장음표시 사용
351쪽
3fio Theolog ea m dixti . Lib. V. Pars IV. Can. XI. addicitur, culpa sua perit. Adde, ista di i ii Ch γ ostra rno vehementius. more oratorum, ad excutiundam
populi socordiam. Vide Berti Lib. XIII. ca'. a. o te. VII. Gregorius Nyssenus orat. Dit. Ne
ob inuio quidem infans ) ρrorsus tu anin. morbum
admisit. Et Theodoretias Lib. V. haeret . faue. ca'. 18. Quorsum infantes baρttaamias, qui peccatum nondum gus arrant i Ergo. N. Dist. ant. Nyssenus . et Theodoretus negant , parvulos admisisse peccatum actuaIe, conc. originale, nex. obssenus enim in Psalmos ov.' 6. aperte dicit: Sordes hominis peccatum est, quod una cum humana orditur natura, quoniam in Peccaus concestit me m
ter mea Theodoretus vero in caρ. V Dist. ad Rom. Dicit itaque dioinus Mostolus, quod cum Adam ρec- eaoisset. μι mortalis factus esset, utrumque ad genus Peroenit, idest peccatum, et mors. Ad omnes mors per- Oasit. in quo ometes PeccaMerunt. Non enim propcer primi paren s peccatum, sed P Pter suum ianu quisque mortis decretum suscistin, etiam parvuli, qui actualis peccati rei non sunt propter suum peccatum moriuntur . quia Adae peccatum sit nascendo unicuique proprium , ut explicat Tridentinum. Objio. VIII. Clemens Alexandrinus Lib. III. Strom. Dicant erro, inquit, nobis, tibi fornicatus est infans natus 7 ori quanao 3ub Adae cecidit execrationem qui nihil est os atus' Deinde loca Scripturae, quae peccatum originale probant, alio sensu explicat, dicens :Et quando dixit DaMid: in peccatis conceptus sum: dieit quidem prostfietice matrem suam, sed moafuit ma-ι γ νDentium; eι si in Peccatis' it conceρtus, non estime in peccaιο, neque Vero lyse peccatum etc. Ergo. s. D. Q Adeo obscurus est iste locus Clementis, ut
Beliarininus de amiss grat. Lib. IV. ωρ. 9. putet, in eo non sententiam contineri Clementis, sed obiectionem Iulii Cassiani, contra quem ibi disputat, quae tamen Bellarmini responsio Contextui non cohaeret. Si dicamus cum ossis. et altri, Clementem, non satis percepisse doctrinam de origuiali peccato, nih=l nutat catholicaveritas; quid enim unus adeo obscure loquens prae Ualere poti rit adversus Scripturas, et perpetuam omnium
352쪽
De rerum creatione. 35i Patrum , et totius Ecclesiae catholicae traditionem ZSed his omissiS.. Dist. ant. Ex Clemente insans non cecidit sub Adae execrationem, non est ira peccato in sensu haereti eorum, quos ibi consulat. Conc. In sensu catholicorum,nog. Disputat enim ibi Clemens contra Itilitim Cassia-ntim e grege Encratitam rari, qui dicebant, nuptias esse a malo Deo institutas, ipsam qire generationem peccatum
esse, ad eumque sensum detorquebant verba Psalmi. V. in peceatis concepit me mater mea; ipsam denique naturam humanam esse secundum corpus malom, Deoque execrabilcm ; ἐecundum animam Vero esse contaminatam
zecatis in altera vita, quam fingebant . Commissis. Hoc igitur Degat Clemens, aitque insantem nihil umquam fuisse operatum: a.' quod ait David in pecca.
tu concepit me mater mea, reserendum esse ad moam,
quae mater fuit cunctorum viventium; quia ab illa primum commissum est peccatum, quod ab Adamo postea perpetratum , universum gemis liti manum insecit. Ceterum quod Clenιens peccatum originale agno erit, ex eo patet, quod L b. I. Paedagogi eat'. 6. vocat baptismum regenera tionem, et lapacrum, per quod Peccata absterguntur ; non ignorabat autem , baptismum ex A posto- 1ica traditione eliam parvulis ministrari. 'OUie. IX. origenes clementis discipulus in Commentari' in ad Rom. ait, Verba Apostoli: Per
unum homInem peccatiam incrοipit in mundum, ita esse
intelligend ui per mundum significentur homines
mundani, 'atque carnales , qui praevalicationem Adae Imitantur. Ergo negat originale peccatum, quod praecipve ex hoc Apostoli floco probatur. V. Trans. ant. De Origene enim nos non multum Oportet esse sollicitos , utpote qui sine dubio Pelagia- praelusit. Unde quamvis multa eius testimonia congerant pro originali, ut est illud Lib. IV. con . eis. In Adamo omnes moriuntur, eι dam nati 'sunt in si mrtitudinem praeparicationis Adami, ne om de uno suopiam , quam de ιοιο humano gcne Scrιρtura dioana loquitur; tamen etsi demus, eum errasse iri hac parte , nihil nobis auctoritas eius incommoda ret. Ceterum non negabat, nasci homines in pecca-
353쪽
35a Theologicarum Instit. L ih. V. Pars IV. Cap. XI.
