장음표시 사용
411쪽
samur, quando vel ob dissicultatem itineris , vel ob breuitatem temporis , vel ob urgentia negotia,vel ob periculum imminens non possumus adire consepiariusine magno moraliter in comodo.
33 Qui no potest nisi per interpretem
confite ri, excusatur ab hoc praecepto: Secu s qui non potest nisi nutibus , vel script o iuxta probabiliorem opinione, de quo latius dicemus lib. 6. Qui casus habet re ieruatos, deficiente, qui possit ab illis absoluere directe , si nullum habeat morta te non reseruatum,potest fine conis istone communicare: Si vero simul cum reseruatis habeat non reser uata morta lia, tenetur inferiori confi. teri vel non reseruata solum iuxta pro habilem opinionem, vel simul etiam reseruata iuxta probabiliorem. Qui facultatem habent in seriori confitendicum onere comparendi, non excusantur ab hoc praecepto, licet oppositum probabile ut.Similiter quan uo Superior rogatus denegat iuste facultatem a soluendi subditum,iron excusamus: Se-eus si deneget iniuste; quae latius disic
34 Sit tertius casus in quo coireniunt Doctores no obligare pri ceptum istud quando non potes praesenti Sacerdoti eonfiteri sine periculo detrimenti grauis;videlicet si timeas,ne Sacerdos peccata tua revelet,ad inhonesta pelliceat, vel odium contri te concipiat, & grauiter Isdat dec. Quippe non obligat ista confessio cum tanto detrimento. Non sussicit autem, quod deteriorem opinionem de te sit habiturus, nam hoc est onus intrinsecum consessionis , quod subinde iubemur sustinere, quando lin
stra . n. 18.ec addunt, si nitens habeat illud uoluna mortale peccatum,ex cuius consessione timet graue damnum possest consessione omittere; quia tio habet moraliter copiam conis aru.Si tamen habeat alia,quq possit sine periculo co fiteri non excusari ab horum consession quia praeceptum obligat ad cofiten-
dum ante comunionem omnia mort lia, quae moraliter positis confiteri cum integritate saltem formali. Consonae Hemr . lib. 8 c. 7. n. I. ubi refellit quosdam oppositum sentientes. 3 s Petrus Hurtado de Fide dio 8 π.I82.t aquam certum statuit, comunicatum ni debere se a mortalibus purgare, qua potuerit secutiori ratione. Unde colligit, quamuis nultu habeat mortale, cuius co fessio non sit periculosa, debere cofiteri venialia,vel mortalia ia remissa sacramentaliter, ut indirecte saltem absoluatur a mortalib. quae tacet, & ita securius accedat. Addit, si non adsit Sacerdos approbatus, adhuc habete mortalia debere iacerdoti simplici confiteri venialia ob eandem ratione ante co munionem.Vtrumq; negant Suar. μ'
cum aliis,quoniam istud prsceptu obligat solii ad praemittendam comunioni
consessionem mortalium. Sed tunc non tenetur homo confiteri mortalia, quoruconscientia habeti ergo non tenetur a
solute cofiteri. Nec.n. obligatur ad maiorein certitudine sus dispositionis pro . curanda, quam ipsa lex exigit.Ηqc autes olum requirit, ut mortalia siua psnites clauib.sebi ciatin ab illis ab Eluatur dis recte, nec praecipit consessione venialiu. Ιmo nec posse peccati mortalis reii co fiteri simplici sacerdoti venialia,ut indirecte absoluatur a mortalib. senti sit no
ac. probabιle putant,posse in casu praedicto, vel simili. Addut et, liquis timeret prudeler, ne Qtum esset attritus, & nequiret omittere, colone debere cofiteri venialia, ut indirecte absolutus a mortalib.iustificetur,& digne communicet.
Quod est notadu;quia salte stat si gratiqdebet reddere moralirerceri usi possit. 36 Sit quartus casus,quando pq ulcus consessus non absolvitur.Et quide si a solutio negetur iniuste, nec adsit alius Consessarius, a quo possit obtineri,c setur deesse confestarius, ac subinde dunget ne cestitasaicebit contrito conlunicarc
412쪽
nieare. Sic Ioav.Sockio. 3 1 .mq.Si v. ro iuste negetur ob indispositionem re nitentis, non erit communione dignus, qui culpa Panon est dimis absolutione. Quod si contingat, ut ps nitens post inueterata alicuius peccati reincidentiam vere doleat de peccatis,& firmum propositum habeat non relabendi; nihilominus tamen Cosessarius iuste dendiget absolutionem, nec certior fiat de dispositione penitentis per experietiam aliquorum dierum; tunc urgente necessitate communicandi posse illum nos
absolutum communicare,censent Dam Soch supatia. π 3. Afamiel in Sum .est.
