장음표시 사용
501쪽
quia legimus,olliri viros sanctos in nece Glate misisse viaticu per laicos, ut reserunt
praesens potuit vim legis obtinere; non . n.
inducta luit , quonia id reputetur illicitu;
sed quia rarimme neces itas talis occurrit. Forsan etia factum est nostro seculo, sed non innotuit; sorsan etiam Paroelius no erat satis peritus Theologiae moralis. Probatur '. quia non est talita necessitas Eucharistiae, ut qui non est Sacerdos, vet. Diaconus, possit ob indigentia moribu diviaticu ministrare contra commune Ecclesii ritu: Habenda siquide est maior ratio reuerentiae Sacramento debitat,quam
fructus infirmotu, quib.sic impeditis sufficiet spiritualis colo. Confirmatur, quia min' est sine planeta celebrare; nec tamcid Ecclesia permittit ad dandu moribundo viaticii Igitur a sortiori no permittet, quod laicus deserat moribudo viaticum. Ir Assirmata .sententia, qua etsi Sotus intolerabile appellet lentjup dicit nec improbabilem,nec contemnenda sibi vi. deri,multiq; reputant probabilem, & no pauci sequuntur, nempe Suar Aio 72feci
st. 8. Probatur: nam si cui moribudo iudicaretur hic,de nunc valde necessaria co. inunio, praesertim dum aliud Sacramenturecipere no poteli,nec ad elisacerdos, aut
Diaconus,qui deserre possit Euchari illa:
non est ex natura rei malu , nec cotra Sa cramenti reuerentiam,vt laicus ministret
illi viaticu, a quo forsan pendet stertia salus morientisi vet. n. esset malum propter contactu;& hoc non;nam oli in Sacerdos
dabat Eucharistia in manus Fidelium, qui
domum etiam illam portabant mane lit-
quavis nunc sit prohibitu, Euc naristiam alaicis tangi, tame haec prohibitio non extenditur ad casu necessitatis, alias non liceret laico lapsam Eucharistia a terra louare,vel et sumere,' ne tractetur indigner quod tamen S. Th. π omnes G Husuen tur. Vae esset malum propter vim Sacra. meti, de lioc nom quia iuBponitur ex parte recipientis dispositio lassicies, & ex parte dantis reuerentia debita, Bbessu. necessi. tas, quia nullus est alius,qui ministret. Uel esset malum,quia prohibitum, & hoc n6: quia nec apparet ius diuinum tale dispen.
sationem vetans nec iura Canonica, quae
generaliter arohibent Eucharistiae distributione per laicos, hunc casu necessitatis
vel extrenas,vel valde grauis coprehedere censetur,ut 87.9.dicebamus Ergo talis dii h nsatio nulla ex parte vitiatur,si caveaiatur stadalum pusillorum, qualido siuberit. ia Vnde soluitur 3 sunda metum primae sententiae, quod soluendum restabat. Ei. α cessitas communionis, a qua potest in eo casu pendere solus morientis, si solumst attriciis, suffciens quidem estivi laicus ministret Euclaarillia in contra ritum no obligantem in tali euentu, de sine praeiudicio reuerentiae debitae. Ad confirmationem diximusjV.ca. s. n. 39. Ecclesiam linstimnia de causa vetasse , ne Misia celebretur unquam sine vestibus sacris, & ap. paratu decenti: non veru sic striete cunctis praeceptis obligare: nec in prasinudatur praeceptum obligans. 33 Hinc etiam sit,quod Larm .s Dianama ιs exprimunt,in abstntia Pastoris, v gente summa necessitate communionis,
posse laicum,du non adest , qui ministret,& abest scandaluna, ministrare viaticinia moribundo,nimim ex praesen apta volun a late Palloris vel immediatis vel salte me. diati Nam hic etia habet vim stirida mel tum secundae sententiae. Replicat Aduex fari j consuetudinem contraria id hoc casu praeualere: cum non sit rarus in oppidis habentibus unicum sacerdotem,ubi nouram contingit, mori nonnullos sine viati.
co propter absentiam Parochi, quibus si post et AEdituus deserre viaticum, deli rei utique deserre nec tamen a multis se culis id factum audiuimus, nec ullus sol 'su uit, ut fieret. 13 Respondetur, casu non esse cu circu stantias requisitis adeo frequente ut inducere potuerit obligatione, grave. Etςnt m
502쪽
e dum abest Parochus , abest etia ΑΙ-dituus, qui claue habet Ecclesiae; licet ad . sit mi tuas, saepe non habet clauem .stodiae, sive timebit scandalum Apius est
ignarus huiusOpinionis:Forsan etiam ali cubi factum est consulente viro docto,notamen evulgatum. Quin addit Suared, quavis introducta suisset alicubi consuetudo,cu solam habeat vim legis humans, non complecti casum s simae necessitatis .
