장음표시 사용
421쪽
verbis, Tridentini. sis Cardinatis de Lugo suram m. Irr. qui consequenter asserit, idem esse, si Sacerdos habens casum resematum, & non potens ad superiorem recurrere. Confitetur inseriori urgente necessitate celebrandi, vel si propter eandem necessitatem non potuit praemittere consessionem nisi Brmaliter integram, tenemr enim post Missam, quam primum possit facere consessionem integram materialiter, nam de ista loquitur Tridentinum,
Ta Piaeres s. Quanta possit esse dila tio consessionis poli Missam finitam,&habitam copiam consessari, citra violationem huius precepti. Prima sententia docet, illam vocem, quamstumum adhibitam a Trident mo moraliter esse capiendam , itavi solum obliget ad confitendum, cum primum iterum ce- Iebrauerit. Nam intentio Tridentini suit, tollere Sacerdotibus occasionem,
seu periculum saepius celebrandi sin confessione praemissa. Quod euitari videtur, si post unum sacrum sic factum
non celebret iterum Sacerdos nisi con
quens de Sacerdote celebrante sine
praeuia consessione dicit, tenebιιur a Foluto Sacrisicio, quamprimum poterat confitera , idest antequam amphus cel bret. De eodem loquitur. Mossesas m
σμ ait. fatis est pro aimplendo Praee.pto , si confiteatAr suo tempore, nempe
ante aliam celebrationem . Propterea Dιana p. a. trast. Iq.Resol co. dixit,hanc
sententiam esse probabilem fallem per extrinseca principia. 3 Secunda sententia per oppositinna iserit debere Sacerdotem statim finita Missa confiteri, si suppetalconsessarius. Probatur,nam illa vox, quam primum plane sonat, post Missam teneri mox, uam primum opportuna fuerit ocea-o, seu potentia moralis, adire CoiΑsessarium, cum enim ante Milsam deberet Sacerdos 'mittere Confestimnem data copia Consessarii , non est marum, quod illico post Missam oblige.
tur ad confitendum. Ita Ioannes Sanch. infelestis disp. 32. D. Iq. consonat Hemra'. lib.8. c. M. niat. dsceus, tenetur Sacerdos , quam ramum potes habita Coi, fessar' copia consilem. Suar. rom. 3. in .
66. βιI. 7. circet finem ait, hocpGcinptum obligare sacerdotes ad confitemdum, quamprimum possint statim ps
aub. a .io. inquit, debet cum prιmam possit,statim conliser .
74 Certe prima sententia tollit omnino praeceptum istud, nam ad iterum
confitendum , cum primum itemim. comamnicauerit, obligat diuintim pinceptum. Nec ullus dicet, fieri, quam
primum illud quod fit post sex vel octo menses; & contingere potest , quod igle Sacerdos non celebret iterum intra tot menses habens interim copiantia Confestarij, non ergo implebit praec pium tandui dilata consessione, maxime cum illud explicet Rubriea Missalia
Secunda sententia nimis videtur stricta , quia cogit Sacerdotem ex altaris vestigio mox adire consessarium. Nonne prius gratias aget non comedet si sit prope meridiem ; non cubabit ali quanditi post prandium . Igitur sim tium aliquod moraliter est conceden
tentia fot m q. docet, usque ad mane sequentis diei, priusquam iterum ceIebret poste differre consessionem, quia talis dilatio non videre excedere limitem diligentiae moralis. Zanordus in Diretiti p. l. tra Lae Eucharist. c.7. dicit non statim teneri, nec eodem die confiteri, sed solum non diiserre perlongum tem pus. Ga ' ETCarin de Lugdfuprinum. I 62. dicunt, non esse dilati,nem grauem, si confiteatur intra triduum , quod enim intra triduum fit, di, citur lacontinenti fieri, leg.M. d. erroribus aduoc. Erleo. H. cod. de κ .
422쪽
a 84 Liber IV. De Eucharistis.
η , de praeceptum deserendi libros haereticorum ad Inquisitores non violat grauiter, qui per biduuna illos retinet, ut cum alijs docet Sanch. lib. 2. Dec. V. 73 Equidem vox quamprimum starim, mox, similes iuxta materiae varietatem varium sensum reddunt,quod exemplis illustrat. Card.de Leto,n. I 6 I.
quin etiam in eadem materia iuxta diuersas circumflantias diuersam induunt significationem. Quare cum huius Tridentim praecepti finis sit, cogere Sacerdotes ad talem Consessionis frequentiam , ut sere semper rite parati sint ad celebrandum , si post factum sa. crum sine consessione praeuia subsit perieulum iterum celebrandi sine confessione, vel non confitendi per plures dies, nisi confitear illico quia nunc habeo Consessariu in , & postea sorsan non habebo; teneor eodem die confiteri. Sinon subnt tale periculum , non videtur dilatio grauis, si consessio fiat die sequenti, vel etiam intra triduum ob auctolitatem sic accipientium Concili sensum. Quapropter in Sacerdote quo. tidie celebrante, vel saltem tertio quinque die saluaeri posis et prima sententiam ab S non probarem eius praxim.
