장음표시 사용
51쪽
VT vis nostrae impugnationis cum sua confirmatione clarissimἡ εc radiis citus p.rcipiatur , consi ierandum est, quod ipse actus fido est illud quo
formaliter discernitur credensa non credente, sicut albedo discLrnit formaliis ter albuni a non albo. Cum ergia in omni sententia actus fidei causetur&4 v luntate, dc ab auxilio gratiae fruultur aper e , quod in omni sentcntra discretio credditis a non credente cauletur,ac a voluntate, & ab auxilio gratiae. Et hic si1tunt Ad v rtara , sed velint, nolint , debent transire ulterius ad primam rudicem discretionis. Nam voluntasic auxilium gratia: non aequaliter conrus.
runt ad actum fides quia an sitientia Adversariorum vol*mas concurrit ut deterinium auxilium in vera autem utriusque Solis imitentia marcilium com i ritu determinans voluntaten, Una apud adverserios auxilium accipit , voluntate quod insuat in actum fidei, sed apud utrumque Solem, voluntas mcipitis auxilio quod influat in actum fidei. si ergo auxilium influendo in actum fidei discernat credentem non im
dente, juxta adversarios accipiat a voluiuato suum influxum, opportet, ut etiam ab illa primo habeat, quod discernat,in consequianter ipsa voluntas est rima radix discretionis. E contra licet voluntas influendo in actum fidei se discernu a non credente , quia tamen juxta utrumque solem accipit ab auxilio quod influat, necesse si ut etiam ab illo primo habeat, quod se disce hic consequenter plum auxilium cli prima radix dilorctionis. Quis adco caecus modo non videat, Adversarios e diametro opponi Ap stolo diccnti, quι summae E emit . quid aurem habe Quodnon a epim' quibus verbis pri tua radix dilcretionis statuitur auxilium gratiae, quam tamen Molini star. dicunt esse determinationem aruitrii. Nonsic silgentissilis Ecclesiae Sol S. AususTraetus. qui aliquando sentiens primam radicem discretionis essedere minationem arbitris falctur se fuisse praecipuesconvictum hoc Apostolico imstimonio ut ab illa opinione recederet, cupis contrarium purevolationem
Testis sit ipse de praedestinat. Sanct. cap. 4. his verbis: Ecce quare dixi, superius hoc Apostolico meopue aestimonio etiam meipsum utile convi-- ctum . cum de hac re aliter siperem, quam mihi Deus inlac quaestione sotari vendi, cum ad Episcopum Simpli clauum , sicut dixi scriberem, revelavit. .. Hoc igitur Apostoli testimonium , ubi ad rq ruuendam hominis inflationem
52쪽
ARTIc. I. PROAATUR GRAt IAE INIMrea s, dixi, stiti enim habes quianon aecepisti non sinit quemquam fidelium dicere, habeo fidem quam non accee, reprimiturque auuno his Apostolicis verbis istota hujus relponsionis elatio. - Sed ne hoc quidem potest dici; Quamvis non habeam persectam fidem. se habeo tamen ejus initium quo in Christum primitus credidi; quia aie, respondetur , id autem habes quia nos occe in si autem erepisti, quid , gloriari quali nossare eris 'Pulis hic conscientiam Adversariorum, ut omis sis vectoriim cavillis rem ipsi diij entor attendan Quid magis initium credendi, quam determinatio arbitru' volunt sciribuens sibi initium credendi pugnat cum Apostolico testimonio/c speciali revelatione fictas AususGNO; ergo cum ii em 'militer pugnabit voluntas tribuens sibi determinationem' arbitri id non auxilio gratiae Raa in rei veritate potest esse differentia inter voluntatem tribuentem mi initium fidei, e voluntatem constituentem se νrimam radicem distretionis non alia certesquam minoris ad majus Primum pugnat cum Apostolico testimonio Pergo musto magis dosecundum. Primum
primas partes dat arbitrio; ergo multo magi sin secundum. A primo recessit S. AususTi Mus speciali Dei revelatione ergo multo magis a secundo Quae si advertisset P. Annatus non nobis errorem illurn, quo recessit S. AususTi Nus.
