Institutiones theologicae ad usum studiosae juventutis auctore Cajetano De Fulgure Aversane .. Tomus 2. Continens tractatus. De Trinitate. De rerum creatione. 2

발행: 1827년

분량: 399페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

281쪽

Theoloetearum Inui . Lib. V. Pars IH cs' Unio. Omnes deelinaoerunt, sinitit inutiles facti sum. Sed si adverbium simul de tempore velis intelligere , recte

dicuntur creata simuI, quae uno tempore Ur sex dies nulla interiecta mora , creata sunt. Tandem concedi Potest, eo cim instanti creata esse quae Per Productionem ex nihilo tacta sunt: scilicet ipsa materia, ex qua omnia formala sunt, non quae Sex diebus ex praesecenti materia sucrunt condita. Ohyio. II. Gen. II. 4. Diae sunt Renerationes co ιι, et terrae , quando cresista sunt, in die quo fecit Do- Deus coelum, et terram et omne pirgultiam nori: ubi vides , plantas Creatas esse saltem Poten inliter eodem die , quo creavit Deus coelum , et terram. licet case. I. creatae dicantur die tertio. Ergo idem de omnibus aliis dicendum est , quae ullis diebus creata ro

V DιsI. ane. Et hic in die idcm est , ac in tem-νore : quod frequentissime in Scripturis occurri , conc Idem est , ac eodem momento, Ne . Olio. III. Alliana sitis Oma. III. coni. Arianosti de Probat, Verbum non esse creaturam, qMod si Creatura esset, eodem instanti Cum reliquis creatum esset non autem diceretur Proo. VIII. genitum iante omnem Creaturam. Namque, tu luit, iacendo arata Omnia genuit me, ses aliam ab omnibus esse declarat, ctim ex s-Pradictis constet , nullam e rebιιs creatis Pritis altero factam esse , sed res omnes. Factas Mno eodemque mau-α- , simiae omisisse. Ergo non solii in ipse Athanasius ta ea svit opinione, ut satetur Uetavitis Lib. I. de Om x dier. cap. 5. ; sed etiam comtimuis tunc erat a Catholicis paritor , atque haereticis recepta sententia palioqum rim excepissent Ariani bano Alhanasii argu-monlationem. U. Neg. cons. Non enim ali Allianasius omnia Omnino uno eodemque maudato facta esse e sed omnia itaritio tuo ine genere αὐε-ς ια Mariadira γενn .H , - τω προςωγμm Osri , sed simul O ia genera rerum uno, eodemque mandato extitisse s sicut in eadem

oratione sustus ipse superius explicaverat, quem locumandicant illa verba oum ex suρradictis corastet. Al PIO 1 leo recte Petrias Nannius in editione Basileenti Opp. 5. Athanasii, licet in aliis fortasse non adeo accurata,

282쪽

De rerum Creatione. α' iii a Latine vertit Ailiaiiasii locum et Cum superiua Pr batum sit, nihil eae rebus creatis ante tilia sui generis conditiam fuisse . Sensus ergo est: omulo, quae unius, ejusdemque sunt generis , uno Codemque imperio αDeo laeta sunt : ex. gr. omlaia simul astra , omnia simul animalia, etc. Atqui Verbum genitum est ante Omties creaturas. Ergo alterius est generis ; ac proinde creatura non est. Quod autem S. IDoctor diversa creaturarum genera disi inclis diebus iacta crediderit, manifestum est ex hac ipsa oratione lII.. Ait enim: Iam

quod dicitur : In principio Deus fecit, idem esse ac si diceret: incepit facere ; idem Moses declarat, cram post Omnia opera perfecta subiungit : eι benedixit Dominus septimae diei eo quod in illa ab omnibtis operibus requiepisset Deus , quae facere inceperat. Miror , haec non vidisse PelaMitim, a quo decopius Laurentius Berii plus aequo rirget laudatum Athanasiit cum , neque Norisii imitatus est prudentiam , qui ab

eo recitando sapienter abstinuit.

Ohiic. V. Creatio rerum non potest esse , nisi in instanti. Ergo. U. Disi ant. Crealio ex nihilo , qualis suit ea, qua Deus primo die caelum , terramque produxit, et mi teriam, ex qua omnia postmodum formata sunt, conC. Creatio ex jam extante maleria, qualis suit creatio rerum , quae singulis Sex diebus conditae sunt. neg. Inst. Divinam majestatem , et potentiam dedecet, etiam in rebus ex materia jam existente formandis , tempus aliquod vel brevissimum insumere. ENO.

