Sancti Aurelii Augustini ... opera omnia multis sermonibus ineditis aucta et locupleta

581쪽

quae commemorare longum est quidem, sed propter eos, qui ad divinas Scripturas legendas et pertractandas pigri Sunt, totum istum locum retexere cogimur. Infirmum autem in de assumite , inquit, non in disceptationi bus cogitationum filius enim credit manducare omnia: qui autem infirmus est olus manducet. Is qui mans ducat, non manducantem non spernat, et qui nonn manducat, manducantem non judicet : Deus enim il- η lum assumpsit. Τu quis es qui judicas alienum servum P Suo Domino stat, aut cadit stabit autem Potens est enim Deus statuere illum. Nam alius judicat diem inter diem, alius judicat omnem diem unusquisque in suo sensu abundet. Qui sapit diem, Domino sapit et quin manducat Domino manducatci, gratias enim agit Deo. , Et qui non manducat Domino non manducat, et gra- η tias agit Deo. Nemo enim nostrum sibi vivit, et nemos sibi moritur. Sive enim vivimus , Domino viVimus; a Si e morimur , Domino morimur. Sive enim vivimus , Sive morimur , Domini sumus. In hoc enim Christus et ViXit, et mortuus est, et resurrexit, ut et ViVorum et mortuorum dominetur. Tu autem quid judicas fratremn tuum, Ut tu quare Spernis fratrem tuum p Omnes enimn stabimus ante tribunal Dei. Scriptum est enim : Vivo η ego, dicit Dominus , quoniam mihi flectetur omnen genu, et consitehitur omnis lingua Deo Itaque unus η quiSque nostrum pro se rationem reddet Deo. Non ergos amplius invicem dijudicemus, sed hoc judicate magis η ne ponatis offendiculum fratri vel scandalum. Scio et , consido in Domino Iesu, quia nihil commune per ip- η sum, nisi ei qui existimat quid commune esse, illi

commune est. Si enim propter cibum frater tuus con- tristatur, non jam secundum charitatem ambulas. Noli

Isai. XLV, 23.

582쪽

, cibo tuo perdere illium , promtio Christia mortuus est. Non ergo blasphemetur bonum nostrum. Non est regu num Dei esca et potus, sed justitia et pax et gaudium in Spiritu sancto. Qui enim in hoc servit Christo, pla- v et Deo, et probatus est hominibus. Itaque quae pacis, sunt sectemur, et quae aedificationis sunt in invicem. , Noli propter escam destruere opus Dei. Omnia quidem, munda sunt, sed malum est homini qui per offension nem manducat. Bonum est non manducare Carnem , et, non bibere vinum , neque in quo frater tuus offendiu tur, aut Scandaligatur, aut infirmatur. v idem habesu pene temetipsum, habe coram Deo. Beatus qui non ,, judicat semetipsum in eo quod probat. Qui autem dis, cernit , si manducaverit damnatus est, quia non exu sidet Omne autem quod non ex Ide, peccatum St. , Debemus autem nos firmiores imbecillitates infirmorumn sustinere, et non nobis placere Unusquisque nostrum v proximo suo placeat in bonum, ad aedificationem Ete- η nim Christus non sibi placuit'. XXXIII. Satis-ne appareto postolum eis praecepisSe, ut carne non manducarent, neque Vinum biberent quicumque Irmiores essent quia infirmos offendebant non

ei congruendo , et aciebant ut pularent eos, qui fide omnia munda judicabant, in obsequium idolorum a tali sus epulis et potu nolle abstinere pio significatis ad Corinthios hoc modo scribens escis autem sacrisi- ciorum quae idolis immolantur, scimus quia nihil est, idolum in mundo, et quod nullus Deus nisi unus. Nam etsi sunt qui dicantur dii, sive in coelo , sive in terra

η nobis tamen unus Deus Pater, ex quo omnia, et OSη in illo, et unus Dominus Iesus Christus , per cluemn Omnia, et nos per ipsum. Sed non in omnibus ost

