장음표시 사용
181쪽
autem secundum objesti distinguuntur. Tum rei idem formaliter esse omnipotentiam & Vo
cuia circa res possibiles , sequeretur non dari luntatem. omnipotentiam Divinam, que nunquam cXti- R E s P o NI E Tu R. Implicare id,quia&vel-turae sunt, quia infinitas ex illis, non vult D Eus let tunc DEUS emcacitet ; & non vellet essi fieri ad extra.& si velle fieri ad cxtra, est esse caciter; vellet ut supponitur, nollet autem, quia omnipotentem, posse tantum velle fieri aliquid velle essicaciter , est velle cum potentia facia ad extra, erit posse cila omnipotentem. Tum endi, quae supponitur tunc impossibilis ι & alia quia hic loquimur non de idcialitate reali, sed unde non probatur identitas formalis , inter
in ordine ad nostrum intellcctum ; lam autem Omnipotentiam & voluntatem. per rationem prius est volle, postea facere.Tum
De Creatione. BR a Miret o L nsibilem esse Creationem.
quia, si idem effet voluntas & omnipotentia, ad quod se extenderet voluntas,ad ea se extendere deberet etiam omnipotcntia : sicut quia idem formaliter est homo, & animal rationale , ad in Muuae se extendere potest homo, ad ca se exten- - RATio. Tum quia nulla potest ostendidere potest etiam animal rationale ; sed non ad implicantia. Tum quia materia prima & anima quidquid se extendit voluntas, ad idem se ex- rationalis, non possunt aliter produci nisi pettendere potest omnipotentia : nam Voluntas creationem, cum non possint produci depen- extendit se etiam ad increata , ad quae non sic denter a subJecto, ut aliunde suppono Tum cxtendit omnipotentia. , si non daretur creatio, impossibile esset Neque valet, si dicas, quod ad quidquid sic Ens primum non a se : nam illud non posset extendit voluntas ad extra , ad illa se cxtcndat poni ab aliis prioribus rebus creatis , hoc ipso
Ctiam omnipotentia , non inquam valet, quia cnim non esset primum: Ergo deberet produci supra adlua probant, ctiam voluntatem exten- ex nihilo, adeoque creari. dentem se ad extra, non idem esse formali er PRAEMITTO II. Creationem quid rative, esse
Cum omnipotentia : sicut etiam in creatis, non
est idem applicatio executivae,& ipsa eXecutrix. Deinde eadem est formaliter voluntas in ratione voluntatis cxtendcias se ad ea , quae sunt intra, & ad ea, quae sunt ad extra, licet termina- productionem rei ex nihilo , porto ly I x nihilo non debet capi pro lota non existentia,seu noncsse, quia alias omnia, quae de novo fiunt & generantur , crearentur I omnia enim fiunt ex nihilo , multb minus ly Ex nihilo debet sumi pro
tive differant' Sed omnipotentia est idem sor- rci, quae constituitur Constitutivo ; quasi scilicet, maliter cum voluntate ad cxtra : Ergo idem quae fiunt, fiant ex nihilo tanquam constitutivo. etiam erit cum voluntate extendente sic, ad ea, quia alias, quae fierent, non fierent,quia constinuae fiunt intra, propter principium illud: Qux tuta ex nihilo , necessiario deberent esse nihil. sunt eadem uni tertio di c. Dcniq; haec res On- Ly itaq; Ex nihilo secundum Ansel. in Monol. sio solum probat quod concomitanter se ita ha- accipi debet,quod scilicet fiat ex nihilo subiecti, beant non vero qubd sint idem formaliter, & hoc est, non concurrente ad productionem ii sicut ex eo, quia nihil est volitum nisi cogni- lius, causa materiali,& subjecto. Ubi signanteetum non recte infertur: ista esse idem forma- dico, Crcationem fieri non concurrente causaliter sic nec in praesenti, quia quaecunq; DEUS materiali, non Vero, non concurrente materia, vult' illa facit, licebit inferre, quod ipsus velle, quia actus vitales spirituales, sive naturalis, sive& omnipotentia, fiat idem formaliter. supernaturalis Ordinis, educuntur, non crean-Dic εs i in oppositum esse tcstimonia tur, & tamen ad illorum csse non concurrit m Patrum, quae adfert recentior Suar. reria , sed causa non nisi materialis. Quamvis REspo NDETu R. Illa testimonia non plus non negem, quod creatio stupponat rem non velle quam ostendere energiam voluntatis, qua fuisse ante productam : hinc etiam replicatio scilicet quidquid vult, possit etiam in actum creativa supponit rem toties non fuisse replica ponere '; non sicut nos, qui multa volumus, tam , quoties illam ponit replicatio. Quae non possumus tacere. . PRAEΜιT To Ila Superesse di uitium iam Di c is II Perfectio voluntatis est posse Hoc defluitionem, quod videatur competere ae- quod vult. Ergo hoc posse tanquam perfectio, Lernae generationi Verbi; nam competit illi esse productionem, competit etiam ei, quod sit ex nihilo : nam etiam ad generationem Verbi
causa materialis non concurris.
concedenda est voluntati Divinae. REsPONDET u R. Perfectionein voluntatis esse, posse quod vult, hoc est, non deficere in potentia exocutiva volitionum, sed non ςUς PDerfectionem voluntatis, identificare sibi ipsum non esset productionem ex nihilo , quia illius posse , identilicatione sormali. non esse, non antecessit esse. Hae Explicatio Dic Es III. Impossibili potentia executiva NON SATIs FACIT, quia non implicat condistincta formaliter adhuc posito voluntasis aliquid creari, & tamen ab aeterno, adeoque ut
imperio essicaci, fieret res decreta : Ergo app/- non PrKcςsitarit non esita, ipsum eo. i
182쪽
Verbi, non esse creationem, quia ne quidem capacitatem habet, ut producatur ex subJecto. Haec etiam Explicatio NON SAT is FACIT. Nam Angelus &anima rationalis, ne quidem capacitatem habent, ut producantur ex subjecto,& tamen vere
ExpL1cARI possET III. Ideo productionem verbi non esse creationem, quia per lyproductio intelligitur hic causatio, vorbum autem aeternum non causatur. Haec Explicatio NON SAT is FACIT plene, nam inprimis multi ex Patribus Graecis, causam Filii, dicunt esse Patrem , & tamen negant illum esse creaturam. Deinde negatur, quod nomine productionis veniat hic causatio, Cum aliunde productio sit quid commune , ad creationem. ne aliter EXPLic ATu R. Ideo productionem Verbi non esse ex nihilo, quia verbum cst productum ex substantia Patris ; Substantia autem Patris, non potest dici nihilum : Et sicut quando producitur aliquid, concurrente causa subiectiva &materiali, non producitur ex nihilo ; ita quando producitur verbum, non producitur ex nihilo, quia producitur ex substantia Patris. Unde quando accipitur ly Ex nihilo, pro ly non concurrente aliquo tanquam causa subjectiva&materiali , accipitur tanquam aliquid notius a
notior enim nobis est concursus cauta materi
lis, vel ejus defectus, prae produci,ex substantia. Rigorosὰ ergo loquendo, creario, est productio
ex nihilo, hoc est non concurrente causa materiali, vel aliquo alio non interveniente, quod salvet productum esse ex aliquo , & non ex nihilo di quale est produci ex substantia Patris. Et hoc est, quod respexere Patres, quando Contra Arrianos negarunt Filium productum: Ex non exstantibus.