3 Hinc fitaiquis Sacerdos data opera prius induatur lacris vestibus, quam adeat Confessarium, ut sic illum cogat ad impendendam absolutionem ; non ideo debere Consessarium absolutionem impedere Sacerdoti, qui post multas monitiones, & promissiones no resipuit.Moneat tamen illum, si vere contritus est, celebrare poste no absolutum ad grauem infamiam euitandam.Sic eis nim pς nitentis necessitati subuenitur, gr contritionem, dc communioliem;&onsessarius prudenter fungitur ollicio suo non absoluendo talem telapsumis, donec experietia temporis alicuius te stetur firmum propositum ipsius. Ita
s. qui subdit n.6 siquis sit moraliter certus , se a nullo sacerdotum praesentium absoluendum fore,posse sine consessio. ne communicare propter euitandam infamiam. Quia confiteri peccata non
impetatis absolutionem ad nihil dessemulet iusi ad infamandum secoram illis. Rursus n.7. inquit cum Medina; si pgni.
tens habeat quatuor mortalia, timeatque propter unum solum se non absoluendum esse, debere confiteri alia tria, tacendo quartum,dum urget communicandi necelsitas et sic enim
facit consessionem sor. maliter inte-
Que necessitas requiratur , ut deficiente confessario , post Eucharistia recipi non praemissa confusione 'a 8 onueniunt Doctores, futu- ram esse grauem necestitatem communicandi, quae licitam reddat communione sine praeuia consesesione. Quet vero necessitas sit grauis ad hunc effectum , multum pendet a circumstantiis, uec arbitrio prudentum. λ- scurremus per aliquos casus solitos Doctoribus assignari Primus sit instam iis mortis: siquis scilicet in articulo mortis non possit confiteri, vel absolutione obtinere,po ait vero communicare; ibeebit ipsi communicate sine praeuia cofessione: nam arctius obligat diuinum praeceptum ad communionem, quam ad praemittendam confestionem. It
raque: lib. 8 π.46. qui notant, posse tunc rei municare non ieiunum, quia recipit via tuum, quod dati potest non ieiunis . Vnde Sacerdos morti naturali,vel violentae proximus poteli celebrare noieiunus, si alitide nequeat Eucharistiam
rist. lib. I. quaestio. sed sine sunda. mento valido. Notat etiam Zambranus, posse sacerdotem se communicare proprιa manu,quod quidam extendunt ad laicos,ut infra v.debimus. Item licet fit excommunicatus, polle sine conse Lsione, vel absolutione censurae proximumorti communicare: Nam prohibitio censiurae non obligat pro mortis articulomotat Henraqueia Dyra.
39 An tussiciat necessuasiadi viatica alteri,ut possit Sacerdos sine praeuia co sessione celebrare λ Communiter affir A a 3 mant
413쪽
sundamentum primae sententiae. Si qua-do tamen proprium stadalum activum sequeretur, quale descripsimus supra
num. II. quod rarissime continget, excusabit a praemittenda consessione propter fundamentum secundae sententiae . Et ad fundamentum maHuceto reoond tur , praeceptum amrmativum omitti posse nonnumquam ob scandalum pu
punitionem peccatorum,correAionem fraternam, doctrinam veritatis pono propter scandalum imminens omitti . Sic in aliis praeceptis docent k Ientra
disp. t O. sc. 3 .n.9. Cr Io. Sic igitur in praesenti dicere possiimus, omitti poste confessione ante communionem ob scadalum pusillorum vitandum . Quia praeceptum huius sic Mali vitandi prsualet prς-cepto confessionis illius praemittendae . in Sit tertius casus , siquis omittendo
communione, vel praemittendo consessionem incurrat infamiae notam,tunc n. dari sufficientem causam omittendi cofessionem, censent communiter Doctores; sed in quibusdam exemplis dissidet. Sit primum si sacerdos publice caepit levelli re,vel inchoa siet factu, & sine nota
criminis non posset id omittere, vel confessarium adire poterit sine Draeuia con fessione celebrare. Plures addui, etiamsi non sequatur infamia, post inchoatam Missam, si sacerdos aduertat,se grauari conscientia peccati mortalis non con
sessi posse contritu prosequi sine praeuia consessione. Nam illa pars Mistae simulcti sacrificio fit ex institutione Ecclesiae per modum unius actionis sacrae. Potest ergo perfici semel inchoata, licet omit
qs Alij varie distinguunt.Suar. to. 3.dLθ.66set . . dicit, si sacerdos post con 2- crationem recordetur peccati mortalis
non consessi,no solum posse, sed debere prosequi contritum ; nam integritas fa crificia praeponderat praecepto praemit tendae conscssonis ; & quamuis possit accersere conscctar irm sine nota, no te neri,ne sacrificium per interpositam co.
