장음표시 사용
141쪽
Ita Magistrum suum intellexerunt fidelissimi discipuli S. Fulgentius S τ-MA Magister noster. Nam S. Fulgentius lib. 2. ad Tralimundum Ioquitur: ipsa etiam Pgratia' homini reparandosust ecessaria: quia non alia fiant- Au iam potuit disinna ustodire, nisi illa quae psum hominem post ruinam potuit, parare. Vna est in utroque gratia operara in hoc uisurgeret, in ilis ne caderet in illo ne vulneraretur in asto ut sanaretur ab hoc infirm talem repulit illum infirmari, sinit. Gratia quae facit surgere inc quae impedit casum est gratia essicax. Cum admittant Adversarii gratiam, quae facit sumere .minem infirmum , esse de se essicacem admittere quoque tenentur, gratiam, quae impedivit Ang I iani casum , esse etiane de se Macent. Angelicus Sol. i. a. q. - .a.Mamuitiaris ---um Premitura vivoratu.
Haee est constantissima utriusque Solis Ecclesiae Doctrina, a qui recedere, ut m prias cituamur adinvetitiones, quasi peccatum ariolandi est.
III. Reddita ratio, me non ob inum trisus Q Zelarissi-ή, ne num stadissimis, utriussique Solis principiis quidam THOMA, ab Ava TIN I ri verint , ad Seleni latet median eois gerint
MIrum certesvidebitur tria suprasticta utriusque Solis principia attenae
ponderantibus , qui fieri potuit, ut THOMAM ab AususTi Mosepara rent,d pro intcgritate naturae ad Scientiam mediam confugerent intrepidi gratiae Christi defensores verum si librum de correptione aratia legerint. quem ultimis vitae suae temporibus composuit S. AususTIesus, min majori propterea habetur auctoritates; tria alia eis occurrent gratiae principia, quae non minus ac praecedentia tueri intrepid debet fideliramus S. Auo et 1Ni discipulus.
P Rimum gratiae principium , quod intrepidὸ tueri debet fidelissimus S atauus ei distipvius. ea, Gratiam naturae sanae esse talem - det
142쪽
oo Huc. I. DoORMITAs Se IENTI AE MOTAE CAp. I. libero arbitrio potestatem juste vivendi si v it Gratiam vero naturae infimmae esse talem, ut non et libero arbitrio potestatem juste vivcndi si vel,t. sed si Deus fecerit arbitrium ess c. Laboriosa hujus prini pii pri bationc non est opus tot enim pro illa Doctrina occurrent Icstimonia, ut taedium Iectori parerent, si omnia prcferrentur. Nam toto capite a Wia. libri de corrept. ωgrat eam ex professo tradit. Primo itaque homini inquit cap. 2 qui in eo bom qit factu fuerat . aeceptis rat posse non peceare , . non mori, posse Uum bonum nom deserere . a mesadiutorium perseveramine, non quo feret, ut perseverarer .sed ne quo per liberem -
item superi e capite apertissime sari habinc gratiam , quas W--re velis , ni nisum' ma est, ct fine μή eti ' rem liber arbitrio Mnvis esse non
risia se eam ramo PER LiBERuM ARBiTRiu M serere sier. Et rursum Taus in erat adjutorium quod desererer, cum vellet, a quo perma-ret, se viai, - Μ feret ut velut Et iterum instantius se adse abatur ut sine Meia,torio in bono non maneret, sed hoe adjutorium, si vellet, desereret. Et paulo inserius Passet ego permanere , si vellet: quia non deerat adjutorium , per ιμadposiet. ine 'onon posset perso ranter boni misener quia τι in iij pro sim
SEeundum gratia princirum , quod i repid tueri debet fidelissimus.S.
