장음표시 사용
61쪽
3 stinus martyr in Dial. cum Tryph. Clemens Aleis
Xandr. Orat. adhort. ad Gentes, Irenaeus lib. II. adv. haeres cap. I9. Tertullianus de Praescripta haeretic. cap.7. & in lib. adv. Hermog. cap. I. origines lib. I. coni. Cels. Laelantius lib.I. COnt. Gentil. Cap.6. M lib.2. cap. II. Eusebius lib. I s. de Praep. Evang. Cap. 2.3. s. 7. 9. M lib.f. hist. eccl. Cap.27. lib.7. Cap.26. Athanasius Dial. 7. adv. Maced. Basilius lib.I. Conta Eunom. Nyssenus Orat.6. M II. coni. eumdem, Na-Eianzenus orar.26. & 33. Epiphanius lib.2. haeresis. 8e lib. I. haeret 6. Ambrosius lib.I. Ossic. CaP 13.2Ο. lib.I. de fide, cap. s. Chrysostomus homil. 3. in cap. I. epist. ad Rom. Hieronymus in Dial. contr. Lucifer. lib. . D L. Pelag. epist.62. Cont. Ioan . . Hierosol. Scin lib.X. coni. Helvid. Augustinus omnibus sex libria Tontra Iulian. Cyrillus Alexandrinus in Thesauro asinsertNI. Com. Eunom. & lib. . coni. Iulian. ut quam plures alios omittam. Unde jure Parisiis damnatus mit Aristoteles, non a Ian senistis , qui nondum emerserant, sed a provinciali Concilio anni 123r. approbante. Gregorici IX. cohaerenter ad id , quod anno III s. statuerat Robertus sedis Apostolicae logatus . Quare suspectam eques iste habeat necesse est fidem omnium horum Ρatrum, qui de aristote. lica Ρhilosophia non tam magnifice senserunt.
g. 34. Ρrofecto, nisi Catholici adigere Pel sum voluissent ad eam agnoscendam & confitendiam actionem, qua Deus per sese operatur & pro ducit in nobis ipsum velle, suumque adspirat amor rem , & fidem reliquasque virtutes infundit, in ea Pelagii confessione acquievissent, qua bonorum DP 'Tum laudem non modb humano deberi arbitrio consentiebat, sed eo amplius Deo , qui ipsius νωι maris , operis possibititatem dedit . quique ipsam possibilitarem gratia fuissemper adjuvat auπitio, prout habetur lib. de Grat. Chr. cap.4. Equidem si gratiae
62쪽
vocabulum ad ejusmodi peripateticam entitatem significandam adhibuisset, quam comminiscitur DOm. Marchio cum suis Aristotele is , catholicus haberi debuisset Pelagius, perinde ac se haberi putat eques Theologus. Quod si gratiae nomine designabat nae retieus ille facultatem a Deo naturae ipsi, inditam , consultius ille quidem ac rectius quam historicus iste opinabatur. Neque enim mente assequor, Cur Deus substantiae spirituali facultatem tribuere nequeat producendi honos voluntatis motus, cujusmodi sunt Credere, si diligere velit autem facultatem illam Conserte commentitiae ac spuriae entitati accidentariae, de qua, an sit, & quidnam sit, ignoratur , d cente Augustino enarrat . in a pati. ΡL68. quod nulla substantia est. niλι omnino es.
