장음표시 사용
121쪽
Praecipue quotci ius ipsi pessotiae iii si iii . neg. Νῖ spe di
Tescruin , cotis uter aras'. divitias Pri solias coii uiuere. Licet ei liti, vela ioves accidentales , ut c,r iii creatis vclatio laetitiis nil filium , perso imini jani constitutamve luirat limia ita tanteii se re, li libet iii relatioitibus stitis α ιlitilibus . Cl Dentialitilis ; qualis est in divi Dis i ci iii, i atris ad Filium ei. gr 'eum alatina ex Sui naturri nil coli uis Dialitiai uni reio intur seni in Natura si a lotina VOrporis in , .sequitur , Teluti iii iii, Itanc i sum' ci ii inhiat consiliuhre.. Exi ira aut 'in iesponsione facile' reliquae:Scliolu-stic ii uiri tirgii talio tibs dissolvi possura L. Dicunt pia ut I.' fiod refertur . prius coris ii luitur , , filia in Neseru-tur ..1 'mo relatio requirit , ne siιρμο Iιι twrsonas iam tit unde cotistii vias . Guiris relatio sutida meiatumo liquod requirit, ex quo exurgiti Igitur relationes divitiae Stipponunt iii personis jam nliiii, de ckns triuiis iuudam clitum suum. 3.' Mutius relationis noli cst reii 1MODStilucve , sed latitum referre. 4.' Ista in rei re a tacitia luram esse ad aliud. Al persona iioli est totand aliud ; paler eae .gr. spectatur ei quat cuias tu seM,t, et qui leti iis ad silium csi. Ergo uoti per solam uiuii Oueui constituitur.
122쪽
Theologieartim Institutirentini LibIV.Cap. XLI.
Bospori detur enim haec vera esse de relatioitibus occidentulibras , ut est relatio domitii ad simuluili' ut etiam Patri, ad filium in creatis. Posse citam hae vera esse de resuliori ilius stibilantialibus vii sp ct titur imperfecte secundum id quod sunt ad n Iterum i secus
Vero si spectentur secundum tripleuc earum munus a
praecipue secundum id quod suiu in re si ibiecta OMic. II. Pe sona ex Augus 'no Lib. VII. de Trin. caρ. 6. dicitur ad se nori ad ali .m ; hoc est absolutum aliquid , non relativum sivificat i alio tu in , iti- . si persona Bd alium dicehetur posset ulique dici Pater persona Filii , ct Filius persona Patris :quod absurdum est. Ergo per relationem constitui
non Potest. U. Dist. ant. Si nomen personae generatim usurpetur , conc. Si Pro.pcrsona divina , subdisi. Dicitur
ad se, Don ad alium, luatenus uoti significat relationem accidentalem, conc. Quatenus non significat relationem subsislcntem in natura divin , cuius rotalionis triplex est mutius . ut Paulo alite diximus. nes'.
Nomen hoc persona , inquit S. Thoinasciri. 4. . dicitur ad se , non ad alterum ; quia sienisicat
reluitonem Non Per modum relationis , sed per modum substantiae , quae eit haras iasis. Et secundiam hoc Ati-gustinus dicti, quod 3r scat essentiam , prout essentia est idem cum byostasi. Atque tractratiotie dici inquit Pater persona Filii i quia, clim Persoria relutionem significet si absistetitem , si Paler persona Filii diceretur , eo uti liae' significaretur , Patrem csse rcla. ivam B illi subsistentiam ; sed nihil vetat dicere : Pater est persona' ad Filium . Utrum aut ui persona re-lzOriem direct c , an oblique significet . idem S. Thomas eodem in loco late disputat , cuius Drac-Si ut sequi doctri ita in , quam Petaoli , tam Aueus iniselirentiam , ac desinitionem hac iv re ex professo
impugncii Lib IV. cap. . Sed a suo ipsius. Ac itaste ca ligatur. Sed hac Schylastica controversia reli- Ciu, iii qua a gre hactenus , atquc inviti versati sumus , tie ista omnitio tirones ignorarent, videamus quae sint si ligularuni perspnas uin Domitia , quaenam omini Dominum fati Silus , quae attribula nolimnalis . .
