Institutiones philosophicae auctore J. B. Bouvier Metaphysica

발행: 1842년

분량: 186페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

131쪽

Ds sensationibus quaedam breviter dicemus in eaptio tertio ;do voluntate autem, quas circa honum oligendum, ot tara linu sugiendum versatur , praecipue agemus in uorati : nuue igitur in dupliei articulo tractabimus do intellectu, et do liber ale.

ARTICULUS PRIMUS

DE lNTELLECTU

Intellectus est illa mentis lacultas, quae circa verum cognoscendum versatur. Variae sunt hujus lacullatis operationos: vol enim mons objecta simpliciter percipit, vel ad ea speciali ior atlandit. vel nonnullas eorum qualitates gen ratiori modo considerat, vel ab una ad aliam attendens transit, vel objecta secum comparat. ut eorum convenientiam, vel disconvenientiam detegat. eaque postea jungit. vel disjungit, hinc pereeptio, Seu idea, attentio, a stractio , reflexio , comparatio , judicium, ratiocinium, de quibus Ioeuti sumus in Logica . Complexio omnium hujusmodi montis operationum dicitur rasio, praesertim ubi de rebus ad mores spectantibus agitur. Quia sustus disseruimus in Logica de regulis quibus operaii nos intellectus dirigi dubeant in inquisitione veritatis, nunc pauca supersunt nobis dicenda , t.' de idearum origino , 2.' do carum causa ellicisente , 3.' de earum natura , ct ..' do earum Oxpressione , Seu de linguarum institutione. S. I. - De origine idearum. Celebris Baeon , anno 156l in Anglia natus, experientiam admittebat , ut cunctorum cognitionum humanarum suudamentum :ideas igitur ex sensibus oriri faciebat. Meti il) supponit mentem o manibus Creatoris prodito, velut tabulam rasam 2ὶ sensationibus , idcis , aliisque charactoribus

omnino destitutam. Ope sensuum primo nascuntur in ea fiet Sa tiones, imagines corporum, et qualitatum carum sensibilium repraesentationes. Mens deinde in sensationes suas resse iens, id as operationum suarum acquirit , v. g. ideas percelitionis , --gitationis . dubii, ore. II inc, iuxta hunc Philosophum, et ejus a sectas, omnes ideae ex sensibus, ct ex renoxiono in sensationes oriuntur. cosutillae . doctrinae Lo kε subscribens, nam perficere sibi proposuit : eontendit omnes ideas mentis humanao osse sensationes

'in L. II , e. I. 2ὶ Aristoteles et posι eum S. D. , Ia parte . q. I9. art. 2.

132쪽

In so spectatas , Vol diversis modis transformatas ἰ sie sensatio . variis operationibus , sit successive attentio , comparatio . iudi-eium, etc. il Sensatio, inquit, per varias transsormationes transilaequaliter, ut fiat judietum. Systema istud multis postoa arrisit.

Deseartes . et celebres doctrinae rius defensores . inter quos Borauet. Fenelon , d' Aguesseau et multi alii , contondunt mentem humanam essentialiter cogitare ; nomino cogitationis intelligunt sensationes, et Varias mentis operationes : unde covcludunt illam in ipso creationis suae instanti saltem quibusdam ideis a Deo instrui, quales sunt sensus propriae Uxislantiao . id a Dei. idea justi, et injusti in genere , etc. : has ideas vocant innatas . quia illas, licet diu sopitas . semper habemus . et, data oceasione , apud nos invenimus. Uι sententiam fluam astruant, plurima congerunt argumenta, quae ad veram demonstrationom sut-scere nobis non videntur ; idcirco . quamvis posterior haee opinio . bono intollecta, probabilior, et homino dignior noias appareat , Lochia nos tamen, et Carlusi auos sucuin contondentes deserimus. Quoniam vero doctrina conditiin prorsus sessa ost , eontra illam sit

dillac , et asseclis ejus placuit. Prob. 1.' Dantur ideao rerum omnino intellectualium , ut idea Dei, et ideae principiorum generalium: atqui hujusmodi icoao a

