장음표시 사용
521쪽
Hinistret Eucharistiam,vt diximus num.
6. Ergo non est cur laicus nequeat communicare se ipsium, quoties in articulo mortis vrget praeceptum diuinum communionis ;& salus eius aeterna forsan a communione pendet , si sit solum attritus,& nequeat aliud Sacramentum recipere . Fauet exemplum Reginae Scotiae,quq martyrium subitura prius Euchari. stiam , quam apud se habebat, proprijs manibus sumpsit cum omnium laude ;quamuis enim Qrsan habueritPontificis priuilegium, sine illo tamen pie, sancteq; stcisset ut inquit Suar p.
Dico I. Certum est, ad euitandam irreuerentiam Eucharistiae, quae sit alio. quin calcanda, vel comburenda , posse laicum, vel etiam scemina accipere pro prijs manibus Eucharistiam; quia tune pretualet preceptum vitandi tanti Sacramenti contemptum,& opprobrium. Ita
ctoribus,ob eandem causam posse laicuetiam non ieiunum, di in peccato sum re Dominicum corpus,& sanguinem. At goad solam rationem sumendi viaticu.ico a.Prima sententia communior est, verum secunda sussicientem habet probabilitatem, ut tuto possit in praxim re
dimus nμ. I .et seqq. Vnde fundamenta primae siententiae solui possunt. 34 Ad primum diximus Num.pracedem ti . Ad secundum respondetur, siummasnesse posse necessitatem viatici, a quo pe-deat aeterna salus . Ad tertium subinde dicimus,prs semi prudenter voluntatem Pastoris, vel immediati, vel LaItem me. diati ; Cum autem id rarissime contingat, non est mirum, si nec Ecclesia , nec Pastores factum approbent, vel improbent.Et quidem Authores factum Reginae Scotiae satis approbant , & commen. dant , di quodlibet simile pariter commendarent et nec ideo carpuntur ab Ecclesia, nec carperentur , qui sub debitiscit cumstantijs , scandalo secluso mori
bundi communicarent seip sos. Ad confirmationem resipodetur, sicut
in sit nili diximus su . num. I; . rarissimdfuturum,ut aliquis Iairus huius doctrinae gnarus sit, & in articulo , vel periculo mortis constitutus, riteque dispositus ad communionem habeat promptam Eucharistiam,quam sumat , & nullus adsit, qui rite ministret; Forsan interdum contigit , & quod in Scottae Regina propter
eius dignitatem notum , & euulgatum fuit, in alijs minoris notae vel non innotuit, vel non evulgatur. Nec consuetudo negativa priualere potest contra latum antidotum tantae necessitatis .
I corporis di spositione, compositione, ac externa circumspectione debeam communi
de A Quo tempore,ac loco, diximus c.9. duo3.Quam frequenter, diximus ridab.6.et q- . Iam vero sit.
An titios debeant, vel possintsub utra que
-- ffecιe communicare sta v ν Trumque volunt Haeretici, quo 'V niam utraq; species pertinet ad integritatem, & perseolionu Sacramenti:Vtra'. videtur sub illo praecepto comprehendi Ioc facite in meam commemsaraisonem . Luc.22. Vnde quidam etiam
Catholici putant, initio latum fuisse preceptum a Chriito communicandi sub utraq; sipecie,durasseq; per aliquod tempus , sed iam Ecclesiam vel ceclarasse, cessauisse praeceptum, vel in illo iustis de causis dispensiasse. Sic Claudius de Sarniscites Repetιt. Io. cap. q. Probatur primo
Nam scripturae verba, quid.probauimus
522쪽
caps. q. I. necessitatem Eucharistiae, par, ter probare videntur necessitate semendi utramque s ciem ; siquidem de utraque dixit Christus Dan.6. Niseimanduca- meritas ea emflu hominis, ct biberitis eius sanguinem, non habebitis vitam in vobis. Ergo vel concedendum est praee.ptum utriusque sipeciei, vel negandum est praeceptum communicandi iaProbatur secundo. Nam ut vidimus cap.8.num. I 8.dc. 33. hoc Sacramentum . institimim est per modum cibi, seu nitri menti,ut intelligeremus, esse necessa. rium ad conseruandam vitam spiritualem, sicut corporale nutrimentum ad vitam materialem; Sed ad conseruandam vitam materialem non minus necessarius est potus, quam cibus, & uterque sitnul requiritur. Ergo similiter ad con seruandam vitam spiritualem utraqu simul species requiritur , nec lassicit una
3 Suppono primo. Celebrantem debere semper utramque speciem lumere propter integritatem sacrificij. Sic Mn
