Clypeus Scoticæ theologiæ contra novos ejus impugnatores, authore p.f. Bartholomæo Durand Antipolensis ... In quinque tomos distributus. Tomus primus quintus Tomus quartus continens tractatus de incarnatione verbi divini, & de sacramentis in communi

발행: 1709년

분량: 490페이지

출처: archive.org

분류: 그리스도교

41쪽

46 DE INCARNATIONE.

obligare Deum ad remissionem ostensae, seclusa divina acceptatione: ergo Gonetus non impugnat Scotum in hac quaest.

Dieo r. Quod Christi satisfactio sumpta in

ordine ad debitum audita ostensam, & in ordine ad praemium, ex sua intrinseca dignitate &v lore , se lusa aeeepratione seu extrinseco Dei favore, fuit non solum condigna & sufficiens ;sed etiam superabundans & excedens Pro omnibus peccatis generis humani. Ita Scotus in 3. dist. I9. g. in ὀia quaest. lis. B. ubi ait, Saaratim

illud meritum fuisset alterius personae, tunc nec Farione operis , nec rarrone operantis fiuisset eοngruitas accestiationis illius pro infinitis. Masti ius,

Prob. r. Satisfactio Christi Domini in ratione operis, & ex sola intrinseca dignitate personae satisfacientis-& operantis, est major quam gravitax offensae primi hominis: ergo si satisfactio Christi sumatur in ordine ad debitum & peccatum, non solum est condigna , sed etiam superabundans & excedens. Consequentia patet. Prob. antecedens a. Τota GD 1ensae gravitas oritur ex per na ostendente, vel

ex persona oflensa; & dignitas fatissaei ionis ex persona satisfaciente, vel satisfacta; sed persona Christi est major persona hominum, ide que est potentior ad induendum valorem in actum satisfactorium, quam homo ad influendam malitiam in actum peccaminosum. Deinde, fatisfactio fuit ordinata In Deum , sicut ostensa sidcirco persona satisfacita tam influit in adiutrifatisfactorium , quam Per na ostensa ii, actuna Peccaminosum : ergo fatisfactio Christi comparata eum peccato hominum & cum rem illi o- ne peccati , est major ex natura sua&ratione

Prob. 1. Christus Dominus est dignior de ex se persen a persectior caeteris hominibus rerSO .Petra ejus sunt majora operibus homia

num di,

42쪽

clusi

DA INCARNATIONE. Inum, id est, dignior actio Christi est maior

in linea bonitatis, quam indignior actio h - minum in linea malitiae, & ejus bonitas excedit hominum malitiam ; sed satisfactio Christi est ejus actio dignior, & peccatum est actio indignior hominum: ergo satisfactio Christi com-

Parata cum peccato, est ex se superabundans& excedens 3 peccatum vero est quaedam actio pure humana,& satisfactio Christi est theandricar ergo est major & excedit peccatum . q. Opera Christi ex se excedunt opera illius puri hominis de quo agit quaest. Praecedens ; sed opera illius hominis, ex Scoto,essent condigna: e go opera Christi sunt superabundantia pro peccatis hominum. Confir. Deus acceptavit satisfactionem Christi Domini, quia erat condigna pro peceatis hominum, vel non Si primum: ergo ante. cedenter ad acceptationem, opera Christi sunt condigna. Si secundum: ergo supposta acceptatione Dei, remissio peccatorum esset meragratia, de Christus non ellet vere redemptor . prob. Ut debitor ex iustitia solvat debitum, &redemptor vere redimat & a captivitate liberet, oportet, quod exhibeat creditori aliquid proin portionatum debito: nam fi accipiat valorem aliquem a exeditore, ut fiat condignum vesor ille a ereditore aeceptus, minuit juititiam operis personae satisfacientis, & opus satisfactorium denominat etiam creditorem & acceptantem , satisfacientem; i deoque redempti & liberati , possent considerare creditorem , ut redemptorem, clim exibuis et pretium aut valorem Pro eorum redemptione : ergo ut Christus sit solus redemptor, dicendum est, quod exhibuit Deo opus, quod secundam se & ratione Christi consideratum antecedenter ad acceptatio nem, erat condignum pro peccatis hominum , & dignum acceptari , ut probat illud Pauli , Exauditur es pro sua reveremia.

