Raemundi Sebundii, De natura hominis, dialogi. Hi, & Christi, & sui ipsius cognitionem exhibent, nunc demùm aucti, summàque fide recogniti. ..

발행: 1568년

분량: 445페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

341쪽

l simiam Znunquid ad impossi bile nos obligat Deus ὶ R. Ar M. Non te obligat Deus,

sed tu teipsum: noli peccare, & longe a teo erit obligatio ista infinita . sed agnosce nunc quam sit homini lapso Christi miseratio necessaria.Nam quia homo miserandus non potest in immensum dolere, nec culpam infinitam destruere, ideo illi praerogat passionem suam miserator christus: quae cum sit infiniti pretij, facilἡ culpam subruit infinitam. Et ideo mors Christi

iuncta cum hominis pinnitentia, culpam destruat, prout est offensa Dei.Verum quia' culpa est etiam inordinata,& voluntaria, ideo debetur ei poena temporalis , iuxta Oualitatem culpae:& b c reseruatur iudicio sacerdotis, si est occulta: vel publici iudi- eis,si est manifesta. D Ο Μ.Hinc pulchre apparet,quam necessarium si poenitenti sacramentum , in quo facta occulta conses . sone tale secretum iudicium celebratur.

sed rogo, nunquid post factam condignam poenitentiam homo Christianus pristinae.

i redditur si- ,

342쪽

8, Io DIALOGvs VI. sicut Saptismus dimittit reliquia3 pHmi la, in in carne,ita Poenitentia relinquit . reliquim secundi lapsus in anima:

DIcam tibi ad tuam quaestionem quod

te scire oporteat. Sicut se habet a- mismus ad primu lapsum ita se habet Poenitentia ad secudum. Sed Baptismus derelinquit reliqui as in ipsa carne, ut supra pa- tuit: ita & Poenitentia relin quit nonnullas . reliquias in anima. Agnosce itaque, quo dpost perpetratum peccatum duo remanet etiam opere transeunte:scilicet ostensa,seu epem - iniuria Dei, cui annectitur obligatio tem-οxuin rς' Horatis & perpetuae poenς.Alterum dispoli, ζio x inclinatio ad similem nequitia pex- petrandam. Actus enim humani eam ha bent conditionem , quod semper suam in . mente relinquant imaginem : ac per hoc dum malum crebro iteratur,nascitur quς-dam consuetudo voluntariam iam operatione delectabiliter consummandi. Hoc gentilis Poeta considerans,ita canit,aed quia desectat meneris decerperefores,

Dicimus Uidue,cris quoque fetidem. Ista aute inci natio, seu habitatio, vitium quoddam est in anima generatum:

343쪽

t p: nus A. vrA . a II Reliquias dicimus peccatorum. In omni quippe peccato sit aversio a Deo,& coueoso in ordinata ad creaturas,& illud totum,ocatur Mortale peccatu, quia anima mor:ificat,& poenis destinat sempiternis. V erulum homo auersus ad Deu per poeniten-:ia redit, tollitur qui de mors animae &pα-aa gehenae, manent tamen, propter crebra

quam habuit in creaturis deletiationem, quaedam reliquiae, quae anima aegram lan 'guidamq; resin quant, ut no ponit tota virtute in amorem sui assurgere redemptoris, instat eius, qui cura alicuius medici de portis mortis ab stra eius, adhuc iacet valetudia narius,& infirmus,ed quod nondum malieorporis humores purgati sint. D o. Placet

apprim E quod dicis. Sed hae reliquiae qua

medicina poterunt purgarit R AE M . Tria sunt optima remedia, quibus Ocyus repurgentur.Primu est crebra, volutaria, fidelis,& 'erecunda confessio, quae quanto fuerit frequentius cum gemitu repetita, tanto ςDficacius medelam aegro cordi largituris cundum est iueuota Eucharistiae manducatio.Nam ex quo hae reliquiae vitiose impediunt animam, ne possit in Christum per amorem assurgere comparatur enim pigris

frigidisq; humoribus & quia sacramentu Eucharistit, est sacrametu amoris.& ignis,

