Tractatus de septem Ecclesiae sacramentis praxim potius, quàm speculationem attendens, & intendens per p. Franciscum de Lugo Hispalensem, è Societate Iesu theol.æ professorem. Prodit nunc primum ..

발행: 1652년

분량: 820페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

471쪽

ne tieeessitas proueniens ex eodem, vel ex simili lege Canonica. Ergo debet intelligi deii cistare,quae proueniat aliunde scilicet a legediuina. Confirmatur secundo. Nam ex insti. tutione huius Sacramenti per modum cibi colligitur , ut vidimus, obligatio illius inrendi, quando necessariu inputabitur: Numquam autem potet tesse magis necessarius hic cibus ad firmandum animi robur , quam in articulo mortis , in quo maxime periclitatur aeterna salus,& imminet ultima lucta , qua decer natur mors,aut vita perennis. Ergo possumus ex eadem institutione colligero communionis obligationem pro tali tepore, quod subinde diuino praecepto definitum non subiaceat Ecclesae dispositioni, ut notat Suarsu't 6 Hinc fit r. Doctores primae sententig , si semel admittant vllum commuis nionis praeceptum pro mortis articulo, vel saltem consuetudinem,quae prscepti vim habeat,parum consequenter adde. re,non esse mortale,quando sine cotem. ptu per Qtam negligentiam omittitur talis communio: cum enim materia sit grauis, & ad animae salutem valde eo ducens,obligatio grauis erit, ut probant Suare ,er Raeqv.fit 1. iam sine temeritate negari non posse praeceptum communicandi pro mortis articulo, ut asso

charier. 2.q. Φnu.η. Nam cipe Concilia praecipiut, ne morientes sine viatico de . cedant, & praecipue Tma. Apriretιnem dum omnino fautarem hunc, cr necessa. rium morem statuit.

Dices, si priceptum diuinum obligaret ad communicandu in articulo mortis, non posset Ecclesia moribundos priuare communione; cum tamen interdualiquos in poenam delictorum priuarit. Respondetur, clesiam certe posse minrientem communione priuare iustis de

causis,non quidem tollendo praeceptum diuinum, sed morienti tamquam indigno potestatem adimendo communiis candi; Sicut Iudex prohibendo reum cibo tollit ei potestatem conseruandi ubIo. Lugo vi Sacramnnu

iam, ad quod iure naturali tenetur; de facto tamen numquam Eeciesia generaliter tulit talem legem, imo quaedam statuta Conciliorum prouincialium,qu

privabant communione reos, Eeclina reuocauit, ut patet ex ς'. yer', da Haret.an 6. ubi praecipitur, haereticis etiaresapsis dari communionem , si poenitreant, di confiteantur; & ex Motu pro-

irio Pii Quinti quo sublata fuit in Hi-

3ania consuetudo non communicandi damnatos ad mortem,ut vidimus pra

ir Hoc diuinum praeceptum compre hendit omne periculum mortis etiamuvioletae iam ibi pariter militat ratio, ne mortes sine necessario viatico decedat; Si nimirum periculosiam praelium sit co . mittendum , aut periculosa nauiga

subeunda, vel reus sit morte electendus, ut aduertunt Ioannes Prspositus 3. parte

Quoties enim occurrit probabile moditis periculum, urget hoc communionis sceptum, ut animus roboretur in ultimum agonem. Ideo tenetur Iudex reis morie plectindis concedere tempus consessionis, de communionis. Sic docent Sylvester Exis

Probatur ἱ quia Iudex iure naturali tenetur etiam conssilere bono pra

uato plectendi, quantum recta ratio disctatin pollulat;Sed communio non δε-lum est utilissum plactendo, sed etiania necessaria necessitate vel medu, vel sal rem diuini praecepti , quod in articulo mortis potissimum urget Ergo debet Iudex concedere reis consessionis,& cOmunionis opportunitatem. Sic habetur

capia situm a g.2.Et in Clem. M cundam de Poen. r remiq.Iudices per comunicatione compelluntur concede

re plectendis P intentiae Sacrametum

E e sub

472쪽

CAP. IX, QUAEST. N.

fiib poenitentia vero morientibus con . cessa viaticum esse simul intelligendum,

et 'remiae praceptum impleatur per

ALijs terminis quaeri solet ; a

qui communicauerat paulo

notant Glusam pravi ta Clem. σ Regi Idus supra Num. 7s.18 Nota primo. Si reus noluerit intra tempus a Iudice sibi concessum puta diem integrum se preparare ad conses

sionem, re communionem a N adhuc - Ι - - - . .

