장음표시 사용
541쪽
disse potestatem Apostolis, di ipsorum in Sacerdotio successoribus ad illudmet in Eeclesia iugiter offerendum illis verbis . Hoc facite in meam commemoratio
nem . Ut Ecclesia Catholica semper intellexit,& docuit. Etenim Assertorno, ster,condens nouam legem, debuit utique nouum institueret Sacerdotium , , novumque sacrificium, *iae sunt de sub. stantia nouae legis, ut Paulus ostendit ad
3 Quod vero Missa , pmut de facto
eelebratur in Ecclesia,contineat hoc verum , & proprium legis Euangelicae sacrificium , probant apud praeciicios Λ
thoritatem , nimirum a Chtisto Domi no, qui caput est, eε legislator Ecclesiae. continet ergo Missa, quiequid requirime ad essentialem rationem propria sacrifiώQj.s Suppono tertio Missae sacrificium
esse unicum in lege nova;sic enim est ex. celsium, & infinite superans quaevis aIia . quae vel oblata sint, vel offerri possint, vesimul cum illo nullum aliud fuerit a mittendum . Non defuit, qui de facto concederet,alia sacrificia dari, probans ex Canone 3 dc Apostolorum. Ubi permittitur oblatio sola thymiamatis,olei. spicarum,& similium in Altari; tales a tem oblationes in me veteri erant sacrificia.Uerum ibi non est sermo de proprio sacrificio, sied de oblatione simplictores, & alios iuniores scripturae tam, ci, qualis fieri potest etiam Beatae Virgi- veteris,quam noui testamenti. Definiui ni,vel alus sanctis, quibus tamen sacciri
cenam canon. I9.ET 'oletanum I. an.
&a. Contestantur Patres ab initio na. scentis Ecclesie, ac eiusdem perPetuata traditio,cum Missam ab Apostolorum . t ore semper hoc ritu celebrarri, proteliando scilicet in illa, proprium orirri Deo sacrificium , ut constat ex omnibus cium offerri non potest. Afferatur etiam illa verba, quae dicuntur in benedictione cerei Paschalis. Sumpe Sancte Pater iniscens uiuisicrisicrum umberirnum . At
satis coactat acrificium ibi late sumi, noproprie, nam incensum illud tunc non
consumitur , sed etiam consumpto cereo, cui assigitur, manet integrum in quinque granis toto tempore Paschali. Quare certissimum esse debet, in lege . noua, nulIum aliud sacrificium institutis
fuisse,vel 1 Christo Domino, vel ab Ec- liturgiis Graecis, Hebraeis, Syris, Chal. clesia, sed nec ab Ecclesia institui posse .
daeis Latinis,& csteris omnibu&, in qui, diximus p. I. num.9. docentque Suar hiis frequenter inuenitur oblatio, applicatio,commemoratio sacrificii.Quare vel concedendum est, Ecclesiam totam
in hoc puncto semper errasse turpissime, vel latendum Est, Oflerri Deo verum, &
αtium sacrificium , dum Missa ritu
olico celebratur.' Accedit ratio, nam in Missa datur oblatio, & immutatio res permanentis in Dei cultum, ut ex dicendis constabit, qua protestamur supremam Dei potestatem, & nostrum affectum consumen.
di nos ipsos in eius honorem,si liceret,iam pediret.Rt item per legitimum Ministrum specialiter deputatum ad hoe munus, reinstituta luit i legitimam au
Eucharistiam verum,& singulare sacrificium . Nam ex uomuoc Christus illud sacerdotiunt, &istuci sacrificium instituitisatis colligitur Menuste facultatem at illud instituendum 3 valide propter ruentias Beerius indicatas. 6 Nota primo,quamuissint dus comsecrationes corporis, de sanguinis, ambas ordinari simul ad constimandum vnim signum , de micam immolationem , di per consequens unicum sacrificium
542쪽
caput ILRisse quoad substantiam 2 Christo Do
mino, uixta superius dicta numero etN rum quoad actionena totam,ut includit ritus, ac caeremonias omnes, int titutam
suisse per Ecclesiam, ut docet Tridentianum se s. 22.cata Sy .Nota tertio, si quis sacerdos vel ex ignorantia, vel ex mali tia vellet conficere Sacramentum , &non sacrificium, di haec posterior intentio non sacrificandi priualeret, neutrum esse facturum . Sic enim utrumque suit institutum, ut nemo possit valide Const. crate,nisi sacrificando, nec possit sacrificare,nisi consecrando. Sic docet Auers
In qua nam actione Missa saeris cium essentialiter consista s
varie lentiant,quam parum libi nonnulli conliare videantur, nunc in unam, nunc in aliam sententiam inclinantes. Referam tuas,quam potuerim,breuiter ἐκ di lucide, polim ocium aperia in meum
Prima sententia ponit in Missa duo sacrificia realiter dili incta , quorum primum constet oblatione panis, α vini ante consecrationem facta. Probatur, quia multi Patres dicunt, in Missa pane , di vinum offerri. Reseruntur per multa
capita de consecrat. ιtorincit. 2. Sic etiam Ecclesia loquitur in offertorio , sic in quadam Antiphona dicit. Sacerdos m. a ternum Cbrufi s Dominus panem,s vinum obtulat. Secundum vero sacrificium constet consecratione , vel etiam sum.
