Thomistarum triumphus id est sanctorum Augustini et Thomae gemini ecclesiae solis summa concordia. 1. De scientiâ mediâ. 2. De naturâ purâ, seu duplici Dei amore. 3. De libertate. 4. De contritione. 5. De probabilitate. Per Germanum Philareten Eupist

231쪽

mim se deterimnare ad unum cum potentia ad oppositum in quantum ex ipsi judicio m ris inditarenti concludem, unum esse volendum vult illiud eum potestate volendi oppositum. Neque hoc magis derogat diis

vina omnipotentiet, quam quod non possit rerum essentias mutare,&p sit diffinitione non ponere essentiam. CLVIJ Q iam de judicio mi indisserenti doctrinam ex communi Thomistarum doctrina desumpsimus, inter quos eam clarissime,l in sita radice explicant Doctissimi Salmanticenses tomss. in I .a. trin. de voluntari

dis .et dub. I. u. ao.&seq. quorum verba referimus: Pro qud animadvertendum est, quod ut voluntas liber operetur, aliis quid requiritur ex parte potentiae, seu actus Tml,in aliquid ex parte actualis exerciti libertatis. Ex parte potentiae sufficit, dc requiritur, ut M ssimul sit in ea facultas. rse ad utrumlibet extremum oppositionis itari ut simul verisicetur quod potest amare, & potest non amare, seu quod potet amare dc potest odisse. Expane vero actualis exercitii requiritur,

quod actu se applicet ad unum ex praedictis extremis,' non ad aliud:, quippe actualis applicatio ad utrumque simul esse repugnat ita tamenis neri debet haec applicatio, ut non excludat potentiam ad oppositum, sedis indictam, se illam, relinquat seu requiritur quod ita se applicet adri unum, ut simul cum hac applicatione permaneat, & conservetur idemis μ' ad utrumque, ε cum eadem amplitudine sicut erat antea rationeo cuius orificetur etiam quando astu ad unum tendit, posse tendere ad se oppositum. Quaecumque itur determinatio ita applicat voluntatem ad, uoum extremum, ut non remaneat in a praedictum se officit liber-- tati quae vero illaesum relinquit, sive ab ipsa voluntate, sive ab inteu lectu, vel aliunde proveniat, optim cum libertate cohaeret. . Secundis, ta voluntarem quoties librae agit, libertata emtrarietatis duplex saltem Iudicium ab intellectu requirere sive formaliter, sive so- , lii virtualiter distinctum' alterum proponens indifferenter extrema, inister quae est exercenda libertas, in unoquoque tussicientem bonitatem, ratione cuius possit appeti, simul cum aliquo bonitatis desectu ratione,, cujus valeat respui aiserum dictans determinais di efficaciter, qu parsis hic, de 'nunc, ut eligenda. Ex quibus primum constituit voluntatems ,,llim in actu primo liberum, d potentem ad utrumlibet secundum verbse constituit eam sub actuali exercitio libertatis applicatam ad partem quin, Eligitur. Nam sicii voluntas ut libera in actu primo, sella habet quod, possit tendere ad utrumlibet, non tamen pro illo inno transi ad aliquod, actu appetendum ita judicium pro tali simo necessarium selum debet proponere utrumque ut possibile appeti non m ostendere, quod sit hic.,, nunc let mn te eluetulum.

232쪽

, C terum , quia exercitium libertatis est actualis electio unius dumtaxatii. - retento eodem posse, d facilitate ad aliud , judicium ad hoc requiiiiiiiiii. - debet determinate dictare illud unum esse eligenduna, ε connotare se is manentem propositioncm pii mi judicii de utriusque eligibilitate, ut, in voluntate non habent repugnantiam, sed proportione mi connexio, nem, quod potens eligere utrumlibct, eligat deterin male unum ita in , intellectu nullam habent oppositionem, Ic proportionem dc connexionem judicare ex una parte utrumque extremum esse chgibile, e ex is alia hoc dumtax it esse Iigendum. Atque adeo stant simul clerminatios applicatio polterioris ludicii ad unum extremum , c indiflerens pro .