sensibus non oriuntur ἰ si enim a sensi hus orirentur, vel immedialo , vel mediate : atqui neutrum dici potest : 1.' non immediate , cum latium idearum Objecta sensus afficero nequisant: 2.' non mediate : a sensibus enim mediate oriri non possunt, nisi in quantum ope reflexionis ex sensationibus educerentur : atqui nulla ratione mens , opo reflexionis , ideas rerum omnino intel- Iectualium ex sensationibus educero potest ; quantumvis enim mens in sensationes reflectat, educere non potest cx eis quod in ipsis non continetur : porro ideae rerum omnino intellectualium in sensationibus non continentur , Ut patet : ergo Pte. Prob. 2.' Si cunctae opstrationes montis ex sensationibus Oriantur, dicendum est alientionem, comparationcm. judicium, re- sexionem , ipsumque ratiocinium totidem osse sensationes transformatas, ut expressis verbis habet Condillae 2J. Vorum nemo non videt quanta sit disserentia inter hujusmodi operationes, quaa 12 La sensation , pass8 egalement pas dilberentes wansforma

133쪽

Arint aetirae . ni saepissimo . si non semper , a libera mentis v liantato pondoni, ut sensus intimus ovidenter testatur . et meras organorum impresAiones mentem asscientes; in percipiendis namurio hujusmodi sensationibus inens plerumque non est libera. quia impressionibus organicis plerumque so subtrahere non potest. Λtsi ex Ruspiriis . clamoribus , aliisque indiciis judicem hunc, vel illiun hominem acerbos pati dolores , quis trudat judicium inc-ruin veram essu doloris sonsationem ' Ex quibus sensationibus ortum duxerunt sublimes Demosthonis , Ciceronis , BOMuet. Et '. conciones ἔ altissima Paseul , Μνιon , Euler . Dic. argumenta 'Imo non admittimus Sensationis perceptionum ex sensibus oriri :μQnMus enim eorum luct impressiones sunt quid corporcum , divi si Dite pluris , vel minoris capax ; dum sensationis perceptio est montis assectio prorsus indivisibilis , nullam ha hens proportionem Cirin organi, Sensuum , et ad quam mens sacpo cooperatur libere . V. g. respiciendo , auscultando , olfaciendo , gustando . ysse pando. Ergo etc. Prob. 3.' Admisso quod universa o operationes mentis ex Sensationibus cruantur, dicendum est omnes facultates nostras ad

laetitiatum suntiendi revocandas esse ; id adhuc latetur auctor in ocii in capite, cujus titulus est, Analyse des facultes de Pilma 12.

Oportet ergo, inquit, ut ad animum studium adhibeatur: Oportet, ut facultates omnes, quibus illa capuae est, detegamus. At ubinam eas uetesimus , nisi in sentiendi bucultate ' Prostelo istaee sueullas illus Omnes involviι . quae eognoscere possumus. Λtqui haec non tantum Obscura , sod evidentur salsa sunt : licet enim verbum sentire latiori sensu sorte sumi possit, qua in sensatio, certum est tamen illud non nisi abusive cunctas animi facultates , v. g. su

cialtates comparandi , judicandi , ratiocinandi , dusiderandi , Vs tendi , etc. exprimere. Imo nullam proprio loquondo exprimit facultatem ; nomine fumutatis enim intelligitur potestas aliquid operondi , porro sentire , ut operari sunt dilao functiones omnino di ersae; ergo etc. Undiquo ergo rui ι systema condulae. Non immerito forsitan pluribus visum est a ccino Materialistarum doctrinae nimis lavere , quamvis auctor materialista non fuerit; Omnem etenim mentis activitatem tollere, ipsamque nimium se sibus subdere videtur.

134쪽

Soleuntur objeetiones. Obj. 1.' Mens ad primas sensationes attender , Objoria Oxtorna cognoscit ea non existero sino causa advertit : hinc ideo iri Dei , et causae necessariae sibi cssormat: ergo clc. R. Nego ant. Nam 1 ' allentio montis est actus a sΡngatio Dibus prorsus distineius; ab illis ergo oriri non potest; 2.' ut Ox contemplatione objectorum externorum ad ideam Dei assur*rmias. necesse est nos jam habere ideam causae . et connexionis intores sectum , ct causam : at ideac istae non sunt son attones οῦ 3. 'existentia Dei habet quidem connexionem cum objeclis externis: sed ipsius idea in visi Uno dictorum objectorum non continetur :orgo visio hujusmodi objectorum ideam Dei excitare potest, non vero proprio eam efformare : ergo cie. Obj. 2 ' Qui sensibus Oxternis penitus orbantur , nullas habent ideas : ergo omnes ideae mediate , vel immediate a suus i-bus oriuntur. R. Nego conseq. Nam in praesonii constitutione nostra mons ita unitur corpori , ut in exercilio lacultatum suarum ab ipso pendeat ἰ si uri ergo potest eam mala consorinatione Pius ad 'o impediri , ut facultates suas nullo modo exercere quoat: sed inde concludi non potest onmes ideas ex sensibus oriri; prohati nes enim a nobis allatae totam vim suam relinunt. Datis se usibus, mens primo sentit si velis ἰ deinde, occasione Sensa licinum, ideas sui ipsius . Dei , rerum spiritualium, et mero intelligibilium in se invenit. Vel acquirit: ergo et c. Hinc quaedam ideae immediate oriuntur a sensibus . se ilicet,