Hiram omnes Sacerdotei possint Euri ars
stiam ministrare erue R Ffirmat miscent. Marticis Me
moriali pro frequenti communi me. Probat. .ex HImno Ecclesie, cuius
os tum committi voluit solio Presbyteris, quibussis congruit,ut sumant, ct dem est eris. Igitur omnes sicut habent ius sium e-di,dum celebrant, habent etia ius distribuendi caeteris Eucharistiam. Probat. I. quia Trid. optat, ut omnes fideles comu nicent in omnibus Missis priuatis. Ergostpponit, omnes sacerdotes posse ministrare communionem; alioquin optaret Concilium, ut Fideles acciperent Euchariam ab eo,qui dare non potest.
mentorum administratio requirit iurisdictionem, ut licite fiat, quod ostendimus
dotes habeat pote italcm ordinis,sicut adcoficiendam , sic etiam ad dispensandam Eucharistiam, ulterius requirut potestate iurisdictionis,ut licite ministrent illa, quapropter vel esse debet ordinarij Pastores, vel ab ordinario commissionem habere vel expressam,vel saltem praesumptam. Probatur 2 in particulari, nam de Sa. cramento Eucharistiae sic decerniit
Carth. I. . ET A leuιt .c. g. quod Ecclesiae
praxis confirmat lantia late naturali M. ctante,ne quis usurpet ius alientitat quideius est proprium Patam Ecclesiae pascere Sacramentis oves suas, de isto praecipue . quod est cibus sipiritualis animarum. tr Ad I. sundamentum Oppositum respondetur, ibi sermonem esse de potestate ordinis, non de potestate iurisidictionis, qui prςterea requiritur. Sicut quamuis dixerit Lacob.ιnducat probri. requiritur adlicite ministrandum Sacramentum Unctionis praeter Sacerdotium iurisdictio . Ad a .respondetur, Trid. desiderium supponere terminos habiles, ut rationabile sit, at mirum vi sui Missam audiunt, non communicauerint eodem die, non comederint, ut absoluti fuerint a proprio Sacerdote , ab eodemque facultatem habeant communicandi . 18 Suffcit autem praesumpta vel interpretativa voluntas Pastoris, aut probabolis sipes conse assis ab ipso prςstandi, quae prudenter habetur iuxta praesentem pra-xim dum non constat contraria voluntas eiusdem Iinnotant Doctores relatι. Siquis tamen sine licetia saltem praesiumpta minittrat Eucharistiam alienis ovibus, grauiter peccat: Quod si non sit Sacerdos, fit irregularis; nana exercet aditum ordinis , quem non habet; Siquidem auctoritate propria dispensiare Sacram ctum istud est actus ordinis sacerdotalis. Si sit religiosus, incurrit excommunicationem latam in Clem. Reiff.de Priu. Videatur FQund.
39 An vero deficiente Parocho,vel inique denegante viaticum indigenti, possiequiuis sacerdos illud ministrare Negant
letua is . I. c. 36.Π.2. Quia cum Eucharistiano sit Sacramentum simpliciter necessa riu, non pretium itur voluntas Pastoris circa talem commissionem .Melius ammat Sisar.δερ. Henri M7.2. Conin. 02. Filiis c.
47. de si quι citant alioI. Probatur, quia
praesumitur rationabilis consensius Pasto. ris saltem mediati . Solent etiam Pontifices maioris claritatis gratia, quoties in 'priuilegijs excipiunt viaticum, declarare, talem
503쪽
talem exceptionem non inteli gi, quado propter absentiam Parochi, vel ob simi-sem caulam esset necessitas. Iuuat ius naturale, quo tenemur Fidelibus subuenire, praesertim in spiritualibus,quando nece blitas urget; necessitas autem huius S c tamenti. licet non sit extrema, tamen
est valde grauis. & interdum pendet ab illo salus bierna morientis. Vnde solubtur fundamentum contrarium .ao Hinc fit i. non Qtum posse, sed etiam teneri quemlibet Sacerdotem vel
spcularem, vel regularem in eo casu in nistrare viaticum morienti, qui non potest aliud recipere Sacramentum, ne mOrientem exponat periculo damnationis. Ita Zambranus DP. cap. 3. dubJ.n.T. Dιana era Res.s Iait a. in tali casu, si non adsit alius Sacerdos , posse recipi viaticum a Sacerdote, quavis excommunicatus vitandus, vel haereticus, seciuis tamen sca- dato,& iniuria Religionis.Ita Zamb.su
