장음표시 사용
171쪽
ART. I. DEM NON PRAECIPIT IMPOSSIBI LIA. Ias habebat omne auxili um sine arua non fit actus, sed non habuit auxilium quo fieret. Praecedens actus, qui ecundum . THOMAM dat potestatem homini sano se applicandi ad volendum justitiam , respectu amoris justitiae pertinet ad auxilium sine quo non se applicat ad amandum, non vero pertinet ad auxilium quo se applicat. Et it etiam verificatur secundiam doctrinam Angelicam, quod homo sanus habuit omne auxilium fine quo n- , cum prae-
.cedens actus sui in homine sano lassiciens adhapplicandum si voluisset: homo vero infirms non habet omne auxilium si ' - . . . M desit illi raedicta sussicientis pr. dentis actus Hoc ipso etiam quod S. Ausus citεica , homin eminum non habuisse auxilium in concordat cum s. TnoMa dicente, hominem sanum indiguisse praedeterminatione universili. qui Deus in omni operam oper r. in i X. Praecipua ergo naturi sanae a natura infirmi disserentia est, quod naturae sina nihil deerat ex partem, nec ullo auxilio adjuvante vi
res indigeret naturae vero infirmae etiam per gratiam sanatae deest aliquid ex parte posse, amor, scilicet justitiae in particulari operabili, sine quo non
potest facere ea quae sunt justitiae Hunc amorem poterat homo sanus sibi dare ex praeeedente acta aqualiter se habente ad bonum malum, propter perfectam sui appetitus subj ctionem crum homo infirmus non potet praedictum amorem sibi tribuere ex ali ιο actu aequaliter se habente ad bonum , --L- insurgente enim concuplicentia supcrvenit amor boni proprii, aut deinlcctabilis, qui fortiore amore justiti. debet vinci, quem stante amore boni delectabilis non potest sibi tribuere voluntas infirma sed debet illum accipere speciali auxilio GRAτaae MevENiENTIs, NsriRANTIS, Ram RANτis, viciscicis, re Ramz-RΜiNANTis Ideo diicit Sinus TiΝ
-tentioreri esse gratiam in secundo Adam, quam suit in primo quia gratia secie Adamum potentem Hum 3 non volentem; gratia autem rus cundo Adamo facit eum despotentem simul & volentem Primus Adam potatuit, donon Voluit secundus Adam vult,& potest verbas AususTi Nili bentur lib. de corrept. arat cap r. me prima ea ratia vin data eLyprimo Adam; sed hae potentior sce indo Adam. Prima es enim, qua fit ut habintimo justitiam , si velit secunda ergo Us,teti, quaeriam fit ut velis, O tantum
veli . tanto ue arare diligat ut emis obmtatem contraria vinea piscentem , vocumate θιritos incis , id est ut amore justitiae amorem delectabilis superet, faciendo ea quae suntjultitiae, nonobstante aquali resistentia con
cupiscentiae. XC. Radicem hujus maioris potentiae tradit S. Ausus TiNu cap. 2 ex eo, quod gratia quae dat posse nullatenus impeditum, solo Auxi Lio GERERAE opus habet, ut perveniat ad actum, in gratia quae dat posse, quod superveniente honcupiscentia impeditur , non solo auxilio generali , sed
172쪽
sp ε ci κL Auxa Lio vincente impedimentum indiget, ut Wrveniat ad actiunt uendo igitur de auxilio actuali applicante, 6c praedeterminante ad actum, potentius Ucbet esse auxi hum quod applicat potentiam impeditam vincendo
contrari uni impedimentum , quam illud quod potentiam totaliter expediatam lolum applicat, irae dctaminat. Et quia impedimentum cnet sc ex 'parte potentiae, praeditium D Xllium praeuc terminans vincendo impediis mentum, jure mutato dicitur, non solum conserre aistum, sed Z ipsum posse adJuvare. Honio sanus potan litim ad redi e perandum hilhuit tota his. te cxpeditam ex perfecta virium insertorum tu cetione . t homo infir-
us quantu uicumque ullificetur, si cum gratia data possit stare motus concupiscentiae, habet polentiam impeditam ad rect operandum tam in naturalibus, quini in supernaturalibus Me potentiori indiget pariter innatione, quae ita de arium, ut sinul vincendo actualam concupiitantiam, detin se. Haec omnia breviterin nervose docet s. Ausu isus, ioco citato his verbis: Tisi vires humat eius volunt.. primi hominiso quae Ἀρσfremat instituta peccato, ct nihil illi ex seips concupiscentiali e re u bat, ut ἀννὰ
tantae bomitati. bin viciendi facilitati persiemerandi mammtteretur arriri πν. ore mero postquam est illa mi in Areati niuriis amissa Ibo iis , Et ν - θὴ, -- δεα adju-da ranamsi infirmitas Nimirum quia nulla int riori rix libertas illa sana discerpcbatur . nulla lucta lassataitur . nullo deo sum pondere premebatur, ut non nisi velis cum