123쪽
De Permna Pafris. l. Primum, praecipimni Primne Persorine est
Nomen Ptiaris in Scripturis usitatissimum, et a Patribus frequentitis usurpatum. Advertendiam tamen est,
hoc nomen dici posse vel de ipsa Dei Datura , vel de persoria Patris : sive ,' ut Scholae aiunt , veὲ essentialiser . vel nosionaliter. Notionaliter prima persona Patre appellatur respectu Verbi , estque nomen ejus personae proprium. Essentialiter vero Pater di Cilor vel respectu cncaturarum omnium , siciit dicitur Iob. XXXVIII. . Pater 'Goi vel respectu hominum , qui per gratiam satietificati filiorum adoptionem, conseculi sunt: ideoque clamant, Pater Rom. VIII is. Nodionalis autem Palernitas prior , et nobilior est essentiali , et quacum hae alia paternitate, 'ut ait, Apostolus. Ephes. III. I . Mecto gentia mea ad Patrem Domini nostri Jesu Christi , ex quo
omnis paternitas in caelis et in terra nominatiar. Il Alterum nomen em In Penisi, quod Graeci αγενvη- τον dicunt. Qui autem scripserunt accuratius απονητον , et πενητον distinguunt. A γενητον enim increatum ignificat , es que tribus personis commune Nomen. Aγεν - τον vero ingenitiam 3 et quatenus excludit omne pri Dci- Pium est proprium Patris : sicut e Contrario γεννητον , nomen est Filii:γενητου vero , quod crea m significat, divitiis personis noti convenit, ut observat Damascenus Lib.LdeFide cap. 8. Sed hoc discrimen non om Drs servavere Patres ; unde nonnulli Filium dixerunt αγε-η νCotis indentes scilicet πεν ris , et πεισον. nisi serie lite aliquid librariorum incuria peccaverat Hac nomitiis ambigui inis abutebanior Anomoei ut Verbo divinitatem negarent. Dicebant ον-- ita divinitati propriuari , ut ne cogitariiquidem posset Deus , qui e Missista non esset: imo nuisam esse assi mabant inter εγγη σε et Deum distinctionem , ne illam quidem, quae est per rationem , κω' επινοιαν. Qua de re suse Pe- avius Lib. V. disserit , Moswie etiam Lib. III. cap. 3. , quantum sussicere videbatur , disputavimus. Cae-
124쪽
x a Theologicarum disti ratiσnum Lib. IV. Cay. EL
Cai: lerum ex ipso Ingeniti nomine Basilius Verbi illis vinitatem coiitra Alianos. acute deratoisStrat. Non euin, Pator diceretur itigenitus, nisi ulla e Sskt persoria divina ab aeterno scilitia , u qua Pater Pur iugeri ilition cli disceri teretur. Ixi. Tei tiunt nomen est Princlyti, quod i iecusiarixa bione Putri alimbuitur , eo quod sit. Principium si- tu, priuuillio unde a Colarilis Toletatio X . . Mo--
Vo Muthuluin Patri ast λ Priasum est omni pol mitia; quia ipse a nullo Procedeus. aliorum Personarumpi inei pium est . Diade in aevmbolo ei in . dicitia 1s --
125쪽
bi, quam Sermonis p co quod Sermo vox est prolata
extrinsecus, vel laum autem interi 'ilietitis foetus.
Noliten auium hoc λυγυῆ, kerbum, aliquando nil auibus pro essentitili iti tessi gentia Dei usurpatur, id is te . t I 'atri, et Spiritui Sancto tribuitum ut apti l Irenaeum Lib. II. eDρ. 8 , et Basiliunt. Sed hoc rarius, ct ex Contextu si onoliis facito inlesligitur. III A piu)llatur citam 3.VIuniis ot 'alii q. ut Colos I. Is.