munuer Doctores. Ut videbimus libro s. cap.2.qu sq: Suppono secundo. Commmionem. sub utraque specie non esse per se ma. Iam, nec iure aluino prohibitam. Quippe non est contra praeceptum naturale;
Cum Eucharistiae institutione supposita, utriusque sipeciei sumptio sit actio lacra, ς fieri possit reuerenter;nec contra di. uinum prsceptum inductus olim luissetvses Ecclesiae , quo frequenter populus eciam utramque sumebat, ut constat
4 Dico primo . Non est per se mulum, nec iure diuino vetitum unam speciem accipere sine altera . Sic Bellarmi--s de Eucharist. tibro quarto eapite ΣΟ. rsequentibus . Suarae, σ Fagunde: supr.Probatur quoad ius naturale. Nam
Ies contenta tota subest. singulis specie bus; significatio quoque scit. unis membrorum cum Christo,vel inter se si cie. ter repraesentatur per unicam speciem; demum effectus integer consertur saltα quoad substantiam per singulas species . Ergo non est contra ius naturale sivineta
Quod autem non sit contra ius diu lanum . Probatur, quia Garistus Dominus
aliquando sub specie mlius panis praebuit Eucharistiam, nimirum discipulis in
cap. 6. Et in Ecclesia primitiva siub Bla . panis specie communicabant Fideles.
or. aurum. 2.ibi . Erant autem pers uerotes in communicatione fractionis
panis. Vbi ora, CT utraque GD a communionem intelligunt, Gr fuisse sub una panii specie, probat late Coninch. qu. 82--. II S. Irsequentibu/.Notat etiam H π-
quam suisse generalem Eceleta morern ministrandi laicis utramque speciem,sed in quibusidam tantum locis, aut Prouiliciγε. Paulus ιtem I. Corint. . dixit:.mum corpus multifumus omnes, quι de uno pa-πe parraco amus, Greap. I r sub disiuncti ne protulit . inicumque manducat errem.
vel biberat, me. Quare nec diuinum pro ceptum obligat ad adteram speciem de terminate minendam , sed consusema Ium, ut docent Berarminumustr.cap. 27.
s Dico secundo. Nullum est praeceptum diuinum obligans laicos ad communieandum aliquando sub utraq; spe
tur in Concii.Constantiemsi se . II. & pintissimum in Tradentino ses. et . a. I. iprobat nostram conclusionem ex scriptura,As ex Ecclesiae sensu, ac praxi.6 Dico tertio. Semper habuit Eccle sia potestateo ,ut in Sacramentorum di. spensationeialua ipsorum siubstantia vel statueret,vel mutaret, quae suscipientium: utilitati, vel ipsoruin Sacramentorum
523쪽
& probat ex Paulo a. Corint. .σ 6.Gr II. 8 Sine tali dispensatione sgnificant Utens igitur hac potestate, valide, pru- Sotua su q.dist. I 3. . a. ar.&ad I.στ TMe denterque prohibuit usum Calicis Om- tM 9β.2.cap.9. numquam posse Iaicunianibus extra sacrificium communicanti- sumere sanguinis speciem; quamuis φωbus. Sic GnQConstantiens seup.praecipit cies vini corrumpenda sit.Melius tamen
sub excommunicationis poena, ne ullus Suare ,Gryla quea supra, Coninckq.83. sacerdos communicet populu sub utra- πν-.2TI .F,si cius trac.4. n. o . Tumque specie. Sic Trademinum supra cap. 2. deia P cepi. .Db. . cap. 4. Dioa patas. I can a .consuetudinem, ac legem, qua frac. . Rcloia Φdocent,sine dispensatio.
tam Laici, quam Clerici quoque non ce- ne posse laicum semere ranguinem oblebrates sub specie solius panis commu- euitandam irreuerentiam Sacramenti. nicare solent, approbat, & seruandam . nimirum si sacerdos post consecratum, esse decernitidicens iustis de causis ad id di ante sumptum Calicem deficiat, nee adductam Ecclesiam fuisse. adsit alius sacerdos, a quo init sumi, Prima suilad vitandas haereses, do sed prudenter timeatur,species vini comqua late Be --μι cast.28. secrati vel deuenturas in infidelium m. Secunda propter effusionis periculum, testatem, vel effundendas . vel corrum- dum ministratur, N periculum corrup- pendas: Quia praeceprum Ecclesiasticum aionis,dum seruatur. Ob maiorem Sacramenti reuerentiam Tertia propter usum vini dissicilem in inductum non obligat cum manifesto Regionibus septemtrionalibus. periculo maioris irreuerentiae, qualis reis Quarta propter abstemios.Quinta,ut putatur vel infidelium irrisio, vel specie. sacerdotes in hoc laicis excellerent ; si rum consumptior Quare Nos hanc sen- non fructu iuxta superius dicta ca. q. v. tentiam secuti sumus cap. 7. qu frone 'saltem ratione significationis magis ex. numero 6 .
