장음표시 사용
571쪽
33 Secunda sententia communis, de vera negat, licere Sacerdotibus sic antis
cipare Missas, & pro iam dictis stipen
Ioamres dela Crue,Fubucius, Molfestus, Reginaldus, qsos sequitur Diana pari. 2.
dotem ad restitutionem harum Missarum .Remissiones Tradentinisses. a 2.ante primum caput deserunt declaratione Cardinalium de mandato Pontificis factam Is . Nouembris I s. improbantium,& condemnantium praxim primet sententiae, tamquam plurib. nominibus periculosam, fidelium scandalis, de offensionibus obnoxiam, ac ab Ecclesie
3 ι Probatur haec sententia primo,quia nec fructus talis Misse reseruatur in futurum dandus,scilicet,quando Missa ne-tatur,& stipendium detur,nec datur itatim de praesenti. Ergo nullo modo valet talis applicatio. Primam partem antrucedentis tenent sere cuncti Doctores, bc oppositum reputat improbabile Vat. u. 1 Par disput. ig num 22. Quippe notia eli in potestate sacerdotis effectum sis. erificii susipendere. Sicut enim Omnia Sacramenta simul ac perficiuntur,stium habet effectum ex opere operato, quem non potest Minister suspendere, vel inia futurum reseruare,Sic Missa suum lubet
effectum ex opere operam, quem non potest celebrans sua voluntate suspen. dere,vel in futurum reseruare,donec sibi
tradatur stipendium et alioqui possemus applicare peccatori Mistae satisfactio. nem,ut ei prosit, quando resurgat 1 peccato, vel applicate non indigenti, ut ipsi prosit, quando peccet,& resipi sical,quod esset, dare licentiam impune peccandi, vel permanendi diutius in peccato. Uideantur Auctoress citati.
Is Secundam partem antecedentis
probo. Quia Deus sicut,nec psnam,nec primium confert ob delicta, vel merita sutura regulariter,ita non tribuit Sacra. mentorum,aut sacrificii fluctum ex his, quae praeuidet sutura, sed iuxta praesente hominis intentionem,S: dispositionem,& certe, qui Millam postulat, suo modo concurrit ad sacrificium, ut cretamus
supra num. Is . non autem concurrit ad
Missam antea dictam. Indigentia quoque,pro qua postulat,tunc occurrere Balet,quando postulat, vel ad impetrandu, vel ad satisfacienduna,cui certe non sucis curritur per Missam antedictam. Coninfirmaturinam haec applicatio Mistet fieri debet modo nobis accommodato , &per conssequens non per recursum ad diuinam scientiam nobis ignotam. Alioquin ex opposito sequeretur, Petro v.gr. iam esse remissam aliquam poenam, collatum aliquem fauorem dependentem ab actu libere postmodum suturo, quem subinde Petrus possit elicere, vel non elicere post acceptum fructum tysius. Hoc autem videtur alienum a com .
36 Remissiones Concilij supra duos
casus excipiunt. Primus eth, quando Sacerdos tenetur in posterum pro certa intentione dicere Missas,has enim anti
cipare potest. V. gr. Si Cappellanus de beat singulis Hebdomadis dicere profundatore tres Missas, vel singulis mensib. quindecim, poterit hac hebdomada dicere sex, de hoc in ense dicere triginta pro praesenti,& sequenti. Sic authores se cundae sententiae, quos sequuntur Diu
Nam in hoc casu valet fundamentum primae sententiae,cum anticipata solutio
sit utilis illis , pto quibus Missi debent
37 Excipe, quando fundator sic Missas distribuit ob aliquam specialem causa, quia scilicet ad deuotionem populi, vel ad honorem talis Capella pertinet , Ut singulis mensibus, vel Hetbdomadis ibi
572쪽
Glabretur, & tunc, etsi sacerdos peccet anticipando. Leuiter,ut plurimum,nisi nimis stequenter fiat non tamen tene tur ad resti Milonem pro Missis antici pate dictis, ut docet Bonae pr.quia satisfecit quoad substantiam sacrificij so.
