장음표시 사용
61쪽
8 susc. I DEFORMiras SeiaNTIAE MEDIAE CAP I. liberi arbit iij quis locus isti querelae qua saepe de gratia ab Aususetiso destiua ruaerebantur Impugnatores, nihil penitus ab homine sollicitudinis esse ρο-ulandum, sed secui ccx pectandam caelit sis taliam velut aquae motionem: nihil etiam opus eicie ut nos conatibus nostris ad volendum agendumque ann tamur. Bonos denique fieri homines Atali necessitate. Absiirdum enitri , ne dicam stultum est, arbitrari, quod gratia illa quae in agendo hominis voluntati e potestiit subditur, atque ab ejus pendet nutu,
libertatem destruat sine voluntate nostra sanctit-em perficiat , ita velle edi operari em tur in nobιλ u nos magamus, ιπυιctos cogat ad bonum omponat neces Patem moundi bonum; ipsimque libertatem boni necesta resubvertat homines fato fatalique neces tate bonos sciat fine cura sanctitatis gloriann Jeratu efficiat digne ut nihil stitit ab hi mans voluntate expectesur, ideoque boηι τιta deseratur: non nos qui laborarimus, sed Deus ipsi vel Dei m -- σω etur auxilium: imum liniam r.lsumsuperetur, i sum e . . um ἀπι--t- inae tamen omnia improperia ceciderunt super gratiam quam defendit s. AususT1Nus. Quare manisinissimum est intactu qui a gratia toluntate procedit alcni. gratium admisisse S.Aucuseti ΝuM,qua praeveniendo omnem voliantatis determinationem eam determinaret de applicaret ad actus quoscumque salutares. Huic gratiae inimica est Scientia Media dcciduo ab omni Cordato Theolre totis viribus explodcnda.
ARI ICULUS II. Scientia Media S. Aucus et i No THOMAE comraria ostenditui
XXV. Ton parva est, nec contemnenda deformitas in materia gratiae. I lj praedestinationis, recedere a praedictis SS. Doctoribus, qui nobis conitituti sunt a Deo Judices veritatis. Scicntiam mediam ab illis recederes, non miniis ac nig aim abacto evidenter convincitur: quia Deus secun-d Scientiam mediam decernit ex dcfectu potestatis ;& secundum Sanctos Doctores decernit ex plenitudine potestatis.
g. J. Vterque Ecclesse Sol agnovis . nitudinem pote is Me εν
Scientiam Mediam. Antieulo pret cedenti sensibiliter ostendi, plenitudinem potestatis excludere Scistitiano mediam , nunc e uti oque Ecclesin sola hanc verit
62쪽
tem demonstro Imprimis S. AususTi Nus illam satis clare docuit lib. de corrept. irat cap. 12. Ubi distinguit inter pmmissionem , quae habet efficaciam ex prestientia, & illam, quae habet cilicaciam ex poteitate promit tentis. Et dicit, quod pr ittens ex prςscientia non promittit quod suum est, sed quod alterius est; quia hoc ipso quod non potest promittere aliquid faciendum per aliquam susam nisi praesciat ipsius dispositionem lignum est, quod ista causa non subd:itur totaliter suet potestati ac proinde promittens exprε scientia promittit aliquid, quod non totaliter subditur sui potestati hoc est quod ait AuGusTi Nus , promittit, non quod suum est, sed quod alterius est, quod , non a sola sua potestate, sed ab alieni dependct. XXIII. Promittcns ex plenitudine potestatis promittit quod suum est,&quod a bla sua potestate dependet, quamvis promittat aliquid faciendum per aliquam causam a sedistinctam hoc ipso quod prςdicta causa ei totaliter su datur Miniusso resistere potest, desola sua potestate promittit, tonde aliena. Nam potestas quae mihi totaliter subditur,' de qua facio quidquid volo, non potest dici aliena potestas, sed propria Tunc vero dicitur aliena potestas quando mihi non subditur. Idem ergo est apud AuGusTi NuM , promittere non suum, promittere de aliena potestate Pac promittere aliquid,
cujus promittens non est totaliter causa. Audiamus AuGusTitu loco citato: Neque enim propimaeospromisit Abrasae, quia praesivitia serpsis bonos futura. nam si ita est non suum, sed eorum si quod promist: non autem si eredi ι Abraham. sed non essit in irmatus, tale, dans gloriam D. M nissime σι 3k; quia quae promisi Deus potens est e facere : non ait, QuAE PRAEsCIVIT, POTEN EST PROMITTERE. vide Caput Io de Pr dest.