sessionem inremimpatur.Si tamen ante consecratione recordetur, debere con
fessarium aetersere, si possit sine nota . Quia tunc interruptio no est magni m menti. Si vero non possit accetiere consessarium,no debere deserere Missam,ut
adeat illu. Quia perficere Missam semel
inchoata excit sat a premittenda consese
etiam post consecratione debere, i pose
sit sine nora,consessariu accersere. Nam
interruptio sacrifici; non obstat, dii adsequid fit ordinatum ad ipsum sacrificium digne perficiendi .Conmnat quoad hoc
Va 3. θ. 2o8.π. t a sed additi ante consecratione, non soIum debere confessariu accersere,sed etia ab altati distedere si possit sine nota,nec ibi valeat cofiteri. Quia nullum est preceptu no discedendi ab altari,quotiesa est legitimum impeditnentu uiperaddit Card.de Lugo assi I A. II. post consecrationem quoque debere confiteri, qui conscientiam habet peccati mortalis, si possit sine nota. vel accersere consessarium,vel ab altari distedere, vi breuiter confiteatur, di r deat ad perficiendum sacrificium. 46 Ego censemin praxi vix unqua fore possibilem confessione celebrantis sine
tutius esse ab altari discedere,si non potest aliter eonfiteri. Unde colligo,no .lum esse tutius, sed etiam necessarium .
Na licite potest discedere, cu id sit tutius,& aliunde preceptu consessionis obligat ad illa praemittendam, quoties fieri potest igitur obligat in hoc casu.Consonat
debet Musam inceptam deserere . Ratio
potest esse; quia cu illa prior pars Missae non sit de substantia sacrificij, no magni
reseri, ex honesta causa non perfici, vel Α a fl
414쪽
3 76 Liber IV. De Eucharistis.
interrumpi. Quare praeualet praeceptum praemitte di confessionem communioni. Post consecrationem sentio cum
Suarao, I allia,' On teneri confiteri, nec subinde consessarium accerserer Quia qua iiis interruptio dedecet talem actionemvaec S. ThomsuP. Nec Rubrica post Iant tunc nisi contrιtionem cum propositovions endi. Limitat bene Sisar.nisi sorte sacerdos existimaret, se non esse contribtum,nec speraret, se contritionem elices. turum, de quo diximus P num. 2s.
8 Sit secundum exemptu. Si quis Laicus accessit ad locum communionis, &ibi recordatur mortalis no confessi I co. muniter dicunt Doct. ado communio fit publice non debere recedere, quia regulariter sequetur infamia; nec expedi-re,ut ibi de peccatis audiatur,sed potius ut communicet praemissa cotritione,vel etiam non praemissa, si iam consessus est alia peccata cum uniuersiali cunctorum
clusa nota,vel scandalo,posse talem sine praeuia consessione comunicare; quippe iam est iustus vel per contritione,vel per
confessionem aliorum peccatorum; &aliunde cum iam actio lacra communicandi quodammodo sit inchoata, non decet recedere, donec perficiatur. Dicendum est tamen, si comunio fiat ita secrete ut nullum sit periculum infa-anis, vel scandali, securius,& probabilius est, relinquendam, vel differendam esse
communionem,donec praemittatur cinsessio. Quia tuc inagis urget praeceptum confessionis, quam perficiendi talem a ctionem . Etenim indecentia recedendi vel est nulla, vel tam Parii a moraliter,ut
men oppositum improbabile , ut notat Fagand. Er insinuat Suari praesertim si ia cerdos incaepit actione sacram. U.g. si consecrauit formula ad hunc effectum, ve, pyxidum eduxit Tunc, n, appa et albqualis indecentia Quare prudenter naci net S Bonau.m 4. .ut fidelis, priusquam accedat ad communionem, diligenter se probet, postea vero ne cogitet de probatione, sed de altitudine mysteri ι; quoniam id cedit in maiorem reuerentiam Eucharistiae. 9 Sit 7. exemplum; quando populus non audiet sacrum in sello, ni si celebret sacerdos,qui non habet copia consessa. rij. Conueniunt Doctores, concurrente nota, vel scandalo, postse celebrare non praemissa consessione; secluso tame peruculo nota, et scandali, negat maet risu
populus non peccat, etsi non audiat Lais crum in sesto,quado per ipsam non stat;& sacerdos, quamuis sit Parochus, non tenetur cora populo celebrare, nisi qua . do rite poteli. Confirmatur, na si Par
chus in die sesto comisistet manifestum
crimen, ant publice denunciaretur exco municatus,no posset licite celebrare ia is consessus, ut populus Missa audiret. Et-go lota nec eisitas faciendi sacrum, quod populus audiat in sello, non excusat is cerdote rara consessione prs mittenda. so Assirmant Fae una δειρ.na 3.GI Dν Na par. 2 r. Id. Resol. 6q. Probatur, quia licet populus non peccet non audius iucsacrum; at priuatur spirituali fructu, suu exauditione secti perciperet plurib. forsan necessariu ad fouendas, seu repata das animae vires . Confirmatur,na spiritualis necessitas proximoru reputari debet quasi propria;sed sacerdos in die se-ito , si non potest audire Missa, nisi celebret, potest celebrare no consessus: ergo pariter potest, ut audiant alii. Minorem
Quia tuc potest sacerdos implere commode praecept Ecclesiae, quod oblig. t eo tepore,nec aliunde violat preceptum consessionis ob impotentiam connieci.