ICENDUM EST I. Creationem activam, non distingui a principio creante, realiter vel modaliter. Procedit Conclusio de crcatione appropriate accepta, hoc est, positione rei, quae
antea non erat cxtra causas ; idque sine concursu alicujus Causae creatae : nomine autem
creationis non appropriate dictae , venit actio illa, qua D Eus replicat res, vel conservat, sine concursu subJecti,cum antea conservaretur cum concursu subjecti, & ante quem, sive replicati. vum, sive conservativum concursum, jam supponebatur, habere, esse. PROBA Tu R PRi Mo Conciusio. Non sunt multiplicanda entia sine necessitate,nulla autem est necessitas hu)us superaddendae entitative distinctae creationis ab utroque termino. PROBATu RSEc u NDo. Possi bile est creationem esse identificatam ipsi tetmino; id enim universaliter pronuntiat Oviedo de natura actionis hic Coni. n. p. I. n. . &COnt. I 3. p. a. n. io. quam creationem possumus appellare passivam: Ergo etiam possibile erit creationem activam,
identificari principio creanti. Quod si potest identificari principio creanti, de iacto est identificata : quia quod potest cum aliquo, multo
magis cum D Eo, esse idem realiter, jam ne- cellario idem erit. PROBATu R TER Tib. Modi inventi suns ad salvandum transitum ab uno contradictorio ad aliud contradictorium; sed hic transitus salvari potest, sine ulla entitate modali,quod prinbatur. Posita dependentia essectiis a causa Prima , tanquam producente essectum ex nihilo, sufficienter salvatur transtus, a non osse creantis, ad esse creantis actu: nihil enim plus intelligimus per creationem,quam illius generis dependentiam. Sed posita entitate effectri, sinaconcursu alius causae, salvabitur rransitus a contradictorio ad contradictorium. Minor Probatur. Quod scilicet posita Entitate effectus p natur dependentia a DEO : quia scilicet nihil potest existere independenter a D Eo, quod etiam posita entitate essectus, idque sine concursu alius causae, ponatur tunc dependentia tanquam Creatore, inde probatur, quia esse productum sine concursu alius causae, est produci ex nihilo subiecti, adeoque creari. CONFIRMAT uR: Si nihil obsit debemus a DEO, dependentiam quam arctissimam, &maxime intimam, ponere. Sed si creaturae immediate dependeant a DEO, non per mediam actionem creatam, magis intime dependebunt
a DEO, & tali dependentiae nihil obstat. Ergo illa ponenda est. Quod autem dependentia
immediata, sit major, ratio est, quia major est dependentia actus vitalis a potentia vitali,quam albedinis ab hac materia et quia est magis ii mediata ; major etiam cst dependentia amoriis distinctae a principio, quam ipsius cflectus; idq; ideo, quia est dependcntia immediata ; & sic de reliquiS. Idem medius terminus , sic aliter proponitur. Creatura , prout condistincta est entitative acrcatione, vel cst DEUS, vel non est DEU S: Si prout condistincta a creatione non est DEust, Ergo prout condistincta a creatione, cst depcndens a DEO solo, causante; adeoq; esse, & denominationem creati, sne creatione superas
dita, habere potest: si autem prout condistincta a creatione est D E U S, Ergo est id, quod non
est ἔ est enim DEUS, & tamen est creatur D ic ENDuM EsTII. Creationem passivan non esse asinciam modalitem ab ibamet re creara.
183쪽
PROHATu R Conclusio iisdem argumentis, quibus su perior conclusio. Dic ENDuM cst 3. Creationem passive acceptaem esse realiter insinctam a principio creante, eu
PROBATu R I. Quia creatio passi vo accepta, esst ipsam et creatura, quae distinguitur realiter, a creatione activa, seu Deo. PROBATu R a. Quia inter causem S effectum debet esse distinctio realis; jam autem
Creatio activa,& creatio passiva, codem modo
PROBATu R 3. Creatio passiva identificatur Ci, quod creatur, vel se tenet a parte illius: Ergo distinguitur realiter a creatione activa, seu principio creante ; quia principium creans, non est hoc quod creatur, nec se tenet a parte
OBJICIT I. Ovied. Omnipotentia Dei, SI quidquid est intrinsecum Deo, cst ab aeterno: scd nulla actio, ex vi cu)us producitur cffcctus, fuit ab aetcrno. Ergo omnis actio distinguitur ab omni intrinseco Dei. Minor probatur. Omnes effectus ab extra producti sunt in tem porc: Ergo nulla actio fuit ab aeterno; impli-Cat autem actionem esse in aliqua mensura , in qua non sit terminuS. RESPONDETu R. Rctorquendo argumentum, nam actuale dominium Dei, cst intrinsc- Cum, modaliter ab eodem indistinctum, & ra men actuale dominium creaturarum non habet Deus ab aeterno, cum ipsae non sint ab aeterno. Idem dicendum de coexistentia Dei ad creaturas, indistincta intrinsece a Deo,quae tamen non habetur ab aeterno, cum ipta creaturae, non sint ab aeterito. Di recte autem ad argumentum dici potest quot creatio activa secundu missiquod dicit in rect , sit ab aeterno, sed non secundum id, quod dicit in obliquo. IN AT 1. Idem . Actio illa identiscata Deo, est indifferens ad exercendum, vel non
exerccudum munus actioiris, ut ex vi illius ponatur, vel non ponatur cilcctus, determinatur forna aliter percon noratum extrinsecum,ut hic & nunc exerceat munus actionis. Ergo cum illa formalitate, quam tu actionem vocas adhuc
est indit ferens ad ponendum, vel non ponendueffectum. Ergo illud con notatum habet totam rationc sonis, de non illa formalitas identificata Deo,quam tu actionem dicis. Prob. Con- seq. Munus actionis, de ratio formalis constitutiva illius, est, determinare physice, in actu secundo principium activum, ad effectum, hic& nunc ponendum. Sed illud quod tu con notatum dicis, habet hanc formalitatem. Ergo
hoc connotatum, est formaliter actio. REsPONDET uR. Retorquendo argumentum de dominio Dei actuali. Directe autem ad argumentum dici potest, actionem illam identificatam, in circumstantia positi effectus dependentis a solo Dco, non esse indifferentem ad productionem,uel non productionem effectus,
licci non ita accepta, sit indiffcrens, adeoq; nec habens formalitatem actionis in actu secundo. Ita ut illud connotatum habeat totam rationem actionis actae, sed non actionis agentis, quam identiscamus Deo. Non sequi tui ulterius totam formalitatem actionis agentis, tribuendam esse ipsi connotato ; nam inquantum actio agens importat Virtutem agendi, non debet tribui ipsi connotato; licet inquantum importat aliquod cxtrinsecum , intrinsece requisitum, totum illud tribuatur, ipsi connotato.
