장음표시 사용
301쪽
3oo Theologicarunt Institui. Lib V. Para IV. Caρ . m. ςtorem Lib. de Patientia, Nyssenum, sive alluvii A uviorem Lib. de Creatione hominis, Damascentim Lib. M. de fide cap. 12., Eucherium Lib. I. in Genes. , Rupe
sum. Bernardtran, Magistrum Sententiarum, S. Thoma u. Prob. II. Nullum iii Scriptura Verbum supervacaneum est ; sed s liena est ad inajore ii reni esplicatio-Neni Positu in ergo rmago , et similitudo , seu qt dicitur Saρ. II. 23. imago similitudinis non quamcumque significat intagine tu , sed valde similem prototypo. Sed homo grati ac donis spoliatus Non est utique imago valde Deo similis. Ergo simillimD , Praeter u turae proprietates , gratiae ctiam dona significat. Corollarium.
Ergo si accipitur similitudo pro ipsa imagino , si'
sut non periit per peccatum imago Dei iii homine , ita nec similitudo : si vero pro donis supernaturalibus, dicendum est, periisse in homine pcr pcccalui smilitudinem Dei, permansisse ver imaginem.
De justitia originali. . Nomine justitiae originalis duo veniunt nocessario intelligenda , iamquam essentia-Ιia i alia vero duo , tamquam priorunt con Sectari R. Necessaria, et essentialia sunt l. ' persectissimus On do partium, quae hominem componunt; ita ut cor-Pus , et quaecumque inseriores potentiae subjectae Si ut spiritui, nec ullus si x invi sinatus concupisceu lac motus, rationem praevertens 'gratia Sancti scans , et quae eam ordine praecedunt sides , Spes , citaritas , quaequo sequuntur, virtutes scilicet morales.
susae , dona Spiritus Sancti , et actuale auxilium ,εine quo justitia servari non potest. Consectaria Ve ro hujus justitiae sunt i. o. selicitas, et beatitudo , non quidem dinsummata per gloriam; sed omnem
miseri m animi, et corporis excludetis: I. . corPoris
immortalitas. Quaerendum ergo , utrum Pximi Paxen tes cum hac justitia a Deo creati sint.
302쪽
ne rerum Creatione. 3o ii. Omnes Catholici docent, Deum Iianc originaulem iugiitiam Adamo suisse largitum, contra Pelagia
uos, qui asserebatit. Adamum in eo statu fuisse creatum , in quo nunc homines nascuntur, Concupisc=tioe, miseriis, morti obnoxii, omnique gratia Dei vacui, quibus similia docetii Sociniani. At non coti- venit inter Catholicos, utrum De iis gratiam salictis ia- canteni Adae donaverit ita ipso creationis instanti ni o mento, Bra postea. Veteres nonnulli Scholastici, ut Alensis , Bonapentura , A idius Ronio ius , ejusque commentator Gapardus docueruiit, Adam non in ipso ercalionis actu, sed paulo Post suissc oatiae donis exor
1IΙ. E contrario Lutherus in cap. IV. Gen. Conimentias est, briginalem justitiam non solum in ipso creationis momento fuisse Adamo itidi iam. sed etiam fuisse ei naturalem ; sicut naturale est oculo videre Iumen. Stamamus, inquii, jtistitiam non fuisse qrιοddam donum, e uod ab extra accederet, separatum a na-
ωra hominis, sed fuisse pere naturialem, ut natiam Adae esset diligere Deum, credere Deo, agnoscere Deiam. Baec tam naturalia fuere in Adtimo, quam naturale est, quod oculi lumem recipiant. Unde instrι, originalemitistitiam esse de natura hominis: ea M tem per Pec- Cottim amissa, non mansisse integra naturalia, ut Scho-ἐastici delirant. Hunc errorem in Baio etiam damnarunt
Pius Hanno 1 DLXVII., Greg. XILI. annoNDLXXl X., et Drbantis VIII. in ea propositione num. XXVII. Integritas primae conditionis non Dit indebita naturae humanae exaltatis , sed natiaratis ejus conditio: Cum aliis, quae eoiam colIineant, Nempe XII. Humanae naturae exaltatio, et sublimatio in consortium dioinae naitirae di bitos ait intcgritati primae condisionis , ac proinde nnttiralis dicenda est, non superinnaturalis : et aliis s milibus , quas' propositiones ipse Boius publico scripto revocavit, agente Acincisco Ibleto , qui postea Cardinalis creatus CSi.