lbes esset, post duos, vel tres dies disipo. ante mortis periculum, teneatur in ipsonendum csse: nec immineat periculum rursus communicare Prima sententia scandali, vel fuge, vel damni notabilis docet,leneri; quia non tit impletum ci- ex dilatione, debere Iudicem per illud uinum praeceptum communionis Duli alium executioncm diiserre,quia cha- gans pro mortis articulo, seu periculo.

titas obligat ad euitandam proximi hic M.' ri .a.citzaliquos minam prssertim irreparabilem, dum sine nomine.Consonant Luim GTO adest salutis spes, & aluinde non instat puniendi necessitas. Ita Guar supra

nolit omnino Sacramenta reciper. anon ideo liberandus est, imo debet occidi, quamuis in peccato moriatur. Tunc enim imputabitur reo lua per ditio: maznumque foret Reipub.detrimentum, si sontes eluderent stupplicium nolentes poenitere. Sic Nauarrafupra

PNora secundo. Excusari Iudicem a obligatio, sed obligatio huius diuini pri-

concedendis reo Sacramentis, quoties cePri vcrg non incipιt, donec Immineae inde sequeretur grauissimum damnum . periculum mortis Ergo 'on

Tunc enim non tam proceditur cum talemendato ad poenam , quam cum ag- praeceptum audiendi Missam, vel otiiciu resis adde Ionem Reip. vel Iudi- recitandi die crastina . Ratio reddi pocis ε & licitum eli vim vi repellete, sus. test,quia quando postea venit tempus a ficietque tempus contritioni concedein Praecepto praescriptum, re: in si tuneretur inde quoque , ponendi rem pr*ceptum et E gnotabile damnumdine notiti- poni post obligationem, ut fiat, quod catione sententiae vide. Praecipitur . . .. tur occidendus. Ita Probatur secundo Namsi quis inc dus P assunde: DP. in mortis periculum , pridie comminu ' Nauarra casset, posset hodie nihilominus comu mis nicarenon ieiunus ex omnium sentetia: mer 14 Sed nullus excusatur a ieiunio comm . . nioni praemittedo nisi ratione praecep ιν

473쪽

caput IX.

quod tune strictius obliget. Ergo praece-litum Gunum communionis in pericuo mortis obligat etiam illum,qui pridie sine tali periculo communicauerat. Probatur 3.quia si semel admittamus ante mortis periculum impleri post prsceptum illud , nulla suberit ratio, cui

potius octo, ve Inouem diebus , quam pluribus ante tale periculum impleretur , cum pariter in omnibus retro transactis Eucitari lita recepta luerit extra tempus praecepti.

aa Hinc inferunt Hurrado, Megaltius, Bresseras, Dianasupra, Zambellus His. Eucharastra, me. zo. Antonius de Efobar

etiam Vis sura in Mamscript3I, et a 2 si quis mane eelebrauit , aut communi cauit ex deuotione, I iam aegrotus, sed

sine periculo, posteaque stibito reduea tur ad periculum mortis, posse,ac debe re rursus eodem die cbmunicare: Quia tunc obligat praeceptum diiuniim communionis, quod praeualet praecepto non communicandi bis eodem die, nec per antecedentem communionem impleri potuit.Addunt, multos viros doctos nostrae Societatis Iesu sic censuisse, ad pra-ximque redux iste . Vatorestus etiam in Aduit AEd Toletum lib.6.eay I s .indicat,

ua factum Duse cum Nostro P. Claudio

morabundo, et dealys narrant ali .

23 Secunda sententia docet,non teneri rursus in articulo mortis illum communicare , qui paucis retro diebus ante mortis periculum communicarat. Ita

ὼΠy,ctiorim sententiam esse commune,

& probabilem fatetur Diana supra. Probatur primo. Nam finis huius comunionis est, ut homo Sacramento Ea charissiae tanquam cetlesti viatico se preparet ad exitum ex hac vita; sed lassicie, ter censetur se praeparasse,qui paucis retro diebus ante mortem Eucharistiania susceperat etiam sanus. Ergo se emtes impleuit hoc praeceptum; quod siubinde censendum est obligare solum ad accipiendam Eucharistiam paulo ante mortem I seu ne quis decedat sine hoe