Ia variata circumstantia temporis , quae communiter non inducit graue nocumentum contra iustitiam. Item quoties
anticipatio redundat in alteriti; eraeiudicium,non licebit,ut si sacerdos debeat celebrare singulis hebdomadis, vel mu-sib. pro defunctis huius populi, vel communitatis, tunc enim ex anticipatione, sequitur, ut qui moriuntur hoc menso,
vel hac hebdomada post Missas anticipate dictas fraudentur illo subsidio me .se, vel hebdomada sequentet,cum tamens dator voluerit omni b. successive sub uenire. Sic notat Carrinae Lugo P.Similiter quado sacerdos iubetur celebra- re pro vivis, anticipationem non licere,
enim Missa dicitur pro satisfactione ps nae debitae:si vero contingat nunc totam petitam esse remissam, Missae fructus non prodest,prodestet tamen ,si fieret hebdomada sequenti, quando nouum adesset
78 Secundus casus est, quando Sacerdos certo nouit, Missas aliquas ab aliquo sibi cominudandas, tunc anticipareptisse. Docent Doctores primae sententiae Consentiunt Auersaop. Fa luna n . quando certae Missae sunt ab alio commendandae, cuius intentionem determinate praenoscit Sacerdos, nec illi anticipationem praeiudicare, vi. delicet, quia dicendae sunt propersiona iam defuncta. Tunc enim offertur Missa Pro certa persona nota,& eadem aderat' capacitas,d in diligentia, quando Missa dicta filit,imio maior,quam quando RO stulatur. Quare casuum istorii excepti nem approbo. Nec amplius probat sumuamentum primae sentcntiae, FOd non
sit dis lolutum ex dictis ..C A P. IV. QVAES T. V.
Cui prosit Misse irinus, quem nulti reuis, bran applicat, vel incapaci east Vidam putant, illum celebrantis conferri iuxta id V3 oratis
mea insinum meum reverutur. Quia Sacerdos dum alteri Missae fructum no applicaticensetur implicite velle, sibi conseret saltem per generalem voluntatem,
qua qui'; semper intendit sibi prodesse,
quantum possit, ut notat Coninch. qu. 83. num. I 66. Addunt alij, talem intentionem consulam satis contineri verbis i
lis.Oisero tibi pro innumerabilibus Pe
fructum; Vnde deberet extrahi, si Missa valide suisset applicata. Quia Deus sine
celebrantis intentione non consert Miseis tactum, sicut nec Sacramentorti valorem.Consentit Auersa crussiris t. io. quando celebrans ex aduertentia non vult unquam,nec sibi fructum applicare; si tamen per inaduertetiam omittata' plicationem formalem, aut explicitam, putat subesse tacitam,aut implicitam.
qo Ego censeo rem esse dubiam,Se per consequens dubium sore fructum Millis, quae non applicatur formaliter personae capaci itavidia celebratur, maneat aR-plicatio saltem habitualis circa persona sub alia proprietate designatam. Vnde prudes consilium erit, substituere secundam, di tertiam, vel etiam plures tiruentiones,donec deueniatur ad aliqua, quae deficere non possit,u.gr. quando ponit vltimo loco, vel anima Pursatoria Sanctior, vel proximior egressia, vel magis indigens, vel magis destituta suistagiis. Et hanc credo iam esse receptam pra-xim multorum.
1 Hinc fit primo, si Sacerdos reserat intentionem suam ad applicationem alterius, qui nondum applicuit Missam, glando dicebatur, frustrari Mistam esse. u suo , cum hic non possit manere Q.
573쪽
spensius, nisi celebrans apposiverit secundam, vel tertiam applicationem, quae Qrtiatur essectum. Fit secundo,debero Sacerdotem, dum celebrat habere ist. rem habitualem applicationem,ut diximus supra num. 2o.quia post Missam dictam non potest illam applicare . Non enim potest Misse fructum applicaro, nisi dum gerit Christi personam, ut eius nomine dispenset, sed non gerit Christi personam nisi dum celebrat. Ergo tunc Ulum potest Missae fructum applicaro.
In ipsa celebratione, qui putant saecrificium sola consecratione perfici, co- sequenter asserunt , ante consecrati nem applicandum esse fructum , & postea non valere applicationem . Ita Eo nac.cum aDP Φθ.q.qu es.νltam.yunct. s. Num. 22.Qui vero censent, sumption quoque perfici sacrificium, vel essentialiter,ueIsaltem integraliter, consequet ter aiunt, non conserri Mistae fructui . nisi post sumptionem, de ita dum applicatio fiat ante sumptionem,ualere . Sic
fere. Muxta Pr dicta, Quod ego repu- . to probabilius, sed ob diuersitatem opi
applicare Missam ante consecratione.
pono primo, contra Nouatores Missae sacrificium non solum esse honorarium , de
Eucharisticum, quod ipsi fatetur sed etiam esse propitiatorium, & impetratorium ISic enim institutum fuit ad Dei cultum,ta honorem , ut etiam conduceret ad utilitatem nostram. Sicut enim in lego veteri suerunt sacrificia non solum ad colendum mam,rc ad agendar illi L
tias pro benefici)s acceptis, sed etiam pro peccatis ad placandum Deum, Maepropitiatoria dicebantur , & ad impetranda beneficia, quae dicebantur impetratoria, sic potiori iure sacrificiu istud.
quod successit omnibus veteribus, tamquam unicuin sufficiens pro cunctis, &cminenter omnium vim continens, debuit esse non solum honorarium ad cultum Dei & Eucharisticum ad augendas gratias , sed etiam propitiatorium ad placandum Deum ofBnsumin impetratorium ad impetranda denuo beneficia diuina.Ita definit Trident sese et q.2.