Qui est ago Dei im is ibilis et II b. I. 3. sylendor glo
Dic quiritur quidem si utili ludo , ut patet; alioquin ima
SO Hon crit, quae a protio Po aberrat. Acquiritur cliamCxpressio i Mumpc , Ut imago a prototypo educta sit: sic licet ovum ovo sit simillimum , Doti iam n uti unx' est o laetitis imago; quia unum ab alio Dori est prodi ciri n. Denique opus est , ut similitudo vi ipsius producit onis liabeatur. Porroi litico triaFilio con citiunt. IEst elii in Patri similis tum quia Candi mi habet naturam; tum quia ipsam Paliis p rsonam Persecte repraesentat: Sν etiam a Ilair productus. eique sinitiis vi ipsius pro- :essio Dis prodocitur ; procedit citain Per intellectione in , Muris Propriuin est Producere verbum rei, inlcIlccincsim te: Ulade Augustinvs Lib.. AU. de Trι n. P. 5elys una, inqui ierns Pater gemιit Verbtim sibiae 7Gale Per oonia. Aon enim seipsum integre, perfectenue dixisset, si isti ititia minus,stit iam us esset tu ejus κε bo,
litteio e soli Filio tribuciny, retinique' vocis Pri Prietzium Loti iii P iiii es.Hilurius Lib. de Irin. Rusiastinus Lib. VI. de Trin. ων. Io. et Lib. VII ca P. I., AN, Br osius Lib. A. in constautor rutilaea Di et Grai Chtamen Scriptores initius hac in te ciccurate loculi, Moam Latini, imagini si)tionaeti Spiritui S. tiam uir crim-t
nodant, quem. dicunt Patris, Filii ian: imagi lieni quia cibi utroque procedit . ut ex Athanasio Eμαι. II. ad Λer GPis n. Basilio Lib. V. ema timoni Cyrillus Lib. IIII. Thesamri ad veriit Eslius ια I. Dist. A A PII. Quauivis autem limitio ad inruginem Dei sit cotidi Ius,
126쪽
citra cla re dicemus iii seqtienti Libro ; unus lanien Filius es persectissima imago Pa ris , et figura su stantiae eius. IV. Denique advertendum est, Filium aliquando a Veteribus appellari .ς istium , aut Diritum Saucitam, propter divinam ejus Daturam. iritus enim est Deus: Ioan . IV., Idque observandum Apud Tertullianum Astolog. cap. II. . Oprianum de Idolor. panis. , Laelantium L . b. IV. ca'. b., et alios.
V: Attributum Filio apyroyriaciam est Sapientia; eo quod ex Patris intelligentia procedit, ut paulo ante di-aimus; ita ut Sapientia aliquando ipsam Filii personam significet, aliquando attributum ei vprostrisuum. .
I. Tertia persona dicitur ε Spiritus Sanctus ; eo quod ex sancto Patris. et Filii amore procedit; Spiritus enim impulsum signiscat; unde ventum saepe spiritum sacrae litterae appellauta at proprium amoris est animam impellare in rem amatam , ut observat S.
II. Dicitur .etiam a. in Donum, .non quidem respectu Patris et Filii. quorum ab avierno e3t per naturam et a quibus procedit: sed respectu rationalium dumtaxat oreaturarum , cum irrationalitius rebus nihil donari, sed dari tantump. aut pracberi possit. Hoc autem nomen habet propter ea em amoris rationem. Amor enim est omnium donorum primum. et ex eo oumia dona proficiscuntur. Unde spiritus Sanctus, Iicet non sit donatus, nisi ita tempore, sicut legimus Ioan. VIII. , . nondum ervi Spiritus datus; ab aeterno tamen procedit. ut donum. sive donabilis, ut observat Augusti- .utis Lib. V. de Trin. c . 15. , ideoque licet Filius etiam .
ita Scripturis legatur datus, ut Ioan. III. 16 sic Deus dilexit mundum, ut Hlium suum unigentium daret; et Iae. IX s Filius da us est nobis; proprie tamen doni nomen Spiritui Sancto tribuitur. Dicitur etiam Para
127쪽
De Trinitate. Ge eius , sive consola lor ; eo. luod cliaritatem in corderio .lro itis siti idciis . miri: animum solatur , ec refiCit. III De iii lite appellatur etia in charitas , amor, Muio, Oinctiliam, comPlexus Patris, et Hlii . quae omnia ex
ipsa ratione processionis, Spiritui Sancto tributa sutii. IV Atque eaudem ob causam quaeclim lite ex Cha xi tale . boni late , misericordia Dei profecta sunt, Sst ri tui Saueto per ast opriationem aptantur. illuc divinorum Iargitio donorum ipsi tribuitur Isa. XI. 2. , Ioel. II. 28., Joan. XII. 39. et XIV. 36., I. Cor. XII. etc. imo et oinuta , quae ad Ilominu in salutem operatus est Christus , Spiritui S. sacrae litterae tribuunt , ut ejus conceptionem Luc. I. 35., jejuniuiti Maith. IV. 3. , miracula Matth. XII. 28. , facit sici uiri in cruce Neb. IX. 34., resurrectionem Rom. VIII. xi. Denique hominum salictificationem in scripturis Spiritui S. passim tribui , nenio est , qui igDoret. T. quunt enim erat, ut DPera, quae charitate tu Dei Commendant, ei potissimum personae attribuerentur , quae ex persectissima Patris, et FiIii Charitate procedit. Vide de singularum personarum Dominibus su- se , et erudite disserente in Petautaui in V. cust. S., et Lib. VIII. cap. I. et I a.