pressae Dominicae passionis. Et quamuis Similiter si sanguis Dominicus eadae aliquo gratiae augmento priuarentur lai- in terram,nec adsit sacerdos, qui velit il-ci , metito potuit Ecclesia magis pis i. dum lambere, potest lambere laicus, vicere reuerentiae Sacramenti,quam utili- contra nonnullos tenent Suarer, cir ω- tati sumentium . truciM, ET FAE unde supra, monent auis 7 Potest autem Ecclesia dispensam tem in hiscatibus, este cauendum scan-Τn hac prohibitione, cum sit solius iuris datum ,&curandum, ut reuerenter ad- Ecclesiastici; valide quidem sine causa, modum langui ecipiatur. licite vero,si causa subsit. Sic Gemens s. 9 Adpritanum fiundamentum opposi- dispensuit cum Rege Galliae, Pauiso I. tum resipondetur ex Trademinose ἔ.2I. cum Bohaemis, si retractarent errorem. cap. I. I'amuis Christus Dominus in v I
Sic Romae Diaconus ministrans in Mis- tita ac cena Sacramentum istud insti- .sa solemni Summo Pontifici sub utraq; tuis,& Apollolis tradidit sub duplici sipe- .
specie mmunicat, di similem consue- C:e, non ideo voluisse Fideles omnes adtudinem restri Claudim a Samcies Repe- utramque recipiendam Obligare. 1ιtion.IO.ca.2seruara Parraiys in Conue iis Quapropter illa verba . Hoc facit tu C Iumacens. Sic imperator dum poro- in meam commemorationem ad Omnes natur, utramque speciem recipix . Rex quidem Fideles diriguntur, non tamenia alliae tum In coronatione,turn in mor. eodem modo, sed iuxta munus fingulo' tis articulo δ Graeci comm niter ; nec rum,videlicet, ut illam actionem, prout
Idco reprehenduntur , nai ii id faciunt ex ad singulos spectat, singuli pristςnx ἰS 'Eccicitae consensu salae .n praesumpto.H- cerdotes octinado,consecrando,sum ςn'
524쪽
do utramque speciem I Laici vero sume.
da,vel unam, vel utramque iuxta determinationem EccIesiae. Nec ex Ioan. 6. in
illis, vel similibus verbis species utramq; complectentibus colligitur diuinu praeceptum communionis sub utraque specie.Cum 'pius etiam asserat de solo pune Christus Dominus.Ss quis manduc uerit ex bre pane,υιuet in Gemum, Cr panis, quem ego dabo, caro mea es pro mum di vita, de iterum . Qui manducat hunc panem, vivet in aternum ..Ut expendit
Trident seup. ς m. Ad secundum resipondetur, illam. proportionem cibi materialis cum spis rituali debito modo conceptam, utique probare; sicut ad materialem vitam nutrimentum aliquod necessarium est ex lege naturae, sic esse necessarium ad vita spiritualem ex institutione diuina. Verum sicut in cibis materialibus videmus, este nonnullos ita humidos, ut pro cibo,& potu supplere possint, & aliquas esse potiones tales, ut sine alio cibo possint diu vitam alere; sic,& potiori iure fatem dum est, cibum sipiritualem, ubi continetur etiam sanguis, per se siuificeres pariterque potum, ubi caro continetur, siuGficienter nutrire.
Vtrum Sacerdos diuidere possit Hostiam
consecratam ad communι maum Laicum '
I docens id solum licere, quando
motibundus non potest aliter com n u nieare.Sic tenent Grass/ par. I.tib. 2.cap.
num. I S.Probatur, ctula sacerdos consumere debet totum sacrificium, quod sibi destinauit sumendum. Ergo solum ob morientis necessitatem poterit hostiae
partem communicanti prςbere.. Antecedens colligitur ex c. Relatum, Ec cap. omper mRI.ae consecr.dist. 2. Vbi
sacerdotes iubentur integra sacramen ista percipere. Fauet Rubraca MUsalis . Defeetibus Massa S. I Ο.num. 3.