obtruderet pro domina ejusqem fulgentissimi Solis; de quo paragr sequenti. '
m g. IV. Misitur quidam locus S. RususTINI , in quo P. Anna ius objectionem errantis lac si pro solutiox ΑuGusTINI. MV. Bjies a Mollisi si et ad simplicianum, L . ait, quod ptim sit Dei, vocando nostrum, sequendo 'ergo non potest dici. Modin operatione gratiae nihil sit nos im. Hanc objectionem proponit P. natus disp. e. destientia media, num. 7. impressi Paris sub his verbis: Et fi mi obmurmma quia in emnituod dii Me ratis rem itin ira partes usematae obertatis August-- et siet, Hus eis illa vox ad Sim Maianum in velimus suum esse Muiro nostrum sum vocando nonrum sequendo. Respondeo, quod iste locus ab AuGusTINO disputando profertur secundum suum errorem, quo ante Episcopatum tenebatur , sed postea in eodem loco
XV. Sciendum enim est S. AususTiNu aliquando credidisse, quod Deo vocanti ad bene vi dum voluntas non ex inspiratione divina . sed ex proin pria Iibertate elut bene vivere, qui voluntate posita Deus dat artem, sive
potestatem ---L sidui enim ars pingendi est mnedam potestas pingendi, quis Mahabitar inquis mei pingere, hausti industri , qua ne vivitur, vocatur ab λα αε- testas ben vivendi QR ra; si est
53쪽
Hic error fuit Semipelagianorum, qui dicebant necessarium esse quidem vocationem Dei, non tamen ex inspiratione divina hominem habere , suntatem credendi sed ex propria libertate illamhabere, sicut Moliintatem bene vivendi, cui postea Dciis μὴ in re bonam vitam, artem industi umbone vivendi conserendo. Iuxtaquem errorem dixit loco citato Aucvsτi Nin Aliter praestat Deus ut limus, aliterninat quodvoluerimus in is in emimo suum 4sevavit is mitrum PD--Ona; nori---mdo. autem iesuerimus solui prae,iat, id est posse mearere, semper beatu, era. Quorum verbolum
germanus sensus est aliter praestat Deus ut uchm bene vitise, aliter praeis stat ipsum bene rivere quod a in voluimus. Ut velimus bene etinuere in suum esse voluit,4 nosti uma suum vocando, nostrum sequendo. Bene autem vere quod jam voluimus solus praestat, artem di indultriam Fc ne agendi conferendo in quo elucet error supradictus Semipelagianorum; siqui lem voti . tionem bene vivendi tribuit tantum Deo ratione vocationis, non ratione bonet
inspirationis volitio autem quae nobis conlpetit ex propria libertate: applia Catione,& non ratione bonae inspirationis nostra remitim dicitur.
fidem ter mim mera reperiri,quae tantur in eodem irin . Testatur etiam S. Ausustinus lib. de praedest. Ss. c. 4 in fine reced relatus, se hunc errorem ex speciali revelatione Inovistet 8 initio suae revelationis scribens ad Simplicianum , semetipsum exploses refellendum sustiapit. Unde notitiam quam speciali revelatione acceperat, statim pro funda-Inent dicendorum proponit lib. I quaestiri ad Simplician dicens moverae enim meimn sibi praestitisse ut ereia et , ιιι miseretur in*irandosdem, eujus mssertus est , ut adhue Udela vocationem impertiret. Iam enim diffremitu fidelis ab impio. id enim habes quod non accepisti, quid gloriaris quasi,m acceperis i Hoc acto fhndamento tura ex primo errore disputative profert, quae tandem rcfellit dicens.
