장음표시 사용
211쪽
clivma viri ule, ne in Oilo Supi rnaturali ii bis ignoto
per miraculum fieri Posse, negare non debeti ius , licet, quomodo fieri queat , intelligere non valeamus Sient enim in Eucharistia idem Christi corpus superna iurasi modo pluribus est m locis ; ita posset DeusNniim,'eumdemque Angelum pluri hus simul locis
praesentem sistere. Plures vero Angelos eodem in I co , licet minimo , esse posse , patet non solum. κ, eorum spiritali natura , verum etiam ex Evangelio , ex quo discimus, unum hominis corpus a Iegione daemonum suisse obsessum Marci V. V. Denique in postrema quaestione Thomistae, quieontendunt, solani operationem c stiluere Angelos in loco, constanter docent, posse Angelum de Ioco in locum migrare , intacto medio ; cum possit nunc hianu 'alibi, etiarn remotissimo in Ioco operari ; licet non operetur in interjecto spatio. Sed in sententia Scotistarum id seri naturaliter non potest. Hoc lamen certum est , Angelorum motum incredibili celeritate peragi. Unde Tertullianus Apologet. cap. 22. ait, daemonem momento nunciare quae in locis rem lissimis agebantur. Non tamen eorum motus sit ira
instanti ; quidquid in contrarium nonnulli SehoIstici commenti sunt. Naee autem , quae Curiose ma in
sis , quam utiliter disputantur', non Pulavimus traetanda prolixius. Si quis hisce delectatur , Scholasti cos adire poterit, Gonetum Dim. IV. et seq., Va questum, alios. De Angelorum sti , ae poteState mOMendi rpora,
AD. I. Creaturus corporeas esse Angelis utpote naturae praestantioris subjectas docent Patres. Certa Angelis naturalem ess potentiam movendi corpora , ex Saeris Ilieris manifestum est. Inde enim constat, Angelum percussisse de exercitu Sennacherib centum octoginta quinque millia virorum IV. Reg. XIX. 35.; transtulisse Philippum ex via, quae Galatii du- cebat , in Aetolum Aci. VIII. 39: et Habacuc QIudaea in Bari lonem Dan. XIV, 35; ipsi imque Salanari, Job. I. igilem de caela deduxisse , . concussisse , et
212쪽
De rerum Creatione. thit diruisse domum, iii qua silii Job epulabantur; multisque modis cum obsessorum corpora movere . et
vexare discimus ex Evangelio. Nec mirum est , 8piritus movere corpora. Si enim Deus , qui maxime spiritalis est, maximam habet polentiam suo nutu uni Versum orbem movendi; cur non potuit creaturis suis spiritalibus hujus potentiae minimam partem tribuere; sicut animae rationali potestatem indidit suo nutu movendi corpus 3 licet id , non secus ac multa naturae arcana , quomodo fiat , intelligere non possimus i Hano Angelorum pol cratiam maximam esse , ex ipsis essectis intelligimus ; sed quam late pateat, Scireαnon POSSumus , Cum non constet, utrum ad ea essicienda, quae in Scripturis narrantur , Omnes vires suas adhibuerintvri vero majora Patrare possint vel ipsi , vel superioris ordinis Angeli. Unde Augustinus Lib. III. de Trin. cap. 9. Quid Possint , inquit , Per nasuram . Nec Possint ster Prohibitionem , et quid per lysius
Natiarae suae conditionem facere non sinantur . homini explorare dispicile est , imo pero impossibile.
II. Cum ergo omnes corporum utcumque mirabiles immutationes motu perficiantur ; Angeli Vero ,
Praeter exquisitam totius naturae scientiam , maxima policant vi movendi corpora , patct, eos multa Patrare posse,in hac visibili rerum universitate . quae longe superent hominum virtutem, multaque admirabilia , et portentosa de improviso producere. Sed quaeritur hic inter Theologos , utrum Angeli naturali virtute vera miracula edere possint ; quaesivirtus cum in Angelis malis non sit extincta, quaeritur etiam', uirum Vcrum miraculum fieri possit ab Angelis sive bonis , sive malis.
