장음표시 사용
151쪽
LXIJ m Esormitatem scientias mediae sensibiliter, di essicaciter disco a perui sensibiliter, dico, quia E multis quibus oppugnatur ar-rmentis, unum selegi, quod a varijs subtilitatum versutiis expetiitum haneesormitatem minus uoctis ad oculum demonstraret. Imitatus in hoc Exumium D Arnaldum Doctorem Sorbonicum, qui in Libro suo aureo de Peris potuitate fidei Eucharisticae, relictis plurimis Cardinalium Peroni j , cBessarmini argumentis, illa ex eis selegit, quod sensibilitis,in ipsi populo praediista Fidei perpetuitatem de monitrare polliet. It . minus doctis prodes evolens assumpsi illud principium , quod emitus causς superioris exequendus mi causam inscriorem habet insani bilem absolutam certitudinem , si omnis
dilpositio necessaria ad effectum , quidquid potest illium impedire su jaceat causalitati causae sutarioris. Ex quo principio in ruis angustias redi. Ilitur olim discipuli, ut in Deo decernente amo . liberim exequen- .um per liberum arbitrium debeant; vel scientiam Mediam evi cre, MI admittere determinationem liberi arbitrij, quam debet praeviuere Deus, non subesse causalitati divinae. Hanc laserinitatem multiplicatis pigmentis cooperire conati sunt Molinae disci; tui; miserunt legatos suos procin id est, Doctores suos per orbem. 'arius excitarimi, in varia pigmenta quaererent; nec alibi potuerunt invenire quam in apori is Impugnantium Ava et iuui, pridem ab Ecclesia
decineratis. Ideo iure merito illi applicuimus in Proemio illud Isaiae Mu tiplicasti pigmenta tua. Misisti legatos tuos praeut humiliata G, id est , consbrs ficta es, Impugnantium Ausus viNu M. Haec autem pigmenta ad quinque reducuntur tria petuntur ex summa Dei bonitate, contra cujus decentiam nihil potest Divina Potestas contra decentiam divinae bonitatis est, quod
praecipiat impossibilia, quis necessit et liberum arbitrium, quod sit causa. pecc ti quae tria dissicile est , aiunt Molinet discipuli, non admittere, si secludatur scientia Media Alia duo usu pantur ex authoritatibus . Ausus-τiNν, ε D. THOMAE notis,in perperam intestinis tolle hos sucos, OcScientiae Mediae deserinita revetabitur.
152쪽
PI, Deus c. I PIGMENTA ScIENTIAE MEDIAE CAP. IL
LXIII. Umi determinatio physica, vel gratia de se efficax non sit in potestate liberi mitri r videiurici praecipere impossibilia , dum multis non dat gratiam etficacem, me qua praeceptum non ampletur. Hunc impossibilitate in videtur tollere Scientia Media, cum juxta eam gratia non fit ficax, is ει quam liberum arbitrium se determina- turum praevisum est. Ut haec dissicultis in si radice evacuetur, necesse est explicare differentiam primi hominis in statu innocentiae, ab homine Japso in statu miseriae. Et quia mihi persuadeo in praecipuo principio, ac nodo hujus diversitatis non esse differentiam quoad rem inter discipulos 5. AUGUSTINI Q S. HOMAE: ante omnia praemitto, quae diversa tuerit utrique Doctori ratio scribendi. . .
