장음표시 사용
61쪽
sam eontra Deum commissam, tantae gravit illoon esse,ux pro illa a pura cre tura, condigna sis xisfactio Qxhiberi non possit. Prob. sequela: Si enim distantia personae divinae offensae a per inna creata satisfaciente , non obstat, quominus satisfactio adaequare possit ostensam, quia pers na cui irrogatur, non dat illi infestatem, etiam distantia pursonae Christi satisfacientis a persona satisfaciente creata, impedire non poterhi, quia satisfactio creaturae adaequare valeat Christi satisfactionem, quandoquidem persona infinita satisfaciens, juxt* adversarios, non datlatissactioni suae valorem infinitum . Contra. t Nam sequela est salsa, quia cum persona Christi a qua merita aliquam denominationem desumum & dignitatem tanquam a principio. , sit digniot persena creata, sequitur, quod nulla: satis lactici purae creaturae Potest in. valore adaequare satisfactionem Chris i. Ad prob. nego paritatem, a nam Persen
Christi tatisfacientix se habet respectu op xis satissastorii ux principiunx Dad, sicuti per sona creata sex habet respectu sui operis 3. unde cum persona Christi. sit dignior quam person creata x existax in ordiae altiori & superiori ad
Personam cre tam, ceptum .est , quod . nullum. OpuS. Purae creaturae potestii invalore adaequare
opus Christi, quia nulla persona creata. Potest tam influere ita opus suum , necillud tam disnificares, quam petaona Uerbi influit &dignificae
opera Christi ; licet. tam dictu persona Chri
Bi a persona creata x quam persona. divina. OG sensa distat a per pa creat satisfaciente; cum ea cestu non proveniar ex objecto, sed: ex Prin-eipio quod, non arithmetice 1 ut dixi supra,sed
. Confirmatur: Ualor operationis non debet magis c e cere ex dignitate personae,. quam
62쪽
M INCARNAΤIONE ' 6ropexatio , a persona quae est principium quod ρ
alioquin visio objecti persectioris non esset praestantior visione objecti imperfectioris , quod est falsum; sed vivo licet crescat ex dignitate objecti, ita ut visio obiecti persectioris sit persectior visione objecti imperfectioris . tamen non cres est arithmetice, ita ut visio objecti infiniti sit intensive & simpliciter infinita sicut objectum, &infinite pexsecta, ut patet in actu visionis beatificae , qui non est iri eodein gradu persectionis in quo est ejus objectum, utpote Deus visus Ieino opera satisfactoria Christi, licet crestant ex dignitate suppositi divini, tamen non. cres cum arithmetice, ita ut sint simpliciter & insensive infinita sieut suppositum , sed solum geometrice, ita ut sint persectiora operibus puri hominis.; quin inde sequaturi satisfactionem pullae creaturae posso admuare satisfactionem Chri-Bi, quia persona Christi semper remanet di
Ddio, satisfactionem.Christi suiffa de totis
rigore justitiae. Haec conclusio est Pon. cit, . Frassen&aliorum Scotistarum, & videtur. conformior principiis Scoti ... Prob. Nam ex Doctore , opera satissaetolia Christi fuerunt talia in ordine ad debitum , ut eisdem justitia divina contentaeesse debeat nec possit. aliquid amplius in rigore exigere pro sui juris Iani re paratione, etiam posito decreto ddi sat s action:
de condigno exhibenda . Tum quia sum super P
63쪽
bundantia. Tum quia nullum opus majus potest Deo exhiberi Pro Peccati reparatione: ergo Christus, juxtaDoctoris principia, satisiscit de toto rigore juris . Prob. consequentia: Satisfactio rigorosa est illa quae est aequalis debito , α qu ae est tanta ex se,quanta exigi potess a eredi tore, secundum totum justitiae rigorem ; debiton enim dicere potest , Solvi debitum secundum leges strictae & rigorose aequitatis aut justitiae , dum tantum solvit, quantum debebat, nec debuit plus exhibere secundum leges; sed Christus dum pro peccatis nostris satisiscit, tantum.
