장음표시 사용
161쪽
creata , nec de natura humana Christi potest v xifieari. Insuper, si Verbum assumpsisset natu
ram Angelicam, haec natura retinuisset Propriam existentiam, ut tenent plures ex .adver
sariis, qui doeent existentiam in substantiis si,ia ritualibus non distingui realiter ab estentia;sed iatali casu,existentia Angelica non perficeret Vetabum divinum, nec sequerentur absurda quaeia Thomistae sequi praetendunt ex nostra sententia: ergo idem dicendum est de existentia humanita, tis quam in Christo admittimus,puti ipsam nori perficere Verbum divinum.
An Deus, ut communis tribus personis ,
ratione subsistentiae absoluta posse ali
nam naturam assumere DIeo Deum, ut communem. tribus personis, ratione subsistentiae absolutae posse alie nam naturam assumere, illique immediate uniri, fusistentiis relativis, eam solum secundario terminantibus. Ita Doctor in 3. dist. I. q. a. g. adqisaestionem lit. D. Prob. Subsistentia absoluta divinae naturae continet eminenter subsistentiam ereatam, sicut subsistentia personalis eam continet: ergo potest terminare dependentiam naturae ad subsistentiam, cum sit omnino independens sicut subfissentia Uerbi, & natura creata dicat potentiam obedientialein ad subsiste tiam absolutam, sicut ad subsistentiam Uerbi. Deinde, subsistentia absoluta Dei, est ratio qua Deus subsistit, & est ratio infinita, sicut subsistentia relativa qua persona in ratione personae subsistit: ergo natura creata subsistere potest Pec
162쪽
subsistentiam absolutam, sicut subsistit per sub- ,
siuentiam Verbi .. . tmees i. Haec unio esset in unitate naturat,vel in unitate suppositi Non Primum ; quia ex natura creata δέ ex natura diviva resultaret una nain
tura, quod est salsum. Nec secundum ; quia subsistentia coimnunis oon ς- suppositMms nec persona; alia in Deo eden*qaatupr personae , quod est haereticum ij nso subsistentia absoluta non 'otest adiimexe naturam. Resp. Unionem
non fieri in unitate naturae, nec personae, sed in unitate subsistentis; unde ex bunione naturae divinar & humanae in subsistentia absoluta non fieret una natura, nec una Persona, sed unum subsistens.-bist Implicat dari hominem,quin sit persona et, ergo eS upionε humanitatis cum subsistentia absoluta re stultaret aliqua persona, vel haec unio est impossibilis . Resp. negando consequentiam x. quia in n tura creata, subsistentia , hypostasis &suppositalitas non dis serunt formaliter, sed solum materialiter, seu
ex Parte naturarum in quibus reperiuntur, ut advertit Delgad illo cap. i. diis. 7. n.9. ergo licet subsistentia absoluta in se, nee in natura non sit persona, tamen in naturδ humanλ quae per subsistentiam per natur, estet pertina dς materiali , aut realiter R identice. Dices t. Natura assumpta ad subsistentiam absolutam non elset incommunicabilis, cum subsistentia absoluta sit comin unicabilis : ergo non esset vere subsistens, nec proprie assumpta. Resp. negando antecedens. Tum quia subsistentia si communicabilis fit, hoc provenit e infinitate naturae divinae; sed natura creata est finita & finite sustentaretur per subsistentiam absolutam Dei: ergo esset incommunicabilis. Tum quia natura est incommunicabilis, dum est in ultima actualitate, sive illud quo ultimo actuatur, sit communicabile, sive non,sive
163쪽
sstentiam Dei poneretur in ultima actualitate:
ergo esset incommudicabilis. ..
Instabis: ergo esset etiam incommunicabil7s in natura humana assumpta, quia subfistentiam tuta esset etiam in natura divina infinita, & eo sequenter esset incommunicabilis. in naturai in sumpta . Mo instantiam i quia in subsistentia absoluta compleret naturam' numanam juxta propriam exigentiam , su finito modo, R diruvinam etiam juxta propriam exigentiam, sevinfinito modo ; seque natura humana esset completa & subsistens modo sibi conveniente , Puta incommunieabiliter & limitate, & divina
. Dises 3. Natura humana assumpta non potest
terminari nisi ad aliquid supplens desectum rei quae defieit illi, utpote personae; sed subsistentia absoluta deitatis non potest stipplere desectum personae, cum ivsa non fitpersona, ut ea de fidei ergo natura humana assumi non potes a subsistentia absoluta. Nego minorem: nam effectus personalitatis est reddere naturam humanam subsistentem incommunieabiliter : sed totum id saceret subsistentia absoluta, ut jairid ictum est supra: ergo ipsa subsistentia absoluta potest assumere naturam humanam, eamque reddere incommunieabilem alteri supposito . Quod verum esse , iterum evinco alia ratione ;nam talis subsistentia reddit naturam divinam incommunicabilem alteri supposito a se realitex distincto, ut dictum esst in traAatu de Trinitate: ergo redderet etiam naturam assumptam incommunicabilem alteri supposito realiter distincto.