H. Dist. ant. Si non essent, rationes, quibus ilifanista ejias sapientia sic melius , et decentilis essc vidit, conc. Secus , neg. Voluit enim edocere nos Deus ordinem , quem in operando imitaremur , incipiendo scilicet a luce , sive rerum cognitione ; deinde paullatim ab impersectis ad persectiora procedendo, dotaec ingrederemur in illam requiem , in qua toti in Dei contemplatione , et laude maneremus. Alias etiam rotiones reperies apud Patres a). Sed etsi ni illatia Dormirationein

283쪽

AM Theologiearum. Illit. Lib. Para IV. ca'. I. eius rei videremus; tamen id sapientissime a Deo I

ctum , certissime tenendum esset. i

. Da homine Bostrema haec pars, omnium nobilissi ima, Τlleologo

maxime necessaria est. i Iagili elitin refert ilosse primam homi uis conditionein , et statum , in quo in Creatore conditus est atque eum , in quem cul' sua cecidit. Quocirca nobis ita eam ineuiubendum cs Paulo accuratius.

C A P. I.

De hominis natura, ejusquae creatione quoad cor'

et animam.

o M. I. ππOminem praeter corpus habere etiam ani-AI mam spiritalem, atque immortalem, iam nimus ut certum , et io Metaphysicis demonstratum adversus Assima , et Epicureos. Quod et Moysea perie indicat, eum ait: Armaoit Deus hominem deiimo terrae, et inspirarit in faciem ejus spiro Ammise, et factus est Lomo in , animam pioentem : Moest ex corpore de Iimo compacto, et anima ex nihi- lo a.Deo creata, et iid a Iactus est homo. Quo ἐπι timonio, inquit Augustinus Lib. X. de Gen. ad lit. c.P. 19. sane Salis admonemiar, ex vihilo Deum fecisse imam, quam Primo homini dedit, non ex aliqua Iam facta crevitura, sicut corytis ex ιerro. Compositus cst ergo homo ex duplici principio , corporeo scilicet, ει spirit li , ἔ-q-m oluetitum seisibιlisi et Moisibilis uamrae, ut ait Damascenus Lib. II. de fide caρ. 1 II. Hic lantum addendum est, immortalitatem aui - Rrum fidei dogmat esse, cum aperte Scriptura dicat, Fupplicium impiorum. et Praemia bonorum servile ruinsere', ut Matth, XXV. 46. Duum hi tu supplicium ae-ιernum ἔ justi autem in Milam aeterriatii: et alibi saepe: ita ut contraria doctrina siue dubio haeretica sit. At

284쪽

De rertim Creatione. non certo eonfiat inter Theologos , utrum baci este , gnotari debeat, qui diceret animam Cori Oream , Cuiunonnulli Patres id innoxie dixisse vidcantur, iat Tertullianus, Cassianus, Ge inadius, et quod magis nitrum est, Ioannes Thessalonicensis in Concilio VI. Oecume- uico , ne verbo quidem a Patribus eius Coucilii reprehensus. . Probabile quidem est, Patres illos noluisiae corporis intellexisse quamcumque substantiani nDeo creatam , ut de Angelis diximus. Cacteruiu E-stius in II. Dist. XVII. S. 6. eam doctrinam magii dumtaxat temerilatis , et inscitiae notat. Addi potest,

eam esse erroneam, scandalosam, haeresistroximom, ut

ad Epicureismum ducentem. Estii quidem Adnotatur , aliiq. eam non dubitant erroneam, et haeret iram dP-pellare. Desinitio iamen Ecclesiae aperta Eslio Visa non est. Quod enim assertur ex Concilio Latetaneusi. IV. non conlinere docet definitionei ii sidet. III. Corpus ergo homiliis sol mavit Deus ex limo terrae , in quo et sapientiam ostendit suam, qui tantum opus csiecit ex materia iam vili , et hominum docui, ne qua cum superbia tentaret: Quid superhil ferra, et cinis' Eceli. X. 9. Verunt constitutio Irii inani corporisi Orige corpora brutorum antecellii, non solum incliori humorum temperamento; verum etiam aptiori rite n-brorum dispositione ad quaecumque opera essicien ta ,sgura decora , vultu in caelum erecto ; ita ut citum exlerius majestalem quanda in ct imperium ostendat. Ivit Porro corpus hoc pei seculari , quale est botulit in aetate virili 33 Dei enim opera suerunt ab initio persccta et statura vcro procerior, quam NOStra , ut ostendit Marochius de omnibus priscis hominibus, praesertim ante diluvium Spicit. Tom. L Dist. 3. P. a 3 non tamen Giganteo , ut Bahbini somniarunt. IV. De animae vero creatione ait Moyses inspirapit in faciem ejus IIeb. in nares ejus) miraculum Mitae, effet -ctus est homo in animam pipentem: hoc est, ut ait Augustinus Lib. XIII de Ciou. cap. 24. et Lib. VIIde Gen. adtil. G. a. et 3. DOn de sua substantia particulam ali inani

in eum immisit ut Gnostici , et Manichaei docuerunt in quem errorem declinare videtur Lactantius'. sed cum anima respirationem ei dedit, quae ip ius animae. ct vii 'certum indicium est. Si enim anima ex Dci substant a