III. Pendet hujus q estionis explicatio ab ipsa de finitione miraeuli. Nam si cum Clathio de Relig. nat. et repel. quem sequutitur Tillo sonus Lokitis , Clericus , alii l. 3 miraeulum definias' essectum naturae
ordirii contrarium , a substantia intelligente , quae homine polentibr si , productum, perspicuum est, Angelos sive bonosi, sive malos ehere posse mi Cula. Sed cum nos Lib. I. cap. 6.1 rejecta hac desinitione quae ab omnibus Theologis explosa est , et evertit veram miraculi notionem, illud definiverimus opus
213쪽
2 Theologiearum disti . Lib. V. Pars II Cop Is .
rurn M, et supra nuturae leges , Si Perans Ouiti s vireserenias ; hac desinitione maius estum csl, Angelo rum vi es ad puli arida miracula non posse pertingere. Sed cum ea definitio , ad rem Praesentem translata , videatur ut tertoin pollere , quod est in controvereia: Muiuirendum restat hic I.- qu i iam ODus rarunt, et mirabile ercatas Angelorunν Vires ex clat: 2. utrum
tolentia illa, qua Augeti m lent, uti possint pro lu-
ito et 3. - an sint aliqui charaeteres , quibus verae ini 1acala. divina viriuae patrata , distinguantur a sarusis: quod postremum etiam Lib. I. cap. UL, quantum xi esse erat , stiligimus.
Angeli nee aliquid eae nihilo creare Possum, me excreata materia nomm mundum constituere, nec
Prox Ia. pars. Creatio rerum ex nihiIo opus is 'finitae potestatis est, qualis requiritur ad infinitam distantiam superandam , quae inter nihil uis , et esse intercedit. At polentia Angelorum finita est, utpote ereata. Ergo. Prob. aa. pars. Ordinati Mima totius mundani systematis constitatio Dormisi a mente sarrientiae , mue
potentiae infinitae fieri potuit; unde Patres, ipsiquae Gentiles Philosophi ex admirabili huius universi strin-elura probabant esse Deum. Vide Tulliuiti Lib. M. de NM. Deor. Ergo ab Angelis fieri non potest.
Prob. N. pars. Generato Daturae leges sunt ipsis Dei voluntas , quae statuit ab aeterno, ut eQrp-πHerto modo, certisque regulis moverentur. Atqui nuu' is creatura voliuntatera onmipotentis retractare , aut sitari effectu sno valet . Nec dicas. Deum harao potestatem erealis mentibus secisse , ut Icges a se I tas suspendere , Eut infringere vulerent. Sapientissim uti, enim rerum Moderatorem, et petiueipem non deceb .
214쪽
De rerum Creatione . at 3 .i ministris suis potestatem faciat seges , ε Rama sapietilia ad honum univcrsi latas , pro lubitu a remidi , aut mutandi. Ergo. Coroliarium.
Ergo quidquid miri patrare possunt Angeli , non
est nisi serit rinium tanturae leges , o ultasque Causas,
ct astidimn , u4 aiunt, actisa partivis. Soloiantur objecta. Obie. I. Magi Pharmonis ope daemolium miracula
Noysis imitati sunt: virgas suas quinaniant in serpet - 'tes , et aquam iri sanguincm : ranas etiam subito emergere secemiit. Sed hoc est contra Daturae 4eges. Ergo.