CAP. VI. QUAEST. LX.LuMm, qui peceasest mortaliter, σmcx Consessus est, teneatur disterre
Probatur, nam qui scit in inultis peccatis, etiam postquam confessus est, redolet seces illas; ac subinde non potest aestuc faetidus communicare, sed debet saepe prius confiteri, & orationibus, ac ieiuni)s se odoriserum reddere, iuxta
textum in cap. Non se cit. c. in Acti ne de poenit. dis. I. a Salaz. in tract. de frequentia communioni6.c.9. g. s. reseret
plura dccreta quibusdam peccatoribus prohibentia communionem . Grauis siquidem irreuercutia erit post vomitum tantae sordis uico tangere Christi corpus. Ideo Corare. π Naharr. dicunt illis abstinendum esse communion saltem per diem; cdina, copret, Maisnuet, dicunt abstinendum esse per octo, vel decem dies.
77 Vbi nota I. Doctores istos talem obligationem asserere sub mortali pe
cato , sic enim exprimunt. Coliarr. π Mari de aliis satis indicant dum ast runt esse graue in irreuerentiam illico
factiim diem post Consessionem sine rationabili causa communicet, nam ibi leuem irreuerentiam agnoscunt. Nota a. licet quidam istorum Authorum generaliter loquantur, caeteros communiter loqui de peccatis luxuriae, quia post voluntariam pollutionem, aut fornicationem per integrum diem censetur insecta natura, & affectio corporis de ordinari , quatenus indu pro uenit magna mentis dii tractio nonnullo temporis interuallo foedis , & importunis cogitationibus animum pulsans , N perturbans. Idco Dion .ur
Ecclesiast. Hierar ι h. c. 3. magis carnales homines , quam energumenos arcet a communione, macas ι .cuat canonem adpostolorumai reluctu.
licere post peccatum haeretis,& expia tioncm illula statua Eucharistiam au - ci Perci Di sitirco by Corale
423쪽
cipere , non ita post poenitentiam do
peccato tu riae. Quare graues Auth
res teste Hemq. tib. 8 .c. t. n. I.reserunt,
olim Ecclesiae praecepto fuisse prohibuetum talibus intra diem communicare. 78 Nota 3. Amomum Arnaldum . tione Galium in libro de reparanda E
elsa isciplina cum alios docere, non esse satis, illuin, qui sibi conicius est peccati mortalis, confiteri Sacramentaliter ante communionem, sed debere publicam poenitentiam agere pro peccatis, etiam occultis; sicut fiebat in Ecclesi primitiva, cuius consuetudo latra a multis annis interrupta reuocanda sit. Quia nec suit abrogata legitime, nec abro-ari potuit, cum csset ex in uariabili or-inatione Chrilli , ac per consequens
oppositum morem cise corruptelam intolerabilem. Verum istam sententiam , erroris insimulant , re late refellunt Perauius tib. de pvb. paenitent. σ Episcopμι urensii de eode in argumento. Et δε--πes Mintinou tom. . visput. .sti. a. Primo quia Trid. ntinum ante commu nionem requirit lotam consessionenia in peccatore, non poenitentiam publicam, ut constat exsus. R. cap. T. Resellunt a. quia praesens Ecclesiae consuetu do per quingentos, & plures annos perseverans sine poenitenti)s publicis admittit peccatores ad communionem ἰCarpere vero morem Ecclesiae quoad Sacra metorum adminiit iacionem gra uiter est damnatum in cap. Au abolendam. De Haereticra, V in Trιuentin ess7. π. I 3. Refellunt 3. quia nec olim tua.