ptione,quo Christi corpus, & sanguis os ferantur. Addit tamen haec sententia,
primum sacrificium ordinati ad secuna
dum, ac subindE AE eo moraliter unum constititere. Quoniam,vbi est unum propter aliud, ibi moraliter est unum tantu.
nulli vocant illam improbabilem. Tum quoniam est contra communem The logorum , di Patrum, imo contra Trad. δεδι.ia qui simpliciter asserunt, unicum esse nouae legis sacrificium, cuius hostia sit ipse Christus. Tum etiam, quoniam illa cieremonialis oblatio, quae circa panem, & vinum antecedit in Missa, non est ex institutione Christi,cum aliquae ii turgiae reperialitur fine illamec sola verbalis oblatio sine reali quapiam immutatione sic cit ad propriam rationem sacrificis.s Secunda sententia ponit mi cuinis sacrificium ad cuius citentiam plures actiones existimat pertinere , videlicet oblationem factansi inin ante, quam post consecrationem, fractionem sim-
cierum,commixtionem ipsarum, conis. crationem,& iumptionem. Ita sere Ca. I lib. Ia de locιι cast. II. licet confuse loquatur, S praecipuam sacrificia rationem fractioni tribuere, videatur . Alii quatuor, ali; ttas actiones, ali3 duas, qui eam has,ludam illas requirunt. Ita tuι ιν q.istiust εῖ. questra. art. I. Henr
generaliter, nam omnis actio, qua fiealiquid sacrum circa rem oblatam, pertinet essentialiter ad factificium Sed petsingulas istas actiones fit aliquid factum in q,eciebus. Ergo pertinent ad essentialem rationem sacrificis Specialiter osteditur , quia lactis cium ellentialiter est oblatio, sta oblatio,quae fit post conis
crationem, Wrsatur circa corpus Cliti
sti iam positum sub speciebus Ergo per tinet aa esisciuiam huius sacrificia. Rur sus
543쪽
infractio speciem signat mysticE Chri .
sti mortem per separationem partis. Ergo continet propriam sacrificij oratio. nem. Demum Dumptio Sacramenti satis exprimit Christi mortem , & sepulturam iuxta id I. Corinth H. Quotiescumque mariaucabιtιs panem hunc, σ
tiabitas . Ergo pertinet ad rationem fa-crificia commemoratim, quale censetur incruentum Missae sacrificium. Io Hanc siententiam coeteri Theologi
communiter rei)ciunt Primo, quia ratio
sacrificii constitui debet in illis actionibus, quibus Christus Dominus sacrificauit . Sed non omnes actiones illae factae fiunt a Christo sacrificante, nam oblatio
Verbalis, nec ante, nec post consecrationem facta ieetitur; nec ab ipso facta fuit fractio Sacramenti , quae posset habet rationem sacrificii. Nam quae Iegitur a Christo Domino facta , vel praecessit consecrationem cui multi putat vel, si
suit poli consecrationem, non fuit ceremonialis, sed necessaria quidem, ut suam cuique partem distribueret: ea vero fraci o, quam nunc usiurpamus, eliceremonialis circa species panis: at lpe cies vini non diuiduntur, etsi non murus sacrificetur sanguis, quam corpus. De mum, quamuis Chtilius disipensaverit
Euchari illam discipulis , id fecit post
peractu in sacrificium . Quare suinptio laicalis pertinere non potest ad ratio 'nem sacrificis. De sumptione sacerdotis dicemus infra. ar Reiiciunt secundo , quia totam rationem essentialem hiliuS sacrinciὶGIri. stus instituit, & eam de in Ecclesia se ii per retinuit. Sed actiones illas inllituit Ecclesia solii, sicut , dc alias ceremonia&, nec sempere e modo sucrunt in tota Ecclesia rec uae, ut constat ex variis litur iis . Inio tellatur Sorarestus Gregorius lib. 7. inuoctιone Iecnnaa Epist.6s. Apostolos ad coniectationein solam ora
tionem Domitii cam adhibuisse. Nunc etiam sepiisime Sacerdotes celebrant, di non dii tribuunt laicis, quod approbat
