Tractatus de septem Ecclesiae sacramentis praxim potius, quàm speculationem attendens, & intendens per p. Franciscum de Lugo Hispalensem, è Societate Iesu theol.æ professorem. Prodit nunc primum ..

발행: 1652년

분량: 820페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

461쪽

conditione, si communicans non apponat impedimentum. Alia esse verba cominatoria scilicet. Nisi manducaueratιδεσς. de haec continere necessitatem solius praecepti. Nam ille modus loquendi

nonnunquam significat necessitatem medis,ut cum dicitur. poenitentiam egerit ι,&c interdum necessitatem princepti ut cum dicitur. conuer veri. ris, cre*icia mimsicut paruuis Aratth. 18.Et ex diuersitate materiae discernendum esse modum significandi. Quippe

si sermo sit de re necessaria iustificatsinni, significii tur etiam necessitas naidis , ut in Baptismo, & Poenitentia; si vero

sermo sit de actionibus iusti, sola significatur necessitas praecepti, quatenus nisi iustus seruet mandata, non conseruabit gratiam,nec saluabitur.

33 Sed contra; nam imprimis in ipsis verbis affrmatutis , seu promissoriis sintis indicatur necessitas medii, siquidem

ut apta sit comparatio Saluatoris, Opo tet, ut eodem genere necessitatis, quo

Filius uiuit propter Patrem, & nos eti1 vivamus propter Cluillum i sed filius nullo modo potest vivere , nisi propter

Patremi Ergo nec nos nisi propter Chrystunt, quod est esse necellarium necessitate medii Maior igitur vis, maior proprietas tribuitur Chlilii verbis in nostra sententia,quam in opposita.Deinde damus , illum modum comminandi posse nominquam solam necessitate praecepti signifieare, ae ex ipsa materia discern duesse, quiaeo significet etiam necessitatem medii: Regula tamen discernendi non ex sola prima iustificatione sume da est, siquidem non est minus reces seria seluti conseruatio gratiae, quam eius infusio prima.Uerum iuxta superius d.π. a. talis regula potest assignari: Quoties illa verba lignificant rem unice, ac post

liue concurrentem ad salu em in eo genere, praeseserunt necessitatem med ij,

quod in Baptismo ac Poenitentia faten. tui omnes;& in Euchari itia similiter asserendum esse,ostendimus n. 32 π 3 3. Si veto significentrem, negative soluta conducentem saluti,vel non unice,quod

in alijs Sacramentis repetitur, & in o seruatione singulorum praeceptorum, indieabsit sollam necessitatem praecepti. 36 Respondent a. Eucharistiam ciliquidem necessariam in re,veI in voto. si votum sit improprium, seu commvno cum alijs praeceptis; hoc intendere α

si S. Thomas,ET Patres, quando dicunt Eucharistiam esse quo paruulis necessariam, loquantur de voto improprio, quod explicui mussupa .QO I3. O m S. Thoma q.73 ευ. . Ceterum quando linquuntur de adultis, ad quos Christi vere ba δε η. 6 diriguntur, votum plane pro prium requirunt, ut constat ex dictis nu. 27.Gr a 8 Quod autem non sit solum votum seruandi praeceptum, sed etiam a pinponendi meoium perseuerantiae finali necessirium, & causativum illius, ex ipsius institutione probauimus n. 3 o. & se quentibus: eaedem enim rationes in Eucharistia militare vidch:ur, ac in Poenitentia, cuius votum omnes admittunt

non esse solius praecepti, sed etiam m dij . Propterea sorsan A iis, asseruit, in omni sententia stultissimum esse doc re, quod Sacramentum Eucharistiae non sit magis necessarium,qiram ieiunium.

Non approbo notam videtur ante nonisn: hil pietati di num aflarere, non esse magi S necessariam per Getierantiae finali sumptionem Eucharistiae, qua cibi ma.

teriasis,cuius etiam sumenci datur prPceptum naturale;posse verba Io. 6. non minus in qualibet re praecepta, vel in cibo materiali , quam in spirituali verificari,siquidem ciuuslibet praecepti votu,&obseruatio requiritur aeque per accidens ad spiritualis vitae conseritatione.

37 Respondent 3. metaphoram cibi

non esse tenendam in omnibus. Primo, nam vita naturalis necessatio patitur ab agente cotrario, nec reparari potest

nisi permitrimentum: At spiritualis vita non patitur detrimentum nisi per liberam actionein,& ideo nec paruulis, nec item adultis est simpliciter necessarius, cibus extrinsecus, sed peractiones liberas virtutum , quae sunt alimentum ani- Dd ε mae .