43쪽

41 DE INCARNATIONE .

Prob. 1. Opera hominis justi , praecise quia proveniunt a gratia sanctificante, sunt de condigno meritoria vitae aeternae: nam actus con tritionis quem peccator elicit gratia actuali adjuvante, licet acceptetur a Deo, non est tamen de condigno meritorius ex defectu gratiae sanctificantis: ergo operae Christi, praecise quia proveniunt a persona infinita & ab omnium gratiarum sonte, debent esse de condigno meritoria S satisfactoria pro peccatis, & aigna accePta,

ri , sicut opera hominis justi . Prob. conse. uentia a. Homo justus non est sanctior Chrio, qui est omnium sanctorum princeps: er go si opus ab homine justo elicitum & ad Deum

per charitatem ordinatum , antecedenter ad acceptationem habeat valorem condignum, &aequalem cum vita aeterna, . ilicet non lisbeae jus ad illam i quod . provenit ieX spadici S acceptationei opera Christb sunt etiam condigna , praecise quia sunt opera. Christi .st. Una gutta sanguinis Propter unionem ad Verbum pro redemptione totius generis humani sumcisiet, ait Clemens V. in extravainganti migenitus et ergo sanguis Christi propter unionem ad Verbum & ex te, est tanti pretii ει valoris, quanti sunt lac mar hominis justi , &habet tantam dignitatem, quantam indignit tem habebant peccata hominum. 3. ad Cor. 6. dicitur , . Eαριν estis pretio magno , &l Psal. 29. redemptio dicitur, copiosa et ergo sanguis Christi ex is S ratione Christi morientis, habet tantum valorem, quantum peceatum eris exigit, ut solvatur a imo & superexcedentem &

' Dices: Haec argumenta esse vera, supposita di Vinλ acceptatione , quae etiam ad meritum com dignum justi requiritiir it Contra: Si redemptio: Christi esset copiosa, di pretium esset magnum qx vi acceptationis ,sem queretur I .quod res in se minima posset hoo modo

44쪽

t ainst .haolio iam

sit .

do dici pretium magnum , quod est tale sum . a. Quod contritio peccatoris quam Deus, acceptat , esset copiosa & pretium in gnum , & consequenter eondigna & aequalix gratiar ad quam acceptatur,. quod est falsum, eum gratia sanctificans gratis detur . 3. Quod opera puri hominis justi , supposito decreto de satisfactrone exhibenda , potuissent de via ordinavia satisfacere de condigno, quia Deus de potentia ordinatia potuisset ea acceptarer sed hoc est contra Scotum judieantem , hoc esse impossibile de via ordinaria : ergo verba Scripturae intelligenda sunt de operibus Christi tecundum se sumptis . 4. Opera Christi habebant valorent pro debito malorum Anς lorum, iuxta illua Ioan- 2. Ine egi propitiaris

pro peccatis nostxis , non pro nosiris tantum , sed etiam pro totius mundi; sed non fuerunt acce- Plata pro malis L ergo habent valorem sine accoptatione . Confirm. Sacrificia veteris legis erant ex imtrinseea ratione insufficientia ad delenda peccata, ut ait Apost. ad Hebro Io. Impossibιle em me' inquit) sanguine taurorum in hareorum au-

seria peccata e Et ex eodem Most. sacrificium corporix Christi suit lassiciens; ait enim, Idea staredrens mundam dicit hostiam O oblationem id est in veteri lege) Μοιωψι , eo us autem anasti mihi: Noluit igitur hostias & oblationes in vete i Iege, & voIuit sacrificium Christi, quia istud erat condignum , illae vero non: nam si sacrificium Christi esset ex natura sua& ratione Clitisti insuffciens, sicut sacrificium antiquo rum, AmstoIus non dixisset, impossibile est e. cum acceptari potuisset , & ratione acceptationis esse sufficiens , sicut sacrificium Christis ergo ex Apost. satisfactio Christi est ex se eo

digna.. i Dico a. Oudd satisfactio Christi, si suma tur in ordine ad Deum creditorem , non est