bositio prioris respectu utriusque Eo praesertim quia praedicta judicia ha-- bent distincta orieoa nam primum judicat indit scientia in ex parte po- istentiae , actus primi, posterius vero determinationem cx parte actus, securus quae sicut non repugnant simul esse in voluntate ita non repu, Agnant simul cc osci oc iudicari ab intellectu. MCLVIV. Hinc liquet veritas nostra solutionis. Nam ex qua parte ultiis naum iudicium intellectus practice dc emaciter dictat cle inem unius, tantum cxtremi,& constituit voluntatem sub libertatis exercitio, trahit infassibiliter secum ipsam cicctionem dc ideo non est possibile in sensu

is composito cum illo, voluntatem non eligere tale extremum , aut eligere oppolitum. Ex qua vero praedictum judicium non opponitur primo , re o. inquit cum eadem indisserenti Munivcrs uitate totam ejus propositio-rinem circa utrumque cxtremum atque adeo intcgram illςsam facultatem que ex vi tatis judicii erat in voluntate per modum actus primi ad eligenduin utrumlibeta quod ei ipsi voluntatem posse ablolutea in sensu

is dixi is non eligere quod eligit,in cligere oppositum. ,, Dices, eo ipso quod ultimum judicium quoquo modo voluntatem ad se unum detcrminet, tollit indifferentiam prioris, quae omnem determina . tionem excludit ergo non relinquii facultatem ad utrumlibet. . ,, Ctax Ruspondetur negando antecedens, loquendo decimiisserent' se positiva, quae est de ratione liberinus: Mecenim indisserentia selum potest, ausurri per determinationem ad unum tenentem se ex parte potentiae, α , restringentem illam in O;ione potentiae, non autem per determinati is num quis icia et cx parte actus secundi qualis est determinatio quae is sit periri letum Vltimum judicium. Nam ut diximus , ita hoc judi-- cium applicat ad unum actum, ut non restringat, neque Coarctet lati', tudincm pol tue, cicuruli tem ejus*ςr modum actus primi in '

233쪽

ARY iI Dεus NON NEcgssITA voLuNTATErs. 79, iridisserentia considerari potest. Alia possitis, quae dicit virtutem per m , dum actos primi non coarctatam, neoue limitatam ad unum: imis . is nere debet in quolibet statu potentiae liberae, adhuc in ipse exercitio liber. istatis. Aliani lietis, vel negatim , quae dicit suspensionem ab omni actori secundo, atque adeo ab omni libertatis exercitio. Haec autem indifferet Maia tantum abest, quod sit necessaria ad libertatem, quod potius aufertur se per quemlibet actum liberumhiam diuque voluntas exercitio libertatis c o rct, quamdiu sub illa perseverat Uiaue divina libertas, quae omnium is perfectissima est resemper in actuali exercitio, nunquam tamen suspen- ,, ilionem admittit. Judicium ergo de quo loquimur tollit hanc secundam indisserentiam r, quia transfert voluntatem ab esse libera solum in aetu primo, atque adeo is ab statu praedicta suspensionis, ad statum ad iis secundi, exerciti libertatic non tamen tollit aliquid c prima, quia Virtus di latitudo po- , tentiae non diminuitur per applicationem ad actum secundum , sed actu

is tur,' perficitur: Unde potius praedictum judicium conducit tamqui nise sim. citer necessimum ad exercendam libertatem, quacies aliquo modω ossiciat. Huc usquE Doctissimi Patres

imae ferenti maec. g. traditam.