AususTi Ni discipulus, ex primo sequitur nempe pusum gratiae in natura sana a libero pependisse arbitrio isque adeo ut in eius arbitratu . nutu, ac voluntate non minus esset filiam, ut gratia, quam non uti dictamini gratiae consentire, quam dissentire .gratiam tenere. quam deserere; stare, quodcre; pertiri erare, qujm non perseverare. Quod quamvis per se ex istis jam citatis S. Auctimis testimoniis sequatur, imo mantsemini sit; ipse et me , ne quis cavillando nodum in scirpo quetreret disertis verbis iterum iturumque MousUNus asseruit: ei Vmergo Dinis uiuit harrinis, casa asii. - N Mus Onεκα
ARBII Wio, lib. de corrept. ων t. cap. ii donon multo post Dederat in Lautoritim sine τιο in ea obona voluntates non posset permanere Amiat urun tem ut m eius libero reli init arbitrio. Et apertissime P et enim persierare et n
143쪽
Totam denique disputationem brevibus & ipsa antithesi utriusque adjutorii clarissimis verbis finiens Fortii 1 quine simis atque permisit facere 'ito vest, infirmis servavit, ui se ἀων ne ἐκ- ώμη quia bolium sy, uint, hoc d sererem rictissima noli t. Quod nemini prosccto mirum videri debet. Cum enim naturae sanae nihiI in est Et, ut S. AususT loquitur , mod earnem animuAn ue bommu feliciter memtis ossen et , de civitat Deli cap. o. hoc est, cum nihil ex seqfo concupiscentialiter res feret , de eorrept. grat . II. Sc qtiebatur inde magna tranqurilitas, &ex ista tranquillitate volendi quoque desperseverandi summa facilitas.
Erat quippesinstar bilineis in aequilibrio constitiuus, instar globi rotun- , ditam in planitie persectissima versus omncm partem aequ mobilis: ut ove musmodum sicillimaerae raree et cisio in G, in poterat se ad cauc dum applicare, ita eadem ficilitate ex r---- is ενο- tot poterat se ad permanendum applicare sicur, ,habemus potestatem loquendi, ambulandi ipsum quippe via iustitiam cum nihil volenti resisteret, iam erat quoddam sese sumiens anseativum. Ubi enim volenti nihil reluti tur intus bain hoc ipsum Hasu --re est se ad just vivendum uipplicare.
Nunc autem postquam in Ilam miseriam peccato praecipitati sumus, ut v luntas resistat voluntati,in ipsa sua propria divisionesebilitata sua secum c . piditate terrena quasi languore confligat, velle iustitiam , aut velle juste tiυενε non est sitis forte, ut ex eo possit se ad juste vivendum applicare Fortis 'en' concupiscentiae amor fortiore amore ultitiae est devin Cendus, quem voluntas infirma ex praeredente consilio edi votiolate tribuere sibi non potest, sed speciali debet ei donari auxilio.
TSrtium gratiae principium, quod intrepide tueri debet fidelissimus .
AususTisi discipulus cx secundo sequitur, Videlicet, usum gratiae tribui libero arbitrio in. natura sana, non speciali Dei auxilio In natura vero mis
Quibus verbis non tanta tribuitur libero arbitrio perseverantia bonoraui
144쪽
quam casu malumim. Hoc idem repeti cap. v. diems: Roa luit,
extingueret , ut nan glorietur Omm caro eo am ipso, id in omnis homo. Vn autem non glorietur caro eoram ipse usis meritis suis quae 3iiidem potuit h. bere sed pred ait, PER SOD HABERE POTui PER M: C PERDIDIT, hoc est , LIBERuM ARBlTRIuM , propter quod non restat tiberaudis nisi gratia liberantis. Haec tria gratiae principia , cum ita plana sint in ususTINO, ut qui ea
negaverit non possitialius esse discipulus, quibusdam fuerunt in muscipulam, ut desertis aliis tribus principiis non minus planis in AususTi No istis selum attenderem, viam mediam inter duas sententias extrem oppositas scium
tarentur, suo deficientes scriitinio Divisi erant Theologici duas sentemtias, Ministis adinventiones Patris sui est e sequentes docebahe, libo .arum arbitrium determinare gratiam rehomistae depositum utrimu Mais fideliter servantes docebant, gratiam determisiare liberum arbitrium. dam supervenerunt , oui tribus gratiae principiis attendentes, de tria principia Scientiae Mediae repugnantia negligentes, optimam se exsiderunt opessere viam, si pro natura sina Molinillas sequerentur,&pro natura ilia firma Thomistis adnaererent. Non enim putabant posse concordari, tria illa gratia principia, quae docet S. Aucuseti Nus cum motione Dei praedere minante, quam docet S. MoMAs. Nec vitio iis est hoc tribuendum 'uias non distinguatur a Thomistis motio Dei praedeterminans concordia ista erit impossibilis, sicut paragraphus sequens demonstrabit.