462쪽

Liber IV. De Euebarissia.

mae, conseruari potest, & augeri vitae spiritualis.Seeundo, nam etsi cibus sit cor. pori necessarius; quando plura suppetiit genera ciborum,non est hic, vel ille definite necessarius.Sic isitur spiritualis vita cibum habet viil .ssimum in Eucharistia, simul tamen habet alios in actibus virtutum consistentes , quibus suificienter nutriatur,& conseruetur. are licet cibus Sacramentalis utilissimus sit, non est necessarius simpliciter .

tione dici poterit, nec Baptismum , nec Poenitentiam csse Sacramenta necessa via necessitate media simpliciteri quoniacsiectus illorum pote liperco ritionem obtineri,sicut in lege veteri,cuius emcaciae nihil sit derogatum in lege noua. Sicut ergo Tridentinum a simi ef. I .c.q. reconciliationem peccatoris iam'a Ouia tribui contritioni sine Sacramenti voto,uod includitur in illa, rationemq: redit Suare: to. 4.dMP. ITAI 3 π.7. UT I O. quia tale Sacramentum non solum cilpraeceptum sicut alia, sed est per se in m. tutu in ad remissione in peccatorum ta- quam medium necessarium ad tale ct

lactum: Sic in praesenti dicimus, a iliasiufficientia coseruationi gratiae poli institutionem Eucharistiae non dati sine

voto proprio ipsius,quod in cotritione, vel dilectione Dei clauditum, quia talo Sacramentum non solum eli praeceptu, sicut alia,sed est per se institutum ad co- serendas animae vires suffcientes gratis conseruationi,tanquam medium neces.sarium ad talem e flectum. Vnde non sunt scparabiles in Eucharistia necessitas praecepti, S mediti sicut nec in Baptismo, vel Poenitentia. Dein

de licet actus virtutum augeant muri tortu gratiam, non tamcn merentur de condigno noua gratiae prquenientis an-xilia , nec ipsi fiunt sine talibus auxiliis, quae dicimus quoad lassicientiam dari. Propter Eucharistiana, vel eius votui . Propriit. Quare nullus est cibus animae, qui perseuerantiae finali sufficiat, & non prςbeatur ab Eucharistia, ut sub figura ligni vita dictum eis.NAm. 18.39 Pro cuius maiori declaratione n . to I merseuerantiam finalem esse gratis consemationem usq; ad vitae finem, siue longo tempore duret, siue breui pertit

gat ad mortem Requirit autem ex parte hominis, ut omnia peccata mortalia caueat, omnia praecepta grauiter obligantia seruet: ex parte vero Dei requirit tum influxum super naturalem ad gratiam cssicienter terminatum; tum excitationes gratiae supernaturalis, quibuς homo cooperando perseueret. Et quida haec auxilia etiam quatenus sussicientia, non sint naturae debita, cum sint supra naturam, sed gratis impenduntur , et lire spectu gratiae iustificantis debitua . llioddam congructi ae sortiantur,ut ponsit iustus conseruare gratiam semel acceptam. Sunt enim c auxilia gratie prsilenientis omnibus iustis necetiaria, tam ut actu Perseuerct, quam ut possinti Mi seuerare;prScisc tamen considerata, quatenus dant potet latem perseueradi , communia fiunt omnibus, quatenus interdum addunt cuicaciam perseueran

di, sinat speciale donum prorsus indebis tum ctiam iustis.Sic tueminum se C. G

xilium requirit, ut iustificati possint semirare mandata , & finaliter perseuerare; quod, ut possint,omnibus detur, S a cooperantibus cilicax reddatur.

o Noto a. auxilium sui Eicien ς dupli citer dici,vel excluliue,quod dicitur suseficiens tantum, & excludit essicaciam, quatenus in sensita composito nunquam sortietur cffectuim, vel prsci siue,quod di -cit solum tensum diuitum, S prscindita sensu imposito cum cooperatione, vel cu eius negatione: Quapropter nec

includit ut sic e dicaciam reduplicatiue , nec illam excludit; sed jecificatiue nonnunquam erit esecax, interdum sum- ciens tantum'it quidem intra latitudinem sussicienti et quidam auxilia sunt infima, qui dant prς cise posse, quamuis cum magna dissicultate morali; quς da uberiora dant etiam facilitatem potentis maiorem, di maiorem, quo fuerint ab intrinseco potentiora.

463쪽

ciput VIII.

a Noto tertio duplex auxiliorum genus ad finaliter perseuerandum impen. di. Quaedam sunt intrinseca per illultra.

tionem mentis,& inspirationem voluntatis , aut excitationem alterius poten tiae. Quaedam sunt extrinseca, quando citra nostrum consensum diuina prouis dentia praecidit occasiones, auertit ten lationes,& mortem inducit tali tempore,quo tultus in gratia discedat. Ita Sua-

uerantiam finalem in pueris decedenti.