ideae corporum nos circumstantium I aliast vero ex sensibus mediate tantum veniunt , nempe ideae corporum Sensibus nostris nunquam subjectorum , quae per similitudinem nobis repraesciatamus: at multae sunt idea , quae neque immediate, neque mediato a sensibus proveniunt.

Lammiquiere refellit ollam , variis in locis , doctrinam Contail-Iae, et novum postea excogitavit s7stuma circa originem idearum: contendit cas oriri ex altontione muniis in sensationes, in se, et suas operationes, ac iaculinies, in respectus idearum inter se, et

in sensum moralem: hinc quatuor ordines idearum distinguit quoad originem; lans earum, vel principium cst sensus sentimen ι ) ,

et causa est attentio montis. Vide auctorem ill . Non magis hoc systoma, quam alia praecedentia , admittendum esse xidetur. D. de Bonald contendit id das intellectuales, et morales a Deo

in mentibus humanis imprimi , ope locutionis , divinitus in pri

135쪽

nia rerum origino institutae, nobis. et aliis manifestari: sic quo suam ducore originum a Deo. Videbimus infra . de institutionc linguarum agendo, quid de hac opinione Sentiundum sit. g. II. - De causa e ciente idearum norararum. Quacrure solent philosophi per quam causam generentur idcauin monto nostra . an ab objectis prodeant, an a mente nostrae me iantur , an ab aliis hominibus ope si orum Oxternorum transmittantur , an denique a Deo quacumquo via in nobis impri

mantur.

PROPOSITIO Deus est eausa e ciens idearum no8ιrarum.

Prob. Vol enim Deus est illarum causa ossiciens , vel mens nostra , vel objecta externa: atqui duo posteriora dici nequeunt.1.' Non mens nostra , nam veI objecta iam cognoscit . vel non: si prius , jam habet ideas , siquidum Objecia per ideaA cognoscuntiar ; Si posterius , non magis objecta sibi repracsentare potest, piam pictor rem ignotam in tabulla pingere posset. Ergo 1.' etc. u.' Non objecta externa, Nam saepe hahemus ideas rerum intellectualium, ut more possibilium: alqui talos idea o ab objectis cxternis oriri nequeunt. Λliunde , si objecia cxterna ideas Pro-Crcarent tu menta, omnes ideae imaginos essoni corporeae; nihiloni in nisi corporeum ventro potest ab objectis corporeis : atqui hoc salsum est: ergo eicia

Unde distinguendac sunt ideae primitivae, quae a Deo primis

Parentibus revolalao sunt, et opo traditionis ad nos transmittuntur, Vol , mediantibus sensibus , in nobis imprimuntur ; et ideae lac- tilias. quao ope aliarum idearum jam habitarum a mento estormantur , V. g. idea fluvii lactis . idea montis aurei , etc. Certum est Deum in iduas nostras etiam factitias positive innuero : id sequitur ex dictis pag. 105. Non minus certum est. ex altera parte, illum non esse causam ossicientem, et tolatum operationum intellectus nOSiri, V. g. altentionis, comparationis, judicii, et ratiocinii, nam in his operationibus mens agit: porro si Deus es et causa ossiciens, et totalis hujusmodi operationum . mens in his non ageret , sed tantum passiva ossul. Sola igitur restat idea, seu Objecti repraesentatio in mento impressa. ut perceptio, quae proprie idearum est isto, et quaeritur an Deus illius sit causa ossiciens, et totalis . . Plurique philosophi , cum P. Muliebranehe , partem amrmantem teneni, et sunt litiam suam probaro nituntur aliaΑ opiniones consulando; alii vero negant, et nihil solidum stabilire possuui. Nos autem nec assi rutaro, nec negaro volumus: malumus ignorantiam nostram laberi.