Nam quando non potest aliud Sacram eis tum recipi, vel quia Sacerdos est mutus, vel quia moribundus non petiit consentionem ullo modo,summa subest necessitas;cum non ita facile contritionem eliciant,qui dediti non sunt spiritualibus exercitiis Ergo tuc ministrandum est vivticum etiam a Ministris alias prohibitis. Consonant S reet. Δίρ.72 M. . sine, σ
πι.qui colligunt ex eap. Quod in te. de Pα nit. UT remiue generalem utiq; concessi nem,ut quicunq; Sacerdos potens in articula mortis absoluere Sacramentaliter, possit etiam ministrare viaticum ; Nhoc no in fauorem talium Ministrorum, sed solum Fidelium indigentium . Sic enim censiurae latae sunt in odium iniquorum, ut non cedant in grauissimum detrimentum bonorum . M Fit 3.in communione Paschali non urgere tantam necessitatem, ut absent
Parocho, possit Eucharillia recipi a quouis alio Sacerdote nisi quis extra Paro chiam peregrinetur quippe facile potest
expectati Parochus, & interim, siquis egeat communione,poterit ex deuotione P. Leto de Sacramenti
communicare . rursusq; com linicare pocstea de manu Paroch: ad satisfaciendum communioni Paschali.Sic FιPutit. Suavi
ministrare f22 Ertum est, iure communi nolita
. posse iuxta superius dicta n. I s. Quin imo Regulares Eucharistiam, rei
Extremam vqctionem ministrantes sine licentia Parochi prster casus exprcssos in iure , incurrunt excommunicatione ipso iure latam in Clein Reuios, de Prasul. CrPUa refera, atam. Quae censura comprehendit i Religiosos, quι ρ sinet erιnt. non vero,qui putent ex ignorantia sibi ii cere tale ministerium, r. qui ministranelaicis, aut clericis secularibus,no vel',quaministrant alijs Religiosis,3.qui ministrat non solum per modum viatici ut aliqui limitano sed quomodolibet; quia verba
Post prididiam Clementina habent
Regulares plurima priuilegia Pontificii, ut Eucharistiae Sacra inetum omnibus fidelibus in suis Ecclessis excepto die Paschalis,oc articulo mortis,ministrare pos sint, licentia Pastorum minitiae requisita. Videatur Bullar. Manuelis, G il sc Afι
administratio. n. 8. nostrum compendium vel b. Eucharistia uare: de Relig. rom. tract. IO Bb.9. c. . oliva a. sine Paschatis
exceptione concessit minimis , ut in iis Ecclesiis, quoties opus fuerit, possint Eucharilitam ministrare.Verum Suareia ce set, per generalia verba non comprehendi communionem annuam, aut articuli mortis; quia casus tam sipecialis non corprehenditur generali clausitata.
504쪽
ministiare Fidelibus Eucharistiam ; nam id expreste Pontifices concedunt . Ita Suaredsupra Coninch, σ atii. Fit 2.posse Sacerdotes seculares in Ecclesiis Regu- Iarium Eucharilliam ministrare quibus. cunque personis de licentia Regula
sussicere licentiam aedituip Schoe etiam licere tempore interdicti , si seculares habeant lacultatem communicandi tali
et i Fit .posse Relig:osos vir praedicio priuilegio etiam in alienis Eccle*s,dum
doncionantur.Sic enim Societati Iesu concessit Paulu3 notat He. riqiιeVisp.Quin etiam Dan ae Cruce Ορ cap. 6.dub. s. simpliciter asserit, posse Re- Iigiosos etiam extra suos Conuentus EF charistiam ministrare. Quia secundum
Abbatem in cap.Tvam, re in ca . cum Capelu,de Prinil.quando datur exceptio
ratione perihnἡ,comitatur personam; de priuilegia concessa I egularibns ad Sacramenta ministranda non dantur ratio, ne loci,sed ratione personae. Confirmat; qui Pius . D 3. O' Paus .Fμα 7.collis cedunt Religiosis , possint ubi libet etiam exsta innuentum ministrare fidelibuς Poenitentiam . de Eucllaristiam. At ex
phelesia non fieri sine licentia Patocis
26ILobi; praescribit N. P. Claudit ire Pontiricum Hanos tauum V illi
Nicolaus s. exceperit festum Resure ctionis, ubi totum tempus Paschale via detur includi, tamen Sixtis Er Leoto diem Resurrectionis dumtaxat excipi di generaliter loquuntur de communi
ne talis diei. Consonat P. Gavius kumastro com .veis. Eucharisiarium. a. cunia annotatione. Fauentrictaratione Uer
Secunda sententia communionS habilior asseriti emeni Pontifimes tas.