iis, iiii ac alii inae admisera ut antequam detruderentur in Corpora , atque corum peccatorum remissiouem abluibal, tismo. Ob quem errorem a nobis supra refutat viii, Don idem omnino fhutiebat , quod Pelagiani. Oljic. X. Omne peccatum est voluntarium: et hoc, ut fatetur Augustinus , adeo Verum est. ut nullo modo sit peccatum , si vo Iulitarium non sit: hinc peccatnmtis ipso Augustiuo desinitur : dictum M l factum, oel
concupitum contra legem aeternam Dei. Aiqui animae recens creatae uota est Uoluntarium peccatum Adae, nec ipsi ullo modo notum alioquin ejus peccatum esset actuale. Ergo illam contrahere peccatum originalc, contrarium est ratio ii , ac proinde salsum. U. Dist maj. omne peccatum est Voluntarium eo modo, quo peccatum est, Cons. Alio modo, neg. omne igitur peccatum volunt actum est, dispari tamen ratione; peccatum enim actuale, ct personale voluntarium, imo ot liberum est, Voluntate actuali , et personali: originale vero peccatum voluntarium est, et liberum voluntate originali, ipsius scilicet hominis , a quo natura humana habet originem. Ie Lul. i. v Repugnat voluntarium voluntate originali: Voluntarium enim est a principio tuteriori cognosccnte singula. Atqui volutilas Adae est aliena , et ignota aut-mae insantis post tot saecula nati, aut nascituri. Ergo. BI. Neg. subf. et Dist. maj. Voluntarium est a principio tulerno cognoscente singula, si est volontarium iactuale, et RerSOtrale, conc. Si est voluntarium habitua Ie , et originale, neg. Qia madmodum enim non rc pugnat , mulla Vitia non solum corPorea, ut morbi, podagra plili sis; sed citam spiritalia, ut supcrbia. iracundia et c. a parentibus in filios traduci: ita etiam non repugnat, ab Adamo in universum genus humanum traducium esse hoc vitium origi uale, quo ipse se voluntarie maculavit, at lue in se ipso tamquam in radice naturam humatiam vitiavit, atque corrupit. dist. a. ' Haec vilia , quae a parentibus in filios traducunt ii r , non sunt in iis peccata , nisi cum in aetatendulia voluntarie iis servire incipiunt, alioquin Incide-nius in prop. a Summis P P. Pio V. et Greg. AIIL
354쪽
Iu Bajo damnatam: omne scelus ejus est eoniationis, uesuum cloreD., et Posteros eo modo injicere possit, quo infecit prima transgressio. Ergo a pari quodcumque vitium ab Adamo transfusum non potest in posteris ejus
esse peccatum. ' l . iv. Neg. cons. et Paris. Batio discriminis in eo est, quod proximorum parentum vitia non ipsam naturam humanam inficiunt, sed illam iam originali Iabe vitia- am, reddunt ad unum, aut aliud actuste Peccatum pro cliviorem : cum ergo actuale Peccatum esse non possit, misi voluntarium , et liberum actuali, et personali vo iuniaIc , sequitur, ea vitia non esse in Pueris peccata, donec iis voluntarie in adulla aetate consentiant. Contra vero peccatum Adae ipsam naturam vitiavit, et habitia aversam reddidit ab universa lege naturae, et Dei, ut clarius explicabimiis insea , uin agemus de modo , quo Peccatum originale traducitur. Inst. 3. λ Boc facile persuaderi posset, si anima traduceretur a parentibus ; sed cum haec innocens a Deo creetur; seri non potest , ut corpori infusa habitualem. et veram noxam contrahat, cum nondum propriorum actuum sit capax. Ideo Augustinus in quaestione de ori
sine animae semper sucinavit ; quia scilicet videbat, eam eum doctrina d peceato originali ita connexam, it si animae de novo in singulis crearentur hominiis Bus , peccatum originade explicari non posset. missdamnationis, inquit Epist. CLXVI. H. XXVIII. ad Hieron. n parpulis causam requiro: quia neque animα-rum, si nοoae sum singulis singulae, pideo esse ullum in illa aetate peccarum , nec a Deo aamnari aliquam credo, quam pidet nullam habere pecca sum. Vide totam Epistolam ad Hieron. . nec non Epist. CXC. al. CL VILod optatum, libros de Amma, eι de origine Animae.