INSTAT a. idem. Quamvis Theologi sal-Vent, quomodo, posito quod actus liber Dei sit
intrinsece in Deo, pollit tamen esse S non esse, tamen non dicunt actum Dei liberum, in tempore incipere: Ergo neq; inos dicere possumus, actionem illam identificari Deo, cum in tempore incipiat. R E s p o N S u M supra, actionem creativam secundum id, quod dicit in recto, hoc est ipsam
omnipotentiam, seu vim agendi non incipere in tempore, cum sit ipsemet Deus, licet actio creativa secundum id, quod dicit pro connotato, in tempore incipiat.
Tota haec responsio supponit,quod in re creatio sit ipsemet Deus, Aeffectus productus, sine
Concursu causae creatae clicet ex modo concipiendi, sit quaedam formalitas intermedia. OBJiCIT 2. idem: Ponamus aliquid a Deo creari, quod educi potuisset, ille terminus non haberet secum identiscata creationem: quod
probat; quidquid convenit alicui entitati per seipsam,& cum illa est identificatum, ab illa separari nequit, sed creatio potest separari ab illa.
Ergo illi creaturae non convenit per seipsim . RESPONDET aliquis huic argumento apud O viedo. Res, quae educi postulant, non posse a Deo creari; dicebatque quantitatem, quae in
Eucharistia creatur, non terminasse unquam
ductivam actionem, sed quod adaequa te per seipsam, semper a Dco pendebat. Multis hanc responsionem impugnat Oviedo : Vide eundem Contr. 13. Pun. 2. n. 6. Vt restondeatur,
SuPPONO I. Educibiles formas nihil aliud esse, quam quae seri &conservari connaturaliter, nonnisi dependenter a subsecto, exigunt. SuPPONO a. Formam c lucibilem posse a
Deo poni, non concurrente actu, ulla causa creata, tanquam essiciente: neque enim id repugnat. Potest etiam poni sorina educibilis, nulla
concurrente actu causa materiali: Ratio: quaa causalitas materiae, est jus, ut forma haec independenter a se, nec producatur, nec conservetur, debitumq; in forma, ut necesse, nec conservari habeat, independenter a materiali causa; hinc si nolit formam ponere Deus ad exigentiam causae materialis, nec dependenter ab S in illa eam statuere, sed potius contra exigentiam
184쪽
hanc, censebittir supplere desectum causa materialis : hoc autem fieri possc non implicat, intervenitque dcfacto in Eucharistia, ubi conservam ur accidentia , non ad exigentiam ma
Suppo No 3. Non sore ratione termini, ejusdem rationis creationem animae rationalis,quia forma materialis hoc ipso, quia materialis cst, saltem huius ordinis rerum, habet dc bitum, ut producatur & conservetur dcpendenter a materia, quod non habet anima rationalis, creabitur nihilominus materialis forma hoc sensu, quia non secundum illam cxigcntiam producetur. His Sup situ Dici posset. Quod formae, quae educi po
stulant,non possint a Deo creari creatione clusdem rationis cum anima rationali: nam semper in productione sermae materialis, crit radicalis eductio, stans in cntitate, nata produci dc conservari, nonnisi d cpcndenter a materia , licci non sit futura actualis c luctio, stans in productione, vel conservatione secundum illud ius &secundum illud debitum ; tuncque censcbitur cile actualis eductio, si Dcus interrogatus, an ad exigentiam materiae conlcrvet uci producat formam, respondeat, assirmativo, quam productionem secundum illud Jus, scquitur unio. Non inexpeditus etiam cstmodus dicendi, quod i unc & non alio sensu creetur so a alias educibilis, quando producit illam cstemve solus Deus, habentem naturam, ut nec produci, nec conservari naturaliter possit sine materiali causa, tunc autem educitur quando aliqua causa creata cffectivc sccundum ordinem natauλ-lem in entitate ad illam concurrit, talem, ut dictum cst, naturam habentem: csXi, secundum ordinem naturalcminentitato; quia si cicvaretur supcrnaturaliter, quoad modum, aliquod improportionatum agens, ad cducondam formam materialcm, nondum illam crearet; talis enim elevatio esset adhuc in cntitate naturalis, supernaturalis autem quoad modum. Sola tamen prςcis e exclusio causae alius essicientis,non salvabit rigorosam cicationem, quia non excludet concursum causae materialis, stantem in jure matcri. e ad formam. Et sicut Deus conservans loco ignis calorem , nullo alio effectivo Concurrente,non dicitur illum conscrvare creative, sic nec dicetur creative producere, eX hoc
praecise , quia nulla alia causa effective producit; Sed aliter. REsPONDETuR 2. Quod creatio a re creabili distingui possit extra circumstantias dependentia: a iblo Deo, in quibus circumstantiis identificatur effectui. Si termini quantitatis in probabili sententia identificantur quantitati, sed in
circumstantia negationis ulterioris extensionis l. qua negationc sublata manent terminis sicut de illa creatio) secundum id, quod dicit
in rccho, licci non mancat sesundum id, quod dicit in obliquo; Contingitque universalitcr informalitatibus, quae aliqua plura deposcunt, ut maneant secundum id, quod identificabantur, non maneant secundum id, secundum quod noidentificabantur ; quibus non manentibus, licci extrinsecis, Jam illa formalitas non est, cum in re sint illa duo, unum intrinsecum, aliud extrinsecum. Haec omnia dicuntur coasormiici ad materiam de connotatis.
Continuatur solutis objectionum.
OBsic IuNTuR 3. Paritates aliqua . Prima PARIT As est: Actio creati agentis est distincta modaliter, aut non sine modo. E go S creatio. REsPONDETu R. Disparitatem esse, quia non posito ullo modo, sea posita ipsa emitato est cistus in circumstantia negationis dependentiae ab aliis causis, sussicienter salvabitur transitus a non esse creantis ad esse creantis; jam autem nisi ponatur Entitas modalis, a non effocausantis creati ad essc causantis creati, si cienter intcrdum non transitur.