g. 3s. Non deerit sortasse qui objiciat ,, pesi
sundari libertatem arbitrii, si decernatur, Deum producere in nobis consensionem voluntatis in fide,& motum ipsius voluntatis. in quo sita est dilectio ;neque enim voluntas nostra actionem hanc Dei &operationem inhibere valeret; indeque consequens foret, interioribus gratiis nunquam obsisti. Porro nefanda haec est Ianis nil impietas, quam in Protestantibus execrata est Tridentina Synodus, quae quidem ut notat eques pag. 39q. g. IL cap. s. Ser. sextae definit, hominem inspiratronem abirere poste de Can. eiusdem sess anathemati subjicio eum, qui, dixerit , Bominix arbitrium non posse dissentire, A
. Hoc tamen pugnare reis historicum novstram quis credat, in eo p sertim loco. ubi paulo
Iere M operare, e Dis. eri ii volere di r operare Ophra in nri . Quod pariter protulerat faU. pag. m. quamvis eorum verborum senium per Μrrat suo nom mento de voluntatis praeparatione , inquieus: po
63쪽
quale ne possum volere, ne operare; e it quale opera in e con not. Auxilii autem divini ambiguo vocabulo, non ipsam Dei operationem, sed spuriam illam entitatulam designar a peripatetica schola mutuatam . Ejusmodi propositiones aequivocae sunt iis persimiles. quibus Catholicis imponere tentabat Pelagius . Id suspicari nos Cogunt permulta alia ab eodem passim prolata, quae videri possunt superioribus minime consentanea. Ait siquidem pag.2sq. Iuttigia Nomini Banno M sacotta di far bene. Pag2qo. Si da a turri ta graetia, ehe prepara Ia volonta, id est, ut ipse ibidem exponit n.8. per Ia grama che pre para, s D ebe iis volanta posia; ma resa ancora,ch' Usa interamente Noglia; scilicet cum Pelagio ,
galia dat posse, non dat velle. Et pag.1et 9 Disio e iI eoncedere, ma di nol e r acretiare o it riscusare. A noi toeca di convertiret, di eambiaret, di preparare iι euore, di correueris , di inariaris, di acconsentire, e determinars colla volanta . Lepida est expositio illius dii hi ad Simplic. lib. I. n.Io. aliter Deus praestat, ut velimus , aliter quod voluerimu irod sic italice ab eo exponitur pag.2q8. Auram rite a udro che voxIiamo, astramente cΘe yia voles o. Cum tamen, quicumque vel leviter latinum idio maCalleat, ignorare nequit, nil aliud ibi a S. Doctore doceri, quam volitionis causam esse Deum simul &nos; facultatem autem bene vivendi. & bearitum dinem a solo Deo causarit in Oelimias aitὶ θ' suum esse voluit di nosertim: quod autem volui rrmus, DIus
Prorsat; id es, posse bene agere , semper beate
vivere. Ibi d. n.2. Dopo d aver prevenuto colle sue
spirationi, Dio attende per favorir chi consente . Item pag. ets x. LIX. A miti dunque serendo S. Ag μπο δε prepara Ia volonta, e tanto se dana a tuiti
64쪽
chepos o. Ibidem praecedenter dixerat: tenne S. AE
cessario per D salute, conceders a tuti Dio; ben-che con cio alarissaret, alari nons Disi. Ergo si ad salutem necessaria est fides & finalis perseverantiae donum; haec omnibus a Deo impertiri, plane constituit; vel salvari posse absque fide & perseverantiae finalis dono. Addit pag. 3sa. num. 3. Tenne S. Agostino che fossa rico rato P universo tutio, e redenti quei ch'erano in servitu; ehe vuoi dir, tuiti
dars Iu ciente gratia a Bambini non battreetati ebe capaci non ne fono, volasse dedurre eBe uti adulti pari mente non si conceda. pag. 336. n.2. Dice S. M pino , Me P arbitrio est Adamo era taImente libero , che potesa volar il bene e it male ; d'onde non bi gnaarguire, ehe taI non il nostro ancora. pag 3q6. La liberta r indifferenta, non ei s reglie mas : il
65쪽
perche tenesse veri ars InteraImente , ebe ἐι nostrobexe operare Fa tutio G Dio; se non m quel senso, ese it libraro arbitrio amora, e ι' ess re , e Uni po- teneta nostra ὸ da Ltii. Hoc idem transfert ad publicas preces, quibus Ecclesia Deo supplicat, i quiens: Deus, cujus est totum , quod es vrimum .