Reiiciunt tertio , nam, quamuis omitis tantur actiones illae, lacrificium est pedi sectum, nec suppleri debent: nimirum, si verbalis oblatio vel ante,vel post comsecrationem omittatur, vel hostia decidat in Calicem, & infundatur, non debet stangi iuxta Rubricas Missalis. Igbtur tales actiones, ta aliae similes sunt coremoniae per Ecclesiam inductae, vel ad significandum aliquod mysterium, vel ad maiorem tanti sacrificii decentiam no tamen pertinent ad ipsius essentiam,
in Tertia sententia consecrationem,& sumptionem Sacerdotis putat ad essentiam sacrificii pertinere. Sic docent
omrisum sanguiuem o fert, π sumit, πquaesi. 8I .artιc. 6..id tertium dicιι, si post consecrationem species vini non possint funu , debere aliud vinum conlecrari s& sumi, ne maneat Lacrificium impcdi sectuna; i iit ergo, perfici sacrificium
ne' . . 13 Probatur primo ex scriptura. Nam in Evangelio satis exprimitur actio co-secrandi, de qua praecipue dixit Christus. I Ioc facite. Quod etiam Chri lius sumpserit Sacramentum , & si non habeatur expresiam in Evangelio, satis colligitur ex illis verbis. Lucet 22.Dcssur
rio uesideraui his Pasha manducare vobiscum. Ea rursus. Non bibam amo o
niat. Quae non solum de Paschate legali. sed etiam de nouo capiunt Ei cstius ,
Christum sumpsiste suum corpus, dc Laa-
544쪽
mem asserunt, ita sentire communiter Patres,& Theologos,quos abunde rese
rq Probatur secundo ex Patribus, qui saepe dicunt, consecratione Milla saetiiscium celebrari, offerri, fieri, ut expendit
Carrinalis de Lugosupra num.qI. a se quent ιbus, at requirunt etiam, ut Sace dos semat species consecratas ad sacri.ficium complendum. y.Augustinus libro II. de Guitate cap. dixit. Manducare panem, qui est in nouo testamento aera
sis lib.primo Epistolarum inquit. Dicitur Christus immolarit cum licet inuiolabi. liter in Altari frangitur,diuiditur,come ditur, cum his, & quibusdam aliis lignis, in quantum fieri poteli mors Domini
maxime repraesentatur. Is Probatur tertio Nam Claristus Dominus in consecratione sufficienter immutatur ad veram, & propriam ratio
nem sacri licii, quatenus sub speciebus mortuo quodam , & indivisibili modo ponitur ad protestadam Dei supremam potestatem, de ad sacrificium Crucis re.
Iraesentandum, ut inserius exponetur. ii sumptione destruitur omnino,quatenus amittit totum esse Sacramentale
in Dei honorem iactus persectissimula
holocaullum . Ergo tam consecratio, qualia sumptio Sacerdotis coni lituunt essentialiter persectis itinum Missae sacrificium.
ordinatione sua solum accipit potestatem ad osserendum sacrificium, non enim, illi dicitur. Accipe pote laterr consecrandi, vel semendi, sed os serendi
sacrificium; ergo sub poteilate Oiserendi
continetur tum potestas consecrandi , tum etiam sumendi nomine totius Ecclesiae. Nam alioqui non apparet, ubi
datur ei principalis potelias sacerdotadis consecrandi Christi corpus , & illud sumendi nomine publico.
Sacerdotis non pertineret essentialiter ad sacrificii complementum, non appae ret . cur sit obligatio tam stricta sumen, P.LUο de Sacramentis.
di,quoties consecratur, haut si sorte deis ficiat Sacerdos post consecrationem, de adiit alius,quamuis non ieiuniis, debeat hic sumere iuxta regulam Iuris capta d
Missalis prs scribentem etiam, ut si 'ecies vini post consecrationem effundantur, aliae consecrari debeant , & ssimi. Quo casu si fuisset ante sumptionem sacrificium peractum, illa noua consecratio potius esset sacrificatio noua, quam complementum praecedentis .ergo sum ptio simul cum consecratione constititit essentialiter veram,&persectam sacrificii Missae rationem,& essentiam. 18 Quarta sententia docet , solam consecrationem esse sacrificium esse
q.disputat.38s IH. num. ς 3. M Tatfusae Eucharista utat. 76se 2. . qui reserunt alios . Favet S.I hom. . part quast. 82Art. ad primum dicens, Eucliaristiae consecrationem esse sacrificium, & art.