45쪽

DE INCARNATIONE .

condigna pro omnibus peccatis ex sua intrins ea dignitate &valore, seclusa acceptatione divina . . Ita Scotus supra citatus. Prob. Ut satisfactis Christi sit eondigna pro Peccatis in Ordine ad Deum ostensum & creditorem, opo aet, quod ipsa posita, Deus teneatur remittere

ostensam , & satisfaciens habeat jus in praemium , ut patet; sed Deus non potest stricte obligari ad aliquid praestandum , nullumque opus potest habere jus in praemium coeleste . Tum quia Deus est supremus Dominus, &nulla creatura potest eam obligare ad remi

tendam ostensam , nisi ipse velit . Τum quia opera Christi sunt Deo debita diversis titulis: ergo non possimi obligare Deum , nisi ipse velit , ad delenda peccata. Tum quia si opera Christi

fine acceptatione aut pacto obligarent Deum ad remittendam ostensam , sequeretur Christum satisfecille pro malis Angelis, quia habebant ex se valorem ad hoc condignum, quod est tamen salsum: ergo satisfactio Christi, si sumatur in ordine ad Deum ostensum & creditorem , non est condigna, id est, non est Iussiciens ad Obligandum Deum, ut teneatur remitteretoste sam, seclusa acceptatione vel pacto Dei, cuius mentio habetux Isa. cap. 13. S. ρομeνix animam

suam pro peccato , via It semen longamum, πο luntas Domini in manu ejus dirigetur. ι. Obj. contra I. conclusionem: Peccatum est

infinitum ii, ratione ostensae & malitiae, cum sit contra Deum qui est infinitus, & ostenta crescat juxta dignitatem personae ostensae: sed satissa etio Christi est finita in ratione pretii & meriti , ut dicemus quaest. sequenti e ergo satisfactio Christi ex sua intrinseca dignitate, seclusa a

ceptatione Dei, non est sufficiens pro peccatis hominum, nec superabundans, cum finitum nequeat excedere infinitum. Re . negando majorem, ut paled ex dictis.

Ad I. Prob. dico, quod licet peccatum sit contra Deum

46쪽

UD INCARNATIONE. 4ς

iam Qisi ess infinitus; tamen non valet inseris PECCatia ira esse etiam infinitum. Tum quia CC atram veniale est contra Deum, tamen estitum. πυm quia actus charitatis est propter eum, tamen est finitus. Ada. Dico osten-m cxeseere juxta dignitatem personae , geo' et ce, id est, ita ut ostensa contra personamig ovem , sit major illa quae fit contra pers am mirius dignam; non verδ arithmetice, itait vescat ad Proportionem & aequalitatem di-riatatis Persona ostensae: ergo licet Deus sit in-ῆriitus, ostensa contra ipsum non debet esse in-ἀnita sicut Dens, sed tantom major e aquae fit

contra Personam creatam: nam quemadmodum

amor quo Deum diligimus, non est infinitus sicut Deus, nee crescit arithmetice juxta dignitatem Dei,sed tantum geometrice,id est,est major amore quo diligimus creaturam, quia Deus est maior ereatura; ita similiter peccatum quo ostendimus Deum infinitum; non debet este infinitum; sed tantum majus peccato quo ostendi.