583쪽

scientia. Quidam autem in conscientia sua usque adhuc, in idolio quasi idolothytum manducant, et conscientias eorum cum sit infirma inquinatur. Esca autem nos non commendat Deo. Neque enim si manducaVerimus, abundabimus meque si non manducaverimus, deficie- η mus. Videte autem ne forte haec licentia vestra offen-

diculum stat infirmis. Si enim quis viderit eum, qui

habet scientiam, in idolio recumbentem nonne On- scientia ejus cum sit infirma aedificabitur ad mandus candum idolothyta, et peribit infirmus in tua conscien-n tia frater, propter quem Christus mortuus est Sic autem peccantes in fratres, et percutientes conscien- , iam ipsorum infirmam, in Christum peccatis. Qua-

η propter si esca scandaligat fratrem meum , non mandus ab Carnem in aeternum , ne fratrem scandaligem'

XXXIV. Item alio loco Quid ergo dico quod idolis immolatum sit aliquid, aut quod idolum sit aliquid Sed

quae immolant gentes, daemoniis immolant, et non Deo. Nolo autem vos socios fieri daemoniorum. Non PO- testis calicem Domini hi here, et calicem daemoniorum n non potestis mensae Domini participes esse, et mensae dae a moniorum. An aemulamur Dominum Numquid illo sortiores sumus omnia mihi licita sunt, sed non omnia expediunt omnia mihi licita sunt, sed non omnia aedifin Cant. Nemo quod suum est quaerat, sed quod alterius. Omne quod in macello venit, manducate mihil intern rogantes propter conscientiam. Si quis autem dixerit: Hoc immolatum est idolis, nolite manducare propter illum qui indicat, et propter conscientiam: OnScien- tiam autem dico, non tuam, sed alterius. Ut quid enim, libertas ea judicatur ab alia conscientia Si ego cum v gratia participo, quid blasphemor pro quo gratias ago

584쪽

, Sive ergo manducatis, sive bibitis, vel aliud quid faci v tis , omnia in gloriam Dei facite Sine offensione estote, Iudaeis et Graecis et Ecclesiae Dei, sicut et ego omnibus, per Omnia placeo, non quaerens quod mihi utile est, u sed quod multis, ut salvi stant ' Imitatores mei estote, , sicut et ego Christi . , XXXV. Apparet igitur, ut opinor, quo sine a carnibus et a vino sit abstinendum. Is sinis est triplex. Ad comprimendam delectationem, quae in his maxime cibis haberi solet, atque in tali potu usque ad ebrietatem pervenire. Ad tuendam infirmitatem, propter illa quae sacris1- cantur atque libantur. Et quod maxime commendandum est , propter charitatem , ne imbecilliorum ab his continentium offendatur infirmitas. Vos autem immunda esse obsonia dicitis, cum dicat Apostolus Omnia munda es8e, sed ei malum esse qui per offensionem manducat. Et prorsus credo vos istis epulis inquinari, eo ipso quo immunda esse arbitramini. Ait enim Credo et consido in , Domino Iesu, quia nihil commune per ipsum; sed ei, qui existimat aliquid commune esse , illi commune i est'. , Cui autem dubium est, commune illum, immundum et inquinatum vocasse Sed stultum est vobiscum agere de Scripturis, cum et rationem pollicendo decipiatis' et eos libros, in quibus magna est religionis auctoritas, falsis capitibus immissis corruptos esse dicatis. Ratione igitur mihi persuadete, tuomodo VeSCentem Carne coinquinent, si sine ulla offensione, sine ulla infirma opinione, sine ulla libidine sumuntur. XXXVI. Operae-pretium est totam superstitiosae hujus

abstinention rationem cognoscere , quae ita redditur : uOniam , inquit, membrum Dei malorum substantio Commixtum est, ut eam refrenaret, atque a summo surore