IO.inquit,consecratione huius Sacramen
risacrificium ofertur, T ad primum, ait. Hoc Sacramentum Persicιtur in consecratione, in qua sacrisicium Deo clertur,
Gr quaest.8; ad q. dicit Sacerdotem petere post consecrationem, ut Lacrificium iam peractum sit acceptum Deo. Consonant plures Patres a praedictis Doctoribus relati,qui saepe dicunt, consecratione seri sacrificium, di immolationem . Accedunt tam Patres, quam Doctores asserentes,in seria sexta malo ris hebdomadae non sacrificari , quia non consecratur, videatur Cardinalis de Lugonum .M.
19 Probatur primo Nam Euangelistrsolum exprimunt, Christiam Dominum consecrasse panem,& vinii,de dedisse discipulis suis; Vnde colligut Patres, illiam sacrificasse, sed distributio, cum sit usus Sacramenti, non est pars essentialis sa
crisici; sacrificauit ergo Dominus cos It crandor
545쪽
erando: are consecrationem iniunxit Apostolis, dum dixit. Hoc facite an meaeommemorationem. Nec verisimile fit ,
Euangelistas omisisse potissimum actum sacrificandi , quem Christus Apostolis
Praecepit,cum tamen nullus Euangelista reserat clare . Christum ipsum consecrasse iaio Probatur secundo.Nam solam consecrationem Aficit Sacerdos in persona Christi, dum profert verba consecrationis, & ita Christus est nunc principaliter oflarens una cum Sacerdote.Non imitautem Christus corpus suum per sacerdotem , sicut consecrat illud verbis Sacerdotis. Ergo Sacerdos non ollari, qua-do sumit,sed quando consecrat. Pro a tur tertio, quia praecipuum munus Sacerdotum nouae legis est consecraro Christi corpus, de Sanguinem, pr ciPuaque potestas Sacerdotibus consertur ad conlectandum . Quippe sorma constituens essentialiter Sacerdotem nouelegis est character, hic autem per se pri mo principaliter est consecrandi pote
Igitur in consecratione: sola consistit sacrificium, quod principaliterintenditur
per Sacerdotium. at Quintasententia docet,solam sium. otionem esse serinaliter sacrificium, co. 1ecrationem vero praerequiti tamquam actionem praeuiam, & praeparationem victimae. Sic Martinus de Lerisma I.
pari.d ficult.2. Favet Sanctus TMm. i. Part. quaestio. 8 .aniculo secvndo ad D. ndum uicens, in Parasceve sumi codipus Christi pridie consecratum a Sacerdote , ne careat Ecclesia tali die fructu passonis Christi. Sed certe non nisi per sacrificium dicitur Ecclesia participare Euctum Dominicς passionis; ergo su ponit Sanctus Doctor in sola sumptione, qua Peragitud illo die, veram i eniti sacriticij rationem Max Vnde probatur primo, nam infe ria sexta Parasceve apud Latinos,& ii ostrijs quadragestas apud Grςcos,quando celebrant ex praeconsecratis , datur verum sacrificium, de tamen non datur consecratio,sed sola sumptio Sacranaeti rius consecrati; ergo sola sumptio con-ituit essentialiter sacrificium. Minor est certa.Maior probatur,nam Ecclesia Latina vocat ossicium, & ministerium iI. Iius diei sacrificium,dicens.Sic fiat sacrisi tum nostrum in conspectu tuo hodie , να placeat tibi Domine Deus , & rursus inquit Sacerdos orate fratres, ut meum, ac vesrum sacri tu acceptabilesiat. Apud Graecos consu. Laodic.c. . Ur Sexta Sy
nodus canon. 2.praescribunt, H in omn/
bus Sancta Quadragessima ieiunii diebus praterquam Sabbato , GT Domιnica , CrSantio Annuntiationis die sat sacrone prae sanctificatorum minperium . Vbi satis iudicat , tun etiam fieri sacrificiunx sine consecratione, nam facere sacruin, α sacrificare videntur coincidere.
et 3 Probatur secundo, quia per solam
sumptionem fit destructio rei oblatae, quippe consecratio potius est adductio, vel productio victimς quam eius destria.
ctio. Sacrificiun vero fit formaliter, eces lentialiter per destructionem , qua res
oblata destruitur iis Dei cultu, ut oneridi musc.I.q. 3. Non ergo consistit sacrifieiuna istud in consecratione, sed in sola sumptione, imo, quia non desinit eis L, Christus sub speciebus, quando sumitur, sed quando species in stomacho corrumpuntur,nonnulli dixerunt, hoc sacrificium consumari,non praecise sumpti ne, sed corruptione 'ecierum, ut testatur Auersa de Euchara a qμας I sec. .