bus post Baptismum elle donia Dei spe .ciale constans his a ciliis extrui secis di. uinae prouidentiae. Similiter igitur in adultis haec auxilia cxtrinseca pertinent ad donum perseuerantiae finalis, timia quatenus reddunt illam nobis possibilein praecidendo tentationes , quae supinrarent nostras praesentes vires; tum quatenus reddunt illam emcacem inducem domortem, quando sumus in gratia . Fiaelio Drus p inquit Apostolus I. C

prata, quod potestir, sed factet etiam cum tentatrone prouentum alij legunt exitum ut possitissu sinere. Vbi duplex istud genus auxiliorum indicatur. Nam si Deus telitationem permittit , plabet Internas vires, quibus illa m supera cum prouentu possi nus; sit non vult in-zernum auxilium augere , tentationem auertit , vel eius vi in temperat , aut

etiam tempus bellandi inducta morte concludit . qi Iam igitur noto quarto , iuxta nostram sententiam donum perseuerantis suffcientis esse semper effectum Eucha rilliae,quatenus auxilia sussicientia, quae requiruntur ad conseruandam gratiam, non dantur, rusi per Eucharis iam saltem in voto, quod implicite continetur vel in contritione, vel in Iegitima receptione Baptismi, seu Poet,itentiae. Sicut .nim ibi continetur votum recipiendi Sacramenta necessaria, seruandiq; praecepta; sic etiam votu implicitum com-

unicandi , quoties instet praeceptum

communionis.

Et sicut illud votum Baptismi , vel

Poenitentiae potiriue concurrit ad primam laetificationem, quatenus directe per se mouet Deum ad dandam primam gratiam , quoniam cst votum me

dii causantis per se primam iustificationem; sic dicimus illiid votum Eu,

charistiae posititie concirrrere ad conseris uationem gratiae; quatenus directe m uet Deum ad dandum auxilia si cie tia, qui b. gratiam consentare possimus usque ad finem vitq;quoniam est votum medij causiantis per se moraliter largi tionem talium auxiliorum. Nec obstat,hge auxilia sufficientia deberi grati φ ut

dicebamus num.396 nam etiam tu ibit catio debito congruentig debetur con tritioni , cui tamen non datur nisi per

votum Poeni telum. Flac intendit noli raquarta conclusio posita nu 26. Hoc eius

fundamenta contendunt.

y Hic infallibilis effectus Eucharis igcopiosior impenditur , quando cum sum cientia coniungitur auxilioriim es ficacia, vel extrinseca prouidentia mor tem inducenseo tempore, quo iustus decedet in gratia: Quamuis enim au. xiliorum estieacia non sit effectus intui. litatis Eucliaristiae, sicut nec alterius S

cramenti; tamen quatenus non daturessicae a secundum communem no .strae societatis sententiam line sumeten tia prςcisiva superius exposita numerosso. quam Eucharistia confert in saltibi. latet, siue per auxilium intrin secum, si ue per extrinsecum, omnis sit nul es Scacia , quae gratiae conseruatiotiem, tiactualem perseuerantiam prεbet , este Scius Eucharilliae, quae vel in re, vel in voto proprio causat insallibiliter a xilia sussicientia reduplicatiue, qua te nus talia sunt praecisiue; reddunt O iustum simpliciter potentem perscue rare, seu conseruare suam gratiam habitualem i & quamuis non causet in saltibiliter essicaciam , non illam ex

eludit; sed quoties auxilia dantur e Gcacia reipsa , saltem specificative princedunt ab Eucharillia secundam ratia dem essicac u .

464쪽

Liber In De Eucharistia

Itaut omnis nostra susscientia ad perseuerandum sit a Deo per Eucharistiam

reduplicatiue, quatenus dat potentiam simpliciter perseuerandi: Omnis autemessicacia perseuerantiae sinalis , vel non finalis , quae simul cum potentia claudit actualem perseuerantiam, sit ab eadem Eucharistia specificative. η Dices I. Haec auxilia vel sussici . tia, vel eti m emcacia non sunt neces.saria simpliciter ad salutem ; ergo licet Eucharistia positive causet illa , non est necessaria necessitate medij. Probatur antecedens, nam siquis paulo postprimam iustificationem moriatur, non indiget ullo auxilio ad euitanda peccata lethalia tam breui tempore, quo nulla fitatio contingat, ut supponitur. Ergo non est simpliciter necessarius talis es- sectus Eucharistiae. Respondetur, quoui&breuissi no tempore, dum homo com pos sit sui, posse peccare lethaliter, ac subinde indigere potentia vitandi peccatum, quae regulariter datur per aliquam illustrationem, ela inspirationem intrinsecam. Verum admisso casti qui

rarissimus erit) quo post primam iustificationem adultus mox sensu priuetur,d moriaturridicimus, illud austium extrinsecum, quo diuina prouaeetia moditem intulit tali tempore, vel sensum ademi Geffectum per se filisse communionis in re, si praecessit, vel eius voti , quod in praecedenti contritione, 'et attritione cum Baptismo, siue Poenitentia contentum fuit.Hoc enim auxilium ita fuit emax ad perseuerandum finaliter, ut etiam fuerit sussiciens praecisiue iuxta dicta num. o. & ut sic te sponderit Eucharistiae,vel eius voto directe. 6s es a totus iste cocurius Eucharbiliae, ac auxiliorum eius non innuit ii

tautem positive, sed inda recte, scilicet

remouendo prohibenS,nempe peccata, quibus extingueretur gratia iustificans. Ergo propter ilium concursum Eucharistia non est necessaria necessitate me