κ. Iacobus Sereetius Tram. de Mirac. quem se mutitiae Turretinus, aliique) putat, Magos Pliur vis suisse itidiones quosdam mirae dexterilatis , qui
aliae ope daemonum supposuerunt virgis Bngues. aquam Colore sanguineo insecerunt , ratias aliunde collectas sparseruiit: quae si vera esserit , prorsus evanesceret obiectio. Sed quia haec non satis επιngi mucit gententiae Sori plurarunt , eoncedimus . adsuisse daemones
Praestis iis illis. Quare resp. Diat. ant. Et haco facta sunt a Magis revora . nti facta suerant a Moyse , neg. Facta sunt subdole , et modo aliquo , qui non
si contra naturae leges, Nee daemonum potentiam UPerat, conc. Dicimus ergo cum Augustino Gb. III. de Trin. cap. 8. Magis virgas proscientibus, daemones mira celeritate , virgis sublatis . supposuisse Vcros angues aliunde allatos. Item iiiseoisse aquam fiangi Hes colore: ranas vero ve, aliunde altulisse, vel ex ovis undique per AEgyptum sparsis 4 subito Produxisse , applicando occultas Maturae vires, quae
Objie. II. Pythonissa I. R g. XXVIII. I ., Togante Satiae, suscitavit a mortuis Sumuelem , qui Be
si totius exercitus siladem, eμrsque mortem certo Praedixit. At mortuorum suscitatio totius naturae le-sthus a luci satur. Ergo. rhe. Missis variis celeberrimae huius historiae expli-eationibus Theolo mim , qui rurn alii volii 4 ., MUMSamuelis miniam, sed spes triini apparuisεe Saul. . Disiligod by Corale
215쪽
ai Teologicam v Iustia. Lib. V. Para II. Cap. IV alii ipsum daemonem , quo sententia i Du satis collaei et eum eo , quod dicitur Eccle. XLVI. as. Sa- nuelem post mortem prophetasse : Resρ. cum Augustino Lib. I. ad Simplic. Q. 3. dist. ms. Et id accidit Virtuto daemonis, nee. Voluntate , et polentia Dei , qui in poenam scelesti Regis voluit cum per Prophetam illum , cujus mandala spreverat, Postrema 'a terribili sententia percutere ; ideoque vel ipse Deus animam Samuelis adduxit, Vel extraordinarie permisit , ut daemon supra virtutem suam pro ea vice id saceret, couc. Non ergo poterat Pythonissa , aut daemon a mortuis Samuelem evocare : nec illa hutio exitum incantationum suarum expectabat et ideos Scriptura refert , ipsam inopinato rei eventu eXhorruisse. Sed ipse'Deus id voluit , et secit in poenam Saulis. Vide varias Interpretum de hoc sacto opinio vos apud Catinet Dissert. de Saluuele per pisum, Sauli objecto. Coro Uarium. Quae igitur narrantur a veteribus portentosae immutatioues hominum in bruta; ut ex. gr. sociorum Ubssis in porcos , et Diomedis in volucres, Anu-Dii in Mitium, quas collegit Augustinus Lib. XVIII de Cis. cαρ. I 6. et seq. quasi daemonum virtute e sectae ἔ item Sagarum in varia animalia : eae vel sabulae sunt, Vel deliramenta phantasiae magicis , venenatisque poculis pertu batae.
. veli naturali, quam habent, Mirtute mopendi, imΡmulandire Caryra . non Possunt Pro lubitu suo uti; ' sed tantum , quantum Deus Pro sua fastieatia ,
justula permittit. Est dogma fidei.
Preb. Si angeli virtuto illa pro labitu uti possent ,
profecto daemones , ut sunt homi uibus iliseusissimi , aut brevi genus humanum pessumdarent; aut frequentissima ederent signa, ac portenta , ut eos a Usra a ducerent religione , aut ad malum lucitarent. Sed ho fieri non videntus; suturum autem esse scimus ex E-
varietio, et Apocalypsi tu novissimis diebus, in qixis.