suppetit alia sorma consecrata,dari posese partem hostiae Iaico communica volenti solum ex deuotione. Sic tenent
Iol. 4.Probatur, quia sacrificiunt non desinit esse persectum propter talis par ticulae dispensationem,nec irrogatur iniuria,velirreuerentia lacrificio, si participes fiant astantes fructus rea lis hostiae, partem eius realem suscipiendo , sicut participant fructum spiritualem ipsius. Et haec sententia probabilior mihi vide.
spondetur negando antecediens, nec apte eolligitur ex illis textibus. Nam cap. Relatum loquitur contra sacrificantes, qui nihil sacrificia recipiebant in aliquibus Missis. Caput Gomperimus Ioquitur contra sacrificantes, qui sumebant speciem panis, & non speciem vini; quod utrumque repugnat integritati sacrifieii . Rubrica Missalis solum requirit, ut non semetat alia hostia consecrata , qua communicari possit infirmus; de sano nihil dicit. Et quamuis Synodus Toletana , que celebrata fuit anno I 6ar. absolute pro hibeat, ex hostia diuidi particulam ad laici communionem , intelligi debet, quando postunt aliae sormulae consecra inti. Qum enim quidam asserunt, etiam . in eo casu nullam subesse culpam, cum nullum o sceptum Vetet , ex hostia diuidi partic uiam falsium equidem est. Quippe Κ ubrica prς scribens, ut Infitismo detur pars .hOstiae, si non sit alia conia secrata, satis ape te prohibet, ne detur
hostiae pars infirmo, nec a sortiori sanis,
525쪽
qmodo suppetit alia consecrata, vel facile consecrari potest. Ideo Orona , Diana θρ. cum aliis ad diuidendam lio. stiam pro communione laicorum requirunt,ut non suppetat atra.
'An Sare υ communicans gestare a
beat salam 'rq r oquimur, quado Sacerdos cornia municat more Iaicorum, & as firmat prima sententia, quam tenet An
es s.Sι quis autem abiet egerit, excommu
nicationi debita subiacebit. Vnde eotligunt , obligationem esse grauem , si quidem imponitur excommunicationis pinna. Id Secunda sententia negat omnem obligationem . Quia textum illum LMpit ae Sacerdote communicante, dum celebrat; quod inde colligit, quia Io, Ritur de sumente corpus,& sanguinem γmini; cum Sacerdos communicans more laicorum , non sumat sanguinem iob specie vini , ac subinde non comprehendatur hoc praecepto, nec peccet sic communicans sine uola . Sic sentiunt
16 Dico primo Vere textus ille loquitur de communione sacerdotis extra celebrationem . Nam id videtur magis consonim eius verbio sub disiunctione
referentibus lacerdotem, vel celebrastem, vel communicantem . Nec obstat Aduersariorum coniectura, nam olim etiam extra sacrificium sub utraque specie communicabant Fideles. Ita Gilsa,
17 Dico secundo. Teneri subinde saceris
dotes communicantes extra celebrati nem stolam gerere superhumeros, nana haec ceremonia dimanans ex iure, receptaque praxi comunini Obligationem aliquam inducit.Ita significant fere Do etores citati, dum grauem solum obligationem sub mortali secludunt. nisis
dares accedum scilicaei ad communicanis dum )βριτ superpessiceum habemes - .
iam coloris tempors conuementis. Idem asserit Gauantua in Rubraca tomst prim part alta meroseptimo . Et addit, omissionem huius caeremonte non este
mortale peccatum: Quod ego quoque sentio cum Authoribus adductis numero pretcedenti. Quia res non eit admo. dum grauis , nec usu communi tam grauis obligatio videtur recepta λ sicut nec obligatio gerendi superpelliceum, seu sormandi cum stola crucem in pectore: Si quidem h a viris timoratis omittuntur . Et in hoc sensu verum eritiquod dicunt Atior, Pata iamia, ct Drana, d cretum illud esse iam abrogatum usia contrario et intellige, quoad obligatio- inem sub mortali , vel quoad alias circumstantias.
18 Si petas,an laici decenter accedant ad Sacramenta recipienda ense, pugionesve prscincti Z Quidam Recentiores affirmat de Religiosis militaribus: Nam hi portant acipa Iamquam habitum suae Religionis in protestationem, di desen sionum Dei.
