장음표시 사용
241쪽
Mo Theologiearum V. Pars. II. cap. Vitiae proinde si homo in statu innoeentiae indiget hoc auxilio mOMente. eo etiam Aneelus opus habiait. U. A g. ant. Luudati enini Patres ne verbo quidem tenus Dei motionem, et gratiam dicunt suisse in Angelis , et homine irinocente absolute essicacem. Falemur ergo cuin Prosyero, et S. Thoma, divinam voluitia- Nelii esse primam causam omnium spiritualium motio-tium, et iii utroque flatu hominem divina motione opus habuisse ; sed negamus , Deum eodem modo nio vere
Creaturam in ocentem , et sanam cui dederat liberrimam , et expecitissimam bene agendi, adiuvante gratia, potestatem ), ao infirmam, imo et mortuam. Fulgentitis quidem ait, eadem gratia stetisse Angelos, et reparatos homines , quod ultro damus ; sed noti ait, eam gratiam eodem modo fuisse operatam. Ob io. III. Argumenta illa , quibus Thom istae necessitatem physicae praemotionis ad quemcumque
actum etiam naturalem adstruere nituntur, subiectionem scilicci creaturae , qua Pendet a prima causa , et arbitrii indisi rentiarn . quae nos supra dissolvimus Part. I. cap. 6. Indisserentia enim arbitrii non est Passidia, ut in corporibus; sed action. Subiectio vero creaturae recte constat. posita divini adjutorii neeessitate , sine quo ad bonum movcri non potest.
De merito , et peccato Angelorum. Ngelos tot ornatos donis partim in accepta Ado. o. iustitia perseverasse, partim, quod valde
mirandum est, cecidisse, non quidem ignorantia, sed vel voluntario attentionis desectu, vel judicio praetice salso; ideoque illos gloriam. hos Poenam meritos esse, eertum est ex Scripturis; magno lue id documento esse debet. ne quis altum sapiat, sed timeat. Quippe eorum qui ceciderunt, princeps diabolus, satan. hoc est adinversarius, hostis ; reliqui daemones, daemonia, spiri- rus nequam, spirisus immundi passim in saeris literis appellantur. Quantum autem inter Angelorum creatio
nem, atque finem Vel gloriae, vel poenae intercesserit
242쪽
. De rerum Creatione. 24 emporis, incertum est a) ; nisi quod constat, illud
fuisse brevissimum , cum Angelorum ruitia hominumpcccatum Praecesserit, quippe quod ex diaboli persua. sione ortum habuit. Quaesitum quidem est anxie a Theologis, utrum Angeli in primo creationis momento mereri , et Peccare Potueritat , multumque ea qς re inlex Scotistas , alque Thomistas est dispulatum. Sed hac minus utili praetermissa controversia , quaerimus hic i. ' utrum Angelorum princeps, aliique ejus peccati consortes revera in primo Creatiouis mom nto peccaverint , 2.9 cujus specici peccatum illud fuerit: 3. Dirum in eo sint adhuc obstinati. 4. ' uirum post primum in nova semper peccata ruant : 5. V quot , et ex quibus ordinibus Angeli ceciderint.
Angeli Omnes . nullo excepto , in primo creationis momento , imo et in Primo actu deliberato boni fuerunt.
Prob. I. De Diabolo nam de bonis Angelis nulla quaestio est an. VIII. 44. dicitur; Ille homicida erat ab initio, et in peritate non stetit: quac Verba ex pendens Augustinus Lain. XL. de Cis. cap. i5. ait: ορο ret, ut hoc sic accipiamus, quod in peritate fueris, sed non Permanserit:inno et Ezech. XXVIII. 15. de Diabolo intelligunt Patres, quod sub figura Regis Tyri dicitur: Ambulasti perfectus in piis tuis a die conditionis tuae, . donec inpenta est iniquitas in te: quae verba secundum Scripturarum Phrasim significant , cum rccic se gcssisse , antequam caderet. ι Prob. II. Augustinus L h. de Corr. et GraI. cap. IO. solam in bono perseverantiam Angelis malis desuisse anfirmat , quam habuertitit boni: perseverantia autem ostendit . bonum fuisse vitae principium. Et S. Thomas L P. Q. LXIII. art. 5. ad. 4. aperte docet, omnes a r Vid. Esuum in II. Dist. III. S. I 3. Tvj. Tom. II. 1 6 Duilir Cooste
243쪽
A noeelos in larin io in omento meruisse; deinde quosclara Iloc meritum peccato amisisse , alios Vero illud per severantia servasse. Concilium Bracarense I. can. VII.