XXIV. Nec a suo Magistro recedit fidelissimus Discipulus S. Thomas, qui ctiam optime animadvertit priῖQientiam non posse requiri ad essicaciam pret destinationis, nili ex suppositione quod aliquid ut ex libero arbitrio: quod non sit effetive a gratia, aut pretdestinatione. Cum enim aliqui dicerent, quod ideo Deus praeordinavit se ei daturum gratiam, quem praescivit bene
usurum gratia, de his sic ait r. p. q. 23. a. s. SediLI videntur di tinxisse interia quodeti ex gratis,ct id quod vi ex libero arbitrio, quas non'ossit esse idem ex utroque. .... Non est autem distinctum, quod est ex libero arbitrii, expraeauinatione, sicut nee essifinctum, quod est ex causί secunia, causa primd. Divina enim providentian
ducit essectus per verationes causarum fecundar m, ut supra dictum est. Unia , id quod eae per Iberum arbitrium est ex praedestinatione. Hic secundum D. Thomam apparet, quod praescientia determinationis blaeri arbitrij, sive boni usus gratiae non possit praecedere praedestinationem nisi apud eos, qui dicunt praedictam determinationem, aut bonum usium non esse essectum praedestinationis, ec gratiae. Etenim cum hujusmodi praesciem
63쪽
a OpusC. I. DEPORMIr As cIENTIAE MEDIAE CAP. I. tia, sit aliqua causa praedestinationis, impossibile eli, id, quod per illam futurum praescitur, ita essectum praedestinationis. Et ideo D. Thomas coni iter negat huiusmodi praescientiani boni issis, ex hoc Hiim, quod ipse bonus usus de qui quid potest ordinare hominem ad salutem cadit sub praedestinatione, tanquam essinus ejus sic enim ibid. ait Etsi imρο δε με
totus praei a - σε mominum habrat aspiam au ex parte nostra. R a 'Mdru dest iu homine σπιδα ηι ipsum fluum inuere&nditur totum sub ectu prael μ' ti 's, iam ipsapraeparati adgratiam. Neque enim Me fit nisi Hau cibum dietia m. cundum istuari en uis. Converte nos Domi, ad te, o convertemur. Vide infra num a ' uls aliud s. Moori Ν πstimonium adducitur confirmanuessicacitur quae hic dicuntur.
5 H. Herque Ecclesiae Sol aJrmat, Deum ae cernere ex nutu Ir potestium
XXV. Q I semel, ut iam vidimus plenitudo potestatis excludat Scientiam mediam, plusquam mani testum eriti, utrumque Ecclesiae Solem,stientiam mediam non admisisse; nam evidens est, utrumque Sanctum aD firmare, quod Deus decernat efficaciter e plenitudine suae potestatis. Quid significant aliud verbas MousTiN ων. t. ingratia, cap. dum dicit, quod per gratiam vobilitas indeclinabiliter insuper iliter agitur, detrice. 4 inclinatur a Deo qtio ipse voluerit, de quando voluerit, omnipo 'inminuta potuit te; ita ut volenti Deo salvum facere nullium hominis restit Pacbitrium nulla voluntas divinam impediat voluntatem, vel superet potest tem .humanae voluntates non possunt resistere; stem lis de med . n. cap. 8.