585쪽

comprimeret sic enim dicitis , de commixta utraque natura, id est, boni et mali, mundus est fabricatus. ars autem illa divina ex omni parte mundi quotidie purgatur,

et in sua regna resumitur sed haec per terram exhalans,

et ad coelum tendens, incurrit in stirpes, quoniam radicibus terrae assiguntur, atque ita omnes herbas et arbusta omnia foecundat et Vegetat. Hinc animalia cibum capiunt, quae si concumbunt, ligant in carne divinum illud membrum , et a certo suo itinere aversum atque impeditum, erroribus aerumnisque implicant. Itaque cibi qui de rugibus et pomis parantur , si ad sanctos , id est, ad Manichaeos Veniant, per eorum castitatem, et orationes, et

psalmos quidquid in eis est luculentum et divinum purgatur, id est, ex omni parte persicitur, Ut ad regna propria sine ulla sordium disticultate reseratur. Hinc est quod mendicanti homini, qui Manichaeus non it, panem Vel aliquid frugum , vel aquam ipsam , quae omnibus is est, dari prohibetiso ne membrum Dei, quod his rebus admixtum est, suis peccatis sordidatum a reditu impediat. XXXVII. Carnses autem jam de ipsis sordibus dicitis esse concretas. Fugit enim aliquid partis illius divinae, ut perhibetis , dum fruges et poma carpunturi fugit cum affliguntur, Vel terendo, Vel molendo, vel coquendo, vel etiam mordendo atque mandendo. Fugit etiam in omnibus motibus animalium, vel cum gestiunt, Velium Xereentur, Vel

cum laborant, vel cum omnino aliquid operantur. Fugit etiam in ipsa quietu nostra, dum in corpore, illa quae appellatur digestio interiore calore conficitur. Atque ita tot occasionibus divina fugiente natura , quiddam sordidissimum remanet, unde per concubitum caro formetur cum

anima tamen boni generis, quoniam quamVis plurimum, non tamen totum honum, memoratis illis motibus evolat. Quocirca cum anima etiam carnem deseruerit, ni-

586쪽

mias sordes reliquas ieri, et ideo eorum qui vescuntur carnibus, animam coinquinari. XXXVIII. O rerum naturae obScuritas, quantum tegmen est falsitati. Quis non haec audiens, qui rerum causas non didicit, qui nondum veritatis quantulocumque lumine aspersus corporeis imaginibus fallitur, eo ipso quo haec minime apparent, et per quaedam Simulacra rerum visibilium cogitantur, et diserte dici possunt, vera esse arbitretur Talium autem hominum magnae turbae atque greges Vocantur, quos religiosus timor ab his fallaciis potius quam ratio tutos facit. Quamobrem ita ego ista conabor refellere , quantum me Deus adjuvare dignabitur, ut non solum prudentium judicio, quo simul ac dicta fuerint improbentur , sed ipsi etiam vulgari intelligentiae, quam sint falsa et absurda satis eluceat. XXXIX. Primo enim quaero , unde doceatis in frumentis, ac legumine, et oleribus, et floribus, et pomis inesse

istam nescio quam partem Dei. Ex ipso coloris nitore, inquiunt, et odoris jucunditate, et saporis suavitate manifestum est quae dum non habent putri , eodem bono sese deserta esse significant. Non pudet Deum naso et palato inventum putares sed haec omitto Latine enim vobis dicam , et ut dicit assolet, multum est ad vos. Illud potius qualicumque mente intelligendum fuit, si colore apparet in corporibus boni praesentia, simum animalium quod ipsarum etiam carnium purgamentum est, diversis nitere coloribus , alias candido , plerumque aureolo, et aliis hujusmodi , quos in pomis et floribus velut testes Dei praesentis atque inhaerentis accipitis. Quid tandem causae est, quod ruborem in rosa indicem abundantis boni esse perhibetis, et eumdem damnatis in sanguine P Cur in violaeumdem colorem amplectimini, quem in choleribus, in morbo icteriorum, in infantis denique simo aspernamini

