장음표시 사용
181쪽
libontissime spectavit Z Sacrificavit, prorsus Sacrificavit: et, quod est pejus, non tauri Vel cujuslibet pecoris aliquam victimam, sed ipsam animam hominis pretiosam. In hoc tam nefando sacrificio non unus vel pauci accusantur: tota hoc civitas fecit, quae tota consensit Nec ab hostibus, nec a barbaris, sed a se ipso omnis homo in anima se intus occidit videndo, consentiendo, non prohibendo, OmneS remansimus rei et dum nolumus pacem civitatis turbari perVersam, pacem quam desideramus non accipimus rectam. Contemnimus pacem SerVare bonorum morum, et periit pax temporum nostrorum. Discite vel nunc, dilectissimi, quid cui rei praeponere debeatis. Nolite diligere vitia
in siliis, in amicis, in servis, in omnibus notiS. Praeponatur singularis potestas omni potestati honorem exhibeamus Caesari tanquam Caesari timorem autem Deo. Praeferatur Creator creaturae diligamus Deum, quia diligit nos;
et in hoc quod sic nos flagellat, diligit. Quis est enim filius, cui non de disciplinam pater ejus . Qui sanam considerationem habet, qui credit Dei Verbis, plus meruit ignem aeternum, quam cujuslibet truculenti barbari ferrum plus metuit mortem perpetuam, morte qualibet hic pessima. Irrideant haec infideles, irrideant stulit, nolint credere nec
rebus expertis. Ecce conteruntur, ecce Omnia pereunt ecce cum ipsis non potest stare mundus quem amaVerunt, ecce ad Deum trahuntur cujus praecepta contempserunt:
non enim bona Voluntate pergit, qui blasphemando moritur. Ecce itur cum illuc ventum fuerit, quid agitur lQuo ituri per quem abitur Θ Quis iterum huc redire cogitur 3 Finitum est, et quod male fecerat emendare sinitum est. Redite, filii, redite: Redite, praeVaricatores, ad cor': sfacite gaudium ex conversione Vestra , corrigantur corda vestra, displiceant Vobis opera Vestra. Estote fortes, tria
182쪽
bulatio mundi non vos frangat Dominus in proximos est, nihil solliciti sitis i.
VI. Habetis virorum fortium magna exempla. Vicerunt Martyres mundum inter quos Martyres maribus etiam foeminae repertae sunt fortiores Ante paucos dies natalitia celebravimus martyrum erpetuae et Felicitatis, et comitum. Et cum tot ibi sint viri, quare istae duae prae omnibus nominantur, nisi quia infirmior Sexus aut aequavit, aut superavit virorum fortitudinem I Una earum erat praegnans , alia lactans Felicitas parturiebat, Perpetua
lactabat. Sed tandiu haec Perpetua lactavit, quandiu ac ciperet ab illo pastore simul et patre buccellam lactis qua accepta dulcedo felicitatis perpetuae eam fecit contemnere
filium, spernere patrem , non haerere mundo , perdere
animam pro Christo. Felicitas Vero, quae sociam habebat Perpetuam, parturiebat et dolebat, objecta bestiis gaudebat, potius quam timebat. Quae virtus in foeminis r Qualis est gratia, quae cum se infundit, nullum indigum judicat
sexum Gratias gratiae DreparaVit enim sexum muliebrem. In opprobrium magnum mulier remanserat : quia ab initio per mulierem peccatum, et propter hanc Omne morimur Diabolus unam Evam dejecit sed Christus natus ex Virgine, multas foeminas exaltavit. Perpetua et Felicita caput calcaverunt serpentis, quod Eva ad cor suum intus admisit. Illam seduxit salsa promittendo, illas non Valuit Superare saeviendo illam decepit in paradisi felicitate , has non potuit adire, nec sub tantorum pOSita potestate. Illius inter paradisi delicias ruinam gaVisus St, harum inter poenas sortitudinis constantiam ipse quodammodo diabolus expavit Merito sic sunt exaltatae, merito Viris Vel coaequatae vel praelatae. Quamvis enim in Christo Iesu non sit servus neque liber, non sit masculus neque