anathemate damnat eum, qui dixerit, diabolum a principio tion fuisse Angelum bonum. Alia loea Patrum
vidε, apud Estium in II. Dist. II. S. 4.
' Diees. Ea suit Angelorum conditio ex S. Tholma I. P. V. . LXII. art. 5. , ut per unum actum , quem ipse immutabilem Putat, ni supra diximus caρ. 4. beati tu litiem pervenirent. Ergo si Diabolus in primo m
ni .nto meruisset , Pervenisset utique ad beatitudii leni Dist. ant. Per unum actum consummatiam, Sive perseverantem usque ad termitin m a Deo connitutum, conc. Per unum aetJm non perseverantem, neg. Unde
quam docuit, Angelos omnes in primo momento moruisse , addit: sed quidam eorum statim im 'edimentum praestiterunt suae beatitudinis , praecedens meritum mortiscantes ; et ideo beatitudine , quam meruertant, Sunt prioati.
Diaboli, et sociorum ejus Peccatum fuit superbia. Prob. I. To b. IV. I 4. Superbiam numquam in tuo sensu , aut in tuo perbo dominari permittas, in i 'foeenim inicium sumpsit omnis perditio. I5. Initium omnis peccati superbia. I. Tm. III. Παin 'suserbiam elatus . in iudieitim incidae diabolι; h
e. 'iti eandem cum diabolo damnationem propter sim, te peccatum lucidat. , ' Prob. II. ex PP. Augustinus Lrb. II. de Cto. cap. 6. Ab illo, inquit , qui summe est , aversι , M sae ipsos conoersi sunt ... et hoc Milium quid aliud , quam superbia nuncupatur) Idem alibi repetit. Cuncinunt Uatres alii, Hieronymus in cap. XIV. Isaiae, Chrysostomus minit. de Adam, et Hepa, Naxiata genus Orat. de Natio. Christi, Athanasius, Ambrosius et . Ergo. Prob. III. Substantia Angelica corporis expers non voluit in delectatione rerum sensibilium . sed tantnmin se ipsa, inaque propria excellentia stacin ultimum
244쪽
De rerum Creatione. 243 constituere, quod ad superbiam pertinet: Diabolus ...titique non amaνit Pecuniam , sed propriam potest ιem , inquit Augustinus Lib. XI. de Gen. ad lil. ev
Dices. Irenaeus Lib. IV. ωρ. 8., Cyprianus, sive qui auctor Libri de seM , aliiq. PP. docent, diaboΡlum peccasse invidia humanae dignitatis, quod et prq-bari videtur ex eo , quod dicitur Ioan VIII. Ille ho-
. micida erat ab ' initio : et Sap. II. 24. boli mors introiiat in , orbem, terrarum. Alli Volui L . Diabolum peccasse odio Dei: alii ingrato a'im'in Deum : demum alii, ut Scottis et met tu Iuria quadam spiritali, seu nimio appetitu et deILqtati ne ex
N. Dist. ant. Et haec omnia suerunt essectus supex-hiae , conc. Fuerunt causae , neg. Sis de iuyitia inquit Augustinus Lib. XI. de Gen. ad tit, .cσρ. . λ . Nonntilii dicunt, hunc diabolo fuisse casum a suρω- , Nis sedibus . quod inrideriι homιni facto ad. ωιaginent Dei: sed inoidia sequitur superbiam , non Praecedit. Non enim causa superbiendi est invidentia, sed causa inoidendi superbia. Idem dicas, de 'dio, , et iu- grato erga Deum animo. Appetitus autem , et delectatio propriae excellentiae, si ordinatus .est. seu rimnon est; si autem inordinatus , non luxuria, sed να-
Seholion. Quamvis constet . primum Diaboli peccatum suisse Superbiam ; non est tamen aeque expeditum in quo illa superbia sita suerit. Augustinus Tract. XVII. ρα
an. et alibi docet, eum vequalitatem cum Dqo a P Petiisse, eamque sententiam Pruden ius, Isidorus Ber- nardus , aliique sequunturi .Hanc opinionem delandit Scotus in II. Dist. VI. Q. a. art. a. Alii volunt , eum non aequalem , sed similem esse Deo .voluisse; ita ut sui juris esset , nullique subditus : quod vide uir sentire Gregorius Lib. XXoI. Morol. cap. ult.: et hoSseiasu intelligendos docentAugustinum, aliosque Patres Propriori sententia laudatos. Ita I alensis Paro II. N. 2. , Lyranus in eap. XIV: Isaiae . et alii. 44. S.