Nemo veniat ad Christum . nisi cui illa gratia datur; at omnis cui datur, eon,' ut per illam voluntas Dei semper justa iaciat nos bonum invictissimh- velle, hoc deserere invictissim nosse perquam non solum homine per- severare possint sed Sc non nisi perseverantes sint ratione cujus l. de corrept. . Osrar, e H voluntates hominum Deus magis habeat in sui potestate , quam ipsi suas. Ridiculure certe est, dicere, quod Deiride, at prius requirere consensum
liberi arbitrij,& videre in qua occalione ipsi placuerit uti gratia, quando ipsa gratia facit, od liberum arbarium consentiat, quod ea benis utatura nec
minus ridiculum est, asserere quod Deus, qui insua potestate magis habet liberum arbitrium hominum, quam ipsi homines habeant illud.non possit de-eemere aliouid faciendum per praedicium arbitrium ex pleni ines ei testatis sed debeat perscientiam mediam prici explanae, quan phimaerit:
domino bibero arbitrio sedeterminare.
64쪽
cit, quod ex efficacia divinae voluntatis; i. p. q. 9 8.ex eo quod sit escatissima ;---t.. 23. a. p ex eo quod sit agens sertissimum o p. 7. M a 8. a. ex eo quod nihil voluntati divinae resistit, sequitur, quod non sellini sancea quae Deus vult fieri, sed quod fiant contii genter, vel necessitio quo sic
fieri vula. Ad quid , quaeso oprie scicntia an decedens te cretum, ut silvetur libertas arbitri j v ipsum decrertina secundum D. Thomam siti causa libertatis 3 Si hozipis quod Deus decernat at i quid libere fieri illud libcre fiat, quomodo potest ad mentem D. Thomae sustineri, quod decretum non possit c ne efficax, nisi prius hientia exploraverit Z Iudicet Cordarus Theologus. XXVIJ. Haec omnia confirmantur ex moralibus. Si a Praelato habente
totum Capitulum sibi persect subjcetum, ita ut nihil agat , nisi ad nutum Praelati . requiratur aliquid expediendum per situm Capitulum , ipse statim pote si e ficaciter promitrere , se illud si rumidos quaera uriatio, quare promissio Praelatistessico. .statim se iseri responsio, quia potens cist ficere,ouod promittit. E contra, si a Praelato non luberae Capitulum sium sibi sibjectum sed suilibet capitularis se dirigat secundum situm beneplacitum requiratur aliquid expediendum perfaunicapitulum, ipse non potest im illud cffcacia ter promittere; si de virilis plorare voluntates. cap cpraesciens voluntates. suorum, pitularium promittit efiicaciter, se illud mcturum; si quaeratur ratio, quare promissii pret dicti Prauati sit effcax, nompotest responderi quia potens est facere, quod promittit sed chel respon- cieri, quia quae praescivit, potens est promittere non enim promittit ex plenitudine potestatis, quam habet supra suos castulares sed ex scientia explo
XXVIIJ. Animadvertant Moli irae discipuli, se euIos elaudere utroque Ecclesia Soli, dum scientiam suam mediam requirunt antecedenter ad decretum; siquidem oporici, uti si ab ipsis quaeratur, quare decernit Deus cia
scaciter; respondeant quia quae praescivit potens est decernere Verum nos, urumquo Lumen delactabiliter aspicientes, ut non ius emur in fide, damus gloriam mo plenissima credentes cum fideli Abraham, Deum emacue decernere, quin uae decernit Deus, potens est& si re Extollant illi liberum arbitrium nos subjiciamus illud sub manu potenti Dei. Dixit alicui S Bernae. clam . in Canti Des gratia 3νidquid meritis deputas. Nolo meritum , quod gratiam Meliadas u dni etiam dicannis Molinaedis. ipulis,deest potestati a Nuinae quidquid libero arbitrio deputatis. Nolumusti m Munnum quisaeis iam Dei excludar.
