장음표시 사용
101쪽
humanam, quam divina etiam complere potest seu ejus dependentiam ad suppositum complere ac terminare. Nec valet probatio 'bdis inbionem formalem; multa enim dicuntur de per sona divina, qua naturae repugnant, ut nani sestum est M
An persona Christi vere o proprie possit dici composita ex natura divina ct humana, ct ex humanitate es subsidentia Verbi a
ADvertendum est, quod si composillo suma
tur pro un Ione plurium realiter distine- eorum, quorum unum est extra realem conceptum aut existentiam alterIus, Christus est persona vere & proprie eomposita, cum-Coms et duabus maturis realiter distinctis & υ itis. si vero sumatur pro unione duorum incompletorum , quorum unum est actus & aliud potentia, ex quibus resultattertia enti tas a pamtibus simul sumptis&nnitis realiter distincta ;eertum est,quod Christus non est per nacomposita. Motus igitur, dum dicit Ch istum non esse personam vere & proprie compositam sintelligendus est in hoe ultimo sensu: in 3. dist. s. q. 3. g. Seeunda rego opinis , ubi ait, Ma lia opinis , inhoe, quod disii p essonam Christi esseeompositam, nori renetur eommuniteν proprie loquendo de eam sirione sellieer ex actu in potentias fleui ex ma reis in forma Pivel ex duobus potem fiat.bus. Unde eum Gonetus non sumat compositionem in hoe ultimo sensu , ut patet EX argumentis quibus conclusionem probat, sed . tantum in Primo sensu ; alias concederet na- turam
102쪽
turam divinam habere rationem Partis,ac ex natura divina & humana resultare tertiam entiatatem aut naturam, sequitur, quod non impugnat Scotum: admittit enim Doctor compositionem in Christo , in primo sensu, sicut
Dico i. Quod Christus est persona compo. sita ex natura divina di humana, compositione in primo sensu explicata: nam plura Concilia dicunt, unionem Verbi cum humanitate esse secundum compositionem , ut Patet in sexta Synodo Constantinop. Act.8.SS. Patres etiam se sentiunt, ut D. hionys. lib. de divin. no min. cap. I. Cyril. lib. de Incam. Damas. lib.3. de fide cap. 3. ergo Christus est personavere composita, seu constat ex duabus naturis unitis, non per informationem , nec Per inhaesio--nem, sicuti actus & potentia uniuntur, sed per terminationem. Hinc sequitur Christum esse vere compositum, in primo sensu explicato, non
vero in secundo. Deinde, compositio corporis cum anima, seu materiae cum forma, est maior compositione divinitatis cum humanitate in Christo. Tum quia materia & forma sunt
duae Partes, ex quibus resultat totum, quod - apud Scotistas non est materia, nec forma . Tum quia mutantur ad invicem. Tum quias ordinantur composito tamquam fini: ergo
in Christo datur compositio vera & propria , sumpta Pro unione extremorum ue alias in ipso ellet uniea &indistincta realitas, quod est falsum, nec in ipso essent duae existentiae, quod est contra Scotum, ut dicemus infra: At si si matur in rigorε Philosophico S absque ulla e ceptione, falsum est, quod Christus sit vere &Proprie compositus, ut ex Goneto colligitur hic n. 32. ubi docet iη Christo esse compositionem
1eu unionem extremorum, non vero compin
sitionem, seu actum insormantem & Pote
103쪽
ab alia apud Philosophos agitanda, nimirum an, ad veram compositionem requiratur unio partium incompletarum, quarum una sit actus &altera potentia λ Silassiciat distinctorum seu extremorum unio, certum est, quod Christus est vere compositus; si vero requiratur unio partium incompletiarum, impossibile est quod Christus sit vere & proprie compositus , ut colligitur etiam ex Goneto ergo ut salventur Authoritates Conciliorum & Patrum , admittenda est compositio in Christo,. seu unio extre
Dices e Scotus. loco citatus in fine ait , Sed meri s negari potest eompositio , in Christo, quia rana non perficit aliam: ergo ex Doctore Christus non debet dici vere compotitus.. Resp. Scotum loqui dueompositione x quae fit ex actu insorinmante & potentia informanda, ex quibus resultat totumet tertium ut Patet ex verbis sequentibus Nec ex eis est aliqua natura terti unde patet, quod non excludit unionen. . ν turarum,. sed tantum unionem iactus .LCM.tiar, ex quibus. fit tertia natura .. Idem sentiuntD. Augustinus contra Maximinum Arianum. caP. IO.. ubi ait,. Porro autem
christus una persona est geminae substantiae , quia O Deus O homo est a nee tamen Denapars hujut personae diei potes , alioquin Filius Dei Deus ,
antequam susciperεt formam servi , non erat to-tus , O erevit, cum homo divinitati ejus accessit rquibus monet in Christo non dari partem &partem,ut ad compositum in secundo sensu consideratum requiritur, Et D. Athanasius lib. de uno Christo ait , Iia Deum se hominem unam essempsasim , ct unam personam, ut non sit expletivum eorpus byysaseos; id enim im8ium esset,quando quidem Deus imminutionis capax non ess , utpote uniformis, non eompositus , nee in partesd viditur: ergo Christus non potest dici com-Positus compositione rigorosa, quae fit ex dua-
104쪽
bus parti bus incompletis, seu ex actu & pote tia; sed solum ea compositione quae fit ex duobus unitis absque ulla informatione, quae solito inter incompleta reperitur .