136쪽

g. Iri. De natura ideurum. Ideae sunt repraesentationes Objectorum in mente. Objeeta ira item sunt corporea , vel incorporea . seu puro intellectualia. --jecla intellectualia a mente sine ulla imagine percipiuntur : ot jecta vero corporea per qua am imagines repraesentantur. Qua ritur ergo cujus naturae sint hujusmodi imagines , et in quo vi-' duamus objecta , sive corporea , fixo intellectualia , an in seipsis . an in Deo , an alio modo. Λrbitrabantur Peripatetici quasdam materiales corporum imagines ab objectis externis ad oculos nostros transmitti, ab oculis ad cerebrum pervenire ibique imprimi : undo illas voeabant species impressas. Docebant insuper corporeas hujusmodi spoeios in cerebro impressas ab intellectu agento excudi . in sermas spirituales converti et in intellectu patiente recipi. Quam salsa , ut absurda sit talis doctrina . nemo non Videt. Acris olim exorta est controversia circa hoc punctum inter duos praestantissimos Galliae nostrae philosophos, nempe P. Mul-IGrantae , et doctorem Arnavid.

Perceptionem ab idea distinguit Mallebranthe. Perceptio, juxta

ipsum, intimus est illo gensus quo mens sibi conscia est se aliquid cognoscere I idea vero est imago, scii forma externi objecti, quatenus nobis exhibetur. Illa forma vere est extensa, siquidem corporea objecta in statu naturali repraesentat; non tamen est materialis. quia repugnat substantias materiales juxta physicam

naturam suam in mente nostra existere : species igitur quae no

bis exhibetur, spiritualis est, licet extensa, et nihil aliud quam

ipsa corporum essentia , aeterna, immutabilis, in Deo existens. et a Deo non distincta , quia Deus rerum omnium archet I posita substantia sua continet : ideae ergo sunt realiter existentes , aeternae , et immutabiles , ac proindo non ipsae , sed solus earum sensus seu perceptio modificatio mentis esse potest.

Qua ruplicem cognoscendi nitidum distinguit subtilis, et simul ornatissimus philosophus noster. Rem unim quamlibet , iniquit . cognoscimus vel in seipsa , vel in ipsius lorina archetSpa; vel de illius existentia per sensum intimum admonemur, vel denique per conjecturas illam esse advertimus.

per seipsum intelligibilis est, sicut sol proprio lumine videtur , ei ipsius splendore caelara objecta manifesta fiunt.

mente nostra, eas in seipsis nec percipiro, nec ridere POSSumus,

sed tantum in formis archetypsis apud Deum existentibus, quas extensionem intelligibilem vocat. Hinc , domos, ciVitales, Solem , sidera , non in seipsis, sed in aeternia eorum irpis , et in es-εentia divina conspicium

137쪽

3. Nee in seipsa . nec in forma arthet3pa mentem nostram ignosc. i. Us. lilia Deus hanc ideam apud se ab aulerno existenti tu nobis in pracsenti vita manifestare noluit; de existentia vero, ct sacultatibus ejus lier sensum intimum admonemur. Atilinas caeterorum hominum non Videmus in se Ipsis, nec in sorinis archetypis , nec per sensum intimum eas novimus; si ii per conjecturas . Vidi licet, observando in eis easdem Oper

lio ius , quas fieri in nobis sentimus iij. Contra hunc doctrinum sortiter insurrexit Amavid in lib. cui

titulus : Des erases et des μὲιsses idees. otis viribus contunditt.' iduam esse ipsummet objectum mentis praesens, a Percupti no non esse distincti in , proindeque perceptiones ex natura Sua objectorum esse repraesentatrices; 2.' non tantummodo corporum imaginus , sed ipsarnet corpora immediate videri ; 3.' non solum montis nostrae cxistentiam , sed et ipsius naturam nos cognoScure , licui impci lacte. Ut assertiones istas contra adversarium suum tueatur, multa ut saepe subtilissima congerit argumenta. Nos vero Deutram OP, Dionum amplecti, et propugnaro Olentus, haec duo asserero non dubitamus , scilicet, corporca objecta certissimo in mento nostra repraesentari. scd modum quo percipiantur nos latere. Fatuamur Urgo nos Originem , causam ullicientem , et magis adhuc naturam idearum nostrarum ignoraru : frustra idcirco allaborar mus in solvendis innumeris quaestionibus , quae in abstrusa hac materia Olim uxor tau Sunt. S. IV. - De expressionibus idearum, seu de Iinguarum