CLX praeclara haec Thomistarum de judicio minoris indisserenti do. V ctrina sine ostendiculo a Cordatis suscipiatur, aliqua contra eant

obiiciemus, & diluemus. PRIMO. Superflua erit in voluntate praedeterminatio physica sufficienter enim Deus applicabit voluntatem mediante illo judicio indifferenti; ει quidem itante .ali judicio infallibiliter ponitur actus liber. RESI ONDETUR, Non obstante praedicto judicio voluntat et adhuc indigere praemotione physica, qua Deus in omni operante immediate opera, tur. Non enim Deus in voluntate operante immediatesoperaretur si ultra

praedictum judicium physis i Deo vim prideterminaretur Ratio est quod sicut omnis vitetus immediat a Deo dependet licet una virtus abalia virtute causetur, ita omnis actio physicae pocleterminationi subordinator , licet una actio ab alia causetur de determinetur. Hoc enim exigit universalitas in, fluxus primi moventis Undesdum dicitur quod judicium ultimum praehicum applicat laeterminat voluntatem ad unum actuim semper subintelligitur concurrente applicatione, physica praedeterminatione Dei, cita in omni operante ab alia secunda causa moto est semper subintelligendum; v.

iDisitia ' Corale

234쪽

musc. I. PicMEset scieti Hai MAECA II. icco niret necessario lignum sibi approximatum crit dispositum subintellige concurrente Dei applicatione. Ovis apprehensa lupi specieracaestimativa illiusjudicante esse sigiendum, fugiet lupum, Arintellige com currente Dei medeterminatione astilem fugam voluntas appetens finem appetet medium necessarium ad finem, sabintellige concurrente Dei prae- determinatione ad volitionem mediorum: sic de omnibus aliis qui secumque actionibus quae ex aliqua praecedente actione inseruntur alioquin

Deus non in omni operante operaretur applicando virtutes eorum ad agendum , Cujus contrariam docet D THOM. r. p. q. N. - - , de potentia'. 3. a. T. M. SEcvNDo. si ad omnem actum liberum voluntatis debet praeceis dere judicium essica intellectus applicans ad talem actum voluntas non erit prius movens ad exercitium , sed prius quoad exerciuum ab intellectu movebitur'

Nec restre si dicas, essicariam illius udieii non esse ex ipse intellectu sed ex voluntare media alia volitione, quae praedictum iniicium antecedit. . Nam contra hoc quia si ad omnes actus voluntatis supponiturPraediactum judicium, talem emacia primi iudicii erit ex ipso intellectu siquis

dem nulliam suppom actum voluntatis , a ouo eam recipiat. sommun nihilominus sustinendo praedictam sellationem. Et ad imo pugnationem dicendum est, emcaciam primi judicii neque esse ex voluntate crcata, neque ex intellectu secundum se, sed ex voluntate authoris maturae, cui speciali titulo incumbit movere, tam voluntatem, quam in. ecllactum ad exercitium primi acta, ut inde voluntas possit se δε intellectum ad caeteros actus applicare. Haec est distinctio, quam'. 3. dedimus duplicis praedeterminationis: Ρ- scilicet. Munmersalis. Dum enim Deus immittit judicivmindifferens. practicum independenter ab aliqua volitione praecedente tunc specialiter rradetermina voluntatem dum vero praedictum judicium immittat Deus prxcedente aliqua volitione, tunc netmaliter dicitur eampraedeterminare.

meam doctrinam tradunt lina censes supra disp. et dub. F. mim ros. ibi cum sibi obiecissent, quod voltimas in primo aerii non movet se,cdmovetur specialiter a Deo eo quis non supponitur alius actus per quem se moveri igitur non inlibera. Respondent: voluntatem in primo actu

, , o movere ieipsam mmoveri specialiter a Deo: quia haec duo non re- Mimiam. Cum enim Deus moveat unumquodque accommodate ad ejus senaturiun, non minus potest movendo causas liberas conservare cis libe setatem, ε modum se movendi, quam movendo necessarias imponere illis, , necessitatem & determinationem. Unde, quia voluntaris ea est natura,

is ut cina objectum indifferent: proposuum retia ferri Mimi aetate , sic

235쪽

, eam applima, non tollat ouominus ipsi in ii-se nioveat, prout sin, ficit ad agendum libere absolute. . . Diximus, in ut semit ad am n libere abselut quia non negamus --luntatem habere aliquid in caeteris actibus, quod non habet in primo, istione cujus tribuitur ei a D. TuoM. quod specialiter in illis se moveat.