Neg. - . I.' Quia non est negandum, quoa fi de certum est, quia, quomodo id fiat, nescimus. Unde ipse Augustinus Lib. III. de peccat. mer. caρ. 4. Ego autem, inquit, ni i refellere istorum V menta non Paetἐeam,oideo Iamen inhaerendum esse iis, quae in Scripturis sunt apertissima. a.' Quia etiam . posito dogmate μου. Tom. II. . Ra
355쪽
lio ite apud Tlleologos certo de creatione animarum in singulis, explicari potest traductio peccati originalis ea ratione, quam suppeditat ipse Augustinus, ct nos sustus explicabimus suo Ioco; quia scilicet anima corpori infusa tamquam in Mase Mitiato corrumpitur,Lib. V. coni. Itilia n. cap. 4 , quidem actuali voluntate; sed hubituali vitio, quo concupiscentiis carnis fit snh-dita. Nec dubitavit Augustinus, quo pacto Bnima recens ereata, et infusa eorpori habituale vitium contraheret; sed quomodo id non esset contrarium justitiae Dei , qui animam infundit corpori , ubi certe peccatum contrahit: unde ait loc. cit. Profecto aut utrum inerme pitiatum ex homine trahitur, aut alterum in altero tamquam in pase pitiato corrumpitur, ubi occulta
justitia dioinae legis includitur. Inst. 4. o Ergo saltem originale peccatum conciliari non potest cum justitia Dei, qui animas recens crea istas infundit corporibus, in qnibus Peccato, et detertimis peccati poenis subjiciuntur. Ergo et c.
u. Neg. ant. Cum enim Deus ab aeterno constituerit, ut disposito corpori infundatur anima, non debuit ob Adae culpam creationis ordinem suspe adere. Praepar eatioFhominum dispositae a saeculis creationis ordinem turbare non potuit, inquit Prosper Resp. ad obieet. Vincent. IV. Permittit enim , ut universalis provisor, malum, eN quo majus bonum eruit, et cui pracstaiatissimum remedium redemptionis opposuit. Caeterunt occultam justitiam dicit Augustintis; quia I ieet justitiae Dei rationem aliqua in re intelligere non valeamus; tamen quin justissime Deus agat,dubitare non Posis
Inst. 5.Q si Deus ipse immittit animam in corpus , in quo certe maculatur vel Deus ipse est peccati auctor, vel damnandae cum Manichaeis nuptiae , ex quibus lantum producitur malum. Atqui salsum con
sequens. Ergo. s. Neg. Seq. m . Neutrum sequitur ex doctrina de originali peccato. Deus enim naturam creavit honam quae se ipsa maculavit ; ejus autem culpa universalemvr ationis ordinem suspendere non debiti t. Non ex crea-eione Dei est oitium, quod poluntario motu natura 'coIIegit, bed etiam de pitiata per seipsa/u natura Deus
356쪽
ille, qui genuit, non peccat iste, qui nascitur: per quas rimas . Peccatum ingreditur ' Ergo π. Cum Augustino Lib. II. de nuρt. ωρ. 2I. et
rimam, cum habeat aρertrssιmam jantiam per uuum, homrnens aιι ostolus: per unius debitum, ait Apostolus. per inobedientiam unius hominis, ait Aposto-M3. quid quaerit amplius' quid quaerit operataia Perpeccatum itaque Adae vitiata natura, ille, qui nasci-uhasitviae peccatum contra .