I uae Aersa fuerit ratio scribendi AususTINO
NUllo modo sunt audiendi qui sibi persiadem, Doctorem Angelicum principiis Aristotelis nimium inhaeuila, Theologiae materias, ' ocim de gratia, ad praedicta principia reduxisse. Hi ignorant mysterili naa ei, nec auffcienter a vendunt ad Do naui jus ab Ecclesia rivim
latam. . LV. Pro quo stiendum est, Christum Dominum veritatem fidei, quam si sanguine fundaverat, membrorum quoque suorum Sanguine voluisse eam per totum Orbem praedicari, contra potestates hujus mundi , Ty--rannos. Deinde turgentibus haereticis, quasi intraneis inimicis, Sanctos Patres, di Ecclesia Doctores destinavit, ut ex ipsis Scripturis, quas haere lici admittebant, illos confutarent, Qveritatem fidei inconcus. olle a derent inter quos Doctores elucet S. AuGusTi Nus, ut Sol inter stellas. Supererat fidei veritatem defendere contra Philosophos in mundi S sientes, qui contendebant principiis rationis naturalis principia fidei contra--cere ac proinde alterum horum non esi a Dup. Ad hoc praecipua via Diuitiae by Corale
153쪽
dentii destinati scholastici Doctores inter quos similiter emicuit D. Tuo. MAs, sicut sol inter stellis. Ex hoc diverso scopo procedit diversus modus Theologiam tractandi S. sumi Nus cum Ss Patribus eam tractarunt , secundum quod Haereticae opiniones diversis temporibus exurgentes expostulabant idque primo intendebatit, ut veritatem fidei ex sacris Scripturis secundum traditionem se niorii intellectis firmissime probarent Sanctus verb THOMAs cum Scholasticis methodum quamdam . quae rationi magis esset consentanea tenuerunt; nec viritatem fidei e rationibus Philosophicis contenderunt probare sed sol 'im ostendere , quod nihil contra rationem natu nilcm docerct fides. Nain qui mysteria fidei nititur probare naturali ratione, fidei dupliciter derogat, D. TuoMa id asserente. Primo quidem, quantum ad dignitate ni fidei, quae est ut sit de rebus invisibilibus, quae rationem humanam exce. dunt. Secundo, ouantum ad utilitatem trahendi alios ad fidem. Credunt
enim infidelesquod huiusnodi rebus innitamur, re propterea credamus. Unde ea quae nin fidei probenda sint per authoritates, iis qui illas susci I iunt , aliis veris sussiciet ostendere, non esse impossibila quod fidc praedicat.
LXV. Hoc prospiciens Doctor Angelicus, quod lumen sdei non posset
esse contrarium lumini rationis cum utrumque sit a Deo me verum vero contrarietur ad hoc inter alia incubuit, ut toti mundo ostenderet, fidem nihil contra rationem docere, sed eam elevando perficere. Ideo inter omnes mundi Sapientes assumpsit Aristotelem, in quo ratio naturalis videba tu virtutis sitae maximum quod sic explicuisse. Si enim principiis Aristotelis, quae vi luminis rationis potuere attingi, principia fidei non sunt contraria sufficienter mundi Sapientibus ostcnditur , nihil conto rationem fidem.
Non ergo principiis Philosophi utitur Angelicus Praeceptor, ut probet Mysteria tidei sed ut ostendat, non esse impossibile quod fides praedicat ec iam fidem, quam graivim, non destruere sed perficere naturam. Nec id co- doctrina ejus ut erit,dc miracillosa a summis Christi vicariis praedicatur, quod omni a , quae docuerit, certissima sint f demonstrata sed quia certa. ex certis, & probabilia ex probabilibus conclusit easque Philasophoiunx opiniones selepit, quae doctrin fidei magis deservirent. Cum enim omne, Philosophica disciplinae ancillae sint Theolosiae, sapientiae Angelicae fuit, eas ancillas eliger , quae dominae poscnt aptius, di utilius famulari. Nec in hoc alicui Scholasticorum volumus derogari sed constanter selum asserimus, nullum Scholasticorum ab Ecclesa positive approbatum , sicut D. THOMAM. De quo enim scholasticorum aliquando dixit ipsum Caput Ee. iacta Clinitus Bene Imni id niti Ad quet in bubolasticorum pium Corpus
154쪽
Ecclesiae, Concilia dices, sicut ad Lydium lapidem confugerunt, sicut ad THOMAM y us denique Scholasticus a Summis Pontificibus, Clypeus E instet nominatus; in quo haereticorum tela feliciter elidantur/Cujus do strisin sine ullo prorsiis errore conscriptam, ex speciali Dei infusione accertam Sc tot miraculis abundare, quot articulis, declararunt tLXVJ. Quae praesumptio Molinae discipulis fuit, a tanto Doctore receisdcres, ut sententiam ex ingenio unius privati Criptoris natam non sine suorum contradictione amplecterentur De Fulgaria. θ Sylυ6tirci Petra Sanctam vita Beliarmim ib. 3. e. s. hQuis etiam discipulus S. Aucius Tasi audebit sibi arrogare meliorem Doctrinae AususTINI AN intelligentiam, quam eam
quae a summis Pontificibus Do,ori Angelico tribuitur ipsi An proclama - immis auraianuis. Imo idipsum ς Ausumi Nus Alberto de Brixia revelavit. Namesim Albertus stupefactus, quid visio in qua Lumen Ecclesiet Maus Timus cum D. I OM simul apparebat fgnificaretistipplex ab illis quireret;
sic ille qui Pontificalibus ornamentis erat insignitus respondit miraris Alberte Et mn AuGusTinus Octor Ecclesiae, qui summissus ad declaranda, gloriam S THOMAE is est qui reum in , qui doctrinam meam se Apostolicamino nasus seeutus est, qui se oram De Eec iam suae doctrime fulgoriis mirabilirer ilia- stravit. Apud D. Anton. 3. p. laistitit. 33. c. 7. . ΙΣ. LXVII. Dimicans igitur . Au GusTi Nus contra' reticos, Scripturas quas recipiebant,assumpsit; huic vero praelio ii peraddens aliud contra mundi Sapientes Doctor Angelicus 4 Scriptum principia Philosophi conjunxit: Scripturis quidem utens directe de a priori, iisque secundum traditionem Patrum,in maxime S. AuGusTiN truci lectis: F rincipiis vero Philosophi indirecte ostendeas, veritatem fidei praeter rationem non contra rationem, immobileni perimurere.