M. ibid. XVIJ quibus verbis consequentibus plenissim docet, et sta nix - , quod illa sumrior responsio homini seu vocaricine pri edente errando
armoverat, Deo miserenti, operanti, non tantum vocanti adscribendum esses ac proinde non esse sic partiendum cum movessedi operini, rut dicamus
54쪽
ARTI c. I. PROBATu GRATIAE INIΜICA. x inius, hoc est, ipsum bene agere, esse solius Dei Sed potius sicut hoc ex prosin , explicat lib. a. retrac cam a3. 'Me dc velle, & bene ageren nos,um estpropteroris vim νο--i se iuri νε- υ- ώ - est per δε-- idei, Hinc apparet quis sita odiis loquendi ss. Patrum .dum dicunt in nullo gloriandum cum nihil sit nostrum. Illud enim n- silumnichio excludunt quod non inexspeciali inspiratione Dei simul donatii m. Iuxta quem sensum. cum liberum arbitrium Cut aiunt Molinistae non habeat ex speciali Dei ius piratione ouod se determinet , praedi determinatio erit nostra,&in illum
Illud etiam nostrum solummodo excludunt, quod prima partes tribuit arbitrio. Non enim doctrina Catholica partes negat arbitri, sed primas negat. Liberum arbitrium & auxilium gratiae sunt duo actus credendi principia; non unum sine alio, nec unum ante aliud, sed utrumque simul influunt in actuat credendi. Nullus hoc negat; verum non ibi sistendum, ut supra diximus. Nam
si liberum arbitrium influat determinando auxilium primas habet partes; si vero auxilium tinuat determinando voluntatem primas habebit partes Ouid de istis duobus sit ex utroques clesiae Sole Catholita sentiencum, iudicet cordatus.
g. v. inter explicatur in quo des tam Molinae dis is
XVIII. Tm hoc deficiunt adversarii, quod non distinguant inter principium
Lactus, principium movens ad actum. Putant sussicere ad hoc, ut actio tribuatur gratia dc Deo, quod actio exeat a libero arbitrio insormato gratia . ideo comparant, donon incongruE, actionem supernaturalem ad voluntatem informatam gratia. sicut amo naturalis comparatur ad voluntatem informat m habitu; ita ut, sicut in actione naturali nihil exit a libero arbitrio,
quod non sit etiam ab habiti; ita in actione supernaturali nihil exit a libero 'stri, quod non sit etiam a gratia. Mirum est Viros adeo doctos existimasse perhanc silam doctrinam se reos dere impugnantibus f AusuistNuMquibus in mentem non poterat cadere, quod ad actumsupernaturalem nonrequireretur aliquod principium superna turate vox erum eorum erat Hominemarimus nisem verea Deigratia sempera india, tessea Mouisi No lib. r. ad Bonis ci ix sciendum agitur est, quod principium inlisin virtusagentis, Ic omne illud MLquo non hi actus, praeter applicationem, quae coniungit actum princirio Potest dici, quoad praesens, principium actus. Vnde oculus v. g. omnisispositio ad temperiem illius requisita, lumen, aer, C. possunt dici princiis seu visuinis Movens veroadactum estillud, quod est causa, ut actio fiat,
55쪽
quae ante non fiebat Mut haec actio sat & non illa. Celetum& indubitatum est in domina D THOMAE, quod principium acta, ruandoque agcias, quandoque non agens, non possit sibi csse aut i, quod actio
aliquia idem non potest de potentia effecti Eseicducere ad a m , ut coim inuniter homiliae docent mystc Quae doctrina non solun habet locunt in naturalibus, sed in omni etiam principio superna tirali. Nam ratia no stcausa, quod actio fiat, quamvis ni cauta , quod aetio quae fit ii supereatu ralis ut sunt valde distinguenda , haec actio quae fit .est supernaturalis. αhaec actio supernaturalis fit a gratia hRbetur quod actio, quae sit a libero arbitrio sit supernaturalis; sed non habetur a gratia, quod actio supernaturalis fiat alibero arbitri, nec etiam habetur a gratia, quod haec actio stipernaturalis fiat a libero arburio,&non ista.