Er canon.3.ME rmin. lib.a de Missa cap. 2. Cr sequentibus . Baldus Iunius super
Tali'. a Suppono secundo in hoc sacrificio reperiri posse meritum, satisfactionem, de impetrationem saltem ex opere Operantis, sicut in ali)s actionibus studiosis. Cum enim sit actus veri virtutis,eosdetrae flectus habere potest,quos habent aliae virtutis actiones. Et certe meritum non habet hoc sacrificium prout of sertur a Christo, qui iam non est in statu meren di, licet applicet per hoc sacrificium, mcut per Sacr*menta sua merita praeterita. Item Ecclesia quamuis sit osserens, non meretur proprie , quando sacrificium istud offertur, licet enim voluntas, qua Sacerdotem designauit, ut eius no mine sacrificaret, honesta fiterit, & memoria , nunc vero non existit nisi solutis habiti taliter , nemoque meretur actμ , nisi du actu aliter operatur. At Sacerdos celebrans, de alij simul osterentes metetur de cod gno,si csterae conditiones adsint & satis aciunt ex Opere operantis, de impetrant, fi sacrificium occinent ad hunc finem. Nam hoc est omnibus opinribus bonis commune. Sic notat Card. G Lugo disp. I9.num. I 22. I Supponatertio, non γε celebratem meritum suum alteri communicare,quod ex materia de merito'. Suppo
574쪽
sibi correspondentem ex Opere operantu potest at is applicare, sicut in caeteris operibus bonis;vt notant iidem & idemetri quoad impetrationem , quae potest osserti pro alijs. Nam actio lacrifican. di , quatenus opus operantis est , habet vim communem aliis actionibus virtutis meritori)s, satisfactori I, ct impetra torijs,quando diriguntur ad aliquid impetrandum sibi, vel alios. Meritum de congruo , quoties applicatur alios videtur coincidere cum impetratione. Sic enim Doctores usiurpant non raro. Uideatur Henraque: tib. 9. cap. IT. num . . crsit.
NJ Egare dicuntur Scotus, ET CHOL tanus apud Sotum de Iustitia li. 9.qucst. a. art. . Quia nulla promissio te. gitur huic Sacrificio facta, quatenus se. crificium est, sed solum quatenus est Δ-cramentum,siquidem manducantibus , di bibentibus corpus, de sanguinem Do mini promittitur aetem a vita. Nonnulli per oppositum indicant, hoc acrificiuvelut uniuersalem causam ex Oeere operato concurrere ad omnes essectus gratiae, quos Chrillus persiliam passionem nobis promeruit. Cum sit aequa te sacrificio crucis, tum ex parte principalis offerentis, quam rei oblatae.
y Dicendum tame est, habere Misesam aliquem edictum ex Opere operato, ut causam particularem, & proxima illius, idest,vim sacrifici, praeter Omne metitum operantis aliquid in fallibiter conferri non ponentibus Obicenia , quod aliqui vocant per modum infallibilis impetrationis, abi per modum so lutionis ex thesauro Christi. Probatur ex antiquissimo, & communissimo Ecclesiae tam usu, quam sensu, quo cuncti fideles osserunt Missam ad obtinendam remissionem suorum peccatorum, vel etiam alienorum, & ad subueniendum
humanis indigenisis,& sibi persuadent,
non pendcre Missae fructum a Sanctita. te Ministri, sed independcnter ab eius merito vi sacrificis nobis aliquem fructum applicari redemptionis Christi
ET I. docens, Christum instituisse Misti lacrificium, ut virtus sacrificii Cmcis in
remissionem nostrorum peccatorum
quotidie nobis applicaretur. Quod si applicatur ex institutione Christi, non
6 Nee oppositum docuerunt Scotus,cτ Caietanus, ut ostendit metogae supra cap. l. Blum enim requirunt ad hunc essectum Missae dispositionem eius pro quo sacrificium ofDrtur , quod non est
contra rationem operis operati,ut constat in omnibus sacramentis; sussicit mnim, ut opus vI sua conferat talem essectum non ponentibus obicem. Nec o, stat fundamentum primae sententiae , quamuis enim in scriptura non inueniatur expressa talis promissio, issicit Ecclesiae traditio, communisque sensus catholicorum, & aliquid insinuat Apostolu ad Hebri. σ7. aliaque loca D .ctores expendunt. Fundamentum secuis eae sententiae non conuincit. Nam sacrificium Crucis ordinatum fuit ad nostra salutem, quo ad lassicientiam, quae quisdem omnes homines,& Omnia media salutis comprehendit. Missa vero tendit ad efficacem applicationem illius sufficientiae. Quare nec uniuersaliter,nec
tam late procedit quo ad vim operis operati,sed proxime sigillatimo essicaciter operatur , iuxta mensuram instituistionis Christi, quod satis indicat Trid.
