D. Viglii Zuichemi ex imperialis camerae iudicio ad profitendi munus Ingolstadium reuersi Praelectiones in titulum pandectarum de rebus creditis, & ad titulum codicis iustinianei de edicto diui Hadriani tollendo. Nunc primum a Ioanne Richardo Ossanae

261쪽

Ex hac glos primum notandum est, duplicia' esse vitia in testamentis. visibilia&inuisibi-irlia. de quare tractabimus in D. in l. final. Secundo nota nostrum textum intelligi de vitio inuisibili. quod potest colligi ex dictione, aliorum, et quae est repetitiua similium. per gloss. in l. si is sigiti ui. C. de seruis fugit. Tertio nota, illud quod dicit glo. si testamentum 1 dicatur ruptum Is per posterius,esse vitium inuisibile,verum esse, secundum ea quae supr. diximus in fin .glossprimae. quando scilicet posterius testamentum non statim ostenditur.

GLOS. VERB. SERVVS.

Privia glasse pars. Iason hanc glossi recte diuidit in tres partes. In prima declarat textum. In duabus alijs opponit contra textum . pro declaratione textus aesducit Accurs. g. Sed cum aliquis. Inst. de testam. Qui sane tex .no facit ad propositum . nihil enim dicit de tempore mortis, sed de tempore test menti facti. Deinde loquitur etiam in teste,&scnon in casu nostro. Secundo allegat Accurs tex. in l. j. β. sed et si quis no tantum. F. de Carbo. edict. .i tex. itidem non loquitur in terminis nostris. Quaer' autem, an necesse sit,' ad hoc, ut haeres deinde in possessionem mittatur, quod testator mortis tempore habitus sit pro libero Respondendum, quod sic. quia si habetur pro sortio, non potest haeredem relinquςre. Quomodo autem costabit, an habitus sit pro libero,vel seruo Respondendum regulariter, praesumitur habitus pro libero. Vnde hocpqui

colli,

262쪽

Vigi ii Michem i Praelectio

colliges)quia si quis facit testamentum,&id deinde telies sigillant, prosecto non sigillassent, si

pu ta si en t is in m esse serti um,arg. l. 3. H ad Maced. Iason hic mouet aliquid,quod tanquam nouum di singulare praedicat, dicit nota,quod quemadmodum testis admittitur in testamento, qui habitus est pro libero : sic etiam testame tunicius, qu i habitus est liber,debet sustineri, quod dicit esse contra Baldu in l. ij. in D. de sent.&interloc. Uerum hoc dictum Ialonis test puerile &falsissimum. Bene quidem haereseo in casu,sit stator habitus est liber, in possessionem mittitur, sed testamen tu idcirco non sustinetur: qui ubi probatum fuerit testatorem fuisse seruum, iam testamentum non valebit, &est contra I ionem tex. in l. liber, supr. de petit.haered.&ς, Secunda pars, In secunda parte opponit glos de l. liber sup Σ3 de petitio. haered . Dicit illic text. si status t illius, de cuius haereditate agitur, in dubiu vertiatur,illud debere ante omnia discuti. Unde lim res non potςrit in possessionem mitti. Respondet Accurs. quod textus illic loquatur in peti-itorio : noster autem in possessorio. Quam solii tionem & Bart.& caeteri DD. tenent,& est veri L. sima. Alteram expresse rei jcit Alex/nd. hic post ' Rapha. peri .lite ordinata, inst. de lib. cau.

Uraia pars.

