , Patri Filioliue Communi II. Quamquam inter persollas divinas Don sit. ordo temporis , aut dis illatis , cum unaquaeque cotidem habeat naturam ; est iumen ordo originis. Prior cnim origine Pater est , secHtidus Filius ab eo genitus , tertius Spiritus Sanctus.ub utroque Procudeu
Utrum recte Symbolo Constantinopolitano addita fuerit particula. illa Filioque. Adp. Haec quaesito a superiore distincta est ; potest enim aliquod esse dogma fidei , et lamen non ivserendum Symbolo Sed Graeci utrumque cor quugunt. Aiuut enim Latinam Ecclesiam corrupisse symboluti per additionem illam . utpote salsam , et fidei contrariam ; quam cali tilenam a Photio, aliisque ince-Plam , Graeci Schismatici repetere non cessant. Nos ροεtquam ostendimus processionem Spiritus Sancti ex Filio ad dogmata Fidei spectare , reele etiani lioc
dogma Symbolo esse insertum per additioncm Parti ciuis Filioque, demonstramus.
92쪽
MO trixa haeresim illacρdoviH Ali ii suiu addita est SVii, bolo Constat, tinopolitano particola expediebat DL licio dogmni explicar tot, in Syrtiliolo. Schismatici en ira ex eo quod in Symbolo CotiM. dicebarin Spiritus. x Patre procedere , occasione M in i ivbai it docetidi, eritu Procedcre ex sori Patre .ct Ecclesium Romannii , tuae Cori Petreium docchat, a iidi: excidissu. Ergo recte Ecescsia additioiici illatis probavit, eb sexva
93쪽
irmus. qui Nicaeae cum S irituSancto congregati f&e- . ruuti Qui secus fecerint, Episcopos qui lem, et Clericos
desti uendos. laicos Dero excommunicandos Adern statuit
Coiicili uiri Chalcedonense Act. . XI. Inio Patres Concilii scistinii, sive Nicaeni II. . post fidci desinit totien1 concin- nuruiit: Nos eos, qui addunt'quid . pel adit/ιunt, anathematia avtus. Ergo particula Filio' ιe-Nicaeno Constanti opolitano ad Fecta est contra Cunoties ita iri biis Conciliis Oecumeiticis sancitos; ideoque lin/Probanda. - .
IN. Dist. ant. Prohibuerunt ConciIta illa, aliquid in symbolo Nicaeno ritutare. addere, miriuere, qliod esset Coinra fidem Nicaenam, cothc. Quod esset ipsius Fidei Nicaetiue Clarior expositio. snbdistin. Proli ibi iere pri- atos , CONC. Ipsum Ecclesiam , neg. Veiant igitur Putres aliquid mutari , addi , minui iii symbolo Nicaeno. quod ipsam Nicaenam fidem violarci, quale erat symbolum Nestoria nurn a Charisio oblati tui: idque significatur a Patribus per alteram fidenι praeter definita via
noti Volatii autem additionem Nicactio sumbolo Coris -
Nam alioquin nec ipsum sim bolum conflatili uopolita Duni reeipiendum i ssei P quia ali iii id addit Nicaeno. I iiic Concilium Cha Ioedonetise Aetione I .niIalhoma di Ait Dioscoro, eo quod in Ephesino Latrocinio dcposuθ-xit festiolantιm, et Eiris bivi a Dori laei Episcopum Propic radditionem 1actam Nicaeno symbolo eorum verborum et Consubstantialem uobis secundum humanitute re Quodi iidem aliathenia iij justum luisset,sr Coiicit inui Epli estini in Poena depositi is, et excommulbicationis quari cui iri lueoddui ouum prohibuisset, etiam non contrariam Nicaenaesidet. 6ic Joannes Atilioclientis , ceterique orietatulcs
Episcopi a '. Cyrillum Alex. i a sis. ad Ioan. Aulioch. profitentur, sc nihil addere sdei in momen ta Sanctis
Patribus exρositae; et lamen post professi γItem hunc.
longam fidei consessionem edulit, iii qua multa nddunt de Incarnatione, aliisque dogmatis , quae in Nicaelabsymbolo non sunt. Cautum cliuin est, ne quis Priva
ius ali cluid addere audeat Nicaeno symbolo; sed id non impedit, quominus ipsa Ecclesia, Iliae candem nune habet auctori latuiti, qiram habebat in Concilio Ephesino, etChalcedonensi, addat ea, quae sibi expedire visa su uti
94쪽
sa Theologiearum Insiliutionum Lib. IRCv. VII.