De ratione, et modo hyquendi circa SS. Trinita em. REstat, ut quasdam tradamus regulas, ex quibus deSS. Trinitate loquendum est , ne incauta locutio errorem aliquem . aut haeresim sapiat. Naui , ut ait Augustinus Lib. X. de Cio. eap. 25. Liberis perbis loquuntiar Philosophi, nee in rebus ad intelligendum dissoluimis innsionem religiosariam aurium Periime actam. Nobis autem ad certam regialam loqui fas est, ne perborum licentia, etiam de rebus, quae his signi
incantur , impiam gignat opinionem. Quae quidem
regulae ex ipso catholico dogmate facile eruuntur. Cum enim constet, tinam esse Dei essentiam, tres Personas a se invicem reipsa distinctas , quaru- se cunda procedit a prima , et tertia a prima et Femum
128쪽
Fralem m alii festum est . quam ilhcl eritii HCiatiotietii csse falsati . , iuste tulit multiplicem sicli e sciritalis . alit inam ruit, tollit personarum. aut Per Peram exprimit earum Proces torio, aut re iactu di- Mincironem ponit inier ipsas, et evsentiam.
II ino sequitur I. dici Don p se ua Trinitate aritici, et alitia . sed a s , si alitis. Prior enim Iocutio e sentiam sicit multip ieem. Alius est, inquit Augustitius Tenet. XXX, I. in Jorire. . recse dicis '. udi. on recte. Alius enim ess 'Rlius, Pia non is se, quς Faler , ee alitis Pate ', quia non est ipse , qtit He -δius ; non tamen aliud, sed' hOD Usum est et Pater, et I ius. 'II. Diei non posis; essentia Reverat, utri nuera M'.
atu Procodit. Si enim hoc vorum .esset, multiplex ε Mi csse ui et ., Qtia in re Abbas Macturis merito, rostr Iiei ititur. Assercus Elaim contra Petrum Lom mr m. essesnciam generare , generari , et Procedere, muli plicem secit Dci essentiam , De pie aliam in Deo Mnitatem posuit, quam ilia m. qua dicimus. Plures homi-Hes csSst ianum populum. Dixerunt i iidem ti annul Ii veteres Graeci . Filium esse γωγητον, grauestrantiam
genitam ; sed illi Mit pro hypusio si posucrunt , ut . a'. II. monuimus. Nunc dclini in horum Dominum. significatiotie , ab hae lolitiendi ratione reccdundun, rq t. s uni avis autem nonnulli l 'al res improprio locuti in assirmaverint. Deux de sein ο , quod ime est, te niait , ut Augustinos Lib. de Id. et symb. ca'. 3 Filitis ost essemin de essensia. ut idem Augiistinum Ub. VII. de Trin. cap. u. Dioinita Fini in net. riara Patris nata es I, ut Fulgentius Lib. de id. agI et. Cast. P., aut cjusdem generas Alia . quac opua Ut Eros occurriti it ; cortim tamen dicta benigno intelligenda sunt. et commoda iii terpretatione mollienda, in xii monet I titis in I. Dist. U. 3 I. Nihil 'enim a - iii disi hi vini in . nisi Filium non de nihilo laetum,
ut A ei alii dictitabaia , se sicκ PRire genitum, ut at , eundenique hahere divitiam cum Patre naturam. Qitan 'li nni aui m natura divitia seu ita non est non 'o-LCst tarn m iiiiu vocabulo dici ingenua ; cuin ingeniri norueti proprie. Patri tribuatur, signiscetque personam, quae a uultu procedetis, obatum principium sitis Diuiti su by Cooste
129쪽
De. Trinitate. m. Appellari non luisse l)en in triplicem, licet ei
cur clicatur Trimis. Qui ctiim triplice in ilicit Deli in ipsam cyas Substautiatu cluo in in modo tartillii dicetii essu significat. Ui Je Augustinus. ν I. de Trin cas'.
