장음표시 사용
191쪽
non possit naturaliter eidem competere, quae enim in hoc implicantia: Sed haec actio, ita appropnat.i DEO, nulla alia cst nisi creatio, quia
specios actionum universaliter sunt tantum
duae, cductio de creatio; una enim dicit producerc cx nihilo,alia non producere ex nihilo: Ergo cum eductio non sit appropriata soli DEO, ut aliunde scitur, actio ita appropriata crit sola creatio. Haec probatio majorem quidem non demonstrat, supposito tamen sensu Communi ri Doctorum susticienter probat intentum. Posset etiam per hoc probari major ; Datur esse DEO ita proprium, persectiones item secundariae ita Deitati adstrictae, ut nulli alteri creaturae competiere possint. Neque valet,sidicas, suffi-ccre quod competat DEO , ut quamcunque creaturam primo producero possit, cum tamen nulli creaturae possit communicari, vis seipsam primo ploducendi. Non inquam valet, si dicas; quia etiam act ionem seu eductionem sui primo non potest DEUS cuiquam communicare,nC que tamen inde sequitur , quod actio eductiva
sit DEO propria,neque hoc salvat quod habeat
DEUS actionem sibi propriam, cductionem. Ergo&in praesenti idem dicendum, praecipue quia hic procedit disti cultas, non de assignando tormino productionis , quia sit DEO proprius, sed de assignando modo, de specie actionis, Deo propriae. PROBATuR Tertio. Impossibilis est Creatura, quae sit independensa DEO , de libera a
Dominio illius, adeoque quodam modo emancipata;quae scilicet nec inesse,nec in operari dependeat a DEO , de quae hoc solo distincta sita DEO in ratione independentiae , quod independentiam hanc non habeat a se, sed a DEO; Quod ipsum Antec. sic prob. quia& non esset DEUS illa creatura , ut supponitur, oc esset DEUS, quia ita haberet in se jus essetque independens, pro hic&nunc a DEO, adeoque ita haberet,ut ita dicam, seitatem sui, sicut DEUS ipse habet seitatem sivi, consequenter pro tunCesset DEUS. Et certe, si Petrus hodie haberet astitatem, hodie esset Deus: Ergo etia illa Cre tura, si haberet seitatem sui juris, &independentiam pro tunc,pro tunc esset DE US: sicut enim a seitas,ita& independentia importat Deitatem. Sic probato Antec.infertur Consequentia. Ergo neque possibilis est creatura, quae habeat communicatam sibi vim creandi. Probatur Conseq. quia vis creativa praesupponit tanquam prius,& radicem,independentiam essendi de operandi. Ergo si independentia operandi non potest creaturet communicari vis creandi: de sicut risibile communicari nemini potest, cui admirativum, S eo mediante, rationale, communicari non potest,quia risibile infundatur admirativo; ita nec communicari poterit creaturae
vis creandi, quia infundatur independentiae cssendi de operandi a quoquam, Antecedens immediatum probatumIllud praesupponit vis creativa in DEO, quod pro ratione formali, dc tanquam principio fundativo , S virtuali virtutis creativet adferri potest,quare scilicet DEUS habeat potentiam creandi, sicut risibilitas id praesupponit, quod pro ratione sorinali risibilitatis, adfertur. Sed pro ratione, cur DEUS habeat vim creandi, adferri potest nonnisi inde pendentia ejus a quoquam in operando. Ergo haee
indepcndentia pr supponitur a Virtute creandi. REsPONDEBIs Primb. A virtute creandi praesupponi nonnisi independentiam a materia
CON TRA. Quia hoc, quod praesupponitur
ab aliquo,debet esse per modum prioris, dc non mera definitio; definitiones enim non fiant priores definito; jam autem virtutis creativae definitio , cst independentia a materia in operando. Rursus haec ipsa independentia in operando a materia,pr supponit tanquam Genus independentiam in opcrando a quoquam. Ergo cui hoc
genus non competet,nec competet species,quae
est independentia in operando a materia: sicut cui no competit corpus, illi nec copetit animal. REspoNDEB Is Secundo. Hic-ubitas praesupponit tanquam aliquid superius Ubiquitatem, Ubiquitas immcnsitatem , dc tamen licet non possit Creaturae communicari Immensitas MLIbiquitas, potest communicari Hic-ubitas. Ergo quamvis Creaturae non possit Communicari independentia operandi a quoquam, utpote exclusiva independentiae etiam a DEO, poterit communicari independentia operandi a
CONTI. A. Quia haec instantia solvi etiam debet a proponente. t Indubid enim rationes inferiores non possiant communicari, non communicatis superioribus, veris S legitimis. Directe autem ad argumentum dici potest. Hic ubitatem duo diccre, ipsam Entitatem DEI, locum extrinsecum, & negationem distantiae; Hlcubitatem secundum illud prius non potest Deus
cuiquam communicare, dc nonnisi secundum
illud prius illa supponit Ubiquitatem, Immensitatem&c. non stipponit autem secundum illa posteriora, & secundum illa posteriora potest
esse Hic ubitas communis Deo dc Creaturae.