526쪽
Quare nondebent ea deponere, cum Eucharistia sine lumine, peeeare moret. maxime fidem prostentur, recipiendo liter illum, cui munus incumbit conserta Condri ationem , vel Eucharistiam s uandi lumen illud . Cui fano consentio, imo nec in receptione Poenitentiae, cum quoties nulla subest excusiatio vel ino- illud tribunal non sit contentiosum, si- pie, vel contraris praxis receptae, vel sis cui tribunalia politica . Sic censet Io η. mitis,qui legitima sit.
Quid requiratur ad licitam administrationem Eucha-
m ero sexιo Id extendit ad omnes laicor 3 quia putat, ibi nullam irreuerentiam contineri. Consonat Drana par. 3.3 Vat. 1.reflui.3 o. dum tamen non sequatur scandalum, quod existimat in tuli casu sere semper ad futurum. las Equidem in stationibus militam bus, in μγrtubus, in loci ilitiae dedi as τ' X supradictis eonstat, ex parto, εtis Iolent omnes armis accincti recipe- , IJ Saeramenti requiri,ut ministrein re meramenta : Cceteri vero Fideles tur sub sipecie panis rite consecrat , nec dcommuniter arma deponunt , cum ad sub utraq; specie, nee sub specie talari, e Sacramentum Eucharistiae, vel Confir- ni. Ex parte recipientium requiri ur, ut mationis, vel Poenitentiae recipiendum sint eapaces,ritequedispositi. Ex parte aeceduntin signaen siupplicis veneratio- ministrantis requiritur, ut habeat pote- .nis. statem ordinis, & iurisdictionis, cis, Non vaeeo tamen aliquod ius pom tamque dispositionem, de qua dissimus 'tiuum ta lem eaeremoniam praecipiens r ub. t .c'. . qu. I. chaomodo vero Sa-Λn alnem praesicribamr iure naturali, mentum istud non se minimalitisn ,- multum pendeta consuetudine , ac moia dignis,nec recipiendum ab indignis , dido concipiendi genus aliquod irreuein ximus ibi eap. s.σε Θ rentiae inaccessu cum armis; sicut etiam ' a 2 Quoad ritum externum commum cum chiroteeis ,vel habitu Mopiam ni' nionis diximus, qua etini omione eom linis profano,minusue decenti. multinandum Giuperium intibotis 4. iis Rituale Romanum rit. ae Euchari- capιtemt mo numero 2.3 .Er 6.Nunc acl. Idimus, esse semandas os es communionis circumstanti as,quas recepta con-
suetudo, vel Ecclesiallicae leges praescab
Sic peccat grauiter sacerdos , qui vel tempore per Eeclesia m indi dicto, vel in loco prohibito sine debitae facult. rem strat F.6.sic in ampades coram eo scilicet hoc Sacramento plures, vel saltem et die, noctuque perpetuo colluceat . Quod etiam iniungunt Barbosa de officio Paro
mentum Eucharistiae lampadem artaram esse semper tum propter Sacramenti reuerentiam, ob quam etiam Missata, diei. non potest sine sumine tum item ut ingredientes emplum, sciant, ubi primum adorare debeant praesentiam Sa ministrauerit Euchariam . Item si niunt
sitet sine debito cultu, nempe si non sit indutus saltem seperpelliceo, de stola, ut
obligare sub peccato, quod erit veniale, haec esse necessaria sub mortali. Nam adsipatito tempore lumen ibi non adsit: S, decentiam tanto Sacramento debitam vero per integrum diem, aut per tres vel pertinene, di dii ricte priecipiuntur in .. quaquor nocti voluntarie relinquatur cv. ne o celebrinisar. 3 6-
527쪽
ay Verum nota I. Quamuis soleat tu.men accendi,de consessio generalis praemitti cum qitibusdam precibus, quae non potiunt omitti sine rationabili causae snapi aliqualem irreuerentiam contine. ret omiaeo voluntaria talium Rituum, quos Ecclesia praescribit Alo uaveto, crFassu stetinupra censera, hτc non ita rigorose praecipi, ut ipsorum omissio secluso tum lcandalo , tum contemptu fit morigle; peccatum, sed solum veniale .