IV. Si, di inritione δε eis auxilii praedeterminantis missos sumit Disari tria assignata gratiae principia, quae
docet S. AususTINus. N Ihil nobis hic cum Molinistis; quos in materia mutiae apertha s. ΑuouisiNo recedere, Cordatis Disiuam est manifestum. Neque de hoc aliquando multum fuere isticiti, cum in omnem terram exierit senus em runx, in fines orbis terrae verba dicentium:
1 Assisieram fore Ecclesiam si Sancti Aucus vi Mi acini obstricta maneat. . a. Ecclesiam a tutelic 'dagogia Aiaciaesii Ni
145쪽
Aususrisca inminem non plus valem, quam ratiora , quas allegat, evincant.
. Ausus et i Musifuisse doctorem peris , ali in
s. Atala risi dotes sive niaturalessive infuso nousuus astioris 4 dinis, quam aliorum SMorum etiam
s. Volentem se erepartes Iuliani, non posse AususHNi rationibus con vinci . . . AususTr. Doctrinam de originalis peccati re duce esse rusticanam. . 'δ. AususTI NI locutiqnes quamvis aliquo siensiunus , impropria tamen se, nec frequentandas. s. Utrum AususTiuus contra quod sentiamus sentia , non admodum referre.
o. Non recte dici potest, illud saltem necessario ab
Omnisius tenendum quod Ausus τι Nus tenuit necr
Haec omnia evomuerunt Iesuitae Lovansenses in articulis censuratis: certe satis conformiter ad
Ducem suum ' Molinam, qui non veritus est
dicere: II. RususTi,uM Sacrarum scripturarum auctorita
tem sua expositione piacuare, ludibrio in Melium exponere Deopcre sex dierum disp. i. s. postremo.
146쪽
Ia. AususTia uia quasi sub caligine constitutum ad
veritatem a Patrabus intentam n attendisse. I. p. II. Ausus rIN sententiam delium non paucos
tumbasie ejussu meritate perculsos in Pelagiani umdeclina'. lnfoncordiaq-23 I. disp. i. m. dici credens Io, AususTiNI sententiam a multis duram L.