Dp. Latiusque discutit Commh. oupra m
7 In particulari certum est, Missam habere
575쪽
habere vim s eialassi ad impetrandos
eos essectus, proquibus obtineius offetatur. Sie ex Patribus traditCathechisinus Romanus tractat. de sacrificio cima im
Probatur exEcclesiae praxi recepta, qua semper obseruatum est , It celebrans oret iii Missa pro vitas, dc delanctis, di pro
communibus, & particularibus hominu necessitatibus, pro quibus etiam in Misenti propriae quaedam orationes habemtur, quia nimirum semper creditum est, plurimum valere Missam ad consere eam his precibus vim impetrandi,quod satis indicat Tridentinum ses. I. cap. a. Confirmatur ratione. Nam impetratioclesiae, videtur ex opere operantis, siqui dem non excedit valorem operis ab Eocieta exhibiti, di sic illum vocant Vasis
9 Denique Chri ii quatenus principaliter per suos Ministros offert hoc sa
seri Missae magna vim impetrandi, qui quid a Deo postuletur, independenter a meritis celebrantis, vel Ecclesiae, sted ob solam dignitatem Christi , quem Sacer eos in Missa repraesentat. Quippe satis credibile fit Christum inretione directa sacrificium istud instituisse, ut specialem vim precibus nostris conserret,quamuis per indignos Ministros , & ab Ecclesia proprie fit per orationem, per alia vero praecisos otarretur, ideoque voluisse petvirtutis opera fitquaten orationi tum ouoslibet Sacerdote ira Omner in suaguntur in eum finem relata permovendi Deum,ut postulata concedat, sed hoc laetificium est Deo gratissimum , & asiungi potest alicui petitioni, vel desiderio Deneficium aliquod impetrandi: e
I O su plurimum valet ad impetram
ου Haec impetratio considerari potest inordine ad proxime Oistrentes, vel ad Ecclesia, quae remote offert,vel ad Christum , qui principaliter offert per suum Ministrum. Nec est dubium, quin osterentes proxime si rite sacrificent, vel offerant ut 4iximus cap.3. qη L . per Missam, sicut per *lia opera bona pose sint impetrare. Rursus Ecclesia,quat nvs offert mediato sacrificium Ier SDcerdotem , sic per eundem, quasi per lingatum a se destinatum ad Deum orat . α impetrat, quin obstet malitia Ministrorum,n aliqua ratione semper exaudiatur, bonum aliquod semper Eccleiscae . saltem in comuni proueniat ex hoc lacti omisi sacerdos sit praecisus, & v, . per quem sicut Ecclesia in vult
hic essectus dicendus sit ex opere oper eo, vel operantis, quaestio videtur de ninmine; respectu ceIebrantis, videtur ex opere operato,siquidem non nititur boni cmec meritis ipsius;at respectu Ec- quoslibet Sacerdotes ita semper in sua persona. suisque verbis essent validum, ut per ipsum facilius a Deo, qualis impetraremus . Nam alias ob nostram in. dignitatem facile tulissemus repulsam,& populus Christianus merito dubitaret de plurium Sacerdotum sacrificijs, an isto valore frustrentur, cum nullius di- nitas possit nobis certo constare. Nec e futurum erat in lege noua sacrificiuex institutione sua impetratorium, cum in veteri fuerit institutum, ut expendit
io Quamuis nusi vero similius sit, ut
dixi ca. 3. m.7. Christum actualiter odidinare sacrificia celebratum EdDei culis tum , & per consequens postulare simul a Patre,quae postulant Ofierentes,si iudicet expedire. Verum quia non conflat , Christum in celis coniungere suam Ora tionem cum omnibus M isIis, vel eas ad aliquid impetrandum ordinare,cum nollet manifesta talis orationis promissior censeo, ad hunc edictum impetrationis iussicere supradictam institutionem,nec insallibilem illum esse. Sicut enim Oratio, quoties habet omnes conditiones requiuia nullibiliter impetrat ex diui, ira promissione, secus vero quando caret aliqua conditione, quamuis bonis Oeeribus adiungatur. Ita Christus instituit,ut quoties baccidos ipsius nomine a
petit in mia, quod est iuxta Christi vo
576쪽
Iuntatem, id impetret infallibiliter. Secus vero quod cst contra voluntatem
Christi . Nec expediebat illam facultatem hominibus dari sine debita limita tione . Quia caepe partim ex ignorantia, partim ex assectu in ordinato vellet ini. petrare nomine Chrilli, quae iuxta requ-lam dii sinet sapientiae concedi non deberent Ita Suar. pra, ct Cardis.de Lugo
nos ita frustrari hoc effectu, quin, etsi
non concedatur, quod petit ut, aliquid tamen aliud detur, prout Deus hic, &nunc iud: cat expedire Decet enitnChri. sti Domini dignitatem, ut non frustretur omnino petitio, quam hic, & nunc Sacerdos eius nomine profert,& sacrificio sui pretiosi corporis, languinis annectit.Fere consonat Carum. ae LVo num. I sis. An autem hic essectus dicendus sit ex opere operato ZSu ro Cat, quia non datur ex infallibili promissione. Ma qu.