An inter Verbum ct humanitatem mediet quidam modus substantialis, per quem natura humana formaliter conjungatur personalitati merbi 3DIifficultas est, an illa actio qua Uerbum
unitur humanitati , sit productiva alicujus termini formalis, tam a Verbo quam ab humanitate distincti, quo actu & sormaliter median
Dico Verbum uniri humanitati , mediante medio, aut modo , seu nexu ab extremis realiter distincto. Ita Scotus in 3. distis i. q- I. g. ad primum dico, ubi docet unionem hypostaticam esse per se relationem extrinsecus advenientem Quem sequuntur omnes Scotistae & plures Thonii star, quos Gonetus resutat & citat. Prob. I. Quod non est de se tale, debet fieri S denominati tale per aliud in seipso receptum; cum constitutio aut denominatio, a forma constituente& denominante necessario proveniat: sed humanitas est de facto & denominatur actu unita Verbo divino: ergo per aliquid de novo in ipsa humanitate receptum & ad Verbi personam te mlnatum . Major patet, minor vero Prob. I. Humanitas non se habet respectu Spiritus sancti
cui est praesens) sicut se habet respectu personae Filii: sed nihil aliud,est nisi qhia est unita pers
105쪽
tiae Filii, Sc non est unita personae Spiritus sancti: ergo . 2. Humanitas alterius individui non magis est indistans a Verbo divino, quam humanitas Christi, cum Deus immensitate divinitatis suae non longe sit ab unoquoque nostrum, ut ait Apost. sed humanitas alterius individui non est actu hypostatice unita Verbo, sicut humanitas
Christi : ergo habet in se aliquid,per quod fit &denominatur unita, quod caeterae humanitates non habent. 3. Humanitas est ab intrinseco indita serens ad hoc ut terminetur, vel non terminetur a Verbo: ergo per aliquid intrinsece in se receptum debet determinari, ut uniatur. Resp. Gonet. n. 6 i. aa hoc sufficere actiois
nem unitivam Dei, quaecum efficacissima sit, potest ea unire quae longissime etiam ad invicem
distant: Et licet linquit in talis acti O seeundum
se extriastea sit humanitati, & transeat sacta
unione, tamen est intrinse ea ratione sui termini sormalis , in quo etiam virtualiter sempermanet, nimirum ratione subsissentiae Uerbi divini ut communicatae humanitati, quae est te minus formalis actionis unitivae Dei. Contra sie insurgo , ct iterum probo conclusionem. Primo, Actio unitiva Dei licet effic
eissima sit , non potest unire ea quae longissime distant, nisi in ratione eausae eis cientis, nec ella nisi id quo Deus denominatur uniens: sed causaesticiens nequit esse causa formalis, quae in qu libet opere neeessario requiritur: ergo licet actio unitiva sit causa efficiens, humanitas debet in se aliquid recipere, quo constituatur & denominetur intrinsece unita Verbo ; sed non recipit actionem unitivam Dei, quia non ellet actu unita, sed uniens, quod est salsum: ergo recipit
unionem qua sormaliter unitur Uerbo. Seeundo: Ut actio unitiva Dei, quae ex Goneto est extrinseca humanitati, & transit facta unione , sit intrinseca ratione sui termini su iuδlis , re virtualiter remaneat ratione subi si ea
106쪽
sentiae Verbi divini ut communicatae hum nitati , oportet,quod in humanitate quae est uni. ta , sit aliquid quod gerat vices actionis unitivae quae transivit, ilias sicuti sublata causa tollituraeflectus , sequeretur,quod si actio unitiva esset causasormalis unionis i sublata actione unitiva humanitas non amplius remansisset unita ; sed hoc non potest esse persona Verbi, quae cum increata sit, nequit gerere vices actionis inca nativae quae est actio temporalis; nec humanutas, ex se sola, secluso quocumque medio de novo recepto di per actionem incarnativam derelicto, quia ex hoc sequeretur, quod humanitas Christi esset unita, etiam si esset a Verbo separata r nam si per actionem unitivam Mihil in sede novo&reale acceperit, per actionem separativam nihil deperdere potest : ergo hu inanitas per actionem inearnativam Dei non unitur formaliter & intrinsece Verbo, sed pet aliquid' aia ipsa productum& in humanitate re