Et certe quod Hic-ubitatem habeat DEUS, non potest adferri pro legitima de radicali ratione,quia est ubique,nam de facto in creaturis habeturHic-ubitas,sine Ubiquitate: hic aute quaeritur de ratione formali,propria.Jam autem pro
ratione formali & propria in DEO Virtutis
creandi, habetur independentia Mus a quoquam in operando.
PROBAT primo Amic. Instrumentum Sccausa principalis, debent esse in codem genere, sed causa principalis, Creativa, quae sit crcata.
192쪽
non datur. Ergo nec causa instrHmentalis creativa dabitur. Major probatur: Calor enim est instrumentum ignis. Potentia generativa est instrumentum vi vcntis,&similia. R Espo NDERI potest, negando majorem,
quia si potest esse in diverso genere immediato Instrumentum M Causa principalis,quia Instrumentum est accidens; causa principalis est substantia; cur non poterit etiam Causa principalis esse v. g. DEus , Instrumcntalis Creatura. Rursus quamvis inductio haec probaret aliquid de Instrumentis quae actu sunt, non tamen de Instrumentis possibilibus. PROBAT secundo idem. Quia si daretur Instrumentum connaturale creandi,cstet illud Instrumentum Causa principalis; quia idem haberct specificatum sui, quod& Causa principalis, scilicet non ipsam entitatem creatam , in qua
condistingui possitnt plurcs rationes , sed prospecificativo haberet modum attingendi terminum,per negationem omnis su ecti. RESPONDET uR. Non repugnare, ut idem
effectus adeoque idem specificativum sit utriusque,nequc enim Causa principalis definitur per aliud sui specificativum ab Instrumento. Hinc Probat tertio Conclusio aliter. Si daretur virtus creativa Instrumentalis, deberet dari respectu DEI, tanquam causae principalis, nam Creatura, ut suppono, non potest habere vim creandi,tanquam causa principalis; scd respectu DEI non potest dari vis Creativa connaturalis. Quod probatur. Quia si haec Creatura esset instrumentum connaturale DEI; DEUS sine hoc
instrumcnto agens, cen scretur pro sua parte non Connaturaliter agere : quia tunc dicitur DEUS non connaturaliter agere, quando non agit secundum exigentiam causarum secundarum, esset autem cxigentia in illo instrumento, ut assumatur ad creandum. CON F I R M ATu R. Quia non potest explicari, quid sit hoc esse instrumentum connaturale respectu DEI. Nam quod asserunt; illud instrumentum habiturum sic ita, sicut Lum sn gloriae, quod est instrumentum DEI, id non convincisinam si non crit in entitate supernaturale, non se habebit sicut Lumen gloriae; de si erit in entitate
supernaturale, non erit instrumentum connaturale connaturalitate de qua hic agitur; agitur enim hic de Connaturalitate quae sit secundum vires naturae; S si ponas,secundum vires naturae aliquid esse instrumentaliter Creativum: neque enim major est ratio unius, quam alterius.
PROBATu R, quia in hoc nulla est implican
OlljiCi Tu Rprimb. Implicat per Nos Creata causa principalis, S instrumentalis creativa; Ergo de Obedientialis. RESPONDETu R. Negando Consequentiam, quia potentia obedientialis potest se extendere ad ea, inb oc debet,ad quae se non extendit natura. Deinde, causa obedientialis cum non agat viribus propriis, nec debet habere fundamentum illarum virium; si aurum potentia creativa principalis competeret Creaturae,deberet etiam sundamentum illarum virium eidem competere, quod cum sit independentia opcrandi a quocunque, quae Creaturae copetere non potcst, fit ut nec vis illa competere possit. OBjiciTuR secundo. Possibilis est actio,quae immediate a solo D Eo pendeat, de ad quam, net obedientialiter quidem,assumi potest Creatura; nulla autem est talis, nisi sola Creatio. REsPONDET u R. Esse talem Creationem, sed proficiscentem tanquam a Causa principali, ita, ut solius sit DEI, tanquam Causae principalis, agere. OBsICI Tu R Tertio. Creatio non potest egredi nisi a potentia Creativa, Creatura autem
non habet potentiam creativam. Ergo. RESPONDETuR. Creaturam nou habere potentiam creativam naturalem, habere obedientialem,supposta elevatione.