Quin hale additio pertineat ad disciplinam raro lem norit in
Inst. Leo III. R. Potiti sex anno DCCC IX. restitit Le-Mtis Concibii Aquisgraticiisis peiciatibus, ut ad iiDο pus licii laeHlioque facta symbolo ab ipso Leone Probaretiir:
Imo Duubolum sine ea voce Graecis, et Latiniis literi, duobus scutis arguteis in Scu Ipi vissit ad perpetuam memoriam. Judicavit igitur 'iiamcumqtac additionem a litwcuinque factam esse illicitaem. U. ant..Ita se sessit Leo, quia additio fiebavab Ecclesiis particularibiis, Deedum ipsi v. lebatiir NeCessaria, conc. Quia absolute erat illicitis, nex. Haeecillim Cotili runt ante Scivisma Photii, ex quo Graeei coepexuui impudentius Lalitiam Ecclesiam aceusare Iiaeresem. Propior doctrinam de processione Spiritiis Sancti ex I' ire , et Filio. acres , quonam tempore additiω illa facta sit 'U IImatiel Calecas etGenebrardias eatan additionem tri-Lutitit Damaso Papae saec. IV., Baronius post S. Anto-nDium, Iulianum Cardinalem in Sess IV. Conc. Horent. et alios , Putut , saetam in septima synodo Oecume Uca. Scd haec non satis probata sinit; imo valdc sitsPetila redduntur ex facto Leoms III , de quo paulo antorii Aimus. Quod certum est, priui invenitur haec addi
Do facta in Hispalliis in Concilio Tolatano III. ann DLXXXIX., deinde in Galliis, et iii Gerniania in ConCisio Aqitis; aliensi amio DCCCIX. ; postremo in Italia,c
an ipsa Romana Ecclesia med oSaeculo IX circa teinpo-TaNicolai I., ut constat non solum ex obiectionibus Pli di, Veium etiam ex responsioneRatramni CorbejensisLib. Ia. Resρonsionum ad Objeci. Graes. qui Probat, eam additionem iii Ecclesia oecidentali recte laclam; tandem totius Ecclesiae iudicio probata est iti Conciliis Oecu- incilicis. Do additione vocis Filioque vide Petrum Pi
vi in aliqua dc processionum divinarum principio ad
denda sunt, ut suus etiam Scholasticis quaestionibus tri Luatur Iocus. Quas tamen non more ScIit Iasticorumi triactabinius, qui magnas his de rebus, atque Prolixas, Bolant Heru coutroversias ; sed attingemus leviter, De
95쪽
aut omnino contemsisse Scholas; aut diutius, quam par erat , in iis immorati videamur. s. IV. . . De principio dioinamum processionum. . Ado. I . Duplex Theologi principium distinguunt, quorum alterum dicitur Princiρι-a qtuod, alterumρrancini miquo. Prius est persona quae producit, alterum est virtus, qua produeit; ct hoc iteriam duplex est re γιotum,et Proximum. Proximum est viritis,quae immediate producit; remotum, quod medivite. Bes e ligoti potest exemplo artificis. Sculptoris persona ex. gr. est principium quod producit opus; actiones enim sunt Hyositorum , Seu Personarum. Virtus autem eius est principium quo. Et hoc. duplex est; aliud remotum, nempe naisira huma-Da, intellectus, voluntas , ars, brachia, manus; aliud Proxιmum, nempe malleus, et scalprum. Sic etiam in actibus internis intellectionis, et voluntatis, persona Petri est principium quod : natura humana est principium quo remotum: intellectus , et voluntas principium quo proximum II. De pri iuripio qMod divinarum processionum nulla est inter catholicos controversia; constat enim , Patrem
generare Filium: Patrem, et Filium spirare Spiritum 1ancium ; unde Patris persona est Principium otiod Filii: atris , et Filii persona est principiam quod Spiritus Sancti. Sed controversia est in scholis agitata, quodnam sit principium quo i licet mim nulla sit in Deo reali si istinctio intcr haec principia, est tamen rirtualis. Principium quo remorum esse naturam divinam, consentiunt Theologi. Principium vero quo moximumDurandia in L Dial. VI. q. a. putat, esse ipsam naturam divitiam, prout est foecunda, et it niua; S. Bonaoentum. Usas relationes paternita tis, sitia tionis, spirationis, de quibus insta agemus; S. Thomas, et reliqui Theologi.