se communionern pasehalain exciperae non malesaliter, sed sormaliter, idestit lam,qua praecepto satis v δ quando q*fiat.Ita Suar. o. .dio. .festa. st da Reε
alij communiter Probatur quia cum exceptio faeta sit in fauorem Parocho ibi sine dubio re exit praeceptum annuae
communionis, cui volunt Pontifices inis Parochia satisfieti, non alibi. Confirma turi nam alias sequeretur ,eu, qui Dominica Palmarum in Ecelesiis Regularium, communicauit,impleuisse praeceptu ne teneri die Paschatis in Parochia comannicare,si nolit eo die communionem mmcipere,quod aduersari; non a diarit t.Ser,
nicauit in Parochia,si velit in Pascha rue las comunicare debere Parochia adire vel cui numone omittere, quod ei,duruου ἐκ contra praum . Nec a Ie codus est materialis sonuaret rama Miuilemi i
laq; colligunt, posse die Pasinitis sa no-ι stris Ecelesiis illos comuuicue, qui umis isuis Parochiis satis secerint. Tui .uod in.ra 28 Dubitatura, An etiam iutast inipossint Regulares ministrare Fidelibus, Eucliarissiam ad praeceptum Riamia c. 'muniorus inise dumi Assirmat prim in sententia, quam tenem Manuel δερμμ in αρσηί, par .a. casu q. oannes de
seu 3 fecundum. 26 Iam dubitatue r. Quid pcr Pascha, siue per diem Paschatis intelligendum fit in maedi s prini legissΘ Prima sentcntia docet,intelligi diem Paschatis materi alitet; in illo non possint Regulares Euacharistiam ministrare secularibus, siue communicent' adi praeceptum implendum,siue solum ex Geuotione. Sic cen
505쪽
m ηαρ. 2 tr. Iε resol 73. Probabιlem reis putat Fagunaea lib. I. . . n. I 6. Precepi. 3. icius n. I 3. ιcit, sta suisse iudicatum in lusi. tanta contra Parochum expostulantem cum Minoribus de hac re. Probatur; na , ut habetur in camp.Prauri. S.Meronymi,9.2.s 6. colaus I. anno IqS8. concessit, quod deputati, vel pro tempore depurandi confessores in Ionasterio. R. Asarsa de Gaada lupe Sacramentum Eucharistia quibUcunque persens s ad praedictum Monasteraum confluentibus, etiam in die Paschatis miniserare libere, π licite possint i Di cssanorum,aut cuiuslibet alterius licentia minime requisita. Quod confirmuuit Paulus 3.Et ut testatur Antonius Car- diu. , yiuae vocis Oraculo declarauit, quod se praecepto Ecclesia satisfaciant, non OMIliantibus contrarajs quibuscunq; Hanc autem , & alias concessiones uni Monasterio S Hieronymi fatuas Pius 4 .per Sulla, quam expiatuit Pius s. secit communes
omnibus Husdem ordinis Monastersis, 'tasset it Manuel p.Qua propter aliis etiaordinibus communicari censentur. 29 Hinc inserunr Manuel, CT Ioannes e Cruce , posse Regulares in articulo mortis ministrari viaticum; nam concepso communionis Paschalis ad omnem si ligatoriam extendenda videtur. Addit 'ranuel ea q. .art 6. Peregrinos, & ad uenas,& vaga mundos iuxta sententiam istam posse recipere a Regularibus com munionem Paschalem, per quam satisfaciant praecepto . 3o Inde pendenter ab isto priuilegio loqui vidςntur nostrae cosit. 7. c. . ut. D. quatenus asserunt, adimplendum praeceptum communionis Paschalis posse a nostris communicati tam illos,qui incultatem haberent, quam peregrinos, & reliquos, quos ius exesipit Henra . u.8. c. I s.
IO.dicunt, peregrinos, & vagabundos, qui nuIlam habet Parochiam propriam, posse recipere communionem et Regula. ribus etiam ad praeceptum implendum ;na in his celsat ratio prohibitionis, nimirum ut Pastor cognoscat suas oues, moues cognoIcant suum Pallore mihi vero
cum non habeant Parochiam stabilem , non censentur habereParochum propriti,
quem recognosicere teneantur. si Secunda sententia negat, quam te
in Regularium monasterijs seruientes nosatisfacere huic praecepto, nisi communicent in sua Parochia: haranacsuper Trid. sesI3. n.' reseri, declarasse Cardinales,
anno is 86.die aIIanuariν, communicates
de manii Regularium tempore Paschali non satisfacere precepto, quod equidem obligat,ut omnis Fidelis a proprio Parocho recipiat communionem annuam.
Probatur a. quia Pontifices saepe decla rarunt, metem esse sitam, ut ius Parocho rum quoad communionem obligatoria seruetur ilissum. Quapropter illa concesssionis extensio tam ampla per duplicem comunicationem generalem .s ad omnia Monasteria talis ordinis, & postmodu ad omnes Religiones in latum etaeiudicium Parochorum aliena prorsus videtur ab in tentione Pontificu, ac csse talis ut sitis generali clausula communicationum com prehendeda non sit ob sipecialam rei dis ficultatem . Unde prudenter ortum est, ut aliae Religiones non ausae merint uti tali priuilegio ; nec conflat, reliqua Monasteria S.I eronymi eodem uti, nisi pro suis familiaribus, aut aliis ita sibi coniunctis, ut discite possint in Parochia forsan distante communicare. 3α Suppono I .posse Kegulares ministra. re communionem etiam obligatoriam suis sa miliaribus,ut dixi suP.cap. lo.Ο. I 3. Suppono a. posse pariter aliis secularibus ministrare talem communionem, si prudenter praesumitur voluntas Pastoris, ut ibi dixinu Io. Suppono 3. Regulares, qui sunt Parochi, posse ministrare Bis ovibus Eucharistiam adprςceptum implendum,
sicut alios Patochos , ut est notum,
506쪽
tat FagundeLδερ. r. I 2. Suppono q posita Regulares ministrare communione Paschalem saecularibus ad praeceptum implendum, si necessitas urgeat I hanc enim limitationem adhibe Paulu/ 3. quando communionem obligatoriam excipit a priuilegio concesso 'cietati Iese Censebitur autem urgere necessi as,quoties a
liquis eli impotens ad communicandum in tua Parochia,& ad petendam facultarem a suo Parocho l tunc enim non potest ille praeceptum implere, nisi comminnionem accipiat ab alio Sacerdote ecu-Im,vel Regulari. Debebit autem in eo casu Fidelis satisfacere postea suo Parocho,qui,si de necessitate, quae occurrit,&de communione recepta tussiciens acceperit testimonium , non poterit cogeri subditum ad iterum communicandum.