Certe quod lumen prscedat,quoties Eucharistia defertur ad Infismos i expresse praecipit illud cap. Sane rubens, grauiter svniri transigresib rem ; ubi gratus culpaupponi videtur.Rituale quoque Romanum praecipit Eucharistiam deserti cum
Coeterum quando longius, & dissici lius iter obeundum est, & forsan etiam cquitandum,prescribit,ut vas,in quo Sacramentum defertur, burna decenter ornata ,& ad collum appensa sic includa, tur,& ad pectiis alligetur, ut nec decidere , nec e pyxide sacramentum excuti nequeat. De lumine, vel habitu,vel reliquo ritu pro tali cassi nihil decidit. Syaodus Hispalensis tu.de cypod. Euch. cap. I. praecipit, ut Parochus in eo castu via r cia vadat ad infirmum deuote recitans hymnos, de pliat mos, & portet illas sormulas consecratas dumtaxat, quae dadae sunt infirmis , ita ut redeat sine Sacra. mento,quod approbat Quinta div fletu I. 8.14 Ego censeo cum Posseuino capite g.
ad ea quae non praecipiuntur expresse, seruandam esse consuetudinem ubique receptam; & curandum esse, ut lumena Vel ex cera, vel ex oleo saItem intra laternam inclusium integro itinere deseratur accensiim quoad fieri possit. Item silao expediat, per longam viam indutum incedere superpelliceo, & stola, saltem haec deferat secum, ut in infirmi domo ipsis induatur ad Eucharistiam ministradam. Quod enim asserunt Posseuinus, σIyiuester,quos sequitur Bonacina supra .
Nempe non Posse Parochum Euchari.
stiam ad infirmum deserre, quoties eam deserti nequit cum stolai superpelliceo praecedente lumine iuxta praedictum ca. Si e4. debet uitelligi, quando distantia, vel qualitas viae patitur talem ritum: se. cus si non patiatur illum. Quoniam ne. cessitas, vel utilitas communionis praesertim in articulo mortis prq serenda vi. detur obseruantiae talis ritus.. as Similiter quando Parochus non po. terit Eucliaristiam miniit rare morientis nisi valde sestinanter currat , ut ilium ,
serendam ob irreuerentiam Sacra metu.
Ministraque simul indecentiam, & irri
sionem ex tali sestinatione proue turam squar satb excusare videtur a tale viatico ministrando . Quintanad. νer. trari alia sing.8.censet, deserendam esse, nisi prudenter timeatur, vel Eucharistiam fore pro lapsuram in terram, vel scandalum
graue secuturum: Quod equidem rari sesime continget; quippe viri cordati videntes Eucharistiam veloci cursu deser-ri,prudenter iudicabunt, esse periculum in mora : Quod autem Parochus ab insipientibus irrideatur , non illam excusat ab obligatione ministrandi tali tempore
Sacramentum, cuius irreuerentia proue
niens ex sestinatione postponi debet uti. litati recipientis, ob quam Eucharistia quasi cedit iurissio. 16 In hac re prudenter conserendς sentirreuerentia Sacramenti, & irrisio sacerdotis cum necessitate vel utilitate reci pientis, ut appareat, quid rationabiliussit. Certe quoties Parochus ministratu. rus Baptistariam, vel Poenitentiam, vel
Extremam Vnctionem, probabilitatimet, proximum in peccato mortali decessurum, nisi festinet,& currat; fatentur Doctores, illum debere currere sellin. .
ter, etsi nondum integre sit indutas, aut ingruat pluuia, vel pruina aestus, aut sacerdos sit irridendus, 2 saluus; Tenetur . n. non Plum hodorem, & famam ssed etiam vita exponere pro is Iute sua rum Ouium , quando versantur in extre
528쪽
OMEN Missa, quamuis non habeatur in scriptura, satis antiquum eli in Ecclesia , re constat ex Ambro is libr. s. eps.33
pore . Quidam putant ,esse vocem He. Uraicamin significare oblationem , ha
esset Hebreta,retenta fuisset in omnibus aliis linguis,sicut vox Asielusa. anna, oer usi. Alii volunt, esse nomen lat, num adiectivum , cuius substantivum oblatio, vel hostia subintelligatur. At melius alii sentiunt,esse nomen substa tiuum promissione, seu dimissione sum. ptum, sicut repulsa sumitur pro repulsi ne, collecta pro collectione, peccati re missa pro remissione apud Tertullia. num , Ur Cyprianum . Quo sensu dicit Diaconus. Ite A fissa es. Idest, iam est dimissio Congregationis, abire licet; &quoniam olim etiam ante primam oblationem solebant dimitti Catechumeni, prima illapars ossicii suit appellata , Missa Catechumenorum . Videantur
nostrum sacrificium dici quoque Arisfam, quia Deus ad nos mittit ho. stiam huius sacrificii , quam
nos ad ipsiim in oblatio. ne remittimus .Quia vero Mista
tinet rationem sacrificii, hac prius erit exa
minanda a P. Lugo de Sacramentis.