65쪽
s IIJ Ex Antithesi S. Augustini, O Minnae, ne Mm ex qua
conclusone P. Annari com matur intenta mirarisias.
Duobus signis tarmatur intenta contrarietas ex Antillaesi Augustini, . Molinularum, nec-non ex quadam conclusione P. Amati.
S. Augustinus docet, ni molin istae docent,
XXIX. Deum simpliciter ab ute Deum snb eondisione emi vertere volun- eonvertere et oluntates hommi- rore homin9m , si struet ipsi tolue int.
m j versato satis noti convincunt efficaciter contrarietatem O Ccptuum inter S. AususTrsui, Scae Molinam Scientiae mediae is ipse de se gloriatur inventorem ait enim q. 3. L . s. dis I memb. 6. Et Leci si ar. I; e Giliandi libertatem ἁ nemine quem viderim hue usque tradita. . XXX. Conclusio P. Annati evidenter quoquc ostendit, se fuisse ex principijs lactrinae S. Au Gusaei Ni oppositis deductam Concludit enim Annatus
est: p. i. de scientia medi1 Cap. 6 fol. impress Paris Admisi igitur sientia media, non est docile ad inressiondum qumnodamus praedi repossit adium oberum. Eheia diu hbertate. Ex thoe sic argumentor; Quod non est dissicile contrari turei, quod est dissicile sed inscientia media non est difficile id intelligcndum.
ruomodo Deus praedissinire possit actum liberum illaesa rius libertate di in octrini S. Mousτmi, id est limite et go scientia media contrariatura
66쪽
ART. I. Pnon SS. AuG. ET TH. CONTRARIA. 23ctrinari AususTi Ni ac proinde Annali concluso fuit deducta ex principijs
doctrin E S. AuGusti Ni oppositis. Nihil cit in hac argii mentatione probandum , nisi quod in do strinita At)-., s τι N. sit dissicile ad intelligendum , quomodo Deus prςdisinire possitati um liberum ii sa eius libertate. Hi maxime locum habet citimonium S. Eucheri homil. r. de Paschate dicuntis mali is ab que dubio nititur privilegijs, causam de adυersari asserit inriti umeratis Speciosa et L loria contiartiim partem
cartalis fuis velut iop ν laqueis irretire, testimoniorum suorum vocibus confutare, di aemulu=n telis suis concere , ut pug atoris tus argumenta, tuis probemtur utilitatibu
XXXJ. Qui ncsciat praecipuam Pelagianorum , dc Semipelagianorum
quaercialia contra doetrinam S. AususT Ni fuisse de laesione libcrtatis quo rum ingenium atque studium satis ostendit, doctrinam S. AususTibi in hoc pundio fuille diificilem ad intelligendum Deillis refert Prosper in Epist ad AGGusT. Remουeri ita ue omnem industriam , tollisue virtutes dicimi, si Dei con Τι:-rio humanas praveniat voluntates , se sub hoc praedestinationis nomme fata sim nGes tatem induci, dcc. Et in carmine de ingratis sic canit: me vanam insano profertis corde querelam, Omm opus arbitrij sublatum voci'antes,
Currere currentum, si non velle volentum. Nec vitiis p nam deberi, aut praemia laudi,
Si, vel naturam objDictam mala velle necesse est, Vel no Iro adscribi nequeunt bene gesta labori. Numquid non eadem sapitis , eadem ue perorant, rastri illi, quor m jaelatu verba , Magistrιἰ Insanus esset, qui hujul modi querelam contra scientiam mediam suscita. t. Et quamvis art seq. dicturi simus scientiam mediam evertere liberialem; . non tamen dicemus, hoc facere ex desectu, sed ex excessit; non quia tollit indifferentiam , sed quia tollit independentiam eamque inlc parabilem facita potentia ad peccandui '. XXXIJ. Quid