- Nam in primo non se movet medio consilio proprio, sed ab authore nais turae invenit praestitutum sibi finem , circa quem possit operari, vel nociis operari in cancris vero ipse agens media ratione, d consilio adinvenit, determina objectum , se prosequendum , vel fugiendum d quia, consilium non est de fine ut tali, sed de mediis quae ipsum finem voltis, tum praesupponunt, debet hunc modum movendi se praecedere aliquis

actus in voluntate, qui sit ratio consilii. electionis circa media inam vis autem suaedictus modus movendi se libertatem auseat; non tamen

requiritur ad Qq uni absistat liberes Quod risi, prosequuntur de is Angelis disg. r. a num et istos duos modos movendis, quos habet volunta , distinxi in initi

hujus articuli unum vocavimus modum movena se in ster, atriam voca vi vi; --- -- f liter. Qui etiam potient sic appellari, ut primus die tur modiis inovendide, vel determinandi se, sicitivi, alter dica

turinodus movendi se vel determinandi se applicati . Sed parum curan indum est de nominibus , cum res ipsa teneatur ' Quantum ad ipsam rem. reflecte oculos mentis supra doctrinam communem odocent Theologi , ubi Bnt duo amis realiter distincti, quorum unum ex alio deducit intellecitus. esse discursum formalem in intellectu sat ubi un1 realiter cognitione rit in iluntur principia & conclusiones, esse solummodo discursum virtualem. ta in voluntate, dum ex praecedente actuet consilio determinat se ad alti. quid amandum eis 'beatio formatis dum vero sine aliquo praeeedente actaec consilio, cum solo judicio indisseremi de amabilitate oppsit, aliquid, tu est Mummodo M uti uisim inquantum simus fertur incipi mrationesi, Misi , ac idquod judicatur bomim. Haec et Maim vir misi iussi uetem volimrati ,----- viae opii . . cap. r. s. est Iurum Molinista irae quom in duas praecedentes obfectiones ac suo lac postquam doctiio m gelicam de iudicio indivienti nostris lita obje nibus im*igmo it non alia habens arma quam quae ipsi mim

stravimus, ac si earum aciem non retundissemus, addit His Philalethesmit verba, nore solutionem Iudicet Cordatus Lector, si verba Mnon, si lutionem reposuerimus,' hinc agnoscat istum esse Molinil tarum genium, ut quod non impugnare valet intcllectus , contemere inc Plat

236쪽

CLXII. TER Tio Falso supponitur , voluntatem sequi in omnibus ductum intellectus experientia enim ostendit, multoties nos appetere malum

quod intelleistus judicat esse fugiendum δε iugere bonum, quod dictat esse

prosequendum. RESPONDETu , verissime supponi voluntatem sequi in omnibus ductum intellectus. Pro quo Nota primo, quod cum objectum voluntatis sit bonum cognitum ab intellectu, licui repugnat eam volendo extra suum objectum ferri, ita repugnat velle nisi quod intellectus proponit, secundum iram tantum rationcm Ecundum quam proponit. cc invi nata, voluntatem qu

ties libere appetit aliquod objectum, resecti saltem virtualiter sapra suum actum volendo illum, Momnem eius modum, quidquid enim velit, vult se risi illud δε ita qua sicut de facto vult. Vnde non selo debet ei proponi ut bonum, obiectum quod direm vult, sed etiam hoc quod est velle

illud hie, nunc, cum omnibus quibus a ficitur praedictum vel Imo quia non utcumque vult tale melle, sed praeelisendo ipsum suo opposito, torum hoc debet, saltem virtualiter judicari ab intellecti, scilicet, amum se e--

molem in absilut hia , in nune , omnibus is ritu velle tale objectum , , elicen. talem actum potius quam oppositum. Quid quia vero horuin intellectus formali, Her, vel virtualiter non proponit rc Pugnat Voluntatem in sensu composito ad actum procedere , sicut repugnat, quod tendat ad incognitum, egrediatur situm objectum. CLXIII. Hinc facile probatur nostra suppositio. Nam cum totum hoc absolute sit volitum eligere hic, nunc x ιobm propositu unum prae alio , to tum debet judicari ut conveniens ne voluntas volens sic eligere, feratur