XIX. Remanet igitur dissicultas de libero arbitrio non solum nude sumpto, sed etiam de libero arbitrio informat gratia. Cum enim g alia,4 quodlibeti principium silpernaturale tenens se ex parte virtutis non irent libero arbitrio,
quod agat eritur, quo liberum aruit tum in marum gratia habet. aoc dicas , a libero arbitrio determinante seipsum contradicis Mouolo dicentia. r. .s uriseremit35cc illud enim' scit sibi causa duod ag tse discernit a non agente. Si dicas, Deo specialiter applicante, contentis Apostolo dicenti: autem habes quod non aerepi Ir Primum Molinae discipulias serunt: Secundum S. Au GusTINI,&M. THOMAEdiscipuli unanimitermentur. Qui praevaleant judicet Cordatus Theologus. Ecce lapis offens,nis in quo offenderunt omnes Scientiae mediae dese seres. Vt Catholicae fidei doctrina clari iis elucescat, ec ad terminos Scholae reducatur observandum est, quod voluntas est illa potentia quae movet ad adium , hoc tamen non facit voluntas, nisi ex praevio consilio, iraecedente aliqua volitione Viide volitio quam non praecedit consilium, alia volitio. non est actio voluntatis,ut moventisadactum ed voluntatis,ut abalio motae
Similiter omnis alia alario, ad quam voluntas non apelicat potentiam mediante consilio, d vositione finis, non tribuitur volunta iis, ut moventi. dirigenti se , sed ut ab alio motaeac directae; ita Itomime. Haec distinctis voluntatis, ut moventisad actum .dcvollinistis, ut ab alio motae aequaliter reperitur tam in naturalibus, quam in supereaturalibus: quia non petitur ex o mo sed ex modo tendendi in illud sicut distinctis .
tionis in discursivam. intellectivam non variatur ratione supcmaturistatis, quia iron procedit ex objecto, sed ex modo tendendi in objectum. Omnis ergo actio naturalis,quae procedit a voluptate praevia deliberatione, est actio ubivntatis ut moventisse; similiter omnis actio supernaturalis, quae procedita, Iuntate media deliberatione est actio voluntatis ut moventisse, tribuitur
Olimisti, non principio superuaturali a quo elicitur,mia tale principium
56쪽
non se habet ut movens, sed ut motum; actio a atem semper tribuitur moventi, ut ait D.THOMA I .ci ii I. a. a. Vnde praedicta amo quantumvis supernat --ralis proprie dicitur esse nostra,&in propria potestate. Omnis vel actio siv naturalis, sive supernaturalis, quae sine praevio consilio, dc praecedente aliqua solitione procedit a voluntate est actio voluntatis, ut ab alio motae nec tria, buitur voluntati, nec dicitur esse nostra, aut inpropria potestate. XX. vea Novitius bomista hinc inserre omnem actionem liberam dc humanam te voluntatis ut moventis se Nam aq actionem voluiuatis liberium susscit quod procedat ex judicio indifferenti si ad hoc iudicium indifferens.
moveat se voluntas mediove eonsilio & praevia volitione, adhio libera erit actio voluntatis, ut moventisses; si verbpraedictum judicium indifferens notast ex deliberatione praevia , actio libera non erit voluntatis , ut moventis se , sed ut ab alio motae. . Nota doctrinam istam in nullo contrariari libertati, quam postmodum.
proprio opusculo quod est hic tertium in ordines explicui. Agitur hic de libertate tam actus, quam objecti, id est de libertatgquoad exeicilium,in simul quoad sererem. Ad hanc libertatem ex stur iudicium particulariter in disserens .iu est, judicium quo dimitas objessi minaliquo mittatis desinoe apprehendatur. Ad quodjudicium parti Maiterindi ens, sivo itas ex