addit pag. F7. n.et. Convengono i Cattolici tuiti che la Gi araa necessaria per poter conoscere e venerar Dio, ed operar bene , υieme con somma elemenTa concedula a tuiti. Ρraeterea cum S. Augustinus lib. de m Iib. e Cl. cathol. cap. I s. quatuor virtutes cardinales ad dilectionem Dei revocans setipserit: Si
viritis ad beatam vitam nox ducit, nihil omnino esse virtutem inrmaverim , nisi fummum amoerem Dei pEruditus iste Theologus ita excipit Pag.4I6. num. . Gi non veri, cis' et i a quiυi una specie da Panegarico aIla emita; e Me adduce tal sentimento piu roso eo- me pensiero rettorico, ebe come moria dorarinat Tandem pag M . in has voces erumpit et e caisinismo
sebietto e Imasberato iI dire , ebe senda quella Grazia, Me ὸ principio Oeaee, cloe artualmente operativo di quamnque bene , in qualunque genere , non folaments non si fis nulla, ma neppur se puὰ fare. Haec de alia hujus sulfuris innumera , ambigua, & aequivoca , quibus refertissima est tota haec historia theo Iogica , eo me adducunt, ut putem , virum cI quo supra expositam doctrinam infirmet, ad Iaudatos Tridentinae Synodi textus sese recipere, ac me ad eosdem Provocare. Itaque operae pretium duco, quod inde
6 37. Sane possem paucis reponere, Tridentinos Patres seT6. cap. s. dum ajunte Tangente Deo cor Bominis per Spiritus Sancti illuminationem inspiratisnem illam. recipienr . . . . abjicere potes , non in ea esse sententia, ut putent, posse hominem tangente Deo ejus cor , impedire operationem , PeL. DigitjZod by Coosla
66쪽
per quam spiritus sanctus illuminat; scque tangente
Deo cor, Cor non tangatur; neque enim aiunt rinspirationem non recipit; sed riunt: inspirationem illam reeipiens, abicere potest. Ita Canone 4. nou definiunt illi, liberum hominis arbitrium posIe impedimento esse, quominus illud Deus moveat & excitet ; sed inquiunt: tiberum arbitrium, a Deo m tum dr excitarum ..... posse dissentire, se velit. Quamobrem facilis atque expedita esse potest resin Ponsio, operationi divinae resistere hominem non posse: posse tamen voluntatem resistere effectui seu termino et inspiratione producto, amori scilicet inspirato; & dum amorem mundi . majorem eo quem inspiravit Deus, in se ipsa ieXcitat, abolere posse & cassam reddere gratiam inspiratam. Sed his
lucem uberiorem afferamus: Portet . ι38. Monuimus supra β 2. nomen istud Graiatia usurpari posse, tum ad bona ipsa indicanda, quae a Deo accipimus; tum ad denotandam volu tatem, areonem, sive operationem, qua Deus i nobis ea bona producit. Huic vero actioni seu v Iuntati divinae, in Deo enim velle est agere qua Deus in nobis fidem, amorem sui, Caeterasque virtutes infundit, voluntas nostra resistere nequit, ipsienamque facit ex nolentibus volentes & ex repugnantibus , consentientes . Idcirco, si ex. gr. duos inihi gradus dilectionis suae inspirare velit, duo amoris divini gradus in voluntate mea insint , ne cesse est; quod firmissime tenere debet quisquis se
credere profitetur in unum Deum Patrem omnipotentem . Qua pnopter Angelicus Doctor I. 2. qu. LOI. arr . ad 3. ait: si Deus movet volantatem ad aliquid,
impo biis es bula positioni, quod inmutas ad illud
non moveatur. Ubi ergo Deus humano cordi fidem , aut sui amorem inspirare velit, fieri nequit, ut voluntas ista effectu careat. quia in Deo velleia
67쪽
& facere, unum idemque sunt: ideoque de ejusmodi divina operatione , seu de gratia in hoc sentu aCCepra ait: me gratia a nullo duro corde re pisitur; ideo quippe datur, ut cordis duritia primitus aufe