intellectum, et voluntatem , non absolute considerata; sic enim tribus personis Communia sunt,nec tamen sin.
gulae personae alium producunt terminum; sed quatenus adjunctas habetu relationes paterui talis, et spirationis
96쪽
tamquam. Coiulitiones. sitie quibus iti tessecuis
Prob. - .a Pors. Illux est divinarum Processio mim principium utio. rc moliam ita sitio tali iluam in radieccontiitetur producondi virtus : Atqui virtus producendi, sianccuit, Die t Mauri, i Ila sit, conlinetor 'in nati ra divi Dd , tamquam. iis rustico a ιma nostro intelligendi modo omnia Dei attributa ch omnis operatio mana-
DAl. . N pe : fura DiMina es diquaedani sum cires , quae nec giguit , nes gignitur , - nec Procedit. Aos , inquit PontikX c . a , incra Myrobante Conci lis , credimus, ec est de-ιr. quod una quaedam sum- na res est , incomyrehensibilis quid m, et io ubilis; quas Merociter est Pater. Fuiue, et SPiritus Sanctus. . . et illo res non est generaus, neo genita nec procedens. afrgo natura divina non est principium quo proximum divinarum processionum. 2o. Dater Producens, atque productum realis necessc est in rccdat distiuetio; absurdi 'enim est, ut aliquis Semel ipsum producat. Iirgo si natiara divina esset princi-
Diu ni qu' Proximiani divinurum proci)ssionum Filii ci Spiritus Saurti iam ipsius Fili ε; et spiritus Sancti uatit-
ra QMet Dumcro distincta a natura Patris: qnod repugnat uuilali essetitiae divinae e luio Filii et Spiritus S Pςrsonae a natura diviva reipsa distinguerentur: quod absurdum esse Lib. III. cay. 3. demonstra ulmus. Ergo et is
3 O. Omnis iratura nihiΙ immediate per se Producit,
sed rex sacultates suas. , Ergo . . . ' 'O M. I. coni 1 ni. Pari. Concilium Lateranense IV. , ut paulo ante dictum est, definti it, naturam diuiuam noncsseruiaeo Seuerantem , nec genuam, nec procedentem.
97쪽
iam est de principio quo proximo . tiou aut 'na rFmot Cujos rei ea ratio est, ciuia si natura divina pODerctur rit
Principium cyt o pro initim processionis Filii, et Spiritus
Saericii , Necessario se sueretur, natur in Filii, et Spiritus Sancti esse numero distinctam a natura Patris, ut mox ost Ddimus. Et revexa Abbas Ioachim hanc doctri-MM Si ne conseque ullomi vidit, et docuit , unitatem nasturae divinae ὶ non esse Meram, et se Prism. sed quasi collectioram, et similitudinariam qaemadmodum dictiu-l vir n utit homines tinns Popillus, et mia. i iideles. tinarices ala, i in ilud Am. IV, 32 mtibilita mus credentium emi cor tintim, et anima tina . Sed tintura divi, in statuitur Principium cytio remotum divitini tam Pro Costolium, obsurdum illud non sequitur. Virtus enim ς 'i' andi , atque spirandi lirae tamquam ex fonte anniurae divisa utiere. ii, telligitur . Diiiii ali ad cest. Di Si virilis communicandit eniti Filio , et Spiruit Saticio
CSt, ipsam Dei essentiet uti esse procrasi iam Pi iuCipiunt. Dest. ang. Nulla est realis distinctio , sod tamen riguoscenda est distinctio piria Us, μι Libro III. En '. 3. diximus, cono. Secus, negIFii inmur, iii Dco intelli iv velle et esse aion distingui r ipsa'; sed cum Mit Itit distin antur, dicimus, principium processi inim non esse s a tum limi proxime in iiisa essentia; si otii in hoc virtualis disti incito susticit ut dicauitis, essent in m I)ali is Moriani unicari Filio , Doti 'cro personam. bi. ilicii cliuiunt dieamus, non se, sentiam PrinCipi Umym3.νι--Πum processionum, sed aliud ab ipsa cssentia
Inst. Patres docent, Filium osse de stibstoralia Pa- eris, de essentia Patris. Susiciant pro omnibus Patres