diis. Consequentia patet ; nam ideo

praeceptorum obseru alio non est nece secuta necessitate medio, nec votum set

uandi praecepta concurrit positiva per se, sed indirecte solum ad salutem; quia

concurrit solum remouendo prohibens, videlicet peccata mortalia, quae tolleFrent gratiam habitualem; igitur identae tit in E acharistia. Primum antecedens probatur; quia totus Eucharistia con. cursius, & auxiliorum eius per se directe tendit ad obseruanda praecepta, tenta tione', vincendas: Sed haec omnia directe tendunt ad euitanda pescata, Unde sequatur indirecte contem alio gratiae . krgo concurrit Eucharistia solum indirecte ad salutem. . vii Rusipondetur negando primum . antecedens, ad cuius probationem dicimus imprimis, votum scrvandi precepta non concurrere positi per se, sed indirecte solum ad salutem, quatenus voluntatem nostram auertu ab afiectu peccandi, ac subinde tollit impedimen. lum,quod poterat nobis subesse . Delim de dicimus, ipsam victoriam tentationum, & obseruatioocm praeceptorum concurrere patiter indirecte; nam singulorum obseruationi diuisiue non annexuit Deus perseuerantiam finalem etiam suffcientem Obseruatio vero prς

ceptoriIIn omnium collective continetiam ipsam perseuerantiam finalem , ac

proinde non potest illam causare, sicuti non potest causare se ipsam. At Eucharistiae, vel eius voto Deus annexuit collectionem omnium auxiliorum sufficientium,quibus omnes vincere terit tiones, omniaque princepta grauiter obligantia collective seruare possimus

usque ad vitae finem. Hic autem auxilieriim concursus, &per consequens Eucharii liae vere moraliter directu comcurrit ad conteruandam gratiam. Sicut

si paucis hominibus debilibus. & inermibus, qui vehementer oppugnati requirent eurtare mortem, aliquis praebe ret arma, vires, cios, quibus se tueri

possent, vere direretur iste directe moraliter conseruasse vitam illorum ; α suppetunt exempla similia. 47 Adhuc noto s. lassicientiam auxiliorum praecisiuam,quae respondet inla I sibi.

465쪽

Iibifiter voto communionis implicito eum hoc dumtaxat extendatur ad co . muniones debitas sub praecepto , &sit infirmum in ratione voti propnj) dari per auxilia gratiae praeuenientis infima in eo genere , adeoque debilia , ut dent quidem posse simpliciter perlauerare ;vix tamen impotentiam moralem excludunt i Sic enim manet cum tam exiguis viribus perseuerantia distici lis , ut vix moraliter caueri possint praesertim longo tempore) cuncta peccata morta lia

Hoc intendit nostra. Tertia concluso posita nu. 23. Hoc omnes Doctores fatentur. Per frequentiores autem communiones dantur auxilia frequentiora, dantur robustiora non solum intrinseca, sed extrincia, quibus per obiectorus , subtractionem minuitur sensus in mini mis, oc per internam inspirationem tol . litur in grauioribus consensus.

Ideo Petrus de Soto de Euchar.ω2.9.cr Valentia rom. .a p. 6.quef. 8 punct. . censent, teneri nos communionis praecepto, quoties grauiores tentat sones, aut persecutiones insurgunt. Sicut enim tenemur semere materialem cibum ,

quando vira coiporis ex eius defeetu periclitatun,sic et tortiori tenemur vitam animae cibo caelesti fouere,cum pruden ter timemus lapsu ex infirmitate. Quip pe teile Cypriano φs.s . Mens descit,

quam accepta Euchara Da non eragri .

Addi potest , vel quam votum explici tum Eucharistiae quod est sipiritualis communio non accendit . Et quidem

t c. q.num. l. Bonacrna de Sacrament.

disp. Α q.7. punct. I.num. Io. fatentur obligationem, sed aiunt, non ex praecesto communionis prouenire per se, sed per accidens ex precepto virtutum quae per illas tentationes oppugnantur.

Nostra nihil refert unde proueniat obligatio, dum constiturum nobis sit, eo tempore dari talem obligatione mcOmmunicandi, ne deficiamus ex imbecillitate. Sicut,& praeceptum orandi fatetur

ibi Doctores;& quidem ad orandum,&ad quodlibet opus bonum, quo malu

auxilium impetretur, praerequiritur etiaauxilium, & hoc dicimus per Euchari. stiam eonferri . Quare tanto maior erit obligatio communicandi , quanto gra. uiores tentationes increscunt , inquit Petrus de Soto Dyra. 8 Noto demum sexto,cum Caret.t 3. par. η p.73 .art. 3. σSoto in q. dist. 8. . q. I. art. 3. necessitatem Eucharistiae lapius suppleri per eius votum explicitu, . aut saltem implicitum, quam necessitatem Baptismi vel Poenitentis:Cuius disserentiet rationem ego sumerem ex maiori excellentia Eucharistiae, cui maior reuerentia debeatur , maior puritas. maior attentio. Quare cum talis, ac tanta disipositio facile nequeat haberi;ne cogente necensitate restaurandi vires spirituales,cogerentur fideles indigne quandoque communicare, voluit Christus, voluit Ecclesia non nisi raro sub praecepto diuino, vel humano Sacramentalem commv. nionem indicere . Ideo siquis post acceptum viaticum in articulo mortis com misit mortale peccatum , quamuis do.