Nerue valet si ricas. Sicut potest esse hie eLfectus, & non pendere ab hac causa, ita potestes le hic estuc us& non creari a Deo, sed solumcduca: consisquenter ad hanc indifferentiam tollendam, concedi debere modalitatem aliquam ; non inquam valet si dicas, quia suffcit ad hoc ipsa entitas effectus, circumstantionata
negatione causaru creatarum concurrentium:
S: sicut quando duae causae totales, constituunt unum cundemque cilectum, si postea concurrat nonnisi una, a non osse concurrentis unius caulla, ad esse concurrcntis unius causae, trans itui nonnisi negatione alius causae; ita in praesciiti transitur negatione causalitatis, aliarum
Secunda PARITΑs est. Si creatura crearet, creatio illa esset distincta modaliter. Ergo aecrcatio in quantum procodit a Dco. Rus PONDET uR. Disparitatem esse ; qui potcst esse entitas aliqua, δί non esse dependens ab hac creatura producente ex nihilo, & non concurrentibus aliis causis; non potest autem esse entitas aliqua producta ex nillilo, &c. Mnon dependens a DcO. Tertia P A R i T A s cst. Si Deus immediato per seipsum replicet nulla creatura ad rcplicationem concurrentc, illa replicatio creativa esset distincta, ergo de creatio, absolute itidcm erit disti sta. R Espou DET u R. Imprimis negando Antecedens. Poterit enim transitus a non esse replica-
185쪽
plicati creativo, sal vari, per ipsari entitatem effectus, pluries positi. Disparitas etiam posset
assignari; quia potest esse in rerum natura entitas & non replicata, non potest autem esic effectus ab aliis causis non pendens, & tamen non esse creatus. Quarta PARIT As est. Concursus Dei adactiones creaturarum, est vel modus, vel non sine modo. Ergo S creatio. RESPONDET u R. Disparitatem esse, quia illa concursus Dei, est idem realiter cum actione Creaturarum; quae vel est modus, vel non sine modo; hinc & identificatus illi concursus divinus, vel est modus,vel non sine modo: dc quamvis concesserimus, ponendam csse quam maxime intrinsecam depcndentiam in fieri, consequenter cliam in agere creaturarum a Deo, id tamen accipiendum est si nihil obsit, obstat autem, ut alius sit concursus Dei cum creaturis, alius creaturarum. Hinc si concursus creaturarum est distinctus, ctiam concursus Dei, illi priori identificatus, erit distinctus. Quinta P A Ri T A s est, qua utitur Amic. Eductio non est in Deo, ergo neque creatio. Antec.
prob. quia si eductio esset in Deo, sicqueretur quod quando Deus se isto conscrvat emcctum,
qui crat eductus,mutetur eductio activa in Deo, nam prior erat partialis, secunda autem, est totalis. REsPONDEUR. Negando Conseq. quia nomine eductionis venit actio creaturae , quae cadem est, cum actione Dei; δ quia actio Creaturae, non est clatitas Dei, nec eductio erit. Caeterum, si nomine eductionis abutaris, & accipias illam pro ipsa Omnipotentia divina, prout
Concurrente cum causis secundis, in tantum eductio secundum id quod dicit in recto, identificabitur Deo, nec secundum hoc rectum mutabitur, si se sola conservet creaturam , quam antea non conservabat, licet mutetur, secundum quod eductio, dicit aliquid in obliquo.
OBjICIT 4. Amicus. Creatio non est actio immanens sed transiens, de ratione autem a. ctionis transeuntis est, non immanere agenti, non enim habet suum terminum intra, sed
REsPONDET u R. Creationem activam, secundum id quod dicit in recto, esse quid immanens Deo, ordinatum essentialiter ad aliquid ab extra; ad cum modum, quo actus, quo Videt Deus creaturas in illismet ipsis, est actio immanens, & tamen terminum suum habet ad extra. Dici etiam posset, actionem transeuntem My sice, non immanere agenti, secus de actione transeunti cx modo concipiendi, quae cum sit physicc ipsu in agens , ex modo concipiendi transit. Potest autem actio ex modo concipicndi transiens, habero suum terminum ad extra , si compleatur illa actio aliquo extrinseco,
tanquam laccellario conuolato.
IusTAT i. Actio est via ad terminum. Ergo non potest ullo modo identificari agonti. REsPONDE TuR. Actionem essc viam vel physico, vel ex modo concipiendi ad terminum, sed non est necesse, ut semper lit physice via. INsTAT 2. Si creatio activa identificaretur Deo , Deus ab aeterno denominatus fuisset
Creator REsPONDETu R. Quod son; qtata denominatio Creatoris coalescit etiam ex creatione passiva, tanquam ex aliquo extrinseco, intrinsece requisito.
INsTAT 3. Idem. Creatio est id, quod est communicatio osse; item id, per quod egreditur effectus a causa. REsPONDET u R. Communicationem esse,
activam, posse identificari Deo, secus passi vam, egressio ctiam estoctus passiva, non potest idcntificari causae, secus activa. OBjiCIT s. Si creatio non esset quid condistinctum a Creatore,sequeretur quod hic actus ;volo creationem, haberet seipsam pro obiecto.
R Espo NDETu R. Cum creatio activa in ratione creationis compleatur aliquo extrinseco, nempe entitate effectus, & negatione concursus aliarum causarum, bene hoc extrinsecum,
poterit esse objectum illius Volitionis. Reliqua argumenta ex dictis hic, S in materia de Connotatis, S Relatione, solvi possunt.
Compeliine creaturae Actio creativa q
IN triplici sensu resolvi potest proposita dissi
cultas. I. An creatura tanquam causa principalis creare posset Affirmat contra communem Durand. ncc agnoscit implicantiam Arria-ga. 2. An possit creatura, tanquam causa instrumcntalis connaturalis creare Z Hoc tenet Scot. Hurtad. Arriaga, recentior Suar. Contra sentit Suar. Valq. Molina S SanctusThom. prima Parte, Quaest. S. art. S. 3. An creatura tanquam causa obedientialis creare possit Z Quod tenet Suar. Hurtad. Contra VasqueZ Molina.
Proponuntur implicantiae , quod creatura ut causa principalis creare non possit. PRima IMpLic ANTI A est ex Suar. Si possibilis esset talis creatura, de facto esset, sed nsncst. Sequela probatur. Quia talis creatura constitueret alium gradum & ordinem praeter eos, qui sunt. Ergo iam deberet esse. Quia ordo universi, non est mancus, scd continet omnia quoad gradum S ordinem. RESPONDEOR. Negando sequelam. Negando item, quod illa creatura constitueret alium gradum gencricum; posset cnim esse spiritualis substantia completa : defacto autem ost
186쪽
talis gradus in universo, quantumvis non negem, quod illa creatura quoad speciem esset diversa; certum autem est non esse defacto omnes
possibiles rerum species. Unde illa creatura non citet genere perfectior Angelis, licet foret specie perfectior quoad modum agendi. Deinde universum hoc non eo sensu est universum, quasi omnia contineat,sed eo sensu,quia est collectio contentorum in statu existentiae, secundum idaeam Dei, tantum ac tale, volentis esse
Secunda IMPLICANTI A ex Va'. 5 Scoto. Creatura quae haberet hanc virtutem, non posset esse materialis; Si enim est et materialis,dependerct in csse a materia, adeoq; S in operari; Si autem operaretur dependenter a subjecto, hoc ipso non crearet. Spiritualis etiam illa creatura non esset: quia si spiritualis esset, operaretur media volitione, quae cum acci lcns sit, improportionatum esset ad actionem creati
RESPONDET uR I. Probabilius esse, quod sit possibilis sit talis creatura, quod foret spiritualis, sed quod non post et esse materialis, non e- vincunt allatae rationes; dicerct cnim aliquis, fore dependentem illam potcntiam in operari
a inliteria, non ratione concursus causae mate
rialis ad omnes illius operationes, sed fore dependentem in operari a materia, quia scit. potentiam operandi haberet in entitate materialem : iaci tunc potentia illa emceret cffectum perfectiorem se, posset enim creare nonnisi accidentia, quae non stiperant persectionem substantia .REsPONDET ust a. Quod si esset illa potentia creativa spiritualis opcraretur media volitione, non tanquam principio, & virtute effectiva
ut Quod, sed tanquam applicativo illius virtutis, ut Quo. Porro ratio agendi ut Quo, non repugnat ut sit improportionata effectui. Multas alias implicantias vidcbis solutas apud Arriag.& Ovic s.
