장음표시 사용
201쪽
esse Christianus. Concordemus, fratreS, colentes unum Deum, ut et illos deserere multos deos exhortemur quodam modo nostra concordia, ut ad pacem et ad unitatem
veniant colendi unum Deum. Et si sorte fastidiunt, et hinc nobis calumniantur, quod unitatem inter nos Christiani non habemus, et inde sunt tardi et pigri ne Veniant ad salutem Calloquar et ipsos paululum, et dicam, quod eis dicatis. Non praeserant nobis quasi concordiam Suam non sibi tanquam de unitate Sua placeant. Hostem quippe quem patimur, illi non patiuntur illos et non ista agentes ipse possidet. Videt eos adoratores falsorum deorum Videt eos Servos, et servos daemoniorum: quid illi Iucri est
quia litigant, aut quid damni est quia non litigant Θ Et
unum quamvis falsum et vanum sentientes , ibique On- Sentientes, sic eos possidet. At Vero cum desereretur, et multi ad unum Deum concurrerent, ejus Sacrilega Sacramenta desererent, templa everterent, idola frangerent,
sacrisicia prohiberent, vidit se perdidisse quos tenebat, vidit a sua familia recessisse, verum Deum cognoViSSe: quid faceret quomodo insidiaretur Concordes nos scit quod possidere non possit, unum Deum nobis dividere non
potest, falsos deos nobis Supponere non potest, sentit esse Vitam nostram charitatem, mortem nostram dissensionem:
lites immisit inter Christianos, quia multos deo non potuit fabricare Christianis' sectas multiplicavit, errore Seminavit, haereses instituit. Sed quidquid secit, de palea dominica fecit. Ecce securitas nobis est, licet illo saeviente, licet illo insidiante, et dissensiones varias inter Christianos
Seminante : Si Deum nostrum agnoscamus, si concorditer teneamus, si fidem servemus, Securi sumUS. Fratres, frumentum de area aut non recedit, aut redit aliquid palearum aufert Ventus tentationis, unde nobis faciat non viam perditionis, sed opus exercitationis. Quantam Vero
202쪽
paleam non tollit foras, et ipsa tamen in ultimo ventilanda est et non it tota palea Disi in ignem Satagere ergo debemus, fratres mei, Cum tempuSAESt, quanti pOS- Sumus Viribus, quanta possumus intentione, ut si fieri potest, et palea redeat, dum frumenta non pereant. Dilectio nostra hic probatur, magnum opus Vitae nostrae proponitur. Non nos inveniremus, quantum fratres diligamus , si nemo periclitaretur non appareret quanta esset dilectio
inquisitionis, si nihil teneret abyssus perditioniS.
XI. Laboremus, fratres , non eSSemUS , Omni Opere
omni sudore affectu pio ad Deum, ad illos, inter nos, ne illorum veterem litem sopire volentes, inter OS OVas rixas faciamus : et ante omnia cauti simus inter nos ipsos tenere simissimam dilectionem. Illi elaverunt in iniquitatibus suis: quomodo in eis tu solves glaciem iniquitatis, si non ardeas flamma charitatis 'Nec curemus quod eis Olesti videmur compellendo attendamus quo in eo Securi simus numquid enim ad mortem, et non potius a morte omnino quibuscumque modis possumus, Sed modeSte
VeStula Vulnera pertractemus : et cauti simus, ne inter
manus medici deficiat qui curatur. Quid itaque curandum nobis est, quia plorat puer qui ad scholam ducitur Cogitandum nobis est, quia repellit manus medici qui secaturr Piscatores fuerunt Apostoli, et Dominus dixit eis Fas iam Vos piscatores hominum Per Prophetam autem dicitur, quod Deus primo piscatores erat miSSuruS, OS-tea Venatores . , rimo piscatores misit, postea Venatores
mittit. Quare piscatores quare venatores De abysso et profundo maris superstitionis idololatriae credentes piscati sunt retibus sidet Venatores autem quo missi sunt Cum illi vagarentur per montes et colles , id est, per superbias
hominum, per tumores terrarum Mon unus, DonatuS, et
203쪽