mi , indignamque divina bonitate ac timentia j
ori, non mirum . . p. l. y disp. i. m. 6. his patet i
ra linistis relictis, mad examen Cordati Theologi revocatis cum
illis nobis agendum est qui SS. AususTi Nu. 5 TROM AM, ut g e minum Ecclesiae Solem reverentur,in in eo um TuTi MIMI AI UE-coscussis DOGMATreus maxime gloriantur, omnem suum captivantes cis
intellectum. Istis utrius iue solis discipulis probare intendimus, sine diastinctione duplicis auxilii praedeterminantis non posse Doctrinam S in Guoisi salvari. Imprimis sine motione Dei praedeterminante non posse silvari Doctrianam S. Auouisi Ni in tribus illis principiis contentam , quae s. i. retulimuciatis supeique ex ibid. dictis constat mod autem ine distinctione moti nis Dei praedeterminantis non salventur tria principia gratiae s rei ta, unico hoc argumento, sed efficacissimo, demonstratur Indigmtia motionis praedeterminantis est communis omni agenti creato cuiuscumque sit ordianis in in quocumque suerit statu Ergo indigenii motionis praedeterminantis non potes distinguere sanos ab infirnus l/atet conseq. quia illud , quo indigent tam sani, quam infirmi, non potet eos dili inguere . ita ut per illud dein nrmis veri ficetur, cos indigere aliquo , quo fini non indigent. Tum sic subsumitur Triap ncipi gratiae supra relata dicunt, actuali aliquo auxilio indigere naturam infirmam, quo non indiget sana. Ergo ista distinctio non potet peti ex indigentia motionis Draedeterminantis siquidem tam sani quam infirmi indigent motione praeiacterminante. Ligitur salvetur, acti
ne ab infirmis procedentes indigere actuali aliquo auxilio , quo sum
147쪽
ART.V. ET IN NAGRAsANAPRon. SS.Αuo. ET TH. CONTR. of indigent actiones a linis procedentes, necessirium erit distinguere auxilium praedeterminans, desisti distinctione ostendere, quod isto auxilio pr*determinante indigent infirmi, quo non indigent sani. Confirmatur. Discrimen a S. AususTiso assignatum inter naturam sanam desinfirmam in hoc maxime consistit, quod in natura sana usus gratiae subdebatur libero arbitrio, in natura vero infirma usus gratiae non tu datur libero arbitrio. Quod discrimen cordate dicitur basisin fundamentum tius u GuST NIANAE. Doctrinae, B totius aedificii gratiae , quod Sanctus
Doctor adversus Pelagianos extruxit & quasi clavissnc qua mi mori ingratiae intelligentia aperiri ε reserari non potest. Hoc autem discrimen silvari nequit cum sola indis tia motionis praed terminantis. Nam si hominiinfirmo tanta detur gratia antequam operetur ut selum indigeat auxilio praedeterminanti verum erit dicere, hominem
'Vi inj- ubera arbitrio in omnia inirmat S. us τιΝus esse naturae non infirma: Si dixeris ea noli posse dici de homine infirmo propter GRAτiAM PRAEDETRRMiNAfra qui indiget mox infertur, ergo nec ea potuit affirmares AususTiruus de naturi na , quandoquidem 4p'indi
sal ruri OUapropter, salvo meliori judicio distinguere opportet auxilium prae- determinans in universales, speciale sicque tota S. AubusTiri Dyctrina optime salvatur. Istud praecipu motioni praedeterminanti videtur
obstare, quod usus gratiae subdatur libero arbitrio cum enim motio Dei pr determinans subcat sibi aiberum a vitrium, nulla ratione poterit dici liberum arbiticum sibi abdere gratiam, nec vese dicetur, liberum arbitrium uti gratia, sed magis gratiam uti libero arbitrio dicendum erit.
Nullum est hoc obstaculum, quia in nomine gratiae latet aequivocatio. Gratia dividitur in eam quae dat 3 ι,4 in eam quae dat vere, usus non diacitur respectu gratiae dantis atere, sed respectu gratiae dantis, : non enim utimur actibus, sed potentiis, d habitibus siouidem Magister noster Sol
Angelicus I. a. is a. I. docet, quod usu rei ariesus impἴrtat anticationem res illius ad auquam perationem. Applicari ad operationem non competit gratiae danti agere sed gratiae danti die. In hoc maxime decepti videntur Adve
sarii, quod gratiam actualem existimaverint debere subdi libero arbitrio.
148쪽
1o Opus c. I. DErORMIT APSCIENTIAE MEDIAE CAP. J.
ut salvetur Doctrina S. Ausus Ti Ni , cum tamen suificiat, gratiam dantem iis subdi libero arbitrio Pro quo scicndum est quod se, sive principium
adhuc quodcumque illud sit hiubditur libero arbitrio, quando voluntas, test ex praeredint consilio O vo me applicare principium ad suum actum. Quando vero voluntas non potest ex praecedente eonsis e volitione applicare principium ad suum actum, tunc posse, siv principium actus, non subdi tu libero arbitrio, sed arbitrio illius, cujus consilio dc voluntate debet
specialiter applicari. Hinc postumus sumere distinctionem duplicis auxilii praedeterminantis.