iv. Esi ius in II. Dist. S. 6. media ingressus est via. Cum enim iustitia originalis duo complectatur
ossentialia, gratiam scili et, et inelum ordinem partitini; sui iur quidem , gratiam suisse doxium sui ornaturale ;ε il proliabili ratione dici posse ait, rectitudinem, sive re
303쪽
igina Theologiearum Institui. Lib. V. pars. IV. Cay. V.
cium ordinem partium, quo tu primo homine inferiora superioribus subdebatitur sine ullo rebellis concupiscentive motu , suisse naturalem , sive ipsi naturae dubitam proprietatem. V. Ne autem in ambiguo laboremus, advertendum
est I.' aliquid dici posse Daturale duplici ratione ;vel quia ipsius naturae proprietas cst ; vel quia ii
ipsa utili irae creatione a Deo donatum est, naturamque ipsum exornat, et perficit: 2. ' nomine concupiscentia
duo etiam posse significari: scilicet uci appetitum honisei sibilis juxta ordinem rationis, ut appetitus cibi ad vi iam necessarii; vel appeti ius inordinalus cujuscumque rei contra ordinem rationis: in quo posteriori sensa hic a nobis usurpatur. Utrum ergo Deus justitiam originalem in ipsa creatione primis parentibus dederil , videbimus hic; utrum vero fuerit illa natu ratis , in sequctati capite. in .
ώ ipso creationis momento Detis homini largitus est originalem justitiaiιι, seu gratiam sanctifcantem , cum donis ipsi adnexis, rectitudinem partium , Seu immunitatem ab omni inordinato concupiscentiae motu. . 'Prob. I. R pars de gratia sanctificante, et ex consequenti etiam de donis, quae in Lib. VIL Tractatus de Gratia docebimus, numquam a gratia sanctis cante divelli. I. o eae Script. Ecel. GL 3o. Deus fecit hominem rectum. Hanc autem rectitudinem, sive rectum
ordinem Intelligendum etiam de justitia, et sanctitate, ostendit Apostolus Ephes. IV. 23. , ubi ait: Renο-pamini spiritu mentis oestrae , et induite nopum hominem, qui secundum Deum creatus est in justutia ,
Prob. II. ex PP. quos supra diximus, similitudinem Dei in homine intellexisse de donis supernaturalibus gratiae sanctificautis. Quippe illi ex consequenti docent , sicut in primo creationis mometito factum est Adam ad imaginem . et simili itidinem Dei , ita simul grali in sancti sic utem accepisse. Quibus unum hie addere sum
304쪽
. . De rerum Creatione. o 363mat Augustinum Lib. de Corrept. et Grai. cap. Vn 3ΣTunc ergo Inquit, dederat homini Deus bonam oluno alem: in illa quιρρe eumfecerat, qui fecerat reclum. Bona autem volutilas Augustino charitas est. Otiast o ro, inquit Lib. I. de Gratia Christi cap. at litatis bona poluntas, quam charita3, quam Scriptura nobis esse clamat eae Deo, et a Patre datam, ut filii estis
Prob. III. ex Concilio Τridentino Sess. V ean Ioor quιs non nonstetur, Primum hominem Adam. ctim mandatiam Dei ιn Paradiso fuisSet triansgressias, statim Sanc Halem etIustitιom. in Utia conuittit inerat timi. . . ariathema SII. LX quibus Cotieilii .erbis
fidei escte, Adamum in ipso Creatiori 1S actu exornatum
sanctificante graua; scd Dialet Alitid est enim, inquit tEstius in II Dist. XXV. f. i. , conditum esse in aialatia ιἡ ea constittitiam. Irno cum ante in deer o ri
Silum esset, Adtim conditiam esse in sanctitate in udraim Scholasticorum seu letilia damnaretur. ut testantur
psis verbis Detisfeci hominem rectram; tum ex I. Ioan II. I 6. Concuyrscentia . . . non est ex Patre sed M. mundo est tum ex Apostolo, qui Rom. VIII et ali saepe vocat eam Peccatum; quia scilicet ex peccato P Oducta eSt, ut explicant omnes Catholica nost Tri dentinum Sess. V. eon. 5. PDeC aliam . ε,,- a non erat ante peccatum tum denique ex aItis argumentis , quibus
305쪽
s64 theologiearum Institui. Lib. V. Pars IV. P. V. .griιum sine ulla resistenti amula tim. Hinc et nudi eis rarit. et non confundebantur. Quod quidem Augustinusti, illies repetit, et inculcat contra Ρelagianos , qui coticii pisce ut iam iii Ρaradiso fuisse contuliniscebantur.