adjutorio uui ERIALI PRAEDErERMQNAT Nis peterctur. Nunc vero diffi- ultates gravissimo superandae sunt, nonintlibus corporis membra , sed qui bus volitntas ipsa a voles do revocatur, dum concupit centiali vitio compti Xanon Iussicit ei adjutorium umi ERSA Lis PRAEDETERMl NATIONIS, qua Deus
praesuprolito completo οὐ in omni operante operatur. Adjutorium siquidem, cujus natura est piaesupponere potentiam vectitam, non potest pN-
determiuare ad actum potentiam impeditam. Noluit autem Deus ita renare hominem infirmum , ut daret illi sicut primo homini potentiam expediatam, ne in viribus suis, dc non in ipso gloriaretur ita Aucusti Nus lib. de corrept d grat cap. ix Ae per Loc ne a i a persetur intus is, id est, mluntate persevcrandi ex praecedente actu libi data, ruit missancto fissis tribu sis , sed in ipse seriari qui eis uti, solam ut adjutorium, tinti primo h nimi dedit, ' non possisti severare si velit, sed in eis etiam ρεαι ruris venen, iis, in m ηα ρὸ 'Grai cnt, ηψ ct possiti t. v. t. rsver ius os initii TAS,
XCI. Denique ibidem probat, non ore satis homini in umo quod p i tea Applicandi se ad recte vivendum accip et ex aliquo actu Pr.ec
173쪽
ART. I. DEU NON PRAECIPIT IMPOS IBILIA. 3 idente, dc aequaliter se habente ad bonum δε malum, tu dem potest xς accepit primus homo sed debuit ei speciali auxilio dari in pauticulari operabili amor justitiae, si e voluntas essica saciendi quae justa sunt quia si boni antis nulla con tu istentia resistente ex illo sis ad bonum, An aum indisseremi non dedit sibi voluntatri faciendi quae justa sunt mulin mini, id Aceret homo infirmus, qui praeirentenis concupiscentia, et suo .cumberet voluntas illius non dando sibi amoreinjustitiae, POp in
sibi aliquem anorem justitiae, non esset fortior amore concupiscentiae , ut posset, contra concupiscentiam actualiter resistentem, ea quae sunt ultitiae perficere verba S. Au uestris sunt Nam si is tanta infirmisma vitae hujus m hia tamen infirmitate propter elatisitem ranimodam perfici virtutem oportebat, ipsi
resinqueretur volunta uua, ut in adiutoris Dei, μου ι perseruerare non possent, - --nerent β et Etat, nee bus in eis operaretur ut messent, id et , si solum m aliqu1. Volitione Communi, ex qua possent bene,in male velle, constituerentur, ne Deus specialem volitionem amorem , scilieet justitiae, speciali auxilio in eis operaretur inter tot ac tantas tentatι-s firmitate si a volunta ipsa s-cumberet, iaco pes virare Nodi Possa, M , quia deficiente infirmitate, nec Mumi,. ut non ita vellent, ins mi ate voluntatis, ut PaῖsENT , hoc cit, inter tot , ac
-tantas tentationes voluntas tam sortiter amaret delectabile, ut nyllo modo amaret iustitiam, aut si amaret, tam debiliter amaret, ut ex 'ositiqne in -- mini non posset concludere hic, de vitae, ea quae mi austriae O prosinuenda. XCV. Reddensque rationem, cur homo si e ro meque volunt xi di, zvino munitus adiutorio tanta facilitate corruerit; infirmusimus moinis rvientibus temtionum tempestatibus perseveret; docet, quod homorianus se virtutemsui arbitrii regebatur, homo autem infimi per virtutem Des,
- hoc est, quod volunt: sana per vires tam naturales, quam supernaturales mediante propria applicatione Sc consilio poterat bonum velle in particu Iari operabili voluntas autem infirma id non possit ex lin pria appliCatione. - e consilio , sed per virtutem Dei, sive per speciale auxilium, quo volun-
tas non se movet wapplicat, seu movetur .applicatur. Subυentum ea igitur infirmitati voluntatis humanae , ut rarina gratia INDECLINA 8 La TER ET INsuPERA BiLITER ageretur, , ide quamcis infirma, non tamen d . creet, neque adversitate aliqua memetur. Ita factum e P, ut volunta hominis invalada , misHe illa in bono adhue paris erseveraret per Urtatem Dei iam , --ua prim εο--- s.ctu sese in ,- --- non perse veraverit. Quid enim congruentias sipientiet rc misericordiae mi, quid ipsis naturis rerum magis consentaneum qum ut voluntas robusta valens ex pret- cedente 'i es mediante proprio consitiose dirigeri reme ocium: nam in legia omini, dc operibus mandatorum , sue optioni relinquorctur,
174쪽
I3 Opus C. I. DEFORMITA SCIENTIAE MEDIAE CAP. II.