Primum est Niv EusALE, quo Voluntas praedeterm matur ad actum χaliquo praecedente consili se ob ione. Cum consilium nostrum non sit nisi de iis quae sunt in nostra potestate , manifestum est, quod auxilium fraedeteria minans ad actum dependenter a nostro consilio bolitione praecedente. praedeterminet ad actum qui est in nostra potestate. Secundum est Spsici AER, quo voluntas praedeterminatur ad actum independenter abali. uo praecedente consibo volitione. Dicitur speciale quia in ordine ad talem actum Deus se habet ut causa movens particularis, cujus speciali consilio dc volitione voluntas tunc movetur. Sed quando Voluntas ex praeredint edin B ct Oolitione se applicat ad aliquam operationem, tunc in ordine ad talem
actum voluntas est causa movens particularis, Deus causa movens universalis Unde auxisium praedeterminans convenienter dicitur Auxi LiuM NivxRSALE, quando procedit a Deo, ut moVente universali & convenientc dicitur AuxuLiuM PECιALE, quando procedit a Deo, ut movente particulari.
Cum hac distinctione optimessalvatur Doctrinari Aucius Ti Ni quoad dis.
erimen naturae sanae ab infirma. In natura sana tanta sunt vires propter persectam subicctionem virium inseriorum ad superiores, ut facere justitiam suffuste vivere, quoCumque occurrente praecepto ut in eius potestate, sicut d in justitia .rseverare: hoc est dicere, quod natura sana haueat potestatem applicandi gratiam dantem posse ad volendum ouemcumque actum , qui hic d nunc praeceptus fuerit, ex praece te consilico vobtidines potest etiam ipsam voluntatem perseverandi sibi tribuere, ex praecedente eon ut volitione 1 unde
solum indiget Auxi Llo NIVERSALI PRAEDETERMINANTE.
Natura vero infirma, propter praevenientem motum concupiscentiae, non potest ex priscea te conbibo ct meis ione habere voluntatem implendi praeceptum hic e nunc occurrens Mideo indiget PECiAL Auxitii opstaeon et En Mi NANTEA tum ad Olendum hic e nunc imp re praeceptum, seu opportε , tum ad volenduiri in v Iius pomanere. Unde Deus movet naturam sanam ad suum finem, ut movens universale sed naturam infirmam
movet ad suum finem, ut movens particulare. Ex quo fit, qud actiones
149쪽
AχT. V. ET IN NATu R. IANA PRO Bris. Au G ET A CONTR. Iornaturae sanae non aliter tribuuntur Deo, quam actiones artificis Deo tria buuntur: sicut enim pictor v. g. utitur sua arte cum voluerit, nec propterrea excluditur quin debeat ad pingendum a Deo praedeto minari; ita naturii Ana utitur grati quacumque dante posse cism voluerit, ne pri pterea excluditur, quin dedeat ad quamlibet actionem bonam a Deo praedetermi- nari similiter sicut pictio tribuitur pictori ut causae particulari Deo ut moventi universali ita actio bona naturae sanae tribuitur libero arbitrio sicut caus particulari Deo ut moventi universiali nec minus est in potestate a bim,sani actio quaecumaue supernaturalis, quam sit in potestate pictoris
quaecummae piistio intra latitudinem suetariis. Hanc Doctrinam late explicamus cap. seq. toto primo articulo de juxtὲ illam conciliamus fidelissimum discipulum S. THOMAM cum sapientissimo suo
Magistro S. Au GusTi No , ac utriusque Solis discipulos ad eamdem concordiam invitamus. Solum hic praemittimus, motionem universalem praede terminantem, cum sit ad actum, qui est in nostra potestate, poste in materia gratiar vocari auxilium fiduciae, seu eonfidentiae Fiducia, enim , seu confidentia important mmm irascibilis in id quod Itimatur ut facultatem non excedms. ut docet Sol Angelicus in . dist. 26. q. i. a. . ad s. De hoc adjutorio in ,