98쪽
95 Theologiearum Institutionum Lib. IV . cap. VII.
se nia,sicut natura de natura, et substantia de substan-
-tia . . . . sic et Moluntas de Poluulate . . . . Suia '
non est aliud Dei poluntas , aliud Dei natura. Sic et1Ιilaritis Lib. de Unodis: omnibus creatis substantiam Dei poluntas allulit , Filio Dero natura dedit. Et Damascenus L ib. I de PMd. Orth. ca'. 3. ait, gene
rationem esse ostus naiiarae. Ergo.
N. Dist. ant. Docent, Filium esse de essentia Patris ad evertendum errorem Aria uorviri; qui asserebant , ii . Ilim esse ex nil illo Creatum, cono. Ad constituendam es.sentiam princitati quo Proximum processionis, ner. Non orgo iis in locis propositum erat Patribus enucleatius e plicare principium quo Proinimum processionis, Sed tantum Arianos oppugnare , qui docebant, Filium esse creaturam libera Ρatris voluntate ex nihilo eductum.
Intellectus , et poluntas fune in Deo minclytum quo Proximum generationis Filii., ee 'rocessionis Θμritus Sancti , i non quidem solute spectata , sed quatentis adjunctas habens relationes Paternitatis, ι Filiationis. Prob. I Pars. nempe intellectum Patris esse principium quo proximum generationis Filii. I. Sacrae litterae Filium appellant Verbum Datris. Ioan . I. In principi erat Verbum. Et iIuidem hoc nomine eum ab aliis per sonis distinguunt L Ioan- V. I. Tres sunt qui tesum nium dant in Caelo: Pater, Herbum, et Spiritus Sanctus. Atqui Verbum est terminus intellectos. Ergo. Prob. II. ea: PP., qui ideo Filium, docent appellari Verbum quia de Patris mente, atque intelligentia procedit. I ' Tertullianus Lib. coni. Praxeam cap. 5. ait, Filium esse Dei rationem, quoad cogitando Pater illum generet. a. 'Basilius Hom. I- Ciar Verbum' Ut pers icti iam Fit. Processisse ex mente. 3o. Gregorius Naa. Orat. XXXVI. Verbum porro dicitur,quia ita se Dubee ad Patrem, ut sermo ad mentem. 4o. Augustinus Lib.
XV. de Trin. cap. 13. Verbum natum est . . . . de Pa
tris scientia, de Patris Sapientia. 6o. Fulgentius rab.
99쪽
in mente perbum. sicut in corde consilium cum enim mens
apud se perbum habet, uti me evitando habet; quia nihil aliud est apud se dicere, quam astud se cogitare.
Cum ergo mens cogitat, et cogitando perbum intra se generat , de Suta substrantia generat perbiam.