luit,quantum exigere poterat Deus creditor , secundum justitiae rigorem: exhibuit enim premtium ex se aequale, condignum , imo supera bundans, ut ait Doctox Proesus Ct Zicenus oratis de natis cap. 7. Pro nostris preearis ejusmodi impensium fuit pretium , quod exactum debisum ad stitia a mulsim ς quaνer. Et Paulus ad Rot 3. ait, stuem proposuit Detis ad ostensionem justi-.riae: ergo satisfecit de toto rigore justitiae; plus enim dare non potuit , nec Deus Plus exiger debuit secundum justitiam, peccatorem ad satisfactionem depratantem: non erat enim, unde
Deus eum recusaret, quia satisfactio Christi excedebat debitum, & fuit exhibita secundum justitiam commutativam, quae dicitur rigor sis, ut patet in emptione & venditione is Prob. 2. Satisfactio Christi Domini habuitonines conditiones ad rigorosam satisfactionem requisitas: ergo fuit de toto rigore justitiae &ad strictos juris apices exhibita. Consequentia Patet a nec melius, nec aliter probari potest sud est Gonet. quam examinando seorsim & in Particulari singulas conditiones , & solvendo argumenta quae adducuntur ad ostendendum aliquam ex illis satisfactioni Christi non com-
Obs. t. Ut satisfactio sit de toto rigore justies, di adiuictos iuris apices exhibeatur, opini
64쪽
tet quod sit ad alterum ; qua ratione ait Arist. inter Patrem & Filium , Dominum & Servum , non potest elle rigorosa iustitia , quia persecta justitiae periectam iurium alteritatem includere debet ; sed satisfactio Chxisti non fuit ad al- rerum ; nam satisfecit Deo, & ipse est Deus:
Resp. distinguendo majorem: Ut satisfactio
sit rigorosa, oportet, quod sit ad alterum, alteritate Per me s nego malorem s. Alteritate naturae concedo maiorem: Distinguo similia rex minorem se Satisfactio Chrilli nota est ad a, verum alteritate Personae , concedo Alterit te naturae , nego minorem , & consequentiam Quod autem ad: satisfactionem rigorosam iuitaciat, quod sit ad alterum alteritate naturae , sic ev co se I .. Distinctim duarum naturarum extristentium, sufficit, ut sit vera & rigorosa injuria acit offensa: ergo cum Christus ut homo & secundum naturam humanam sit alter&disti dtus 1 Deri ostenso, potui e fati acere de toto rigore juris .i Consequentia Patet, nam non Potest requiri maior alteritas ad insuriam, quam ad satisfactionem .. Prob antecedens I se Si Ue bum aliumpsisset in unitate suppositi duas numero naturas humanas , . certum est , quod una potuisset injuriam inserre suri: ergo natur rum alteritas in eodem supposito ,. sufficit, ut sic vera: α rigorosae injuria se l. Christus ut ii mo eran Proprie sexuus, ut constat ex Apost.& minor. Patre & Deo: erso potuit vere αrigorose. satisfacere Deo, cuius erat servus, &quo era: mino , cum non requiratur major
distinctio ad. servitutem & ad minoritatem , Ruam ad satisfactionem. 3. Obedientia& re ligio debent eue ad alterum sicut justitia r. sed Christus suit vere obediens: ergo Potui cetian esse vere & proprie fatisfaciens . 4. Si duae Per sonae ellent tu. una natura, certum est . qu una non posset alteri rigorose satisfacere. -Rati
65쪽
est, quia ibi esset unica voluntas, unica liberintas, unicum agens formale: ergo cum duarum naturarum in una persona, sint duae volunt tes, duae libertates, duo agentia sormaliter,s quitur,quod alteritas 'naturarum sussicit ad rigorosam satisfactionem. Unde Aristoteles t quebatur de justitia quae inter homines reperitur, ubi datur semper distinctio Personarum , non vero de justitia ita proprio conceptu & in propria exigentia considerata; sic enim diversitatem naturarum personarum postulat.' Obj. a. Satisfactio rigorosa non fundatur ingratia ereditoris ; quando enim aliquis dat alte
ri, unde debitum sibi solvat, tune illa solutio non potest censeri ex risore justitiae, quia gratia minuit justitiam ; sed satisfactio Christi sundatur in gratia Dei ereditoris , scilicet in unione
hypostatiea, quae est gratia,ex qua nascitur VMIor satisfactionis Christi: ergo satisfactio Chri- si non est de rigore justitiae.