Tertia IMpLICANTI A ex Amic. SI Oviedo. Si possibilis esset creatura, cui tanquam causae principali iicberctur vis creandi, illa creatura deberet esse actus purus, sed non potest esse actus purus creatura, ut supponitur, Ergo. Sequela probatur. Creatura, quae posset creare, deberet habere actioncs immanentes, dependentes a subjecto inhaesionis; Si autem habet et dependentes actiones immanentes a sub)ecto
inhaesionis, deberet habere etia actiones transeuntes dependentes a subjecto, adeoque non Creati vas. Certe, enim si creatura potens habere actiones immanentes, nonnisi dopendentes a subiecto, posset habere actiones transeuntes independentes a subjecto, adeoq; creativas, tunc actio illa transiens,esset persectior actione immanenti: hoc autem non potest dici. Tum
quia per actionum immanentcra ipsa causa perficitur, per transeuntem aliud a causa. Tum quia omnis persectio, quae est in effectu, necessario d e be t prςsupponi in causa,act io auicni immanens, est causa proxima transeuntis. REsPONDET uR I. Recentior Suar. falsum
esse nullum agens independentius a subjecto posse operari ad extra quam operetutad intra: quia cum producit ignis formam ignis, in alio subjecto, equus etiam formam equi, independentius quid producunt,quam in , producant, quia ad extra producunt substantiale aliquid. ad intra nonnisi accidentale, vel modale; accidentalia autem & modalia magis dependent a subiecto, quam forma substantialis producta.
REsPONDETuR a. Negando illam actionem transeuntem sore simpliciter perfectiorem immanenti actione, licet secundum quid pers ctior foret. Non est autem novum, ut aliquid sub aliqua formalitate persectius, ratione a tem aliarum formalitatum, sit longe imperis ctius. Sic in ratione actus, persectior est intes-
lectio, utpote essentialiter actus secundus, e clusuus potentialitatis, prae anima, quae est ctus materiae, dc tamen anima, ratione praedicati substantialitatis, perfectior est. Rursus non satis explicatur, quid sit haec persectio,quam a quirit per actus immanentes creatura, invehens
excellentiam in illo ip perfectivo majorem;
nam calore a se emanato perficitur ignis, numquid ne jam ille est persectior calore,quem ignis
producit in extraneo subjectot Et cum potentia ter suos actus non in sua emitate, sed extrin- sicce perficiatur, cur aequaliter tam ab imanentibus, quam a transeuntibus actionibus perfici
non poterit Z Illud autem quod addit, omnem perfectionem, quam habet effectus, debere habere causam, id falsum est de causis aequivocis, ita, ut dicta minis dicti, hic solum sit legitimus sensus: Quod causa debeat habere vim Camsandi effectus. Sed posito etiam,quod causa dobeat continere in sua cntitate persectionem entitativam effectus, saltem id verum esset de eo, quod est vere principium S causa, non autem de eo, quod est nonnisi applicatuum potantiae ad agendum, qualis est actus immanens, vel quod se habet nonnisi per modum rationis ut uo; quae non debet eue aeque perfecta aceia
sectus. ADDir Arriaga, persectionem actionis universaliter loquendo non esse taxandam ex imhaesione , quia actio productiva gratiae non est imperfectior productione materiae , licet illa dependeat a causa materiali, non haec post
INsTABis ex ovi edo. Quamvis sit possibilis actio immanens, 5 identificata principio,si
ut identificantur Deo ipsus intellectiones, i men non identificatur; ex quo colligimus, exigere hoc naturam creaturae; ut illius actiones immanentes, non sint independentes a subjecto. Erin
187쪽
cto. Ergo etiam quamvis sit possibilis actio
transiens, non depcndens a subjecto, colligemus bene ex vi creaturae exigi, ut dcpendeat a
R Espo NDET Arriag. Negando Anteccd. Sed posita veritate antecedentis, disparitas est; quia pro priori praesumitur esse implicantia, quod scit. identificatio immanentium actuum
argueret rationem actus puri; si autem creatura crearet, nego argui posse, quod esset actus purus. Quid si enim haec potentia creativa, et set distincta realiter, ab ipsa creante creatura, ut Censent realiter distingui Thomistae intellectum ab anima. . IMPLICANTIA est, quana innovavit recentior Suar. ex Richar. & Henrico. Distantia
infinita non potest vinci nisi virtute in sinita, sed inter Ens & Nihil intercedit distantia infinita. Minorem sic probat. Ut inter opposita detur infinita distantia, satis est quod alterum eorum iit infinitum; ut visitur in distantia, quae est inter Deum de creaturas, sed Nihil in ratione Nihili,seu imperfectionis,est infinitum :Tum quia illud, quo non potest concipi, de esse 'dquam persecti is, est simpliciter infinitum in omni genere persectionis; ita illud, quo non potest esse aut concipi aliquid imperfectius , erit infinite imperfectum, tale autem est Nihil. Tum quia Deus non habet plus persectionis, quam Nihil imperfectionis; siquide Nihil removet omnem persectionem, quae in Deorcperitur, ergo cum Deus sit infinitus in omni genere perfectionis, Nihil erit infinitum in omni genere imperfectionis. Tum quia idcirco creatura distat a Deo intervallo,&distantia infinita, quiaipsa non estit nitam genere entis, Deus autem maximc. Sed ctiam creatura non est in si ita in genere non entis. scia imperfectionis, Nihil autem maxime. Ergo distabit a Nihilo, distantia infinita. REsPONDERI possct in primis, quod hoc
argumendum multum probet, & contradictorium in ipso principio probandi assumpto; probat enim quamcunque creaturam, Irout oppositan, non clari, cile infinitum in imperfectione, de esse sinuit finitum in imperfectione. Accipiamus pro exemplo Leonem; de eo interitum sic probatur. Erit Leo quid infinitum in imperfectione , prout opponitur non enti, . quia Omncs negationes, quascunque dicit nonae iis, dicit etiam Leo, excepto cilc Leonis, quod ipsium csse, non importat nisi finitas persectiones. Ergo ille Leo erit quid infinitum in imperfoditione. Quod ipsusnulterius probatur, quia in finitum non exhauritur numero finito. Ergo neque sinito numero persectionum exhauritur infinitum non entis; Consequenter eX.vi h mustine dii arguendi, infertur non rect cassumptum eis quod creatura non sit infinita in genereia'nentis. Sequitur etiam Leonem non esse infinitum in imperfectione; quia si esset quid insiti tum in impersectione L , esset aequale in im.