initio . Probatur tertio, quia si sacrificium consisteret in consecratione , --stra post consecrationem applicaretur eius fructus alicui, cum fructus sacrifici non possit manere suspensus, sed hoc est contra morem Ecclenae, quae post con secrationem aqplicat sacrificium pro defunctis, ergo supponit Ecclesia, nondum esse positam Gentiam sacrificilia
546쪽
Hucusque respondimus ad quaestionem
ex aliorum sententi;s, ut nostram aperiamus iure tam graui,quam controuerissa, statuimus expendere prius, quod sit sentiendu depossibili, poli modum quid sit asserendum de facto: sic enim distin-Δius,& clarius res tota percipietur.
siue adlio Missiae possint essenties
ter constituere sacrι- scium ina 4 C Vppono primo ex dictis cap. I. O sacrificium essentialiter esse si-Rnum ad placitum legitime impositum ad significandam protestationem diuinae pote ilatis , cui totum esse referamus acceptum . & totum deberi fateamur. Suppono secundo, quamuis voces imponi possint ad signiticandum sine vocis Analogia cum re significata , si quidem
vox Leo secundum se non habet maiorem Analogiam cum Leone,quam cum C quo, vel vitulo tamen rem ivt etiam ad
placitum capte scilicet imponatur ad aliquid signiscandum,habere debere sit studinem, aut Analogiam aliquam cum re sign. ficata .Quippe non imponeretur apte, vel ad significandam vitam fax extincta, vel ad signiscandam modi tem fax accensa nec ad significandam submissionem inferioris ad superiorem esset aptum signum , quod superim genii flecteret, di inclinaret caput coram inferiore sedente. Quaerimus itaque, quaenam actio Misss sit talis, qualem apta significatio, vel impositio sacrificia requirit I nec enim cre dcdum est, Deum tinpositisse signum ineptum pro M.flae sacriticio. Videantur
3 Iam petes primo, An consecratio sola possit essentialiter constituere Misese lacrificium P Negant authores quintae sententiae,ac probant primo.Na in Mil
sa sacrificatur ipse e litillus, qui sint Oblatus in Cruce, ut definit Trademicium
fesso. 22.cap. I. dc I Sed Christus non de . struitur per consecrationem 3 4mo potius producitur, vel adducitur . Ergo consecratio non potest esse signum a p. tum ad constituendum essentialiter sacrificium Christi Domini. Consequentia probatur, quia sacrificium debet esse signum nostret submisesionis erga Deum,ouem profitemur esse dignum, vi in eius nonorem vita nostra consumatur, ac subinde necessario roinquirit actionem destructivam realiter rei sacrificatae, ut ostensum est ea. in1.22.
Sed consecratio realiter destruit solum panem, & vinum, Christum vero neutiquam . Ergo solum esse potest sacrificium panisin vini, non vero Christi Domini Probatur secundo, nec panis, & vlani sacrificium esse posse . Quia sacrificiu in esse debet immutatio lensibilis rei sacrificatae, sed conuerso panis in corpus Christi, quaesit per consecrationem, non est sensibilis , di consequenter nec destructio panis, nec productio, vel adductio Christi sensibilis est. Ergo non potest habere propriam rationem sacrificii, quo Christus, vel panis offeratur. Idcm dii de vino proportionaliter. 16 Ammant Authores tertis,ac quartae sententiae,sed variis modis explicant, quomodo sola consecratio possit esse Millh sacrificium;nee enim eu facilis solutio fundamenti contrario. Primus modus iuxta stuperius dicta cap. I. I. Io. distinguit sacrificium absolutum , & commmemoratiuum, di asserit, Missae sacris,
cium esse solum commemoratiuum squod non requitii realem immutationem victimae, sed solam ipsius repraesen- tationem , dum ipsam victimam conti neat realiter. Quare cum Missa contibneat realiter Christum, &repraelantet eius sacrificium cruentum , quatenus consecratio separat ex vi verboruna cor
pus a sanguine quippe licet per conco mi tantiam sit idum sub utraque species tamen hoc est per accidens, si quidam verba , quantum est de se , sepa anz
547쪽
utrumque , 2bindeque sacramentaliter mactant illud , di propri)ssime repraesentant in altari tamquam victi Mmam occisam, dc sacrificatam. Const. eratio quidem est aptum signum ad costituendum essentialiter Missae sacrifi. cium commemoratiuum , quod habeat veram, & propriam sacrificii rationem
na licet insumptione sateatur, dari realem Christi de muctione,& in consecratione solam acmittit mystica, & repraesentativam per illa verbaleseparatione. ar Hunc dicendi modum refellunt.