solo UNgvERsALI PRAE DEI EA MINATIONI auXIlIO adiuvanda,ita ut posset in bono perseverare si vellet infirma Vero, quae non valet se dingere, gubernare sortiore speetalis PRADETERMINATIO Ni auxilio muniretur.
quo non posset istum, si velle quo vellet, tomi' Hoc est, quod profunditumam finiens di putatiotiem tandem concludit S. Auouis imis M.
XCIV. δ' Ptandum ceriE omnibus Cordatis est, intrepido glutiae Christi I defensores fieri unanime contra omnes glestiae mimicos Concordia res parvae crescunt, dilcordia maximae dilabuntur Gratia sufficiens Molinistica , concordia Molini starii apud picbem crevit, GRAT i A DESEErpic Ax, quam uterque Ecclcsiae Sol in icte defendit, parum abfuit, qdindiscipulorum discoroia dilaberetur. Verum , potius coelum terra transiis bunt quim haec gratia unum iota suae esticaciae sit amissura verbum enim
Domini ex quo sitam habet e sociam permanet iii aeternum. Bonum mmcn hanc, in am gratiam, seminaverat uterque sanctus in cordibiadiscis arulorum Venit Molina , qui suprasemiiuinit scientiae Meditet uva, gra iam videlicet, suscientem nullo ulteriori auxilio indigentem venerunt quidam doctissim. Molinistis Ediametro oppositia qui non distinguentcs praedeterminationem universalem a speciali, di ctrinam S. MousT. . de gratia, praedeterminationibus physicis, quasi quibusdam spinis, cred demant ruffocari: sicque in Scyllam sci nitet mediae, pro aliquo statu,videntur inci dissE. Ut ergo Scientia Media ab omni Cordato eliminetur, has spinas phy-sc.e praedeterminiuionica: parcnte eradicare hoc Paragrapho conabor, Omnibus aculeis satia aciens quibus doctrinam S. AususTiu pungere vidcbantur Sequentibus autem Paragraphis gratiam sufficientem Molmisticam , tamquam Scientiae Mediae ziEinia, in unum fasciculum ab utrisque discipulis rejiciendum colligam demonstrabo. Ut sic bonum semen , gratia inquam de se essit ax in cordibus cordatis crestere possit, variosque in eis si uetus ψ-gnere, quorum suavitate omnis inimicorum duritia vertatur in dulaeditici:
datur enim ut cordis duritia auferaturi XCiv. septem aculei sunt, quibus praedeterminatio physica dominam s. Aucurii Ni de gratia pungere assuritur Illi enim, qui pretdeterminatio 'nem physicam principiis , Aususτi Ni pur ni adversari, ad septem capita rei cant illius contrarietatem. Quibus ut satisfaciamus, ebride ad colico
175쪽
seae praedetermisistionis iudicare vim et Ham regula non est alia, quam ipse actus, ad quem potentiam applicat, irςd terminat omnis si quidem motio ex suo termino speciem dc naturam sumit. Und si actus sit liber,
praedeterminatio erit libera si necessarius sit actus, necessaria erit prcedeterminatio. Si actus dat polle ad alium actum , praedeterminatio dabit etiam polle ii adbus non dat posth ad alium actum , o praedeterminatio ad unum iactum dabit posse at alium Sid nique unu actus sit sortior alio, picia deterini natio erit sortior alia prςdeterminatione 4 actus dependeat ab alio actii, de penitebit qtioque una pr cre irinatio ab alia antccedente. Ita per divellos actus divorsificatur physica praedulcrminatior hoc unum invariatatum retinens, quia sit invicte ficax illius actus, ad quc inimediate applica potentiam. XCV. Recolendum quodue est, illud quod dixi num. o. de . Essectum, scilicet, primis correspondentem praeseterminari L esu sim se considoratae esse, quod actus egrediatur a principio; oam species di omnis modus actus quantumvis ab ea etiam causetur , non reducitur tamen ad eam seς-- dum se sumptam, sed utintentiae coniunctam ejusque virtute isdAc tam Prout estim es 1 applicatio potentiae liberae , praedeterminat ad actum liberum , facitque actum egredio principio libero. Et prout est applicitio ps