285쪽

284 Theologicarum Iustit. Lib. V. Pars IV.Cαρ. II.

esset , vel ipsa nutilia Deus esset, vel Deus mulabitis c set ; ideo lue Deus uoti esset. Factus est auteni homo in animam piseentem, seu animni vivens ; hoc est cibo , somno, aliisqne adjumentis indigens, quibus cetera animalia; unde Apostolus I. Cor XV. 45. Paetus est: inquit, Primias novis Adam in animam pipentem, nos issimus Adam , seu Christus , in spiritum Miri cantem ; vitam scilicet babeiis , ac tribuetis ex Spiritu Satielo spiritalem. V. Animam rioi. suisse ante corpus erea tam , sed , creando infusam, contra Origenistas ostcndemus inse-Tius. Utrum autent corpus primo sit formatum inani muni . cui deinde anima instiga sit, contrariae Sunt sententiae Patrum , nec iquido consilit ex Mosaica narratione. Nyssenus Lib. II. de homine ca'. 29. 3Ο.,

Damascenus Lib. II. de Ide ea . in ., S. Tliomas RP. Q. ACI. ari. 4. ad 3. utrumque simul sa trina arbitrantur: Ch st,sicinius .vero vo n. VII. et VIII., et Auctor apocryphus Lib. III. Esdrae cap. 3. prius formalum itiati imum corpus Uira lue tamen Seuterilia conciliari potest , si dicamus , materiain, et quasdam eius dispositiones praeivisse animae creationem ι sed simul ac corpus ultimam dispositionem adeptum est ,

aniniam ei esse infusam.

VI. Denique Neoam ex dormientis Adae costa suisse formatam tradit Moyses: quod quidem figura erat Ecclesiae e latere Christi nasciturae , ut docent Patres ex Apostolo Ephes. V. Sed non propterea neganda est historiae veritas, ut facit C etanus IHe allegoriam explicans mulieris formationem. Vide Nat. Alex. m.

I. Dissert. I L, et Peta, tum Lib. II. de Uρ . cap. S.

CAP. II. , t . De origine animarum Ado. I. Um homo ex corpore , et anima sit c ampo Mia situs, non est quaestio, quoi nodo ex Adam omne genus humani in propagandum esset quoad cor-

Pus , de quo Aviastinus contra Manichaeos disputat; sed valde torsit vetet mn ingenia tyla quavstio, ut Idcii uin

286쪽

De rerram Crea sone. 28 Iin singulis animae otiantiir φ Pythagorici

seu transmigrationem animarum de corpore ita corpus

commetiti sunt. Origenes Lib. I. Periarch. G 7. , et Priscillianus ex platonica disciplina docuerunt, Deum

principio solas creasse spiritales substantias . sed cum illae peccassent . ideo in earum supplicium Creasse corporeum hunc mundum , et iii eo corpus lium anum . in quod vel iii in carcerem animam detrusit: atque ita iti singula corpora ex primo illo homine progenita ,ingulas animas detrudere, lit praeteritorum peccatorum Poenas luant, diversos pro vario atile actae Vitae merito. II. II ac setilentia inter errores Orionis rejecta, duo tantum restant, quae dici possunt, i ut aut singulacati imae ex nihilo creentur a Deo in singulis Λdae po-Su ris ; aiat traducantur a parentibus. Utrum ex his duobus verum sit dubitavere veteres Patres, Praescrtim Augustinus . qui usque ad mortem in ea dubitatione

Permansit, ut patet cx ejus Libris duobus de Anima , G ejus origine, aliisque a) Iocis. Item Gregorius M. Lib. VII. D. 53. Euclierius in illud Gen. α Ια-

spiraoit. in faciem etc. Cassiodorus Lib. de anima caρ. 14. Babanus Maurus Lib. II. de Instit. Clericor. cap

57. Quaestionis autem status non erat Utrum animae traducatitur ex corpore , aut ex Particula aliqua animae parentum : quod ulriina lue absurdum esset; sed utrum aliquo spirituali modo nobis ignoto ex anima pa- multu ni , sine ulla partitione, aut imminutione, animae aliorum orirentur. Major tamen SS. Patrum pars, et Concors hodie sententia Theologorum tenet, animas

in singulis holiiiiiibus a Deo creari ex nihilo , ut insim dicemus. , Lib. II. do P eone. - νει- cap. M. et Lib. m. - ..