Sacramento proxime recepto Probatur secundo,quia siquis benetialem sciret ex reuelatione,se breui moriturum, vel necandum esse sine opportunitate recipie-di Sacramenta, teneretur statim comu nicarere decedat sine viatico; sicut sine dubio tenetur, qui monetur a Iudice de sententia mortis intra biduum exequenda. Ergo tale praeceptum lucipit obliga, re pro tempore morti proximo tam sanum,quam Infirmu ita per consequens impleri potest toto tempore morti pro ximo tam ab ignorante mortem proximam, quam a cognoscente. Siquidem obligatio praeceptorum pro tali, vel tali tempore pendet ab intentione legislatoris lassicienter expressa, non a notitia vel ignorantia subuitorum, licet hqc ex-ctasset ab executione , dum est inuinci, bilis. DecIaratur extiptor Velit Iudex duos

reos intra triduum occidere,monet reside nece futura , ut mox recipiat viaticum , alter ignarus necis communicat

simul ex deuotione; Certe negari non debet, quod uterque praeceptum impleuerit obligans iam pro tali tempore morti proximo, quamuis unus pro tum ignoraret obligationem. 24 Si petas, quot diebus ante morte debeat praecessisse communio,vt praece .ptum communicandi censeatur imple eum quoad sumptionem viatici P Zambranus limitat ad duos,vel tres dies, nec vuIt hoc spatium ulterius relaxari. nisi subsit sipecialis,&urgens caula, Nisam

ficere , si quindecim ante diebus com

474쪽

munieaueritS'Mari Henr q. m.CT ali decem, aut octo dies assignanti Res est magis arbitrio prudelis, qu2m iuris de . cretis regulanda. Ego libenter amplector hanc secundam sentetiam, ut cominumniore dc probabiliorem, quum a sumentorum partiv oppositae solutione magis firmabo. . las Unde consequenter assero istum ., qui mane celebrauit, aut communica. uit etiam sanus ex mera deuotione, si postea repentino morbo,vel vulnere,vel simili casu redigatur in proximum articulum mortis eodem die subeundae, nec debere, nec posse rursus communicare. Ne censent Dotiores δειρ. relati num.23. de alij, quos refert Dι-a praesertim S.Iωμlurinia inter quos Suar.dicit, bis communicare eodem die sub illo praetextu non solum esse contra Docto. res omnes ed etiam contra morem M. elesie, Faeunae ia asserit, nec reuerenter, nec sine scandalo sumi posse viaticum eodem die,quo prius ex deuotione sumpta fuerat Eucharistia. Zambranus ait, eue salsum omnininsuperueniente mor

tis articulo posse bis eodem die com . municari, & contra Omnes, qui solum admittunt , posse plusquam semel com . municari,quando st pius eodem die licite celebratur.

61 Ratione probatur assertio I. Quia per communionem factam ante morte pauta ante Obitum , etiam sine mortis cogitatione, satisfactum est praecepto communicadi pro mortis articu O;sicut de facto satisfacit, qui bene valens, &sciens, se cras moriturum, hodie comu .mcat i& plane satisfaceret, quamuis idien ista reuelatione novi tat . Cum ergo propinquitas mortis non augeatur ex eiuscognitione, nam est vere proxima, licet ignoretur;.latendum est illum, cui mos instabat eodem die , vere sommu . nicasse tepore proximo morti, pro quo

iam obligabat praeceptum squamuis id ignoraret ac per consequens satisfeciL. se prscepto diuino et Onate non est , cur communicet bissa evdem die .

zi Probatur secudis Nam oppositura sundamentum, si probaret, eodem cliedebere moribudum communicare bis , ariter conuinceret, debere vel eademora,vel semihora. siquis statim post comunionem vulnere , vel morbo correptus incipiat mori. Nam eadem est ratio, nimiru eadem obligatio recipiendi via. ticam in articulo mortis. Consequens autem nec est praxi receptum, nec fieret sine scandalo, siquis paulo post Eucharistia m acceptam iuberetur, iterum

communicares cogereturque Parochus

eidem rursus Eucharistiam ministrare, cui paulo ante ininistrarat eandem . 28 Probatur 3.quia licet no fuisset per matutinam communionem adimpleta diuinum praeceptum, adhuc non obliga. ret ad bis communicandum in eode die contra prohibitionem Ecclesiastica binae communionis in eodem die comuni more receptum sicut non obligat ad ce lebrandum sine vestibus sacris , vel ad consecrandum sermentatum pro com munione moribundi contra prohibitionem Ecclesiae,quae licet dispensavit cum moribundis quoad ieiunium comm nioni praemittendum, non dignoscitur dispensasse quoad binam communionem eiusdem diei . Ideo Haet queet in libris editis , N plures Doctores primae sententig no loquuntur de illo,qui communicasset eodem die, sed praecedenti. Nec scimus Ecclesiam cum aliquo dispensasse,ut eodem die bis comm uuicet

extra celebrationem.

