장음표시 사용
241쪽
A et II. DEus his, NacassITAT voLuNTATEM. v victricem dc victam, si ad diversis actus fiat respectus, v. g. aliquis post
Communionem accipit propositum, voluntatem non fornicandici haec voluntas esset sortis, S sufficiens ad non fornicandum , si homo permaneret in eadem dispositione. Verum visa alicujus mulieris pulchritaidino mutatur, cinsurgit ex actuali motu Concupiscentu fortior amor deleiactabilis, quam sit voluntas non ornicandi. Ideo si haec voluntas sortiori auxilio praedeterminante non roboretur, id est, si Deus non augeat hanc voluntatem , succumbet, qui non sucCubuisset, si motus concupiscentiae
fa et minori Gratia igitur dans emacum voluntatem non fornicandi est
τε essuri respectu Mus voluntatis, at respectu impletionis praecepti de non se cando nunc est efficax δε victrix nunc ineficax, ε vitia seciuidiis quod minor, vel major est deleritio concupiscentiae. Et si sortε
quaeras , cur Deus nunc praedetermino ad amorem minus seriem nunc ad sertiorem, audiri AususT1Nu, lib. et de peccat merit cap. 7. μcentem: Πιὸ qui/ue murum bonum ep- su pera , alere , implere , me scis. mine insta mine M. - amat' mine vim desectatur non amat Q - rirn- suae Deustulis , sed ioni m. - se , quὸdscit, vel quὸ Dati reτλτυ ,
lamat hae si ab elationis vanitate sanetur j sciat quam vere non de terra Uss, sed spiritualiter δctum t Dominus dabit Divitatem terra nostra dabit fructum f. . Vide quae diximus num. 2. Arguit Iunio Molin ista sede quo n. I 6 i. Vel cum prima gratia prς- determinante Wvoluntate non fornicandi est in potestate voluntatis impedire sortiorem motum concupiscentiae, vel illi am exorto resistere, aut aliam gratiam sortiorem impetrare, vel non si potest di non facit , hoc
ipso gratia illa erat proxim fissicietura ineficax si non potest; ergo prima non hi suffciens, ubi ergo libertas ' Respondetur, non tulis in dire motum ' oncupiscentiar, sed posse illi exorto resistere ex G τι vicτRic Muta, non mirati se est sudavi id est, potest recipere, ε de ficto recipiet GRATIAM vici RicEM, si ad consentiendum concupiscentiae noris aeterminaverit. CLXIX. Quhr merito damnavit Innocentius X. hanc propositionem .,
uteriori gratiae in aetatu victurae lapsae nam'am resistitur , omnes enim Catholici docent, quod alicui gratiae interiori verissime resistitur, scd non ita ut Molinistae , quasi eidem gratiae nunc resistatur, nunc non rcsittatur pro solo flexu voluntatis. Hanc etiam just damnavit idem Pontifex t Semipelagiani admittebant praevenientis gratiae necessitatem adsintulis actur, etiam ad miruιm dii:
in hoc erant haeretici, quod vellent eam patiam esse tale , cu poteri humana vo
luntas resinere , vel obteminare. Non enim Semipelagiani haeretici fuerunt. quia gratiae 'uc obtemperari, vel resisti posse dicerent: siquidem omnes id
242쪽
eo praecise ab AususTIN oppugnati, postea ab Ecclesia damnati sunt. quod fidem inchoatam dc pei severantiam in fide nesarcnt hominibus dari per gratiam 'am videlicet, quae-- esse comm-is boni , ad oralis, sed asiremens bovis inmias eam de qua dictum ex omnis qin auarui a Pinnis dicit, it ad me eam , qua ut ait S. AuGuST. se praedest. Ss cap. 8. -- eulte humavis eo diis ἀυnia largitate eris ιitum A millo dura corde respuratur, ιδεμ se tribuitur ut rara δε-- ἡ-- afferum denique per quam Do
CLXX.Q lentiolinistae inter sua libertatis pigmenta nobis objicere authoritatem Conc Trid. ess s. cap. s. definientis arismis exorssium in ,MLltis a Dei per Chri ssim primmiente gratia summia messe, hoc est , ab ejus operatiose, qu nussis eorum rei tinti- meritis vocantari, qui per peccata meo aversi erant . per eius excitantιm atque adjin mum iratiam . ad onmertendum se ad suam ipsorum Iustificationem, eidem grata libere as eiendo, cooperando diponantur ita ut taetcnte Deo tor homanis per spirites Sancti Eluminationem, neque homo ipse nihil oh iv agat ηθι Πρnem Ham rasinu, um 4