587쪽

Cur nitorem atque fulgorem olei, clamare Copiam coadmixti boni arbitramini, et ad id purgandum fauces et Ventrem paratis de pingui autem carne simillimi fulgoris distillantibus guttis labra contingere formidatis Cur de thesauris Dei melonem putatis aureum esse' et pernae adipem rancidam, vel ovi medium non putatis P Cur vobis candor in lactucis praedicat Deum, in lacte non praedicat PDe coloribus enim adhuc loquor, in quibus ut omittam caetera unius paVOnis pennis et plumis, quae certe de

Concubitu et carne nascuntur, nulla potestis vestita floribus prata Conferre. XL. Nam si et odore invenitur hoc bonum, nonnullorum animalium carnibus miri odoris conficiuntur unguenta Cibi denique ipsi, qui cum carnibus meliusculis concoqui solent, multo jucundius olent quam si eis caro defuisset. ostremo si suavius olentia mundiora judicatis, quodam luto vesci avidius , quam cisterninam aquam bibere debuistis: quia perfusa imbri terra siccior, nareSmir odore permulcet, meliusque olet tale lutum , quam si exciperetur pluvia purior Quod si saporem opus S attestari, ut cognoscamus habitare in corpore aliquid Dei, magis habitat in dactylis et melle quam in carne porcina, Sed magis in carne porcina quam in faba magis in sico quam in sicato, ecce concedo ; sed et O concedite , magis in sicato quam in beta. Quod ista ratione cogimini

confiteri, quasdam Stirpes, qua certe Omne mundiores Vultis quam carnem , ex ipsa carne accipere Deum , Si Sapore Deus immixtus agnoscitur Nam et olera sapidiora fiunt cocta cum carnibus: et herbas quibus pecora paSCuntur austare non OSSUmux ConVersa autem in SuC- cum laetis , et colore praestantiores , et Sapore commodiS-simas judicamUS.

XLI. An bona tria simul ubi fuerint, id est, color

588쪽

bonus et odor et sapor, hi esse majorem boni partem putatis Nolite ergo flores tantopere mirari atque laudare, quos judicandos ad tribunal palati non potestis admittere. Nolite portulacam Saltem carnibus anteponere, quae ab his coctis et colore et Sapore et odore superatur. Porcellus assus Choc enim cogitis, ut de bono et de malo , non scriptoribus et librariis, sed coquis et dulciariis ministris vobiscum potius disseramus porcellus ergo SSUS et Olore nitidus, et odore blandus, et sapore jucundus est: habetis perfectum divinae substantis inhabitantis indicium trino testimonio vos invitat, et purgari VeStra Sanctitate desiderat. Invadite : quid cunctamini P quid contradicere paratis 3 Colore solo lenticulam simus vincit infantis, odore solo assa mella Superat mitem ac viridem sicum, Sapore Solo indus occisus herbam, quam Vivus pascitur, Vincita inventa est etiam caro , cimus causa his simul tribus testibus adjuvetur. Quid quaeritis amplius raut quid dicturi estis P Cur vos epulantes immundos sa-ciant pulpamenta, et disputantes haec portenta non faciant: praesertim cum Solis istius radii , quem VOS Certe et carnibus omnibus et frugibus anteponitis , nec Oleat, nec sapiat, sed tantummodo inter caetera corpora, PraeStantia fulgentissimi coloris emineat: qui Vos magnopere hortatur, atque adeo cogit invitos, ut inter documenta commixti boni, nihil coloris nitori praeseratis. XLII. Ad illas ergo reducimini angustias, ut magis insanguine et in iis quae animalium carnibus scelidissima, Sed nitide colorata in vicis egeruntur, quam in olivae soliis pallentibus partem Dei habitare fateamini. Quod si dicitis, nam etiam hoc dicitis, olivae folia, cum incenduntur, ignem

emittere, in quo praesentia lucis apparet, Carne autem, Cum incenduntur, non idem facere: quid de adipe respondebitis, qui prope omnes Italas lucernas illuminat Quid de simo