in id, quod sub comitione, & sub iudicio in cadit. Quare non sussicit, ut inteliectus judicet utrumque extremum posse eligi sed debet determi rinae audicase solute esse conveniens hic 'c nunc, omnibus inspectis eligi, quod eligitur potius quam oppositum sicut voluntas absolut totum libe, re ex vult. . . Ad haec: Ut voluntas sit potens in is primo utrumlibet eligere, requiritur quod intellectus utrumque proponat d judicet posse utrumque eligi ergo ut voluntas ab statu hujus indifferentiae transeat, applicet ad cligendum determinate hoc prae illa, necesse est ut intellectus similiter

transeat illuminando illam , dc dictando esse hic in nunc conveniens eligere, ficut eligit, Ec non siicut non eligit alias voluntas ibit in hoc transitu udi ei deltituta, MCoeco modo procedet rari Cretione extro mi electi, non electo Imo quia secundum se coeca est nussa tenus ad talcm discretionem procedet , sed sistet in eadem inditi renua in qua sistit judicium in-

237쪽

Astr. II. DEus NON NacEssITAT VOLUNTATEM. 193 Aecedit, qubd sicut voluntas secundum totum quod in ea est, supponit pro causa, vel ratione a priori intellectum ita actus voluntatis Τ qu libet formalitas in eo reperta debet supponere, ut rationem sui, actum ipsius intellectus ac proinde re pupabit voluntatem, habere actum eligendi inter extrema sibi proposita, lumendo unum relicto alio, nisi hujus distinctionis

ratio in intelle s judicio appareat quatenus huiusnodi judicium prius di nat , imperet quid ut hic, nunc eligendiun, a quid resim

quendum.

Qui vero dixit, 'm' rarium viam' - , - nesavit necessitatem hujus iudici Z imperii quoties voluntas operatura est sed voluit ostendere, si si cere ipsam delegationem , vel exercitium libertatis, ut intellectus, omni Hia ratione honesti seclusa, judicet, sive vere , sive falso oportere hie,

nunc, sic eligere Maneat igitur, voluntatem in stis actibus omnino cottia formandam esse modo judicii intellectus ita ut dum intellectus indifferenter tantummodo eligibilia proponit, voluntas solum sit indifferetis, potens ad utrumque tunc vero infallibiliter unum determinate eligat, quando intellactus suo ultimo dc imperiali judicio ita decernit. Haec ad verbum ex doctissimis Salmanticensibus lupra disp. z. dub. I. num. 4. seq.CLXIV. Unde ad objectionem respondetur negando falsum supponi, ae ad probationem occurrit D. THOMA q. 2 . de veritate, a. Σ. his verbis: ΩΘ. 4ritimis averitin re tur Gomonem. Usoris, hoc ari, quia non Area

XV. Atius doctrinam de judicio indifferenti ex mente Angelici Do.ctoris,et sapientissimorum Thomistarum explicui propter duo. Primo, ut Cordatis omnibus innotesceret , quod judicium indisserens, Milibertas indisterentiae ex eo orta sit nomen aequivoce usurpatum a Tho-

mistis, Z Molini itis. Hi enim arbitrantur indifferentiam judicii debere e cludere omnem determinationem, ita ut posito quocumque judicio intellectas, liberum sit vesuntati sequi contrarium, etiam in sensu composito, nec

voluntatem re liberam putant, si ad praedictum judicium in aliquo onsuauistrinseretur Modecim nantur, virum Wid m judicium esse regulans

238쪽

Ostis c. I PIGMENTA SCIENTIAE MEDIAE, CAν Ir.