tur, 'uia praeceptu Ecclesiasticia audiendi Midam tunc non potest conuenic er
415쪽
impleri; nee est tam strictiam,vt obliget post impensiam absolutione,det ipsi vi
ad faciudu sacru sine praeuia cosessione. ticum, & simul iniungat, ut si vixerit alis s et Certe Sacerdos siue Parochus,sive quo tempore, Consessarium accersatin non Parochus rarissime relinquet in k- plene confiteatur.Sic enim ministramur flops illum sine Mista, quin incurrat infirmo Sacramenta necessaria;& vita. aliqua nota; unde possit omittere cose si tur infamia, dimidiata tuc consessioncisione.Si quado tamen contingat, censeo si sit quartus casus,quando fidelis in Parochum posse celebrare sine praenia o paschate potest comum care, non vero confessione. Na obligatio Parochi erga confiteri; quia vel ipsemet est Sacerdos, subditos videtur sitietior, qua obligatio vel adest Diaconus,vel Sacerdos no a p. praemittendi consessione communionis probatus,qui mini Hret Eucharistia Qui-
quod indicat. Traui . I 3. c. 7. dum ait, da putat, hac noesse causa sufficiete ad etiam Sacerdotes, quibiex Cificio incu- comuni cadum sine praeuia confestione; hit celebrare, cosemonem praemissuros; quia praeceptu praemittedi cosessionem modo non desit ritis ι opi.r confessoras. Ide comunioni; cum sit diuinii, praeualet Ec- erit cosequeter quoties Parochus,vel ad clesiastico comunicandi tepore pascha- comunicandos subditos tepore Iubilaei, tis,quod no obligat,nisi quando rite co- vel simili titulo sui muneris celebraro municari potet L Ita Suar δερ. Bonacrna
debet eo die, quo no habet copia Con- cum nise,nu. 2S. ALor. q.q. Communiosi se stari;.Sic tenent Suar. Henrιq.Fvuna. autem, & probabilior sententia docet, IV. Bonac. n. 2Azor to. I ib. Io.c. 3 I. q. posse tunc Eucharistiam recipi cum si g. Reginaluuib. 29. n. I .cum aliis. Fum Iacotritione. Quia praeceptu comunio-damentum oppositu non urget;na in eo nis Paschalis non est prorsus Ecclesia ili- casu sequeretur infamia, vel scandalum, cum, sed est praeceptum diuinu determi si Sacerdos notorie prohibitus celebra- natu ab Ecclesia,quoad lepus,ne diu caret. Qgando Sacerdos non est Parochus reamus cibo cslesii plane necessario ad aut quando non potest audire Missam animae sultentatione. Igitur inducit sus in selio, ia: si celebret ; Vtraque pars est ficientem necessitatem ad comunicaduaeque mihi probabilis. Na hoc valde pe- sine praeuia confestione, ne sine cibo dedet a iudicio prudetum,& multi Docio- ficiamus in via. Tem nt C tnchq 8o. n. res praeceptum praemittedi consession e 17.Cara .ae Lugo r. II 6. Henricyδερ.m ante comunione no tam strictum repli- qui subau nu. s. in his casibus optionem. tant, ut non facile cedat alijs praeceptis. dari, ut fidelis vel prudeter se reputet ex-sa Huc pertinet,quando Sacerdos de- culatum ab Ecclesiastico praecepto prinscrt Eucharistia motibudo, qui dicit an- pter cofessionem communioni praemit . te communione velle se recociliare, fa- tendam vel a praecepto praemittendae tereret, se fecisse multas cofessiones in- consessionis propter obseruan tiam Ec-
ualidas, que repeti no possunt sine toga clesiastici praecepti. Cum utrimq; sint
7s.Si mor, inducias praebeat ad postea communicandum tali die, nec confiteri colituduintegre monedum esse infirmu potest: tunc enim no est licita comunio ut eliciat actsi verae cotritioliis, di com- sine praeuia consessione; quia votum, Minunicet no cosessus ad euit adam infa- praeceptum Superioris ita capieda sun r, 'miae, de pollea sub aliquo praetextu vocet vi cu iure diuino no pugnent. Sic Aiaor, Confessarium, & integre confiteatur. Si CT Lugosupo Quare non probo,quod as
illu Consessarius per dimidia hora,salte re,vel statuto sus Religionis, vel Coli confuse percipiens grauiora peccata, & gij debeat tali cie coicare, nee habeaz
416쪽
impiam Consessarij , posse contritum
communicare sine consessione , quoniam habet ius communicandi pro
more , quamuis fine nota posset omittere communionem quaesito color . Certe cessante nota quod raro conti
get ius illud est valde debile. nec labim
de prae valebit contra praeceptum prae mittendae consessionis.