la , verb. communia. num. 18. S gnificent teneri, rursus conam unicare; probabilius .

vel effectus praecedentis communionis sublato peccato per Poenitentiam, reuiuiscit, vel per votum Euclia iist: ae debito tempore recipiendae in ipsa Poenitentia contentum auxilia conferuntur ad per seuerandum sufficientia. 9 Iam facile scindamenta contrariad cuntur . Ad primum negamus impii. m s aut horitatem negativam Concili rum, & Patrum; nam ut vidimus, saepe necelli ratem exprimunt Eucharistiae . Deinde fatemur, saepius Patres meminisse necessitatis Baptismi, ac Poeniten tiae,quam Eucharistiae, cum de reali re-'ceptione Sacramentorum loquuntur s

propter id, quod nuper dicebamus. Μ

466쪽

sus enim fideles saluantur sine comis munione realisuam sine Baptisino, vel

Poenitentia realiter receptis, quia mul to plura requiruntur ex parte recipientis, & ex parte ministrantis ad hoc Sacramentum, quana ad alia duo necessa ria: Nullum tamen adultum saluari credimus sine voto proprio saltem Eucha tistit positiue concurrente ad eius fia,

lem perseuerantiam. so Ad secundum fatemur,gratiae conseruationem, vel actualem perseuerantiam non esse insallibilem effectum Eucharistiae, sicut nec auxilia peculiaria , quae singulis Sacramentis iuxta peculiares ipsorum fines correspondent, suntemcacia semper, ut tradunt communi tςr Doctores. Dicimus vero,potestatem perseuerandi per auxilia su uicientia coinseruationi gratiae , quantumuis breui tempore, conserri per Eucharistiam, vel eius votum proprium , ut ostendimus supra n Mn. 4 Nec alia opera bona fiunt sine priuijs auxiliis per Eucharistiam

collatis, nec impetrant auxilia uberiora nisi supposito Eucharistiae concurse, ut saepe dictum eli. s i Ad tertium patet ex proxime di- his nu. 8.quamuis enim infirmus post

viaticum peccans mortaliter,uidensque cito finiendam esse vitam suam, habeat animum numnuam communicandi sacrametaliter; simul tamen habet votum implicitum communicandi tempore

debito,si supervixerit , & hoc supplet esse

sectum Sacramenti . Sicut etiam potest habere propositum numquam confitendi peccatum illud, si videat,non adesse consessarium , nec adiuturum, dum vixerit,& nihilominus iustificatur per votum consessionis. Ad primam confirmationem Pa

xet ex diciis m. a. Nec enim auxillas cientia possunt omnia cadere sub metitum de condigno , vel de congruo, cum ad ipsum meritum prae requiratur auxilium; solum ex congruetia quadam debentur gratiae iustificanti, quod non obstat, ut dentur per Eucharistiam , aut

eius Votum.

Ad secundam confirmationem re sipondetur, decreuisse Deum, vires ansemae sum cientes ad perseuerandum per hoc medium Eucharistiae conferre; d num tamen speciale perseuerantis finalis actualis stuperaddi praedestinatis ex

speciali prouidentia pretaeitinantis. st Ad tertiana confirmatione respondetur,Melchiadem ibi vel excludere δε-lum Sacramentum confirmationis de quo loquitur ta quam non necetarium mox decedentibus post Baptismi recraptionem; vel loqui de pueris ante rationis usum decedentibus, quibus nec con firmationis Sacramentum, nec Eucharistia, vel eius votum proprium, nec a xilia necessaria sunt. Nec excludit Pontifex a regeneratio

ne,quam per se saluare dici s tum Eucharistiae in adultis,sicut nec votum Ba pii sirit , vel Poenitentiae secludita rege nerationis pecca toris , quae fit per con tritionem . Quippe regeneratio per se saluat , quatenus per se continet votum necessarium saluti; nec minuit dignitatem Baptismi, veI essicaciam gratiae bapti sim alis,quod gratiae priuenientes,qui

dabantur olim titulo circumcisioliis,vel ex prouidentia communi, nunc dentur per votum Eucharistiae, quod in ipsa receptione voluntaria Baptismi contineturi, sicut nec diminuta ruit emcacia co- tritionis,quae iustificabat olim sine voto Sacrametati, nunc vero non iustificat ni, si per votum Sacramenti, quod continet, ut dicebamus ni . 38. Potius excedit

gratia bapti simi gratiam circumcisionis; quatenus haec dabatur solo titulo Circumcisionis; illa datur non solo titulo Baptismi, sed etiam Eucharistiae , cuius votum Baptismus continet i ideoque datur multo frequentior,& uberior.