344쪽

N cibus ardentissimae charitatis, ideo dum sumitur ab anima languente frigida,& in- deuota, quicquid illic vitiosu est, suo igne c5burit,& inclinationibus pristitiis expulsis, habitus inserit optimos, & primis log

contrarios .Hoc modo anima puretur,il luminatur,perficitur, ut iam non sit quo ante fuerat. Praeterea per hoc sacrame tuta homo maximeunitur morti & passionibu Christi, quae omnia mala nostra citius ex pellunt:ac perinde homo consequitur ncta solum culparu, vertim etia poenarsi & reliquiaru purgationem. D o. Hinc optime lθquet, quod ex quo homo potest frequ ei

cadere in mortale peccatu,ideo debet te cili reter exercitare in istis duobus sacram' tu. Nam per poenitεtiam homo relargit alapsu, & vita recuperat, & amicitia Dei: Mper Eucharistia contra reliquias vires resumit spirituales,& sortitudine ac robur multiplicat.Sed nuc de tertio remedio aliquid dicito. R AE. Tertiuest volutaria tribulutionum perpessio. Tribulatio enim &afructio retrahit anima a carnis deliciis, a mi di oblectationibus ab inordinatis rerupe Iituraru amoribus, & tanquam in e inoardeti anima purgat & clarificat. Du enim quasi quod a flagello cogitur ab amore rerum visibiliu recedere, ardetius ὀc expedibrius

345쪽

D s HVMA. RεPAR. 3I3. tius pergit in amore Dei. Porro amor Deidu suerit tributationibus admistus, reddit eas leues,portabiles,volutarias,iucundas , i meritorias,& supra modu anima repurgates. Atq; hoc pacto anima roboratur, illustratur,perficitur,& inflamatur,& cu Christo inseparabiliter unitur. Do M. Nunquid

ad purificanda animam selus sufficit amor cii R i s τ r,nisi etiam tristissimus iste aduersitatum fornax a cieturὶ R AE M .Non utique. Anima enim humana cum habe t liberum arbitria, non cogitur ire d Chrissium, nec a suis abscedere voluptatibu , nisi ipsa velit. At quoniam delebationes animam ligant cum sua carne , ideo ipsa tribulatio iam omnino necessaria est, quae instar mallei percutientis animam cogati ad Christi amorem properare, atque inhς aere.D o M I. Inuenti sunt aliquando no nulli innocentes atque optimi viri, qui ma snis sunt aduersitatibus examinati , ni uid1stis suit tribulatio necessaria, cum nihil haberent quodpurgareturὶ R AE M. Disi- citimum est aliquem tam innocetem producere in medium , qui omnino nihil in se habeat quod emundςtur, cum in multis deliquerimus omnes.sed esto : Est tamen semper tribulatio necessaria, & ad purgan dos vitiosos in*ctus, ut in poenitentibus:

346쪽

dam, & feruentius vitiendam, ut in itino centibus. Hoc igitur, firmissim ε obserua, quod sicut sacramenta sunt animae necessaria ad salute, ita& tribulationes sunt necessatiet instar igneae fornacis eu suis follibus, ut aurum examinetur,purgetur, illustretur D o Mi. Libens assentior sermonibus veritatis. Sed dicito mihi, clim multi hinc exeant nouiter poenitetes, de quibus certum est, quod nondum ad rurum excoxerint scoriam peccatoru, nec *d liquidum sceler si suoru reliquiari purgauerint: id rogo de istis in alia vita futurum recis3 Nunquid danabunturZSed sunt poenitentes. Nunquid ad gloriam transferεturὶ Sed adhuc sunt in reliquiis de faecibus suorum

De ruo scelerum profluentes.R A E. Ecce haec quς - 'gatorio stio tua cogit nos omnino post hanc vita tam locum ponere purgatori u Cum enim

'culpae debeatur plena punitio, hoc quippe exigit Auina iustitia rideo omnis anima qui non est in hac vita lassicienter punita, antequam transeat in consortium Dei, dcillam serenissimam omnipbtentis faciem possit aspicere, necesse habet in alia vita puniri, tilbularitatque ita purgari. Verum quia diuina iustitia est in summo gradu iustissima, de seuerissima, dc malorum distri-

347쪽

DE. LAP. Et vMa. Ripi.' isspersecutrix,ideo mala quae per se- metipsum Deus punit post hanc vita, tanta animaduersione poenarum persequitur, ut nulla mens id possit aliquatenus cogitare. Idcirco illa anima quae suffcienter no purgatur in curia.misericordiae dum hine exit,cades in ma' 'm iustitiae, amarissima

experietur tormeta,omnibus huius mundi acerbitatibus grauiora Et quanto pro fundius transeuntium rerum delectatio-:nes in animae medullas penetrauerint, tato profundius ad intima tormenta illa de

' . scendent Quod enim tenacius concretum

est,acriori eget conicatione. At quoniam omnis' purgatio fit per suum contrarium: ideo sicut anima est in blandis voluptatibus inquinata, ita acerbissimis ignibus expurgabitur, non tamen sine amore Dei in anima existente, sine quo nulla tribulatio esse potest salutifera.D o M. O 'quanto sol tius quanto facilius esset homini in hae vita sua delacta mundare, quam illis into- lerabilibus suppliciis infeliciter reseru -

ri, ubi est & cruciatus amarior, & po ' na productior. Sed nos caeci vecordόsque virtutem poenitentiae vitae huius dissimu- lantes, aut nescientes, eam usque in aliam

vitam, non sine maximo dispendio nostro,differimus. Alia

348쪽

in quadam,quapossunt inducere Γι miclem lapsum ad poenitentiam.