183쪽
1heminati sed omnes sint unum occurrente ii virum persectum descendit tamen hoc donum ex magna gratia'. Perpetua enim et Felicitas nomina istarum sanctarum foeminarum , merces Si Sanctorum omnium Martyrum. VII. Vicit mundum etiam Iob ille omnibus notissimus, toties tentatus, sed minime superatus. Implevit dominicum praeceptum contempsit silios , ne blasphemaret, qui dederat illos. Repulit a se Uxorem, quae ei blasphemiam persuadebat, quam diabolus propterea solam dimiserat, quia sibi eam necessariam esse noverat. Non enim dimiserat marito consolatricem, sed suae tentationis adjutricem :secerat eam vam novam, Sed ille non erat Vetus Adam. Existimavit etiam istum sicut illum per mulierem posse decipere sed iste spernendo UXOrem peSSima Suggerentem , divinitus adjutus, etiam ipsum diabolum in illa valuit superare Fortior fui ob in doloribus δ, quam ille Adam in nemoribus : iste non cessit tormentis, ille Superatus est in deliciis. Videtis, dilectissimi, quid agat tentatio, quam utiles sint hujus mundi pressurae, et quemadmodum corrumpant terrenae deliciae. Contempsit Iob uxorem, tisios, Omnia sua, OStea et carnem Suam Plus amavit eum qui dederat, quam id quod dederat. Usus est quod acceperat, tanquam Onus Viator possedit, non possessus est. At ubi ea placuit auferre qui dederat, benedixit, non blasphemavit Dominus, inquit, dedit, et v Dominus abstulit; sicut Domino placuit, ita factum est: sit nomen Domini benedictumi. Imitamini talem virum, imitamini tales filii esse etiam flagellati, ut mereamini recipi. i Flagellat enim omnem silium quem recipit δ. hiisciplinam ejus sustinete sicut filios, ita Vos aggreditur
184쪽
VIII. Quod probat ille sitius junior in Evangelio positus,
qui disciplinam paternam contempsit, substantiam Suam in meretricibus erogaVit, Orco paVit, fame contritu est, siliquis porcorum ventrem Suum implere non potuit tandem aliquando reversus est ad Se et invenit se qui perdiderat se In mentem ei venit quod multi mercenarii patris sui abundarent panibus, ipse vero fame periret. Statim SurreXit, ad patrem recurrit, non se silium, sed tanquam Unum ex Servi computari rogavit. Inclinatur humilitas, excitatur misericordia : voces silii poenitentis concutiunt paterna viscera. Dicit se illuc indignum, ut ille eum judicet dignum rogat ut in numero servorum jubeatur Sus cipi et pater ei primam illam stolam jubet afferri, mactat vitulum saginatum, chorum Congregat, adVocat amicOS, sacit epulum magnum. Quare Quia hic filius meus, in- γγ quit, mortuus fuerat, et revixit perierat, et inventus , est'. um anc similitudinem Dominus in Evangelio proposuit, quam ipse exposuit, dicens, tale gaudium fieri in coelo super peceatore poenitentiam agente. Nunc vero quoniam tempus est exhortari omnes ad poenitentiam, ut silii errantes revertantur, eisque OnVivium a patre agi nati vituli praeparetur , etiam nos, dilectissimi, paratisimus huic convivio tanquam amici ac domestici interesse: maxime quia cum isto patresamilias ad mensam ejus quotidie accedentes, non nos jam dignatur Oea re SerVOS, Sed amicos PercurramUS, si placet, ipSam parabolam a Domino in Evangelio propositam, in qua nobis et assectum patris demonstravit pium, et filii perditi indicavit reditum, filiique majoris qui de paterna domo non discesserat,
commotum retulit animum. IIo quippe habet textus ipsius lectionis. Veniens, ait, si lius ejus primogenitus de γγ agro, Cum audiret Symphoniam, interrogavit servos
irasi codices habent Filium. - Luc. XV, 24.