In triplici sectiono dicemus 1.' do signifieationo vocum quibus linguao componuntur ἔ 2.' du iuventionis linguarum , ut 3.' do

inventione Scripturau. SECTlO PRIMA

De signitieatione vocum , quibus linguae componuntur. μιitur an Oinnes Voces quibus, constant linguae, signa sint arbitraria , ita ut nullam habeant eounuxionum necoSsarium cumideis, quas manifestant. Certum est quoSilam esse sonos, qui plus minusve naturam imitantur . et eo ipSO aptiores sunt ad exprimendas ideas, et asse liones mentis : indu nascitur harmonia imitatrix , quae omnibus spuetosa videtur, et gratissima est; absentia enim, ut insensibilia objecta aliquo modo pingit vocibus, ut quasi vivida uutu oculus sistit. 1ὶ De la meli , he d. tu ιὸri I. S. 2. pur. c. 7. p. fla.

138쪽

ideis, quas significant, nam si talem connexionem haburunt. ideas apud diversos populos semper excitarent, sicut risus, gemitus, et lacrTmae eosdem allectus mentis ubique exprimunt: atqui nullae Sunt voces, quae casdem ideas apud diversos populos semper, et ubique excitent, imo nullae sunt, quae aliquam mulationem ab initio mundi non subierint . remanentibus iisdem ideis: ergo arbitraria est earum significatio. Plurima hic observanda sunt . videlicet:

maximo convenit, ut pro similibus objectis , similes instituantur Voces , quae ex primis Vocibus , lanquam o radicibus suam du- eant Originem; v. g. Significatione vocis tres, et vocis angulus semel determinata, figura, vel eorpus tribus angulis. et tribus lat ribus constans vocari debet triangulum , et insulse appellaretur circulus, Vel quadrangulum. Hujusmodi nomina dicuntur derivataot in omnibus linguis sunt usitata ; sed praesertim in Hebraicaot Graeca , in quibus omnia sunt sibi concatenata , et a paucis radicibus accurata gonoratione descendunt. Veriun naturalis haec derivatio vocum non impedit, quin earum significatio sit arbitra

ria S nsu supra exposito.

tur : sed ideae composilao numero praestant vocibus ad cas significandas excogitatis: ideo plures ideae cidum voci annexa osuerunt, divorsaeque admissau sunt figurae , tum Verborum , tum cogitationum , et diversi modi casdem voces pronuntiandi , vel in sermo no ponendi , sicquo varios status animi exprimendi. Hinc , v. g. in usu communi , aliud est dicere :Falsum loqueris , et aliud , Mentiris p vox enim mentiris quamdam ideam contem plus pri inno significationi addit , unde fit . ut auditor plus offundi solvat. Aliud etiam cst dicuro sono vocis

moderato, et Vultu sereno , Recede a me , et aliud Padum Verba sono Vehementi, et cum iracundiae figuis proferre: aliud iterum , non adeo miserum est mori . aliud vero , cum poeta , Usque ade si e mori miserum est' 1J. Igitur lingua , praesertim Voleres, ut mortuae, perlaeto edisci nequeunt, nisi assidua optimorum auctorum lectiori .

quaedam natura sua sunt obscoenae, et turpes, quia ex communi usu aliqua ipsis annexa est impudontiae, et protervitatis idea: du rubus obscoenis loqui. vel dissorore per seipsum quidem non osse illicitum putet exemplo thuologorum, Poncionatorum, modi- Corum Olc. res enim is liti modi per selectas voce 3 honeste exprimi

139쪽

posqunt: si por alias Voces, aut pPr easdem voces. cum nonnullis adjunetis prolatas, turpiter semper exprimerentur. Quicumque ergo honestatis ost amans , verbis . ac locutionibus , decentia morum rommuniter roprobatis, nunquam utetur, sub Praelox tu quod ex

se ipsis nihil mali habeant.

De inventione linguarum. Certum est. 1.' una lingua semel inventa , vel traditione necepta homines potuisse linguam suam perficero, novas Foces instituere , innumeras Verborum compositionus eombinuisons j ollor-maro , et ita sino sensu alias , alquo alias linguas procrearo , id enim jugi experiuntia consirmatur, et a nemine in dubium revo

catur.