persectione non enti, adco non ens. Assilmp, Probatur, quia unum infinitum, non est in ratione formali maius alio, adeoq; in ratione infiniti impersectionis, Leo non esset minor imper
sectione, quam ipsum Nibit. Ergo drbet esse quid finitum in impersectione. Imo ex vi ctiam hujus doctrinae sequitur, infinito nunquam Opponi finitum, sed infinitum; quia illud opposi- Lim infinito, negat perfectioncs omnes, aliquibus exceptis, quas importat infinitum : Ergo secundum immcdiate probata erit infinitum, hoc autem dici non potest, quia contradictorio oppositum infinito, est negatio infiniti, adeoq; non infinitum, Deinde. Illud non potest dici infinitum negationum , seu imperfectionum, quod posta unica entitate exhauritur in ratione sita formali insiniti, sed Nihil Leonis, quod tu appellas infinitum, exhauritur in ratione sua formali inliniti, positione sua: Entitatis , Ergo Nihil Leonis non est in sinitum. Major probatur notione infiniti, cujus secundum quantitatem accipientibus semper accipere est,& nunquam idem. Et certe, quas, Sc quot pcrfecti nes importat Leo, cas persectiones Omnes ne
gati Non, scu: nihil Leonis; sed persectiones, quas importat Leo, non sunt infinitae, Ergo neque negationes persectionum, quas importat Nihilum Leonis, erunt infinitae. Imaginum urduplex Nihil Leotus. Primum Particulare, quod exhauritur arfirmatione δί positione Leonis; Aliud autem est nihil Leonis universale, quod scilicet commune est, S ambit reliqua particularia Non Sc Nihil: per creationem unius Leonis non est ncccsse exhauriri hoc
universale Nihil Leonis; quia illud non potest: exhauriri in sua universalitate, nisi positione omnium postibilium; particulare autem Nihil, seu non eise Leonis, Phauritur quide esse Leo nis, sed non est infinitum impersectionum, quia infinitum impersectionum,& infinitum non esse, non potest exhauriri positione siniti csse, alias infinitudo illa haberet transitum consumabilem, quia auteribilem, positione unius finiti. Iam autem particulare illud Non esse, seu Nihil Leonis exhauritur csse Leonis, omne enim contradictorium exhaurit sutim contradicto-xium,alias non esset de eodem. Dcniq; haec pro
positio; Nihil Leonis est infinitum in imperfectione, prout hic umitur, falsificantes reddit propositiones; de eo enim de quo non porcist Veriticari, quod sit, quomodo vetificabitu equod sit infinitum imperfectiomina , cum omne nesativum , suta dari debeat supra aliquid positivum , solum ergo hoc fit ex modo concipiendi, non vero re ipsa. Aliud est cum dicitur: homo infinite distat a Deo, vel : ho mo est infinite imperiectior I co ; quia si hoc dicatur de pollibili homine, haec propositio non est actu vera, scd funuamentaliter. Neque enim tunc est persectior , vel impc sectior actu, cum absolute non sit actu; quan-
188쪽
do autem a parte rei ponitur homo, dc dicimus causae materialis decrescit usque ad non esse sui. de eo, est infinite imperfectiorDco, sensus tan- Ergo Virtus effectiva crescere supra omnem tum est in re ipsa, quod finitas perfectiones ha- gradum debet, adeoq; in infinitum. beat,adeoque qubd non sit infinitum quid ines- REsPONDET Oviedo negando, quod Vi sendo, laut Deus; quia infinitae persectioni rus effectiva sine consortio materiae crescat usq; Dei opponitur finita persectio, ad quam postea in infinitum; quia, ut dicit Oviedo, tanta d consequitur negatio persectionum, quas habct bct addi persectio principio effectivo, quanta
defuit in materiali; dc quia in materiali prin-In Forma autem ad argumentum dici pot- cipio erat finita virtus, etiam additio illa vini est, negando inter ens, dc non ens esse distanti- tis principio effectivo, finita erit. am infinitam; negando item, quod nihilo par- RESPONDET uR a. Concedendo, quod liculari Leonis, non possit Concipi aliquid im- virtus illa offectiva crescat usque ad persectissi- perfectius,nempe nihilum universale: dc quam- mum gradum agendi, h. e. ad actum creandi, vis nihilo Leonis non posset quidquam concipi nego tamen istam potentiam hoc ipso fore insi- imperfectius, quia tamen cur tale, ut post rio- nitam, quia supra non esse hominis, crescit esse ne unius entitatis auferatur tota illa imperse- hominis usq; ad persectissimum gradum homi-ctio, fit, ut illa impersectio non sit infinita. Et nisi cum enim in indivisibili consistat esse sp quamvis nihil Leonis, neget omnes persectio- cierum, unaquaeq; in sua specie, quoad sua subnes, quas Deus dicit, quia ramen ita illas negat, stantialia, porsectissima est,&tamen esse homi- ut ipsum nihil illius, positione unius cntitatis sit nis , non est quid infinitum in substantialibus auferibile, fit, ut non habeat transitum incon- praedicatis. Unde supra non esse hominis, cre- summabilem. Consequenter etiam ad tale ni- scit lapis, per solum esse, supra autem non esis hilum auferendum, non erit necessaria virtus hominis cruscit planta usque ad esse, de vivere; infinita, licet ad nihil universale tollendum cs- animal gitem crescit supra non esse hominisset necellaria omnipotentia, adeoq; virtus insi- usque ad sentire, supra autem non esse hominis nita. Vel si vis, poterit distingui Minor. Distan- crescit esse hominis usq; ad persectissimum gratia infinita non potest vinci virtute finita, si ipse dum esse hominis; de tamen ut dixi, sine ulla terminus qui producitur sit infinitus. Conce- infinitate. do maiorem, si sit finitus. Nego majorem. Rursus, quando applicando activa passivisIN set Allis. Deus quamvis sit infinitus in per- producuntur animalia ex putri, non est concursectione, tamen sublata Mus unica persectione sus tantus materiae, quantus est concursus ma- non est Deus, de posita ejus unica persectione teriae,quando subtiliter aliquid pingitur vel fin- est Deus: posita enim v .g. omnipotentia in ser- gitur, dc tamen non decrescit per noc vis effetur&exigitur cile Dei, Ergo neq; infinitati Ni- ctiva artificis, in sua excellentia. Ergo taxae hil Leonis obstabit, quod tollatur positione fi- cellentiaeellectivi principii, non est concursus niti alicujus, hoc est esse ipsius Leonis. materiae major vel minor. Antec. probatur: R E s p ON DETuR. Nogando Consequentiam, quia quando animalia generantur ex putri, non quod enim tollaturDeus sqblata unica ejus per- est illic sola materia, aut aliquid materiale,cum sectione, provenit hoc ex identitate reali, quam aliquibus negationibus, sed sunt congeneran- inter se habent persectiones divinae. Jamau- tia alia, v.g. Sol, calor, dc per aliquos causi printem Nihil Leonis, non infert identitatem rca- cipalis Univoca; Jam autem in opere artificalem, de connexionem c um Nihilo bovis,homi- to, est materia cum accidentibus, sic,vel ita te nis, &c. hinc sublato Nihilo Leonis, per posi- minatis; ec tamen certum est , majorem essetionem Leonis, non tollitur Nihil bovis, v. g. cxcellentiam operis artificios, v. g. statuae mar- quodsi Nihil Leonis non habet identitatem rea- moreae,&principii illius cffectivi, quam applitem, Sc connexionem cum aliis Nihilis, fit, ut cationis ad generationem ex putri, v. g. servata
nihil Leonis infinitum non sita
do caseu in loco humido,ut putrescat in vermes INsTAT 1. Idem . Sit virtus creativa finita,
Dori Q --, A, decuplo major virtute eductiva, B; tunc, si
uid de rei uis Implicant iis ' ducat effectum ex remotiore potentia, in decu-QUinta IMPLic ANTIA est Cajet. Quando pia proportione excedens virtutem eductivam,
duo ita se habent, ut tanto altius crescatu- B; esset aequalis virtuti creativae, A; quod dicinum, quanto minuitur alterum, tunc, si unum non potest. Ergo apparet, debere dari excetiam inuitur, usq; ad non gradum, alterum crescit, sum infinitum potentiae creativae supra poteri iusq; ad perfectissimum gradum, seu usque supra tiam eductivam.