Het adduxi, ut ostenderem, D. HOMAM ins Ausumit o in s. Au-GurianaM in D. Η-a legendum, ab eo qui non voluerit a via veritatis de viare, aut deveritate esset pectus. UndEfit, utriusque Doctoris discipulos nunquam veritatem assecuturos, si unum Lumen in alio ciungant, i sin utroque Lumne lumen veritatis non requiranti
s. II. Primum mincipium, ad conciliandum utriussique Solis los circa, ferentiam naturae anae , O lapsae.
P Raecipua dissidii inter utriusque Solis discipulos causa est, Praedeternimnatio physica ex parte discipulorum Angelici Doctoris, diversus status
natura sanae ab infirmata per peccatum e parte disti pulorum S. AuGusTiν r. Hi enim non credunt, cum praedeterminatione physica stare posse differentiam utriusque naturae totis a b AususTINo inculcatam. uirinis eis ostendi
155쪽
possit, Maedetrerminationem physicam nihil obessi doctrinae S. AucusHN1. sed potius eam firmare, veluti effectum ex suis principiis prognatum,
cile homistis concedent concursum generalem esse praedeterminantcm. Duobus autem principiis videtur mihi s salvo semper meliori judicio Dia fieri congrue posse, quibus rit intellectis, unu in tapere poterunt mnes intrepidi persectae gratiae defensores, quod sane a Cordato Theblogo ni ixi. me est expetendum Primum principium ex doctrinam AususTirui di sumitur in praesenti Paragrapho explicatur secundum ex doctmin Angelici Doctoris excerptum sequenti Paragrapho reservatur.
'LXvlu. Primum priticipium tangit principia actus libret, quae ad duo rejocavit S. Aua afrisus 3 idelicet voluntatem faciendi actuin, potesta 'tem inu n ficiendi. Una ex his duabus deaciente nunquam ficiabis liber. de infallibiliter sit, si ambae conjungantur. Nomine vqluntatis intellinitur,olitiosissiciens faciendi actum qui vi istius volitionis fieret, si adesset potestas amico dicimus, condonet mihi, si quod petit, non faciam domus potestatis est, non meae voluntatis. Sub Iotesta iaciendi actum compre 'benditur quidquid est separa ite ab actu,nne quo non fit actus. Hinc patet, praeaeterminationem physicam ad voluntatem, non ad potestatem pertis nere, quia media volitione applicat Deus potentias voluntati subjectas. '
Voluntas quandoqua est sine potestate, re potestas me voluntate. In divite est potestas dandi eleemosynam et saepe non est voluntas. In pauispere potest esse voluntas dandi eleemosynam, non potestas, ita ut vi suae volitionis revera daret eleemosynam , si praesto essent pecuniae. Idem in coeco explicat S. AuausTr Nus lib. de nat. grat cap. 'I. 2 ιam carem puto quot velit videre, sed nm potest. S autem vult, P no potest, me voluntaν, sed amissa
est,sp tas. Et lib. degrat. & lib. arb ostendit inutilem esse potestatem sine voluntate 3 E conVerso imis, istia est, inquit, ver eam pus--, ct tune
Ad reM igitur vivendum requiritur& voluntas rect vivendi, potes' sis Vesuntas rect vivendi estatuor justitiae sine quo praeceptum non impletur Docet enim S Ausus etiNus eum,-- amore iustiti se sentit ab Hianere opem Mari, nondum liberum esse, nec alienam a visistare meeandi. In μἄenim voluntate reis in lib. de nat. ωgrat capri . item lib. de spirituac lite cap. 8 ait: sa --3ue faciebam id quod lex jumat non adj υanfestiritu gratiae,
rimore poenae faciebant, non amore justitiae ac per hoc coram Deo non erat montate, quod eorum hominibus erat in opere Potiti' ue excisio rei tenebantur ETC.