164쪽
An plures persona 'divinae possint terminare immediate eamdem numero humaniatatem , ct plures humanitates ab e
DIeo r. Plures personas divinas non posse
assumere eamdem numero naturam, ne
que eam propriis subsistentiis relativis terminare. Ita Doctor in 3. dist. i. q. 3. Et est D. Anselm. lib. a. cur Deus homo, cap. 9. ubi ait, Plures
persona nequeunι tinum eumdemque hominem assa-mexe in unitate person es quare in una personaerantum hoe fieri neeεδε di s sed ex D. Anselmo haec impotentia non se tenet ex parte person rum quarum virtus terminandi est infinita, sed ex parte humanitatis quae ad tres personas simul terminari non potest; nec loquitur juxta prae sentem providentiam , quia lib. de Incam. cap. 4. ait, In incarnato non est neeesse alias quoque personas incarnari , sed impossibile , quod non debet intelligi resipectu alterius naturae humanae: certum enim est, quod Pater Po-.test assumere aliam naturam , Filio incarn to : ergo debet intelligi de natura quae est in Filio, subindeque ex D. A nselm. Pater & Filius nequeunt allumerb eamdem numero na
Prob. ex Goneto, ut quaest. q. dicemus :Persona creata non potest de potentia Dei ab soluta alienam terminare naturam: ergo nec una persona divina naturam a Verbo assumptam; subindeque una natura nequit a tribus divinis personi Mailumi. Prob. conseq. Idcirco enim Persona creata n potest terminare alienam naturam, quia non est infinita, ut d
165쪽
eet Gonet. cum D. Thoma ; atqui ut natura te minetur a pluribus Personis , oportet, quod sit infinita in xatione terminabilis , sicut persona in
ratione terminantis: ergo quemadmodumversona creata nequit alienam terminare naturam ,
ex desectu infinitatis, ita pariter natura creata ex desectu ejusdem infinitatis, a pluribus personis suppositari non potest. Prob. minor in qua est tota dissicultas. I. Tale est passivum quale est activum, & econverso sub conceptu activi Spassivi: ergo si suppositum creatum nequeae
terminare duas naturas , quia non est infinitum in ratione terminantis aut terminativi, nec una natura a duobus suppositis terminari, cum sus- positum active terminet, & natura passive te minetur. 2. Ideo una persona divina potest aia sumere plures naturas, quia, inquit Gonet. vis assumptiva conveniens personae divinae non comprehenditus ab una natura creata, id est, quia virtus personae in ratione terminantis , eshtanta quanta esse potest virtus naturarum in ratione terminabilium, alias eas assumere minime posset; unde si virtus terminabilis excederet virtutem terminativain periorue divinae , nota postet eas assumere , nec econtua: ergo talis esia debet virtus naturae terminandae, qualis est vim tus personae terminanti' ; subindeque sicut persona ereata ne'uit terminare at lenam naturam ,
quia non est infinita sicut persona divina ; ita
una patura.creata nequit terminari ab alia ersona, seu a pluribus , quia notaest infinita heue natura divina . 3. Tandem , absurda quae se. quuntur ex persona creata respectu plurium
naturarum, sequuntur etiam ex natura creata
respectu plurium personarum divinarum; &rationes quibus salvat Gonetus unam naturam terminari polle per plures personas divinas, fatis Vant etiam unam personam creatam Polle te minare Plures naturas, ut eonsideranti patebit:
166쪽
, Confirm.Ex Goneto disput. seq. art. q. natu ra creata, subsistens in propria persona, propria personalitate retenta, non potest etiam de potentia absoluta uniri personae divinae, & per illius labsinentiam labiistere: ergo ubi astecta est personalitate Verbi, non potest amplius ausumi a Patre nec a Spiritu sancto. Prob. con- seq. I. Natura per personalitatem Verbi completur & perii natur , sicut per propriam: ergo sistante propria personalitate , natura sit inuni-bilis altera supposito, quia est completa, fieetiam stante una personalitate divina est inuni-bilis alteri, cum sit etiam compleIa. a. Ex Go neto , una res nequit existere duplici existentia:
ergo nec subsistere dupli ei subsistentia. 3. Qgodest incommunicabile,non potest assumi; sed n tura ereata assumpta a Verbo, est insommunie bilis, seuti si haberet personalitatem propriam, - eum de ratione personae sit reddere naturam in communicabilem : ergo sicut natura propria personalitate subsistem, nequitassumi a ver-ho ; ita nec persona assumpta a Verbo, assumi