In tertia parte opponit glossa de l. si res. inscide ordi. cog n. & sol uit, quod illic loquatur te xtus in casu, quo dicebantur ipsi conuenti, esse torui ipsius actoris: : Hic autem dicitur tertium quendam esse seruit. Cum hac solutionς transi:

263쪽

anscrt,quod etiamsi in summario 'iudicio sum- α

mari e velit agere, tanaen legitimatio pesso rvinplene sit excutienda . Circa hoc contrarium,

glos solutionem etiamsi Bart.& alij sequantur, non videtur esse bona: quia illa ditiersificat f ctum, sed non diuersificatius, & videtur idem in utroque casu esse ius, per DD. ind.l.j. g.sed &- siquis aede Carbon. edict. Mihi verior videtur esse solutio,quq colligitur illic ex doctrina Satyceti. Qitia ibi actor intendebat duo iudicia,quae

erant praeiudiciasia.& ideo necesse, ut excut retur prius iudicium seruitutis. Vbi enim constaret, istos raptores, esse seruos actoris, superuacuum esset, de rapina ista amplius contendere. Sed quaero, an quod superius ex Bartol. recitauiamus, sit verum 3 sane hodie ita seruatum Ierunq; in foro. Solus Iason dicit istud non esse verum, per clem. dispendiosam. deludi. clem. saepe. de verborum significatione,&per doctrinam Bart. in extra uaga. ad reprimendam. Verum reperio hanc Iasonis opinionem a d. Decio in l.fin. inse. Cod .col.I6. numer. 7. improbatam. QEid igitur 'dicendum λ Etsi Bart. opinio communiter sit re cepta, tamen ego puto illam non esse veram.

264쪽

a Constitutio huim I n.no per modum refriptista decreti sedper modum edicti promulgata. 3 vicesima ab orumbiu haereditatibus olim apud Rea

mavos exacta.

4 Edillum D. Adriani una cum scholiuad id sci issublatum. r In possessioηem, ut quis mittatur, qua requiran

tur.

6 Institurvi non mittitur in possessionem,quando arparet legitimus contradictor. In veteri edicto D. Adriani, ira continebantrum.

a Vicesima quid sit.

' Vicesima quando fuerit introducta remissue. ιο Vectigail super hareditate impositum, imi fluuio iniquum. Et an statutum desuper valeat. ii Misso inpossessionem, quotmodo in iudiciopaid

beati

ν2 Peredictum D. adriani an qui petere possit se in possisionem mitti.33 Fideicommissarius uniuersalis an post habere ἴ neficium huim legis. r. Sub nutus vulgariter,ulpupillarsier,anmis nempetere positis.1y IIates haeredis an habeat beneficium huius Isin. 3b Hares siriptus peiens semitti in possisionem, aut mortem testatoris probare debeat. v Disivi ct uniuersulas executores testamenti, in possesionem mitti possint.13 Iudex competens in hoc remedio I. o. quis o quando dicatur. 'ν Mixtum Imperium indistincte delegari potest. ao Iudex

265쪽

πο Iudex hered/msi riptum anpost mittere, bona sint is alieno territorio.

Misso bonoru a quo petetur, bona testatoris μιβb diuersiis iudicibus. aa Vitium testamenti quod missionem impediat. as vitium visibile in praefatione existens, ct non m Ioco testamentisu stecto, an impediat missionem. a . Forma testamenti quast. Ex copia testamenti an aliquis in possessione mim

iatur.

ab Testamenti mutatione vel correctione facta, an haressit mittendus. 9 num. 23. o Testi νarianti non creditur.

a' Testes testamenti an praestito iuramenta si eis

Iaagnsere debeant. 3ο Haeredi ex testamento rancupatiuo an competas beneficium huius I. n. θnum.3a.3; In testamentis non solennium an hares misti pin

sit beneficio Io. 33 Citatione an st vim, si quis mitii si inpossessionῖ

petat.

34 In quibus bonis testatoris hares siriptus mitte vi

31 Distuerentia qua, inter possidere, ct detinere

rem.

36 Posidere,ct in possione esse, diserunt. 3 Genitivi dominiumsigniscant. 39 Detentator quis legitimin dicazur,qui mi nemharedisripti impediat. AE a Legitimus modus,id est, cadisposidendi. i A nis Antentia in omnibus probathr.