9 Ad primum sundamentum primae

sententi concessa maiori, distinguimus. minorem; obligatio non incipit, donec immineat periculum mortis per cata, fas iam proxime dispositas ad inserendam necem,negamus: per veram prOpinquitatem mortis intra decem dies: iu urae;concedimus:Quapropter quaevis communio licet ex deuotione fiat, &sine cognitione mortis intra dies illos. facta, vere fit eo tempore, pro quo prae ceptum incipit obligare, ac subinde vere praeceptum impletur , quamuis eius. obligatio pro tunc ignoretur.

Sicut audiens Missam die festo, sedi

475쪽

ex λla deuotione , quoniam ignorat,

esse festum,implet vere praecepit m , nec illo cognito, tenetur a udare Missam aliam iuxta communem sensium Doctorum.Urget maloqueto. Ergo si quis sciret, ex reuelatione, se cras incursurum esse periculum mortis, obligaretur ad communicandum hodie,quod est falsium. Re ridetur,negando sequesam;nam uoties preceptum obligat pro pluribus iebus indeterminate, quamuis in quo libet impleri possit, non tamen obligat pro primo determinate , sed pro quouis indeterminate Quare si per talem retie' lationem praeuideat homo se victurum aliquot diebus, staut alio die possit ante

mortem communicare, non tenetur ad

communicandum hodie . Secus est, si preuideat, is re ut nequeat ante mortem communicare, nisi communicet hodie.

Quod idem accidit in alijs praeceptis obligantibus pro tempore divisibili.

3o Ad secnndum concessa maiori,ne gatur minor: Nam Ecclesia non limitati eiunia dispensationem ad eos moribun dos , qui multis retro diebus non communicauerint, sed illam simpliciter c cedit existentibus in articulo, vel peric

pter obligationem diuini praecepti, sed

etiam ob necessitatem, siue consolati nem morientis, cui pia mater indui get, ut hoc cibo se muniat ad postremum agonem semel in iterum etiam non ieiunus,ut diximus supra cap.7.q 7. N; m.74. Ad tertium negatur antecedens; nam

praeceptum obligat ad communicadum tempore mortis: Hoc autem secundum communem modum concipiendi, nec est sola dies ultima vitae,nec totus annus

praecedens, sed tempus aliquod moderatum, quod ut vidimus Authores se cundae sententiae diuersimode taxant, &quidem communiter fieri dicuntur in fine vitae, seu tempore mortis, quae fiunt intra decem dies ante mortem paulo plus, minusue: Quare prudenter hoc praeceptum ad istud spatium,& non amplius extenditur. at Petes i Si quis mane comunicauit,

P. Lugo de Sacramenti

& post communionem comisit mortale

peccatum,& incurrit periculum mortis,

nec habet copiam Consessarii, sed adest Diaconus, qui ministret Eucharistiam tan possit, vel debeat communicare mi sius, ve si solum sit attritus, media comis munione saluetur Assirmabunt Do res relati num. .consequenter ad suam doctrinam , assirmat in terminis Dιana

nam media quo Me probabilia certio, raseae salutis tenetur moribundus adhiberemee putat,hoc ab ullo Doctore n

gari,vel negandum: Nec ego quidem istinficior; at vero noto, secundam istam eommunionem licere, vel etiam deberi, non ex vi prς cepti diuini communionis, sed ex vi praecepti charitatis propriae, quod in tanta necessitate praeualet prohibitioni binae comunionis. Vnde colli. go, idem fore,quamuis aliquis mane reis ceperit viaticum iam in articulo mortis constitutus, & per consequens impleuerit iam praeceptum diuinum recipiendi viatieum: nam ratio necessitatis pariter urget,& periculum damnationis est ide si sit solum attritus, & non recipiat aliquod Sacramentum. 3 1 Petes a. Quid dicendum in commni, quando quaeritur; an Per actum ante pri cepti obligationem factu possit impleri prsceptum megant sane Doctores primae sententiaer sed assirmare videntur Authores secundae, sa diem in aliquib casibus, ubi valeat anticipata solutio, prae cepta ferri censeantur conditionale, nimirum praecipiendo talem actum pro tali tempore, nisi iam sit factus tempore proximu' praecedente. In pam culari

si quis ordinandus hodie Subdiaconus

recitet totuin ossicium, antequina ordinetur , teneri post ordinationem recita. re partem correspondente reliquo diei, tenene Bo cιna de horis novicis , Min

stanti obligationi fit: sfieri nou potuit Oppo situm censet Carrina . ad Lugae

476쪽

Striat. 7. R LI 8 Quia vere iactum est, quod p ripitur, nimirum ut intra diem illum recitetur. Itaque dicimus,vere non impleri prς-ceptum ultu in Per actum factum ante tempus, pro quo tale praeceptum incipit obligare, ut probM primum sundamen tum primp sententiae positum n.2I. Nec id in re negant Authores secundae sententiae, quamuis aliqui videantur in veris his dissentire . Nam 5-.&alij recurrentes ad iotentionem virtualem, quam quilibet habet satisfaciendi cuiuis obli. gationi,quatenus possit, SP debeat,plane