Porro cum Scriptura. Et Patres orti lem concupiscentiam e Paradiso ablegarii, noti solii in intellige tuli sunt de coii cupisceritia caruis , scd eliaua de concupiscentias pii ii iis : l1oc est de illic cui clue inordinato apricli tu i aut laudis , aut vanae gloriae , si ut scietitiae. Ioannes
Enini loc. cit. Omne ui Concupiscentiam complexus est, cum ait: Omne , quod est in vitando , concuρiscenti icarnis est , et concupiscentia Oculoriani , et superbia Pitae , quae non e i ex Patre ; sed ex mundo. Hinc
perperam Molitia sn Concordia Dis . IV. eiusque discipuli Suarea. Lib. X'. de Grai. ca'. 6. b. et al. , a Lapide in Genes. aliique putant, saltern tentationem su-Pcrbiae ab Adamo, et ipsis Angelis ante peccatum sitisse si istinendam , ac vincendam. Ipsa igitur φιλὰυ α sive sui ipsius amot adversus rationem non insurgebat. Objietes. Augustiuus Libi LL de Genes. coni. Ma Nicho Ca'. 3. n. io. Nondum, ait, syiritii alem hominem debemus intelligerΡ , qui factus δst in animam pioentem , sed adhuc animalem. Tunc enim spiritalis ectus est, cum in Paradiso hoc est in beata olidconstitutus , Praeceptum etiam perfectionis accestit, ut perbo Dei consummareιur. Simile quid docent Cyprialibus Epist. LXXIV. ad Pompejum , et Nyssentis Orat. I. in ea perfia : sciamttsi ominem ad imaginem etc. h x illo Apostoli I. Cor- XV. 46. non prius quod syi-ruale est, sed quod adimale: deinde quod spiritale Ergo uoti in ipso creationis actu justitia originali suit
N. I. 9 Dist. asit. Augustinus, Cyprianus, Nyssenus docent, prius homi ue in factum animalem, postea Spiritalem ratione ordinis , conc. Ratione temporis, neς. ΝΗ. I. Rugustinum Lib. I. Retract. caρ. IO. retractasse quod in loco citato dixerat r Nec illud, inquit, Arostoli: factus est primus homoAdam in auimam Misentem, sicut ille poliati, intellexi . . . Apostolus enim ad hoc odhibuis illud testimonium, ut doceret esse corpus aut Diuili od by Coosla
306쪽
Deonini Creatlane. Ios, male ' ego autem hinc pulapi, hoc esse monstrandum, 'animalem factum ρrrias hominem , non comus hominis solum. Igitur ex Augustino , aliisque Patribus prius suit animale , postea spiritale in sensu Apostoli, hoc est Postea erit spiritale in resurrecti e corporum, concis Postea suit spiritale propice gratiam Adanio superadinditam , noe
Dogma idei est, habuisse etiam Adam immortalis
tem comoris , non eo sensu quod non posset mori sed quod posset non mori. Habuit etiam et inchoatant beatitudinem, quae omnem ab illo flatu allegaret
Prob. a. pars. i. ex Scriptura. I. Q Dens mortent hi inatus est, tamquam peccati poenam Gen. II. 17. quocunque di e comederis ex eo, morte morieris. a. ' Saρ. I. I 3. Detis moriem nonjecit. Eacv. 11. 23. Deus creaoit hominem inexterministrem, ei ad imaginem similitudinis suae feςit illum. Inoidia autem dia boli mors introirit in orbem terrarum. 3. ' Rom.12. Per tiruum hominem peccatum in hiaria mundunt intraMit , et per peccatum mors. Quae tessalonia inepte Pelagiani de morte animae interpretabantur. De e enim morte intelligencla sunt, qua Deus revera damna vit Adam post peccatum his verbis: putois es, et in Pu perem reo erieris. Vide Augustinum Lib. I. de peccat.
inerit. et rem. caP. . 5. Ergo.