287쪽

Asserere , Inrmo omnes cremas ante cπροra . in ea . detrudi oelia in carceres , haereιictam est. . . t

Prob. La. yara. Apostolus I. do Iacob, et Esau ait : Cum nondum notistiissent, avi reticymid boni egissent, aut mali. 2. 'Idem Rom. V. . t a. ait, per nitum hominem intrasse' peccatum in mundum, ita quo omnes peccaverunt. homi es autem ante primum,lioe peccatum fuisse innocentes . et sanctos, Scriptura nos edoeet, quod verum non esset M uuaquaequo. ani-I ma ante corpus peccasset. 3.' Umisquisque ante, Tribunal Christi sisti debet , ut reserat vel prile a- Poenos pro iis , quae gessit in corpore N. cor. m. o. 3 ex quo patet, nihil Rote corpus .gessisse. 4. ' Denique si omnes animae a. te corpuK extiterint , az peccave. rint, idem de anima Christi dicendam esset: quod a sursum est, atque impium. Ergo et . Prob. ua. pars. I.' Apostolus M. Cor V. 4., or 'Pus vocat non careerem, sed tabemacatum, et indisementum , quo anima spoliari minet γ' pisu, qui sum in hoc tabernaculo,, ς iacimus pali, eo quod notamus 'expoli i , sed in eruestirituat abso bearum is quod moriale est a pila. IV. Amo. VI. Io, Animaei Sanctorum' resurrectionem Eorporum ei optarat, ,e tis accelerant usquequo Domine non fulcis it Srgo. - Prob. II. ut q. mra ex unanimi SS. Patinim con sensu , qui contrarium Origenim morem damnarunt et i Hieronymi Epist. ad Pammach. coni. errores. Acin.

meresol. et alibi a , Chrysostorni Hom. V. in Genes. , Leonis M. Epist. XI. et XCIII. qui hoc dogma ait ad Catholicam fidem pertinere et Catholica, in quit, fdes comtanter Praedicat, αιque peraciter, quod animae hominum, ρriusquam suis impirarentur cor-Poruus , non fuere : ConciIii Aracarensis Can. item Ulaunensis cap. .un. da summo Trim , ct Late-

288쪽

De rerum creάtinue - ' αθranensis VIII., in quibus desinitum est, animam esse natura Sua formam corρoris, et aliorum sui.

. in . .

Obie. Scriptura , et Patres docent, corpus esse ani mae carcerem , et saretnam , quae ' naturales ejus se ridia es aggravat, atque hebetat. Su. IX. I 5. Corpus quod corrumpitur, Imr at animum , et terrena inhabitatio deprimit sensum 'multa comantem. Psal. CXLI Edue de eustodia animam meam. Unde Lactantius Lib. LI. Instit. dio. cay. Bd ait , hom nem teneri corpore quasi carcere septum , ne libero, ac soluto Sensu veritatem cernati eo quod, ut ait Libo VII. ca'. 5. anima, et corpus inter se eontraria sunt: quae- etiam en Prudentit' sententia. Ergo. N. Dist. ant. Corpus ex originali peccato vitiatum, mentique rebelle, est camerammae, eique contrarimn, cone. Corpus , quale tormatum est a Lino in homini,

primo. et quale etiam fuisset in ptisteris, si illa non

vi late venit ad corpus es peni ad ebmus coinquina- eum: et mel. X I. 7. moriente homine pulpis reoera titur in terram suum , unde erat, et spiritus redit ad Deum, 'qui dedit imum. Ergo erat ante corpus. γ a Η iv g. cons. Venire enim dieitur in Scripturis quod alicubi esse incipit, licet an ea non emet, ut in Hat: Lim timor, et tremor oenerrem super me. Redire vero' ad Deum dicuntur animae , quia non ex mat ria eductae , sed ab ipso Deo ex nihilo creatae sunt.