Ponebatur publica pquitentia peccatis secretis, sed solum publicis, ut satis stendunt ex Patribus; nec prudenter imponi potest,nam inde proderentur peccata contra sigillum consessionis,& ista redderetur nimis odiosa. Ideo quippe dixit Tridentinum Asr4. Gry. s. non es se diuino praecepto mandatum,ncc possse satis comulte praecipi, ut delicta praesertim secreta publica consessione pro
Itaque dicendum est,per se loquendo arullam esse culpam paulo post c--, P. Lupo de Sacramem G.
missum mortale peccatum commmicare praemissa confessione. Sic Saucius
Thomas. 3.para. quest. 8o. art. 7. ad I. di. xit,ex necessitate non impediri commuis
nionem , nisi propter mortale scilicet durans in anima) quo pacto significat accipiendam esse doctrinam articuli. Consonant Palud. Aura.rnus, Sylnester . Tuli , quos sequitur Suared ZO.65. sec.
Io. Probatur nullum est praeceptum humanum , vel diuinum obligans ad disse. rendam communionem post praemisesam debitam consessionem.Quoad prseeptum positiuum fatentur Gouar. ta Nauarinon dari, quia re vera nec habe.tur scriptum, nec per traditionem; λquod tamen olim viguit, communi totius Ecclesiae consuetudine iam fuit a rogatum, ut asserunt Heviqueet δεμ σFagunde: num. 8. imo putat Adorsup. tale praeceptam numquam extitist .
Quoad praeceptum naturale pateri, quia ratio naturalis solum dictat, sancta sancte tractari; licet autem breue te meus post peccatum intercedat, Poteit eu talis conuersio peccatoris,ut non solum sanctus sit,sed etiam sanctior, & deuotior, quam antea Nec Paulus I. Cor. D.
Nec Tradfus I 3 .c. 7.aliam probationc. aliam sanctitatem ex neces litate requirunt,msi ut nullum sibi conscius peccati mortalis non consessi recipiat Euchari. stiam;nec certa ratione deliniri posset, quanto tempore sit abstinendum. 3o Per accidens vero posset esse graue peccatum statim accedere ad communionem ivel propter scandalum ali rum, si pecca tym sit publicum, & ex consuetudine nota no paucis, qui sumulansam iude peccandi liberius: vel pro pter contemptum, ii quis ideo parui pe dat peccatum, & siubeat periculum facile relabendi; vel etiam communicam di sine vera, & essicaci detestatione cri minis . Ita Suaret supra Coninch qu est. SO.numtro a. Posset etiam esse veniale
424쪽
propter distractionem, vel prauam aliis quam affectionem ex peccatis praesertim carnalibus relictam. Sed ab hoe etiam excusabit iusta causa mox communicandi propter magnam solemnitatem,aut iubi latum; aut quia non possit commode disserri communio in alium
qui magnam requirit prudentiam, dc attentam circumstantiarum considerationem, ut dignoscatur, quando hic, &nunc post immunditiam carnis fit peccatum accedere: quando non sit pecca tum communicare; sed adhuc melius sit abstinete: quando sit melius communi. care; nec regulam generalem posse prae scribi:de qitio nos dicemus ι .s vel ι q.2.
C A P U T VII. De dispositione communicantium
1-Vopono, distingui poc G 2 quo ad corpus dispositionem antec centem, comitatem.& subsequentem; de HS quilibet harum esse potest, vel priuatiua, scilicet ieiunium ,
& carentia maculae, vel positiva, scilicet actus aliquis, aut decens corporis ornatus, circa disipositionem istam positi-uam nihil eli generaliter praescriptum iure positivo diuino, vel humano. Quin
ut docet οἱ et μνιπνω epistola Ii 3. ca' 6 9 Tradent .F1fa I .cap. 2. circa dispen sationem tam huius, quam aliorum Sacramentorum in his, ruat sunt extra substantiam ipsorum, Chrillus Dominus nihil statuit, sed id totum Ecclesiet dispositioni comausit, Ecclesia vero nihil uniuersaliter decreuit circa corporis gestu, habitum, aut vestitum, vel sanitatemis
communicantium,ut notant Suar. to. 3.
2 Si ius naturale consillamus, quoad antecedentem dispositionem decet equidem, ut communicantes accedaut eo corporis habitu, compositione, mindestia , vestitu, qui deuotionem, reuerentiam, honestatem praesesitat. Unde quoad hoc seruanda erit Ecclesiastica consuetudo. Si qua detur alicubi; nam olim varia, & mul triplex erat, ut docet Claudιus de Dinci. Repet. 9.cV.7. Hodie tamen bullam scimus in Ecclesia vigo
lati et manus, & faciem; Ego decere pu- to coicantes omnes ablutos accedere. 3 Circa dispositioitem comitantem caueant Fideles,dum communicant, ne quid decidat in terram; nedentibus atterantia ut massicent hostiam, sed reue. renter traiiciant , ne quid dentibus hamreat, si cluid palato, vel dentibus haeserit , Iaicus non debet digito particulam ex
trahere, ta notat μπGq eriny. cap. o. n. 2. Sed ablutionibus etiam iterat s s e. trahatur . Si particula sui do calicis ad haereat, Suare esupinec t.6 dicit indecensetis,quod digito Sacerdotis trahatur ad
aliis dicunt esse decentius P vi per ablutiones etiam iteratas educatur . M .ssale
tamen concedit, ut digito trahi possit, quare nullum peccatum erit; si digito Sacerdotis ita de decenter extrahatur;
lina vere non continet indecentiam, ut notant Farandealup. a Filimcius trae.