A mat num. I a. quia datur independenter ab operationis nostrae bonitate,qua-do dari contingit.Comin .n. I 8. vocat illum quasi medium, Mihi videtur magis
CAP. IV. QVAEST. II. Vtrum I a conferat remissi,nem
I a Ertum etiam est, Missae sacrificium iuxta nam directam institutionem ex opere operato rcmirtere pgnam aliquam temporalem immedia . te , quatenus Christus externae sacrifica. ti Om certam portionem suorum meritorum annexuit ad certum remissionis en ctum infallibiliter conserendum i)s, Pro quibus offertur, nisi ponant obicem. Hunc effectum merito vocamuS ex opere operato, quia ponitur independentero dignitate, vel deuotione ministrantis, di ultra meritum recipientis ex promissione Dei certa, quam probat commu nis Ecclesiae consensius, & Tridant. i.
i3 Confirmatur ex proportione veterum sacrificiorum,quae propitiatoria di cebantur, & valebant ad eluendas legales quasdam maculas iuxta ritum illius legis: imo secundo Machab. cap. Ia ius sit Iudas sacrificium offerri pro peccatis mortuorum, ut soluerentur a poena peccatis condonatis debita, quasi ratio sacrificiis iam tunc ad remissionem pςnae temporalis ex culpis remissis relictae v luerit. Cum enim hic affectus nullam . requirat a ctualem dispositionem reci. pientis , sed per externam condonati nem praestetur, aptissimus est, qui per causam externam, qualis eli oblatio Lacrifici j, conferatur illis, pro quibus offertur . Et quidem cum certum sit contra Nouatores, liisam pro defunctis offerri possie, quod late probant Resiarm infustr.
do prodesse queat,quam remittendo pgnam temporalem, ut patet, certunia
etiam erit,penam illis ex opere operato remittere. Quod si defunctis hoc modi prodest, vivis etiam eo sem modo prodesse fatendum est si dem Tradentin. Zose de utriique loquitur .pariter etiam in ordinatione Sacerdotis dicitur. Accipe potestatem offerendi faec si
i An veto remissio pgnae temporal sui Missae, semper certa lege conseratur. Circa vivos conueniunt Doctores conserri: circa destinctos negant Sotui in η. dist. I 3 quae l. et .art. I . no de locis lib. I i. c. I pGordub.hb. I.qu. 3. b. i. opinione 4.
docentes animabus Purgatorii prodessθMissam solum per modum Basagi;;qua. tenus sicut orationes vivorum sin utinde functis prosunt dumtaxat, prout Deo placuerit illas acceptare sine certa leguremittendi semper penas propter tales orationes , sic etiam Missa prosit defunctis iuxta diuinuni beneplacitum. Proinbant , nam indulgentias defunctis con Li cessas
577쪽
cellas existimant no habere tam cemam ne,ciualem circa viventes habet, tam effectum,sicut concessas vivis r Ergo si se Missa nullum aeparet discrimen,cimi militer de Missa credendum est. instituta fuerit a Grasso, qpi parem ha . Communis tamen,& certa senten- bet in utrosque potestatem,& quoad te tia docet remissionem p narum virtute missionem poenarum tam pro defun. Missae tam desunctis,quam vivis semper ctis, quam pro vivis Mistam instituerit. certa lege concedi. Sic HenrHRec ob.9. ut ex Tradentino visum estIgitur prodest
cap. cap. 6.πum. . oeo virisque certa lege. m. m. .reserens multo&Sκarsupra. Rursus praeter illam partem poena . quem es 4 Cardinatae Leto disput. iv. quae condonatur ex vi satisfactionis aruum.im.σβquentibus . Martino mi R. plicatae per Missam,conducere quoq; sa, disinum. p Auersa auest. Dβ2.6. g. Ter crificium. istud ad impetrandum remistio ergo,σs t. H.S.Q arto ergo. Proba- sionem alterius partis pinarum.Docent
tur, quia Tridentinum supra pariter lo- communiter Doctores, cu Missae sit perquitur quoad hoc de vivis, di defunctis, se lassiciens ad impetrandum quodlibet Ersessu ututio desinit, Purgatoriμm esse, bonum,praesertim spirituale, cuiusinodi animasque ibi detentas Delium se ra- censetur remissio renae temporalis . Ita