tentiae determinantis se, sicit actum egrudi a determinante se Quare ut rectὸ concipiatur modus, quo Deus sortiter, TuaViter omnem actionem praede terminat diltinguendae sunt duae actiones Dei, una , per quam pipducit principium, illudque a laptat ad actionem intentam alia, per ouam, princia pium ii adaptatum applicat ad actionem quae applicatio passive accepta est ipsa physica praedc terminatio Volin v. g. Deus, quod Pctrus amet libere, primo adaptat voluntatem Petri sub judicio indinerenti ad amorem quo
practice judicat esD amundum di speculinive judicat aliquam rationem mali in esse amori, deinda voluntatem sic ad viatam movet ad amandum. Moticiijtur divina ut est applicatio viavntatis praedeterminat omadvolandum; ut est applicatio voluntatis adaptatae sub udicio ad amorem, prooemiana eam ad amarusum put deniquε est applicatio voluntatis post sub j
dicio ad amorem, non luocumque, sed indisserenti, prae terminatem ad liber amandum. His rite intellcctis omnis praefata' contrarietas evanesten
ut per singula capita discutiendo perspicuum erit.
XCVI. Primum contrarietatis caput est, quod praedeterminatio physica prorsus destruat totasti illam di Trentiam grati Adami MChristi, seu ad tutorii fine quo non in adiutorii quoa ex eo quod praedetcrminatio id ius siem uret, ut hoc iri quod pomtur,rina ur actio, illa non posita, nunquam Diuitias by o dile
176쪽
fiat illa enim est ipsi iiiiii: descriptio adjutorii inimi . a tern equo non, irrid Adamo datu in filii. H.ec contrarietas titilla et mim doctillimi illi viri adjutorium me quon- conitituunt in aliquo adtes, ex quo Adam poterat Perseverare , si vellet. Ecce actus dans posse ad perleverandum praedeterm matio igitur phyii ad astum actum dabit quoque piisse ad perieverandum, si homo voluerit: ε sicut non volet pericverare sine alio actu, ita etiam non volet sine alia praedeterminatione Distinguendo igitur praedeterminationes , sicut
nulla potest esse quoad rem diversitas inter utrius ille Solis discipulos, e tu i autem est coni mirandum quod quilibet achiis debet esse a Deo, uemoventera applicantes: α sic in quolibet haec duo possumus disti, Meiae actum sciliceti motionem, qua Mactus discipuli s. Aimus6ro explicant adiutoria Dei expirae,ctas; discipuli vero S. TuoM explicant ea
ex parte motionis. Et in idem reditquoad actum subsequentem, quia primus uotus, di praedeterminatio ad primum aetiim , non ponatu in itinnero inor Qine ad causallitato actus subsequentis. Et tamen in expressione aliqua differentia ex eo quod si actum dic mus esse adititorium , tunc actus qui dat osse tantum ad alium stinum erit adiutorium sine arvo non actus vero qui infallibiliter infert alium erit adjutorium quo Et lac adjutorium sine quo non nunquam poterit coincidere cum adjutorio 3- , ut bene docent discipuli S. AuGusTi Net Verum , si motionem qua fit actus dicamus esse adiutorium tunc unain eadem motio poterit esse adiutorium De 3ιιο non, simul adjutorium quo, respectu tamen diversorum actuum Praedeterminatio enim ad primum actum, erit adjutorium rea ectu primi actus, Madjurorium sinem , reipecti bsequentis, ad quem . datio M. Undε adautorium Manio collatum, fuit adjutori 1Φ- - , respectu actus perseverandi , sed sui adiutorium 'in res Mir