chus celebrare solet pro defuncto praesente tunc enim si non iuppetat Confessarius , posse celebrare sine praeuia consessione, docent Dius.Euchamisia
quos refert, Ur non refellit Hemq.oprinum .s. tit.T. Probatur, quia Missae fructus est communis , & prodest tam vi. uis 3 quam defunctis , & forsan defunctus praesens indiget valde tali subsidio. Ergo datur causa sussiciens ad omi tendam licite consessionem ante com
munionem. Melius negant Suarinum Bonac. Num .26. S communiter Doct
res, seclusa nota , & scandalo; quia Tridentinum requirit necessitatem simpliciter. Ergo non sutiicit commoditas, aut utilitas maioris fructus etiam sp ritualis proprii, vel alieni, qualis prinuenit a Missa. Sic etiam quod nonnulli
dicunt, susticere magnam deuotionem, aut celebritatem selii, quo soles communicare , nec verum esse, nec in praxi tutum, docet Comnch.6pr. num I 8. Grat, plures. Similiter quando Sacerdos pauper vivit stipe Missae, vel tenetur facere Sacrum ex Capellania, vel ex tremtanario, vel pro benedictione nuptiali , non excusari a praemittenda consessio. ne, docent Sxar.σ Bonacsnsupr. Quia non datur necessitas simpliciter, &ip. semet Henrrq. DP.nvm.6. dixit, in his cauendam esse nimiam licentiam,&quaerendum Confessarium etiam per leucam . Quia Tridentinum expressit, ut urgeat necessitas,& desit copia Consessari, CAP. VI. QUIES Τ. VILEr quomodo requiratur eontritis , quando confessio non πα-ttia
O per se requiri gratiam in commmunicante. Vnde fit, cum urget neces.sitas communicandi , nec potest praemittere consestionem , qui sibi conis scius est 'peccati mortalis, illum per se teneri ad eliciendam contritionem ante communionem, nisi vel inuincibilis ignorantia, vel talis necessitas excuset, qualem descripsimus supra, πιππ. F. Gr
plicite, quod antea dixerat tradit.3.πn. T. SRar. 3 . p. tom. .dιοut.66.δεα s. d, cens, ita sentire Doctores omnes,esse que doctrinam ita certam , ut contra
ria nec probabilis sit, nec sine temeri tate defendi posse videatur . Hoc enim tradunt Patres , indicat Tridentanum fessI .cap. 7. Exprimit Rubrica Mistalis de desectibus dispositionis animae, S. s. m. 3. σ sequenιιθωs. Demum disgnitas, re natura tam venerabilis Sacramenti fatis istam obligationem
aliquis prius consessus , postea recor datur peccati mortalis obliti , quod iam confiteri non potest; an debeat elicere nouam contritionem illius ante communionem p Qui Poenitentiae Sacramentum admittunt informe, quando dolor non fuit uniuersalis , consi quenter asserunt, si dolor praecedentis consessionis non extendit se ad istud peccatum , debere nouam elici contritionem , quae peccatum istud comprehendat; quia dum hoc peccatum non
retractatur, non remittitur, nec peccator iustificatur. Qui vero negamus P nitentiae Sacramentum informe, dicimus, in illo casu per se debere conteri, rui a confestio praecedens non fuit valia.Si tame praecessit uniuersalis dolor, cvalb
417쪽
validum sacra mutum, quo remissa sunt omnia mortalia; Dιana p. ract. I . Rein fol. 48. resert sententiam affirmantem, debere tunc conteri. Quia necessarium
est de peccatis poenitere, sicut & confiteri, non solum ad obtinendam illorum remissionem , sed etiam ad praeceptum implendum; dicit*sic tenere Regi Ita
ubi tangit hoc punctum, lotuin requirit consessionem illius peccati, si fieri possit,
ante communionem. Medrua, Suaree,
GOD, ubi talem sententiam insi
8 Itaque dicendum est, in isto ea lunon esse obligationem nouae contritionis eliciendae. Sic tenent Diana supra, erpart. traft .iq. Resol. s. Praepositu1 3.y. q.