3 His suppositis censeo; primam sententiam,& si sorsan probabilis sit speculatiuemo posse prudenter ad praxim deduci propter maxima offensione PastoruEcclesiae,quae communiter inde sequeretur. Ita fatentur iesiuiset Authores. Manuel illo arti .sic inquit: Aeetsupradicta
sim verb.Religiositamen non debeaei publicare , se habere licentiam generalem ad communιcautium Fideles in Le pascharra . um cstrara hoc via ferant, ct Episc pi maxime contradicant Debent igitur
rictis priuilegiis uti non passim ,sed prudenter, is cavle. Idem asserit Hieron. Rod. supra Diana quoI sic est x cetis rem no satis probabilis asta sententia, sed ego
casulerem, ut Regulares an tala casu saxeant paroebis, Er talem sententram in praxim non deducant. Fagundae: rem quam asseruit , utramq; sententiam esse probahilem, addit, istandum esse sententiae neganti; nec sundamenta contrariae, nec Aut res illius tantum habere roboris,ut illos possimus 2cure sequi. qq Itaq; pto serenda est secunda set renita,re in praxi tenenda prorsus . Ideo Solirum compendium nullam illius m. nilegii mentionem teciramo Regula 27. sacerdotum iubetur consessarius nostrae uocietatis, ut moueat pomitente suo tepore Paschali debere semel in sim Pacrochia communicare. Iuxta sententiam istam dicit Manuei tom. Icl. 6 artri. Pe regrinos, & aduenas non posse commuis nionem Paschalem a Regularib.accipere,sed a Parochis locorum, ubi tali tempore reperiuntur, iuxta constitui Engenii
nicare S. a. Et quidem quoad vagabum dos,qui nulli bi fixum habent domiciliu, videtur hoc certum; cum enim non habeant alium proprium Pastorem, vere subditi sunt illi Parocho, in cuius Parmchia tali tempore commorantur , de per consequens ibi debent implere praecep tumr Nam ibi censentur habere domic, Iium eo modo, quo sunt illius capaces .
3 s Peregrinos vero, qui fixum domici. Iium habent alibi,proprium p Parochir, cui postea satisfacere tenetur,probabile
reputat Q.Vμ.9. posse recipere comunionem ab illis, qui possint aliis teporib. Eucliaristiam aciministrare. ippe pro pter excusitionem illud tempus inquam liberum reputatur Consonat Zambrano
IV. pcregrinantem, qui Herit in aliena Parochia tempore Paschatis, ilIius incolam censeri, quoad receptione Sacramelorum, iam isti Parochum habentiai quo tunc debeant recipere comunionem, renon ab alio , quod probabilius reputat
disp. 23 1. 7. dicit, Eugen. id concessisse in 'fauorent peregrinoru ad tollendos scrupulos,nec illos obligaste,ut talibus Paro clus labiicereiatiir; citat Manmel.σ' Hemraqu optin certe non id sentiunt; sequuntur autem istas doctrinam FagAncPraeceptis
ros sequitur Drana p. 3arizae 2.Mdς vero talis sententia non arridet, sed sen
Quia tamen Parochi talis loci non is Blent multum curare de peregrinis, stia vagabundis , praesertimu cito disicessa
ri sint , facile praesumi potest Parochi
507쪽
eoEnsus,ut adurixe, seu viatores recipiat communione, a quo maluerint;& ita poterunt Regulares his ministrare communionem Paschalem ex hac prudenti pret- sumptione. Quod videtur amplecti nostra locietas: Si quidem T.p.cost. c. q.tit. D. admittit peregrinos in nostris Ecclesi sad communionem Paschalem. Ego tamen attenderem conssuetudinem Ioci; nam haec post tacitum consensu Paltoruindicare , si peregrinomm communione non curent. Si vero designent specialein Parochiam pro peregrinis ut designari solet Ecclesia Cathedralis videntur Pa stores ipsorum comunionem ibi postulare. Fundamentum primat sententiae soluitur ex dictis π.31. Adde, priuilegium illud videri concessum, non tam in fauore Regulariu,qua peregrinati v ad illu teptu B.Virg.,ac proi nde non comprehedi sub generali communicatione priuilegioru . CAP. XI. QUAE. ST. IV. Virum qui Bullam habet Cruciata, possit
Eucharisiam a quolibet Sacer dote recapere'
36 A Ffirmat prima sententia, qua te
lis Bullae verbis, ubi conceditur, ut possit
Eucharistiam, V alia Sacrameta,prate quam 1n die Pasichatra re Pere , quae con
cessio non videtur ad tempus interdicti restringi; nam in Hiiana Bulla dicitur.