recurriinus ad Pelagianos, i Semipelagiarao ad prob.andum doctrinam S. Ausus τis sui si in hoc puncto dissicilem ipso Molina cum suis discipulis ulli aliud reclamantes verba Molinae sunt loquentis cprincipi j scientiae mediae, qu. Σ3. . . cf. disp. i. memb. ult. Quae si data explanataque sempc sui sic ni sorte nequc Pclagiana ha rc sis sui lictexorta, is neque Eutheran tam impudente arbitria in oliri libertatem suis ni ausi negare, obtendentes cum divina gratia, praescientia, . praedestinat: oncis cohaercre non posse neque X AususTiu opinione concertationibu qu , Dipit reo , GO 'gl
67쪽
α opus . . DEFORMITA SCIENTIAE MEDI, CAP. I. - cum Pelagianis tot fideles fuissent turbati, ad clagianosque defecissent ficileque reliquiae illae Pelagianorum in Gallia, quarum in Episti Prosperi,d Hilari fit mentio fuissentextinctae ut patet ex iis in quibus hominesis illos, cum Catholicis convenisse , d ab eis dissensisse eaedem Epistolae se testantur , concertationesque inter Catholicos actu fuissent compositae. , Vide infra num. 23'9.
XXXIII. Quem, quaeso, Cordatum non commovessit haec Molinae eo sessio, qu. apin fatetur doctrinam suam doctrim s. Ausu'1Ni coatr , lari Dasii , scriptum in On- precare, salin. 4. Legi de Eximio Domino ac Magistro nostro Estio huius Almet Universitatis puciam Lumine, suisse a quodamsuo discipulo &familiari dilium Cum in omni convertaesonet colloquio vir modestissimus & temporatissimus esset ubi tamen de
concordia gratiae cliberi arbitri sermo incidisset, tunc solitum effervesceredi nasci. Rogatus auic aliquando causam, respondis e Se nom esse pati,
οἱ gratia Dei hoe : elici tempore nostro se inadiaretur . e conculiaretur διλου. dem prorsus telo sentio me commoveri, at quia crit tum est Nolitepeccares, Personas summe veneror, c quotidie pro illis rosso Dominum nostrum JGuM-CHRI Tui, ut ad agnitionem veritatis,' divitias grati suae illos perducat. Velamen enim posuit stientia media .super cor eorum. Haec vero
S. AususTisi MD THOMAE doctrina scientia sanctorum est,in via coeli. Nam ut S. Fulgentius ait a cap. 8 deverit praedest. S. AuGusτiNuis Iaat, qui illam et emam αδ ne risitare r. matre omini miseriora i--,m, ut ei in lim Ἀ--π'teluctana leg-- α - , ---H. oceriis, ut Hiberet M ut S Aucarii Nus ad Bonifacium Patra nidi cap. Misit ore Halio idomcisistat, non litiget ut ni quam metesiigat. De Divo autem Thoma Christit, de coelo testatus estis Bene de me scripsti mina Et in terris vicarius ejus la- nocent. 1 ita D THOMAE doctrinam praedicavit: Uinuit in qui remiis inveniatiuria tramite rerisui devios, o qui ι- ρον - ρή-μ δε veritares μομα - - g. IV. Ex conflictura AususTINI cum suis Impugnatoribus concluditur , Deum decernere ex temtuine potesatis non ex praestentia. Nihil ita ad oculum manifestat plenitudinem potestatis indirino decreto
quam impugnatio S. AususTi Ni apostremis suis adversarijs. Non enim hostilas geretiuit animos adversus gratiam M. ndo primum S. ususvi Noejus defensoribus Hilariori Prospero reluctati sun sed istis difficultatibus rei litot monstrae S. Aususvisi opinione pullulantia silva gratiar E
, leti. pace suffocare voluerunt.
68쪽
ART. II. Ραon SS. Aua. ET TH. CONTRARIA. s Ut intur breviter id quod res est dicam, nihil aliud eos in scriptis S.