DIFFICULTAS I ILAn creatio possit esse as aeterno.
HAEc quaestio ordinarie examinari solet ad
Libros de Mundo. commodo tamen αhoc loco tractabitur , ut materia de Crcatione completius discutiatur. Tria hic communiter discutiuntur. PRIMO. An potuerit mundus esse ab aeterno quoad Entia permanentia. v. g. An potuctit DEUS ab aeterno creare Angelum vel hominem Z Affirmant ex nostris Suar. uter-quc,Moli. Arriag. Ovicd. contra non paucos: dccx nostris contra Tan. Vallan. SECuNDor Anmotus, dc tempus potuerint esse ab aeterno ' AD firmat Ovied. cum negasset generationes,posse feri ab aeterno. TERTIO: An generationes ab aeterno fieri potucrint. v. g. An stupa ab aeterno
applicata igni, potuissct disponi, de igniri, de tamen ab aeterno An item Petrus ab aeterno p
ruisset gencrare Paulum, Paulus Ioannem&sic de reliquis Z Negat Arriaga dc Oviedo contra Pontium, sub conditione id tenentem, stilicet si
generationespotuerintfert ab aetemo e
Dic ENPuM est. Generationes Sucres non potiusse fera ab aeterno. Antequam probetur Conclusio. Su p P o N o I. Quod in generatione illa v. g. hominum, necesse sit devenire, licet non per fi-
193쪽
nun ras, ad aliquem, qui non sit genitus, sed clauderetur illa aeternitas ti parte post, non lue mediate a DEO prodii reus. jam ulterius progrederetur. Quod ipsum ulte-RAT 1 o. Quia illa collectio successivae ge- rius,ncretorsioni pateat,sic proponi potest. 9Enerationis estens ab alio; nec enim est DEUS; cernitas a parte post , est talis naturae, ut nun-si cst ens ab alio, vel onari cs illi homines aleipsis
producuntur vel generantur, vel non omnes: si Don omnes, & tamen ab alio, Ergo deveniendum cst ad aliquem, qui immediaic sit a DEO; si autem omnes illi a scipsis producuntur, Ergo non devenictur ad aliqvcm, qui solus immedia- rc a DEO procedat; quod fieri non potest: quia
alias daretur processus in infinitum in causis subordinatis, nec de vcnictur unquam in cognitioncm prima Causi, quia non esset dc venire in cognitioncm ejus, qui primo posuerit eum, a quo generationes primo factae, vel cci tu, si non
est ullus,qui immediate a DEO processerit, deveniendum erit ad hoc, ut aliquis sit gcnitus ab eo mediaic quem genuerat, quod repugnat. Quod ipsum probatur. Sint v. g. dcccm homi- Dcs, dc quibus sit vera propositio ; sunt percussi, ita ut nemo ab alio, qui sit extra hos decem,percussi is sit, tunc neccssario devenire crit ad aliquem, qui percussit cum, a quo percussus cst: Mquod pro 'ecr tormandam imaginationem denumero finito dictum est, idem ad infinitas illas generationcs transferri debet, quod scilicet, si verum cst, Omnes e sic genitos, ct nemi. nem productum ab alio, qui sit extra omncm illam infinitam generationem, devenire erit ad eum, qui sit genitus ab eo, cujus ipse antecesso
RESPONDEBis primo ex Pontio. Dari posse processum in infinitum in causis non subordi
natis essentialiter, quamvis non detur in subordinatis essentialiter.
CONTRA . Etiam in causis non subordinatis essentialiter dato proccstu in infinitum, devcniri debet ad aliquom, qui sit primus non genitus, propter argumentum famina, nisi velis illum primum tu iste genitum ab eo quem gcnuerat. Deinde Philosophus univcrsalitcr negat, dari processum in infinitum in causis subordinatis, arguitque impossibilitatem ex ipsa illaru in fini
Iudine quae utrobique reperiretur. Nec cst major ratio de causis subordinatis essentialiter, quam non subordinatis css entialiter, Ergo si in illis non datur processus ih infinitum, nec in illis dabitur: quia absurdum est finitum effectum pendere a caussit nitis, quamVis non subordinatis cssentialiter. R EspoNDE Bis secundo ex eodem. In aeterni
latea parte post, si darentur generationes, non posset DEUS assignare, & videre ultimum hominem, ex infinitis successive producendis. Ergo nec potest videre primum in aeternitate a
CONTRA . Ne videat DEUS ultimum inaeternitato a parte post, est hoc de cxigentia aeternitatis, a parte post ; si enim esset illic ultim im,
quam de illa veruin sit dicere,Jam nunc cstςter.