Prob. 2. Ex Doctore , unum & idem non potest a pluribus adaequaledependere,ut dicunt omnes Physici ; at si natura creata tuibus Perso nis divinis uniretur , a pluribus totaliter readaequale Penderet , cum subsisteret, posita unione 1 cum qualibet persona; & subsisteret Posita unione eum persona Patris, & non posita unione cum persona Filii e ergo una & eadem natura non potest hypostatice uniri tribus odiu
O Resp. Gonet. quod licὶt non prassit unum, & idem' aduobus adaequate dependere depen identia causali, quae est dependentia stricta; potest tamen dependentia non causali seu terminativa, quae dependentia stricta non est , unum& idem i. a duobus dependeret adaequale adae quatione latensisa , . nota tameniadaequationem. G o ex
167쪽
extensiva : unum enim album una relatione similitudinis adaequale intensive aba o terminatur, non t men adaequale extensive; potest
enim e vi ejusdem relationis ad plura alba terminari , Ec de facto terminatur ad omnia cum quibus in graduali intentione similitudinem habet Pater etiam in crearis , ex vi ejusdem relationis qua ad unum Filium rose tur & ad illum adaequale intensive terminatur , resertur ad novum Filium si adveniat i ac proin de a Filio non terminatur adaequale adaequati
ne extensi Far natura autem creata unita alie
no supposito, non dependet ab illo depe dentia stricta & oausali, sed dopendentia non caum sali & terminativa, ut extremum terminabit a termino terminante e ae Proinde quamvis inita uni ex personis divinis, ab illa acraequato
intensive terminetur, non tamen adaequale e
tensive , & idcirco uni ex personis divinis unita,
potest uniri cum alii&4 . icontrari Complementum res & sustentatic essentialis ejusdem sunt eausa productiva 3. nam ideo B. Uirgo est mater Dei, quia termi uus genellationistes est subsistentia S eκ is entia Verbi , humaniearum ploductam Iustetuanistis & complentis in raticineu positir ergo dependentia naturae ad suppositum, ost dependen tiacausalis; subindeque una natura creata ne quit uniri tribus divinis personis, nec a tribus dependere . Sicut effectus pnt uctus aeausia effieiente totali suum esse ireeipit Uita nat asingularis. reessit sum, sustoneationem & termidnationem totalem a suo termino totaeir ergo eis dependentia stricta Sicausalis, de quemadmoduu acceptio esse totalis ab una causa orati, explodit aliam ejusdem Oudinis ita acceptio ultimi eomplementi, in minunicabilitatis, sustentationis & essentialix 'terminationis, cludit quamcumque aliam subsistentiam tota lam. 3. Natura per unam subsistentiam- tot is itin
168쪽
Iem est adaequale completa adaequatione exintensiva: ergo non posset per aliam totalem compleri . Prob. antecedens: Natura habens propriam subsistentiam est extensive copleta; alias Verbum potuisset assumere naturain Periana
eam, quod Goneis judicat impossibile: ergo
natura assumpta a Verbo est etiam extensive completa, & nequit ab alia persona divina asi mi. Praeterea, quando dependentia essentialis&per se est totaliter terminata intensive, nequid ex aliam terminat i, lieet non sit totalitex extemfive terminata; ut patet in este tu , qui clivituri potest esse a duabus causis totalibus, ut v. g. ea
ne qui ab igne & a sole produer potest, qui post
quam habet esse ab una causa, non potest simul habere ab alia, licest dependendi aesus lit inte sive tantiin, terminata: ergo licet dependentiae natum creatae non sit extensive terminata per unam subsistentiam divinam, ut vult Gonet. quod tamen apud nos falsum est , ut patet ita relationibus creatis quae multiplicantur multiplica is terminis totalibus in non potest termina ei per aliam, quemadmodum calor productus ab igne, non potest produci a sola, ad queriti tendit euodpmdueendushscet non sitiae satotali adaequatione extensiva. ix Dico B. Unam personam divinam posse simus plurePhaturas assumere . Ita omnes: Tum quia vis assumptiva personae divinae non exhauritu pet assumptionem naturaewum sin infinita, si que unFassumpta, aliam di atram assumere Pomtest: Tum quia licet una natu per unam subsistentia' fiadi ineommunicabilis alteri , aut in-Fustentabilis ah alia ; tamen subsistentia divinati nil sit impotens sinentandi aliam: nam liceti unum.& idem numero accidons a duobus subjectis toralibus nec eflectus a duabus causis totatibus dependere possint ue tamen unum subis plura accidentia, & una causa plux es hct habere possunt: GKQ.