telligitur quod dicit S. AususTi Nus lib. I . de civitate Dei cap. 7. Sic erat matti uis ut si is ADJumnio Dε PiDERET nu - -um Angelum vine rat. Et inseritis fit in ipsuM --ioεκκ is a Mom mi non mi irim ρομβη adiut in Quibus verbis clarissimε exprimitur, dari auaui eoque indiguisse Mamum ad vincendum malum Angelum. Motio autem specios praedeterminans, cum sit adactum qui non est in
nostra potestate, materia grati et vocari potest auxilium orationis; de quo sicloquitur s. Ausuolsinde nat lcarat cap. I 8. mitius, viam orare Deum, ut
RETun, NON TIQu PosCERETu R. Illud est auxilium quo indiget natura infirma, ut impleat que praecipit ei Deus. Unde S. Ausus Tisus epist. 9.ait ad implenda ea, nobu iubentur, ab illo perendum Hltorium, a quo Jubentiιr. Et lib. 2. de pec meritis cap. s. pluribus docet, quod cum oramus nihil aliud dicimus, quam, DA QuOD IUBES. aidam probant Adamum indiguisse auxilio orationis ante peccatum, eb quod Magister noster S. THOMA I. p. q. ' . . . ad s. dicae Adamo non
fuisse assatum auxilium ad refi ML--rarium stilium habuit re-sum ad Deum 'ro id istis, o Pace illorum dixerim, s. HOMAM loqui de auxilio ad via tandam deceptionem post peccatum. Nam in isto articulo quaerit, utrum
homo in primo statu decipi potuisset &ciam re ndisset, quod rectitudo primi status non compateretur aliquam deceptionem circi intellectum; in
150쪽
quilito argumento sibi objicit Prim homo, scivis leuitationes hominum, Iitur contingenua ,si tu aupuis superbis sibi pumaceret decept- fusist. Ad hoc uiguinentum limo dicit, quod alicui diccnti fallum de continge t L a futuris, vel cogitationibus cordium, homo in statu innocentiae non cloidisset it esto sed credidisset quod hoc siet possibile hoc non stet existimare falsum. Secundo subiungi posse dici, qub divinitiis ei iubventum fuisset, NE DEci PERRTu in his , quorum scientiam non habcbat.
Contra quod instat. Me si inrisinia, quam quidam asserimi, ρι- -
orsum m. MMis Ex quo liquet, s. THOMAM loqui de recursu ad divinum auxilium post peccatum quasi diceret, hostio de ptus fuit, sed postie catum Nec tamen post peccatum primum deceptus adhuc laicit u ad
divinum auxilium recursum habuisset. Opportet et , concludere, auxilium inisti is esse auxisium infirmitatis --xilium duriae est auxilium sanitatis. Utrumque est praedeterminans,&Scientiam Mediam excludens omnis igitur Molini in a cordibus Cordatorum excludatur necit utriusque Solis discipulus, qui minimum ei praebeat at sensum. Quid est Molmymus Domini Dei depressio, servi arbitrii elevatio. Quid GRATr A PRUIETERMINAND Servi arbitrii depressio, Domini Dei elevatio. Si Deus superbis refim ct humilibus dat ratiam An non illis resistet . quos Olmismi inflat scientia ρ An non Ais aderit, quos GRATIAE PRAEDETERMINANT is aedificat charitas Iudicet Cordatus Theologus:nos neminem
iudicamus,&-dversariorum personas, ut nostros in Christo statres, ex corde dii inus si Deus pro nobis quis coni nos/Congresent Mosinistis prosedc ad 'erium nos quoscumque voluerim Patronos omnis caeli& terra: potestas pertransbit; verbum autem Domini permanet in aeremum, quo