nitas a parte post. Quidquid enim Jam illam sequeretur, cilici jam post aeternitatem a parto post,hocque ipso illa a ternitas a parto post;quia post aeternit tum a parte post, nihil potest sequi. quia aetcrnitas a parte potest, debet complecti
Omnes mensuras a parte post. Quia autem de eo,
quod est ab aetcrno a parte ante, dici potest,jam est abaetcrno, bene etiam in illo, & sinc rcpi gnantia ostendi potest , quod sit immediate a I EO productum. Unde etiam videt Pater aeternus Filii sui ab aeterno productionem immediatam , quamvis non videat filii sui productionem ultimam a parte post.
Suppo No secundo. In ordine ad negandum, quod dari possint generationes succcssivae ab aeterno,ponendum Eli,q uod non eodem instanti,
quo producitur id quod est ab aeterno, quod inquam non in codem instanti,'producat estectu, quia hoc non esset generatio succestiva , quam
hic impugnamus,scd plurium cntium ab aeterno coexistentia; de quo infra. Suppo No Tertio. Quod non hic quaeritur: An DEUS ab aeterno successive possit produce re culia,quae sibi succedant 'hoc enim spectabie ad sequens punctulari sed inquiritur zan generaritio , quae & qualis de facto succestiva datur 4otuerit fieri ab aeterno. Hi oppositis
P Ron ATua Conclusio. Quando v. g. gialina A. primo a Deo ab ae terno producta, exclude-rct ovum, S cx ovo generaret gallinam B; --
te generationem gallina: B. vel duravit gallina A. spatio finito vel infinito; si duravit spatio infinito. Ergo illa generatio gallinae B.non est facta ab aeterno, quod tu assiimebas; siquidem illius generationem praecessi t spatium infinitum,cum
tamen ae ternitatem, antc, nihil praecedat,utpote omnem mensuram a parte ante complecte
tem ; Si duravit spatio sinito gallina A, antcgenerationem gallina: B. Ergo gallina B. non est abaetcrno ; siquidem aeternitarcin ante,nihil etiam finitum praecedere potest. Ergo ulterius non est productio facta gallinae A ab aeterno, quia productum ab aeterno, producta in tempore debet antecedere spatio infinito, lioc ipso cnim non esset ab aeterno, si finite non nisi distarctatem Pore. Supponitur aute generatio illa gallinae B. propter dicta, &dicenda, facta esse in tempore. Co N F I R M ATu R Conclusio. Illa gcneratio successiva ab aeterno, vel habet potherius reprius, vel non habeti si non habet 3 successiva non est , si habet quaero, ante quam sit posterius , vel est successivum, vel non: si antequam iit posterius, est succcsilvum sine succedentc. Ergo ulterius definitu silc-
cessivum est solum prius; siquidem dum est solutu
194쪽
olum prius, jam reperitur definitum, quod est successi vestri; Si autem anicquam iit postcrius, non est successivum t cum jam cst postcrius,quiῖ-ro de illo posteriori, vel est ab aeterno, vel non; si non est ab aeterno 3 Ergo non successit ab aetemno, adeoque nec succciiio aeterna;Si cst ab aeter no illud posterius, Ergo prius,quod etiam complet rationem silccessivi, non est ab aeterno; quia duratio prioris S posterioris non sunt commensurabiles, 5 si posterius ab aeterno prius non critab aeterno: alias commcnsuratam durationem
haberent. Ut autem prius non sit ab aeterno, sposterius est aeterno, implicat in terminis. OBji CITO I. Quamvis verum sit, quod immediate a DEO gallina v. g. producia,sit prior quacunque determinata generatione, non cst tamen verum, esse priorem omni successi va generatione, collective accepta. Quod probatur. Quamvis sit vera haec propositio in sciatcntia
Aristotelis, post quamlibet divisionem in partes
quantumvis minimas, postibiles esse ali. :s divisiones, tamen falla est haec Consequentia. Ergo post omnes divisiones huius continui, possibilis est alia. Rursus vera est haec propositio; qtialibet numerus finitus, habet alium numerum fiani tum excedentem; Ergo omnes numeri colluetive sumpti, habciat numerum CXccdcntem. Ergo etiam ex hoc antecedenti; Creatura immediate a Deo producta antecedit omnem generationem distributive acceptam, non sequetur, quod antecedat omnem collective acce