tes baptizati originale peccatum non, haunt. Ergo
Saltem illorum filii illud non contrahunt 1 . ac R iit originale peccatum. αδ
vitiatam naturam, quae in ipsis pecca-P π baptismi matiam, conc. Secus, neg. Naturam agitur, quam ab Adamo viti tam acceperunt, Ilia m. quoque filiis .communicant : sed ins lv MN peccatum nomlaabet i quia in baptismo deletum e t: in parvulia
Explicat ad Augustinus exemplo oleae, cujus semen non nosque clarius expliedbimus inserius. . ,
. . Pec Mi originalis natura. Ado. I. Etsi certissimum est oristinale Dee a n-
Incerta tamen eius natura est; .ieui: iri Chiis
mus, quorum naturam ignoramus. Inter haereue δε-
357쪽
tum iii baptizalis remaneat , hinc inserunt, non deleri , sed legi per baptismum originale peccatum. II. Inter Catholicos quatuor sententiae sunt. 1 AD fertus Pighitus , et Calharinu Menent, originale peccatum esse extrinsecus petitam deiiominationem ab actuali Adae Peccato. a.' Recentiores Scholastici post Anselmum Lib. de Conceptu Virg. cap. I. docent, esse privationem justitiae originalis inadaequale acceptae pro gratia xanctificante. 3.' Gregorius Ariminensis in II. Dist. XXX. q. a. ari I. Ilenricus Gandavensis Ibid. q. I. art. 2., Apeninus, Estius , Theologique omnes ex Augustini an a Schola assirmant, originale peccatummat rialiter quidem esse ipsam concupiscentiani, quam
Ariminensis morbidam qualitatem appellat ; formalirer vero esse eoncupiScentiae ipsius reatum 2 quo Domine non intelligunt obligationem subeundae poenae . sed dominatum in animam , ejusque voluntatem , propter quem dominatum anima rea est poenae. 4.' Thoismisiae cum Gonelo , Contensonio Gottio . aliisque docent, materialiter esSe concupiscentiam , formatiter vero privationem justitiae originalis, sive sanctificantis gratiae : quae sententia non multum recedit a doctrina Augusti ilianorum , et fortasse non nisi verbis dinfert ; ideo enim inest animae rentus , Sive Concupiscetiliae dominatus , quia deest illi gratia sanctificans qua habitu convertatur ad Deum. ΙΙΙ. Ne tamen in obscuro laboremus, observandum est, concupiscentiam quadruplici sensu intelligi posse: I. v pro actibus inordinatis, qui contra rationem iu- surgunt : a.' pro habituali appetitu sensibili rerum
Daturae Congruentium , Servato rationis ordine : 3. Ppro habituali propensione ad voluptates se sibiles contra rationis orditiem : 4.' pro omnium animae virium , et iacultatum , seu habituali propensione ad quodcumque malum. Porro nemo dixerit, concupicentiam , tribus priori trus modis intellectam , peccatum originale constituere: non primo, quia actus illisutit effectus origitialis culpae : non Secundo, quia oppetitus ille bonus est e non terim , quia cupidi ias illa vilici,a rerum sensibilium , pars quaedam est mali , sed
non totum malum sola Constituit. Itaque cum concupiscentiam h c nomi iubimus , eam quarto tantum Sci -
358쪽
su iiitelligimus . quo sensu eam intellexit Apostolus
Gat. V. a 9. qui postquam dixit, carrieria concupis c- re adversum spiritum , enumerans opera cartiis a Om Ne genus Peccatorum recenset. Atque ita illam saepe intelligit Augustinus , et S. Thooιas I . . IV: Denique illud etiam a limadvertendum est, veteres quosdam Scholasticos concupscentiam putasse qua- itatem quandam, ab anima re ipsa distinctam, Sive ut aiunt positi m entitatem: quae opinio multis rationi-hus explodenda est. Nos itaque concupiscentiam dicimus vitium quoddam, morbum, atque languorem, ut saepe loquitur Augustinus. Nunc singula expendemus.
Pecemum originale non est substantia mala, ut asserit Itbricus. Est sdei dogma. Prob. Omnis substantia bona est, quia a Deo est, ita ut nullum possit esse eas, nulla substantia, nisi bona ipseque diabolus quoad substantiam bonus sit. Ergo peccatum originale non est substantia, sed potius desectio ab ipsa substantia, quae Deus est. Adde, hunc errorem incidere in i Ianichaeorum haeresim, qui ideo statuebant Irincipium quoddam malum, quia peccatum non In de-ectu, sed in substantia mala ponebant: ex quo sequebatur, agnoseendam esse primam aliquam substantiati malam, quae peccati prima causa foret. Ergo. Diluuntur objecta. Objie. I. Habitus vitiosi mali sunt. Atq ii non distinguuntur Teipsa a substantia animae. Ergo ipsa n-nimae substantia, habitibus illis depravalia, mala est.