cedentis amas ex quo poterat Adam se applicare ad perseverandum in qua tum sis adjutorium με -- Adam perieveraret, requirebat aliud ji rarium qu actu se severaret ideo dixit S mi misius, quod Adam acceperit adiutorium persevera itiae, non erer ut perseveraret ostia μαι
u per berum arbitrium perseverare non posset. . XC IIJ. Si autem certum sit contra Durandum quod quilibet achiis debet elle ex motione sive concursu Dei, non minus certum erit iuxta princi- .pra S AUGIST1N , nam motionem qua Deus concurrit ad actum , ex sua efficacia ferre actum. Nam essica Ciam gratiae ad ipsam Dei omnipotentiam reducit S. Ausus Tl Mus, quae non miniis est cauta actionum naturalium, qui si per naturalium. Et ad hanc universalitatem is vinae efficaciae absque distinctione recurrit S. Au GuSTIFus, quotiescumque vult probare essicaciam gratiae , ut inter alia loca patet ex lib. dc coirept. aratia, cap. a
177쪽
ibi rationem dictam assisat, dicens: Abis habens humanorum redi m 3μὸ Auerit melinandorum omnipototi a- ραψHem. Et lib. de prae dest. SS. imp eto ait Dum Dein uis feri quod non nisi olentibm homiὐhin via fui.
INcLINARI EORU CORDA, tremo VELINT, eo scilicet is clis te , qui anno , mirabili modo xtissabiti operatur θ velle. Qii id est INCLINARI CORDA DT ELINT, nisi praedeterminari ad volcndani aliud est quod cor in line tur, aliud est quod velit; si idem esset metinaνι, ac veω, nugaretur S. Auis GISTI Nus, una ait quod corda INCONANTUR, T HOC VELiΝ , si di enim idem ac si diceret, orda obmes, ut Distinguuntur ergo inclinara ac volu , dc ipsum Diumari est causa ipsius velle , quidem coida iv. CLINANTuR, T FLlNT. Si.de vocibus non sit disputatio nihil post dici
expressius pro physica pro determinalitarie. Nam homiliae per physicam 'Muntatis praedeterminationem, nihil aliud intelligunt quam passivam hin;
inclinationem; siv motionem, quae sit volitionis causa. sed quando is LiNANτuR ORDA T ELiuer, sive ut dieium est grando physice praedeterminantur Respondctri Ausus Ti Nus, quando vin feri quia non nisi volemi hominib- vult . Ergo ad omnem actionem , quam Deus vult fieri per voluntatem hominis, inclinatur eius vo limias u , sive quod idem est, praedeterminatur ad volcndum, eo Iethera istanan e sive praιdeterminante, suis nobis in i md O in Fabiliveratur in viae. XCVIIJ S cundum contrarietatis caput est, quod praedeterminatio physica facit ut liberum arbitrium non solum velle, operari possit, sed etiam semper actu velit, Wopcretur. Tale autem adjutorium stanti homini, aut
Anulo datum non fuit, sed lapsis posteris i cscrvatum. Primo homini cinis qui s. AususUNus lib. de corrept. inrat cap. 2. -- in ad utorium perseueriinti. - quo feret ut perseverine sed in ri per oberum arbitrio perses -- -- ossi Et inferius hasem mirtutem hiberet arbitrii, juan is no Atinum M - Dei. quo non se perseverare si erit non ramo tali quo in tu Dein
operaretur ut velLLHaec secunda contrarietas ex iis, quet in prima dicta sunt, di solvitur. Nam dictum est, quod ipsi adjutorium sine quo non collutum Adanio sit
quaedam praedeternimatio physica, ad illum scilicet actum, ex quo oric-batur in Adamo potestas applicandi se ad pirseverandum , cui ad actualim Perseverandi applicationem dcb. latrator jungi alia ph sica praedet. rminalio, scutra alis actualis volitio ptis vera n. i. Non guti rejuricia da st stra. Licis terminat in physica, sed diit influenda , una qua sit ad ut Omum ne quo non, alia quae fa adjutorium γο Nana ubi sunt actus ulnacti, ibi stat. i ra desum Corale