LXIX. Magistrum sequitur Angelicus Praeceptor . q. O . . . Ubi docet . modum illum virtutis, quo quis ope ratur ex intentione filis illius
156쪽
operari cum delictatione cadit sub praecepto, in quantum operari ex amore cadit sub praecepto. Unde' quodammois , non est,particula diminuens, sed dist nguens duas derectationes , unam , quae sequitur ad amorem. quae cum isso amore cadit subpret cepto: aliam , quae sequitur ad habitum.& sub
praecepto non cadit ut patet ex verbis, quae praecedontibus connectit: quodammodo non secundum quod delectatio consequitur habitum , debctatio nim operis. HI signum habu us oneratia ut dicitur m et Ethic. Potutenim abluu adlatiusti delecta
ue si dixisset potest es; uisa a filius eminis, ves quia ex amore proc .dit, vel quia ni ex habitu LXX. Potestas M viv endi est duplex; prima est ipsa cognitio agendonim, quas quaedam ars r in vi tendia, unde scut in sotiandi dat potest
tem ben . scribendi, ita pnidentia Qv c est recta ratio agibilium, o inius . quaedam ars recti vivendi, dat potestatem recte vivendi. Haecipiestas prout :ir cludit actualem cognitionem eorum, quae hic &. nunc agenda sunt , multo-.ties a voluntate separatur, illiusque defectus ignorantia IS. AususTivoi
manatur: Nolunt homines, aut, facere αννο ustumen, sive quia latet anjustum fit,sive quia non delectat, id est non amatur. Et S. Tilo MAS . . q. I. a. α OCet quod in justis remanet quidam ignoranti et obscuritas in intellectu secundum quam propter varios rerum eventus, quia nosipsos non perfecte cogpos. cimus, non possumus ad plenum scire quid nobis expediat. Secunda potestas recte vivendi oritur ex amore justitiae. Cum enim amor sit principium omnium affectuum voluntatis, omnium actuum liberorum secundum divertis amores Q iuntur diversae potestates amor
'biim delectabilis dat 'testatem siciendi , ut delectabili cognoscunturo amor boni honesti , sive iustitis dat potestatem faciundi. quae messa esse audicantiis si unus a r excludat alium , sequitur. in amante impotentii ad faciendum ea , quae ex amore contrario scridi bent. Unde supposito quod amor boni delectabilis non subordine- tu amori justitio, oportet, ut qui amat delectabilia impotens sit in sensic composito , ec imputentia voluntaria , ad perficiendum a i
157쪽
-emiusta sunt. Si autem se habet homo infirmuS, qui continuo quetrens quae
sua uint ., quae eum desectent, impotens fit a perficiendum qu et u t. a sunt, nisi 'eciali quodam aurili gratiet, Sciat Deus eum magis aniati hic, Mettimc ititiam, quam desis odia; libidium diduobus bonis cligiti redemtii vestivitas i quod rius Heu nim ainat. LXXI. Hanc impotentiam 'oluntariam , de is, Me tam Hymenit'. seu,ri,ius , dum lib. dematia, &am arbit ir discit eum is furo θι--ἀ- ρο urit autem -- -κ -- habuismo res urum. Ipsis in uiris it Choc est, magnam voluntatem bonam qua posset inlisis utri uiridis,
Dis piamia th-- mmmum ter ne rarit, &α Et ramo quia is arva o it 'crfecta non aerat. - disebat Domini, Animam,ram pro te ρω m. Putant' -- sessos quo se veste sentiebat verbis satis ostencitui rimorem fui. 4n etro sui me fortiorem amore Domini, etiam quando dicebat , Animam -eam pro te ponam, ex hoc amore su impotentiam quamdam habebat Petrus confitendi Dominum recurrente periculo mortis,&um robustiorem charitatem non inspirantes sitam impotentiam ignorans Petrus , putabat ie Possa, quod se velle sentiebat
stitiae hseeungam vero a tum conevisimilae versatur an erede em, quod omne gelicta-bιle est prosis uendum s ad quod judicium excitatur in voluntate amor delecta-hili DSed quia 'diei rarionis , id est, amor justitiae v eo vincit, assumit. eoneluia sub primos hoc est pereatum ergo no est Demadum Incontinens σὲ in v vineis morus concusserame, id est, amor delectabilis . Fimit, Me eiadit sub