amorem dc odium : quod proponendo voluntati objectum & sub ratione honi,' sub ratione mali, regulabit amorem, si voluntas ad illum sedeterminaverit: si vero ad odium se determinaverit, regulabit odium. Quae . hallucinatio provenit ex eo, quod non sussiciante dist nguatur inter indifferentiam actus primi, dc determinationem actus secundi, ex quibus provenit virtutem faciendi duos actus inter se oppositos conjungi cum uno

ex oppositis, absque hoc quod aliquid perdat de virtute fisciendi oppositum quod suffici aid veram hibertatem indissim virtus 'etendi opposita se determinet ad siluin aream , sis , quod idem est..duinmodo .es, eum perseeu, ghitione finis , mediante syllogisinoir

sic Armali , vel virtuali. . Angelici autem discipuli suum sollem fixas oculis semper intuentes, in ipsius irimine clare vident, judicium indisserens non debere excludere omnem determinationem quin optim concipiunt cum indifferentia actus

primi stare determinationem actus secundi nec ad libertatem plus requiri, quam potestas iaciendi oppositum in sensu diviso, nullo autem modo in sensu composito. Unde subtiliter, nec minus dilucide distingunt duo judicia inter se incompossibilia quibus debet regulari amor, Modium. Nam judicium indifferens regulans amorem, licet deculative judicet objectum sibi propolatum ess amabile , ec odibiles, praesule tamen judicat hic de nunc esse amandum , potius quam odiendum. Judicium vero indifferens regulans odium debet practic judicare objectum hic Mnunc esse odiendum, potita quam amandum 'aeetia Asiuim judicet esse odibile , amabile Cis ergo lue duo iudicia sint inter se incompossibilia de contraria, omnino repugnat, ut stante alimo ex illis in intellectu detur simul oppositus eon ius in voluntate aut non detur ille, quem inlabudicium exposcit mi tamen 1 - conveniunt , indivientiam in

primi , sive virtutem faciendi utriamque oppositum coeshmni voluntati, cum determinatione ad actum secundum vi proportionatum δε ita fit ut quodcumque ex illis iudiciis habuerit voluntas,an per id nim amabit, ita amabit, ut possit illud odire vel non amare: velescontra,M quod iei,

ita odiet, ut illud possit amare vel non odire. CLXVI. Secundo, ut appareat veritas nostrae concordiae, videatur, quam bene conveniant,et in una sede morentur, IcTRI DELECTATIO,. QPHYsICA PRAEDETERMl NATIO , sive, quod idem est , gratia physicε priedeterminans,in delectatio justitiae concupiscentiam vincens Ad veriendum est, delectationem victricem esse fortiorem amorem justitiae, quam scamo boni concupiscentiae, ut enim docet S. H. I. . q. 32. a. 3. ad 3.

in in iam mim. Umisseus ius,irans nobis miris ec occultis modis.

239쪽

- amore justitam sertiorem, quain sit amor delectabilis, facit, quod ea quae iusta sunt: magis nos delectent, quam sensitalia, 44 intellectus determinatur ad judicandum practies ea hic in nunc, ut magis delectabilia esse astipi

ctenda: sicque vincit delectatio justitiae delectationem concupiscentiae. Et cum amor sit ipsa boni complacentia, per quam affectus bono tanquam sibi Convenienti, connaturali primum coaptatur: illud dicitur recte delectare Voluntatem, quod sui complacentiam in voluntate causa ; ad hoc autem non suificio, quod apprehendatur ut bonum , sed debet practice judicari hic d nunc conveniens. hectam mim, ait D. HoM. q. 6 de malo a. i. κυν--οἰ-tarem eri boum conmims vriamum Unde si aliquod bonum pra- νηπι - - ---, non oram motis----tu, no m. inis τὸ παν-