Rippomant, iam obligare praeceptam uamuis ignoretur eius obligatio. Car. ιπ.de Lugo fatetur, quando quis recitauit ossicium, antequam ordinetur, ve . reponi rem praeceptam , videlicet ut intra diem illum recitetur.Similiter quan do quis sanus comunicauit paucis die-

hus ante mortem, vere communionem

suisse factam intra tempus,'uo iam prε-ceptum obligabat , licet ignoraretur praeceptum enim est de communione paulo ante mortem praemittenda. De tiemus igitur in singulis praeceptis iuxta naturam, di qualitatem ipsorum, item iuxta praxim, de sensum communiorem Perpendere, pro quanto, vel quali tem pore duret illorum obligatio; quandove incipiat, & quando desinat, ut indu de cidamus, an per hos actus tali, vel tali tempore sarios impleantur. 33 Praeceptum audiendi Missam obli.

at pro toto die sesto ; ideo qui pridi

sacrum audit, non satisfacit; secus si maine sacrum audiat ignorans esse se stulti, vel in loco, ubi non erat dies festus, &postea venit ad locum, ubi sit dies sestus, semper enim id praeceptum intendit, ut intra talem diem audiatur sacrum , dc quacumque hora sit auditum, vere posita suit res praecepta. Similiter praeceptu recitandi ciuinum ossicium obligat pro singulis diebus iuxta communem hora. rum dulcibutionem; Ideo qui pridio rc citaret totum ossicium diei sequentis. non satisfacit, quia recitat, antequam incipiat obligatio recitandi. Pariter qui recitat ossicium hodiernum, antequam initietur sacris, vel emittat professione. vel accipiat beneficium Ecclesiallicum; vel audit Missam ,antequam prςcipiatur seruari tale festum,vere non implet prae ceptum; quia nondum obligat hunc pro tali tempore, quare valde probabiliter sentiunt Castro Patauo , Gr Bonacri

na a

Ut autem sit probabile , non teneri post ordinationem. professionem, aut beneficis collationem iterum recitar , recurrere debemus ad sensum quasi cOditionalem talium praeceptoriun, quem affert Cardm. de Lugo spr. nimirum vitalis actus fiat, nisi iam sit sactus intra diem illum , vel aliud tempus determinatum.Tunc autem proprie non imple tur priceptum per actum antecedetem, sed qui secerant illum, non comprehenduntur praecepto; cum palam excludantur per conditionem implicitam. Et sic erit in aliis praeceptis assicinatiuis philo, sophandum. 34 Demum preceptum diuinum communionis pro mortis articulo reor obii. gare pro tempore Morti proximo , ac per conseques impleri proprie per communionem quomodolibet factam intra decem dies paulo magis, aut minus ante mortem; & sententiam asserenter , posse communicare bis eodem die propter hoc praeceptum implendum, L. O re

puto practice probabile , dum legitima

consuetudo contraria contrarium non

induxerit. Nam mos antiquus Ecclesiae binam illam communionem non per misit, ut Suanet pl*H; Doctores testantur et Praxis autem talis communionis adhibita ter, aut quater in diuersis locis non conuincit. Nam, ut prudenter ad uertit Minacae Lugo , quod semel, aut iterum inrepentinis casicius fit, non aequivalet auctoritati Doctorum , qui diligenter , dc ex prosasso rem ipsas , discusserunt , facile quippe contingit , ut in subita turba uoae non, Occurrant

ratio.

477쪽

lationes omnes, Rideo aeseratur id, quod apparet magis piam , quamuis minus probabile, vel etiam improbabi. Iesu. Et quidem magnam pondus habere debra , quod per tot retro saecula nullibi reperiatur dispensiatio bini communionis laicalis in eodem die vel ab

Ecclesia concessa , vel induetit pereonsuetudinem ι quam tamen nunc velint unus, vel alter Modernus inducere sub

solo praetextu pietatis sine solidis fundamentas, ut ostensium est.