gradum, adeoq; in infinitum: alias sequeretur, REsPONDET uR. Virtutem eductivam non . quod virtus producens ex aliqua potentia, dc fore adhuc aequalem virtuti creativae, A. quia virtus potens producere ex nulla potentia, cs- non essent eiusdem ordinis. Sic v. g. data excelsent aequales. Sed in actione creativa Virtus lenter perfecta substantia, tamen illa ration:
189쪽
ordinis comparanda non erit Enti supernatura- primo; non inquam valet, nam ad taxandum, haedi dentali; neque tamen inde sequetur, Ens anali tu id possit producere omne quod non ima supernaturale habere infinitatem: Rursus detur plicat, non est attendendum, an implicet huiequam perfectissima potentia sensitiva iunquam potentiae, scd an in se non implicet, alias una- tamen accedet ad perfectionem potentiae intel- qu equc virtus, posset Omnia producere, exce-lcctivae, quamvis illi infinitudinem dare, non sit Pri, iis,idquet longe pluribus, quar sibi implicant necesse supponit autem responso ex ordine suo Contradictionem dicet ab aliis potentiis prodii in linea agendi, persectiorem esiste virtutem ci possint; indubic autem producere hoc deter
croativam. minare Ens primo, Virtuti creati vae, non impli-INsTAT a. idem. Major Virtus requiritur cat contradictionem,alias haberetur intentum,
ad creandum , quam ad educendum effectum nempo impossibile es c,ut creatura creet. Quod infinitum. Sed ad educendum effectum ins- aurcin virtus illa creativa posset producere Ditum requiretur virtus eductiva infinita: Ergo omne prQducibile,sic probatur; Si virtutis Crea & ad creandum. uvaesqua xalis, specificatirum & terminus,esset
REsPONDETuR. Rctorquendo argumen- Omnc Creabilc,Virtus creativa extendi posset ad
tum ex dictis. Major requiritur vis ad intelli- quodcunque Creabile; sed terminus & specifi gendum, quam ad producendum sensationem ς rivum virturis Creativae, qua talis, est omne infinitam; sed ad sensationem infinitam requi- crcabile; quod Probatur. Idem quod potestretur vis sentiendi insinita. Ergo M ad intellia reddi pro raxionc sormali, quare DELIS crea gendum. Quod si dicas, majoritatem hanc suD Vς ix hQc quod creavit, potcst reddi pro ratio-ncere quae oportet altiorcm ordinem, non vcro nς formati,quare Crcatura habeat vim creandi,
alio sensit,idem in praesenti dici poterit. supposito quod aliquid crearet, idem inquam IxsTARi potest 3 ex Sancto Thoma. Tanto P Q r xionc sormali rcddi poset, quare Creatu major est virtus agentis, quanto rem producit Q vprix, Sed id quod redditur pro ratione ex remotiore potentia: sicut major est virtus sern isti, quμς DLus creaverit hoe, quod
quae producit ignem exaqua, quam quae pro iv. ςrc vi , clitate, ut notet omne cicabile,esse te Cit ex aere. Sed virtus creativa producit rem ex nunum M specificativum sui; Eub etiam nihilo potentiae; Ergo est infinita. Omne creabile exit terminus, & specificativum REspoNDETu Rex Amico,retorqvcndo argu- pQxζntix creatae. Major probatur. Ratio mentum. Qub virtus cognoscitiva attingit o mxm lis, quare DEUS creaverit hoc quod jectum a potentiat itate magis elevatum, eo est cxpavit, ςst, quia hoc produxit ex nihilo, sed perfectior. Ergo Vimis, quae attingit objectum ς iam si creatura croarct, idem pro ratione c- elevatum ab omnipotentia, est infinita: Ergo rcddcretur, si enim pro ratione formali, lumen gloriae, quod attingere ii tum est Deum, quare hoc creavcrit creatura, non redderetur, erit infinitum. Quod si sufficiat majoritas al- quia produxi cx nihilo, runc aut creationis nontioris ordinis,etiam in praesentis uisiciet. viis L haec definitio , utpote non conveniens Sexta IM p L 1 C A Nτi A est, quae habet sinda- omni definito, aut illa creatura non crearet, ci mentum in S. Thoma, secundo contra Gentes tu scit, actioni, desinitio creationis non compeia Cap. 2J. quae,ut impugnationibus communibus xςrex. Quod autem id,quod redditur pro rati
non pateat, sic proponi potcst. Si possibilis es- net, quaru aliquid DEUS creaverit, sit tale, ut
set virtus creativa,virtus illa omne creabile pro- norex DEUM pro termino suae potentiae habe- ducere posci, & non posset producere omne ret omne Crcabile, ex eo probatur, quia cuicun-
creabile,hoc implicat: Erso &illud, ex quo se- quecrcabili applicari potcst, quod sit produci-quitur. Quod non posset producere omne bile ex nihilo. Quod ipsum totum ulterius siecreabile, sic probatur. Si potat omne crea- colligirur. Quia pro ratione sormali, quarePetrus bile producere, falsa esset ista particularis; ali- sit homo, reddatur, quia est animal rationale, quod creabile non potest producere, ut notum quae etiam ratio redditur, quare Paulus sit ho- est ex regulis de Contradictione; sed illa parti- - , quia inquam hoc pro ratione formaucularis est vera ; Ergo falsa debet esse univeria- redditur, bene insertur ;Ergo ad quidquid se ex-lis. Minor probatur. Illa potentia Creativa tendit homo,extendit se animal rationale:Ergo non posset scipsam producere primo, ergo vera etiam ex hoc, quia idem pro ratione, quare ali- cilci particularis, aliquod creabile non posset quid DEUS creaverit redditur, ac quare Cre: producere. Quae ratio accipit pondus ex dis- tura Creaverit; nempe, quia produxit eX nihilo, cursu Sancti Augustini, qui ex eo, quia pervem bene insertur,quod ad quidquid se extendit po-bum omnia ficta sunt, arguit, Verbum non esse tentia Creandi Divina, ad idein sic extendat po- fact um, alias faceret seipsum. lentia Creata. Neque valet, si dicas. Sicut Omnipotentia MspoNDEars i. Abliudum esse, si sit creabilesiissicit, ut possit producere omne quod non aliquid,quod Deus creare non possit; absurdum implicat contradictionem, ita & illa potentia; autem non est,s creabile aliquid, potentia crea- implicat autem, ut aliquid producat seipsum liva creata creare non possit. Haec Res boso
190쪽
Nost sAτisFAcIT. Quia etiam absurdum lis non entis, penes talem vel talem terminum erit, ii sic specificativum utriusque potentix negatum; sed Virrus creativa non attingit cras idem, A tame utraque ad eosdem terminos non ex non ente tali, scd non ente simpliciter ; Mextendatur,esse autem idem specificativum pro- hoc ideo, quia nullum cias simpliciter supponit,bat argumentum adlatum. sed solain non repugnantiam terminorum ad REsΡONDEBis 2. Quamvis idem pro ratio- existendum.