Prob. II. ex Ecclesiae definitionibus, Placuit, inquit Concilium Mileuitanii in II. Can. I. , ut φιicumque dicit, Adam primum hominem mortalem factum;
ita ut stoe peccaret, si e nou peccaret, moreretur iri corpore, hoc est de corpore exiret, non peceaui merito , Sed necessitate naturae , anathema sit. Quod
Concilium confirmarunt Innocentius I. Dist. XXVI. et Caelestitius Epist. ad Episcopos Galliae. idem definiuiit Ara usi canum II. Can. a. probatum . Boni facio II. Eyist. ad Caesis. Arelag. cap. Simond. Tom. Cohcιl. Galliae , atque ah Ecclesia universv ; et Triden liniam Sess. U. cap. 2. Patrum locat Fulg. Irim. IT ao
307쪽
pi:iel critii lxii mi . iii in re op rtissima a); ita tit Dii vii in sit , ex litis tui se catholicum profiteretur , et tamen id negaret Franciscum Garassium in sum
ma Theol. Lib. III. P. TOO. Prob. I a. pars ex Augustino Lib. y I. de Gen. altil. ca'. 25. Illiιd A lae coi Pus ante Peccatiam et mor ale sectιndum titiam , et immortale secundum aliam eatisam dici poterat : idest mortale, quia Poterat mori ; immortale , quia poterat usu mori. Quod autem de morte dictum est, idem dicas de quacunique aegri ludine , aut miseria lum corporis, tum animi. Quid mirum , inquit idem Augustinus Lib. II. de Gen. coni. Manich. cap. I. si corpus potuit ab omnipotente artifice tale feri, ut nulla molestia , nulla indigentio
cruciaret hominem ante peccatum, et nulla corruptione tabes cree i Ergo. Prob. 3 a. Pars , qtrae ex duabus prioribus consc-quitur. Homo enim tantis gratine donis cumulatus, lati in luce ct iuuiirali , et supernaturali perfusus , nulla miseria amictus, uullo moriis metri perterrefactus,
liisue inchoata sinebatur beatitudine. Hoc gaudium . ait Augustinus Lib. I. de lι b. arbitr. caρ. 3., quod hujus boni adeμtione e ruitur , cum tranquille , eeqiaiele otque constanter erigit animum , beata pita dicitur nisi tu putes, aliud esse beaιe Pisiere , φιaira peris bonis . certisque estidere. Et Lib. I. de lib. arre.
cat . 1 . Quam quom credamus, hominem tunc per fecte conditum a Deo , et in beata sita constitutum, ut ad aerumnas mortalis ottae ipSe irrue propria νο-luntate delapsus sit. Ergo te. -
308쪽
De rerum creatione. r. 7Objectiones diluuntur. Obiic. I. Corpora primorum parentum ex contrariis
Pomposita su ut elemctitis, sicut et aliorum animun- iii in corpora. Ergo sicut haee ex pugna et cmeritorum
paulati in senescunt donec interenni ; ita et illa. U. A g. cons. Qui . ex omnipotenti Dei voluntate lito essectus in homine Dou sequebatur eX elementorum pugna. Si enim Deus per annos qua traginta potuit ita
regere populum in deserto ut nec vestimenta nec calcea-yrunt a detrita sint . cur non potuit ita servare corpus hominis incolume, ut numquani periret' quo e Xemplo utitur Augustinus Lib. I. depece. nier. et reniass.caρ. 3. Utrum autem hoc oriretur ab ipsa proportione, et apta temperatione liuinoruni in corpore humano, ut sentire videtur Augustitius Lib. I. de Pecc. merit. cap. 16. elat
et Bonaventura in II. Dist. XIX. urt. 2. ; an ex vigore quodam supernaturali ipsi animae indito, ut putat S. Tliomas L P. Q. XCVII. art. a. i an deniquc ex naturali , vel supernaturali virtute ligni vitae, alia quae
Obiic. II. Si vis extrinsecus corpori Adie fuisset adhibita , ex. gr. si lapis in caput decidisset, si venenum hausisset, si serro guttur, aut Pectus suisset tra sverberatum . sine dubio laesum, imo et mortuum esset , nisi continua miracula velimus adstruere in ipso tinti rati rerum ordine. Ergo. U. Ner cons. Providentia enim Dei , cui omnes causae subjiciuntur, ita hominem innocentem protexisset . ut nihil tale ei accideret.