Certum est. 2.' homines primam linguam do facto non invenisgo , sed ea vi ab ipso Croalore accepissu: ex historia quippo Geuosis , sido dignissima , constat prirnus lolius gutturis humani parentes usum sermonis habuisso; Λdam onim cum Deo loquitur. Eva audit serpentem illi quo respondet, Cain, et Abul secum conserunt, etc. Nullum igitur fuit tempus in quo aliqua non extiterit lingua. Tota igitur quaestio est, an homines primam linguam adinvo-nire potuissent. Allirmat Conditiae : imo , variis in locis . ot pra osortim in

Grammatica sua sit, et in Logica 2ὶ supponit primam linguam

ab hominibus suisso iuventam : describit enim naturalem methodum, quam Primi homine8 sequi debuerunt ut suam instituerent linguam: 1.' iniquit, de praesentia objectorin externorum Persensationes admoniti sunt; 2.' per naturalia, aut arbitraria signa suas aiIuctiones aliis communicaverunt , et tunc suit locutio ae-tionum ; 3.' deinde quosdum coeperunt emittere sonos , quibus nonnullos naturae effectus , V. g. tonitrua , ventus, mugitus bonum , hinnitus equorum imitarentur , cic. a rebus sensibilitibus ad res spirituales transierunt , easque sonis articulatis per analogiam ex PreSSerunt; 5.' postea suas sensationes, suas tuo idemas secum comparantes , novas deprehenderunt respectus . DOVas experti sunt necessitates , quas ut exprimeront, novas excogitaverunt Voces, ac locutiones , sicque paulatim formatae sunt iii guae. Multi recentiores hanc amplexi sunt doctrinam.

Roussean 3ὶ supponit homines aliquando suisse silvaticos, et nullam habuisse societatem in prima origino, nisi cum seris ; et 1in 1. pari. c. 8. 24 2. part Lee tures. indiquees . c. 2. Q Discoura si r ι' origine, et les foui emens de ι' inequiite par 1ni tes homines , 1. Part.

140쪽

tamen, cum sibi occurrit quaestio do inventiono linguarum, sie concludit. pag. 67. Ouod ad me spectat 1 . perterritus ab inerebescentibus disti Italibus, et mnetetus de impossibilitate quasi demonstrata . linguas oriri . atque tum mediis pure humanis stabiliri , potuisse , libenter aggressum discussionem hujus ardui problematis relinquo : quod omnino neeessarium fuerit societati jam eonnexae eum linguarum insιitutione . aut linguis jam inventis pro eo titutione foeteιatis 'De Bonold 2J. recte notat homines habere posse sensationes et rerum sensibilium imagines d ςtinctas , easque signis manifesta ro , sicut omnes insanies , sola duco natura , lacerct tonsus-verunt: at simul contendit homines non solum primam linguam per seipsos invenire non potuisse , sed nec ullam ideam rerum puro intellectualium habere sine nominibus eas exprimentibus. Suam opinionem sic probat. t.' Nihil cognoscimus , nisi objecta p0r charaeteres sibi proprios distinguamus; objecta sensi hilia por circumstantias. quibus terminantur , distinguimus ; sed objec a intellectualia a so inviiseem distingui non possunt, nisi piopriis nominibus donentur :

tipsis interius loqui non possumus nisi per verba interna r ergo ideas rerum intellectualium habere non possumus , quin propria carum nomina habeamus, id est , quin simul eas verbis expressas apud nos Videamus.

non obtinemus , nisi illarum expressiones simul habeamus. Qui linguam ignotam , latinam . V. g. Vol graecani in linguam n tam convertit , et facit quod Vulgo dicitur versio, qua0rit ideas verbis ignotis sub oculis suis positis astixas, et eas nunquam invenit, quin verbis istis Voces sibi notas substituat: ergo etc.

alibi demonstrabimus : quod igitur ab ipsorum inventione pondet , ad societatem necessarium esse non potest: atqui tamen

et eo uino de P impossibilite presque demontree que les langues alant pu naitre et 8' e tablir par des mollens purement humains, jaἰuisse a qui roudra ι' entreprendre Ia discussion de ee disti ile pria ἰὸme: Lequel a ete te plus necessa ire, de Ia soriet/ dejὰ li/r 4 ι' institution des langues. ou des lanques d64 inveniere 4 l' et Glisse- mente de la foetetὸ ' is Vido P Encyclopedis , art. Langue. 2ὶ Legislation primit. Dismurs preliminaire . t. f. c. 1. et t.

S. Dissert. sur Ia peniae de P mun me et Aon expression ἰ Rechemehes philosophiques . e. S. Diuitiam by Corale

SEARCH

MENU NAVIGATION