Uxac'. Ex quo luculentissimo testanonio apparet primo, eum, qui ab strabitura illicitur a concus istentia sita, non possὸ implere praeceptum, si altior delestistillis sit sertior rumore iustitiae; siquidem emper vincet motus concupiscentiae ,α consequenter,ssumet ει concludet me Hi du--ι: - - ρ ι-ndum. Quare si ex viribus propriis, quas desecto habet homo rmus, non possit habet eammeni justitis sartiorenuinitimis amord
158쪽
abilis, hi potens erit secundum vires prssentes quas habet implendi ροα- ceptum ti sic semper impotens manebit, donec eciali auxilio gintiae pra; - parantis , voluntas ejus a Domino praeparetur per inspirationem sortioris amoris eis: iustitiam , quam sit amor, quem habet erga dclectabile. Haec ta- me impotentia non excusat a transgressio iraecepti, cum sit voluntari ,
Apparet secundo, amorem eundem justitiae in uno vincere concupiscentiam, in alio vinci a concupiscentia cimo in unota eodem quandoque Vincere quandoque vinci. Nam amor Iustitiae ut quatuor v. g. qui vincit concupisc ntiana ut tria, vincitur sive in eodem, sive in alio, a concupiscentia ut quinque in apropter non immerito dixit S. AuousMNus, habentem parvam charitatem non posse facere mandataim, siquidem senior est concupiscentia, si eamor dςlumbilis, poterit autem chinnim iam ii buemch - ritatem, robustam, id est , pncupiscentia sertiorem Hoc, quasi . animadvertant, qui putant, auxilium praedeterminans non pose conciliari cum inaequalii te Axi ,:c Taicis. Si enim auxilium praedetermineta tum ad amorem auditiae ut tria vincetur a cuncupiscentia impellente ut quatuor, non iri eis, quod non ponatur amor justiniae ut tria, sed in q. Auω cum amore ut tria impotens cria adficiendum mandatum , intulent: eoncupiscentia ut quatuo
LXXIII. Ἐcundum principium stabiliendae concordiae tangit praedete l. minationem physicam, quam adeo clare docuit Anselicus Prisceptor ut non niti ab ignorantibus doctrinae Angelicae principia Ἀμ- que ea malignantibus, hoc in dubium verti possit. Quare est, is praece
toris nostri insistendo, distingu id sim dirae praedoerminationes, sivα, qu0d idem est , Dei motiones, ad duplici generis actus, quos in volu - te distinguit .mmunis Doctori Prima prataieterminatio est inius ait, 'qua voluntas praed terminatur ad Eliciendum actum mediante consilio,
dependenter ab aliquo a pixcedente. Secunda praedeterminatio est specialis, qua voluntas praedeterminatur ad eliciendum actum independent consilio, d aliquo actu praecedente Cum autem species praedeterminaia tionis physic venanda sit ex natui Dactus , ad quem voluntatem praedete ininat, harum motionum differentia pctenda in diversit recinuu Hos sic distinguit Sanctus Doctor i. a. q. 9. a. 4. Eo modo quo movetur et obmi. ad exercitium actus, necesse est. - . LV M unx xς ab aliquo prvici 'κ Iiori moveri omne enim quo
159쪽
.. vamloque est agens in actu, & quandoque in potentia indiset moveri I, ab aliquo movente. Manifestum est autem quod voluniis incipit velle in . . quid cum prius non vellet, necessesest ergo quod ab alii otiioveatur ad iri volendum. Et si quidem, i ut dictum est , ipsa movet seipsam, in qualisi, rum per fui quod vult finem , reducit seipsam ad volendum ea, quae sunt ad finem: doc autem non potest ac re, nisi consilio mediante Cinnis enim aliquis vult sanari, incipit cogitare quomόdo hoc consequi possit M
M per talem cogitationem pervenit ad hoc quod potest sanari per medici- .rinam,in hoc vulti Sed quia non semper sanitatem actu voluit, necesse est . ,, quod inciperet velle sanari ab aliquo movente. Et si quidem ipsa move 'iis et seipsam ad volendum , oportuisset quod mediante, consilio Mesage is et ex aliqua voluntate praesuppoiit , hoc autem non est procedere in inis. finitum. Unde hoc necesse est ponere quod in primum motum volunta- , tis voluntas prodeat ex instinctu alicujus exterioris moventis, ut Aristo-