REsPONDETu R adserendo disparitalcm. Quia in adlatis exemplis repetatur absili dii, nullum autem est in consequenti. Quod ipsum probatur : quia in partibus collective acceptis continentur omnes partes possibiles, in numcro item finito collective accepto continciatur
omnes numeri finiti,ad coque,si aliquid restaret supra collectionem numcri finiti , restarct aliquid supra id,quod est otiain in tota collcctione numeri finiti, adeoque restaret aliquid supra seipsum: item in omnibus partibus divisibilibus
collective acceptis,continentur partes omnes,si
ergo adhuc essent divisibiles supra, quam cssent divisibiles. Jam autem in generatione illastic Cessiva ab aeterno, non contineretur id, quod supponitur immediate productum a DEO.Hinc, si ponatur illud immediate a DEO productum, csse prius omnibus aliis generationibus collective acceptis, non supponerur prius seipso. Denique non arguitur hic ex eo, quod
singulis genitis sit prior gallina immediate a
DEO producta, esse etiam priorem omnibus collective acceptis; quod i amen solum adstruere videtur objectio adlata; Quando autem teneat consequentia a distributione ad collectionem, dictum in prima parte, ubi probatur DEI
O vi ici Tu R a. Possibilis est generatio aeterna a parte post: Ergo ctiam possibilis erit gene
REsPONDET u R. disparitatem esse; quia si con-ccdatur prius & posterius in generatione aetemna a parte post nullum csset absurdumvaec enim
pro absurdo inserti potest , aliquid ex illis non
esse aeternum cum pro concesso detur, nihil essu illic aeternum, si autem concedatur prius de posterius in generatione aeterna a parte ante , sequetur absurdum,ut dictum supra.
OBjiCITuR 3. Ponamus stupam applicari igni ab aeterno,cum ignis sit causa necessaria,eodem inflanti,quo ponetur cum stupa, igniet sti pam. Idemque ad imaginationem promptius fiet in pyrio pulvere. Ergo generabit ab aeterno ignem. Ite ponatur lapis ab aeterno suspensus in aere, descende idcorsum abaetcrno, qui modus est successivus&c. Ergo aliquid successivum potest dari ab aeterno. Angelus item creatus ab aeterno posset unam cognitionem post aliam
cXἐrcere, quo in eventu, daretur successio coagnitionum.
R EspoNDET O viedo, ab igne non comburendam stupam ab aeterno, idem dicendum depyrio pulvcre,lapide, &c. RATIO : quia hoc ipso, quod DEUS velit creare stupam ab aeterno,decernet independenter a quocunque con- iratio,exigente illius corruptioiwna, conservare
illam per aeternitatem: comburi itaque non poterit,nisi in tempore; quod tempus incipere citius & citius potest , ita ut nullum sit assignare tempus, quo citius igniri non potuerit, quia resaetcrna a parte ante potest hoc vel illo tempore,
vel instanti finiri. Addit non posse dici, quod ignis comburat stupam primo instanti, quo posset; posset enim citius & citius.
pus non potu e esse ab aeterno. PROBATuR primo. Restaurando arguinemia, quibus responsionem attulit Oviedo. Primum AR CuMENTu M cst. In motu sit
cessivo necessari0 debent dari partes priores &postcriores, tunc quaero, illud prius vel antecessit id,quod est posterius, aeternitate, Vel antecessit nonnisi tempore t si antecessit aeternitate 3 Ergo motus ille non fuit ab aetorno successive fluens; si antecessit tempore t Ergo posterius il-'lud non suit ab aeterno , nec etiam prius illud fuit ab aeterno; siquidem antecessit nonnisi tempore,quod non est ab aeterno. REsPONDE T Oviedo. Quod nulla pars motus fuerit ab aeterno, sed inde non sequitur motum non fuisse ab aeterno,quia etsi quς libet illius pars fuerit in tempore, ante illam potest assignara
195쪽
gnari alia prius tompore existens; &scin infinitum alia SI alia prior , ratione quarum partium, motus dicitur ab aeterno esse.