467쪽

me praecepto diutuo est

i P oquimur de communione laica, . quae fit propter precisum usuuia Sacramenti,de qua sit. CAP. IX. QUAEST. I.

T Rima sententia negat. Tenent illam

P ridis . II 3. I.Probant,quia tale prae ceptum nec traditione constat, nec habetur in scriptura. Nam id Ioan.6. Nise manducaueritis, παputat nisse dictum de manducatione per fidem,& spiritu Ii. Verba vero Lucaa. Hoc facite νn mea commemoratιonem. Vel ad solari Mini liros dirigi, qui consecrare iubentur, ut at is recipiant,si velint; ve, praescribere selum communicandi finem; sicilicet in. tentionem ibi commemorandi Domi nicam passionem. x Anirmat lec da sententia iam cinmunis,& omnino tenendassuum mutato consilio secutus est GThom. 3.p.quasgo. artic. II. Gabriel etiam ς sequuntur

q.dicat, nullum hoc tempore Catholi cum docere contrarium. ιι . Probatur ex urbis Io , His manu cauerit13, quae Patres inanimes de S cramentali manducatione capiunt, vividunus cap.8 R. 13. di saltem neceta, tem diuini praecepti sonare, contextus ipsemodusque loquedi satis ostendunt inon .n. potest illa conditionalis esse v ra , nisi talis manducatio sit sub diuino praecepto necessaria,siquidem alias non manducans posset simpliciter vitam habere. Quare nullus eorum,qui capsel.6. Ioannis de cibo sacramentali capiunt a hactenus negauit Veste nisuio price, plum huius Sacramenti diuinum esse.

Confirmatur ex vel bis Luc. 22. π T. Coranth. II. Hoc facite in meam comm

moratronem . Nam Apostoli tunc non sacrificabat, sed communicabant dumo taxat i di inde colligit Trauentinams s. 13. c.2. prycepisse nobis Dominum Micharistis sumptione in sui memoriam Vnde satis dimamur suadamenta comatraria.

CAP. IT QUAEST. II.

. . . . . . l

cum personas obliget hoc praceFέμ-δ . 3 DAmulos, di amentes, qui num. 1 quam habuerunt rationis usum, hocprecerio non teneri selinit Triden

tinum. hs.1 1 .cap. ,σcam . Amentibus varo, qui rationis compotes antea suerant , quomodo dari debeat viaticum in

Pueros item consessionis capaces hoe precepto teneri pro mortis articulo, Δ.

nisi de se fatuis, de Neophytis, duas instruantur, quantum fieri possit,ut in

munis omnibus est e Mam huius prece Ut verba generalia sunt:Ergo quicum nimi capaces Eueliatiliis recipiendet in. xta superius dicta G.s. .a & s. tenentur ad illam recipiendam,quoties urget hoc diuinum prsceptum: squidem lub eius verbis comprehenduntur,necest speciniis exceptionis ratio. ἰ

6 Restat nonnulla dissiciatn: Annon bapti Dissili od by Corale

468쪽

baptizati, siue fideles sint, ut Catechu- hoc praeceptum promulgauit Caphcr- meni; siue sint infideles, teneantur hoc naitis, quorum plurimi non erant ba praecepto p Prima sententia negat. Te- ptiZati, di tamen omnibus dixit, Nisinent Soturan q. distinc. I 8. qu. I. artrc.3. manducauerim. Ergo ligat hoc praece. Sochezo lib. I. Decal. cap. 2.num. Iς.Pι- ptum etiam non bapti atos.

reianus,s Nams, quos sequitur Bona- Confirmatur secundo . Nam qui sunt cina de Sacram.ῶθμt.4.q. I.punc. 3.n. 4. in peccato mortali, non possunt licite Probatur,quia sicut Bapti simus est ianua communicare,nihilominus ad commu- Sacramentorum omnium, sic etiam est nionem obligantur, non ut existentes infundamentum obligationis eadem re- peccato corri municent, sed ut dignam cipiendi; quare nullus ante Baptismum poenitentiam agant, & sic digne com- obligatur ad recipiendum aliquod Sa- municent. Ergo similiter non baptiχati cramentum praeter ipsum Baptismum, tenentur ad communionem, & conse- sicut nec tenetur ad ieiunia, vel ob scr- quenter debent se reddere capaces ad uationem festorum immediate, quam- digne communicandum . uis debeat per Bapti simum ad Ecclesia 6 Ego censeo, potuisse Christum obvenire,ac eius prςceptis subdi. ligare non bapti Eatos immediate ad Confirmatur primo. Nam qui vovit recipiendam Euchariam, cum sit Do Religionem, peccat contra votum, si minus omnium :& de iacto pro mortis non ingreditur eam, non tamen peccat articulo cunctos adultos obligasse ad contra praecepta Religionis, quamdiu communicandum; ita ut teneanturba, non est Religiosus;alia siquidem est O, ptiZari tunc temporis, eo quoque titu ligatio suscipiendi Religioner alia ser- lo,videlicet ut sint Eucharistio capaces, uandi prscepta Religionis, ad quae per de in hoc sensu veram esse Iecundam illud prius votum non obligatur imme- sententia m. At extra mortis articulum