Item can. . Si quis dixerit Iiberum hominis arbitrium meo exeisinsti, aliae meanti, quo ad obtinendam iustificationis gratiam si disρου , as praeparet, nequa Possa visissτin si vo et, si sulini imi-- - ,---- - ,-Hq- passiva se habere, nati, in i R. Cum his Concilii verbis nori putant Molinistae praedeterimationem physicam posse componi. Unde quaesi, promptu alia est la-Angelicum abjicientes,in suum requirentes, distin,ionem senta condis siti d divis non percipiunt, suamque scientiam Mediam ubique venantes non capiunt emaciam gratia proe leterminativam Aliter sipiunt Cordati D. TnoM . discipuli, qui apprime sciunt,in libertatem arbitrii, Se esse
clas gratiae simul salvare, adeoque nec latum unguem a verbis Concilii recedunt. Imprimis docent , gratiam physice praedeterminantem facere, quod liberum arbitrium agat non ergo lecundit eos liborum arbitrium potest dici, veluti inanime quoddam hi omnis agere , mereque passu se habere. Deinde docent, gr.itiam physice praedeterminantem dependenter a judicio
in crenti facere , ut liberum arbitrium agat; cum ergo praediarum in
243쪽
eium tribuat libero arbitrio potestatem is uir uiue, ut dum lia rurn arbitrium praedeterminam ad imum, ita illud umit agat, quod etiam simul habeat potestatem faciendi oppoi1tum ac proinde quod possit gratiam pretdeterminantem abjicere, eique dissentire si velit. Ad eum prorsus modum, quo potest gratiam sanctificantem abjicere ejusque inclinationi dissentire, si velit, in sensit , scilicet, divitis, non autem in sensu
CLXXI. Aperienda hic est mala Molini starum fides, qui aliter hos semsus intelligere se fingunt quam sint intelligendi. Dicunt enim hanc ni stram propositionem . Liberum v bitrium hole praedete matum Deo potest
a*- grauisim seu diffsentire, sensis di notis in sensu must j sc esse intelligendam, quod quamcii misti divinae gratiae est in homine, ille nequeat disshmire, sed necessivio convertatur aut a vero illa motione effoci, tunc poterit dissentire δε non converti. Non, inquam, est iste verus sesubchmus propositionis, sed sensit a Molinistis egregi confictus..di tanquam haereticus, ac humanae libertatis penitus destrittavus , falso adstriptus utriusque Solis discipulis, cum tamen ab coriun mente sit ali
ossimus. Videantur Capreolus inci dist. 38. q. I. a. a. ad et Ferrariensis lib. I. coni. Gent. c. 7. Dominicus Soto de grat Z lib. arb. lib. i. c. I 6 Bannez1. p. q. q. R. 3. Ub ult. ωχ. . . O. a. I. ub. 2. docum ad 4. Alvare de auxit disp. s. num. Io dc disp. 92. num, s. 8 6. Salmanti- Censes Iom. I. tract. disp. Io dub. s. qui, dc omnes passim homistae. tam are,in tam frequenter se explicant. ut nullus in eos supersit calum
Supponunt doctrinam, babilissimam. per se manifestam Aristotelis, ε α iso Metaphys lact. io quod in causa contio in libera simul est potentia ad utrumque oppositorum se quamvis horimi alterum actu diibeat mu tamen est potentia ad opposita nisui habenda sic enim in
homine, quamvis actualiter, aut sedente, aut ambae inte, est simultas tinti ad sedendum , aut ambulandum , non tamen est potentia multatis , hoc est, poteotia ad ambulandum,& sedendum simul. Et similiter in pa- riete est ut potentia ad esse nig m, d ad esse album, qua potentia ad utrumque non tollitur a pariete per actualem albedinem nigredinem , non tamen est potentia ad est smul albumis nigrum. Et ratio est, quia
potentia ad unum adium non repugnat potentiae ad achum Contrarium nec etiam repugnat actus contrario. Sed tota repugnantia Mincompossibilitas est solii in ipsis actibus contrariis, qui simul es semel reperiri nequeunt in eodem subjecto.