ν 39. EMEtiam tamen, seu terminum proximum divinae hujus operationis id est amorem inspiratum delere & extinguere voluntas potest; quantumvis enim excellens & fervens sit amor Dei inspiratus, pollet tamen voluntas facultate excitandi in se ipsa amorem mundi, qui amorem a Deo inspiratum impugnet & vincat; quam facultatem repeti LAugullinus passim, & praecipue lib. I. Op. imp. n. 2- a mutabilitate naturae, utpote quae ex nihilo extraeli. De hoc divinae operationis termino seu esseetii statuit Tridentina Synodus, abiici eum posse, cum a ire liberum arbitrium a Deo motum ρο εκcit tum dissentire potes.s vetit. Actioni quoque divinae non secus ac ejusdem actionis termino accommodatissimum eth Gratiae vocabulum; hinc S. Augustinus, ubi gratiam proprie esse ait, inistrationem dialectronis, ut cognita sancto amore faciamus , ea definitione complexus est, tum operationem, seu voluntatem Dei, quae amorem inspirat; tum amorem ipsum , seu actionis illius terminum seu essectum , sui nobis inspiratur. Actio Dei, Deus ipse est; prO- indeque huic actioni creatura resetere nequit. Iulius actionis terminus, a voluntate humana, hoc est, a Creatura non secernitur, eique propterea resistere, eumque evertere homo potest. Qui a Rionem Dei cum ejusdem actionis termino confundit, Deum &creaturam haud internoscit. Quis enim actionem divinam ab ejusdem effemi non secernat, quum haec legit in Scripturis . Genes Cap. I. In principio creavit Deus Coelam , Terram . . . . dixitque Deus:
fiat laxi di facta es lux .... Diκix quoque Deus et
68쪽
siat firmamentum .... 'fasum est ita, me. Profecto
coelum, terra, lux, firmamentum, . herbae, animantia, &c. divinae actionis te voluntatis effecta sun , ad creaturarum classem spectantia, atque a Deo distinctar voluntatem autem & actione in divinam concipere non possumus, tamquam entitatulas.
a Deo distinctas, plout quisque sibi Coelum, terram, herbas. &C. tamquam creaturas a Deo distinctas, exhibet; adeoque actio divina ab actionis effectu secernenda est. At cum videam, posse quos dam scholarum notionibus de dialectis assuetos turbari, quod inspirationem dilectionis, esse dicam a ctionem ipsam, qua mediante eamdem dilectionem Deus nobis injicit; pauca adjungere Visum est, quae rem aperiant, ac firment. Dum legimus, spiritus, Ma vult, spirat; vel caritas dissuta es in eordibus nostris per Spiritum Sanctum, liquet. actionem iulam significari, qua Spiritus Sanctus divinum pectoribus nostris amorem , una cum muneribus suis, inserit; ac videre videor Ausustinum . in declaratione illius inspirationis. qua vim & naturam gratiae a Pelagio admittendae conflari sentit, ea tantum ad sciscentem vocabula , quibus actio Dei designatur εPuta: Deus operatur in nobis velis : Deus dat, d nat, impertit caritatem: earitas diffunditur in cor dibus nostris per Spiritum Sanctum. cte. Ab his
xentiis numquam abhorruere Pontifices, Concilia , Patres, quorum nemo umquam asseruir, Deum, ut ad amandum impellat, ut ex nolentibus volentes faciat, entitatulam quae sit amoris, & bonae voltagionis. Causa in anima condere . Recte illi quidem; perperam xluippe mihi. ille se Imperatoris erigiem praebuiise gloriaretuo. qui penicillos contulisIet, C lores . & telam. quibus illa adumbrari posset. Ac-: quiescere nequibat Augustinus, quod Pelagiani sibi ipsis , quod plus est, tribuerent, quod minus est ,
69쪽