185쪽
, quidnam illud esset. Eique dixerunt Frater tuus re versus est, et occidit illi pater tuus Vitulum saginatum, his quod salvum illum susceperit is Et indignatus noluit introire. Egressus est autem ad illum pater suus, ut eum introduceret. ImproperaVitque ille patri suo, quod laborasset semper cum illo, et nunquam illi talia exhibuisset: at ubi venisset silius ille, qui omnem substantiam
paternam male consumpserat, Occidisset illi vitulum saginatum. Et reddit pater rationem facti sui, consolaturque silium suum secum permanentem, de domo non disceden-lom, et dicit illi: si Fili, tu meus S, et mecum e Semper, v et omnia mea tua Sunt Verumtamen oportuit nos ista, facere, quoniam frater tuu mortuus fuerat, et revixit, perierat, et inVentUS St. Non acat haec talis a Domino
propositio. Donet itaque nobis qui ista proposuit, ut demonstremus ab ipso fuisse impletum hoc, quod per quamdam similitudinem nos quodam modo excitavit ad aliquid inquirendum. Affectum paternum exhibuisse suis Dominum nostrum Iesum Christum, nullus ambigit Christianus. Illud magis requiramus, qui sit filius junior, qui prodige vivens substantiam paternam dissipavit, et qui sit silius primogenitus qui indignatus quod silio perdito redeunti vitulus saginatus occisus sit, intrare noluerit. Quis est iste filius perditus, qui omnem substantiam paternam in meretricibus erogavit, nisi ille latro qui substantiam animae a Deo sibi datam per scelera dissiuendo etiam in cruce pependit Porcos paVit, quando daemonum voluptates suis actis implevit. Fortasse illos porcos pavit, quos petierat diabolus a Domino, dicens Iube nos intrare in gregem porcorum'. Fame contritus est, quia panem verbi Dei non inveniebat Siliquis cupiebat saturare ventrem suum, quando tortuosis cogitationibus replebat ani-
LuC. xv, 25. - Matth. VIII, 3I.
186쪽
mam suam. Sed revertatur ad se videat se latro in cruce pendentem, concurrat ad patrem, dicat pendens in cruce: Domine, mement mei dum veneris in regnum tuum Domine, mement mei, non Sum dignus vocari silius tuus,
Suscipe me tanquam Unum e Servis Domine, memento
mei Latro enim sua attendens merita de se ipso dissidebat: sed Dominus tanquam pius pater latroni quasi silio quod desperaverat offerebat Proserat huic pater stolam illam primam , induat silium immortalitate , quem secum videt in cruce pendentem, introducat eum in domum dicat Christus latroni Amen dico tibi hodie mecum eris in
Paradiso . mactet vitulum saginatum, hominem illum Susceptum, etiam pro latronibus crucis1Xum advocet amicos suos Discipulos quihus dicebat feceritis quod
mando Obis, jam os non dicam ServOS, Sed amicos δ. ηPraeparetur illud convivium coeleste, instet ille chorus Angelorum, suaviter declamans : si Gloria in excelsis Deo, et in terra pax hominibus horiae voluntatis q. s Veniat et primogenitus filius ille, et nolit intrare. Quis est iste filius primogenitus qui noluit intrare, nisi ille primus Apostolorum etrus, qui ad interrogationem unius ancillae in atri sacerdotis ter Dominum ausus est negare Dixisti quidem , O Petre, tanquam patri tuo Christo Ego tecum laboravi quando dice has Salvatori aecum Sum US-
que ad mortem, animam meam pro te ponam'. , Ubi est quod promisistia Interrogaris Semel, et nega : Secundo interrogaris, et negas tertio, et negas. Non Vixad convivium intrare, de ausus e ter Dominum negare. Ubi est: animam meam pro te ponam P aer negantem non terruit ungula , sed una oppressit muliercula Certe: Τecum sum usque ad mortem η Vide, vide igitur, Pe-
187쪽
tre, quantum de te antea praesump8eri : ecce nunc ternegando, gallo teste convinceris. Sed egrediatur pater ad primogenitum silium nolentem intrare dicat Christus Petro : Intra in gaudium Domini tui . sinespiciat negantem, et faciat consessorem compungat flentem, faciat amatorem Exhortetur eum paterna voce : Fili, inquit, tu