216쪽
De rerum creatione. IIS .hus Satanas soloetur modico temρore, et ejus opentitiesvistus , ejusque ministri dabunt sigua , ρ digia , ut tin errorem inducancursi fieri potest , etiam electi. Ergo etc. uino Augustinus Lib. III. de Trin. c . S. Non est, inquit , yutandum, istis transgresSoribus Angelis ad nMlum aeroire hanc pisibilium rerum materiam. -
Corollarium Ex hae propositione ea quaestio fiuiri potest, quactest magnis animis agitata , utrum eviet Magia, nou quidem naturalis , qua nonnulli uiysicae periit per Causas vulgo ignotas mirabilia quaedam efficiunt, ob
quae tu suspicionem aliquando veniunt, sed supernan turalis, et daemoniaca, hoc est scientia quaedam Peu quam certis signis . verbis , aut carminibus compellantur daemoues aut occulta prodere, aut futura praediocre , aut mirabilia sacere. Nonnulli enim audacter
docent, haec omnia commentitia esse ; nullum esse asco esse posse inter daemones, hominesque commercium. Magno conatu id adstruere conati sunt Baltassar M.
de oracia. Etha. aliique , quos magno numero re censet Joau. osianiae Tract. de Magia. Contra alii , quaecumque de Magia reseruntur ., sine delecta credunt. γ alac certum est, nestriam iliano 'doctrinam apudi ci gyptios , Chaldaeos, Persas, Graecos, aliosque ma gno studio fuisse excultam , ipsos iuc in agili uot nivis Philosophos , imprimis Platonicos ei nomen dedisse, eo quod putarent, mundum hunc, singulusque t ejus partes a mediis quibusdam potestatibus , si vc spiriti bus rogi , quos sacrificiis , carminibus , aliisque Cac removiis nectere nitebantur, ut videre est apud Iam
ei Porphyrium , quem refert Augastilius Lib. X. Cist. cv. 9. Iino religione Christiana longe haleque propagata, alque idololatria sere abolita, ito cessa xuut inter Christianos male seriati homines, qui impiae huic disciplinae nomen darent. Magiae historiam strictim resert Buddeus de . At Leismo , et sta 'erat, cuμ. 9. ad 3. . 3, De. illa ergo ita sentiendum. Ρrimo quamvis uuΙlae mi rei magia taincii gravissimi secteris
Lui buut qui eam . prosilentur , eo, quod pcr discipli
217쪽
a16,Theologicarum Instit. Lib. V Pars II. ρ. tr . Dam , qualiivis vanam, culliam spiritibus Ileqiιissmiis Dei Iue inimicis exhibent , vel sallem cum eis sociem talem ineunt paclo sive expresso , Sive implicito. Dein, de si nomine Magiae ititelligatur scientia , qua cello a daemonibus obtineantur supernatura Ics cssectus , Va-Na est, et Commentilia , ut enim dentonstraVinilis , Non potest daemon certo polliceri, nec praestare etiam illa, quae suam potentiam non excedulat; sed tolut ua voluntate Dei pendet. Et hoc sibi volunt i 'atres , cum Magiam dicunt esse ludum , et fallaciana , M. Tertuniauus Lib. de Anima cap. 57. Quid ergo, itiquit, dicemus Magiam y quod omnes ρene, fallaciam: cui consentiunt Cyprianus Lib. de idoL, Arnobius Lib. I., aliique. Denique si per Magiam significetur Hotitia , et usus signorum , quae aliquando Deus perna uit in
Poenam scelestorum hominum, effectu Non Carere ,
lipargens poeuales caecitatcs super il licitas cupiditates: Profecto hanc magiam extare constat ex Scripturis , in quibus reseruntur portenta, quae Suis incantatiorii bus edidere Magi Pharaotiis , Pythonissa , aliique. Unde cum Scipio m jeju3 lucubratio mi quandam suam de Magia Ludooico Λώrritorio misisset . Doluit vir doctissimus eam calculo suo probare , Vertius, ut ipso oti in Epist. ad MasVtim , testimonia Scripturarum, adeo temerarium ei visum est magiam Omuino negar