'cedente a tu se moverit actioli ineris voliintatis, an moventis se tam, quoad speciem, quam ouoad exercitium: s vero praedictani judiciumpisti-lariter indifferens non sit ex in praecedente, actio liberM- erit voluntatis ut moventis se, siret ab alio motae. Videnisini opusta cap. in o. a. ubi mam quae hic dicimus de duplici actus princimo non parum elucidantur. XXI. Bre.iter ex praedicta distinctione declaratur Doctrina S. Au smin. Nullus est tanIillum habens ingeni, qui si legerit S uousTi,uin nitriuerio
Scientia media praeventus aperte non videat . nullam, vel modicam fuisse dissicultatem inter ipsum, & elagianos ac Semipelagianos de principio actus boni sed praecipuam fuisse difficultatem de principio movente adactum. S. AmusTi Nus constanter B invicteas erebat hominem infirmum nec ad ipsum velle, nec ad ipsum operarie propria deliberatione & libertate se .determinare, sed utriimque procedere a voluntate,ut mota ab auxilio gratiae: Nox, inquit rimuinuis sed D -- - ορ-- Hlis NM - - , μομι -
E intra Pelagiani contundebant om ad venis, quam ad operari vobin talem ex propria liberini 'deterii in rei quamvis non difficientur gratiam vocationis, Aliquam e atiam ouae esset Wincipium actus semipelu 'ni; tol tamquidemipsum velle procedere ex propria determis ninolimratisi;
57쪽
Ψ pus c. I. EvoRMITA S cIENTIAE MEDIAE CAP. I. at ipsum operari in solani operationem Dei referebant. Et si destiuobus ouae Pelagiani affirmabant, ipsi unum asserentes, ec alacrum neganter, i dicti tulit Semipelagiam. Ab utriusque longe recedunt utriusque Solis Ecclesia discipuli,agnoscentea cum suis Masistris, hominem infirmum ex propria determinatione non se
agere advolitionem boni,dcoperationem boni, e agi ad utrumlii , juxta illud Apostqlivioni. 8. Meu inrue stri M. Driaeuenitvir. H filii Diam ni montinis siquidum sani est tam in bono, viam in malo regere , dc gubernari se ii ominis infirmi est, se in malis regere, de gubernare in bonis autem a s Spiritia dc gubernari. His Maieti in satiam confim 'vult nos---.,verum Ham anm,ins Ausurit,ius lib. de a Christi cap ui. Q Eapropter in Domino confidinuis, Patres societatis hanc gratian quoque confessuros, suumque Beslarminum imitaturos qui post mortein laudatur,
illo pallenter tulit mutationen quarumdam suarunt optiuonum,ita di O sp ranriis, ut si imago prin saeculi gloriamin spleni orem societatis Muti doenai nivit imago secundi seculi eius humilitatem coelo annuntiό.bit, qua . ut purioris Doctrina Antillites veneraretur, cferveru bestima D dous a disim commenta Sic Mariana celeberrinius Societatis scriptor doctrinani Molinaed
corat lib. de regi m. Socia Cap. .
conbluditur, scientiam Mediam esse gratia inimicam. DEficiunt, ut vidimus, Adveriarq, quod non suffcienter distinguant principium elicitivum a principio applicam in materia Matiae clam enim agnoscunt indigintiam gratiae ex parie principiDelicitivi, non veto agnoscunt indigentiam gratiae ex parte princii ij applicantis: si quidem ex
stimant perire liuertatem. si liberum arbitrium ab alio applicetur ad agendum. Undesomnem gratiam sive habitualem, sive actualem, subdime libero amitrio quoad usum Mapplicationem ita ut omnis gratia apud eos sit auxili is
sive quo non sit actus, nus. autem sit auxi m qu fit actus. Qua doctrina iem clio sina opportuit eos recurrere ad scientiam Mediam ut1:il arent cincaci an divinae providentiae circa actus liberos ; etenim eo pisquourata non applicet Voluntatem ad istos aistus, sed voluntas applicet gratuim ex propria determinatione non potest scire Deus gratiam habitur an e fectum , nisi prius exploret per scientiam Mediam certas occasiones,in circui nitantias in quibus gratia data applicabitur a libero albitrio ad suum ect ictum.