diate. non mihi videtur improbabilis prima

Confirmatur secundo.Quia licet ver- sententia; quia vix assignari potest tem-ba prscepti generalia sint, capienda ta- pus determinatum, pro vo tale praece-men sint iuxta naturam Sacramenti, plum obliget immediate non baptiza- quod ad sui receptionem supponit per- tos: Quapi Opter extra talem articulam bonam baptiaatam . nunquam determinate peccabunt cotis Secunda sententia communis as tra praeceptum diuinum communionis: firmat. Ita Suareet tom. 3 AU issest. 2. Et quidem contra praeceptum Ecclesiae Vadavea. dίρut.2 .ea. q. Coumch. φ3o. determinantis tempus illud ad annuamnum. 93. Regma dua lib.29.n. 78. Carin. communionem non peccat , qui non- de Lusto disputat.6.num. II. qui subinde eum est Ecclesiae subcitus. censenta adultum non baptizatum de- 7 Dices,determinationem Ecclesiae, rebaptirari, ut communicare possit, quamuis non obliget non baptizatos alioquin peccare dupl:citer,contra prae per modum humani praecepti sicut ob ceptum scilicet Baptismi,& contra prae- ligat Baptizatos posse tamen illos obli- ceptum communionis. I'robatur,quia gare per inodum conditionis ad diui. praecepta diuina generaliter prolata nu in Prsceptum requisitae; na in ad hoc omnes capaces obligant, cum omnes non requiritur iurisdictio ponentis con-

diuinae potestati subdantur; Sed hoc di- ditionem, quasi Christus praeceperit co- uinum praeceptum generaliter stat pro- munionem pro eo tempore, quod delatum ad adultos, & non baptizati ca- terminauerit Ecclesia sicut si Consessa- paces sunt illius saltem remote , siqui- rius imponat poenitenti ieiunium illis dem si velint baptizari,possunt illud lin- diebus,quos Medicus designauerit; Meplere.Igitur obligat etiam illos. dicus nec habet iurisdictione, nec exer. Confirmatur ptigio . Qisa Christus. cet illam,quando designat.vos,vel illos Dissiligod by Cooste

469쪽

caput Ixdies. Resipondeo,ND quidem hoc pro

habiliter Mineri s verum communis sententia docet , illam determinationem esse praeceptum Ecclesiasticum in

positum fidelibus f utique baptizatis γ

quos ipse textus alloquitur tu ca.ditriu/quesexus de Psmi.Gr remis. nec ad non baptizatos etiam per moduin conditio. nis extendi; sicut nec praeceptum consessionis annuae simul impositum extemui potest. 8 Ad iundamentum primae sententis

risipondetur,licet non baptizati sint immediate capaces Eucharistiae, posse tammen ad illam immodiate obligari, quatenus Christus supremus legislator Obligat illos , ut saltem pro mortis articulo reddant se capaces Eucharistiae recipie- .Exemplum autem ieiunij,vel ob seruationis festorum non est simile; nam horum praeceptum est Ecclesiasticum,& ita ligare non potest nisi subditos Ecclesiae, Ad primam confirmationem resipondetur , illum nondum ligari praeceptis Religionis,quia non est subditus Praelati pricipientis, solumque ligari voto facto ingrediendi Religionem . At in nostroeastu datur iam Eucharistiae praeceptum latum a Christo , qui potest etiam non haptizatos obligare. Ad secundam confirmationem late

mutaverba sic esse capienda.Hoc tamen non tollit, quin non baptizatus oblige tur ad recipiendum Baptisinum tum ratione sui, tum ratione communionis. Sicut peccatorin Paschate tenetur confiteri , tum ob praeceptum consessionis, tum etiam ob praeceptum commulat

s Petes, si eatechumenus bona, vel mala fide debito tempore recipiat Eucharistiam,an satisfaciat praecepto diu, no; sicut baptiratus communicaminis peccato mortali satisfacit praecepto comunionis i Negant, di bene Saarati σν M.quet. βρυ, cy rcn.de Lugo numao. quia praecipitur communio Sacramentalis, & communio Catechumeni

latum est materialis, ut ostendimus Μ.

. num. . communio vero peccatoris

est sacramentalis,quamuis non sit spiritualis, ut diximus ibi νμ. .Simile potest afferri de Sacramento Vnctionis. quam si suscipit periculose decumbens in statu peccati, verum recipit sacramentum,& impleuit eius preceptum , si detur

nec potest in eodem morbo rursus iIIam recipere. Verum si vere non erat moribundus , quamuis esset in gratia, non recepit verum Sacramentum, & ingra. uescente morbo tenetur illud recipere.

Quando praeceptum iuinum comm mones obliget f

io I Istingui potest obligatio per se,

ac obligatio per accidens: de hac diximus casta.πηm. T. nam per a cicens obligamur ad communionem, quoties iudicamus , illam esse necessariam simpliciter ad resistendum alicui

tentationi, vel ad euitandum mortale eeccatum, sicut etiam tenemur ad alia similia media . Nunc agimus de obligatione per se, quam consequenter non . admittent, qui negant praeceptum diuinum commum is relati supra num. I.