Resp. distinguo majorem: Satisfactio rigoro, sa non sundatur in gratia creditoris supplente defectum valoris satisfactionis , vel gratia indistincta a satisfactione , concedo I verum enim est, quod quando aliquis dat alteri, unde debutum sibi solvat, & per hoc solvit, tune illa solutio non censetur.Tigorosa, quia dat exediatori , quod ab ipso gratis accepit: Satisfactio rigorosa non sundatur ingratia creditoris, an- Iecedente & concurrente in ratione principii ad sactisfactionem, aut ad rem pro satisfactione exhibendam , nego majorem ; nam si
Petrus v. g. deberet Paulo viginti nummos sPaulus autem videns Petrum impotentem ad
solvendum, daret ipsi gratis viginti nummos,ut lucrando posset mutuum & debitum solvere, eerto Petrus posset inter negotiandum, quin uuaginta lucraxi, & deinde dare Paulo quadraginta, & sic solveret ad rigorem juris, quia non sol exet ex gratia, id est, non daret vio
66쪽
ginti nummos, quos gratis accepit, pro soluesΟ-
ne debiti, seu pro viginti nummis debitis; sed daret suum, in quo nulla est gratia, licet prin-eipium & medium quibus acquisivit , sint ex
gratia; nec Paulus posset ex toto rigore iustitiae aliam satisfactionem exigere. Unde dist incta pariter minori, nego consequentiam: Quia Iieet unio hypostatica,auxiliorumque adjume ta ex gratia collata sint humanitati pro soluti ne debitorum nostrorum 3 tamen eum haec gratia non ingrediatur formaliter solutionem , nee Christus eam exhibuerit pro satisfactione , sed eam sibi retinuerit, & Per merita aut opora quae ipsa mediante lucratus est, satisfecerit ,
satisfactio est rigorosa, non obstante illa gratia
Obj. 3. Satisfactio risorosa debet este ex bonis propriis satisfacientis , seu debitoris , non
vero ex bonis ipsius creditoris, quia oportet
quod creditor acquirat rem seu opus satisfactorium; sed Christus satisfeeit per operationes creatas, quae erant sub dominio & potestate Del: ergo &c. Resp. distinguendo majorem: Debet esse ex bonis propriis debitoris, absolute, id est, tam secundum jus commune quam Particulare , nego; . aliis nulla fieri posset.. satisfactio rigo- rosa, eum nulla detur quae sit in sola potesta
te, dependentia & dominio debitoris; nihil enim est in potestate subditorum, in quod rem non habeat aliquod jus a tamen subditi sati faciunt regi de rigore juris , dum solvunt, quod ipsi debent: Debet esse ex bonis propriis si eundum aliquod jus particulare & sibi pro-Prium, concedo majorem; unde similiter divincta minori , nego consequentiam: Quia Christus non exhibuit Deo operasatisfactoria, secundum jus & dominium, quod Deus habet super omnia entia ereata, sed secundum jus si
bi proprium di particulare a non enim sola te
67쪽
d: Ho Deo quod erat solius Dei,sed dando quod
suum erat, nimirum actus liberos; alias Christus nullatenus satisfecisset pro nobis, nec esset verus redemptor, quod est haereticum. .
Obj. 4. Satisfactio rigorosa debet fieri ex bonis solius justitiae titulo debitis; qui enim debet Paulo viginti nummos titulo venditionis v. g. & viginti iliolo iurii, dum reddit viginti pro surto, non satisfacit x orose, sed debet adhuc viginti; unde si Paulus sit satisfactus hoc non est de rigore juris e sed opera Christi erant Deo
eisibenda, & ipsi 1 Christq debita aliis titulis,
gratitudinis scilicet, religionis , obedientiar,&c. ergo Deus non est satisfactus operibus Chrissi
iuxta rigorem juriS. . . c. ia
Resip. negando majorem, modo alii tituli quibus materia aut bonum debetur, non multiplicent ipsam materiam debitam , nam qui deberet Petro centum nummos titulo iustitiae ratione contractus, satisfaceret de toto rigore juris, reddendo ipsi centum nummos, etiamsi teneretur eos reddere titulo obedientiae, qua judex praeciperet hujusmodi s Iutionem , & ex . titulo misericordiar, si ipse Petrus esset pauper propter desectum husus solutionis, quia illi ei- tuli non multiplicant materiam debitam ; unde concessa minori, nego consequentiam , quia tituli obedientiae, gratitudinis, milerrcordiae s&c. non multiplicant materiam debitam in
Christo. Adprob. majoris, dico, quod supponit materiam titulis multiplicatam qui enim debet Ρauloviginti nummos titulo venditionis,& viginti titulo surti , multiplicat debita ideoque ut de rigore solvat, oportet, quod exsolvat quadraginta; at ea quae Christus debuit titulis gratitudinis, religionis, obed entiae, misericoret diae, sunt ea quae debuit titulo justiti aer ergo dum ad aequalitatem ex justitia solvit, persecte & rigorose solvit, & ita persecte solvit,ae si ex solo titulo justitiae debuisset. . ---u Obj.