Circa subsequentem dispositionem
decet,ut commu uicates mox post communionem non expuant propter reliquias,ut monet Henraque: tib. 8.c. a 9. r. I . decet etiam, ne mox alios cibos ingerant,quic in lipeciebus Eucharistis mi
Reart.quas. 8o. ad 6 addens, iam illius textus praeceptum esse per contrariam cousuetudinem abrogatum. Q V
425쪽
Iam non erit mortale mox comederes quia non est contra praeceptum huma.
num. Ita Sotus, Valent. Milialobos, quos sequatur Drana pari. 3. tractri. Resol.qq.
D. Henriq.cum multis,& reddit ratio nena, nam apud Religiosos, qui faciunt vltimurn lacrum, solent statim prandere. Fagund. addit, nec esse veniale, si eum aliqtiali causa fiat , innuens fore veniale, si fiat sine causa ; nimirum ob aliquam indecentiam. At melius Skari difρut. 8 fecit. . fine solum significat,esse Consilium poli communionem abstinere per aliquod tempus a communi cibo, vel potu propter maiorem deuotionem, & reuerentiam, & id palam ,
3 Erte non horret Christus in Sa-
- δ cramento leprosios,&ulceribus plenos, nec eos, qui fluxum sanguinis, aut seminis inuiti patiuntur, nec na struatas, nec deformes facie,vel corpore. Nam haec non tollunt munditiam
quidem si talis deformitas perpetua sit, vel diuturna, non est homo diu priuandus fructu Sacramenti propter huiusmodi defectum inculpabilem , ut ait Suar. 3 .y.to. I. assist4 8. set. z. Qium pro ratione maculae, vel morbi cauendus esset aliorum horror, vel etiam sca nevhim. Sic etiam sn c. Tua nos de Curic. aegrotant praecipitur, ut Clericus leprosus abstineat ab altaris ministerio propter scandalum, & horrorem populi; quasi reputetur irregularis , ut Isserit
o' Fagund. nisi celebret coram Ieprosis, ubi cessat motivum horroris. Videtur etiam cereare, quando celebraret in
secreto ; ideo Doctores solum asserunt illos prohiberi celebratione publica.6 Si vero morbus, vel desormitas sit
temporalis, & breui credaturtollenda, reuerentia Sacramenti postulat, ut per illud breue tempus differatur communio, sic notan Carum. de Lugo diis. I s.
venialem hoc negligere ob indece tiam aliquam, quae vitari potuit, & debuit. Quod forsan intendunt aliqui P
tres, dum arce ne ab Eucharistia men struatas. Alensis q. p.q. T. membr. 4. di
cit , esse consuetudinem Ecclesiae, ut sq. minae, post partum aliquibus diebus abstineant a communione. Verum haec non videtur introducta per modum prohibitionis, sed ex natura rei propter debilitatem parientium , ut colligitur
ex c. I .ae Purificat. post partum ,& no ttant. Suar. π Filiive. μ' impediunt equidem communionem vomitus infirmi, vel tussis frequens ob pericu limi irreuerentiae, si quid sipecierum eiiciatur
impediat p T Οquimur de pol Iutione, non quatenus peccatum est in sera, vel in causa de qua diximus cum alijs peccatis, c. 6.q.9. sed quatenus relinquit aliquam feditatem post se , quamuis fuerit in voluntaria, vel si voluntaria niti, iam fuerit culpa per Sacramentum poenitentiae rem ista. Quo sietiis negat ab so Iute prima sententia, quam teneta
illam refellit. DO R. g. ira t. q. Res O. Probatur, quia cum iam nihil culpabile supersit, & homo possit eadem reuerentia , seu deuotione communicare, quasi nihil tale praecessisset, nihil impedit , quo minus iste digne communicet, sicut At UZolus GTTradentim Bb aDisiligod by Corale
426쪽
sest. q. c.7. praerequirunt. Confirmat. Itiam. Sanch. nu.3 o. ab effectu, nam
quidam Confestarius poenitenti saepe se voluntarie polluenti suasit, vi ipso die pollutionis habitae communicaret ad impetrandam a Deo callitatem , di ab illo die non suit unquam pollutus. 8 Secunda sententia docet, ex con stio saltem, de congruentia differendam esse communionem per diem; quia ma net faeditas quaedam, & impuritas corporis , in quo Christus recipiendus est, re frequenter acccdit evagatio mentis quae deuotionem actualem , aut valde minuit,aut omnino tollit. Ita S. Thom.