CONTRA. Tum quia, si nulla pars motus succcstivi potuit cito ab aeterno , nec motus ipse succcs sivus, potuit esse ab aeterno. Quod ipsum probatur.Si partcs hominis non potuissentcsse ab aeterno, nec ipse homo potuisset esse abaetcrno ; Ergo δί in praesenti idem dicendum. tam enim cillantialitcr homo constituitur suis partibus, quam motus successivus, suis. Tum quia eodem jurc rcspondendi dici posset, etiam generationes polle ciso ab aeterno;quia cis quaelibet lucrit in tempore, potest tamen ante illam assignari, prior de prior generatio, de tamen pos
se clic generationes abaetemo. Negat Ovic do. Tum quia ex eo tantum salvaretur aere nitas motus, quia ante quemcunq; motum PONest ast ignari motus prius tempore existens, dc se in infinitum ; sed hoc non potest salvare aete nitarem motus, ut probatur, quia prius & posterius in infinitum dabile , semper tamen in
tempore , non adstruit aeternitatem, tempus cnim non sundat. scd destruit aeternitalcm. SEcus Duxi Argumentum est: Si motus fuit ab aetcrno, verum crit dicere Deum non suis- sic prius tompore motu. Hoc posito quaeritur 3 vel verum crit dicere, Deum non esse priorcinomnibus partibus motus, Vel certo verum crit
licere, aliqua parte priorem non suisse: Neutrum dici potest. Non primum ; quia cum aliquae illius partes factae sint in tonapore; falsum erit dicere, qubd Deus non sit prior illis: Non etiam verum erit dicere secundum ; quia respectu quarum partium motus, non est prior Deus, adhuc continent illae partes motus in se, prius S posterius, adeoq; adhuc respectu illarum , prior crit Deus. Rε spoNDET Ovicdo: Dcum non esse priorem tempore motu ab aeterno, id tamen veri ficatur, non de aliquibus partibus motus, nec de
omnibus partibus, scd de omnibus collective sumptis, quibus omnibus, hoc modo sumptis, Deus non cst prior. CONTRA. Tum quia illo Deus non cst prior, quod est ab aeternitate: sed collective accepta:
Omnes partes, non sunt ab aeternitate. Ergo.
Major probatur. Quia Deus est prior omni co, quod est in tempore. Minor principalis probatur. Quia collective acccptae omnes partes, C-tiain motu ab aeterno dato, includunt cas,quae fuerunt in tempore, alias non omnes, ncc Collective acciperentur. Ergo falsum cst , quod omnibus illis collective acceptis non sit prior,& sicut v.g. falsa est haec propositio: Discipuli omnes collective accepti salvabuntur,siquidem unus Iudas damnabitur,sic falsa erit haec: Omnibus collective acceptis partibus, Deus non est prior: siquidem est prior illis, quae sunt in tempore, clauduntur tamen illa collectione. Tum quia de illis partibus collectivo acceptis quaero; an vera sit haec Universalis, Nulla est pars, qua Deus non sit prior 3 si est vera Z Ergo de totam illam collectionem antecedit; quod probatur: quia illa negativa Univcrsalis est explicabilis per descensium distributivum , de singulis verificabilem. Ergo ctiam vcrificari debet de tota collectione. Nam si verum est di-ccre; nullus in hoc loco cst albus, verum etiam erit dicere de tota collectione , quod non sit
alba. Quodsi illa negativa Universalis, scilicet; Nulla cit pars, qua Dcus non sit prior, si inquam cst falsa, Ergo vera erit Contradictoria illius ; Aliqua cst pars , qua Dcus non est prior; quae ipsa propositio, quia non est de singulis partibus motus veri ficabilis, de illis ipsis
redibit argumentum, quomodo sint ab aeterno, cum habcant prius S posterius. Tum quia si est Deus prior aliquibus, S omnibus partibus, quomodo non est prior, omnibus coli
TER TtuM Argumentum est a pari. Implicant generationes ab aeterno. Ergo de motus ab aeterno.
REspONDET. Disiparitatem esse; quia in genc- rationibus deveniri debet ad unum principium, a quorcliqua gonita,& ipsum non est genituri ab ipsis; in motu autem , non cst devenire ad prius tempore, existens prius reliquis omnibus, quae successive fluunt. CONTRA. In generatione est necesse devenire ad unum principium, a quo reliqua genita.