Iuxta 'mun Doctrinam sicillim exficatur nostra propositio, erum
244쪽
eto, opus c. I PIGMENTA SCIENTIAE MEDIAE CAP. II.
rbιtrium brsce prata terminatum non potest disientire s sns co motiso moncnitia componitur, aut combinatur In lia propolitione auXil mi praede terminans cum sola potentia ad resistendum, sed cum pl. ac .....il ciliannis1u, dc resilientia voluntatis. Nec enim hujusmodi auxillulia habet L pu gnantiam c incompossibilitatem Cum potentia abertate dissi:nsus aut . resilientia voluntatis , sed cum solo us distens , aut resistenta actuali.
, non significia quod quando Petrus sedet amiserit aut potentiam pio gressivam , aut libertatem ambulandi cum vero non sedebit, jam lci . tentiam, d libertatem ambulandi recuperabit sed significat ambulatimnem, sessionem esse actus simul incompossibiles Petro. Ita haec pr .
positio , Liber m arArnum pluse praedeterminatum die non potest sientis msens composito non significat Gubd quando praedeterminatio et in nomine, non possit dissentireti velit, ablata vero praedeterminatione tunc possit dissentire sed significat praedeterminationem esse incompossibilcm cam dissensui resistentia voluntatis, nec minus cum illis pugnare, quam pugnent in Petro sedero simul manabulare, vel sedere δε non sedere. Ita lue sicut Peliu dum sedet, ideo tib inime sedere intili igitur, quia potest surgere, potest non sudore, potest ambulare, quamvis ipsam ambulationem nequeucomponere cum actuali sessione. Ita liberum arbitrium dum a Deo essic citer praedeterminatur, ideo liberrimesinoveri, seu consentire intelligitur, quia ad dissentiendiis, d quidvis aliud operandirui, liberrimam retinet potestatem, quamvis actum dissensos aut resistentiae non possit componere cum ipsa physica praedeterminatione. CLAXIJ. Haec est germana sensus compositi intelligentia juxta quam
veristini dictum est, i Joan. i. -υ quinatins ex Deo,' peccat, se ἀπις peccare pol si quoniam semen De manet in issi. An non naris est ex Deo David λ an non Petius Apostolus 'an non iusti alii plerique quos tamen post acceptam gratiam e potuisse peccare,in turpiter peccasi Scriptura comis memorat pis ergo Scriptura ibi contrariata Nequaquam peccare enim possunt ulti absolutein simpliciter in se spectati, in sensi divise int, ut busti, d ex Deo nati, ut semen divinae gratiae in se habentes non peccant, nec peCcare queunt in sensu composso. Nam haec propositio, urim potes care mortaliter, in sensu Componio est talia, Mi sensu diviso est vera Et
tamen in sensu composi: non reddit hunc sensum , quod scilicet justus hoc ipso quod habeat gratiam sanctificantum est imprecabilis mortaliter , eo quod si ab illo auseratur, poterit peccare: alioqui gratia Getificansii d stingucretur a posectissimo dono rem nationis in gratia; sed tantum per
245쪽
Αket. II. DEus NON NECESSITAT VOLUNTATEM ' orgratii, peccatum mortale, ita ut simul sint in justo peccatum mortale, tagratia de e contra in sensu divis est praedicta Propositio vera, quia tantum denotat, quod iustus etiamsi ullus sit, potest conjungere peccatum mortale cum suo libero arbitrio, quod peccatum si flat, destrueret gratiam iam
Eadem ergo proportione debet explicari sensus compositusin divisus in libero arbitrio physice praedeterminato: iu proinde, sicut non tollit a justo libertatem peccandi nortaliter, quod 'μ non possit tale peccatum committere, dumimodo, sim a se possit ita non auseret a vestini te libertatem & potentiam dissentiendi . quod physic praedeterminata non possit in sensu rem se distentire, esinimodo possit in s u disin. Et sicut in Justo ipsa potestas peccandi mortaliter est potestas abjiciendi gratiam ita Min physice praedeterminato potestas disientiendi erit etiam potestas abjiciendi praedeterminationem vide Salmanticenses tom. I. tract. . deis luntate Dei, disp. o. ub. ubi objςctiones aliquas contra hinc distinctionem clare .solide solvunt. Iunio Molini ita de quom r68 sic refert nostram Doctrinam Diaces . erat in potestate Foluntatis ponere impedimentum isti gratiae ap-- plicando se ad peccandum, cita intelligendo sensum divisum, potest voluntas gratiae praedeterminanti resistere in sensu Miso. Ita Philaleth. is Hanc, ectionem nobis impositam sic impugnat. Sed contra I . Idem poliari sent respondere. Haeretici cessia gratia necessitante. s. verba illa disten.