Verum inter illos, qui diuinum praeceptum admittunt, Caut anus , Hactoria, Paladanus apud Suanum tom. .d 68.69.

volunt, obligare semel in vita du. taxat: Vnde colligunt, si quis iam semel

in vita commmicauit, non obligari di. uino praecepto ad communicandum in articulo mortis. Probant, nam praeceptum affiniatiuum per unum actii sus

enter impletur.

ii Dico tam tu primo, diuinum princeptum obligat ad communicandum saepius in vita. Sic tenet iam communis sententia.Probatur,nam hoc veramentum institutum est per modori cibi concurrentis ad sipiritualem sui tritione; Sed necessitas cibi materialis postulat repe-comextin s ad reparandum Φd, quod actione continuatiui caloris dze ditur. Ergo proportionaliter Eucha ri. ti e

470쪽

ristiae necessitas,eum sit cibus spiritualis, genu. - ni tu , NM Wo- postulat repetitas sumptiones ad reparandum id, quod continua fomitis im. pugnatione deperditur, aut debilitatur.

non abstulit r Editio tamen Matritensisse habet. da in Pasi ha commumcasuri

alia,quos sequitur Rona a d O . u. I. iuxta quamdam editionem dicebat. Si punit.tinum.ου. Praeceptum erat Ecclesiasticu in coinua is si petas, quotieς, εc quando sit im- nionis in articulo mortis, non esse moris Sendum hoc praeceptum SuareΔθpra, tale peccatum illa ex negligentia omit- Bonaema rum.y.eensent,id diiudican tere . In alia editione dicebat ablatuae, dum esse prudentis arbitrio, videriqueis non esse mortale communionem omit-

peccare lethaliter illum, qui per duos

determinasse tempus, sed reliquisle determinandum , non tam singulorum attere in articulo mortis ex negligentia . Tamen utrumque sublatum est per Expurgatorium Hispanicum anni I 672. i Dico secundo, prςcepto diuino imnemur in articulo mortis comunicare, quamuis in Patara comunicauerimus , Ita Durandus, Gabrael, uterque Sotus .

hitrio,quam Ecclesiae designatione,quae quos sequuntur Suare a ue'Bonac. proinde semper curauit , ut hoc Sacra' supra. Rιchardus, Paragianus, Hurta , mentum saepe sumeretur a Fidelib., illos Groado,Praepositus, quo equitur Diacoetendo, si quando negligentiores es' na parietara Res O CV paris. tra .sent demum precepit communionem 3. Refol.42. Couinch qu6.8o. num.' . crannuam in Paschate, qua sussicienter 98. Henr2uo. lib.8. cap. . Reginaldaib. impletur diuinum praeceptum commu- 29 7 m.6'Graira commumter. Proba.nionis extra mortis articulum , ut com- tur ex antiquissimo Ecclesiae more muniter fatentur Authores relati. inimicandi moribundos, quem in mul-Posita si quidem Ecclesiae determina. tis Concitus commendatum, & vi v tione, iam Edeles tenentur non soluuia mitissimo receptum filisse, testatur Tri. Ecclesiastico . sed etiam ex diuino dentinum A.6. retinendumquo praecepto,quod licet eis non determinet tempus,obligat ad talem frequentiam , qualem Ecclesia determinauerit. ra Circa mortis articulum quidam nullam agnoscunt obligationem prςcepti stripti, sed solam Ecclesiae consuetudinem, ita tamen ut siquis in Paschate

communicauit,& in articulo mortis noex contemptu, sed ex negligentia com munionem omittat, non peccet mortariter l, quia viaticum non cline litas Sacramentum,ut ipsi putant;& illa consuetudo non videtur amplius obligare, quam sub ramali. Sic docent mctoria in sum.πumaria amerota, ET Gωσι apud Bona insupra uun a .& Antiquiores ali, citantur. Sa verbo Euehamstia num. I .sic ait. Qui in Pascha commuricoit, si inaint culo mortis non communιce: ' negis sere decernis. Cum autem talis consuetudinis principium ignoretur, prudenter colligitur, illam ab Apostolis derivatam, di ex diuino praecepto natam fuisse. is Confirmatur primo. Ex cap.de m. 26.q.6.ubi decernitur,ut cum his, qui vi. ta decessuri creduntur, antiqua lex seruetur, nimirum ut necessario viatico nodestaudentur. Ecce textus & antiquam legem commemorat, & sundamentuR ipsius nempe necessitatem viatici, quae proueniat ab eius institutione. No enim vocaret viaticum necessarium, nisi iam

ex institutione supponeretur necessatiusaltem necessitate praecepti diuini. Quippe numquam lex humana vocat absolute necessarium , quod ipsa sola praecipitinec bene redderetur pro ratione

SEARCH

MENU NAVIGATION