266쪽

/a Successorsingularis, qui post mortem venditorsi possessionem rei empta nactin est, o misso h reduscripti impedire ost. 3 Fide:comissarius uniuersis pc res haeredit

rem,ansiit leouimus contradictor.

- . Di ferentia inter beneficium huius L a. or im

1 Teneficium hum l. . an locum habeat in omnἱ siccessore. 5 Interdictum quorum bonorum an illi si compa petat,qui de iure praetoriosuccedit..δ Nssus ex primo decreto an posedeat, vel inposis ionest. 1 o In impetratione beneficν ι'. an um si libelli

oblatione.

13 Dis irrentia inter bene Pium huius L a. o peti

tionem hereditatis.1 4 Hares riptus possiesionem cum testificatio publicarum personarum accipere debet. 13 Publicae persenae quae dicantur. Ib L itimiu contradictor quis fit. I In libero cassa inserenda eIL ' 'Iδ Nisione facta se aliquis exoriatur contradictor, fio retractat r, o possesso ei acquiritur, pupatiora iura ostenderit. 9 1ium. 6λο ιδ.I' Appe lare an liceat in iudicio possessorio. eo Contradictio,ipecies est appellarionis.

ει Possi fio quod proprietatem Igni cet , quomoria

procedat.

O Ni situ ex bene cio taliae L . verum nancisiitur ptis fionem.

267쪽

sci ii

Testamentis duobus prolatis,in quorum altero a

ter est βδὶ itutus,ssunt siripta eadem die ct hora: quis ex bu in posses ne it mittendus, ct

re Dominicales, Veneriales, Mercuriales os, miles.

AGgredior L. finalem celeberrimam, qua

Bariolus dicit esse singularem,t nec habe rri eius materiam alibi,&ideo diligentius esse animaduertendam,&c. Non ponemus hic calum, neque dubitandi rationes: quia est constitutio' non per modum rescripti seu decreti,sed per modum edicti pro- 'mulgata. Satis erit mentem Imperatoris declarare. Pro meliori igitur intellectu,divide hanc legem secundum Paul. de Cast. in quatuor partes. In prima parte declarat Imperator primam partem tituli nostri, DE EDICTO DI v I HADRIANI ΤOLLENDO. Pro cuius Guidentia praemitte, quemadmodum hic facie Bart. quod olim apud Romanos i ab omnibus 3 haereditatibus exacta fuit vicesima pars, idque ab Augusto Caesare introductum est, ad susti. Vide Menendos & alendos maximos quos habebat ex- noch. q. ercitus. Hoc deinde quemadmodum fieri de- remed. ibeat, per edictum Hadriani costitutum est. Que adipis. modi' ' i Iustinianus tollit , luna cum ischolijs, cend. qu e scripserunt super illo edicto interpretes, nu. . quorum unus Ofilius fuit, per s. ab hoc pluriami. F. de Origin. iuris. Item Aemilius Macer

duos scripsit libros laxosων. in secum

268쪽

In secunda parte declarat nouum modum indacendi in'possessionem sine istis ambagib. quod scilicet ii res primum cogebatur adire iudicem qui deinde remittebat eum ad pr sectum fisci&c. Et sic declaratur in hac parte, secunda pass tit. Et quemadmodum haeres.&vt autem quis tin possessionem mittatur, requiruntur quinq;, quae ordine in textu referuntur. Primδ, quod haeres sit scriptus, & sic quod testamentum factum sit inscriptis. Secundo, quod illud test

mentum producatur coram iudice cona petente.

- Terti st illud sit sine omni vitio visibili. Qua tb, st ista missio fiat in bona, quae defunctus repore mortis possedit. Quinto, quod super hac missione ita facta fiat publicum instrumentum. In tertia parte ponit limitatione ad hanc ge si neralem institutionem t secuda parte positam, quod scilicet illa procedere debeat, nisi appareat legittimus contradictor.