t Religionis enumerat Ob a.icitiem sacrificijὶ quod OiΚrtur soli Deo insa nu nostrae sunt
testatis. Et qui de sacrificium improprie, lateq; sumptum significare solet in scriptura quaelibet opera bona. Sic lacrifici uin appellatur conti itio m. o. Sacra cin Deo spiritus contrifulatus. Laus Dei Isq6. Sacrificiu laudis honorisicabat me. Eleemosyna. Hebr. 33 Thubus . 1 ostiisspromeretur Dei a Martyriu Si p. 3. Quasi holocausi hostiani accepsi eos. Morti licaistio . Rom. 2.Exhibeat1s corPora vestra hostiam viventem . Haec analogice, seu
metasorice dicuntur sacrificia,ut notant communiter Doctores,& contia Nouatores asserentes opus bonum habere veram rationem sacrificis, late probant
a Sacrificiu apud Catholicos proprie significat actionem sensibilem , qua res ollartur Deo cum immutatione aliqua per competentem ministrum in signum nosti, sebiectionis.& diuinae potes latis, seu supremi domini, rerum omnium, sic in scriptura distinguiriirab aliis operis. bonis, . ab actu inisericordiae. Oseae αδ iserι cordiam tot' Er non sacrificoum, ab actu obedientiae, I .Reg. I S.Melior est obedientia, qRdm victimae; ab actibus aliarum virtutum Hebr. I. ubi Ponti texconstitui dicitur, erat nona, G sacri. sicia pro peccatix, cum actus aliarii virtu
tum a singulis Melibus exerceri possint. H h Hinc
529쪽
et Hinc liabemus,sacrificium esse simul
oblationem,& sacrum signum,quatenus oblatio couenit cum alijs oblationibus. ρος non sunt sacrificia,qualis est oblatio Calicis,vel certi,vel pecuniς,vel alterius rei. Quatenus signum sacrum conuenit
cum Sacramentis,quae regulariter non
sunt sacrificia,sed signa gratiae; conuenit etiam cum alus actibus religiosis , qui significant nostram submissonem ad Deum,& cultum diuini numinis, qualis est genuflexio, pectoris tunsio, &simi.
4 Vt autem cacrificium ab omnibus aliis oblationibus, di signis, quae proprie sacrificia non sunt,omnino discernatur, varij varias constituunt sacrificij definitiones , seu descriptiones, quas varij vicissim refellunt . Ego suppono primo,
cum Eusebio Ii.I.de aemonst. .vit.homiis nem debere vitam suam Deo, non so- Ium dicare totam,sed etiam sacrificaret quia tamen hoc non expedit,ideo lego naturae fuisse introductum, ut proprium sacrificium vitae propriae commutaretur in sacrificium animalis, vel aliquid eiusmodi. Quare proprium sacrificium est signum externum, quo Profitemur, nos habere totum esse nostrum a Deo , &ideo dignum esse Deum in cuius hono . rem,& esse nostrum, α vita nostra consumatur offerendo loco propriae ultae, quam regulariter non licet destruer vitam, velentitatem alterius rei , simul que protestando nos eodem modo libentet oblaturos fore nostra ni ricam, si liceret, Oporteret. Quae significatio,&oblatio, de ptotestatio valde conformis est lumini naturali, & ideo cunctis fere nationibus communibus ad Deum verum,uel putatiuum supetuo cultu vene
s Hinc suppono secundo, cum Suar.
sacrificium elle signum ad placitu, qualia fere sunt omnia, quibus homo rationalem mentem exponit, cum enim. ni
hil sit, quod naturaliter exprimat existimationem,quam habemus de Deo, nostramque lucunissionem ad ipsium, impositio requiritui talium frames .cia placitum alicuius. De quo sit. CARL Q V S. s T. V. An Dcrificium debeat esse signum insi
tutum a Deo fs CX natura rei certum eZad esse tiam sacrificij non requiri diu,
nam institutionem, quia,sicut Iumine, naturali cognoscere possimus siummam excellentiam, di essicientiam Dei, ω omnimodam dependentiam, quam ha- bemus ab illo, sic solo dictamine ratio- Anis possumus protestari noliram siubmis.