fidelium eleemosynas, ieiunia, vigilias, Card.de Leto de Eucisdiis. I m. Is ου π&similia suffragia certa Iege iuuari de- de Pomit o. 24Anm.2D. Rqaemabusi suactos , quatenus satisfactio talibus Hic autem essectus praestari potest du. operibus correspondens iuxta volvata- pliciter, scilicet mediate,vel immediate; tem operantium illis insallibiliter appli. Mediate fit quatenus Missae sacrificiunicatur. Hanc enim mutuam satisfacti im petrat gratias praeuenientes, & vironis communicationem inter iustos irituales ad opera Poenitentiae praest perte tradit Catechismus Romanus ti- da, quibus Deo satisfaciamus pro poe-tulo de Sacramento poenitentiae pumero nis peccatorum nolimrum, vel alieno fit .dam inquit. si a diuin grati μα- rum,etiam, quoties alias applicamus sauit,sunt, alterius nomi epo unt, quod tissectionem noliram , & hunc modum Deo dabetar parsoluere. Niae do hoc cML impecrationis dari de factocensent mis am Delium dubitandi Iocus relictus ctores relati , eo Auersa de Eucha ν is iacis es. Ergo votum etiam erit, Missam pro quaestio. II. sectio. I. fine, inique ae pani
desse defunctis per modum mediatae B- mis 3 seu. 3.circa m. Iulionis , applicationis insallibilis , ις immediate fieret , si per Missas, ideo Suarinupra dicit, magnam sere te- orationi coniunctain .impetrarctur re- meritatem ab isto comum sensu Ti. - missio poenae debitae peccatis illorii, pro lagorum discedere. quibus Oratur, nihil illis interim operanis Ad sundamentum oppositu resipom tibus. An autem hic modus impetratio- detur in primis , multo probabilius esse, nis detur de secto p quaestio comunis est indulaentias pro defunctis concessas in- omn=bus orationibus. In qua prima senis falli iter illis prodesse, ut docent ista tentia negat.Tenet F. Mnasy. . I 2.A
q. 2o Puv.f.Conluc.disp. Ia Asb. IO. ra. docensinemine posse pro is o sic poe-ae L ιζο da P enit.disp. 27 sec. cum ahyr. nae remissionemimpetrare ut P. cc. a. Vnde Missa quoque proderit infallibili- docet nec pro alio viatoresere. . docet ter. Deinde resiponderi potest,quamuis nec pro defunctis. Probatur I .nam ordo indulgentiae non haberent circa dema. diuinaeiustitiae possit, ut non remittaturctos certum ei&ctum, quia circa desun- Pqna debitamsi per modasolutionis exuos nulla polleret Ecclesia iurisdictio' hibendae,quet fieri debet omnino per via,
578쪽
satisfactionis recompensantis penam. Probatur a. quia nec habitualis fra.
etia, nec eius augmentum umquam lm.
mediate datur ob solam impetrationem sed semper per Ordinaria media , videlicet, vel ex opere operato per Sacrameta, vel ex opere operantis per contritionem, vel merita. Probatur tertio.Nam alioqui Sancti degentes in cς lo possent impetrare animabus Purgatorio remissionein pq, Marum ipsemet animae Purgatoria sibi.
enet deposcerent,& impetrarent talem gemimionem, unde citistini e liberarentur,
di iustitis diuinae punitiuae non parum detraheretur. Non enim videtur huic iustitiae consonum , ut peccata maneant impunita .is Secunda sententia per Oppositam a1firmat. ta Duranucaret. I Zava'.quos fert Suar. pom.q.dio..Hses sinu. . ubinam. USubdit, eam sententiam esse piam,
di probabilem, & loquendo de Missa sacrificio, sic etiam censet tom. 3. Jur s. Huae. Tenet absolute Caraede Leto pr.
primo. Nam haec remissio poenae per se Mon conseri sanctitatem, nec interuam animς perffectionem sed ad commodum naturae quodammodo pertinet , unde dici poteli temporale beaefitium,& externum . Sed alia beneficia temporalia,&externa possunt immediate per orati nem impetrari. Ergo pariter illud , pr sertim adiuncto Missa lacrificio,quq consert orationi maiorem efficaciam in vim impetrandi. Probatur secundo. Nam Ecclesia lapius in Missis ,& in offitio desunctorum Petit, ut Deus condonet poenas debitas unimabus Purgatorii. Sacerdos etianua Ecclesiae nomine petitius de iuncti poenis illis soluantur. Haec autem oratio frustra feretvi nihil ultra mensuram satisfactionis impetraret. Probatur tertio, quia Christus Dominus descendens ad inferos Iiberauit plures animas e Purgatorio, quae nondum plem debitas rinas ex Ioluerant , ut tra dunt communiter Theologi cum S. Th. g p r. iu. 3 1.arisc.8. ubi consentit Suarata
Similiter Beatissima Virgo, & alis Sancti pro defunctis orant, & Ecclesia saepe pe.