Tomisit II Catilo unitiva Dei remaneat vim tu aliter ratione subsistentiae Uerbi dirini uecommunicatae humanitati, oportet, quod vir tus illius remaneat : dicimus enim solem esse virtualiter in visceribus terrae, quia virtus ejus
est in ipsis ; sed actio unitiva nihil sui habere
potest, nisi unionem ab humanitate & Verbo distinctam: nam humanitas non est virtus actionis unitivae, cum sit producta per actionem di- sinciam S praecedentem actionem unitivam, ut fatetur Gonet. nec subsistentia Uerbi, cumst inereata & ab aterno existens: ergo est uniomedians. 'Nee valer, quod dicit Gonet. nempe Chri1 um esse id quod per actionem unitivam Producitur, sicut suppositum humanum est id quod per generationem humanam producitur; non Valet mcinam , tum quia humanitas est saltem natura unita subsistentiae Verbi prius quam Christus sit productus; nam Deus unit huma . B 1 nit γ
107쪽
nitatem supposito Verbi, ut Christus sit productus, non econtra: ergo Prius quam actio unitiva
producat Christum,producit aliquid quo hum nitas fit & denominatur intrinsece unita .. Tum quia Deus nequit producere Christum actione unitiva, quin uniat humanitatem. Verbo divino; eum Christus constet duabus naturis unitis: e go licet Cbristus sit terminus. qui actionis unitivae, nequit esse id quo actio unitiva formaliter unit bumanitatem Verbo, nec id quod per actionem unitiyam Primo, producitur. Tum quia incomposito humano datur etiam unio a partibus
simul sumpti, distincta Tum quia Christus includit essentialiter divinitatem. & humanitatem unitas : ergo nequit else id quo naturae uniuntur,ssed tantum ici pzopter quod uniuntur , . nec id quod per actionem unitivam primo attingitur , & consequenter nec id quod primo producitur; cum illa actio unitiva prius tangat humanitatemuniendam , . ut uniat ipsam, quam compositum, nempe Christum : ergo actio unitiva, cum sit productiva, producit aliquid tu humanitate
Quaeres, anasiumptio humanae naturae ad personalitatem Uerbi, sit una eadem queo realiter actio cum creatione animae, & productione humanitatis Christi Resp. negative: quia nat rae assumptio tribuitur Verbo divino , 3c est supernaturalis 3 creatio, animae est actio trium
Personarum, Praecedens allump tiooem eiusdem a V bo ii & productio humanitatis. est actio quae tribuitur Virgini, ali s non esset mater Christis ergo sunt tres admones re liter, interse
distinctae . . . t . - - . t. .
Obj. i. Gonetus: Per Illud Verbum divinum unitur actu & formaliter humanitati assumptae, Per quod exercet in ea rationem termini & uitiami complementi: sed exercet in ea rationem termini formaliter per suam personalitatem abs vue aliquo alio intermedio: ergo. Major est
108쪽
evidens , nam cum Verbum uniatur naturae humanae per modum termini ultimi & complementi, necesse est, ut id per quod illi unitur, sit ipsum actuale exercitium terminandi ; sicut quia forma unitur materiae per modum actus informantis, illud per quod ei unitur, est exercitium actuale informandi. Minor vero Prob.Nihil creatum potest esse actuale exercitium, sive
actus secundus virtutis terminativae personalit iis Verbi ad extra: ergo Verbum divinum exercet formaliter rationem termini naturae humanae, seu terminat naturam humanam In actu secundo per solam suam personalitatem. Consequentia est evidens, antecedens vero Prob. Non
minus est infinitum Verbum divinum & actus purus in ratione termini naturae, quam Deus ipse absolute in ratione principii productivi: sed ex eo quod Deus est simpliciter infinitus & actu purus in ratione principii productivi, exercit um producendi res ad extra non potest esse aliquid ab illius infinita virtute productiva in recto