Necesseruim omistho est,Lari am in nem qua scientiae Me sis cooperitur semitashic revelare. Pigmenta de quibus cap. sequenti, simuntur ab
58쪽
extrinseco , videlicet a pluribus inconvenientibus quae seclusa scientia Media opportet, inquiunt, deglutire Lari a de qua intendimus hic agere, sumitur ab intimis scientia Mediae δε est quasi color quidam intrinsecus quo se acute discernuiu Molmistae ab impugnatoribus S. AuGusTINI. Fatentur, impugnatores . Auciusvi si admisisse scientiam Mediam , sed ea fui si abusos. Qiuabusus in hoc consistit, quod assererent, Fidem dura illis quos naevidit Deus ereio,
turos ex virebus naturae. Hunc abusum adversam tollere se putant iccntcs, Fidem dari illis quos praevidit Deus credituros ex viribus Iratiae. Et certe' iii prima
facie non agnosceret , in illis verbis magnum inter utrosque discrimen' sed Cordate Luctor, credito mihi, Larva eit sub qua eorum defenditur, sicutio; acumen vitreum est, de quo dicere possumus quod S. AuGusTi Nus impugnatori suo atterenti se non disputare contra gratiam Dei: Non inmmi contra g. ratiam Dei ad uto tande probas te ipsis, ruit, quod liberum arbitrii/m defendo ridete acumen, sed utreum , Ictust lueet vanitate, sed Franrtur veritate. Crba sunt S. ΑuGusTies sem. II de verbis Apost cap. 7. Ita adversarius dicet nobis,longe sum ab impugnatoribus S. Au GusT. VndCprobas Eo ipse, in quict. longe lum ab eis quod consensuros ex viribus gratia: praevideri assero. Videte acumen, sed vitreum, quasi lucet vanitate, sed frangitur veritate. Vt ergo invicte demonstretur, discretionem istam adverssiriorum Iucere vanitate: frangi veritate, nihil tamen censurando sciendum est, istam propositionem quae est objectum scientiae Mediae, videlicet, si fides detur in illi circumstantiu voluntas reddi, habere dupliccm sensum potest enim primo intelligi, si ides detur in istis eircumstantiis olimias credet, voluntate determinantes applicante dem ad credendum. Potest secundo intelligi si fles detur in tuis circumstantiis voluntas credet, fide det tinante is applicante olim talem ad credendum Eadem distinctio potest fieri de ipsa gratia&concurius ei, ut dum dicitur, si gratia O concursus es dentur m istis circum=antiis voluntas eradet , potest in teli igi quod voluntas sit creditura, vel ipsa voluntate determinante dc applicante tam gratiam quam concursum a Lactum fidei vel ipsa gratia concursu Dei determinantibus4 applicantibus voluntatem ad credendum Verum , claritatis
gratia, agitabimus istam distinctionem sub nomine auxilii gratiae, voluntaris per auxilium gratia intelligentes quidquid requitatur ex parte Dei, tam ex parte actus primi, quam ex parte actus secundi per voluntatem intelligent cvouidquid similiter requiritur ex parte liberi arbitrii. Sic enim S. Au GusTi Nus sumpsit gratiam contra voluntatem ut per eam intelligeret quidquid est cxparte Dei, per voluntatem quidquid est ex parte lilκ ii arbitraj. Dupliciterer o potest praevidere Deus, quod dato auxilio gratie in istis circumstant ijs voluntas sit creditura; Primo quod voluntas sit crestitura determinandori applicando auxilium , secundo quod voluntas it creditui auxilio determinanis
59쪽
a OpusC. I. DEFORMITAPSCIENTIA MEDIAE CAP. I. quod datum auxilium in istis circumstantus conlequetur effectum Primo quod consequetur essectum voluntate deterininanie dc applicante auxilium et eculiab, quod consequerit in im .minis determinante, applicante
Ecce Cordate Lector , planissimus moestionis praesentis status ab omnibus
armatiis eccavillis scholarum praecisus. Si igitur volueris cordath intelligere discretionem Molinistarum ab Impugnatoribus S. Ausus Ni , cq p.rtet te silum attendere quem ex istis ducibus sensibus tenuit S. AususTi Nus, Magnosces clarissime discrctionem Adversariorum ab impugnatoribus S. AustisTiNI sola lucere vanitate &frangi veritate. Nam si tulgentissimus Ecclesiae Sol te erit eos praevideri credituros qui ex auxiliocletcriumante voluntatem credunt, non qui ex volumate determinante di applicante auxilium opportet ut Impugnatore' ejus tennerint eos praevideri credituros qui X v luntate applicante auXilium , non verci qui ex auxilio applicante voluntatem