Prob. III. ratione Theoldgica Filius Colos. I. i5. di ci tur imago Der inoisibilis'. et Heb. I. 3. Splendor gloriae et figura substantiae Patris. Atqui ctis maxime spirituale, ut est Deus Pater, non alia ratione potest intra se gimere sui ipsius imaginem, et figuram nisi per intelligentiam ; mens etiim intelligendo imaginem objectae rei intra se efformat. Ergo hic. Et quamvis in mente creata verbum . sive imago rei objectae; persona Non sit subsistens , sed mera obieetae rei idea; in Deo tamen imago cum pcrsectissima sit subsistentiam' habetralioquin non persecte persollam Patris , qui' ea tem
Sona subsistens , repraesentaret. Prob. 2. AE pars. Spiritus Sanctus vocatur a Patrihus
Charitas, Amor, Dilectio, Unio es Complexum et
Filii . Atqui haec omnia a voluntate proliciscuntur. Ergo et c.' Ipsum nonicia spiritus autuli, voluntatis designat; spiritus enim motio est, atque impulsiis: vo. Iiintatis autem est metitem in rem amatam movera , inclinare , impellere. Ergo etc. Prob. 3. a pars. Intellectio, et politio absolute specta. a communis a tus est i Auin personarum ' non minus
enim Pater , quam Filius, et Spiritus Sanetus intelligunt, atque amant; quia unica est tribus operatio , sicut una natura. Ergo si intellcctio, et volitio absolute principium essent processionum, prosecto Filius, et Spriritus Salictus alias etiam personas producerent, et ita prodessiones in divinis essent numero infinitae. Quod absurdum esse, nemo non videt Ergo intellectio, et volitio producunt Verbum,et Spiritum Sanctum, quatenus conjunctae sunt cum Paternitate, et Spiratione activa, non tam Piam Principiis ud productionem concurrentibus, ut nonnulli
volunt Scholastici, quia earum relationum munus, novirtus non est producere, sed dumtaxat ternithare naturam, et reserre unum ad alium; verum tamquam condi
tione. sine qua intellectio, et volitio subsistetites te mi-Fula. Tom. II. N
100쪽
93 Theologiearum disti titionum Lib. IV. Cop. VII.
uos Iioli Petreitus , iri ajimi, ii l 'etro rion est Principium ejus operationum : sed tantum natura humana , a quye in Gbstracto quidem operari non posset, quia sui sisterilia careret; 'pei alii rtamcn qualcuus a persona Pciri terminaturi; ita. . it ipsa P ciri persona sit condi ho , sine qua natura humana, quia non Suhsisteret. , operari Don posset. Corinoris.
rigo: solae relatio 1 Paternitatis, et mirationis. 't . . Sunt Principium φιo proximum divinarum proces Homm. Si enim non sunt. Principiunt etiam conjun-maei cum 'intellectivite, ac volitione , ut dictum est i. aestiori . si solae lectentur. .
II. Ex iis, quae de principio processionis FiIii, et spiritus Sancti Micta sunt, erui potest aliqim
ratio , cur processio Filii dicatur generatio, non vero ita vocetur processio Spiritus Sancti. Quamvis enim Peta ius Lib. VII. carp. 13. novem recenseat rationes a v*teribus excogitatas hujus discriminis ; veri imilior. tamen esiis tentia S. Thomae I. P. Q.
I LII. -l. 1. et 2., et Q. XXXIV. art. 2. Generatio enim est ori δ' pipensis, a Miρeme principio coniuncto, in similiιudinem naturae ri processionis : quae est desinitio generationis apud Theologos, et Philosophos re Repta. Atqui in. ente spiritalis solus intellectus virtutem pxoduce i sibi similem imaginem, ut summa ilictum est; voluntas .vexo natura sua non Rd Si
militudinem lendit, sed ad unionem. Lrgo Filius , qM procedit per intellectum, vi suae processionis si in studinςm habet. cum Patre; ac proin s ejus Pro -
: recte generatio dicitur. Processio Verbli, in quit S. Thomas , in dioiniis habet rasionem generatio nui; . procedis sejm per mo intelligibilis actionis, . quiae eει vexatio pilae , et a Rrincipio co qncto. et mundum rationem similitiadi i ,quia conceρtio intelle- .vius eii similitudo rei intellectae , et in eadem naIura existens. Vi ,.quae Pelavius Lib. VII. caρ. eo
gerit ex hac. D. Thoniae ψο-οι - .: η - tamen pro .catholicis non ut ceris,. sed