178쪽
terminationes distinctae. Unanimes igitur sint intrepidi persectet gratiae defensores contra Molintllas, qui nullum adjutorium quo admittunt, ne arbitrii laedatur libertas, quae potius tanto major, di actualior est, quamqmagis suo Creatori subjicitur. XCIX. Tertium contrarietatis caput est quia praedeterminatio physica talis naturae est, ut non relinquatur in libertate voluntatis eam amplecti,
vel non amplecti, sed semper vim facit, ut eam voluntas amplictendo consentiat. Tale autem non sui adiutorium Adae, aut Angelorrum, ulmis ouod in libero eorum arbitrio restiarum siti μὰ - ergo F - --i A Da gratia, quam ruit saui in arbitris, s AuaasT. lib. de corrept. α
Tertia haec contrarietas evanescit, si praeleterminati universalis disti Matura speciali. Nam ubi solum est indigentia auxilii universalis, ibi actus elinquitur libero arbitrio; ex eo quod praedeterminatio universalis praesue ponit completum posse, lit depon 'ns a praecedente actuin consilio
voluntatis, ulus potenti quam applicat non tribuitur Deo , sed libero aris bitrio, ut dictum est num. s. Cum ergo taleni gratiam Deus dederit Adamo, WAngelis , ut solo concur tu inerali praedeterminante indigcrent quo Deus in omni operant op ratur, erat in potestate liberi albitrii uti grati; & non uti sicut in nostra potestate est uti membiis noliris non uti licet nori iis utamur sine concursu praevio.
iv. C. Ortum contrarietatis caput est, quia pmdeterminatio physica num uam deseritur a voluntate, sed ipsa potius facit, ne a voluntate deseratur. .djutorium autem Adami mullo modo istius condissimis fuit: siquidem s. Aliau rei Nus lib. de corripi. ωgrat. c. ii dicit adorarii toriam, ν - ρο liborum nona servisset arbitri'm, semper egi bonum Sed Asemis, risertus M.
Et exactius declarans naturam ejus Duq-- erat adiutorium , quod desereris vellet se in q- permanereis vellet nos quo perer ut verit. Et paulo inferius non minas luculente: Se adiuvabatur, uis ei. σιξιι rara m ,--- ramowrat; sed hae adiutorium Avellet, disereret. Haec quarta contrarietas aliquid apparenti videtur habere, nihil tamen in re Talis est prς leterminatio, qualis est actus , ad quem praedeterminat. Si actus potest deseri; praedc termin tio ad illum actum potest deseri racis in actu potest voluntas persevcrare, in adiutorio physicae nae determinaticii is pc,re rit voluntas permanere si Voluerit Deus ita praedeterminavit Adamam ad amorcio justitiae, ut ex illo amore proxime potens esset ves
179쪽
r. I. DEus NON PRAEciPIT IMPossIBILIA. ii illum eontinuare, vel illum deserere ac proinde Min illo adjutorio perina nere, aut illud descrere. Illa praedeterminatio erat sussiciens ad amorem
stitiae, dcindε ortam potestatem; sed ad volendum amorem continuare opus erat alia praedeterminatione, qua vellet in amore perseverare. Q id quid igiatii discipuli S. Ausus risi tribuunt amori, in quo positus fuit Adam , hoc idem tribuunt discipuli S. THO M. motioni qua fit amor quae praedeterminatio fuit quidem auxilium quo respectu amoris, sed auXilium sine quo non respectii perseverantiae Nec Adam deserendo hanc praedeterminationen, frustravit illam , cum ad eam lassiceret, ciuod unico instanti amasset ad ulterilis auatem amandum debet adesse, vel alia praedeterminatio, vel, quod idem est in praesenti, prioris continuatio; quae tamen continuatio per voluntate ni non
perseverandi poterat impediri, sicut de facto suit impedita.