VErum tu dicis,omnes ad poeni etiam segnes sumus, eo quod ignoremus magnitudine virtutis Uus. Vnde si n5 tibi videtur importunu , introducam breuiter aliqua incitamenta, quae homine dirigant ad poenitentiam. D o M. Quaeso ut id ocyus seceris. RAEM. Primum qriod hominem prouocat ad poenitentia est,qubdapsa poenitentia supra modii placet altissimo Deo. Na cum deus nihil aliud detestatur, quam ipsam peccati malitiam, eo quod superba ceruice cotra Deum rebellem se erigit:ideirco is summὸ venit in gratiam Dei, qui

toto corde, ore,atque opere peccatu impugnat, colandit,destruit,explodit.Atq; ideis poenitetia Diritus cotribulati est acceptissimii sacrificium Deo, &suaue fragrans in conspectu eius.secundu:Per poenitentiam homo non solum placet Deo, sed etia unu-uersis amicis Dei: Quia gaudiu fit angelis Dei seper uno peccatore poenitentia agente. Tertiit: homo per poenitetiam qui erat penitus destructus, 3c perditus, est aeterna morte perεptus ,reparatur,vivificatur,sa uatur,&se suo cu gaudio restituitcreatori,

- in eum

349쪽

in eum fine dirigendu, ad quem c5ditus αredeptus fuerat. Quartii: Per poenitentiam. homo pertingit ad visione summi dei teoni Dei Poenitentia enim est praecipuum atque optimum quo cor hominis mudatur, quod solum potest videre Deu. Ideo beati mundo corde,ipsi enim deu videbui. Quintum. Maxime inducere nos debet ad poenitentia oculus diuinae circuspectionis, quae omnia secret hominis intuetur.Debet igitur summopere pertimescere, ne teneat ineor de suo inimicu Dei,ne ipsum hospitet, nutriat, diligat,defendat. Quis hominii in regno Hispaniae auderet hospitio recipere& enutrire capitalem aduersariu regis ipsis

praesente, vidente, c0 tradicenteὶ quis auderet ingredi domu regis,& portare atq; obiicere oculis eius imagine depicta inimici sui3 Quis rursem tam ingratus audoret vim uere de mesa regis,& ipio sciente ale e in

de Kostem seu 3 Pertimescat igitur homo peccator, ne si Deo vid.t hoste suu hospitio cordis receperit, ultionem eXperiaxur amaram,& cu ipse hoste in abyssum roto tur inserni.D o. Quis no miretur indulgentem Dei clementiam,qui videt nos quotidie suos hostes hospitio recipere, amarς, nutxixe, defendere, & tamen dulcis miserator parcit nobis , & insuper nos fouet, de-

350쪽

3i 8 D Ia L OG v s v i. fendit, protegit. Nos suis favemus inimi- eis,3c diabolo suasori pertinaciter inli re

niam clementer inuitat. R A E. Sextum: Ad

poenitentiam nos inuirat iustissima,&acerbissima peccatorum punitio, quicquiἡ aut

corde, aut voce, aut opere peccauimus, ne-eesse est ante Dei hominis tribunal exam inari, examinatu vero districtissime puniri. Septimii: Ad poenitentia nos prouocat certitudo mortis,& hori mortis incertitudo. Ideo homo peccator multo est omni amete ac furioso dementior, qui in lata ambiguitate, & incertitudine labiis vitae, audet ad unam hora in suis sceleribus permanere, exponens se infelix aeternae mortis perieulo. Octauum: Ad poenitetiam nos impellit pretiosa mors Christi,& roseus sanguis eius, qui in remedium peccatorum effatus est.Haec mors, hic sanguis, illi non prode runt ingrato qui poenitentiam agere contempserit, qui cla hiantem Christi sanguianem,&ad gratiam inuitantem, surda aure transierit, cui aeterna damnatio verissimὸ manet, & supplicium sempiternum. I, o M.

Stupendum profect6 est, quomodo possit homo ultra suum diligere peccatum , pro quo Deus de & morte pertulit,& sanguine

sudit Z Quomodo potest seipsum perferre

malum,

SEARCH

MENU NAVIGATION