is ire, reditare cc. non nisi impropriissimesin diora sensu acciperentur. ,, ipsum velle ne applicare ad ponendum gratiae impedimentum juxta Ad is venarios pendet a praedeterminatione. . Discat Iunior iste distingvere inter carentiam gratiae praedeterminantis de victricis,in ipsam gratiam. dc non finget hostem quem feriat. Ut carentia gratiae sit in nostra potestate , usitae quod possimus moere gratiaeimpedi,
Ut autem gratiae jam datae possimus resisteret dissentire non susscit quod potueri naus ei ponere impedimentum , sicut dicere nos fingit; sic enim verba illa resistire is dissentire improprie acciperentur, Maeretici idem pollent respondere de su gratia necessitante. Sed ad propriam dictorum verborum significationem exigitur ut simul cum gratia data adsit potestas abjiciendi graciam per politionem actus con
trariis quam potestatem dicimus componi Cum GRATI vacTRICE ET PRAE-
αTERMiNANTE d quia talem potestatem negant Haeretici, non possuntidese dicere de sua gratia necessitapte.
λεια semper firma comparatio nostra quoad resistentiam de dis sinium irritae prisomni iam iiii ινα- μν cam. quia per drierat in
246쪽
tionem ad amorem rarium utrique ponimus impedimentumi utraimque abiicimus, eo quod cum tali determinatione utraque est incompossibilis, dccum potestate ad talem determinationem iuraque compossibilis Diastat hoc Iunio Molinista Ec obmutescet. CLXXIII. Quod in re tam clara obtundit Molinistas est , quod separent physicam pra determinationem ab actu, illam concipiant ad instar illorum pretrequisitorum, tiae possunt .ab actu separari, cum quibus conis tingit componi non adius Quis Cordatus non mirabitur hujusmodi figmentum cum cnim movens' motum sint correlativa, implicat continuicti nem, muκ Deus physica rideterminatione actualiter moveat animis ad amiserinim, d anima non moveatur, consentiat. Unde motio GAAriata PR,---ΜiNANaris non imponat aliquam prioritatem tempoΠs ante coiia
sensum ipsius voluntatis, sed sesam prioritatem naturae, e quidem talem. quae dici nequat, prioritas m quo, quasi in uno signo naturae cristat motio incax rave prooeminatis physica,t in alio signo existat consensus voluntatis, ut enim diximui; corrclativa sunt. Nec potest' concipi Deus in aliquo instanti naturi, seu existenti eir determinare, quin
in eodem voluntas concipiatur mota Meonsentiens. Pota ergo hqc prioritas est pura prioritas is consistens in dependentia physica actus a gratiae praedeterminatione. Quare ut bene concipiatur physica praedeterminatio debet semper coniscipi ut conjuncta actui, a quo totam suam essentiam stimi ; doconsequenter eodem modo comparari debet ad potentiam quo actus , qui cum nihil tollat de potentia, nec in aliquo diminuat virtutem ejus ad oppolita, sed
solum actum sibi oppositum excludat; ita praedeterminatio physica nihil tollis de potentia, nec ejus virtutem ad opposita in aliquo diminuit, sed silum inum sibi oppositum excivisit. Et licui velificatur , quod vesumas