creduntmmilitersis gentissimus Ecclesie Sol docucrit gratiam consequi eis dum ex applicatione gratiae, non ex applicatione arbitrij, opportet ut elus impugnatoresdesesiderint gratiamconsequi essectum, ex applicatione volunt ais, non pplicatione auxilii. Quameumque igitur gratiam sileantur adversari niinquam reipsa ab impugnatoribus S. Aususτini recedent . si eam determinantem applicantem voluntatem non agnoscant sed magis voluntate determinariti applicari.Non datur medium in actu qui a vinintate auxilio gratiet procedit, vel procedit gratia dαerminante & applicante voluntatem, et volunt edomninantete applicante gratiam,ii primum dicis, SANCTO AususTi vo consentis, si secundum ejus impugnatoribus adhaeres. Si primum dicis, gratiam Dominam fateri lcvoluntatem ejus pedissequam si secundum, voluntatem Dominam .reputas, d gratiam eius pedissequam. Hujus probationema 'aragraphori quenti remittimus neluc longior evadati
VII si acti, qui a voiluntarie 'gratia procedit, consantar
docuit S. AususTINum, gratiam determinares applicaremoluminem agere ut voluntatis Dominam , non m
plorabo die ac nocte impugnatori S. Mousetis in adversarijs nomis victoriam ingemiscit orbis terrarum videre se in adversariis nosset S. Aiu.cusTi Net Impugnatorem. in carius Christiano esse debet quam grati. uisti' quis igitur dieac nocte non plant eam pessumdari post tot glorios S. Auc τιNI
60쪽
S. AususTINI de suis impugnatoribus triumphos 'Pessumdatur gnati a Christi dum sit voluntatis Pedissequa, dum voluntati quoad nutum subjicitur dum non agit nisi voluntatis determinatione applicata. Refugit aninuis audire in actu qui amborum est. Dei scilicet ec creaturae,id quod est ex parte Dei servire ei quod est ex parte creaturae nec creaturam aliter agere posse quam Dominando creatori.
Si hanc gratiam fassus sui tat S. Ausus Tisus verissimum esset quod dixit
Molina num 32 reserendus, num3uam ea AUGUSTIN opimone concertationibus uacum Pelagianis, tot fideles fuissent irebati a Pelagianosque defecissent facileque reliqui iraePelagianorum inGallia quarum in litterisProsperi c=Hilaris' mentio fuissent extinctae. Verum cum contrarium acciderit. 8c fidelesi teste Molina' fuere turbati ad Pelagianosque defecerint, nec Pelagianorum reliquis in Gallia fuerint extinciae , opportet concludere , talem gratiam nunquam S. AuGusTINuM csendisse contra suos Impugnatores: consequenter non aliam defendisse Christi gratiam quam illam , quae omnem determinationem voliantatis praeveniendo voluntatem ad omnem salutarem actum determinare di applicaret. Vide infra censirras assertionum. I. . t Io. Hoc luce meridiana clarius est, qui hoc non videt caecum esse in doctrina S. Ausus et i Ni sine dubio ab omnibus cordatis credendum est. Quis enim unquam vel sapiens dixit, vel in lipiens cogitavit, vel vigilanssa spicatus est, vel dormiens simi uando deliravit, gr.itiam quae non agit nisi ex determinationein applicatione liberi arbitri libertati repugnare & tamen grati iam quam clandit S. Au GusTi Nus libertatem tollere ita exprobrabant AususTi, ut eum esse praeeipuum liberi arbitri negatorem assererent ut testatur idem Sanctus lib. s. per impere cap. Oct. Hanc quoque eorum velut acutam ratiocinationem refert S. Hieronimus
in epist ad Ctesiph. Frustra dedit arbieri potestatem , quam implere non possum , nisi
se me se Erad uverit. Destruitur enim voluntas quae alterius ope indiget, sed liberum dedit arbitrium Deus; quod aliter liberum non erit nisi fecero quod voluero A per hoe ait , aut uim semelpoteItate , quae mihi data est, aut si alterius ope indigeo libertas arbitri, m me de fruetur. Qusmodo asterius auxilium destruere potest meam voluntatem, Se impedire quominus faciam quod voluero uitale auxilium ex appli- cxtione me arbitrijsemper agat 'Potestne rationabiliter obiici asserenti nihil in homine agere gratiam nisi v
luntate pro libito eam determinantes, ut quid nobis praedicatur, atque praecipitur,ut deerinemitis mal e faciamus bonum, I hoe nos non agimus, sed idie eis operari Deus operatur in nobis Pattamen verba sunt Impugnatorum gratiae quam defendit S. AususTisus. Qua ratione hoc nos non agimus, si gratia non habeat actum nisi
juxta beneplacitum nostrum pSi graria quam defendit S. Aucuseti Nus non agat nisi ex nutu ec applicatione