. de Leto de Euch.dMP. l . sed .6. nu. I 22. Probatur,quia cum illud peccatum iam fuerit in directe remissima per consessionem antecedentem , cessat obligati naturalis conterendi, quae solum ordinatur ad obtinendam remissionem peccati. Praeceptum vero positiuum diuinum , vel humanum talis contritionis non apparet. Quia nec Ecclesia praeci pere potest actus mere internos, nec Deus praecipit iustificatis contritionem, nisi quando contaturi sunt. Igitur potest fidelis communicare tunc sine contritione, polleaq; confiteri peccatum oblitum.& tunc debet de illo conteri ,vel aditeti,ut debitam Sacramento materiam praebeat. Magister Cornego 3. p.to. 2.tr. αιο. .dMb.3.n. 3 probabile reputat, hunc non teneri confiteri peccatum oblitum, quamuis iterum celebret, vel communi cet, donec in Pastitate praeceptum m sessionis vigeat. Sed haec sententia dei ta sint per Inquisitionem Hispanicam, ut notat Diana part .sara LIq. R FI. S.
so Sit dubium a. An qui recordatur in Milla,quod sit in mortali, debeat elicere contritionem-Negat Carum.
de L I supra crim. I ι 6. dicens; si me qmoria talis occurrat ante consectino. nem,ssufficere, si conteratur . antequam consecret, etsi partem antecedentem
Missae prosequatur in mortali; Si tamen occurrat post consecrationem, posse si militer prosequi Missam, donec ante
sumptionem conteratur. Probat ἔ nam status gratiae per contritionem adquia rendus,requiritur ex praecepto solum in conficiente, vel recipiente Sacrame tum , non in exercente alias actiones
etiam Oidinis lacri. Ergo defectus contritionis in aliis parii bus Misi, non erit mortale peccatum; si tempore cons crationis, quando fit Sacramentum, dein sumptione, quando recipitur, bace dos sit in gratia .
debere conteri, Erauiterque peccare Sabcerdotem, qui celiberate dicit in modi tali partem aliquam notabilem Missis. dum commode poteli illico per contritionem iustificari. Probatur; quia supra
liter Sacerdotem, qui consessionem audit , vel incipit abluere, vel ungere in peccato mortali, dum Sacramenta ministrat. Quippe totum illud opus pertinet ad administrationem Sacramenti, subindeque requirit gratiam in ministrante . Pariter igitur tota Missa pere, net ad actionem sacrificadi, conficiei di, recipiendique Sacramentum. Quare sanctitas totius illius actionis exigit, ut Sacerdos aduertens se foedari peccato mortali,curet,quamprimum conteri, de mundari; ut sanctissimum ministerium sancte tractetur, & alioquin grauitet delinquat Favet huic sententiae Guoν.
de la Puente de Perfecit. Cora ana, t o. tr. s.c.3. dicens, esse mortale peccatum inclinare Sacramentorum administrationem in mortali,quamuis perficiatur Sacramentum in gratia. ει ι et Cauram mraxn opusc. tom. a. trau. IO. de usu spiritualium,asserens,Sacerdotem in mort
ii dicentem orationes Missae non peccam te per se mortaliter,sed per accidens tam tione
418쪽
tione Missae;quatenus in ratione orati nis praecise non requirant statum gra an ne tamen prout sunt pars Missae. Non tamen neEat Carum. de Lugo, saltem inre veniale peccatum , nec in alijsfiinctionibus sacris negatur a Doctori
1 .3.7. . .sussicere, si contritionis actus fiat etiam a laicis , dum habetur in ore hostia consecrata; quia sufficit, ut communicans eliciat contritionem immediate ante sumptionem, quae certe non fit,dum cibus est in ore , sed quando deglutimus illum. Prudenter vero subnectit,peccare grauiter illum, qui nondum habita contritione , recipit hostiam, quamuis decreuerit se conterere, dum hostiam habet in ore, quoniam exponit se volens magno periculo non elicienditam breui tempore contritionem, nisi per inaduertentiam excusetur.