c.9. g. 2.sT 3. Quo sensu capi possint aliqui Patre S,& Doctores antiqui dicentes pollutum abstinere debere per diem, quasi debitum indicent honestatis, non obligationis, ortum ex defectu puritatis etiam externae , quae requiritur ad communionem, limitant hi Doctores suam doctrinam, primo quando talis faeditas est diuturna, vel stequens, ut in his, qui patiuntur fluxum seminis, secundo quando pollutio proueuit ex sola nequitia Daemonum impedire
volentium communionem,tertio quando necessitas aliqua , vel utilitas com pensat irreuerentiam; in his enim euentibus noueli prudens consilium disserre
s Tertia lententia docet,esse veniale Peccatum eodem die communicar post pollutionem saltem culpabilem.
Ita Aufius Ioann. de la Cruet. Ochagau. quos sequi videtur. Diana p. s. trast. II. Aefol. 63. Marti non to.4 a p. 3 s.scu. .
tum . si quιι comm Anicet post pollutio
nem inculpatam , aut venιalem. Indicat
enim, post pollutionem mortese in kre peccatum saltem veniale ., Aemi Augustino serm. 2a . de tempore Greg. resp. it. ad AVtismum , de antiquio
res Theologi . Ratio potest este, vasa ex pollutione mortali sic manet distrocta mens, sic inordinatus affectus, ut non possit homo intra diem accedere sine irreuerentia, quae sit culpa venialis. ro Dico i .praecise propter faeditatem seu maculam pollutionis non esse com
munionem omittendam etiam ex con
silio. Quia vere poli transactam pollutionem , si non maneant alii diltractionis, vel commotionis effectus, nihil videtur remanere, quod impediat communionem in iis, qui non alitor se sentiunt dispositos,& deuotos, ac si nil tale contigisset. In hoc verum habet prima
Et quoniam ex in voluntaria pollutione saepe non manet praesertim in bene moratis distractio, vel commotio turpis , dixit. δεφια Mart r. q. a I. au in
tes, Eos autem a quum non est, qua ratia
inriti passi sunt, a particιpatione dias-norum Sacramentorum abstinere.
ii Dico secundo quando pollutio relinquit distractionem mentis venere am& commotionem carnis turpem, Vn de sit homo minus aptus ad res diuinas tractandas, vel erit veniale communicare, si rapiatur ad voluntarias ct stractiones; vel si non admittat illas sponte, quamuis non iis veniale peccatum communicare , consultius etit abii, nere , donec talis c uagatio vel commotio sedetur, ut deuote, reuerenter & attente communicet. Ba Dorionis . relatι; nec amplius Patres, & Doctores tertiae sententiae videntur intendere, ve-ium hic sunt addendae limitationes secundae sententiae, praesertim tertia prudelis vero iudicio discernedum erit,eerpensis ci resistantijs omnib.an necessitas vel utilitas comunionis hic,&nunc cinpenset desectu attetionis,& deuotionis, prudeteriRubr. Misai. de defectibs t. etinumer s. sic ait, si pracesierat polli Iic,
qua caη sata fuerιt ex mace desis coga ratione, quae sit peccatum moriale , -- Τιnendum es a commAnionei vel ceIebν. -
427쪽
1DM , nisi aliud confessario variatur, si dubium es , an in praecedanti cogrta
raone fuerri peccatum mortale, consulimi r a inendum , extra tamen casum nece satatas. Si autem cerιum est , non fuisse in 1lla GgιIaIι ne peecartim in Neale , vel nullam fuisse coII atronem, sed euenisse ex naιurali causa , aut ex
Diabolica illusione ; potest commun/care, σ celebrare , msi ex illa e Noris
commotione tanta euenerri perturbatio mentis, ut abmnendum videatur-
ta Hinc de copula iudicandum erit, si fuit illicita, impediet communionem ut pollutio voluntaria; si fuit coniugalis tam in reddente , quam in petente recta intentione, censenda est, sicut in voluntaria pollutio. Qui vero petit debitum ax nimia carnis concinpiscentia voluptatis causa , magnum iudicium praebet animi minus dispositi ad communionem. In omnibus attendendi sunt estectus distractionis , aut commotionis, si manent; causae pari. er , si suppetunt rationabiles non disserendi Communionem , & ita Conci liari possunt diuersiae sententiae Docto. rum , quas refert , di expendit. Thomas
non es le veniale peccatum poli communionem coire coniuges, sed esse sanum Consilium eo die abstinere.