tit, vi Beata virgine intercedente cum omnibus Sanctis suorum delictorum veniam consequantur. luirant reuelationes
affrmantes Beatam Virginem, & alios Sanctos interdum liberare suos deuotos e Purgatorii poenis. Cum enim Beati satis facere nequeant, impetratione sola ibberare censendi sunt. et o In hac quaestione certum est primo, talem modum impetrationis esse possibi .lem, nulla siquidem apparet in illo repu gnantia, quin potius videtur consorin diuinae liberalitati , & generalibus pro missionib. orationi pristitis, quod Deus interdum exoratus a iustis remittat pς-nas debitas peccatis iam remissis. Nec hoc negant Ruthores primae sententi T. Quoad factum vero certum est secundo, non concedi talem rem issionem fine ap. plicatione alicuius satisfactionis, saltem alienae. Cum enim quilibet iustus habeat opera petia alia satisfactoria, quae possit pro se, vel pro aliis offerre, immerito po .itulat gratuitam Omnino ren issionem ,& quasi dispensationem in lege iustitiae.
quando non urget lassiciens ratio misericordiae. Confirmatur, nam ipse Christus norta obtinuit nobis remissionem penae, nisi lii- si inendo nam, & ita pro nobis fatis faciendo. Nunc etiam, quoties remittitur nobis aliqua Pgna temporalis propter Christum , id sit per applicationem latis factionis ipsius Christi. Sic etiam censent Authores secundae sententiae. Tertio certum est, si quando detur talis modus im- Petrationis , non tamen sore semper in . fallibilem , quoniam ostendi non potest aliqua eromissio diuina, qua talis infalli. bilitas findetur. In hoc etiam conuenuit utriusque partis Doctores.
at Restat ergo difficultas, an possit imstus praesertim adiuncto Mita sacrificio
nonnumquam impetrare a christo . mino, vice sua latis iactione partam ali quam applicet, vel ipsi et petenti, vel altari vivo, vel defuncto,pro quo petit, in
579쪽
liae dissicultate censeo secundam senten. tiam esse piam,& probabilem, sed dubia,& incertam, ut asserit saepe suam. Quamuis enim aliquando sor an rarissime contingat talis modus impetrationis. At se. cundum ordinariam legem diuinae prouidentiae, nec Deus, nec Christus Domi.
nus exaudiunt talem petitionem,nec applicatur Christi satisfactionis per media
iam statuta, scii Vet per sacramenta, sacrificia, vel indulgentias: Sic.n.lex iustitiae seruatur, & misericordia suum habet lo .cum , dum talib. med ijs alligantur com . muniter I & raro nonnumquam sine mediis iam ita tutis impetratur per orationem remissio personarum. Nec amplius conuincunt utriusq; partis fundamenta.
ai Nam ad primum primae sententiae respondetur, satis seruari diuinam iussi. tiam applicando latisfactionem Christi pro pNna, quam aliquis vivus, vel de sua. ctus sultinere debebat, quae quidem applicatio sicut fit ordinarie per indulgentias , vel alia media, sic interdum i mpe.
tretur per orationem adiuncto Missiae v. erificio. Ad secundum respondetur, mn gratia sit immediata mensura gloriae seisse conueniens hanc mensuram esie certam , Npropriis dumtaxat singulorum meritis respondere, vel certis medin diuinis eon. stitutis, ne Brsan haberet maiorem gloriam, qui minorem meruisset, vel per in-ollibilem Sacramentorum i axum Obtinuisset . Pertinet enim ad principem laequalem se cunctis exhibere in distribu tione praemiorum,ideo cunctis propositit Deus corimunem regulain obtinendi, vel augendi gratiam, merita scilicet, te Sacramenta, minora vero beneficia potest interdum Princeps propter preces donare prohibito. . Ad tertium resipondetur, Sanctos in coelo degentes non petere remissionem poenarum nisi iuxta communem legem diuinae prouidentiae , cui sunt omnino
nimas etiam Purgatorii, cum sint valde consormes diuinae voluntati, non petitu
ros,ni si,quod fuerit eommuni legi magis
consonum ; imo cum sint in statu punitionis, quamuis aliquando pererent, parum .aut nihil sibi possent impetrare. 13 Ad primum secundae sententiae respondetur, remissionem pgnae debitae tale genus esse beneficii quamuis temporalis, ut communiter non obtineatur immediate per impetrationem solam, sicut alia bene filia temporalia solent obtineri , sed perdebitam compensationes is aut per applicationem alienae satisfactionis mediis legitimis applicatae. Ad secundum resipondetur orationes Ecclesiae prodesse communiter defunctis mediate , sicut etiam quo sunt orationes Beatorum. impetrando nimirum,ut fiantu viditoribus opera satisfactoria, quae defunctis applicata minuant, vel extiriguae ipsorum debitum. Ad tertium resipondetur,ineertum esse an Christus immediate eoncesserit talem
remissionem, ut apparet is Sancto Thoma, σ Doctoribus idii, Sc licet admittatur,
pertinebit ad rarissimos euentus Oratio nes Sanctissimae Virginis,& agrorum Sala.ctorum communiter proderut mediate. Reuelationes forsan erunt de casu quo piam ratissimo. Nonnumquam etiam orationes Sanctorum impetrahunt , ut diuturnitas Purgatorii compensetur intensione cruciatus; hoc enim commutationis genus , quamuis aliquam gratiam
coistinere videatur, non tamen omnino
secludit aequitatem iustitiae communi te ge praescriptam.