CAP. IX. QUAEST. V. Virum qui post sumptam viaticum

peccat mortaliter , teneatur iteram commoniscare f

Probari potest; nam moribundus, qui post receptum Poenitentiae Sacramentupeccat mortaliter, tenetur iterum comzeri,quo iam Sacramentum Penitentiqnecessarium est necessitate naedli.Sed in nostra sentimita pariter Eucharistia est neces manecessitate medii, Debet etago post mortale commissum iterum Communicare, ne sine viatici necessario iuvamine succumbat in agone potiremo, qui post sumptum viaticum pecca

uit mortaliter.

Probant aliqui; quia non est medium necissarium, & praeceptum iam imple

tiani fuit.

Abi probant; quia consuetudo fidelium osten ,sussicere tunc Pinnitentiae Saciamentum sine repetita corum lin

ne . MeIlus probatur ab inconueniens hnam interdum esset necessarium in eoisdem die communicare bis int si ius, si post sumptum viaticum eodem disse.

pe peccaret moribundus mortaliter, α .crederetur eodem die decessurus.Item: quantumuis peccatom esset occultum, di internum,per repetitam communio. non manifestaretur nec est credibile, voluisse Deum, obligare moribundum adsic manifestandum peccatum occulatum: Excipe casum lupra pofitum num. 3r. Fundamentum contrarium fatis diruitur ex supradictis cap.8 πum. 68.

ceptum istud; & sit primum . An qui

communionem omitu culpabiliter, vel inculpabiliter in periculo mortis , eo transacto communicare debeat pRe ondetur, non disere; nam illud tempus determinatur , ut disim rurexitus ex hac vita cum perseuerantia fi nati r Quare praeceptum solum obligat pro periculo mortis cum latitudine minpra posita qu .proeae subnadeq; tran- facto tali periculo, iam non urget istulpraeceptum. Ita δεν M.f' -m.76.

48. M autem redeunte inrito periculo mortis, vel durante periculo per multos dies.teneatur infirmus , qui semes communicauit,iterum communicare di iu-

hoc praeceptum implendum recipere possit Euchariam ab Excommunicato pDe tolerato non est dubium,quin recipi possitin debeat ab illo, ut diximus tib I .ca's.q. a. de non tolerato diximus ibi'. I quando moribundus recepit Sacra. mentum pomitentiae, probabilem eta utramque partem, quod etiam tradunt PVpost at Cooera, quos sequitur Dia na Rari .rrac.RResi 83 4 addunt; si s cerdos excommunicatus sit morti proximus , nec habeat, et quo Sacramenta recipiat posti celebrare, ac se ipsum cor municare,quia praeceptum communio nis tunc temporis magis obliso, quin

prohibitis cenis. Uuamuis

478쪽

ω hqreticus,vel schi smaticus , poteli ab illo recipi viaticum, nisi sequatur scan. datum , aut iniuria Religionis Catholi.

cq;tune enim haec excusant; sicut exculat etiam periculum vomitus Ob irreueren

tiam

o sit dubium 3. An in articulo mortis,si Iaicus deglutire non pota particulam Eucharilite, ministracia sit et speetes

Nam Ecclesiathica lex prohibens laicos usu Calicis,videtur ibi praeualere, ne detur occasio notabilis irreuerentiae, si sub praetextu necessitatis sit species sanguinis ad infirmos deserenda r Qnare, qui non potest speciem panis recipere, satis excusatur a praecepto diuino commu

putant, praeceptum diuinum recipiendi viaticum esse praeserendum etiam tunc humane legi prohibenti Laicos usu Calicis . Mihi videtor casus fore rarissimus, in quo possit tali morienti species in . di sine periculo vomitionis , aut e se iusionis , si tamea vuquam acciderit;

Vtraque pars c nseri poteli probabi lis,

Hicidicat Diam para. tractat. 3. Reso- probabilem reputat. March -- trae.

deminuect. t. ponit, & approbat alios modos ministrandi viaticum insectis αNam aliqui viaticum inuolutum pani communi ministrant, alii longiori for ci pe tenent Eucharistiam , & sic gro ministrant;alii spatulae longae figunt E eharistiam,di sic in os morientis immittunt . Ratio in his omnibus est insectio

nis vitatio.

i Negant Ronacina , Chapeaui a , Bartholom.4 S. Fausto , quos sequinii

clesia proscriptus, re communi mo receptus es , ut lacerdos manu propria ministret Eucharilitam, de hoc exigit reuerentia tanti Sacramenti. Quare Couc. Asdιol. is. Episcoporuin de cura pestilentiae c.I s .8ru. 2. approbatum a Summo