mirum qui fine prauia confusione comis
municauit,teneatur quampriamum confiters γ
tineri conlilium; Quia Concilium nonia adhibuit verbum praecipiendi, vel aequis ualens, quod est ut plurimum signum praecepti. Verum ali Doctores conumi niter ibi praeceptum agnoscunt ,& sic a cepisse videntur Regulae Missalis, in quibus pro verbis illis PQuamprimum eo Lyeatur,ponuntur haec, Quamprimum ae bet consis era, quae clarius exerimunt obli
nationem. Et quidem saepe simplici verbo imperativi modi praeceptum impinnitur , ut constat ex cap. Omnis utra qt,
ui . De Paenit. σremsi. &ex multis eiusdem Tridentini decretis de reisue matione, ubi simili phrasi traduntur varia praecepta. Quare communis Ecclesiet sensius est, ibi tradi praeceptum obligans ex senere suo lub mortali, cum materia
batur I quia praeceptum praemittendi consessionem est diuinum I & licet imponatur per modum affirmativi, virtualiter incIudit negat ionem, ne scit cet excusatione celsante differatur etiam post communionem consessio. sicut praeceptum annuae consessionis iuxta probabiliorem sententiam , si suo tempore non fuit impletum , obligat ad confitendum quamprimum, & princeptum restitutionis similitet.
63 Communis tamen, & vera sentemtia docet, esse praeceptum humanum. Probatur; nam praeceptum diuinum confitendi ante communionem, qua tenus ammatiuum , solum praecipit consellionem, ut disipositionern ad Eucharistiam; ac per consequens transa cta communione , cessat eius obligatio; quatenuS vero negatruum solum . obligat ad non communicandum iterum sine praeuia confessione. Sicut praeceptum diuinum confitendi , dum subeii periculum mortis, si vel ex impotentia, vel ex malitia non observetur, transacto periculo non obligat ad comfitendum quamprimum; quippe qua' tenus affirmativum est , solum obligat ad praemittendam consessionem ante mortem s quateruis negativum obligat dumtaxat ad non omittendamia consessionem in articulo, vel periculo
419쪽
mortis. Nee in scriptura, vel traditi ne silppetit fundamentam pricepti diuini cogentis ad cofitendum post communionem, vel post transactum pericu .
Ium mortis, quamprimum. Ita Suare:
6 Ad sundamentum oppositum respondetur, in praecepto confessionis sic pnesicribi terminum anni, ut ultra disserti nequeat. Nam Ecclesia vult,ut pretce pium diuinum consessionis obseruetur saltem semel in anno, & particula D tem aperte demonstrat, sensum esse, ne differatur ultra annum: quapropter ad huc anno transacto manet obligatio non differendi, quod in nostro cassi non habet locum. Ideo telialisae Viset queet. β'pra , non fuisse praeceptum confitendi post communionem nec usum ante Tridentinum. Cum enim S. Thomas 3 par. . artu. 6. ad 2. petit in commimnicante sine praeuia consessione propOsitum confitendi, & satisfaciendi, debet intelligi, quale continetur in cotritione, scilicet confitendi suo tempore. Ss Qua res secundo. An hoc preceptus Tridentino latum obliget etiam lai
certissimum. Probant; nam eadem est ratio de Laicis, ac de Sacerdotibus,Tridentinum vero videtur per accidens lo .cutum fuisse de Sacerdotibus, soria quia de ipsis proxime fuerat sermo: vel quia talis necessitas frequentius in Sacerdotibus conturgit. 56 Nihilominus dicendum est , hoc Tridentini praeceptum non obliga Lascos, sed Sacerdotes dumtaxat. Ita Suinreti supra sitione septima. Vaeqv.