Vtrum, praerequiratur ad communionem
Isuit Sotu/ sn Φ. distinet. D. quo. . a trc.8. hoc esse praeceptum diuinum a
Christo Domino latum in honorem
P.Lugo de Sacramentis . tanti Sacramenti . Quia sic innuunt Auxstinus Epist. D 8. csrt.6. Z θ dorus tib. i de o ci a Meles s/co c. i8. Verum dico primo non ei Se praece. tum naturale , nam ex sola dignitate uius Sacramenti non oritur talis obligatio. Dico secundo non esse praeceptum positiuum diuinum; quia nec exscriptura, nec ex traditione habetur, nec ex eius institutione colligitur; cum potius ea nocte datum fuerit non ieiu. nis, unde quaedam Ecclesiae consueueiarunt seria f. Maioris hebdomadae ministrare communionem non ieiunis.
Augustin. ET Isidori non dicunt esse di. uinum praeceptum , sed spiritui sancto placuisse per ApostoIos , ut in hon rem tanti Sacramenti prius in os Chiistiani minicum corpus intraret quam coeteri cibi; & ideo per uniuersum Orbem morem illum seruari. rq Unde dico tertio a temporibus Apostolorum suisse morem Ecclesiae non iumendi cibum , aut potum ante
communionem, quem postea multa decreta coufirmarunt . Ita patres, Eroncilia, quae referunt Suare . Raetoque: σ Beuarmam supra Caraι I. ric Lugo, disputation. I S. sect. a. habethr cap. Mislat 7. qu6f. . cap. Sacramenta altaras, de consecrat. distanct. I. pri. liqkrdo de consecrat. arsernetion.2. Et quamuis decreta loquantur ut plurimum de Sacer dotibus celebrantibus ; tamen Conc.
δε pr. extendunt etiam ad Laicos,& P tres generariter loquuntur , &praxis communis Fidelium sic accepit. &obseruauit. Datur ergo praeceptum E clesiasticum praemittendi ieiunium Eucharistiae, quoniam id Ecclesia potuit imponere, cum habeat potestatem tarendi leges etiam in his, quae Christus non praecepit , di de facto praeceptunia istuci imposuit in praedictis decretis, congrue quidem propter Sacramenti
reue entiam, & maiorem attentionem communicantis I ac ut inde disicamus , Cluillum fore primum fidelium B b t cibum.
428쪽
cibum. Nec obstri Christi sa n post
nam. Fuit enim specialis ibi ratio.
Quare nec alias eius coenae circumsta tias imitari debemus, ut docent Hem
Is Cum autem duplex sit ieiunium
S povum excludit ; alterum Ecclesialii-Cum , quod omnem potum permittit, di cibum etiam per modum medicinae . re vimo Got steri. σ ἀν-ms Pario Aensiti Vad Sylvestrum Euchars. 3. κα . er μαρ is ured D anam p. . e L .f. Rescia. dicentium, sulficere ieiunium Ecclesiasticum . ut quis digne
Communicet, aut celebret. Probatur.