Moosmesi flendit, quam illud propositum voluntatis Dei quo cereus numerus salvandorum reliquis pereuntibus a perditionis massa discernitur. Ex quo proind juxta doctrinam ejus fit, ut quotquot ita divina gratiae lar fitate discreti,' secundum propolitu ne illud vocati sunt infiitibilis uaernationis lege noearet trisu aussiendam EVangelium , eum audiant emiant. m fide quae pressiuctumem operatur ustis in fom perseverent , res quando exorbitant eorrepti emendentur is nonnulli accut/ gratia, qualibet aetate peracusis his Utae, mortis eleritate subtrahin ta . De Correptara sint cap. I.
Quotquot non ita discreti atque vocari sint certissim pereant Tota demove silvandorum a perituris disserentia, quam vestin hoc ves in futuro, ut cernimus vel non cemimus, in constitutionem Des praevenientem omnem Munistis humanae determinationem, hoc est in uilicum divinae, luntatis carisinem refundaturi ex isto enim peculiari durissimoque ut ipsis viv debatur discretionis,sive praedes in electionis, sive vocationis proposito, quae omnia in Divi Ausu τι Ni doctrina eadem reputantur, innuis inerabilia absurdiu, nullaque ratione toleranda videbantur sequi E ad illud propositum cum sitis consectaneis absurditatibus funditiis evertendum omnem sui ingeni operam adhibuerunt postremi inuo etiNa impugnatores. Vid intra tensuras assertionum. 23. o.
Hunc unicum fuisse lapidem offensionis manifest E declarat Epistola Procperi ad AususTixu M. Milti, inquit Prosper ferisD- CMiri qui in Massian urbe emsistunt in sanctitatis tuae scriptis , quae adversus Pelagianos haeretieos conadisti sistrarium putant Patrum opinioni se Ecclesiastico sensu quidquid in eis Da vocA
mque acTus uuinil linians mirare, neque ELECTustata Iegbeentispusit exciam. Dic apertius cur tanto illius propositi horrore trepidetur E uo enim -odo se egerint, non posse alius erga os quam Eus D EPIN vare aecidere, sub inereia se cursum non posse esse conclantem. Quare hoc ycums ..d habear I MED TI
NANTIS ELECTIO, Missis it amritentas intenti'.
Denique capitali oducausam advorsus sulsentissimi Eviqvie solis doctriis
69쪽
nam quasi in suioma complexus Removeri itaque onmem industriam, inquit . Dciruetirtutes A DE CONs a TuTio Ru MANA PRAEVENIAT UOLuNTAa taboc Praea litnavonis nommentalem qua dam induci vicessitatem. Non minus certum es ex Epistola Hilaiij ad eundem sanctum Doctorem non alia de causa Massilienses in silum errorem suum de gratiam crito fidei incidisse, quam quod non ferrent illud quasi fatale propositum Dei ex quo juxta S. ΑuGuseti Ni sentcntiam, unus prae alid credendiis perseueis randi voluntatem accipit, ut hic, non ille a perditionis massa disiccrnaturi
mitium Muntatis. Ecce dummodo sit aliquod initium voluntatis quod a proposito non prae venitur, non recusant propositum Vocetur istud initium meritum , non vocetur, hoc non multum pondcrant, sed ho unicum contcndunt, ut ratio detur aliqua ex parte hominis electorum4 rejectorum a Deo ut manifestiua dii itur in initio epillOl. si autem aiunt, via talem volunt, tem omnIbus remansisse, qua vel eontemnere quis valeat vel obedire, de compendis utant rationem reddi Hectorum vel rejectorum, in es quos unic&0lle meritum propra voluntatis adyungitur.