Probatur I .nam in odiosis non fit ex
tensio propter rationis paritatem, &Tridentinum loquitur solum de Sacerdote celebrante sine praeuia confessie- nemon vero de laicis. Ergo quando lasecus ob necessitatem communicat sine consessione praevia , non tenetur post communionem cofiteri quamprimum. Probatur a. quia non est parratio; aius enim erat periculum in Sacerdotibus, qui lapiti s habent necestitatem celebrandi sine confessione propter desectu consessarii; Quapropter oportuit, illis imponi praeceptum , ne d .isides sint in praecauenda necessitate, vel illam sibi fingant ad euit adam consessionis inol stianae, laici vero raro talem habent necessitatem , praesertim cum regulariter
eonfiteri possint illi Sacerdoti, a quo
67 Vnde fit r. non comprehendi tae praecepto Sacerdotem communicantem more laicoriun; quia Tridentinum loquitur de Sacerdote celebrante. Oc
qui fecit officium in die Parasceves, vel qui Sacramentum ab alio consecratum consempsit, ut perficeret sacrificium, quod alter perficere non potuit, quam . uis in his casibus proprie in celebret . quia non consecrat, si tamen non prae misit confestionem debitam, tenetur hoc praecepto. Quoniam tanquam inbnitu r publicus Ecclesiae solemni ritu peragit cacrum a monem; & adeo notia communicat communione laica, sed Sacerdotali impliciterq; celebrare diis
tur in Rubricis Missalis. Ita Suaret. . σDiana supra, Cardan de Lugo, V. II st. 68 Fit 1. S cerdotem celebrante cum ignorantia, vel obliuione peccati modi
talis , cu .u 3 non meminit ante communionem, seu conssumptionc Eucharistiae, non teneri, quam primum postea confiteri . Quia Trι dent inuin palam loquitur de S acerdote, qui conicius libi peccati
mortalis, urgente necessitate celebrat sine praeuia consessione . Sic Suar. σComnsy.Bon.n. 39. t acq n. I9. ra. πLU.π.l . Si tame hic Sacerdos recor
detur in Missa peccati mortalis ode est si tunc
420쪽
si tune illud committat in ante si pti
nem , & contritus communicet ob euuandam infamiam, debere postea quamprimum confiteri,docent Suare ,
223. cum aliis apud Diaram supra Rosol.6r .Probatur; quia communicat cum conscientia peccati mortalis, & sine consessione praeuia propter urgentem necelsitatem;ergo comprehenditur verbis praecepti Quod enim necessitas proueniat ex infamiae periculo, vel aliunde, ii videtur reserre ; nec censetur darie ia consessarij,quando non possum illi confiteri. ος Per oppositum Vaetoquea , π Diana
cunt, non comprehendi. Quia Tradentinum loquitur de Sacerdote qui celebratvrgete necessitate sine consessione praeuia; quae vox significare videtur consessionem omissam ante Missam inchoa. tam; nam consesso inter celebrandum facta potius est concomitans, 'umiamquia celebrationi. uapropter nic Sacerdos non omisit confessionem praeuiam ob necessitatem, sed vel propter obliuionem, vel quia non dum peccauerat; ac subinde non comprehenditur isto praecepto. Vnde Rubrica Missalis Sacerdoti,qui conscientiam habuit peccati mortalis ante Millam inchoatam, praescribit, ut habeat contritionem,&postea quamprimum confiteatur ; illi vero, qui talem conscientiam in ipsa solum celebratione recognoscit, dumtaxat praescribit, ut habeat contritionem cum proposito confitendi,& satisfaciendi,videlicet suo tempore. Vtraq;pars est mihi probabilis .
. o Fit 3 Sacerdotem, qui non ex necessitate , nec ob carentiam consessaris, sed ex mera malitia celebrauit in mortali sine praeuia consessione, non teneri quamprimum poli Missam confiteri, Quia Concilium Tridentinum aperte loquitur de celebrante, dum urget ne cessitas, & non suppetit confestarius. Contrarium sentit e Iutut tertra parte, quaest. 8o. arric. q. dub. . Et probari timtest argumento a minori. maius,Gra. uius siquidem delinquit, qui sine necessitate,quam qui cum illa consessionem omittit. Sed iste comprehenditur praecepto Tridentini . Ergo multo magis ible , qui sine necessitate consessionem inmisit ante Missam. Verumtamen nobiscum sentiunt NyAus, 3 Para. quaest. 88.
. Resol. 6 i. sine. Cardinali de Lugo de
Nam in praeceptis positivis non valet
argumentum a minori ad maius; nec arguere valemus ab uno casu ad alium. Praesertim cum in celebrante sacrilege
deficiat finis humani praecepti ; quod
certe non cogeret ad consessionem postmodum quamprimum faciendam illum, qui scienter violat praeceptum di uinum praemittendi confessionem ante
communionem. Unde potius esset ac
casio noui peccati . Cceterum Sacerdos, qui non habens
consessarium, urgente necessitate , lebrauit sine pratula consessione , culpabiliter omittens contritionem , quam debebat praemittere , tenetur nihilomi
nus confiteri, quam primum possit post Missam . Quia Concilium Tridentinum non attendit ad interiorem di sipositionem celebrantis, sed ad exteriorem occasionem, quam habuit nOi ζraemittendi consessionem; &eius vera generalia sunt, nec distinguunt inter Sacerdotem habentem , vel non habentem contritionem , sed generaliter loquuntur de non praemittente consessionem ob necessitatem urgentem. Ita Cardinati Leto Αρ et clued num.
22. Similiter tenetur isto praecepto, qui prius consessus erat, sed postea re Ddatur peccati mortalis non confessi, quando non habet con*ssarium, & vrget necessitas celebrandi , subindeque celebrat sine noua consesisione, quam praemittere deberet , si necessitas
non excusaret . Quapropter hic cMsus manifeste comprehenditur sub