quia cum Ecclesia praescribat hoc ieiunium . debet illud intelligi , sicut aliis ieiunia per Ecelesiam indicta , quae non soluuatur si ptione medicinae, vel
At omnino tenendum est praerequiri ieiunium naturale, ita ut quicumque cibus . aut potus in quavis minim
quantitate sub qua libet intentione me
maiorem reuerentiam Eucharistie. reo Si petas , an post minimum C,
bum, vel potum communicare sit modi tale peccatum . Zacharia MaI gus decUisn. I s. dicit esse probabilem lente uuam quorumdam s quos Brpresso nomine citat, Suar - tomo R. a Jutat son.68. Maon. . dicentium esse veniale propter materiae lauitatem, de probatur primo , quia parua materia non soluid naturale ieiunium nisi leuiter, nec Opponitur notabiliter praee pio , vel eius fini labstrahendi nimi. rum alimentum corporale fidelibus, donec accipiant Birituale r moraliter enim adhuc censetur corpus incitam tum , quam S parum pro nihilo reputatur. Probat secundo, quia parui ira materiae reddit veniale peccatum squoties dissonantia cum ratione non
consistit in indivisibili. Sed sic est in
praesenti , quia tam ex parte ieiunio, quam ex parte irreuerentiae consecuta ad communionem post cibum datur latitudo disibilantiae leuis , & grauis, ergo sicut parum cibi, vel potus esset
leue peccatum contra ieiunium natu--- βι--- -- -- - - tale, quando istud deberemr ex voto
cicinae . vel curationis, si per modum vel praecepto : sic etiam irreuerentia cibi, vel potus sumatur, impediat ex communionis post illam leuem ieiuniis
Praecepto receptionem Eucharistiae. Me S. Thom. 3. p. q. . anu A. ad 3. &communiter Doctores . Nam id Inia quibusdam Conciliis exprimitur , in
nimum se tam Musas facere ρυμ- mat , in aliis indicatur, & ita iam Ec--si allica consuetudine optima legum
interprete receptum est, ut oppostatam sententiam erroneam appellet. Sua ea Dp.seu ET PAER. uer. CVιr.3. Utpote
communi sensiui Fidelium contrariam. Uude soluitur fundamentum contra
rium , licet enim Ecclesia praescripso tit istud ieiunium , non illud indixit Melesiasticum , sed naturale propter
violationem erit leuis. IT Verum omnino tenendum est , communicare post quantumlibet minimum cibum , vel potum, qui natu rate ieiunium quomodolibet soluerit.
tracta. Resol . cum multis aliis. Pro batur primo nam hoc praeceptum non prohibet per se directe cibum . N po tum a sed communionem post levi' nium solutum , ac perinde post minimam etiam quantitatem sumptam per modum cibi, vel potus; O n minino vero semper est materia Nauissessio
429쪽
ergo semper efit mortale peccatum communicare post solutum ieiunium , quamuis in parua quantitate solutum sit; quia grauiter laeditur reuerentia Sacramenti per hoc praeceptum indicta, dum Christus sumitur post cibum, aut potum corporalem siue magnum
18 Probatur laeundo, quia licet materia parua secundum se praecise non possit ab Ecclesia prohiberi grauiter , Potest tamen, quando magna redditur in oedine ad tanificationem , sie Ecclesia praecipit sub mortali modicis. simam aquam in calicem Mitti prinmer mysterium , & inruficationem; similiter ergo naturale ieiunium praecipit ante communionem ad significandum Christium re nostrum primum cibum ; Et cum haec significatio deficiat, quoties alius cibus, aut potus
quamuis minimus ante communionem sumptus est, semper erit mortala post minimum etiam cibum , aut Polumis
Probatur tertio. Nam Eccleuae pravis, di communis sensus Doctorum fiemte raetat hoc praeceptum, ut post quemlibetetiam minimun cibum, aut Potum etiam inaduertenter , vel inuite simplum communicare non possit . ne peccato mortali. s Conatur Pas Iuua Me ars menta soluere, sed vere non soluit. Nam aliud est , an haec vel illa materia propter suam paruitatem , dc modum sumptionis violet naturale ieiunium,
de quo dicemus infra scilicet mustam, vel culicem, vel quid simile in os apeditum immissum; di aquam , quam di Dellanae putamen capit, inaduertenter deglutitam censeri traiectam, per modum saliuae , volunt nonnulli , testi
Granado terata parte controuerE. trista
dam,.quam ampliandam . Aliud est supi o ta iam violatione istiani, natin
ratas pra veram manducationem, aut
potationem, di si mumi cibi uti potus, an sit mortale communicareὸ quod
nullus, quem nominatim nouerimus, negauit , nec probabile reddunt argumenta Pasqualis. Quare censeo cum Suario, ct Diana Iupra contrariam
sententiam non esse practice probabis
xo Adprimum fundamentum προ- situm respondetur, di si paruus cibus, aut potus soluat naturale ieiunium t uitet, vere tamen soluere illud , ita vivere iam sit homo non ieiunus; unde
si tune communicet, vere mmmuniincat non ieiunus , atque ideo grauiter peccat contra praeceptum Ecclesiae. M secundum concessa maiori Mingatur minori quia licet violatio ieim j latitudinem habeata quod sit violatum abistute , vel non sit absolute vi latum, in indivisibili constitit: & eo municare post violatum ieiunium somposito praecepto, continet semper grauem irreuerentiam Sacramenti, quam tenemur euitare vi ratis praecepti.