289쪽

8 Theologiearum Instir. Lib. V. Pars IV. a ' II.

m. in Ps. CXVIII. appellat sero uilissimam, de

qua, in Itiit, nihil cimiles dein ire. lino nonnullis in Io cis iniseu lentia in i inclinat Lib. II. contis Academ. caρ. 9., ExροSit. Psal. UIL, Lib. II. So.. Iog. cv. 2o., Lib. de quanti animae cast. M. ergo. U. Dist. ant Et hanc dubitationem tandem Augustinus abjecit, Setilentiamque catholicam docuit. Conc. Secus. neg. Patet enim Augusti ut doctrina praecipue

ex Lib. I. Retrare. caρ. I. 4. subi corrigit quod

dixerat Lib. II. contr. Academic. . In SOlHO telis. . t ira Lib. de Qtiant. anim. et ex aliis eius testi inouiis Lib. a I. de cio. caP. 13. etc. 'Objie. IV. Hieronymus in Eρist..ad 0Ms. - . . ait , animas hominum secisse quaedam in altera vita , unde a Deo aut eligerentur ad vitam , aut rejicercu tur : eoque εpectare verba Apostoli:, nos oti temtindi constitutionem .et, qui ante syerapi ιs ini imo. Bussinus vero' in Ερist. ad Anastasium Pastam rem dubiam esse dicit :.EUO. . U. Neg. cons. Russui enim Origenis lae auctoritatem nihil moramur. Hieronymus Vero. ut ipse se expli-t, solet in Commentariis aliorum referre senteulias, quaSNec probat, nec rejicit. optandum quidem esset, ut quid ex suo, quid ex aliorum sensu loqueretur, OSte1

disset. Sed vel id neglexerit , vel signa ab eo posita incuria Librariorum perierint; non possumus id ei vitio vertere, cum instituti sui rationem explicaverit.

PROPOSITIO II.

Animas a parentibus modo coryoreo traduci, cerississimus est error. Catholicis autem hodie certum est,' eas sinsulatim a Deo i ediata ex nihilo creari. Prob. I. ma, i. ' La. amniae spiritali natura quam. surdum e i. ser corpora moduo traduc a. o Ex auctoritate Augustini, qui hunc errorem in Ibr-

i , ,

290쪽

, Dλ rerum creatione. 28strilliano reprehendit. Eρ. CXC. al CLVII. ad intat. . Nam et illi, qui animas cae una proρagari asserunt; quam Deus primo homini dedit, atque sta ex Parentibus trahi dicunt, si Teritilliani opinionem restiumuir, Pr .fecto eas non syiritus, sed eo ora esse contendunt, et

corpulentis seminibάs oriri. Quo ρemersi et quid dieῶ potesιῖ 3. o Ex S TMhia, qui non dubitat hune eris rorem haereticum appellare L. P. Q. CXVIII. αrt.

Ponere ergo animatu interkeέibam a kenerante causari. nihil est aliud, quam Ponere eam non furuiuentem, et Per Consequens corrumpi eam cum cor ore. Eι ideo haereticum est disere, quod anima intellectim traducatur

cum semine.

singillatini cq eorum, patet enith nomine corindis alii mani iii Scripturis designVi. Zach. XII. 1. Fin-hens viritum hominis in eo. Eccl. XII. T. iritus re-ueat qd Deum , 'ui dedit illum; et Heb. XLI.9. Deus dicitur pater virituum. Quae quidem Seripturae non certe rem ὀefiniunt. . Respondebat ei iiiii Augusti nux Ap. CLXVI. est. XXVIIII. 4d .Hieron. et ami, Deum sngere hominum animas, esse Patrem Spirituum etc. sed hinc non esset; illas singillatim breare ex nihilo quia etiam eg Scripturis Deus singit ouolos , aures aliaque hominia membra , nec tamen sequitur, ea ex 'nihilo iti singulis hominjbus eseare. Nec vim Deit 'Vox singillatim, quae habetur PsaI. XXXII. Hebraice enim est yarit r , hoc est generatim , sine ulla exceptione. Sed fallieni probabile suppeditant loca illa

argumentum, praesertim locus Ueclesiastae, ubi spiritus in eo oppi riitur corpori, quod hoc revertatur in terram , uti ic sumptum est; ille vero redit ad Deum. Ergo. Prob. II. ex PP. Excaepto enim Augustino, et Gregorio . qui non asscrunt contrarium, sed tantum dubitant, negari non potest, PatrcΑ , qui Ostra in sententiam noti iit dubiam , sed ut certissimam tenent, majoris esse ei numeri . et auctoritatis iis , qui contrarium asseruerunt. I. ' Hilarius Lib. X. de Tran. alla Animα hominis Opus est Dei: carnis pero generatio semρer ex harne est et ' Ambrosius Lib. de Νοε, et Arca caρ. ά.

Ex fitillo homine generantur animae. Et Lib. de Q. Tovi. LI.

SEARCH

MENU NAVIGATION