Q. auitum contrarietatis caput est quia gratia praedeterminationis phy-scae si non detur homini, non idcirco a culpa excusitur alioquin enim on ne peccatores qui justitiam deserunt, dc physica praedeterminatione ad perseverandum, & ulla vivendum carent, sine culpa caderent. Adjutorium vero Adami, 8 Angelorum hujusmodi suit, ut nisi eis datum fuisset, sine culpa cecidissient. Ita S. AucusTINus lib. de corrept.4 grat . I i. Si autem ad utorium ho vel Angelo, via bommi, .m primam facti sui, defuisset, non utilia
saeu*heeei. sient. Adjutoriiim quin defuisset, in quo manere non possent. Dencit haec contrarietas hoc ipso , quod adjutorium De quo non dat uni Angelo, dc Adamo, fuit ad actum dantem eis potestatem perseverandi, wideo u tale praedeterminationis adJutorium, cum primum facti sunt, non .ibuissent, non utique sua culpa cecidissent, de sui stet enim illis potestas perseverandi, sive adjutorium sine uo manere non possitnt Signa ater dixit S. AuGusTINus, Cam primitm facti sunt, ut insinuaret, nullum adjutorium fineris non defuisse Adamo ec Angelo, sivE, quod idem est, nihil eis defuistiso parte Osse, eo quod si i liquis auxi te posse eis, eam ρη-- facti , dc-suiuet, culpa in Deum resanderetur, quae, anxi esset primum peccatum
non poterat ex concupiscentia,& errore committi. Nunc autem abstractione c'ncupiscentiae in poenam peccati originalis permanente, deest homini in
firmo potenas se ad bonum applicandi, ac perind aliquod adjutorium μι
u noli, amor scilicet justitia in particulari operabili, sine quo non valet praeceptum implere. Nec tamen a peccato excusatur, quia huic potestati liberum ponit obstaculum, ad amorem contrarium se liberes plicando. v I. id sextum contrarietatis caput est, quia praedeterminatio illa phrsic
180쪽
destruit proniis magnam illam libertatem di ben vivendi potestatem, e M. Aucuseti Nus, Pontifices ,rc Concilia nos in Adamo amisissestestantur. Nam illa libertas in eo sita erat, ouod homo per liberum arbitrium sicut mal viavere poterat , ita etiam bene sc videlicet, ut non esset necesse voluntateire illam bene vix endi pergratiam Pr parari ,sicut nunc per Iapsum est necessa rium, quando Deus per gratiam in homine operari debet ut velit, di faciata Quod u etiam tunc debeat per physicam istam praedetcrminationem fieri ut pol cujus iste proprius effectus est, iam funditus illa doctritis S. Λα-
GusTi Ni,in Conciliorum labesactata corruet. Distinguamus praedeterminationes di corruent huius contrarietatis rationes. Ex iis quae hucusque in hoc Articulo diximus, liquet, praedeterminationem universalem, quae respectu voluntatis dependet a raeeeAnte actu Meor is, non tollere quin actus sit in potestate voluntati, eique tribuatur cum aequali potestate contrarium faciendi. Et sic indigentia hu)usmodi prae- dcterminationis in nullo praejudicat doctrinae S. AuGuseti Ni is Conciliorum. Verum praedeterminatio is alis independens is almis actu tractasime,
o innsilis, oua induet homo in mus , tollit ubd actus ut in potestate voluntatis , eique tribuatur, ex eo quod voluntas in hujusmodi actu non sit
movens, sed mota, Vide o graphos praecedentes, Mart. s. etp. I. Concipienda enim est diuercntia hominis sani ab infirmo, quodammodo
sicut disterentia Religiosi a saeculari, qui easdem actiones proratis faceret, ac Religiosis Tota disserentia Religiosi: praedicti saecularis consistitii modo operandi, nempE, quod propria voluntate, & consilio omnes actio qnes notat, Religiosus vero easdem faciat non se movenset dirigens sed aliena voluntate, .consilio motus, ε directus. Ita indigentia praedeterminationis universalis in homine sano non impediebat, quin homo sanus in actibus fidei, spei, charitatis, se moveret, ac proprio consilio dirigeret. Praedeterminatio autem specialis ad eosdem actus in homine infitino. iacit quod sit a Deo motus ejusque consilio directus, gubernatus non
vero ad eos se moveat,in dirigat. Juxta illud Rom. 8. -- με. Dei aguntur, hi fluisti Iot. . .
v II. VII. septimum contrarietatis caput est, quia praedeterminatio illa phy
se libor arisiui 'merita, Eceorum mercedem invivi donat. Hoc autem adiutorium Manu . Angelorum nullo modo siniebat. Eodem modo sinitur haec ultima contrarietas, ac praecedens. Est enim sequela praecedentis. Tunc actus dicitur a Deo dari; qualidis ita est a Deo ut non sit aviarim a libero arbitrio, sed sesumtis .mando vero a dua