bitrariam,& confictam ese. Nam nec scriptura, nec Patres sacrificium appel- Iant id,quod est solum figura , vel coni memoratio sacriscij. Sic loquitur Bel-Drmin.eo capite secundo. Vide pariter, quae nos diximus supra capite frιmo numero 24. Nec quicquam confert illa 28 aratio verbalis: Quia verum, & reve sacrificium veram, di realem destria ctionem rei sacrificatae requitit; 'ons
cratio vero non veram, & realem Cnta
Ili deliructionem , se&myncam tam
tum eisicit etiam in ipso in sententia. QRippe quomodoc rit e vera mors impediatur, aut destructio victimae, tollitur vera ratio sacrificij . Quare si Sacerdos in lege veteri pecudem immGlaturus Quin adhiberet mactationi suffficientem, at naturali, vel miraculoso inodo mors impedita fuisset , non diisceretur sacrificasse realiter, sed sola vo. Iuritate . Sic Abraham non sacrificauit realiter suum filium , quia licet ad , hiit xoluat a vicax, defuit executio.
18 Adde concomitantialii eorporis ἰ& sanguinis Christi Domini non e ζer accidens, nec miraculosam, sed de
itam connaturaliter, ex vi conneximnis talium partium secundum prae semtem flatum, ut definit Tridemin e .r7. cap.ῖ .quare consecratio dici non potest
separare nec quantum est ex se llic, dei
nunc corpus a languine, vel e contra . Nam aliud est ex vi vciborum non pγni cum corpore sanguinem, aliud vero,
quod verba petant, ne ponatur ibi sanguis, illud prius verum est,hoc posterius falsum ; quamuis verba non significent
sanguinem, non tamen significant, nec petunt negationem sanguinis, imo ponendo corpus, quod hic, & nunc vitium est, quasi consequenter petunt, ut Pinnatur ibi sanguis ex vi concomitantiae
naturalis. Nulla igitur apparet ibide- structio Christi, nisi repraesentata. Nec iuuat praesentia Christi quondam ilia
cruce litati, & in consecratione reprae
sentati; nam ad verum Christi sacrifificium praesens non solum requiritur praesens ipse Christus, sed praesens ipsius
immutatio realis . Sicut si quis antea suisset vulneratus , S postea repiaesenta rei in scaena talem euentum, non diceretur nunc realiter, sed solum repraesentative vulnerari. 29 Itaque fatendum est, Missam, &specialiter consecrationem essecomm morationem, & repraesentationem passionis Domini, & eius sacrificii cruenti. Sic enim scriptura teitatur Luc.M. ct r. Corinth. II. Sic definit Tradent. Rs.22. cap. I .Sic tradunt Patres, quos Ru que pro se refert: simul tamen afferendum e It, aliunde consecrationem habere pro
priam sacrificij rationem . Etenim s.cut vetera sacrificia non eo praecise ve' ram habebant sacrificii rationem. quia repraesentarent futurum cciicis sacrificium , sed simul cum ea repraesentatione retinebant suam propriam, & veram
sacrificis rationem iuxta superius dicta capite primo qua suo. 3. sic etiam sacrificium Minae non amittit suam pro Priam, veram sacrificiu rationem,
548쪽
diasimul sit alterius laetificis commmmoratiuum, ut ostendit Besiarminsupra cap. Ia.coina Nouatores, qui solam repraesentationem sacrificii crucis in M.
charistia concedunt,ut negent in illa veram rationem sacrificii. - Quapropter cum Magister in Φdstinctione I a.cT Sa hm.ιn 3. ρ r. qua stiori .artacuto primo dicunt, Massat vocari sacrificiunt vel immolationem, quoniam eii repraesentatio, vel imago immolationis in Cruce factae, limili. ter Patres aliqui, dum afferunt, Qiti,stuin semel tantum vere immolatum filiste, ac Eucharistiam esse repraesenta tionem illius immolationis, loquuntur
equidem de sacrificio cruento, cui saepe
nomen immolationis attribuunt, ut v tat Beliarmin supra cap. ε 3. b. altar mo dres . Ideo Maliam tractat. ro. de M. luso.capiae tertis dub I. docuit, in Missa
dari vertim , de proprium sacrificili cicilicetancruentum immolationem vero scilicet cruentam non nisi mysticam proprie loquendo, nam immo latio cruenta semel tantum verefacta a suit, nunc autem non proprie, sed per
retinendum eri consecrationem sic es set repretistitationem sacrifici, cruenti, ut stinus sit verum . di proprium sacrificiuiri, quatenus est aptum signum nostrae siubmissionis ad supremam Dei potestatem supra totum esse creatum. 3i Secundus dicendi modus admit. tit , in omni vero sacrificio requiri rea Iem immutationem rei sacrificatae, sed addit statiere, vel clestructivam , vel productmam ipsius iuxta regulam stupra
sequenter assierit, in Missa consecrati nem habere propriam sacrifici, ratio - nem squatenus per illam res ignobilior, nempe panis, & vinum conitertitur in rem nobiliorem, nempe corpus , bc
sanguinem Christi, qui non existeas antea sacramentaliter sub his speciebus,
m vi eonsecrationis fit ibi denuo prae .sens Sacramentaliter inhonorem Dei, cuius supremam potestatem stupra tonium eme creatum illa Sacramentalis productio mirifice protestatur. Ita Sua ,
i Hune dicendi modum .merito re
niam,cum sacrificium essentialiter esse debeat signum, quo protestemur, nos debere Deo destructionem totius esse
nostri , & significemus assectum de .