169쪽
Obi. Gonetus:Si simultanea terminatio ejuΩdem naturae a tribus personis divinis repugnaret, deberet repugoantia se tenere veI ex parte personarum terminantium, vel ex parte naturae terminabilis, sed ex neutro capite s ergo &c. Marior patet. Minor etiam quantum ad a. partem, est certa ; nam divinae personae non se excludunt a convenientia in eadem natura, cum om nes simul terminent naturam divinam : ergo ex parte illarum non repugnat simultanea terminotio ejusdem naturae creatae. Pro 2 . vero Parte sprob.natura creata est terminabilis a persona divina ratione potentiae obedientialis s sed ex pa te hujus potentiae, nulla repugnantia oritur, si ex parte termini nulla includatur: ergo Sc. , i. - Confirm. Tres personalitates di inae simuΙ terminant naturam divinam: ergo possunt simul
terminare naturam creatam . Patet conseque intia i . Nam quod personalitas divina possieextendi secundario ad terminandam naturam creatam, illi convenit, quia primario tςrminat naturam divinam, in qua omnia natura creata eminentvr eontinetur: ergo si omnes simul ita natura divina primo aerminandaicon eniunt , possunt etiam simul in natura exeata secundarici
terminanda adunari. 2, Prob. a paritate rati
nis : Si enim natura dixina tribus subsistentiis iubsistit, in hoes quod est unam &,eamdem naturam tribus subsistentiis su stere , nulla
Involvitur implicantia, . c Proinde non repudignabit naturam creatam tribus subsistentiis dia
Resp. negando minorem rorepugnat miniex parte utriusque. Ad pris primae Partis , dico, quod in natura divina personalitates ponpraestant etactu in formalem, qui est reddere naturam subsissentem; completam b& incommunicabilem , cum sit omnino communicg-Mis, ac completa & subsistens independe ex a Personalitatibus. x unde sum sol lim. resinit
170쪽
vient saecunditatem & eommunicationem naturae , sequitur, quod natura divina potest limul in ipsis subsistere. Deinde , sunt de conceptu reali naturae divinae; at respectu naturae ereatae aliter se haberent , cum ipsam complerent &redderent incommunicabilem: sicque quemadmodum dus causae totales repugnant inter se re Gpectu ejusdem estectus, sic etiam tres divinae
personalitates respectu ejusdem naturae. Praete νeὰ , sunt extra conceptum realem naturae creatae: ergo non possunt ei simul advenire niti per modum unius, quod implicat in hoc ca-iu. Ad prob. a. partis, dico, quod potentia obedientialis naturae ponest ad Patrem, Filium &Spiritum sanctum conjunctim , sed divitim &successive; non enim habet potentiae simultatem, sed simultatis potentiam sicut V. g. materia est in potentia ad omnes formas, tamen per Τ missas non habet omnes formas , nee eas habere potest: ergo stante personalitate Filii, non potest personari personalitate Patris , sicut stante una forma, materia non potest per aliam actuari. Haec ratio valet etiam ad confise
Instare posset Gonet. Ergo cum ex Scoto una materia possit divinitus habere plures formas , unum accidens plura subjecta, &unum corpus esse in pluribu glocis: una natura potest etiam esse in tribus divinis petaonis o P egi 'paritatems quia materia non completur per formam in ramtione materiae, nec fit informabilis; accidens per psimini subjectum in quo est, non fit incommunieabile ut quo , α consequenter Pomtest divinitus commnnicari alteri; locus est te minus accidentalis & extrinsecus corporis , ideoque potest divinitus esse in duobus locis: ad natura creatacompletur intrinsece pex suppositum de per ipsum subsistit . fitque simplicitecineommuhicabilis: ergo stante una personalita