que sin omnia manisesto MMmento sunt propositum discretivum iumlanii alicui praescientiae sed omnia in illo decem ex planitu in potestatis nec ulterius aliquid Cordatis r. andum esses. Verum ut nullus sit MN- nistis subterfugiendi locus P in sequenti colligemus rationes propter quas discretionis illud propolitum res gerimi impugnatores Molismo se Walio paragrapho videbimus an illae rationes militare ullatenti valearin contra decretum ex praescientia quale dctendit scientia Media. s. V. Rariones asseruntur ob quas impug natores S. ΑuGuSTINI re Terim Doctrinam ejus de decreto ex plo avd e
GRaves admodum, magno numero sunt quaerimoniae quibus illiud propositam discretivum certorum hominin relictis abj secundum
70쪽
ART. II. PROB. S. Aia G. ET TH. CONTRARIA. oromnipotentissimam Dei voluntatem sicut ab AususTINo traditur, Imp gnatores S. AususTINI vellicam accusando traducunt. Ninearum praecise puas breviter perit ingemus. Prima igitur eaque capitalis illius propositi accusatio est, quod nihil aliud quam fatum illud gentilium ab Ecclesia expositum ess videatur. Non quod revera vel siderum constitutionem ves ipsam causarum connexionem velut causam salutis aut perditionis hominum a S. vGusTIN aseri crederent,
sed quod decretum illud Dei, conditiones quasdam fati participare videretur quarum rim est , quod sicut satum gentilium homulis originem diramnem voluntatis Maiam de minationem praecessisse diseretui essem, duod bluta propositi illius immitabilitas tins aerum sit, ut instar cujusdam sati nullo conditionis alicujus ex parte hominis desectu frustrari nee ulla homini, industria inauram partem posset inflecti Ier quod effcacia
illius in voluntatem antecedens, necessitatem quamdam fatalem asserre vid batur. Unde conquerebamur sub hae praedesto timus --- fauil. - 'Va- λά- meestatem Prose in epist. ipsu in decretuli isti nomine infamab intvocantes illud fatale decretum , fatalem legem, praefixam legem originis. Faustus lib. 2. cap. 6 qui &lib. r. cap. 4 ait sub pietatis fronte gentilit iis situm, inter gratiae vocabulum absconditum erit satale decretum. Secunda igitur accusatio propositi illius fuit, quod liberum extinguat arbitrium Undὰ apud Prosperum cap. 6 Gali hanc esse Divi Au Gusetis doctrinam Galli asserunt: shod liberum arbitrium m homine nihiIsit, sed si is ad bonum sive ad malum raedolmatio Dei in bomimbus o retur. Quod intelligunt fieri non ratione propout nude considerati, ut in Deo latet sed propter effectus quos Per gratiam emacissimam , quam s. Ausumi Nus praedicinat, homines dis
do,operatur. Nam apertissma illa stripturae loca dc creberrimEa S A - τιNo utivinita simit unicuique partitu Himensuram fidei. m. ra. rc smilia inuibus minualis gratia: nominum ex donata voluntat credendi distretio significaturi nolunt Hilario κρὰ in Epist ad hoc valere, ut uni
iam dares, , -- ut rejems ab Me domisti, pariter reo, e qui possent similitis --, - irae pari r is tus praemur eradendiv --,et Hinsitor prinfriaretur. Ex quo consequenter fit, uti ipsam praedicationis inaequalitatcm,
qua Euan tam alijs, vel alieubi vel nune praedicatur et non praedicatur lintduxta dominam Apostolicam ex divina voluntate discretionem hominum afferente contingero. Sed id acant praescientiae se Avina, ure tempore O ibi, st sit veritas annuntietην. quando e ubi praevidebatur esse redenda ibid. Et ist quidem duae rationes aversandi illius propositi capitales sunt, ac veluti sontes unde omnes reliqua querelae manant. Itaque duplex aliud malum ex eo conqueruntur sequi. Desperatronem in peccatoribus tιansis DavIam
in Sanctis Vtriusque ratio est, quod necesse ut utrumque accidere id quod