Finia emeti characteres , qtii bus Mero mi iaculo, di/cemuntur a Disis. . Prob. I. Cum Deus ad homines erudiendos in veri late religionis miraculis utatur , ut diximus. LIb. I. GPῶ6., decet eius sapientiam talibus characteribus ea in algoire, ut a salsis diguosci possint ; alioquin essent inutilia. Ergo. Prob. II. Eorum signorum euumeratione. I. R Si opus aliquod mirum contrarium sit Daturae legibus , Omnium saeculorum experientia comprobatis, id quia vires Angeloruto excedit, ut supra dictum est, Deo
auctori attribuendum. Talis est ex. . mortuorum. Suis
si,atio. a.' Item si opus sit ex iis , quae supra div
218쪽
De rerum creatione. 21 xiii iis cognitionem Angelicain superare qualis est arcanorum Cordis scrutatio , ct praedictio futurorum libere Contingentium. 3. in Si opus tale sit, quod etiam Angeli patrare possent per occultas naturae Cau Sas , iunc aestimori iti ibet divinum , aut mugi cum ex sano, modo . et essectilius. Et I quidcm ex fine , si enim opus sscitur ad Dei cultum . et Pietatem augendam, ut destruendum peccatum , et diaboli regnum , t uno non a daemone , sed divinitus essectum censeri debet. Ui enim docet Christus in Evangelio , non potest satanas adversus satanti in pugnare IIalfh. XII. Marc. III E contrario si sinis operis sit malus , aut omnino inuit Iis , Deoque indignus, daemoni crit tribuendum. Nemo in sρ ritu Dei loquens , dicit anathema Iesi ι I. Cor. XII 3. Et Deuteron. XIII. l. Si surrexeris in medio tui prophetes , aut qui somnium Midisse se dicat , et
praedixerit filanum , usque Portentum , et eoenerit quod locultis est, et dixerit tibi: eamns et sequamur Deos alienos , quos ignoras , et semiamus eis : non audies po-cem Prophetae illius , aut somniatoris , qtita tentat posDominus Deus vester, ut palam fiat utrum diligatis
eum, an non, in toto corde, et in tota anima oestra. a.' Ex modo, nempe si fiat arcanis carminibus , aut signis quibusdam , Verbisque stiperstitiosis , tunc Opus daemonis censeri debet : idemque esto judicium , si quis post multa ulcumque mirabilia , quae essecit,
promittat. aliquod se patraturum . et lamen conatibus suis non respondeat eventus Dci enim omni polentiae ista non conu niuul : si vero per invocationem Domi- ,
nis Dei , aut desu Christi , sive per probatas ab Ecclesia preces, divinum erit. 3. ' Ex effectibus ; si enim
essectus sit bonus , et permanetis , a Deo est; sin malus, aut cito evanescens , a daemone. Hi autem characie-rcs in veris miraculis debent simul omnes inveniri: at si unum desiciat, salsum putari debet. . IIis igitur signis facile fuit dignoscere vera miracula Moysis a salsis Magorum AEgyptioru in praestigiis. ho rum enim salsitas se prodebat: i. ' ex pravo sine ; fiebant etaim ad impcdiendum veri Dei cullum, et nugendam injustitiam AEgyptiorum in Debraeos: I.' ex inodo uri
quia sacta sutit, ut ait sacer lextus , incantationibus
tum quia Magi tu tertio signo defeceruut , et conati
219쪽
ai 3 Theologicarum Institi Lib. V. Pars II. ρ. V
imitari reliqua , iton potuerunt. 3. v cx effectibus : exogr. quia virga Moysis devoravit virgas eorum. Faciale etiam erit iii siue saeculorum distinguere vera miracula Christi , et Apostolorum a falsis Antichristi prodigiis. Sed ιluia tunc multorum fides infirma erit, et frigescens cliaritus , ideo multi seduceutur, Praesertim cum prodigia magua sutura sint.