Que puedan recebir eI Sacramento ae la Eucharistia,' los demas Sacramento malistio eI La de Pascua aunquesea es t tempode Entredicho. Quae verba non restrin.
gunt concessionem ad tempus interdicti, sed potius ampliant, ut quouis tempore possit eligi Minister, a quo sine com sensu Parochi recipiatur Eucharisba , quamuis sit tempus interdicti, prietur- quam in die Paschatis. Unde confirmatur hςc sententia: Quia, si concemo non esset eligendi Minilliu , frustra fieret exceptio diei Paschatis, siqvidein tempore interdicti, siquis etiam
in oratorio priuato recipiat Eucharis iam a Parocho, vel cum eius licentia die Paschatis,sine dubio latisfacit price pio communionis. Igitur haec concessio praescindit a licentia Parochi, de ideo comunionem Paschalem excepit, sicut e tiam excipitur in priuilegijs Regularium. Hanc doctrinam extendunt etiam ad Extremam unctionem. 37 secunda sententia pmbabilior ne gat,virtute Bullae posse recipi comunione a quolibet Sacerdote sine cosiense Porochi saltem praesumpto.Sic docent Sua.
sis Bullae verbis,quibus conceditur facultas tempore imordicti ceIebrandi, vel auis diendi sacrum ut cum suis familiarisbus 1n Ecclesiis,monasteri , vel oratoriis priuatis ab ordinario des natis , et visita
tinet accipiendι Eucharsinam, et alia Sa. eramenta, dum tamen σsinterdaEto cauissam non deae t. Vbi satis apparet, solum dari priuilegium quoad circumstantiam interdicti, non quoad circumstan. tiam Ministri. 38 Declaratur in particulari; Nam imprimis ibi non conceditur simpliciter facultas celebrandi, vel faciendi celebrarem oratorio priuato, sed solu id faciendi tempore interdicti, supposita vide licet aliunde faculdate legitima talis oratorij.
Quod Coae. latex praxi; nam postquata Paulus 3.prohibuitute concederent ord i. narre, facultatem celebrandi Missam in . oratori)s domesticis, adhuc in Bulla ponuntur praedicta Verba,nec tamen ullus, & si Bullam habeat, utitur oratorio priuato sine facultate summi Pontificis Deinde quoad cetera Sacramenta quae comcedit ibi, scilicet Pp iren tiam,oc extat mavnctionem, certum videtur, non dari facultatem eligendi Mimitrum, a quo Sincramentaliter absoluatur , cum non re
quirat approbationem ordinari=, quam expresse requirit infra, dum talem electionem concedit.
508쪽
. similiter praxis ossedit, quamuis quis Quibus etiam Cebeant illam minissiti. 'habeat Bullam, non posse citra necessi' vel denegare:diximus ob.Lc. IXI 6.
Vinκην aliquia aliquando possis comminio careo idium p 1 loquimur de Sacerdote em, . . . t lebrante, qui iro solum potest. sed debet comunicare se ipsium, ut fac ficium sumat. Ide est de sacerdote facie. te sacrum offciu in Parasceve iuxti ritis,a Bullae Hisipa. Ecclesiae; nam licet tunc non consecret
tlViaso Anna quapropter illa non est comunio proprie laica,sed potius Sacerdotalis, ut bene no . tat Cardim de Lugo avi'I8. num. 19. loquimur itaq; de communione laica, quae fit extra Missam. Et conueniunt metores I .cxtra casum necessitatis regulariter non licere; quoniam Ecclesiae consuetudo Rraescribit, ut qui non celebrans communicat,de manu alterius Sacerdo tis Eucharistiam accipiat Ita Su rit . .
q.82. n.aq. Tunc enim, etiamsi sit Sacerdos, gerit persionam ouis, di subinde debet a sito Pallore,vel de ipsius licentia recipere pabuIum istud. r Co ueniunt a. non extare ius v IIum quod necessario requirat distinctionem inter mini lirantem, & recipientem hoc acramentum .Patet,quia nec scriptum legitur, nec ex consuetudine colligitur, cum olim Fideles communicarent se ipsos. Imo cum hoc bacramentum institu tu sit per modu cibi, videtur eius institu tioni consonum, ut sicut cibus a manducante semitur, sic Eucharistia sumeretur ab ipso comunicante C tenim ex vi iuris disipentandi,quod non omnes habet, Oritur comunis necessitas distinctionis inter dantem, & accipientem . Cum enim
sumere sit dispensiare, qui non habet ius Eucharistiam dispensandi, non potest subitumere. Quare nullus non Sacerdos, vel non habens facultatem ministrandi potest regulariter conuinicare se ipsum e Sacerdotes vero, cum more laicorus a
tatem recipere Sacramentum unctionis, nisi a suo Parocho, vel de ipsius exi resio consensu. Constat igitur, is cultatem ibi non concedi circa Ministrum , sed circa tempus interdicti; nimirum ut concedatur ibi solum facultas recipiendi Sacramentum Eucharistiae, vel Menitentiae, vel Extremae Unctionis scilicet a legitimis Ministris non ob. stante interdicto locali. 39 Ad sundamentum oppositum respondetur, haec esse verba Bullae Hispa.