589쪽

bubulo, qui est ei te bovis carne sordidior, quo Siccato rustici sic utuntur ad focum, ut ejus igne facilius nihil sit fumoque purgatium Quid quod, si nitor et fulgor majorem praesentiam divinae partis Ostendit, eam O non Purgatis, non consignatis, non liberatis P Si quidem est maxime in floribus, ut omittam sanguinem , et innumerabilia in Carne, Vel ex carne simillima, quos certe flores habere in epulis non potestis: qui si etiam carnibus vesceremini, Squamas Certe piscium, et quosdam vermiculos atque muscas, quae omnia etiam in tenebris luce propria coru cant, pulmentis vestris non adhiberetis.

XLIII. Quid igitur restat nisi ut dicere desinatis, habere vos idoneos judices oculos, nares , palatum, quibuS diVinae partis praesentiam in corporibus approbetis P is

autem remotis, unde docebitis non modo majorem partem Dei in stirpibus esse quam in carnibus, Sed omnino SSe aliquid ejus in stirpibus An pulchritudo VOS OVet, non quae in sua itate coloris est, sed quae in partium congruentia itinam hoc esset. Quando enim corporibus animantium, in quorum forma paribus paria membra reSpondeant, auderetis distorta ligna conserre Sed si corporalium sensuum testimoniis delectamini, quod necesse est iis, qui Vim eSSentis mente Videre non pOSSunt, quomodo probatis per moram temporis, et per obtritiones quasdam , fugere de corporibus substantiam honi, nisi quia inde discedit Deus, ut asseritis, et de loco in locum migrat ΘPlenum est dementiae. Verumtamen signa vos ad istam sententiam et indicia, quantum exiStimare possum, nulla duxerunt. Multa enim carpta de arboribus vel evulsa deterra, antequam ad cibum nostrum veniant, interpositione aliqua tempolis meliora redduntur ut porri et intiba, lactucae, Vae, mala, sicuS, et quaedam pira et multa praeterea quae et colorantur melius, dum non Statim

590쪽

ut decerpta fuerint absumuntur, et Orpore capiuntur salubrius, et sapiunt in ore conditius : quae tanta commoditas et suavitas inesse his rebus minime deberet, si secundum Vestram sententiam, tanto desertiora bono sierent, quanto diuturnius reponuntur, postquam a terra quasi a matre separata sunt Caro ipsa pridie occisorum animalium prosecto est jucundior atque commodior non autem ita

esse oportebat, si, ut asseritis, plus haberet boni, eo die recen animante interempto, quam postridie cum divinae substantiae major fuga sacta esset. XLIV. Vinum vero vetustate purius meliusque fieri quis ignoreta nec ad pervertendos sensus redolentius Putputatis, sed ad vegetandum corpus utilius Mantum adsit modus, quem in omni re dominari decet. Nam musto recentiore perversitas sensuum citius solet accidere cita ut si aliquando in lacu remanserit, aliquantumque serbuerit, intuentes desuper percusso cerebro praecipite agat, et nisi aliquo modo subveniatur, extinguat Iam quod ad Valetudinem attinet, inflari eo corpora pernicioseque distendi, quis abnuat Num ideo tanta incommoda insunt, quia plus habet boni : propterea ista in vini vetustate non sunt, quia divinae substantiae pars magna discessita Λb--1rdum est dicere, vobis praesertim qui praesentiam partis Dei, Oculis, naribus, palato, cum hi sensus bene alliciuntur, judicatis. Jamvero quae tanta perversio St, Vinum putare fel principum tenebrarum, et uvis comedendis

non parcere Magis-ne inerit illud se cum in cupa, quam cum in cinis fuerit Θ Quod si bono discedente quasi meracius remanet malum, et id temporis mora contingit, non portebat easdem Vas Suspensas atque servatas sterimitiores, dulciores, salubriores neque ipSum Vinum

quod supra dictum est, o amissa luce ii luidius atque luculentius , et salutifera substantia discedente Salutarius.