actualiter amans non potest in Ios rem fio non amare. hoc illaesa amo .ris libertate. Pa verilicari debet quod voluntas ad amandum praedetermis nata non potest, sinsa -- non amare, ε hoc illaesa amoris libertate siquidem voluntas est simul praedeterminata, amans. C XIV. His ita peditis, ingeminent Molinista fias de laesa per νω-
tiam physice prae determinantem nominis libertate , querelas Impugnante S. AususTINu dicunt, libertatem consistere in hoc , quod positis omnibur ad agendum requisitis, post agere non agere. Una haec distinctio ensus com posui, divisi ab utroque Ecclesia Sole nobis porrecta omnia eorum argumenta re tundet. Non enim necesse est, ut eum omnibus illis ad agendum requilitis, inter quae est GRATIA ICTRIX MPRAEDETERMINANS stet simul, ut non agat voluntas sed solum ut possit non agere. In libero
enim arbitrio quantumcumque ad agendum praeparato, imo determinato,
247쪽
operandum e non operandum, non amitabimu tu, ut videlicet simul agat, non agat hoc est, ut clarius exposuimus, in libero arbitrio est Potestas ad opposita, non tamen potestas ad ea simul in se habenda; hoc enim nemo nisi insulsus dixerit. Hoc ergo sensu admittimus Molinistis, libertatem intelligendam, ut nimirum positis omnibus ad assendum requisitis, etiam auxilio gratiae physice praedeterminantis, stet limul, ut possit non agere, non autem, ut umes non agat Potentia enim non volendi
non repugnat cum omnibus illis ix volemum requisitis, sed serus a Gallicita fas, quo actualiter non velit. Itaque m sensu visa potest voluntiam sicere, id quod Deu per intiam physice praedeterminantem in ei
pratur, si uves eo sto nequaquam. CLXXv. Horum utrimque insimiat D. Ain; xirrus , dum infirmit te voluntatis humanae, quae includit potestatem peccandi, passim componit cum indeclinMAli gratiae firmitate, qua fit ut invictissime nolit a bono, ad quod excitatur, averti, sim tamen ex sua infirmitate id facillime possit.
Lib. de corrept. mgrat cap. 2. Subumtu igitur Urmitati voluntatis humanae , ut Δυma gratia indeclinabiliter , insuperabiliter ageretur. Rursum ratidia quamvis infirma tamen deflemi neque adis stare murud vinceretur. Rur
sum Infirmis servavit ut ipso donante inυictissim eum Mnum eumesient, e ἀωdeserere invictissme nostent. Ubi infirmitatem voluntatis allegat, ostendit ejus libertatem absistulam, Q in ses diviso, quae etiam sub gratia constitui .rnes grati dissentire. Ubi invictissimam , indeclinabilem δε insuperalem gratiet motionum nominat, ostenditiosissibilitatis, seu ἡ ω- 'ipe mem, qua non possit volum sat opere bono ulla tentatione ita d clinari , adversitate ita sup ari, ut Musis declinatio ac superati
voluntatis una cum Dei gratia coniungatur. CLXXVI id ipsum D THOMA clarissim docuit loco num. U. lato contra conditionem P.Mngri. Item a. q. 29. a. ii. Iri Hurn
eraret barit tem , uno modo ex parte spirita, Sancti mouentu viximam ad dis tendum Deum , d ex h/e parte barba imprecabilitatem habet ex virtut Spiritas nai, qui infallibiliter operatur quo cumque luerit, unde impossibili est laee δ' simul se vera , quo Spiritu Sanctus velit aliquem mouere ad actum baritatis quὸ ipse charitatem amittar eeeando Clar hic Molinista habes necessitatem in infallibilitatem sensus compositi dum asserit Doctor Angelicus, impossibile esse cum motione Spiritus Sancti peccatum conjungi, cum quatamen conjungitur potentia ad peccandum. Item . . q. o. ad