Deo adscribere uis hine urgebat: Dems non DIunia Uendis vernatem . sed di impertit earitatem. Nullus heic metaphoris Iocus. Synodus quoque Ara usicana secunda , gratiam , qua justificatur impius, describens Can. . eam esse ait inspirationem Spiritur Sancti, corrigentem voluntatem nostram; & can. s. inquit, conferri nobis divinitus, ut credamus, veti mur, Θ agere, sicut opo tet, valeamus, per infusi nem edi in spirationem Sancta Spiritus , nullius ne
Iericae entitatis mentione facta , sed solam Dei ope rationem innuens; quod quam probe dixerit, Miastruit Apostoli testimonio dicentis ad Phil. P. 1 .v.6. Qui coepit m vobis opus bonum, perficiet, cto. Vobis datum est pro CBristo , as in eum eredatis ibid. V.29. Deur operatur in vobis inue cte. Quid Babes, quod non accepissi Ex quibus locutionibus quid e promitur, nisi actio leu operatio ipsius Dei eg. M. Haec porro qui diligenter attenderit facile percipiet ἰ jure ac merito proscriptas ab Apo
stolica sede fuisse non paucas subdolas Quesnelli propositiones, praesertim I . I 2. 19. 21. 23. &E. Nihil
siquidem habuit ille sanctius Iansenti doctrina r nihil
non jansentanum referunt ejus scripta . Non est erisgo, Cur in dubium vocetur, ac non pro certo statim habeatur, eum Gratias nomine nihil aliud intellexisse, quam delectationem indeliberatam victricem a Deo in voluntate productam * neutiquar vero actionem ipsam Dei in voluntate & cum v Iuntate bonum aliquem ejusdem motum Producentem , juxta illam memoratae Arausicanae Synodi eXPressionem , Can.9. Quoties hona agimus , Deus in Nobis , atque nobiscum, uae operemin, operatur . At omnipotentiam delectationi illi indeliberatae tribuit Quesnellus, sicque creatorem Cum creatura CO
fundit; omnipotens siquidem est gratia, sumpta pro actione ipsius; at non omnipotens est gratia, sumpta pro
70쪽
pro delectatione in deliberata quae fit essectus actionis Dei Ad hec, in ejusmodi hypothesi deletur
funditus libertas arbitrio essentialis, prout invicte demonstravit Lescius Crondemus, lib2. Cap. q. s. s. Io. Ir. & infra a nobis observabitur. Quod si nomine Gratiae significare ex animo voIuisset operaIi nem , qua Deus sui amorem, honarum omnium actionum principinm, inspirat, quaeque ab Augustino describitur inspiratio dilectionis, ut cognita Ianas amore faciamus . rite ac recte eam nuncupasset omnipotentem, nullamque Omnino creaturam eidem obsistere posse cenmisset, juxta illud Augustini monitum k Iib. I. op. imp. Π.Is . Iuliano praestitum his verbis r admoneo, tit intelligaris . cujur gratiastis inimici , negando operari Deum non enitatulam
a Deo impressam. sed Deum ipsum volantares cia
est, volitiones in tu mentibus bominum p non ut no-Ieutes credam. - . . . sed ut υolantes ex nolentibus
M. Non sicut faeie Doctor Bomo, docendo, bo rando , minando, , promittendo in sermone Dei ;quod frustra M. nisi Deus intus opere1ur velis cen aetio ipsius Dei, non alicujus spuriae entitatular perinissigabiles vias suas. id est, miro di inest abiumodo , ut alibi ait 3 Cum enim verbis Doctor piam rar di rigae, possumus dicere et Forte eredit auditor , & similiter . si infundit entitatem, qua vOIuntas mi vel noci uti valeat ad eliciendum assensum, possumus dicere, forte voIuntas consentit, forte diligit. cum vero intus dat in emo eum De . sine dubio credit, di proficit. . 4r. Divina haec operatio, qua vel Ie in nobis a Deo producitur, non prohibet, quin nos ipsum velIe Iibere producamus; ut enim ait S. Ausustinus,