Ergo in motu est necesse devenire d primi
omnium motum, cui rcliqua omnia successerunt, de ipsum nulli successit. PROBATuR Secund5. Posito, qubd motus ab aeterno csse posset, quaero, vel haberet adhuc prius S posterius, vel non haberet 8 si non haberct prius & posterius idq; ab aeterno Z Ergo non datur motus succcssivus ab aeterno; quiasiiccessivum definitive stat priori & posteriori, quod tu dicis non dari ab aeterno. Quὁd si motus ille successivus habet posterius, idque ab aeterno Ergo εί cst aeternus, ut supponitur, S non est, quia id quod aeternum est a parte Ante, posterius non cit, nihil enim potest esse prius
co,quod est ab aeterno, & tamen motus succes.sivus includit posterius. PROBATu R Tertib. Valet hoc argumentum, quo probat Ovicd: partes motus successivi, non posse esse ab aeterno; dc est talo. Omnis pars motus existentis ab aeterno, habet aliquid prius cxistens , videlicci aliam partem : Sed
omne quod habet aliquid prius, est existens in
tempore : Ergo omnis pars motus cxistentis ab aeterno est in tempore. Ergo etiam valebit hoc argumcntum ; Omnis motus successivus
existens ab aeterno habet prius δί posterius: Sed omne quod haber prius dc posterius, est
in tempore. Ergo omnis motus successivus
196쪽
cxistψns ab aeterno,estin tempore. Major con- tio finitot Ergo nec illa prima fuit ab aeterno: stat definitione motus successivi. Minor ipsius Siquidcm ab co quod in temporc es nonnisi si est Oviedi, modus autem arguendi consinulis nite di ilaret , si autem distarct spatio insinito 3 iesi Ergo non stas in suppositione,quod scilicet tan-y RεspoNDET Pontius. Motum & quodcun- inintcrcesserit inter utrumquc di stantia, quan que Ens successivum spectari posse secundum se, in foret , si per impossibile gallina A ex ovo B&omnes suas partes;ita ut quaelibut illius pars sit cxclusisset gallinam C,quia hae alterationes non
ab aeterno ; & sic motus,non potest esse ab aeter- deposcunt spatium infinitum. Si autem non no,propter adlatas rationes. Deinde motus δί potuisset creare aliam Creaturam permanet quodcunque Ens successivum,potest esse ab ae- tem in tanta distantia, de qua hic ' Ergo multo terno; quia ita se habet, ut aeternitas non possit minus potuisset illam creare succcstive , &ta coexistere ulli tempori imaginario aut reali, men ab aeterno. Deinde potuisset illam creare cui illa res secundum aliquid sui non coexistat, citius & citius, & citius, ita , ut potuerit eam quamvis non coexistat ipsi , secundum set etiam ab aeterno creare si voluisset, tunc quaero, computando a lcmpore usque ad aeternitatem, CONTRA. Tum quia motus in ista acceptio- idque per infinitas mensuras , vcl includeretur ne secunda,vel habet prius & posterius, vel non in illa computationc ctiam dicta distantia, vel habet 3 si non habet successivus non est; si ha- non includerctur Z Si includeretur cum Deus bet, sequentur absurda jam adlata. Tum quia potuerit per te incipiendo a tempore etiam in quamvis ponatur, quod aeternitas nulli tompo- aesernitatC creare secundam creaturam permari etiam imaginatio coexistere possit sine hoc, nentem,incidisset etiam in illam distantiam, de quod etiam motus seCundum aliquid sui cocU- qua hic ; redibitque argumentum factum : sistat tempori, tamen per hoc salvari non potest non includeret clianx illam distantiam , ergo si motus illius aeternitas, quia & essct aeternus ut in illa distantia secundam creaturam perma supponitur,& non cilci, quia coexistentia cui- nciatum producere non posset , neque possetcunque tempori se sola non arguit aeternita- producere ab aeterno,contra quam tu assumas: tem: quia in sententia Aristotelica uua hora sed ii vcnirctur ad illud instans,)am in illo pro- ita dividi potest, ut aliquid illius coexistat aeter- ducere non posset .adeoque nec in aeternitate, nitati toti,& tamen ratio horae non sundat aeter- ibique finirctur illud citius , SI citius,quo Deus nitatem. Tum quia tempus etiam imagina- potuisset ponere creaturam. rium habet imaginarium prius S posterius ; Nec valet, si dicas , quod in illa quidem di adeoque imaginarium non fundans aeternita- stantia producere non posset illud secundum tem, sicut prius dc posterius reale fundat non Ens permanens, possit tamen abaeterno,rediret
An Ens permanens potuerit ese ab ae
'Itulus potest procedere imprimis hoc sensu: 1 An creatura una vel plures ab aeterno sine successione produci potuerint i Deinde , an si
enim argumentum, an illa distantia in qua ini. possibile est Deum creare secundam illam erea turam,distet spatio finito an infinito.