LXXIV. Quae veri, sitis ostendunt esse liquos actus in voluntate de pendentes a consilio. aliquo praecedente actu alios esse inde isdenteia consilio Moluntate praesuppositii Horum actuum differentia non est tenda ex naturalitate, & supernaturalitates ita ut istum in naturalibus locum habeat praedicta distinctio. Cum enim sei perficiat num am,in natu
volunt sit habere duos istos diversi generis actus, oportet ut etiam in h- . pernaturalibus seruetur praedictorum actuum distinctio: non minus ac in io- tellectu salvatur in supernaturalibus cognitio p cipiorum, Mactus discur rens a principiis ad conclusiones Cujus ratio est, quod utraque distinctio etitam petitur ex obsedio, qui me modo tendendi in objectum. Nam sicut, idem objectum potest cognosci & per discursum ., ωsne uiscursu , ita & idem obiectum potest amari dependenter ab aliqua voluntate prλcedente,& amari
LXXV. Hinc es et veni praedictorum actuum disii entia. Dactu quem ivolania, elicis dependenter ab aliquo a praecedente, voluntas amat dando sibi osse in ami velis, quem et i independente a constio ac voluiitate praesuppositi, volunt' amat ace; endo velle. Primus actus ora voluntate, : tam bestiis , quam aulicativi secundus actus est sesuma voluntate litatisti. ivpdie . Ideo primm actus non tribuitur Deo applicanti, sed libero at .
,ruino in cujus potestate esse dicitur: non quod Deus illum non medei - minet, sed qui prae deterini natione universali fit ista applicatio cujus natu α. est, ita applicare ad actum , ut liberum arbitrium etiam se applicet mediante .consili , ratione cuius actum illum dicitur habere in sua potista teri cin enim consiliauitu de his quae non sunt in nos potestate. Secundus autem
160쪽
actus, qui fit independenter a consilio,in voluntate prς supposita , non mis hisitur libero aroitrio, sed Deo specialiter ad iIlym applicatui nec enim ost
an potestate liseri arbitrij, sed magisin potestate Dei, cujus consilio dirigitur, tum ridunt uis emisitio qui adhuc poterit esse trum, non quidem libertare est, ii dii im v λα- , sed liber ἀλα- ιν quo vim opusc. s. v. Hujus diistinctionis ratis, potest reddi ex doctrinas. AimusTiNr, quis viiindicit, illud esse in potestate instri , quod voluntas si vult fuit. --
vah, facit, lib. de spirit. ωliti cap. 3 .rictus emm . his, fit ex voluntate meapposita est talis ut illum voluntas eliciat si velit , doli non velit non
inliciat, consequenter rectissim dicitur esse in potestate voluntatis Actus vero, qui fit independenter . voluntate praesupposita non tam est in potestate voluntatis, quam in potestate Dei, ina voli mas non illum elicit quanω vult, sed quando Deus facit eam velle sicut enim ille actus est in potestate noluntatis quem si vult facit, si non vult non facit: ita ille actus est inim estate Dei, quem si Deus facit velle voluntas facit.& si Deus non facit velle, voluntas non facit. De illo verificatur quod possumus, si velimus
de hoc vero quod possumus, si Deus prius dedent velles haec si Fidem' potestas non nido in actu praecedente.
LXML Horum in in distinctionem satis diliuUM tradit missima,
dieitur es eram. Esi rem in nisi dupli -- '-- quidem is Hi .lotinis: tantum ad istum actum via tac se habet Q -ti, Dein autem ut m et L, ct prae imisum volunta ine it Mummile, in n. malum viniat. Et ais seeundum quod Deus me humanam mentem ad bam actum , ditatu Natia erans. Asiue aurem actae est exterior pri eum . Min te imperetur , in se a labitum est, eonsequens est , v d ad bime actam operatio attribuatur molamtari. Et quia etiam ad hune actum Dein nos adjuvat o interius Urmando voluntatem, ut M
. Ecce ciues habetur, illum actum, oui non est exi supposita vorinitate et ibin Deo, destion voliuntini, sesumque Hiritivi Q non an atriis esse 'a' voltimate. illum vero aetiim, qui dependerab actu praecedente, dc qui idesia Amissis Doctor exterior nominatui, non tribui Misin Deo, sed etiam