68쪽
obj. s. Satisfactio rigorosa obligat credito-xem ad illam aceeptandam Ased satisfactio Chrini non obligabat Deum ad acceptationcm e xis satisfactorii: ergo notafuit de toto rigore i ris. Res, dictinguendo majorem di Satisfactio rigorosta obligat creditorem at eam acceptandam , ab late εc ex se, nego facta suppositione , quod ereditor satisfactionem postulet , concedo ; faeisiactio enim ex se liberat debito-xem , sed non ligat ereditorem,nis ipse velit satisfac ionem, α cum ipsa debitor conveniat , quia conventi odigae utrumque : hinc est, quod Latisfactio, Christi fuit de toto rigore iuris, quo niam Deus qui libere incarnationem oPeratus est re qui alia via mundum reparare Potuisset ,
P comi sit acceptare operae Chrilli, quae eri natu ra su a sunt condignae M superabundantia , ut
Dιces : Iustitia rigorosa obligat personam quae debet, Christus enim non erat Perina rea: e go non satisseeit de toto rigore juris. Resp. quod justitia rigorosa ex se non.obligat personam ream ad satisfaciendum, sed tantum exigit satisfactionem nam si Petrus deberet Paulo Centumnum tuos , certum est , quod satisfactio esset ad strictos. juris apices si Petro & Paulo consentientibus& convenientibus , Ioannes sobvexet & daret centum naevinos; unde licet Christus non sit persona rea , tamen de rigore iuris satisfecit, quia Deus volui e satisfactionem Christi acceptare , & Christus ut fidejussor satisfacere voluit Pro redimendis hominibus. Obj. ultimo: Satisfactioe rigorosa abdicat apex na satisfaciente dominium , quod habet in rem, mafit satisfactio, & tribuit illud creditori ; sed hae eonditiones non neperiuntux in satisfactione Christr: ipse enim habet idem dominium , & Deus nihil de novo accepit: ergo non est secundum rigorosos juris apices. Res P mMorem esie Veram, quando satisfactio fit in rebus
69쪽
hus datis & aeceptis; salsam vero, quando fit In materia honoris, & per actus honorificos qui-hu fama & honor personae ostenta restituuntur:
tune enim debitor nil la se abdicat, & creditor nihil in se recipit: ergo satisfactio Christi suit de toto rigore iuris, licet deficiant ipsi haeconditiones, quia facta fuit in materia honoris, S per actus honoriscOS . . .
Vel respondeo negando minorem ue abdicavita se aliquo modo voluntatem suam, dum dixit Deo Patri offenso: Non mea, sed tua voluntas mi, & Deus Pater voluntatem Filii acceptavit: sed Christus satisfecit per actus voluntati S orpositos actibus voluntatis Adae qui Deum ostenderat: ergo Christus a se abdicavit dominium rei H qua facta suit satisfactio, & tribuit illud Deo Patri, cui iactus est obediens usque ad mortem i teste Apostolo. Omne i4 suadetur test monio ipsiusmet Christi dicentis Dan. Io. vers.
7. Propterea me diligit Pater Hista ego pono ani mam meam, ut iterum sumam eam 3 nemo tollit r.r m a mea sed ego pono eam a me; ο , O potestatem habeo ponendi eam , O potestatem habeo it rum sis endi eam; hae mandatum accepi a Patre
n. eo: Quae omnia aperte significant Christum a se abdicalle moraliter animam suam, & Deum eam acceptasse pro satisfactione primi hominis delicto debita. Unde Ecclesiasticus unicuique nostrum ait cap.29. vers. I 8. Gratiam fideiussoris ne oblivi Earis, dedit pνο te animam suam; & ideo satisfecit de rigore juris , & omnem iustitiauationem explevit, ut loquit D. Basilius Seleu eiensis de Incarnat. .
70쪽
P a virtute fatisfactio Christi
elicitam ab aliqua virtute speciali , sed a Pluribus. Prob. Satisfactio Christi fuit elicita ab omnibus illis virtutibus , quarum motiva Christo proponebantur tempore satisfactionis ψει quae ad ipsius objectum spectabant; sed Christo, tempore satisfactionis , proposita suemne Plura moti va, obediemiae scilicet, religionis , miserieordiae& justitiae, quae ad objectum spectabant: ergo elicita fuit a pluribus virtutibus. Najor patet. Prob. minor: Christo proposituna fuit praeceptum aut pactum de morte subeunda; aspiciebat etiam Deum honorandumdatisfactione , hominem sublevandum, sicuti re ieiebae Deum satisfaciendum, aut injuriam eompen fandam: ergo motiva obedientiae, religionis &misericordiae, proposita fuerunt Christo tempore 'tisfactionis, ficuo motivum justitiae. Deinde, satisfactionis Christi obsectum utpote compen satio injuriae ,: praeter rationem justitiς, includit rationem actuum obedientiae, religionis & misericordiae. Tum quia Christus in hac compensatione fuit obediens Deo Patri , glorificavit ipsum, & homines lapsos libere redemit, ut constat. Τum quia in ipsa relucebant bonitas Praecepti, bonitas cultus divini, & bonitas humanae salutis ' ergo Christus,dum satisfecit,haec omnia motiva sibi proposuit, & ex motivo harum virtutum mori voluit. Confirm. r. Ex hoc nullum sequitur inconveniens, nullaque.imperfectio, imo maior per-
festio in satisfactione & morte Christi a nain m persectio actus ex nobilitata motivi in finis