alius mons,arius alter mons, PhotinuS , alter mons, Novatus per istos montes errabant Venatoribus indigebat o ror ipsorum. Ideo et distributa sunt ossicia piscatorum et venatorum, ne forte isti dicant nobis : Quare Apostoli neminem coegerunt, neminem impulerunt uia piscator est, retia mittit in mare, quod incurrerit trahit. Venator autem sylvas cingit, Sentes excutit, terroribus undique
multiplicatis cogit in retia. Ne hac eat, ne illac eat inde
occurre, inde caede, inde terrae; non eXeat, non effugiat. Sed retia nostra vita est, tantum dilectio conservetur. Nec
attendas quam illi sis molestus, sed quam tibi ille sit dilectus. Qualis pietas, si parcis, et moritur ΤXII. Fratres, hanc etiam considerate comparationem et similitudinem una enim res multas similitudines habere potest. Ea conditione nascuntur homines, ut velit sibi omnis homo a siliis suis succedi et nemo est, qui non hunc ordinem in domo sua vel optet Vel Speret, Ut generatores 1liorum cedant, et generati succedant. amen si pater senex aegrotet non dico, Si illus, cui adsit pater, quem quaerit haeredem, quem cupit SucceSSOrem , quem
propterea genuit, ut illo mortuo ipse vivat non hoc dico :si pater aegrotet Senex iturus, jam Vicinus morti jam naturae ordinem petens jam ultra quod speret non habens; tamen si aegrotet, et adsit illi pie silius ejus, et videat eum medicus lethali et noxio somno premi, patiens est in Senem moriturum propter ipsos paucos dies quibus hic potes viveres stat filius, et adest patri sollicitus: et cum audierit medicum dicentem Iste homo lethargicus potest esse, et inde mori, Si permittatur dormire si vultis eum vivere, non dormiat illum somnus ille noxius premit, qui et noxius est, et dulcis est Filius autem ejus admonitus a medico, stat sollicitus, patri molestus, pulsat i et si
pulsatio ejus vincitur, vellicat et si vellicatio nihil agit,
204쪽
putigit. Certe molestus est patri et esset impius, nisi molestus esset. At ille quem delectat mori, molestum sibi silium tristi aspectu et voce reverberata Quiesce mihi,
tuid mihi molestus ei Sed medicus ait, quia si dormieris, morieris. Et ille : Dimitte me, mori volo. Senex dicit mori volo : et puer impius est, si non dicat: Ego nolo. Et illa vita utique temporalis est, nec ille in ea perpetuus erit, cui fidius est molestus ut excitet mec ille qui abeunti patri et decedenti succedit fimbo per eam transeunt, ambo per illam temporaliter transvolant et tamen impii sunt, nisi ad ipsam sibi temporalem , etiam cum
inVicem molesti sunt, consulant. Ergo-ne video fratrem meum Omn noxiae consuetudini premi, et non excito,
dum timeo molestus esse dormienti atque pereuntio Absit
a me ut hoc facerem, nec si illo vivo nostra anguStaretur haereditas. Nunc vero cum illud quod accepturi sumus di-Vidi non possit, cum possessore multiplicat angustari non possit; non eum erigam vel molestu ut Vigilet, et carens somno vetustissimi erroris mecum in haereditate gaudeat
unitatis Prorsus faciam, si vigilo, faciam : Si non facio, et ego dormio. XIII. Charissimi, Dominus interpellatus est a quodam, cum turbis loqueretur, et ait illi si Domine, dic fratri meo, , ut dividat mecum haereditatem n Et Dominus is Dic, n homo, quis me constituit divisorem haereditatis inter, vos sis Non utique dedignabatur compescere cupiditatem, sed nolebat ieri judex ad divisionem. Nos autem,
charissimi, non eum rerum talium judicem requiramus quia nec talis est haereditas nostra pura fronte , bona conscientia interpellemus Dominum nostrum, et dicat ei unusquisque nOStrum: Domine, dic fratri meo, non ut
dividat, sed ut teneat mecum haereditatem. Quid enim vis
205쪽