Potitae, reprobat usum instrumenti pro tali administratione. Quippe potius elisubeundum periculum contagionis,qua tale Sacramentum irreuerenter ministrandum. Ideo censeo, sentetiam iliam in praxi sore sequendam. a Sit dubium quintum .Quo tempore comunicari possit ξ Potest quotide praeter venerem Sanctum, quo non licer

communicinem laicam, docent F ne trus de Horis Canonicis cap. 3P. numero

o Sit dubium quarto. An temporo Amaia ιμiis Rubrica Mutatis ρ siri. oestis possit Euchari iti a ministrari mo- ben , ut iacerdos seria quinta reseruet

ribundis instruinemo, aliquo medio, ne Sacerdos manu tangat infirmita, & in ficiatur λ Assirmat Veneruι em Exirmanea iβροδερ. q. p. 46.nu. T. dicen S,POlle poni super cochlear argenteum, & dari

morienti. Iacobus Mancanus de visitar.

infirmitati.8.dub. 8.dicit, in Dioecesi quadam Eucharistiam a Sacerdote poni super solium albae paginae extense Q- per stabellum ad id paratum; unde lingua sumit infirmus particulam ,& mox Mericus acceusa candela in summitate

virgae paginam comburit; quem ria

aliquas particulas consecratas, si opus siecit,pro infirmis die Veneris communi candis. Ergo dumtaxat infirmis licet, eo die communicare . Confirmatur ex Ecclesiae more communi , quem antimum esse,testantur 4 Augustιn., σ . briel Albaspimus apud Gaiantum θρα ubi refert, Saeram riuum Congrega

spondisse, serua ndam esse uniuersalis Ecclesiae praesentem conssuetudiuem nolia.

479쪽

Certum equidem est, ministradum osse viaticum morituris die Veneris Sa.ehi quod Rubrica praescribit, & omnes fatentur: Cetteris etiam fidelibus eodem

die licere communionem laicalem,cen

tur Hurtado de Missa disput. 4. diffr. 3. Veta, Filiaucius , cr alii, quos sequitur

nulli bi prohibeturr Innocentius in eo caρ. Sabbathi.βlum prohibet celebrationem . Rubrica Missalis concedit communio. nem infirmis,non tamen denegat sanis, etsi non expresserit illos, quia communiter eo die solent abstinere commv. nioner Uerum haec conssuetudo non inducit necessitatem praecepti, quia nonia est inducta cum obligationis intentione; nec eli uniuersaliter recepta.

- Nam Benedicti ni tali die ministrant Eucharistiam in suis Ecclesi s, tam suis Religiosiriquum alijs fidelibus:& ex an liquis Rimalibus colligit Suaret. olimmisse morem communicandi die Uene ris Sancti . Certe libet inscriptus ordo

Romanus, & Sacramentate Gregorianum, ut fatetur Gauantus, concedunt tali die communionem Clcro , ac ali si Et praesentem consiuetudinem contrariam non obligare, palam asserunt Peι-oraraus, cT Dιana, qui re onsionis Sa. cre Rituum Congregationis non meminerunt, licet seripserint poli illam. Quoniam hae resiponsioties dantur solum pro dubiis particularibus interrogantium a IIdeo nec publicantur, nec putantur Ob i ligare .

Quin ipsam et Sacra Congregatio perluum decretum edixit,ne siti responsiones censerentur authentice,nisi rite pro . ponerentur legitimis subscriptionibus, di sigillo nuantiae. Si qua tamen alicubi reperiatur talis resiponsio recepta per modum decreti ligantis ibi quidem erit seritanda, non tam vi consuetudinis antiquae, quam noua constitutionis,M Quoad horam, nihil est iure com

muni determinatum, quare licet Sacer. dos non possit celebrare post meridiem, potest tamen quavis hora ieiunis Eucharistiani mi mitrare. Sic SMaree cum aliis to m. tertio disp.69 tro.4 lueser Angelus, Azor, muriquee, quos sequi tur Bonaeina disputatro. quarta quot. I.