ne reddi possit, quare Pctrus gencret, a quarς CONFIRMAT uR. Non potest dari intelle- DEUS,vel equus generet,quia scilicet producit ctus determinatus ad unum inrelligibile, habet in similitudinem naturae, inde tamen non i equi- enim plo objecto serinali Ens ut Ens ed etiamtur, quod ad illud, ad quod se cxtendere polosi vis Creativa habet pro objecto Eus ut Ens, da potentia generativa Petri,ad idem se extendero hoc ideo , quia habet pro objecto, non Ens possit potentia generativa equi: ita utiam e CP, simpliciter Ergb sicut intellectus determinatus quia idem pro ratione redditur, quare DEUS, ad unum,non est possibilis,sic nec crit possibilis
de Creatura aliquid creaverit, non recte inferre- potentia Creativa,dctorminata ad unum. tur, utramque Creativam ad cosdem x crinii OS REsPONDETu R. Utraque haec propositioil-
extendi. Haec res o o lis deficit, quod primo probandum fuit: Nego
Nos s Atis 3 A CIT. Quia generatio PQrtu enim, quod absolute quamcunque non repi morum animalium debet esse ab UniVOCO, in gnantiam terminorum supponat potentia similitudinem naturae, quod non foret, si Pexru 'Creativa, sed dico quod positi supponere non
generaret equum. Hincipi i definitio gς; ζr ' rcpugnantiam terminorum talem , eo , quod tionis deposcit, ne Pcrrus generer equum, ipsu non repugnet potentia determinata creandi autem definitio creationis doposcit,ut qui bcx non nisi Leonis, supponensque non repugna potentiam creandi unum, habeat po ςD iam tiam terminorum determinatam, quae est Leo.
creandi aliudaed aliter. Confirmationis etiam Minor probari debuisset. I si spoND Ri potest tertio huic argumento Ad paritatem quod attinet, Antecedens ipsum sic. Quamvis pro ratio ic formali, V g xς di non esin demonstrabile per multos; conssequen- possit, quaredet Eleemosynam Petrus, sciliςς tia etiam non tenci, quia si concedatuti intuli quia est misericors; Rursus, quan Vis cxi in pr0 ctus, quod possit terminari ad omne cognoscia ratione formati,quarc DEUS remi r x peccὸζ i bile, non sequetur quod terminati non possit teddi possit, quia est misericors; Indς 'mpn ejus cognitio ad cognoscendum scipissim , nec non sequitur, quod ad quidquid sic e tζndit mi' ulla est illic primitas ratione cujus se cognosceres fleordia DEI, ad idem se e tzndor* pQ rix non possit. Jam autem si concedatur,quod po- etiam misericordia Petri. Ergo ex CP, qui idcin rentia Creativa creatura, possit quodcunquaredditur pro ratione formali, quarς Crca ur3 cfeabjic pro lueere , cum seipsum producere creet,& quare DEus creet i non icquirux, quod non posita, hoc ipso sequitur non posse illum ad aliquid se extendit potentia crea lya DEI, d producere quidcunque creabile: δύ sicut quam-
idem se extendat potentia Creativa Crza ur. . vis non detur intest echias, qui noscat nonnisalia Unde ex parte quidem rationis Crcandi, cadem qua,inde tamen inferri non potest, non dari po- utrobique redditur nati O, ica non ς p x Cpφ' tentias quae aliqua tantum possinti, ita nec ins tentiis c ura tamen taXa tzrminorum, d quo se retur ex eo, qud lintellectus noscat Ens, qua aliquid extendere possit, dci,ca nai pci Ens, non posse dati creativrian nonnisi deternu- potentiam non penes definitionem alicujus - natorum.
, cst dcfinitive largitio indigenti, neque ta- Punctum Dissicultatis
men sequitur, qudd dans quinque, pollit dare decem; iuia termini dandi non penes desinitionem dationis,sed pcnes potentiam sapectari debent. Illud quoci adferebatur de homine, ne quidquam probat,quia licet verum sit, qudd,ad quidquid extenditur homo,ad illud se extendat
etiam animal rationale, sic etiam verum crit,
uid tenendum. DIC CNDuM est primo; Non esse pos Tilem
i Creaturam, ctii Ianquam cause princiali competere post Creare. PROBATuR primo Concitisio Auctoritate S.Thoma Consensu communi Theologorum, o bd ad quidquid se extendit creatio,ad illud se & SS Patrum; qui titulum C rcatoris,tanquam extendere debeat etiam productio cx nihilo sed soli Deo debitum t ribuunt: Ergo non possibilo inde non sequitur, quod Creativae utriusque, per illOS,ut Creatura crea tanquam causis prinaeque sint ampli termini Septima IMp L 1 C ANTi A est Amici,cundem
ferme medium t rminum cum priori, sed alio modo proponcns. in rationc non emis simpli citer, tam cst non Ens homo, quam estnon Enscipalis.
PROBATust secundo. possibile est aliquain actionem ad extra, ita esse DEO propriam, ut eY genere suo, nulli alteri communicari possit Item possibilis est actio ex genere suo ita alta, ut Angelus,quamvis differant in ratione talis acta- oblimitationem A dependentiam creaturae