248쪽
umia non sequitur, quodi. 1t- exmositate m. vinior sic denique,ti in B etium lib. de cons mone orosa ultima, per eandem distinctionein sensus compositi de divisi, cone dat Dei praescientiam cum rerum continyntia diis
cens sitae υμ μ λ Des necessari evenire iN EM COMPosim , - -rm re ver Immus Diviso Seu ut ipse ibi exponit, necessario necessitate conditionata non necessitate abstauta vel ut ipsemet lib. i. contra Genti cap. 7. Necessari neressitate eonsequentiae cum necessitate conflarentis. Igitur' restatem hane sensus οπο iri in libero arbitrio sub gratiae physica
praedeterminatione constituto, tanquam ipsius libertatis humanae inimicam velle criminari, non aliud est, quam aut termino non Capere , aut mantis seste delirare sed nec delirio, nec terminorum ignorantia laborant, qui eam criminantur, imo consultissimo actu suam Scientiam Mediam ejusquescetum , gratiam versarilem, apud imperitos defendunt, qui audito nommenerassitatis, mox eversionem libertatis apprehendunt, eo quod nomen, res
statis, universaliter di aequivoc expressum, si apud eos anguis latens in
, CLXXVIJ. M ad Concilium appellarunt Molinistae Unica tamen, IN ut vidimus, distinctio sensus compositii divisi germane
intellecta frivolam reddidit eorum appellationem sed quod mirum est, volentes Concilii laqueis nos irretire, ipsi seipsos irretiunt i illaqueant. Hi est Scientiae Mediae genius. Quod paucis ostendo nihil nostro more censurans sed omnia ad cxamen Cordati Theologi revocans. Constat Mo- Iin istas Calvinismum ad niluseam Thomistis exprobrari asserentes se nuti Iam 1 Terentiam inter Calvinianam e Thomisticam doctrinam circa libertatem dignoscere posse velitas dicerent se non velle. . Annatus insignis
Molinista hanc disserentiam rhetorica sua astutia expostulat diis. . de lentia Media cap. 4. s. nu. iii his verbis: His in him a Adiuri serus ut inem it, equae fit fre--- rem si ni libertatis intellige hquinis ipsi του asserini, -- ant OG π πιπι-- geram me mera it ex in inretiri. Si enim minaciti me si vim ulti inter Um. - avaristi m OGM- prae iam
nata eis. Et primo cirea rationem liberi agentis e liberae actionis, postulam auid tandem rei sit ho--m esse liberum in agendo, vel actionem ej- esse liberam cro Huam excusimus omnia . ex Asiersariorum sententia nihil aliud invenimus, quὰm se Dii
249쪽
care tibertatem , in suo tamen, ut flendi non est pertinax.CLXXVIIJ Haec est species lihertatis, non homi starum , sed quam eis imponi ve Hriorum suorum lenociniis . Annatus quae ad longum re tulimuS,ut,hinc Cordatus agnoscat, non tam studere Molin istas veritati sincer aperiendae, quam illi rhetoricis suis tropis involvenda: Antequam tamen hanc fucatam impbsturam detegamus Q expostulationi P. Annati satisfaciamus prius nostrum intentum prosequemur ollendo Concilii laqueis seipsos irretire Molinistas.
Iam sitis patet iuxta Molinistas mesionem gratiae inuam asserit Cal.