245쪽
244 Theologicarum Instit. Lib. V. Pars II. Cn'. VII.
Tliomas utramquc rcsellcns sententiam I. P. Q. LXIV. rari. 3. oo quod Diabolus utrum silc impossibile esse evidentissime noverat , putat , in eo sitam Diaboli superbiam , vcl quod viribus naturae ad beatitudinein pervenire voluerit ; Vel quod , rejecto sitie supernaturalis gloriae. in fine inferiori , ad quem naturae suae Virtute posset pertingere , conquieverit : atque Iloe sensu appetierit Dci similitudinem, qui non alieno be-eneficio , sed sua natura beatus est. Omnes istac sententiae in eo conveniunt, quod Diabolus ipse sibi adheatam pilam s.cere potuit, ut ait Auit,rosius in
Psol. CXVIII, et Augustinus Lib. XXII. de Cio
car. I. . neque e cognitione excelletitiae suae in laudem Creatoris assurrexit. Putarit etiam Theologi nonnulli , sed non satis firmo Scripturarum , et Palmini laudamento , noluisse Diabolum Christo lioinini, que in Deus ab initio iis revelavcrat futurum omnium creaturarum caput, et principem, subjici, ac semulari. Putidam' autem multorum vet Tum sabulam; qui Angelos peccasse putarunt, in eo , quod filias li inr-niam adamaverint, et duxerint uxores, non putavimus hoc loco commemorandam. Nam Praeter ea, quae Supra diximus de spirit ali Angelorum natura, constat, Angelos jamdiu ante id tempus et Peccasse , ct dana Natos esse. Certe Philastrius Lia . de meres. cni'. ioS. tiano sententiam inter haereses recenset , paulo latius sertasse , ut saepe alias, nomen haereSis HSurPatis.