distinctum; unde docent communiter Thomissae Deum non operari ad extra per actionein formaliter transeuntem, sed virtualiter tantum, quae est ipsamet actio increata, sine virtuali di- sinctione identificata cum virtute illius operati-Va: ergo ex eo, quod Verbum divinum est infi- nitum & actus purus in ratione termini naturae , exercitium terminandi naturam non potest esse aliquid creatum, S ab ejus personalitate realiter distinctum . Confirma Subsistentia ereata immediate unitur per seipsam naturae creatae: ergo multo magis debet concedi lubsistentiae divinae. Antecedens videtur certum , consequentia prob. Personalitas Verbi est simpliciter infinita & actualissima in ratione terminandi , continet enim omnem Persectionem & rationem terminandi , seclulis imperfectionibus quae in creatis subsistentiis reperiuntur: ergo si subsistentia creata - E. 6 imme-
109쪽
immediate pur seipsam terminet naturam cre tam, multo magis id debet concedi subsistemnae increatae verbi. Resp. distinguendo majorem: Per illud Ue bum divinum unitur ctu formaliter hum nitati asuinptae, per quod exercet in ea rationem termini & ultimi complementi , ut quo , concedo et ut quod, nego . Distinguo pariter norem: Exercet in ea rationem termiat quod, formaliter per suam Personalitatem , id est pe
sonalitas Uerbi est id quod unitur humanitati ,
concedo: Exercet in ea rationem termini quo, formali ter , fetu est id quo uiatur humani lati . nego minorem & eonsequentiam , quia uni distinista ab extremis non est quid virique unitum i sed quid valeas utrumque s nec estraxio unita, sed: ratio uniendi ; nec mediat ut quod sicut brachium v. g. mediat inper manum.& collum, sed ut qua, sicut actio mediat i ter agens & pastum . Ad probia minoris , dico unionem quantumvis distinctam ab extremis non esse exercitium inuade , sive actum se, cundum virtutis terminativae personalitat s. UeΘbi ad extra , sed tacitum esse condixionem sina qua non actualis exercitii L cum non sit pars
essentialis compositi, ud Patet in physeo, nec boc implieat personalitati Verbi divini , eum compositum theandricum exigat illam unionem distinctam , ut duae naturae actu. α formaliter uniantur . Ad prob. nego paritatem, licet Ueγhum sit infinitum jn ratione termini ad extra Asicut Deus in ratione principii productivi ad extra : . Qibia Deus in producendo agit juxtλ1uam virtutem x at in incarnatione Uerbum nolu git active juxta suam virtutem, sed mere passive terminando. se habet x & terminaei juxtae exigentiam naturae astumptae, & servat condi- ἀιones compositi ; unde eum incarnatio sit quo da compositum, servat conditiones quas com
Posicum necessario exigit a sed unio est me
110쪽
dium quod extrema exigunt : ergo humauiatas non potest terminari ad Verbum sine unione distincta, quamvis res producantur a Deo sine medio . Ad confirm. concesso antecedente quod tamen ex Scoto in A. dist. I a. q. I. g. O vers. ad quantum, negari potest ) nego conseque tiam; quia subsiste tia creata non advenit naturae ab extrinseco, sicut subsistentia Verbi ;ideoque non exigit unionem, ut uniatur hum
nitati, sicut subsistentia aliena ab extrinseco
Obj. i. Si Pater vel Spiritus sanctus imurentur humanitati a Verbo assumptae, aut alterinarurae creath , unio ipsorum fieret sine ullo modo. substantiali intesmedio: ergo & unio Verbi cum humanitate assumpta , sine tali medio facta est.. Consequentia Patet ex Paritare rationis a Antecedens vero sic ostenditur : Si ad hoc ut
Pater & Spiritus sanctus unirentur naturae creatae , esset necessarius aliquis unionis modus, vel
ille esset ejusdem: rationis cum eo qui de facto conjungit Verbum.humanitati, vel diversae ne trum dici potest : ergo &c. Minor quoad 1. partem. prob Illi unionum modi non possunt esse ejusdem rationis , qui habent terminos diversae rationis , quasi specifice 3 sed modi unionum copulantes Patrem & Spiritum sanctum naturae creatae, habent terminos diversae rationis ab eo qui Verbum conjungiv naturae humanae: ergo non essent ejusdemracionis cum eo. Minor Patet, quia in ratione personae sunt quasi diversae speciei, cum constituantur proprietatibus relativi&diversae rationis. Massor vero prob. Modus unionis debet a termino specificari: ergo cum divensitate quasi specifica terminorum non PO-test stare unitas specifica unionum a. unde Pros terea in sententiae probabili quae ponit unione inter materiam&sormam , unio illa quae cori-