mus creaturam, quia Deus est major. Dices: Peccatum est magis vitandum quam quodcumque stud malum, imo quam Omnia

mala smul sumptat ergo est onfinitum in linea

mali. Resp. negando consequentiam : Tum quia peccatum veniale est magis vitandum quam omnia mala physica; tamen peccatum veniale non est infinitum in i nea mali & ostensae , ut satentur adversarii. Τum quia peccatum est malum in genere moris, caetera vero mala sunt mala in genere physeo: ergo ut peccatum sit magis vitandum quam omnia

ala physca, non requiritur, quod sit infinitum, quamvis excedat In ita mala diversi

generis: nam actus charitatis est major quam omnes actus ali arum viriutum,& excedit omnia aceidentia, tum supernatural ia, tum naturalia . quorum numerus infinitus est; tamen habitus aut actus charitatis non est infinitus: Actus vi

47쪽

ω DE INCARNATIONE.

talis est major esteris accidentibus naturalibus, tamen non est infinitus: ergo &c. o

Obj. L. Si sati flactio Christi suisset ex se superabundantis valoris Pro peccatis omnium hominum secluso pacto aut acceptatione, seque-etetur, quod opera nostra essent superflua, nihilque addendum esset passioni Christi Domini ι sed hoc est salsum e ergo. Prob. sequela :Posita satisfactione aequali, nulla alia pro debito exigenda est: ergo si satisfactio Christi esset ex se aequalis, imo & superabundans , nostra

esset superflua . . s

Resp. negando sequelame Nam ut satisfactio Christi sit nobis meritoria, oportet , quod nobis applicetur, & quod de fontibus Salvatoris

hauriamus aquas per Sacramenta, aut per comtritionis & dilectionis actus , aut per opera

poenalia; ergo licet posita Christi satisfactione, ponatur aequale Pretium pro peccatis nostris, non valet inserre opera nostra esse superinflua,cum per ipsa nobis applicemus opera Christi, ejusque merita, quemadmodum causa Particularis per suum consortium sibi applicat influxum causae universalis. Obj. 3. Christus non satisfecit de condigno pro beneficiis acceptis in humanitate, ut Patet apud omnes: ergo non satisfecit de condigno pro debito. Resp. negando consequentiam . Tum Muta beneficia quae Christus accepit, in linea boni & virtutis, sunt maj a suam peccata hominum in linea mali. Τum quia beneficia sunt id quo satisfecit Oro peccatis; unde ut pro istis satisfaceret, indigeret aliis, & sic in infinitum; beneficia enim sunt principium fatisfaciendi & merendi, sicque sub merito aut satisfactione cadere non possunt: ergo licet Christus non satisfecerit pro beneficiis quae a Deo recepit, Potuit tamen pro peccatis satisfacere. Obj. . Christus non meruit unionem hy- Tostaticam: erso non meruit aec satisfecit Pro

48쪽

D Π INCARNATIONE.

silaris PECcatis. Prob. consequentia : Per Catiam, Contractum fuit debitum earendimo de cxeto de incarnatione, seu unione hu- initatis cum Verbo.Resp.negando consequen- m, ad Cuius prob. nego antecedens: Quia imum decretum de incarnatione, Praecedit aevisionem peccati, & hominum redempti em , ut dicemus intra: cmo earentia hujus ecreti riori debebatur naturae peccato insectae, CC Peccatum eam meruit; alias meruis et etiam te structionem omnium entium existentium, &umnium quae Deus creare decreverat Propter

xloriam. suam. -

- Obj. y. contra a. conclusionem: Ostensa secluin pacto habet condignitatem in orae ne ad Deum Punientem : ergo satisfactio Christi habet etiam condignitatem in ordine ad Deum satisfaciendum , secluso pacto; alioquin peceatum esset validius quam opera Christi. Resp. negando antecedens, quia Deus non habet jus, ut tali vel tali poena peccatum puniat, independenter a lege divina qua statuit & ordinavit peceatum tali poena este puniendum; unde quamvis peccatum ex se habeat condignitatem ad poenam seclusa lege Dei, non habet tamen condignitatem ad talem poenam, nec obligat Deum ad puniendum tali poena, independentera divina voluntate.