'Diabolus , ceteriq. refriles Angeli in peccato obdurati, et obstinati sunt, et omnis actus eorum deliberatus mortale peccarum est , licet hιuc eorum demeritum , ac poena non augeatur. Prob. a. pars , quae est dogma sidet. Substantia spiritalis, ubi ad termis urn pervenerit, mutari amplius non pinest ; non quia substautiae seperatae , ut 1 ho- mistae contendunt, natura sua immutabiles sunt; sed quia in viae termino , vel inmine gloriae donatitur , quo ulterius cadere non possitit; Vel omnino Privantur gratia, qua converti possitit. Quod Probant com-
246쪽
li De rerum cremione. et Scommuniter ex cap. XI. Eccl. o. 3. Si ceciderit li gnum ad Austrum , aut ad ' Aquilonem , in pιOcumque loco ceciderit , ibi erit. Atqui Angelis malis vel Primum peccatum fuit eorum viae terminus, ut ait Damascenus Lib II. caP. 4. vel in peecato manserunt usque ad terminum a Deo praestitutum. Ergo. Prob. II. eae PP. Fulgentius Lib. de Me ad Pet. cap. 3. De Angelis , inquit , hoc Deus disposuit, et impleoit, ut si quis eorum bonitatem poluntatis perderet, numquam eam dipius munere reyarare ; et mox: Omnes praeparicatores Angeli nec mala possunt iam, quam Doluntate carere, Nec Poena. Idem docuerat Augustinus Eρist. CXVII. al. CVII. et Lib. XI. de Cio. caρ. 13. , Gregorius Lib. II. Moral. cap. 4. unde ait S. Thomas L P. Q. LXIV. art. 2. Firmiter tenendum est secundum fidem catholicam, quo set poluntas bonorum Angelorum consi mala est in ho-ΠO , et poluntas Daemonum obstinaιa est in malo. Prob. 2 a. pars. Diaholi voluntas pessimo sui assixa, alque immutabilis adhaeret. Sed omnis actus delibe ratus ex Pessimo sine, grave peccatum est, ut suo loco dicemus. Ergo etc. Hinc Rupertus in illud Ioan VIII. cum loquitur mendacium, eae prostriis loquitur romne, iiii luit, quod loquitur Diabolus , mendacium est , etiamsi fat, aut eoeoim quod loquitum, nihil c-nim corde simplici , nihil omnino loquitur absque imtentione fallendi. Vide S. Tlionia in Q. XVI. de malo art. 5. ut Ia. Iae. Q. LXXXIX. art. 4. , ubi late de hoc disserit. Dixi autem iactus deliberatus: quia
ait idem S. Thomas. Actias daemonis natiaralis bonus eSse Potest , et attestatur bonitati naturae , ei tameta ali bono abutuntur ad malum. Prob. 3 a. Pars. Cum substantia separata nil terminum pervencrit, mereri ulterius , aut demercri noli potest. Ergo. Objic. coni. 2m. ραrt. Non omne quod facit homo Peccator , peccatum est damnata est enim a Pio V.
ne quod facit Peccator , pel serpus peccati, Pec alum, est et item alia u. XL. In omnibus suis actibus Pect- Fator serMιt dominanti cui iditati. Ergo ide ii diccudum de Diabolo ; praesertim cum Jacobus east. II. II di-
247쪽
Theolotiearum Iustit. Lib. V. Pars M. Cap. VII. eat: Daemones credunt , et contremis tant'. et Apo- stolus Rom. XIV. . Omnis lingua conflebitur Deo: et Philiρρ. II. Io. in nomine Iosia omne genufecta-rur caelestium , terrestrium , et infernorum : et Ioannes oc. m. 13. Omnem creaturam, quae in ca Io era , et supctr terram , et sub terram ... audiri, dicentes et Sedenti in throno, et Agno benedictio, et honor , G gloria: qui utique actus boni sunt. Ergo. U. ad Im. Neg. cons. et parit. In homine peo calore , dum adhuc vivit, praeter actus non deliberatos . qui peccata non sunt, est aliquis actus etiam deliberatus , saltem ex gratia actuali , qui bonus est: utrumque autem Bajus negabat, ut suo loco dicemus. Nos autem hic agimus de solis actibus Diaboli deliberatis , quorum nullus ex actuali gratia, omnes ex pravo fine proficiscuntur ; ac proinde dispar est ratio. Quae autem Daemones faciunt in testimonium gloriae Dei, et Christi, de quibus loquuntur recitata Scriptu rae Ioca , faciunt