Objio. III. Ambrosius Lib. de fide resurrectionis
CV. 6. ait, ni ortem nobis esse naturalem : imo non
in poenam , sed tamquam remedium datam. Ergo. Dist. aul. Ait, mortem esse naturalem; quia post Pe entum vorsa Pst in naturam , et aliquando etiam Temedium tot malorum , qtiae per peccatum inVecta sunt , cono. Quia fuit originalis conditio etiam hominis innocentis , Neg. Sic Apostolus Ephra. II. 3. ait, E- ramias nat/ιta fili irae non quia natura mala est; sed quia Miltiam Pro ria rara inoleoit, ut explicat Λugustinus Tract. IU. in Isau. Ηane autem esse Ambrosii inei
309쪽
3 si TheologIearum Iuvit. Lib. V. Para IV. cap
em , Pstiet e X east. 9. ejusdem libri, ubi ait: mors iis natura non fuit, sed conpersa in naturam est. Ο te. IV. Fiuis ultimus omnis creatustae rationalis, ideo iue ipsius homiliis , est beata Dei visio , ut supra de Angelis ostensum est. Atqui si Adam in aeternum
vixisset , ni iniquam hunc finem fuisset assecutus. Ergo. U. Neg. vlin. Fuisset enim translatus in gloriam sine morte: sicut ci nos ingemiscimus gravati, eo quod notramus exstoliari, sed superoestiri, ut absorbeatur quod
mortala est a pila , ut inquit Apostolus II. Cor. V. 4.
Praeter gratiam habitualem . instructus etiam fuit
Adam actuali auxilio ad perseseerandum , non quidem esseaci , sed persatili. Prob. I a. 'ars contra Gregorium Ahiminensem ire II. Dist. XXIX. q. r. concl. 3. ex iis, quae supra diximus de Angelis. LIoc adjutorium, inquit Augusti nux Lib. de Corr. et gr. cap. XI. nutu. 32. si Mel Angelo , i et homini cum primum facti fiant , defuisset;
quoniam non talis natura facta erat, ut sine dioino amjutorio msset manere, si pellei; non utique sua cia a cecidissent; adjutorium quippe defuisset, sine quo mane re non possent a . Absurdum autem est, Deum ita deseruisse hominem, ut sine sua culpa laberctur. Ergo. Prob. 2 a. pars ex eodem Augustino, qui eod. Lib. de corr. et gr. cap. m. postquam duplex distinxit ad jutorium , quo, et sme quo . docet, Angelis, primo Jtie homi Di datum aditi lorium, Mne quo, ut supra de Angelis diximus cap. VI. Quibus his addimus, unam Augustino fuisse ratio item . cur post Adae lapsum op sit adiutorio quo , sive efficaci , insirmi latet ii scilicet depravatae natur qua in similate eum careret Adaurrinte Peccatum , ejusmodi adjutorio non egebat ; sed permanere , Vel non permanere tu gratia , iri eius liliat xo relinquebatur 'arbitrio. Quid ergo Z titiluit cGρ. 1 .,
310쪽
ιbrιιm scripsit, de illa hominis natiara loqueretur .guae Prιmo incia ala, et saloa condita est, ti cumque acceρtaretur hoc dictum. Atqui Pelagius non aliam gra iam Oguoscebat , ut suo Ioeo dicenius, praeter libe- 1um ar trium , legem, doctrinam, illustrationem intelectus. Ergo concedit posso ista dici de Α-catu Intii cente. Hoc argumento moti Petaoius, Gur ne I , aliique volunt, Adami gratiam actualem in sola mentis illustratione fuisse positam. Atqui sola ullu- Stratio mentis non constituit gratiae naturam ut suo Ioco dicemus. Ergo.
ta Non enim Augustinus, defendi post
se Pelagi anulis dogma , si sermo sib de homine innocente; sed utcumque acceptarecur hoc dictum, hoc es- tolerabilior esset errorulle. de quo ibi contra Ρelagium disputabat, ut sustus dicemus Lib. m. cap. I. Dro propter maiores liberι arbitrii oires. Caeterum exugustino Lι b. XPI. de Caν. cap. I 3. voluntas Adae etiam ante peccatum illustrabatur, ut Mideret: et accensestatur , ut amaret. Objic. II coni. am. Part. Augustitius Lib. m de διu. P. 4. docet , omnes creaturarum motus a Deo. , quod ex probat S Thomas I a. aae. Q. CIX. ars. . a. et '. Et Lι b. LIL coni. Gent. Caρ. 08. et 140. ex ratione primae causae , et primi moventis insere, diximus Pari. I. huius Lib. ConstI, Omnes creaturarum motus a Deo tamquam pria .: 'φrt liοοι nonnullis creaturis virtutem de-h P0β iux ad agendum movere, quod .. Thomesu ius ibi explicavimus Caelerum in P a QKaest. Cu. art. io. ad 3. ait Anselicus D