fueren Presbyteras,o hae ersis celebrar a o
cho, non significant, dari talem faculta. tem pro diebus alus,& ad interdicti tem. pus extendi, sed solum dari pro tempore interdicti;Sicut si diceretur,concedimus, ut etiam diebus festis ita tali opere laboretis, non in sciasius,quod detur quoq; facultas pro diebus at is, sed quod detur
pro se uis non obitante prohibitione. o Ad confirmationem resipondetur, excipi diem Pasci in , nam in alijs diebus recipere possunt Eucharistiam a Regularibus,ut vidimuS q.3.π.et 3 .possunt etiam a Sacerdotibus secularibus cu praesumpt. facultate Pastoris, quae communiter ha
schatis,sive formaliter pro communione Paschali requiritur cxpressus consensus Pastoris, ut habens Bullam accipiat et Regulari, vel ψculari Sacerdote talem communionem etiam tempore inter
dicti. De obligatione Ministronam circa
dispensationem Eucharistiae, nimirum
Sidi quando , & quanto discrimin λ
509쪽
eommunieant vel in morbo, vel in alim ConciLNicaeno. .can. I Abentar Diaconirius Sacerdotis Missa, moraliter necessa- accipere secundum ordinem post presb3t,rium est,ut ab alio recipiant mmunio- ros as Episcopo, veIA PresbTtero Sae.eom.
ne,de inde consuetudo manavit recipiem mηmqnem. Quod sinon fueris is praeseminidi regulariter Eucharistiam ab alio. vel Episcopu/,vel Presbyter, tune ipsino. Conueniunt 3. posse Sacerdotem in ferant,& edant.Cum autem omnes facer- necessitate communicare se ipsum, ut si dotes Diaconi sint i iam hine habent sa- iaceret moribundus,&posset ex sacrario cultatem, ut in absentia sacerdotis, qui consecratam hostiam libi siumere, nec ministrare possit,& velit possint commu- adesset alius,qui posset illam ministrare . nicare seipsos .
Me Suaret , Er Filii uciusfupra Coninch, q7 Iam tit dubium I .An extra ea sum ne- 1.1 .gambranIs cap. I.dub.s. - - D- cessitatis extendatur haec facultasλNeglieanus insummaverθ. communionis minia Caiet Olluc.π Vistilsup.Quia non praester.Vilialobos to.i .trari. 7. dissic.M8. Vad- sumitur concessa,nisi pro mortis articulo, quee. 3 pa.dMy. 2I 9.V. I 7.FUμπd. Prαcep. ne sacerdos,vel Diaconus sine viatico de. R.tib. p. ca. 8.n. 7.Rationem reddunt; quia cedat,quando non potest illud ab alio re- Sacerdos est proprius Minilter huius Sa- cmere. Melius affirmant Suar et qu.Faacramenti, cin illo casu prohibetur ullo gund.68. Lum.tib. s .ir. . cap.7.n. . Ma iure sibimet ministrare: Sicut ergo potest reuel,mualdus,Posseum.QT aly,quos sequi cuiuis alteri similiter indigenti, poterit tur m c d θ.Φq. in inc. .π. I. Sylumi, sibimet Eucharistiam ministrare. ET Homobonus, quos sequitur Drara pari. s Verum hoc eget expositione ; cum 2.trita .Resol. 3. r Par. . trari. Resol. 7.
enim communio sacerdotis extra Missa dum non sit alius sacerdos, a quo recipilaica sit,& ita vocetur in Conciliis, debet possit,nec sequatur scandalum,quod faci- ad illam considerari sacerdos, ac si esset te vitari poteti, fi sacerdos id secreto Q. Iaicus;nec sacerdotiirm prscise dat illi im ciat,ves moneat astantes, id sibi licere vel risdictionem necessariam ad Eucharistia latione festi solemnis, veI lius deuotio.
ministrandam sibi vel aliis, ut ostendimus ius. Probatur ex illo Canone Conc. canr, δερ .πμ.r6. Me sacerdos extra Missam qui non est renocatus,& ab stolute conce- Non minus dependet a Bo Pastore qum dit iacultatem sine restrictione ad arti ad Eucharistiae receptionem , quam alij culum mortis vel ad similem necessita Edeles,ac proinde no potest, nisi de ma- temisnu, vel licentia Pastoris communicam. q8 Quare pariter Diaconus in absentia Quod incicat CD--.Retiris. de Prium sacerdotis poterit comunicare seipsum, ιτηδεubi puniuntur Religiosi,qur fine Pa- non solum in articulo mortis,ne sine via-rochi consensu, Curicis, aut LarcisSa- tico decedat, ut asserunt Bonacis.ώρ.