struendi nos ipsios in eius cultum , sili , cerer, sicut destrarimus rem oblatam, ut ostendimus camie primo quaest.I. non
potest essesgnum aptum ratis protesta tionis, & affectus productio rei lacrisi catae , sed sola destructio realis ipsim . Admittit Aserra ista sitione quarto Orca Hem, ad rationem saetificia non sivificere productionem rei solam , M. ne tamen ordinatam ad eiusdem de structionem ita ut coniunctim talis im. mutatio rei, qua prius producatur, Fepostea definiatur in honorem Dei , sit adaequata forma sacrificij, & sic posse consecrationem simul, clam semptio . nem constituere sacrificium Missae . Sed hinc in primis iam habemus, colla sicrationem Miam, de qua nunc quaerimus, non posse constituere Missae lain crificium , quod opponitur a ffirmativae decisioni, quam propugnamus. . TDeinde, si consecratio per se praecise signuιii aptum sacrafi 1 non est; quia . non potest apte si ficare affectum in. ternum destruendi nolirum esse, si conduceret ad diuinimi honorem : quamuis ordinetur ad sumptionem, & co iungatur cum ipsa, nec uradaequat p terit internum sacrific um apte signissicare, nam illa ordinatio , vel coutuarictio exterua non dat ipsi aptitudine. internam, ac subincla, licet ςo,uag Ure
549쪽
eum lumptione . sola sumptio signam erit aptum , non vero cornecratio iuxta modum istum dicendi. D Tertius modus dicendi recurrit ad destructionem panis,& vini, ae per coosecrationem destruuntur in honorem Dei, dum in corpus, & sanguinem Chri
dicendi proprie dumtaxat panis, & vinum lacrifidaren ur in Missa , cum illata solum vi consecrationis destruantur , novem corpus, &sanguis Christi, et consequens haberet Ecclesia nunc sacrificium inanimum , 5 multo vilius, quam habuerint olim Hebrati. Nec esset idem Missis sacrificium,& Crucis quoad
rem Oblatam , contra communem do. natu Patrum, c Tradent/msessio. .
33 Quartus dicendi modus probabilior asserit institui posse solam conse crationem insignum aptum ad conitituendumesientialiter Mislj lacrificium Nam ad veram rationem sacrificia susticit de. structio rei sacrificatae realis humano
modo, qua transferatur in statum decliuiorem ineptum ad shos usus naturales,& tendentem ad interitum, ut diximus cap. I. numer ra. Sed Christus Dominus C consecrationem, est non delimatur stantialiter , destruaur tamen huma no modo realiter, quatenus accipit it*tum decliuiorem, quo redditur ineptus ad usus naturales humani corporis , &aptus ad alios diuersos usus per modum cibi . quare ni aliter idem est, ac si nem Ita verus panis, & condiretur in cibum , quae mutatio sufficiens est ad verum Q. etificium instituendum, no minor quam effusici liquoris,quae constituebat lacriti. eium libaminis . Ita censent Carusnal.
xmn.6.Vbi probat,Christumobtulissetis semetipsum in laetificium antequam se dedisset Apostolis edendum his verbis.