GLOS VER VICESIMAE

Non colligo hic notabilia, ista enim commotadius in glo. tractabuntur. Quare accedo ad glos. in qua Accurs. reseri, quae continebantur in v et teri tedicto diu i Hadriani. Primo continebatur, quod vicesima quaeq; pars haereditatis erat danda fisco. secundo, quod missio debeat intra

annum peti.

Ex hac glossa primo nota dum quid L- 'vicesima γ& reuera, nihil aliud est,quam Vectig .r', de haereditatibus oblatis soluitur, &datiarere haereditate vicesima pars. Quando autem s rit introducta vicesima, Vide apud D. Alciatia

lib. 3. dispunc. capit. 6. Qui ista omnia ad veri lauro

269쪽

bum transcripsit ex praeceptore suo Cataneo in Comment.super panegyrico Pl in ij. Vide etiam d.Zasium in d. h. ab hocplurimi .ff. de Orig. iuri Secundo ex hac glossa notant dd. quod iniustum' & iniquum sit vectigal,quod super haere. Ici' ditate imponitur, pro quo est bonus textus in I. vnic. in princip. ili f. de cadu.tollend.Hinc qua runt, an valeat statutum de soluendo eiusmodi vectigali sed hoc examinare extra propositum nostrum est. Non est dubium, quin valeat, si ab imperatore,sicque eo qui condendi eius habet potestatem,statuatur. Sed an illud Comites & CLuitates possunt λ videre licet in titul.supr.vecturalia noua institui non pos&c.

CENTE.in hac glossa habes practicam huius l. videlicet quomodo debeati peti in iudicio ista mi L 1isio Circa hoc dicit primo Accursistud edictum Nadriani esse sublatum, non in toto, sed in eo, quod maledicebat. Deinde,an quis per edictu d. Hadriani 'petere possit se in possessione mitti λ Et respondenduquod sic, ita jdupliciter possit practicari, vel quod quis petat per edictum Hadriani, vel co dictionem huius legis. Bart. in 3. col. in prima quaestione reprobat istam glossam, dicitq; quod non debeat quis petere immissiouem,ex edicto diui Hadriani.Cum illud prorsus sit sublatum, Mad hoc ponderat verbum, penitus, in textu positum. Quae Barto. opinio videtur era. Et si dicas immissione adhuc manere, i l .pondeo, P 1 istam

270쪽

istam missionem nol fuisse de substantia edicti. introduxit enim certa solennitatem & modum immittendi,qui hodie est sublatus.Nam &antequam factum fuit istud edictum, certum est,nia hilominus missos esse in possessionem haeredes.

GLOSSA VERBI, EX PARTE

73 Quaerit ulterius glosan fideicommissarius tuniuersalis possis basere beneficium bui ν-r

spondet, quod non glossa nihil allegat. parto. pro hoc allegat L finaleri r. insta de Codicillis. Quae tamen non satis probat. Dic igitur hoc potius probari per rationes, Pari Nam ipse quoq; in Cons. 9 i. hoc ipium non it. ut hic, sed ij idem sestem rationibus confirmat. Haec regula limitanda est secundum Bari in tribus casibus. Primo, quia fidei commissarius, cui est restitu ta haereditas,peteret confirmati i nem possessionis. dd. in l. j.supr.de Carb. edicti Bart. in l. 3. g. missum. fide Carb. edicto.& haec limitatio communiter est recepta. Secundo limitatur, quando restitutio esset facta verbo tantum: tunc enim posset fidei commissarius petri re se mitti in possessionem. Et haec similitera, omnibus est recepta. Qito modo autem fiat restitutio verbo tantum, vide in I. restituta. ff. ad Trebell.Tertiam limitationem quoq; approb tam, vide apud Bart.

r. Gaerit in fine Accursan substitutust via I riter, vel pupillariter,posset mitti in possessi

nem Et respondendum esse dicit perea,quar hetia bentur supr. in l.j. Barto. igitur respondetam mali υς, sed non videtur bene dicere, quia I , supr. videtur esse contraria. Dic ergo tu iac ira i tendia