sionem Deo debitam, & nostrimet oblationem per hoc, vel illud signum a no- bis impiatum ad hoc signiticandui - .Quippe sacrificium non minus est de i
re na turae, quam oratio, vel adoratio, ver votum,vel iuramentum,& similes actus Religionis, ut docet S Thoma.2.quaestis. 8 .art. I.Quare verisimile, fit in lege naturali fuisse sacrificia nonnulla per homines instituta. 7 Nec obstat,Sacramenta institui non posse ab alio, quam a Deo, discrimet
enim est, quia Sacramentum est signum efficax gratiae, quam homines produc in
re nequeunt, & consequentcc emccre
non pollunt, ut aliquid cicaciter causet gratiam,quam significat. At sacrificium, non est neccsse, quod operetur gratiam , sed quod signiticet praedictam sebi uillionem, & protestationem hominis erga Deum, quam ignificationem habere potest ab hominum institutione . Fatendum tamen cst, non potuisse Misi sacrificium institui ab alio, quam a Deo: nam illa mirabilis conuersio panis,& vini in corpus,& sanguinem Dominicu est opus solius Dei, qui solus potuit vim cssiciendi conuersionem iliam alligare signis sensibilibus. 8 Suppono secundo, potuisse Deum, ut Principem sepremum reseruare sibi sacrificiorum inuiti itionem,& ita de fa .cto reseruasse tana in lege veteri, quam in noua. Dum
530쪽
Dum enim,tam Iudaeis, quam orbnianis certa sacrificia priscripsit quibus coli vellet, censetur, eitera prohibuisse.
Quare conueniunt Auchores, cetera
non esse licita,nec lagitima. Cetterum, an suat valida,seu vera sacrificia, dissen. tium nonnihil. -rmare quippe vide-
αο. inia Deus non potest immutare remum essentias, sed lacrificium ab homi. nib. institutum retinet veram essentiam sacrificis, cum haec per se non requirat anstitutionem diuinam; ergo,quamuis posita prohibitione diuina reddatur illi, citum , & illestitimum, adhuc est verum essentialiter sacrificium. Vnde colligit, si quis nunc usurparet aliud sacrificium praeter Eucharisticunn, fore nihilominus illud verum sacrificiu, quamuis illicitum,& illegitimum. Confirmatur , quia sacrificia, quae fusis Dijs viseruntur ab Ethnicis, habent veram, α essentialem rationem sacrificij lumptitatius, quam pro vero religionis actu, licet sacrilega mi , ut docent a
go Δομtat. I snum. r 3 . Ergo similiter6crificium nunc ab hominibus institimam contra diuinam prohibitionem, quam uis illicitum sit, habebit veram, & essen tialem rationem sacrificis.
Quia Deus eo ipso , quod noluit aliis sacrificibs coli, praeter illa, quae tam ii lage veteri, quam in noua per se mei imstituit, censetur.non solum reliqua vetare, sed etiam auferre talibus populis sa- Cultatem , seu potestatem aliud sacri ncium instituendi.Ergo nullus umquam alterutri legi subiectus potuit, aut potest aliquoa venun lacrificium institu
Antecedens probatur, quia sic ollan ditur maior amor Dei erga sinam popinium, quem nolit uti posse iaetificiis, nisdiuinitus institutis; magis etiam com mendatur excellentia sacriniorum di
uinorum, cum quib. non patiatur Deus alia humana polla misceri. Ethgcpam mihi videtur probabilior. io Ad fundamentum oppositum nogatur minor. Licet enim sacrificium . non requirat essentialitat institutionem diuinam, at requirit institutionem legitimam, nimirum a legitima potestat sactam: hanc autem potestatem ause re potest Deus hominibus, & reseruare sibi, cum sit 2premus Dominus ; & ita creditur,teseruasse de facto . Quapropter homines nec Iesi time, nec per cou- sequens valide posivire instituere vera
sacrificia post illam reseruationem Elimo factam. Ad eonfirmationem fateor, illos Ruthores ita sentire . Negat vero Conmeh.
quaestio.8 .nΜm. o. dicens oblationem
essentialem sacrifieio debere fieri vero Deo, quia si ciri alteri fiati magis est fa-crilagium,qtiam sacrificium. Ego sic distinguerem, si solam legem naturalem attendamus, existimo, verum esse sacrificium,quod ossertur Deo non vero, scd putatiuo cum vera submissione, ac pro testatione sacrificantis circa tale numen existimatum, sicut vel a pariter eli ado. ratio illius, quod bene probant illi Do ctores at si omina prohibitio,& reseruatio tat ita uniuersalis, utinon solum p pulos fideles, sed etiam infideles comprehenderi non erit verum sacrificium Ethnicorum ex desectu potestatis insti. tuentis ; sin vero prohibitio diuina non eo rehendit mndeles, vi illi Doctorcssentire videnrurierunt vera sacrificia v ritare transcendentali,& essentiali,quia veram habent rationem signi, non veritate formati,quia non adest reuera in dicto Deostprema potestas, quae fignifiea