De partis Angelorum ordinibus. Ad . I. roii est dubium, quin Deus. innumerabi- Ivlam illam caelestium spirituum civitatem miro , ac sapientissimo ordine disposuerit, cum haea tui ima, et visibilia omuia tu numero , pondere , et mensura secerit. Sed de ordine illo ita disserendum nobis esse , recte movet Estius in II. Diat IX. s. 1.,
ut meminerimus, istorum cognitionem a sensibus, atquct.e erientia mortalitam remotissimam esse, ac proinde, de iis non humauis rationibus 'ronunciandum, sed fantum, asserenaum, quantum Scr*turae sacrae , elm oriam auctoritas filo nobis praelucet. Nam et Patres hanc rem sobrie sibi attingendam ρutarunt. II. Novem autem Angelorum ordines Scriptura, et co laus Patrum fere omnium sententia reeenset, An
gelos, Archangelos , Virtutes, Potestates, Principa ius, Dominationes, Thronos, Cherubim , Serapitiin:
licet oti u omnes Patres hanc numerandi ordinem se inquantur. Hinc Angelorum uomcu, licet omnibus commune sit ; ad designandum tamen peculiarem ordinem, cuinque infimum coarctatur. Utrum vero Praeter eos
alii etiam sitit, dubium essu putat Chrysostotnus m m. IV . de Geom . Non solum isti, inquit, sunt coet Sin caelis , pertim insinitae gentes, et nationes iue iubiles , quas nulla e licare potest oratio. Et adsti putantur Theodoretus Commet. in Epist. ad Eysies. cv. l. . ThePhylactus , et OEounimius. III. Hos novem ordines monysiia , vulgo Arctostagi tu, auctor VI. sacculi, ici tres Iliciarohias distiuguit; ita ut uuaquaeque Hierarchia tribus constet ordinibus. Est
aurum Ilici Meuia sacer principatus , seu Ordo quidam ,
220쪽
De rerum Creati 'ne. . 2 9iu quo alii aliis praesunt a l ca illuuia ol unda i quactu Dei gloriam cedunt ; sicut in Ecclcsta etiam est Ilierarcilia ex Episcopis, presbyteris, et ministris, ad Dei cultum ordinata. Dion)sium sequuntur 5'. Thomas, celerique Scholastici in hac hierarchia rutii caelestium partitione. IV. Bursus idem Dio Vsius Augelicos omnes ordianes in Assistentes , et Miti Atiantes dispescit, nixusco IOco Danielis caρ. Io. Millia militiavi ministrahanι ei . et decies millies centena millia assia alebant ei : quo ex loso etiam Gregorius M. Lib Morat. . CGP. 9. nec non S. Thomas, aliique Scholastici, tu' eandem opitiionem sunt adducti. Hiuqdocent, supremae Hierarchiae Angelos, scilicet Turὐ- nos , Cherubim , ac Seraphim, semper Deo adstare, nec umquam ad eAletiora adhiburi ministeria , nisi forte aliquando , ut nonnulli concedunt, extra ordi- Iiem. Alios vero mitti ad varia ministeria, superiorestes majora , tu riores ad minora , pro sui quemque ordinis dignitate. Caeterum numquam luseriores Augelos Deum αμεσωs Immediate mittere ; sed eos illuminare per superiores , ita uti Dei voluntas primo superioribus Angelis revelata , per eos tin x biterioribus denuntietur. Ilaec igitur omnia cujus sint ponderis, et certitudinis , est liuo loco iuvestigandum. τ .
Esse aliquam inter. Angεlos ordinum di4tinctionem ,
fide tenendum est. a. . εProb. Scripturae I. Viion solos Angelos commemsi rant. sed Archangclos , Tlironos , Donii Dati Oiles etc. Quod frustra esset , si otianes essent ejusdetii ordinis.
a. in Daniel. X. 13. Michahi dicitur ianus de Ariusipibus Arimis: ubi aut cm primi principes sutit, ibi ose diue iii aliquem esse, necesse est. 3. ' Raphael Tob. XII. 15. dicitur tinus ex sePlem , qui, astant anto Dominiam : quod manifeste distinctionem aliquam , et clectionem ostendit. Hinc Augustinus Lib. ua Orosium CDP. II. Esse, inquit, Sedes, Dum tuarιο-m3 , Principatus , Polersa es in caeleatibus othurGΩ-