dividoro, frater Quod enim dimisit nobis Dominus, non potest dividi. Aurum est enim, ut Stateram divisionis proserat Τ Λrgentum est, pecunia est, mancipia Sunt, pecora sunt, arbore Sunt, agri sunt Omnia enim ista dividi possunt. Non potest dividi Pacem meam do vobis, pa- γ, em meam dimitto vobis , Postremo in ipsis etiam terrenis haereditatibus divisio minorem sacit constitue duos fratres sub uno patre, quidquid possidet pater, amborum est, totum illius, totum et illius. Proinde si de rebus suis interrogetur, sic respondet: Cujus est, verbi gratia , equus illes Et si uni eorum dixeris : Noster est. Cujus ille fundus, ille servus In omnibus respondet Noster est. Si autem dividant, jam aliud respondetur Cujus equus ille meus. Cujus iste Fratris mei. Ecce quid ibi fecit divisi. Non unum acquisisti, sed unum perdidisti. Si ergo et talem haereditatem haberemus, quae dividi posset dividere tamen non deberemus , ne nOStras divitias minuerimus. Et certe nihil tam importunum siliis quam vivo patre velle dividere. Denique si hoc facere moliantur , si litibus et contentionibus studeant ad vindicandas sibi quisque partes suas, exclamat senex : Quid sacitis P
Adhuc vivo. Expectate paululum mortem meam, Unc Secate domum meam. Nos autem Deum patrem habemus:
quid inius in divisionem quid imus in lites Certe expectemus: Si mori potuerit, dividamus.
207쪽
I. NTLEAΜu primam lectionem sancti Danielis prophetae, ubi eum audivimus orantem, et mirati Sumus, non solum peccata populi sui, sed et sua propria consitentem Nam post ipsam orationem, cujus quidem Verba indicabant eum non solum deprecatorem, Sed etiam consessoremo post ipsam ergo orationem Cum orarem, in-n quit, et confiterer peccata mea et peccata populi mei Domino Deo meo . , Quis ergo est qui se sine peccato esse profiteatur, cum Daniel peccata propria confitetur pNam superbo cuidam dictum est per EZechielem prophetam Numquid tu sapientior quam Daniel J, In tribus item quibusdam sanctis Viris , per quos tria genera hominum significat Deus quae liberaturus est, quando magna tribulatio superventura est generi humano etiam hunc
Danielem posuit et dixit, quod nemo inde liberabitur, nisi Noe, Daniel et Job. Et quidem manifestum est, quod in his tribus nominibus tria quaedam, ut dixi, genera hominum significat Deus Iam enim tres illi viri dormierunt,
208쪽
et apud Deum sunt spiritus e0rum, et corpora eorum in terra fluxerunt expectant resurrectionem et ad dexteram collocationem, nec aliquam in hoc mundo tribulationem
timent, unde se cupiant liberari. Quomodo ergo de illa tribulatione liberabuntur Noe, Daniel et Iob Quando dicebat ista Egechiel solus forsitan Daniel in corpore fuit. Nam Noe et Iob am olim dormierant, et somno mortiSpatribus appositi fuerant. Quomodo ergo poterant de imminente tribulatione liberari jam olim de carne liberati rSed in Noe significantur boni praepositi, qui regunt et gubernant Ecclesiam, quomodo Noe in diluvio gubernavit
arcam. In Daniele significantur omnes sancti continenteM:
in Iob omnes conjugati juste et bene viventes. Haec enim tria genera hominum de illa tribulatione liberat Deus. Τamen quantum sit commendatus Daniel, ex hoc apparet, quod unus ex illis tribus meruit nominari , et tamen Onsitetur peccata sua Daniele ergo confitente peccata Ua cujus superbia non contremiscat, cujus inflatio non residat, cujus tumor et elatio non cohibeatur Quis glo- rietur castum Se habere cor, aut quis glorietur mundumi se esse a peccato a sint mirantur homines , et utinam tantum mirarentur, et non etiam blasphemarent, quando
corripit Deus genus humanum, et flagellis piae caStigationis exagitat, exercens ante judicium disciplinam, et plerumque non eligens quem flagellet, nolens invenire quem damnet. Flagellat enim simul justos et injustos quanquam qui justus, Si Daniel peccata propria consitetur PII. Lecta est ante dies lectio libri Geneseos , quae nos nisi fallor, multum fecit intentos, ubi Abraham dicit Domino, utrum si inveniat in civitate quinquaginta justos, parcat civitati propter eos, an cum ipsis perdat civitatem .