s es etrus, et super hanc Petram aedificabo Ecclesiam n meam . Τ meus es, et omnia mea tua sunt Oihi, dabo claves regni coelorum n Apud te, Petre, sunt claves dignare jam ad convivium intrare oportebat haec sieri, quoniam frater tuus latro mortuus erat et revixit, perierat et inventus est. Si Petrus antequam Christus pro omnibus crucifligeretur, regni coelorum claves accepit
qua illuc introivit latro ille jam non reus, nisi per latus quod aperuit Iudaeus ΤΙX. Et nunc Veniant omnes quicumque amant paradisum , locum quietis , locum securitatis, locum perpetuae felicitatis, locum in quo non pertimescas barbarum, in quo nullum patiari adversarium, nullum habeas inimicum venite omnes, intrate omneS: Si qua intrare, patet latus. Ostondit enim ille latro quo debeant omnes intrare, neminem suo exemplo docuit desperare si Contendite, ait Do minus, intrare per anguStam portam . Quid angustius
illo foramine, quod unus e militibus percutiendo latus crucifixi aperuit et tamen per has angustias pene jam totus mundus intravit. Venite et VOS Iudaei, Vocat VOS quem crucifixistis, Filius Dei. Contendite intrare per angustam por tam v per hanc enim introierunt patres vestri. Illi qui ut crucifigeretur clamaVerunt, qui in ligno suspensum viderunt, qui irriserunt, qui caput agitaVerunt, per istas tamen
188쪽
angustias introierunt. Non enim inaniter clamabat ille pendens in cruce Pater, ignosce illis, quia nesciunt quid faciunt 4 Per has ergo, ut dixi, anguStias, per angUS- tam portam lateris Christi ingressus est latro mutatus, poenitens Iudaeus, OnVersu omnis paganus, et ab eo exiit foras malus haereticus Arianus. Exiit, quoniam non erat de numero permanentium. De illis enim erat, de quibus Ioannes dicit et Ex nobis exierunt, Sed non erant , ex nobis: si enim e nobis essent, manSissent utique, nobiscum'. si haereticeariane, agnoscit latro in cruce pendentem, ipsi inimici Iudaei expaverunt resurgentem et vos male tractatis in coelo regnantem. X. Cavete, dilectissimi, Arianam pestem, non VOS Separent a Christo terrena promittendo, propter tunicam non vos expolient fide. Membra Christi, servate unitatem atque integritatem unius tunicae, quam nec persecutores Christi ausi sunt scindere. Nolite injurias irrogare capiti vestro pro vobis ille mortuus est, ne O moreremini. Quem Christus per baptismum vivificavit, quare eum Arianus rebaptigando occidita Erubesce, erubesce, haeretice Ne-gaVit Petrus, et reversus est, et fluendo delevit quod timore negavit Christum in suis persecutus est Paulus, Sed ad ejus vocem cecidit et surrexit. Aliter cecidit, aliter surrexit : cecidit persecutor, erectus est praedicator. In Christianis Christum persecuti sunt reges sed multum eis praestiterunt, quando membra ad caput suum velociter transierunt. Nemo talia damna, qualia tu, ingerit Christo: animas enim multorum cupis interficere, pro quibus Christus in carne venit occidi. ErubeSce, erubeSce, haeretice.
Quid iteras, quod semel datur 3 In membris suis jam intus est Christus, noli in istis ipsum velle rebaptigare P Se -
189쪽
mel enim pro omnibus cum Ioanne in aquam dignatus est ipso descendere . Redemit Christus animas, custodite quod ille redemit. Integro Christo integrum assignate praedium. Nemo invadat, nemo invasori consentia : characterem dominicum nullus abstergat, titulos Christi nemo deponat. Reddituri estis rationem Domino regi boni servi, data est vobis occasio bene operandi. Abundant peregrini, captivi, expoliati. 4 Facite Vobis amicos ex mammonas iniquitatis, ut et ipsi recipiant vos in tabernacula