vinus totam suam emaciam ex decreto sertiri non esse aliud quam physicam gratiae Draedeterminationem. Thousistis assertam ac proinde idem est apud Calvinum. Ita arbitrium oram a Deo, ae ρεχμὸ -ἀere, minatum sed quando Concilium Tridentinum damnat hanc propositionem Calvini, taberiim arbitrium motum a De non 'tes sentire, est . . can. damnat illam in illo sensu, quo a Calvino asseritur alias nihil quoad hoc
misset contra ipsum cum tamen c0nvenisset ad illius errores proscriberis dos , inter quos ille capitalis et a J ergo si idem sensus sit motionis Calvinianae, ac physica praedeterminationis , dcbent Molin istae fateri, Anathema dictum esse allerenti tiberum arbitrium br ira a Deo praedeterminatum nou te id entire . Et cum illam propositionem esse veram contendant, vere etiam
laqueis Concilii se illaqueant, ac in sonsiliis quibus cogitant justo Dei
CLXXIX. Confirmatur x. Quando Concilium Trid. Definit liberum arbitrium motum a Deo posse distentires, per particulam muψπ non isteulisit motionem moralem , nec phrsicam vinultaneam Per physicam pret viam Pro Anti si praedictas motiones intelligeret,nihil actum seret quoad moe contra Calvinum, qui hiniquam asseruit motionem moralem , vel phy- Mam simultaneam impedire unim libertatis debuit ergo Concilium inteuluere inutionum physicamin antecedentem, quam asserebat Calvinuscolatore liberi. atem e consequenter ces propositio definita a Cin cilio, liaberum arbitrium motum . Deo praemoti m Musica potes di mine, quam tamen
aBm a Molini ita agnoscunc hanc suis ex ali in illationem, do
250쪽
ctrinam iratia phsta Mant cedente movet liberum arbatrium'. ergo tollit liberimum , sive quod idem est, ergo liberum arbitrium ab ea motum non potest dissentire. Uel Patres ridentini eamdem esse Calvini Doctrinam agnoveis runt, vel non at noverunt hoc secundum dici nequit, cum esset plus tribuere luminis Molinistis, quam Patribus ridentini ad Doetrinam Calvini
proscribendam congregatis Agnove ni igitur Patres praedicti , sicut Vestinisue, quod ex motione antecedenti ocesicaci Mitiae , insurret Calviaius impotentiam dissentiendi sed non agnoverunt antecedens esse haereticum, quod scilicet, gratia phsie ct antece uer veret Merum arbitrii l. sas obligati ruisseni ad illud proscribendum se aliter.& conseptis terminis: cum antecedens, ex quo perlegitimam conseqiunt iam infert' consequens haereticum , sit etiam haereticum Agnoverim igitur remsequentiam ea e*uria dc erroneam : quis etiam modus quo loquuntur in illo an sinis ostendit. Hanc tamen consequentiam e rimam esse contendum M
lini stae. CLXXX. Confirm. Surreet lib. 2. de scient con l. cap. q. v. s. Cum aliis Molinistis fatetur, vel esse admittendum praemotionen physicam non tollere libertatem vel Scientiam Mediam elle admittendam , ut nos expediamus ab argumentis haereticorum sed non admisit Concilium Scientiam. Mediam ergo adini sit, praemotionem physicam non tollere Iibertatem. Prob. Minor Anno is quo hac de re actum est . nondum fuerat Scientia Mediae tenebris erutae siquidem, ut vult P. Annatus de Scient Med. disp. cap. s. - 3α hoc non contingit ante annum x166 in quo Fonseca gloriatur se illam ab antiquis Patribus traditam et in tenebris jacentem primum invenisse,& in suo Conimbricensi, vel morensi Collegio pultare dom
cuisse , quamvis ut testatur Heri ceci et disp. 7. cap. ro non si ausus ea ii praelo mandare. Ergo Patres Concilii Tridentini non admiserrunt sciemiani Mediam. Deindesincredibile videtur quod ait P. Annatus num. 29. Patres Comcisi Tridentini admisisse Seientiam Mediam is tamen me cogitasse qMQuamem esse de illa, ne cogitare debuisse Cum enim praedicti Patres convocati pretiscipue Tent ad componendam contra Lutherum lc Calvinum , heri lcm creatam cum divina scientia dc praediffinitionibus divinae voluntatis mirum certe foret, si nihil expresse cogitassent de scientia Media, quae secundum asiertores illius, absque omni ambiguitate, valdeque perspicuό conciliat libertatem cum scientia dc praediffinitionibus Dei. Imo, si Mo linam audiamus dicentem r. p. q. t . a. 3. disp. 17. ita admisetendam esse scientiam Mediam, nisi tur terhallucinari velimus, necesse ea
dicere Patres Concilii Trid debuisse de illa cogitare, aut ipsos turpiter svile ballucimum