Tunc aperte declarauit, agnι secrνμιumram esse perfectum s nam vadisma cor' non est ad edendum id neum,si animatum μ. Quare eum corp- edendum, ar sam guinem bιbenaum disciputis ea hibuis ,
tis enim significat istanus, ante man ducationem immolatum fuisse Christi
corpus quando redditum fuit aptum, ut comederetur e nam illa fuit destructio corporis reaIis humano modo, quam constat consecratione sisse factam. 33 Dic dranc rationem fore firmam, si Christus per consecrationem ita tras serretur in hunc statum, de usium Sacramentalem, ut amitteret statum siuum naturalem, & ita vere decideret in hunc alium decliuiorem ; tamen dum adhuc retinet statum suum naturalem , nihil deperdit per hunc alium , sed potius avi quirit nouum modum essendi , quem non hinebat. Quare non subit mutatimnem deperdititiam , di destructivam,sed potius adquisiciuam noui status licet deterioris sine amissione prioris sibi magis connaturalis. Sic enim liquor, quanaomudebatur in terram, si maneret adhuc in vale, non diceretur siubire mutatio nem destructionem, & per consequens nec vere sacrificari, sed potius adquirere nouum locum, & statum licet deteriorem sine deperdi tione prioris sibi magis
6 Relpondeturisiue Christus per consecrationem producatur, siue solum ρο- natur sub speciebis ex vi connexionis cum illis, temper distingui posse, vel ex natura rei, vel saltem ratione nostra politionem illius corporis in pluribus locis quasi priorem, di positioium ipsius tali
modo connexi cum speciebuS quasi posterlorem , nam sine dubio distinctur miraculum est, ponere corpus idem in pluribus locis distantibus; ta ponere corin pus Lumanum vivum, & quantum it
550쪽
connexum eum speciebus panis , ut sit totum sub singulis partibus, & totum sub cunctis , nec possit ab illis seiungi , uec alium usium habere nisi cibi, seu panis; Igitur argumentum ad summina probat, primum miraculum potius asquisitiuum esse quam destructivum; de
secundo vero non conuincit. nam corpori Christi supposito primo miraculo,
debebatur connaturaliter in Ommb. locis extensio quantitati suae proportionata, N praelantia independens ab alienis accidentibus, capax etiam humanarum sunctionum. Dum ergo colligatur, &Coarctatur ad species panis, & ad solum usum cibi comotibilis, & comedendi, plane secundum esse sacramentale deci .dit in statum decliuiorem, & destruitur humano modo realiteriuria doctrinam suprapositam. 37 Petes secundo , an sola sumptio specierum possit essentialiter conilitudire Missae lacrificium λ Negant
Probatur primo, quia per sacrificium aliquid est offerendum Deo, cum omne sacrificium essentialiter sit oblatio, sed Per sumptionem specierum nihil offerimus Deo,quin ab illo potius aliquid ac
cipimus, tamquam eius conuiuru mensae' caelestis participes essecti . Ergo mi , sumptio non potest habere raζ1Onem sacrificiI. Probatur secundo, quia sacrificium essentialiter requirit deliructionem re
lem rei sacrificatae, sed per sumptionem ecierum ante corruptionem ipsarum non desinit esse Christus sub speciebus, solum enim mutatur cum illis secudum locum . Ergo sola sumptio non potest habere propriam rationem sacrificii, mcut nec sola mutatio localis victimae . Probatur tertio. Nam etiam corruptis speciebus nulla fit in Christo Do. mino mutatio realis secundum eius esse, sed solum lacundum modum existendi sub speciebus, quem amittit, sed haec mutauo cum accidentalis sit , non est
aptum signum assectus inremi delime di nostram substantiam in Dei cultum: ergo non est aptum signum ad coin tuendum essentialiter laetificium, qa . talis assectus significandus est. Confidi matur; nam si sola consumptio,vel codiruptio specieru si ceret ad constituendum proprium sacrificium ; quodlibet aliud genus eorruptionis sipecierum,uel per ignem, vel per quid simile posset e si sentialiter constituere sacrificium, quod
videtur absurdum. i38 Melius affirmant Suari despuiss .
tur , quia licet Christus per sumptionem
specierum non destruatur quoad suum esse simpliciter, destruitur tamen,quoadesse sacramentale, qualecumq; sit illud. Non enim saetificatur Christus, pro est in coelo, nam ut sic non attingitur, nec immutatur per actionem sacrificam diuesed solum sacrificatur,prout ex vi vereborum constituitur sub speciebus sacra, mentalibus; & hoc esse sacramentaleis realiter amittit per sumptionem humarno modo : Quippe licet non sequatur destructio , donec sipecies corrumpatutur , at omne pabulum humano mota destrui dicit , dc consumi, quano innseditur, quia iam tunc ponitur in nam proximo dest metionis. Et i sedιθ.za am. 7. fatetur sacrificium Oina, quamuis exigat destructionem, non tomen fieri,quando moritur OuisSed quae do iugulatur, vel percutitur, quia tuus datur actio voluntaria sacerdotis, quais iam humano modo censetur ovis darstructa,vel Occisa. .
Pariter ergo sumptio specierum hinmano modo destruit esse sacramentate Christi Domini, quatenus ponit illudia statu proximo destriactionis, & per cono sequens esse potest aptum signum iἄν terni sacrificii voluntarie tendens ad Dei cultumnam dei em dclestio, ve,