dum , diciti delectare voluntatem, id est,sui complacentiam causere Fia Galliis exprimis, e sit. . Ad hunc iensiun intelligitur, ut notavimus nu ros quod S. Avoviss- x sim s7. cap. 3. dixit: ---- , nisi quod isse , id est, non amatur nisi quod sui complacentiam aviat , sives, quod idem est , nisi quod practice iudicatur esse conveniens. Similiter explicatur celebre aliud ejusdem Sanctissimi Praesulis testimonium lib. i. q. ad Simplician Ri, hallet, potestate tali et se attingi runtem suam , quo ejus obmi , moveatur ad dem y quas autem animo ample tuu abis3vid quod eam non delectat 'id est, quod non judicat practice esse eonveniens, sive quod non sibi placet, acu Gallice diceremus, rus est eis qui me, ee- ιι M lui pἷuris Cum ergo nos ea delectant, quibus prociamus ad Deum, id est, cum ea quae justa sunt judicamus esse convenIentia, in illisque complacemus .is ratur hoc, O praebam paria mi, nam tu, fra re indura id, aut operum m--ψ-' 'Mn Denique, illud quod subius ei sed iami, ipsa nisi aliquiaue πιφω - ut misi inui insi-m, id est, quod iudicetiis practic esse conve

CLXVu Hinc clar, ostenditur, desectationem jussitiae victricem ess cturn esse physicae praedeterminationis Nam si deledratio praedita consid retur ex parte oblecti, quod prastice judicatur hic δε nunc, este coitu niens, su delactabile Deus physic praede uesivit intellectum ad hujus

modi ludicium practicum. Si vero consideretur ex parte voluntatis, prout est ipsa complacentia, sive amor justitiae, Deus quoque physice praedete minat voluntatem ad amandum sustitiam qui amor justitiae erit necessarius, si judicium practicum non habeat sibi adjunctum judicium speculatu vum alicujus mali quod si habuerit liber erit. Unde nulla quoad rem potest esse ducordia, etiam in hoc puncto, inter discipulos utriusque Solis

240쪽

1s Opus c. I PIGMENTA ScIENTIA MEDIAE CAP. II.

utrique enim admittunt , nullum praeceptum impleri posse sine delecta. tione, sive amore justitiae et utrique docent, Deum speciali quodam auxilio phylice praedeterminare voluntatem ad hunc amorem justitiae. Sed iis nominibus videtur quaedam inter eos differentia quia discipuli S. Ausus. et tu ipsum amorem justitiae intimi vocant, discipuli vero S THOMAE

ipsum auxilium quo praedeterminatur amor iumjnegrariae intestigunt. vi nix autem congru dicitur, eo quod vulcat delectationem com .plicentiae , sis amorem boni delectibilis. Hic enim insurgente concuMiacentii excitatur circa particulare operabile, qui si soletiore amore initiis superetur , plus delectinit quod iustum est, quam bonum concupiscentia:

λlinatisne iustitie , -- ώectatio pereati, ut ait S. Aus et1Niis lib., oper imperfect contra Julian. De hoc delectationum , sive amorum coit .flictu vide quae dicta sunt num 7 i. quibus additur locus hac de re clarissimus&4rqstantillimus S. AuGusTi Ni in epist ad Galatas, ubi loquens defructibus Spiritus Sancti, sic ait Retnais ergo 'iritalis id fruct in homine, in

quo peecara non regnant : Regnant autem ista bova, s tantum L lemat Camantur' ut ipsa teneant animum in tentariombu . ne in peccat consentionem ruat Oiωd eni- amplius nos duectat amamus hsieeundit id operemur necesse est ut . g. Oecume

Mira Hore cognoscin ψ. CLXVIIJ. Non ramen semper praedeterminat Deus ad amorem justitiae sortiorem, nec proind wtia prandet molliani semper est victrix: Hs E in initio praedeterminat spiratione gratia suae praevenientis amorem justitiae minus senem, quam sit amor deleetabilis, dicet tunc gratia sic

tax , praedeterminans respectu istius impersecti amoris, est tamen inessica respectu impletionis mandatorum , eo quod e sortiore amore. delectabilis vincente illum impersectum amorem justitiae , redditur homo impotens ad implenda prςcepta. Qu9 praeclare docuit S. Ausustitius lib. de grat & lib. arb. Cap. s. Per ham, inquit gratiam , esiam fit, usi a

bona voluntas, quae jam esse carpit , augeatur , c tam lina fiat, ut ossi im 'ρω ἀ- mandati, quae voluerat . eum VALD , PERFECTequE VOLu ERIT

g. xquet intelligi potest, gratia sis relative Uscacem,&ine Me