'rum Missa pers conferat primam ora
αε CVppono Missae sacrificium, quate-
lius propitiatorium est, conlatre primam gratiam, & remittere Peccata
mortaliam item aliquo modo, quod ita certum est apud Catholicos, ut oppositaeenseatur erroneum. Videantur EHlarm.
580쪽
πιnc. q. s3.π. I 7. Martiu.ae Euchari disp. g y.nam. I. π a. Nam hoc significant illa verba consecrationis. Qu pro vobis,spra multis effundetur in remi sionem peceatorum. Quae merito multi Doctores,& Patres intelligunt de sacrificio incrueto,nam in Cruce nullus Calix eslusius est.
Quare Concit Brachare . s.c. I. Θ Vetor m.rrch. cap. 4. CT DIιus Papa in cap.Omneres men de consecrat. di mitione secanda dicunt, omne crimen, atque peccatum
oblatis Deo sacrisicijs deleti. Rursus saepe Patres , ta Liturgiae repetunt apud Authores citatos , hoc sacrificium pro peccatis osserri,vel ut nostra peccata dimittantur , ut vita nobis donetur, &mors effiigetur. Et Tridentin. sisto. Q. cap. a.docet, hac oblatione placatum Dominum gratiam nobis concedero,
criminaque simul, licet ingentia dimit tere, quae palam discernit a pgnis peccatorum, dum asserit offerri Missam quo fidelium vivorum peccatis, poenis, satis' factionibus,ta aliis necessi atibus. Iuuat usus Ecclesiae , quae Missam oriri non solum pro remissione, pqnae, sed etiaII pro iustificatione peccatoris, ut in Misela pro peccatis , &ad schisina tollendum , in collectis pro remissione peccatorum , & pro petitione lachrymarum. Fatetur etiam in Canone, sacrifici uim istud offerri quo redemptione nostra,rum animarum, & interdum precatur,
vi hoc acrificium sit ablutio scelerum, sit sortitudo fragilium, sit omnium remissio delictorum . Ergo potest aliquomodo conducere Missae fa crificium ad
remissionem criminum etiam mortalium , & ad iustificationem peccatoris , alioquin imprudenter offertur ad id obtinendum , quod nullo modo per Missam obtineri potest. Propter haec, prima sententia docet , Missam immediate conferre primam gratiam , &remissionem mortalium, non habentibus obicem,sed attritionem sussicientem.Ita nonnulli rece' tiores apud se aequium supra , probab, cstra de Sacramentιs.lem, censet Cassatius desacrificio A fa
uis Missa primario non instituta fuerit
ad tollenda peccata mortalia, tamen per accidens, & secundario conser remissionem illorum , dc primam gratiam peccatoribus, pro quibus offertur, habentibus attritionem . & bonam fi. dem , sicut etiam contingit recipienti bus Eucharistiam . Probatur, quia sic magis proprie capiuntur Concilia,Scriptura, di Patres relati, praesertim Tri. denIinum supra, dum astruit sacrificium istud vere propitiatorium esse, reddit mrationem, quιa πρmirum huius oblatione placatus Dominus ingentia quoq; peccmta,Er crrmina aimittit. Vis autem huius
rationis sundatur in eo, quod propitiatio proprie reseratur ad remitteda peccata. Ofirmatur, quia sacrificium, quod cosistit in oblatione persectius eli sacramento,quod refertur ad vim sed lacra. menta nouae legis vim habent remittendi mortalia , conserendiq; primam gratiam attritis saltem per accidens ex
tere operato. Ergo sacrificium pariter
abet eandem vim praesertim cum ex se sit magis ordinatum ad remissionem peccatorum, ut colligitur ex ipsis verbis conlecrationis. 26 Secunda sententia communis, &vera docet, Missam per se non conserreptimam gratiam immediate, vel remis.sionem peccati mortalis ex opere oporato, quia non habemus promissionem diuinam circa talem estinum conduce re tamen ad remissionem peccatorum,& ad iustificationem peccatoris media. te, quatenus Deus eius intuitu tribuit auxilia gratiae praeuenientis ad elicienda contritionem, vel ad rite recipiendum Sacramentum. Hoc intendit S.Thom supra . cum enim dixisset, hoc sacrisi. cium in peccatoribus mortalia delere, subdit statim delendi modum his ver