fimmerim.Generalis quippe iscutio clo etiam extra talem articuliam , ut notatricos omnes comprehendir. Harquet.. Nam illa canon Diaconis com
46 Adde, quamuis sussciat prassumpta cedit facultatem communicandi stipissigroiuntas Parochi, ut laeerdos ex delega. nec illam limitat ad mortis articulumis; ta iurisdictionemmistret Eucharistiam a- secluso tamen scandata iuxta praeser .lijs,ut diximus θρ.num. 38. at resipeetii sui pnim iuris naturalis 3 Q supposita n non potest proprie iurisdictionem acet. cessitate, quae si inficiat, ut Diaconus mpere;Potest tamen ex facultate sui Pasto- abistia Parochi possic Eucharistiat ris, ut instrumetum ipsius siumere sibimet ministrare, raroque continget, ut dixi
Euchari illam, ut recte notat cardinat e numer.7.
goost russa.Iam ergo dicimus, adesse 49 Sit dubium a.An pr sente Diacono talem facultatem, ut facerdotes aliquan- possit Sacerdos communicare se ipsum p
510쪽
cum in eo casu Diaconus sit lesitimus
Minister, & Sacerdos communicet , ut laicus, debet Eucharistiam de manu Diaconi recipere. Per oppositum Darandus in o. dist. I 3. μυ,-νm. 7. docet, si Sacerdos aegrotet, & non adsit nisi Diaconus, qui sacramentum deferat, debere Sacerdotem propriis manibus Ommanicare se ipsum. Nain in prasentia Sacerdotis non potest Diaconus Eucharistiam ministrare, quod sequinatur
Euchar. q. q. num. 6. posse Diaconum Sacerdoti moribudo propriis manibus Eucharistiam ministrare. Quoniam in eo casu vere Minister eli lassicius, ut dixi n. 7.&pra sentia Sacerdotis volentis Eucha- illi iam ministrare impedit Diaconii respectu aliorum , non respectu ipsiusmet Sacerdotis communicaturi. Congruum etia in est,ut Sa erdos moribundus, dum communicat mose laicorum, de manu Diaconi communisnem accipiat ; nec propri)s manibus, quae solent V morbo debiles esse , vel immundae, sacram lio. stiam contrectet. Qua iἰ do vero Sacerdos sanus communicare vult ex deuotione, nec adest 'alius Sacerdos, sed Diaconus, melius faciet, si de manu macon I rcc piat communionem,uam laoc est magis con Hrme praxi communi. Verum nonia
video, cur ad id obligandus sit, cum ca- non Concilii Nicaeni solam absentiam . Presbyteri requirat. Similiter Diaconus, de quo canon ille loquitur, dum adest alius Diaconus, melius faciet, si recipiat ab illo communionem; quam tus Posia ipse communicare se ipsum s . .
D iacono inferiores possint aliqua, O c municare seipsos; Prima sentetia negat , quam tenent Praepositus op. Ochagauia
ae a, Sotus, Guberisui, quos sequitur Fotinusup. v. 8. Sa, Victoria, Posseus ι , Chamerata, Vlualdus, quos sequItur R
sente,ds.93. ubi cum in casu necessitatis soli Diacono concedatur facultas Eucharistiam ministrandi; videtur etiam iaco casu cpteris denegari. Probatur a. quia necessitas Eucharistiae non est tanta, ut laicus,aut Clericus inferior Diaco no possit in articulo mortis Eucharistiam sibi sumere, non seruato communi ritu Ecesesin. I Probatur R. quia nemo potest Eu charistiam sibi sumere, nisi de voluntate saltem praesiumpta Palloris, vel Ecclasiae. Sed haec volutas nec habetur expresisti ut constat, nec potest prudenter praesumi ,
cum nunquam ves min unum indicium dederint talis voluntatis, vel laudando ,
vel approbando factum, vel ollendendo propensionem, ut fiat,sicut illam olludit
circa communionem moribundi non ieiuni, Non ergo potest laicus sibi suinere viaticum. Confirmatur; quia consuetudo tot seculorum arguit, id non licere; qua uis enim casius rarus sit, aliquando vero contingit,ut absente Sacerdote qui iam vel infectus peste, vel in periculo mortis constitutus ob imminens praelium, aut hosti uiri incursionem , vel simile discrimen, Eucharistiam accipere posti. e sacrario; quod tamen in tot seculis nesἰimus factum suis e .s 2 Secunda sententia per oppositu tria
iure diuino prohibetur; Canon: cum autem i ia c. Peruenit de essec. dist. 2. loquitudextra necessitatem,tu cap. Pras me, aist. 9s. non istam necessitatem frauissi
niam, sed quamlibet moralem iuili ereiac rnit, ut Diacopus a Pallore ni stas