ulique inviti , et coacti ; sicut victus victoris potentiam agnoscere cogitur. Unde L Cor. XU. 26. dicitur omnes Christo subjiciendos. Sed quia . damnati frendentes , et itidignabundi id faciunt, in hoo ip3o peccant. Mat. Quod liberum non est, non est peccatum. Quo Posito ; vel daemones in singulis operibus liberi Lunt, vel non. Si primum dicas, ergo in aliquibus actibus pos sunt abstinere a peccato. Sin alterum non peccant. Ergo. ν. Dist. im. Proρ. Quod non est liberitin libertate contrarietatis , neg. Lihertate contradictionis , cono. Porro licet Diaboli voluntas immutabilis malo fini a Gfixa sit , et in eo novum , ut nonnulli putant, Dina committat Peccatum , cum sit unum continuum peC satum a principio libere admissum ; in omni tamen electioi,c mediorum libertatem habet eontradictionis ,
sae ad peccatum sufficit. Deus , inquit Eslius in Π.λDe. VII. I. ., qui malum nec pelle potest, nec facere , liberum , imo liberrimum bet arbitrium'. quia
quae orati , et facit, Potest non pelle . et non facere, et contra quae non uit , et non facit, potest Melie, et facere; nec non inter res dioersas unam pelle, et facere potest, aliis omissis. Ad eundem modum An-
geIus , et homo facii ad immuginem Dei , liberum
248쪽
De rerum Creatisve. . 24 habent arbitrium , quia non ad unum agendi modum. determinati sunt, sicui ea , quae naturaliter Qutit,aed agere possunt, et nou agere', atque in dioersa tue-uia ad friem ordinabilia , quodlibet eligendi facul - talem habent , quamvis ea media iis bonis Augelis ,
stetit et in beatis animabias nonnisi bona sint; tu malis Angelis . et in animabus damnatis, nonnisi v Ala.
Quam doctrinam probat ex Augustino , qui in ti/ CCXVII αἰ. CVII. ad Gal. ait Diabolum rege testios dissidentiae ad arbitrium suum: Quod tamen liberum non hilet ad benefaciendum. s. Q ad maximam
maleoolentiam poena sui sceIeris obduratum . . . .
Diabolus innumeros Angelos secum in peccatum truinam pertraxit , qui pulas daemones , aut daemonia dicuntur, et quidem ex Oariis ordinibus; ma-Ior tamen est numerus Angelorum, qui steterunt. Prob. I a. pars. Diabolum alios Angelos vel suasione , vel exemplo in idem Secum traxisse Peccatum,
Perspicuum est cx Scripturis matth. V. id. Discedire in ignem aeternum, qui paratus est Diabolo, et Aia gelis ejus. Apoc. XII. 7. Draco pugnabat et Au geli ejus. Non enim isti dicer iur Angeli ejus , nisi eo praeeunte , in idem peccatum conspirassent. Ergo. Prob. aa. Pars ; nempe Angelos illos suisse innumeros. Αρoc. XII. 4. De dracone, sive Diabolo Iiubetur e Et cauda estis trahebat tertiam partem sἱHL-rum Caeli, et misit eos in terram. Atqui haec de Angelis in peccatum , et ruinam pertractis intelligendae se , patet ex sequentibus , ubi dicitur ', duce Michaele superatum draconem, et Angelos ejus: draco ...
Projectus est in terram, et. Angeli ejus cum illo missi sunt. Ergo. Prob. 3 a. pars. Plurium ordinum nomina daemo. nibus tribuunt sacrae literae. Rom. VIII. 38. AEuge-ἰi , Princiρatus, Virtutes: L Cor. Principatus, Potestaetra , Virtutes: Ephes. VI. 12. Princlaeset Potestales Ergo etc. Gregorius M. Hom. XXXIV. in Epavg. et S. Thomas L P. U. LXIII. arc. 9. Putant ex omnibus omnino ordinibus quosdam cecidis,e, ιn qu
249쪽
248 Theologicarum Instit. Eib. V. Pars. II. Cay.
in luit S Thonias, magis comprobatur libertas arbιtrii,
quas secundum quemlibet gradum creaturae in malum
flecti potest. Et quidem cum primus supremi ordinis gelus Meiderit liquos ex omnibus inserioribus ordinibus cecidisse , verisimile est; sed, silente Scriptura, et Traditione, incertum.
Prob. 4 a pars. Ex illo oe. XLL 4., ubi dieitue
cecidisse tertia pars stellarum, h. e. minor numerus.