359쪽
358 Theologiearum Iustiavi. Lib. Pars IV. Cn'. XI.
u. Dist. mri. Mali sunt, quatenus per illos substatitia auimae delicit a recto ordine, conc. Mali sunt propter aliquia positiMum, et substantiale, neg. Malitia ergo , quae in vitiosis est habitibus, non substantia,
sed delectio a substantia dici debet. Objie. II. Homo per peccatum ex silio Dei sactus est silius diaboli; ideoque ad impios dicebat Christus: Vos eae patre diabolo estis, Gau. Ipsa igitur
ejus substantia per peccatum mutata est. U. Dist. anu. Factus est filius diaboli per imitatio-Nem, conc. Per substantiam, neg. Imitatio autem illa, per quam homo, qui ad imaginein Dei factus est, si- miris fit diabolo, non est aliqua substantia , sed substantiae ipsius defectus. Caeterum ipsa substatilia diaboli mala non eSt.
Inst. Imago Dei in homine substantia est. Atqui peccatum destruit in homine imaginem Dei , et diaboli imaginem inducit. Ergo. U. Disι. min. Peccatum destruit in homine imaginem Dei quoad accidentia , sive dona supernaturalia , et
rectum ordinem co/w. Destruit imagine in substantialem, quae sita est in ipsa natura animae rationalis, neg. Idem
dicas de imagine diaboli, quae Per peccatum inducitur. Imago enim illa accidentalis est, quatenus ipsam ani- uae substantiam , quae bona remanet , privat recto ordine . quem habebat. l
Peccatum Originale non esse formaliter ipsam concustiscentiam, dogma fidei est. Prob. I. Concupiscetilia remanet in baptigat A. Atqui
in iis non remanet peccatum. Nam Apostolus Rom. VI. 4.e o. confert destructionem peccati, et renoValionem animae, quae sit iti Baptismo, cum morte, et resurrecti oves Christi: Consepulti, inquit. sumus cum ιιιο per baptististim in mortem: ut quomodo Christussiarrexit a morιuis per gloriam Patris, ita eι nos innψritate Mitiae ambulemus ... qui mortui sumus pecca
360쪽
De rerαm Creatione. 359 Nihil ergo nunc damnationis est eis, quisu in Christo Iesu. a o Ioannes Eρ. I. caP. I. I. Sanguis, inquit. Iesu Christi Filii ejus emundat nos ab omni peccato, Ergo Concupiscentia tioli est formaliter ipsum origi- Male Peccatum. Quod et confrinatur apertius ex illo c. I. 15. Concupiscentia cum concesterit, Parit peccatum. Non est ergo ipsa per se peccatum. Prob. II. Augustinus Lib. I. de myt. et couc. c . M. Concuρiscendia non est peccatum in regeneraliε , quando illi ad illieita opera non consentitur Sic autem Mocatur Peccatum, quia Peccato facta est, cum jam in regeneratis non sit iρsa peccatum; sicue pocatur lingua locutio, quam facit lingua, et manus Mocatur scriρωra , quam facit manus. Itemque sic Mocatur PCccatum, quia Peccatum , si Micerit, factit
sicut Mocatur frigus pigrum, non quod a pigris sat, sed quod ρigros faciat. Quibus apertissimis Augustitii sententiis victus Calvinus Lib..LII. Instu. cv. III. s. io. Inter illum Augustinum , et nos. inquit, hoc discriminis pideri potest interesse, quod i 'se quidem cum fgetes concidat, quamdiu in comore mortali ha-hitant, sic illigasos teneri concupiscentia, ut non Possint non concustiscere, eum tamen morbMm Peccatum
Mocare non audet, sed tunc demum fieri yeo Catiani docet quando mimae αρpetitioni cedis polumas nos autem illud*sum 'ro Peccato habemus. Prob. III. ex omnium Catholicorum coiisensu, et
desinitione Concilii Trid. quod Sess. U. cm. 5. Soquis, inquit, yer Jesu Christi Domini nostri gratiam,
quae in baρtismate confertur, reatum originalis Pec Cati remitti negat; -l etiam asserit, non tolli cotu id, quod Meram, et Proyriam peccati rationem habet; sed illud dicit tantum radi, aut non im cari, ana
tiam , Met fomitem, haec Sancta Synodus fatetur, et
sentit . quae cum ad agonem relicta sit, nocere non consentientibus, sed otruiter per Christi Iesia gratiam re-
. Pugnantibus,non Dalet. . . Nam concupiscemiam, quam
oliquando Mostolus Peccatum aρρellat, Sancta Srno dus declaraι, Ecclesiam catholicam numqvum i tellexose peccatum appellari , quod. oere, et Propriem renulis ρει tum 1iti 1ed gula ea peccato est, et