1i TY ctores communiter duo re
quirunt.Primum estutati a cibus aut potus humanus sumatur, t lis autem est, qui non solum in alis ius animalis, sed in hominis stomacho naturaliter alterari potest, de ad ipsius nutritionem ordinari. Sumitur enim ad conseruationem , di augmcntum v, uentis, ac ut sit cibus humanus , aptus esse debetin hominis siubstantiam conis uerti per potentiam nutritium huma. nam . Ita Carai ι. de Leto de Euchari assim Issin. a. Q Secundum est, ut talis cibus, aut potus sumatur peractionem. quae Pro prie sit eomestio , vel mistis ι respiratio, vestraiectio saliuae, velo latio, vel similis proprie vero conam
430쪽
constituuntur in statu proximo, ut pol sint nutrire , quatenus humano modo deviutiuntur; & traiiciuntur ad stomaehusii via naturaliter deliinata nutritio-m; scilicet per os, palatum, & fauces. Et quamuis necessarium non sit , ut ip2 comedens ordinet illam actionem ad traiiciendum alimentum; debet ab alio fallen ad talem finem ordinari , dum per viam comestioni connaturalem transmittitur; ut contingit infantibus, Se infirmis, quibus alij per vim interdum immittunt in os cibum, aut potum . Ita Cardm.de Lugo supra .
et 3 Hinc pollunt varia dubia decidi. Primum sit; An qui deglutijt aliquid non eomestibile, scilicet ossiculum, stultru-him metalli,papyrum, cretam, ungues svel quid simile, communicare possit
.dicti,ad violationem ieiunii naturalis nihil referre,virum id,quod sumitur,nutriat , vel non nutriat, dum modo sumatur per modum cibi, vel potus; ubi significat, per modum cibi, vel potus sumi, quidquid non sumitur per modum saliuae,vel respirationis,quamuis non sit coemel tibile . Probatur secundo . Nam aqua non nutrit, di tamen impedit communio nem , ut expressit Glossarn e. hil vero.
Minimum 7.q. I. Item venenum non Ο -
dinarer ad nutritionem, sed ad destruetionem hominis,& tamen impedit comunionem. Ergo similiter quod non est comestibile, seu nutritiinim, si sumanar, impediet. Probatur tertio,quia sceminae
comedentes terram, Earbonem, argit
Iam, vel ob delaetationem gustus per modum eibi vel ad minuendum cstlo- Tempe modum medicinari non possunt inmmunieare, quia visinunt ieiunium,
Ergo nec comedentes cretam , papy rum, di similia. 24 Melius affirmant m a, Ledesma, Ludov.de S.Iuan,Ioann. de la Crur, quos sequitur Dan. Sanch. Gisia 2.π.2 3. Card.
H. Rest. I. Probatur: Nam Sacri Catao nes solum exigunt , ut nullus cibus ., aut potus sumatur ante communioneiquod Latis constat ex verbis ipsoru : Sed quod ex sua natura non est homine commit-bile,seu potabile , nota est proprie cibus, aut potus huin anus. Ergo licet sumatur aduertenter, 8c in magna quantitat , nec soluit naturale ieiunium , nec immodit subinde communionem. as Ad primum in oppositum responadetur, S.TM.loqxi de liri,quae per accidens no nutriunt ob prpuitatem mate. rim,non vero de his, quae natura sua nota sunt nutritura. Ad secundia respondetur, aquam, etsi directe non nutriat, valde tamen iuuare nutritionem, esseque pro prie potum humanum, quem Ecclesia directe prohibet ante comminionem . Venenum putat Pasivali f. c. 3 14MOα soluere ieiunium naturale , nec impedis
re communionem, quia natura sua non ordinatur in cibum, & alimen tu humanum. Mihi videtur,tetm venenum, quam medicinas, semper continem partes aliquas, que sint ex natura sua cibus humanus,& ideo soluere naturale ieiunium. 26 Ad tertium Dan. de linc a. in Da
p. aar. q. Re .s a. cocedunt,illas 'minas violare ieiunia naturale; quia comedunt terram, ut cibum, mi medicina. Pasi 1πa-Didec .R I S negat quoniam terra nun
qua est proprie cibus humaran, vel ma dicina, sed semper est elementum prisi inum, quod ab humano stomacho nota potest alterari, quamuis secundum aliquas tenues partes distandatur per to tum corpus. Card. de Lugosup. n. 32 dn-bitat,& merito, quia nunquar erra lidi est elementum purum, ut non habeat partes aliquas alterabiles ab humano stomacho. Quare post talem com exri .