6. Aec quot ιiani Trinitas est , ideo trιρleae hialandus est , alioquin minor erit Pater solias , aut Filitis so-lias, quam simul Pater, et Hlius : rui concivit S. Ilionias I. P. Q. XXXI. art. I. ad 3. Quapropter et si Potavius Lib. VIII. cv. 9. variis rationibus eam locutionem excuset, at lue ex Cicerone probet, triplicem , ac trinum apud Latinos idem,sigi illauro, xio his tameti Augustini auctoritas, et ratio Potior ost. IV. I iidem ad initii non possu Voces ianiti, coΠΙ- cti, ita ut dicatur Deus essc aliquid tiuitum cx tribus personis; haec enim simplicitati nulli rac divitiae ollici utit.
iam inde a secundo Ecclesiae sacculo a l)cit minis Constanter usi ii 'altim i Ex communi enim usit lixtim , nc desinitum est non ad ossentiae, Sed ad personari tritium crum explicaridum; i iidi i id iii cmitrarium m-1iulli haeretici cavilla illi tr. suos redarguit ipse Calvinus Lib. I. Inst. Cast. I. I. et dist. c. 6.
I. Pari ratione quia Deus, et Deilas inicr se re- ipsa tapn distinguitur , sicut dicitur a Patribuq Deus
ιrintis , sic et iratia Deilas . sicut et trina UnDnx, ct iana Trinitras, . et pirius trina , et tritia Maiestas.
IIincinarias quidem Rhi mensis Saoc. IX. GGIA Scul clio illud praeter nita olnecit, iluod tr; nam Deitatem diceret ; ideo luc iit hymno martvrum corrigi
jussit eum Vcrsum: a tritia. Deitas , unaque POSCimus , Pio quo cani Voluit: Te summa o Deilas. Sed
Ecclesia in li)mtio . qui in Festo Corporis Christi
canitur, Gothescalchi locutionem retinuit; et merito, Cum eam usurpaverit etiam Augusti laus Lib. de dua- ,tιs aut ab . ,. Lib. .XII. CONfes. CVP. I. , Serm. BII. de Verb. Dcm et Lib. I. Retracl. COP. 15. n.
L. ; ideoque judicium II inc mari Dimis rigidum, Eh-- verum iudicavit: citui uirunt luc diei posset :Deitas , ut in hyniuo' Mar riam ; ct trina Deitas , ut in liymno Coryoris Christi.
130쪽
naturam usu penitis, dici non possint aeterni'. neerres immensi , -c tres impotentes sicut in symbolo. iuod Athanasio tribuitur, habenius : aeternus Pater, Geternus Filius, aetornus Syiritias Sanctus . et tam vnon tres aeterni, sed unus aeternus etc. E contrari in si adllibentur ad designandas P u sorias, non Est RbSurdum dicere tres aeternos ; S gtiis M ant euina tres Perso-Nas , habe iclcs aeternitatem. Sca alia rulio , est de a jectiseis abstractis , ut est aeternitas , immensitas etc., tuae cum nolinisγ ad designatidam naturam possint i sui pari, dici non possit in in imo tres aeternitates et . VIII. Vitandas esse has. voces unicus, singularis , solitarius et destruunt citi lii pergouaria in iliri rerum. Uuile S. Thoitias I. P. O. XXXI. ara. 2. Ad oitaudum, inquit, Sabellii errorem, pilare debemus sin-gtilaritatem . ne tollatur C , municabilitas essentitae
diuinae. Unde Hilariuy dicit Lib. V I. de Tri di
Patrem , et Hlium singulareis Deiam 'raedicare, Sacriti gum est. Caetrrum citi ii ex Contexu patet, Sm Ilioliem esse de natura divitia. , Disti de personis. Dediri appellare Ulaicuin, ust cxcludendum polyllicis ritu in , non esset.ub, arduiari, sed se inper satius cst ianum di, Cere , quam uulgum. IX. Personas appellari debere dIstinctas , discr e- odsi non vero sejunctas, seyaratas, discre 'antes, dissimiles e D. De signi licetiar , eas iton esse reapseMein in una.simplicique essentia. Istuc ide in Si Th mas I. P. Q. XIXI. art. 2. Ne tollatiar, inquat , simplicitas dioinae essentiae , Disandum est nomen Se Parationis , est dioisionis rete est totius ire Partes. Ne aiatem Iollatur aequalitas , pilaudum est nomen de-aybritatis. Ne pero tollatur similitudo , Midandum ebenOιnen alient , et clis restantis. X. Porro tres divitias personas similes , et aequa Ies esse, side catholica teiieriduin, et a stirnia iidum. Quoi a Scripturis , et Ρatribus traditum , iii Concilio Laia eratini,si IV. sancitum est. IIaec tamen similitudo , et BCqualitas non ceterarum reruni more intelligenda est, quarum sitiralitudo, aut .acqualitas i ii pari, sed distiu- Cia qualitate , aut quantitate suit datur, citui iii Dco nec qualitas proprie sit, nec quatililas; sed substant a S