An satisfactis Christi sit vati rissimpliciter infimii 3

CErtum est apud omnes, meritum ChrIsti

esse extensive infinitum, cum suffcientem valorem habeat pro peccatis numero id fini

49쪽

M DE INCARNATIONE

finitis, & sit infinitus Ecclesiae thesaurus. Unde difficultas est , an sit intensive, sormaliter &simplieiter infinitum, non in ratione entis vel operis , seu secundum entitatem physicam , sed in ratione meriti & pretii, seu secundum moralem aestimationem quam recipit a persona Vese

tum extensive & objective. Ita Scotus in 3. dist. I'. quem sequuntur Scotistae omnes. Prob. I. ratione: Velle animae Christi non est tanti valoris, nec pretii, nec acceptabilitatis aut aestimationis apud Deum Patrem, nec apud homines, quanti valoris aut pretii est velle Verbi divini: ergo velle animae Christi, seu actus voluntatis humanae Christi, quibus meruit, non sunt valoris simpliciter & intrinsece infiniti, sed tantum extrinsece & secundum quid. Consequentia patet, nam opus quod est infinitae aestimationis, aut valoris simpliciter, non potest excedi in valore, clim nullum opus majorem valorem habere valeat quam infinitum. Prob. antecedens I. Velle animae Christi est physice finitum, creatum & dependens sicut voluntas humana; velle autem Verbi divini est substantialiter infinitum, independens& increatum rerm istud velle verbi, Eeee ego .itte me est ma joris pretii & valoris, quam istud velle animae Christi, Naieν ignosce illis, apud Deum Patrem S apud homines, cum Valor rei in geuerem ris , a valore ejusdem in genere physico proveniat. 2. Velle aut Opus animae Christi non est . tam gratum Deo & acceptum, quam velle Ver-hit ergo non est tanti valoris, nec tanti pretii. 3. Velle aut opus voluntatis humane Christi est heandricum , & velle Verbi est mere divi

cedit in valore, &aestimatione, & aeceptabiliatate apud Deum Patrem, velle & opus animae

chri

50쪽

DE INCARNATIONE. 49

ntisti , Naree is see illis, & eonsequenterera Christi non sunt intrinsece & simplieitex initi valoris, sed tantum extrinsece & secum

Confirm. Si Spiritus sanctus humanitatem asineret , opera quae in humanitate elieeret, es. it tanti valoris, pretii aut aestimationis, quan aloris sitnt opera Christi: ergo i opera Chri- non sunt intrinsece & simplieitet infiniti via , sed tantum extrinsece. Prob. consequeritia ron possunt dari duo simplieiten infinita realiterstinctae, cum de ratione infiniti si non habere perius, nee aequale, & sibi tridentificare omist aliud ejusdem ordinis i&, persectionis r ergo im meritum Spiritus sancti , s carnem assueret, esset aequale merito Christi, & ex utrius,

ae mefitis resultaret maius meritum , certum

, qudd mexitum Christi non est intrinsece rempΙiciter infinitum . t ' M l l . .

Resp. Gonet. n. 77. quod lieet infinitum phyce, & in genere entis non possit esse nisi unumsifinitum tamen in aliquo genere, multiplicariotest , ud docet SL Doctor; cum ergo sati M

ilo Christi inquit) sit infinita solum in aliquo

enere, nimirum in genere moris & in ratione itisfactionis, non vero physce&ingenere emS,non repugnat posse dari aliam latisfactionem bi aequalem, qualis esset satisfactro alterius per Onae divinae subsistentis in aliena natura , velo aequalem , qualis est 4 atisfactio Angeli, vel

Contra I. Si infinitum, 'inee non possiesse nisi unum, hoe provenit ex maturae infiniostiis 1 ratione cujus includit cmnem periectiose rem illius generis: ergo si satisfactio Christi stnfinita in gefferbi moris & in ratione satissuuionis, ut vult Gonet. oportet, quod infin, illius satisfactionis ineludat omnem Persequienem ejusdem generis, moris se ilicet S sa :i4factionis ;. allas non esset infinita sinplicit

SEARCH

MENU NAVIGATION