lμt. Sq. Quorum aliqui prudenter monent , citra necessitatem seruas,dunia esse morem commune in dandi communionem sanis,quando celebratur: Namsi daretur Vesperi, vel intempesta nocte, sorsan sequeretur scandalum , de albqui suspicarentur, dari non ieiunis. Itaque sine causia non est citra commmune tempus ministranda . Locus, ubi ministratur Eucharistia . communiter

est Ecclesia; Moribundi, vel etiam infirmi communicant in suis domibus, de habentes Bullam communicare possunt in domesticis Oratorios. 6s Sit dubium sextum. Anunquam liceat bis in eodem die communicare pNegant communiter Doctores s qu niam in capconsiluistι de celebrat. Missar. Ir in capsu cit. consecrat.dimns . I. Iubetur, ne sacerdos extra dieni Natiuitatis, aut casium necessitatis Depe cella-hret per diem: Unde prudenter colligitur, multo minus Ecclesiam velle,ut Laici sirpe communicent in eodem die. Ae cedit generalis Ecclesiς consuetudo,qui numquam non celebrantibus permittit eodem die secundam communionem .

q6 Nota I. Diem esse computandum a media nocte v R. ad mediam noctem

Nota secundo. Non esse prohibitum iure diuino Φpius in die communi rim et reuerentia vero tanti Sacram piPOαι

480쪽

postulat,ne vulgo fiat:Ideo merito pro- municauerit eodem die , potest nitri iubilom est GHesiastica lege, seu con- communicare, ac si necessarium etsi , redine; ne scilicet ob nimiam ste species quoq; sanguinis accipere iuxta

Noto . quamuis in Natali Domini mortis bina conamuni im ιν πυεν liceat Sacerdotibus ter inter celebran- quast. praeter singularem casium,quem

dum communicare , nulli tamen non . notauimus ιλ-I.

celebranti licere plusquam semel etiam eo die communicare, ut constat ex Ec- CAP. IX. QV Id. s T. VI.clesiae praxi . Quare Cardinalis, qui ut Diaconus in Misa solemia ministrat Qua frequentia communionis tam tali die summo Pontifici, & communi- ώlιnda sit pcat in eadem Missa sub utraq; specio Pariter Cardinales Diaconi, qui ree, Α CVppono 1 fidelibus non liabenis piunt ibi communionem laicalem, dc tibiis conscientia peccati modi Canonicus s. tri, qui tali die cantat talis simpliciter licere quotidianam

Euangelium in Missa, & accipit Eucha' communionem,sicut annuam; aut norimam a eelebrante, quamuis sint Sa- peccent mortaliter communi adoquo cerdotes idem est de similibus nequeut Oidie, sicut nec abstinendo per annum illa die vel ante. vel post illam commu ante tempus Paschale. uomam pracdinionem celebrare Missam aliquam . ptum graue sicut obligat solum ad c Nec ullus sacerdos eo die potest extra munionem annuam; sic etiam loluin Missam bis aut ter communicare, vel prohibet duplicem commΗnionem in celebrare semel,& communicam bis , eodem die,ut visum est. inare licet i aut semel ex tra Miffam. Quia vere fa- terdum nimia stequentia possit esse cim cultas, datur illo die solum ad commu- pa vemalis, sicut etiam abstinentianinicandum ter celebrando tres Missas s mi a per annum ante tempus praeceptiae subines solum disipensatur in prohi- propter aliquam circumstantiam; versi hitione celebrandi sepius in die, non neutrum extremum est per se loquendo antem in prohibitione binae commu- mortale Peccatum; sed tota controue nionis latealis in eodem die. Sic docent sia manet intra terminos persectionis,

47 Notaq.si periculum immineat ir- pote rem utiliorem, & medium aptius reuerentiae circa Sacramentum , qui , Christianae perfectioni ' Sic Carin e videlicet deueniet in manus infidelium, LMeo de Ench.d . I 7. num. l. Mamnon vel similem patietur iniuriam a bnitis, de Euch.io. 3.num fi ab undis,a ruina, vel igne, ves alia vasti- 49 Suppono a per se loquendo quotitare, posse vel Sacerdotem, vel etiam dianum usium Eucharilitae perfectiorem laicum secundo . vel sepius in eodem esse,qilam ra riorem; ac suoinde curi seis communicare, HSacramentumo enitendum esse ad fiequentiam etiam conssimat; quia tunc praeponderat reue- quin idianam Eucharistiae,si possint Pr

xentia Sacramenti tetis praeceptis. Datur I. exstriptura. Nam Act. a. num. Ita Uinquen, 3δαπ. disp. 2iq. πηm.3P. qadicinu Erant perseuerantes in doctri Suaret , Boaei , Coinis, & alii com . na Apostolorum, o communicatisnesta muniter. Quapropter in isto casti vel clionia Pam,et orationιbus, et numer.46.

etiam laicus , quamuis sit in peccaω VMotiare quoq; perdurabant v mmater

ali,vel in ieiunus, aute in cibu- o remis, Me verba simul sumpta de

SEARCH

MENU NAVIGATION