Imo ΡΡ. tertiam partem sumendam hic docent non ad- amussim : sed ad significandum tantummodo , Ionge majorem Angelorum numerum in veritate stetisSe, ut ait Augustinus Lib. XI. de Cio. ωρ. 23. Dices. coni. .Im. pari. Vel inseriores Angeli in idem cum Luci sero peccatum consenserunt, vel in aliud ce-eiderunt. Si primum dicas ; repugnat, eos per Supe biam subdi voluisse Lucifero potius quam Deo. Sin Posterius ; non ceciderunt suasione, vel exemplo Luci-ieri. Ergo sua sponte, non ab alio in ruinam impulsi
Omnes cecidisse per superbiam: nec mirum esset, eos se subjecisse Lucifero, utpote sub quo inordinate coneupitum finem se posse consequi sperabant, sicut videmus in Republica aliquando, cives aliquos ob Superbiam perduelli potius subdito , quam Regi obedire
malle , ut observat S. Thomas L. P. Q. LXULart.8. Sed putari etiam potest, eos invitos subjectos fuisse Lucisero , cujus superbiam imitati fuerant ; sicut etiam peceantre homines diabolo vel inviti subjiciunμέ. Dices. II. 'coni. 3m. pari. Damascenus Lib. II. de de eap. 4. duplicem distinguit Angelorum classem; Super caelestium scilicet, quibus rerum caelestium ministeria mandata sunt; et mundanoruns, quibus rerum errestrium credita est cura. Ex hac posteriori classe docet cecidisse Angelos et ex priori nullum. Ergo. U. Neg. cons. Damasceni enim sententia, etsi non
debet notari lamquam fidei contraria. ut docet S. Thomas L. P. Q. LXIII. art. I., improbabilis lamen est; cum ex Patrum doctrina Lucifer primus fuerit supremi ordinis, multoque magis alii vel ejusdem, vel inferiorum ordinum cadere potuerint. Unde Augustinus Lih. XL de Gen. ad lit. cap. I9. et 26. duplicem hanc An
250쪽
De rerum Creations. et 49 pelorum classem ineeriam csse docet, et Lib. XI. de Cip. cast. 33. e caeli, caelorum, ait, Angelos ob superbiam cecidisse. Corollarium. Quoniam Angelicorum ordinum discrimen ex ipsa eΟ-Tum natura, Vel naturalibus proprietatibus oritur ut supra diximus cap. 5.; natura autem per peccatum de Structa non est: sequitur, inter daemones Ordinum discrimen ri onere, ita ut alii praesint, alii Subsint, sed quia haec praefectura tion ad Dei cultum spectat; sed potius ad perturbandum' ordiuem a Deo statutum, ideo noli dicitur Hierarchia; imo in inferno niallias ordo, sed sempiternus horror inhabitare dicitur Iob. X. 22. Soholion. Licet tot millia ceciderint Angelorum, corum tamen Numerum supplevit Deus por horri ines beatos. Unde, inquit Augustinus Lib. XXII. de Cio. east. 1. Tanitim Populum gratia sua colligit, ut inde suppleat, et iustati rei Partem, quae lapsa est, Angelorum; -ac sic illamiecta, et superna ctollas non fraudetur Suorum Humero cipium: quin etiam fortasse et uberiore laeιetur.
Sed de peccato hactenus: jam de poena videamus.
De poena peccati Angelorum. Ado. I. E Uoniam Deus Angelis peccanti hus non Pepercit, sed rudentibus inferni detractos in tartarum tradidit eruciandos, II. Pet. II. 4.,
Peccantesq. illico poena consecuta est, quam Scriptura ignem aeternum appellat, merito hi quaeritur i. V uirum haec poena aeterna sit: a.' utrum sit corporeu' ignis : 3. '' uirum infernus, ubi daemones peccati Poenas luunt , in terrae visceribus situs sit. ΙΙ. Origenes, teste Epiphailio Epast. ad Joan. Dro. sol. et Hieronymo Epist XXXV. ad Pammach .rieg.