209쪽
Et respondit ei Dominus, quod si inveniat in civitate quin qua ginta justos , parcat civitati. Deinde Λbraham adjecit
ad interrogationem, et quaesivit, utrum si minus fuerint quinque, et remaneant quadraginta-quinque, similiter parcat. Respondit Deus, parcere se et propter quadraginta-
quinque. Quid multa P aulatim interrogando et ex illo
numero detrahendo pervenit ad decem, et quaesivit a DO-mino, utrum si decem justos in civitate compererit, perdat eos cum reliquis innumerabilibus malis, an propter decem justos parcat potius civitati. Respondit Deus, etiam propter decem justos non se perdere civitatem. Quid ergo dicimus . fratres Τ Occurrit enim nobis quaestio valida et Vehemens, praegertim ab hominibus qui Scripturis nostris impietate insidiantur, non qui eas pietate perquirunt et dicunt, maxime de recenti excidio tantae urbis : Non erant Romae quinquaginta justi Pon tanto numero sidelium
tanto numero sanctimonialium, continentium, tanto numero servorum et ancillarum Dei, nec quinquaginta justi inveniri potuerunt, nec quadraginta , nec triginta , nec
viginti, nec decem p Si autem incredibile est, quare non Deus propter quinquaginta' vel etiam propter decem ustos pepercit illi civitati P Scriptura non fallit, si se homo non fallat. Cum de justitia quaeritur, et Deus de justitia
respondet justos quaerit ad regulam divinam , non ad regulam humanam Cito ergo respondeo : Aut invenit ibi tot justos, et pepercit civitati aut si non pepercit civitati, nec justos invenit. Sed respondetur mihi, manifestum esse quod Deus non pepercit civitati. Respondeo ego Imo mihi non est manifestum Perditio enim civitatis ibi facta non est, sicut in Sodomis facta est. De Sodomis enim quaestio erat, quando Deum Abraham interrogavit Deus autem dixit: Non perdam civitatem non dixit : Non flagello civitatem Sodomis non pepercit Sodomam per-
210쪽
didit Sodomam penitus igne consumpsit, quam ad judicium non distulit, sed in eam exercuit, quod aliis malis ad judicium reservavit. Prorsus nullus de Sodomis evasit, nihil hominis relictum est, nihil pecoris, nihil domorum: cuncta omnino ignis absorbuit. Ecce quomodo Deus perdidit civitatem. Ab urbe autem Roma quam multi exierunt et redituri sunt quam multi manserunt et evaserunt quam multi in locis sanctis nec tangi potuerunt lSed captivi, inquiunt, multi ducti sunt. Hoc et Daniel, non ad supplicium suum, sed ad solatium caeterorum. Sed multi, inquiunt, occisi sunt. Hoc et tot justi Prophetae a sanguine Abel usque ad sanguinem Zachariae': hoc etiam tot postoli, hoc ipse Dominus Prophetarum et Apostolorum. Sed multi, inquiunt, tormentis variis
excruciati sunt. Putamus-ne quisquam tantum quantum
ΙΙΙ. Horrenda nobis nuntiata sunt, strages facta, incendia, rapinae, interfectiones, excruciationes hominum. Verum est, multa audiVimus, Omnia gemuimus, Saepe flevimus, ViX consolati Sumus; non abnuo, non nego multa nos audisse, multa in illa urbe esse commissa. Verumtamen,
fratres mei, intendat Charitas Vestra quod dico, audivi. mus librum sancti Iob quod perditis rebus, perditis filiis,
nec ipsam carnem quae illi sola remanserat, salvam potuit obtinere, sed percussus gravi Vulnere a capite usque ad pedes sedebat in stercore, putrescens Ulcere, ante fluenS, Vermibus scatens, tormentis acerbissimis dolorum cruciatus. Si nobis sic nuntiaretur universa civitas sedere, Sedere, inquam, civitas uniVersa, nullo ibi sano in gravissimo vulnere, et Sic putre8Cere Vermibus vivos, quomodo mortui
putruerunt quod erat gravius, hoc-ne, an illud bellum P Puto quod mitius in carnem humanam serrum saeviret,