RESPONDEBis primo. Argumentum multum probare , probaret enim etiam Verbum aeternum,non esse ab aeterno. Quaeram Cnim, an in
tanta distantia a productione vorbi potuerit P ni crcatura permanens Z redibuntque argumen ta facta. CONTRA est. Quia cum implicet creatura permanens ab aeternO,successive tamen prodim ,hinc fit,quod quamvis citius & citius in tem- Deus aliquam creaturam permanentem pone- pore produci possit, non tamen produci possitret ab aeterno,posset successive aliam secundam ab aeterno,hinc in illam distantiam,de qua prinfacere,& tamen ab aeterno , utrumque resol- cedit argumentum, nunquam incidere potuissuatur. set DicENDuM est. Impsicare contradictionem, ut OspoNDE Bis secundo. Quod cum aetern si Deus ponat aliquam creaturam permanentem rus habeat transitum inconsummabilem, luanx
ab aterno,post succesve alia ecunda roduc vis citius & citius produci potuisset illa secundare,otamen ab aterno. creatura , non aeveniretur unquam usque ad
PatMA implicantia est. Si Deus creet Ens aeternitatem, nam haec habet transitum incoi permanens ab aeterno,vel potuisset creare aliud summabilem , consequenter non sequetctur,tis permanens in tanta distantia,in quanta per quod deberet inciderc in illam distantiam. impossibile gallina A, ex ovo B, exclusisset gal- CONTRA. Quia quamvis per mensuras fini- linam C; vel non potuisset creare ξ si potuisset, tas infinitum exhauriri non possit, cxhauriri t quaero, illa secunda creatura vel distaret spa- men potest per infinitas mensuras, adcoqucdctio finito ab illa prima vel infinito spatio ξ si veniri poterit ad illam distantiam, vel si non vis
197쪽
formari argumentum de descripta distantia, vocatur ante, non duraret : sit autem deberct procedat de solo puncto successionis. durare per aeternitatem. non posset illam Deus Rr povo Esis tertib. 1llam distantiani, de annibilare per aeternitalcm: quod videtur ab qualisc non continori in aeternitate cum sit in. soluto Dei dominio obesse. postibilis implicatoria, aeternitas autem nul- REsPo Erui . Creaturam inaranthi labilem luminuans implicatorium continet: nec inde implicare contradictionem, obca, quae licuit
sequetur, quod ab aeterno produci non potue- tur in Materia de incorruptibilitate'Angelo-rit prima Creatura, quia potuit produci omni tum,quia ex suppositione antccedenti cst mana distantia&instanti pollibili; illa autem distan- ni bitabilis, adeoque ossiciens dominio Divino, ita est implicatoria. Quod si ulterius quaeras, quia non relinqvcns potestatem disponendi ut tum illa distantia,quae dicitur implicare, fini- prout voluerit, idque non ex suppositione usii iate vel infinite distet ab aeternitate t Responde- libertatis circa inan nihilationcm , suppositiori poterit quod cum illa distantia sit impossibi- cnim libertatis non tollit libertatem. Iam aulis fore illam diit uitiam finitam,& non finitam, rem creatura ab aetcrno producta,cum potue- infinitam S non infinitam. xit produci in tenipore,non ex suppositione an-CONri Aest, quia argumentum factum,pot- tecedenti, habet inaniathi labilitatem , sed ex est poni rotum non dedistantia illa circumscri- suppositione consequentis, quod scilicet Deus
pta Adde ipsa successiva productione. Sedum voluerit illam produci ab aeterno, adeoque ab gendo argumentum sccundum imaginatio- aeterno conservari: jam auicin quod non postit
nem politan sic ulterius proceditur. Quod haec Deus ab artemo aliquid ex suppositione conse distantia sit quidem implicatoria, sed impii, quenti facere , id non ossicit Divino dominio. cantia illius redundat in Ens permanens jucces- Tota ergo inaniii hilabilitas illius ab aeterno, est sive tamen ab aeterno productui i quia tota illius cX suppositione, tuo incus velit illam esse aete
implicantia esst in successione, seu priori tate, M. nam a parte ante non potest autem de illa effeposterioritate intra mensuram aeternitatis. dccretum , ut sit aeterna a parte ante, si possit SllcuNDA Implicantia est. Implicat motus, destrui ab aeterno ; licce illud quod non possit Ἀ& tempus ab aeterno. Ergo x Ens pci mancias, destrui ab aeterno , proveniat ex suppositione succcnivc tamcn productum: quia eaedem im- Dccreti , ut autem illam ab aeterno S tamen plicantiae pro utraque parte tenent. libere produxerit Dcus , sufficit indisserentia DicLNDuxi est 1. Possibilem esse Creaturam in priori nasurae ad producere, vel non produ-ιniam, vel plures simul ab aeterno producZas , po I ccte. TERT1A Implicantia est: Non potest communicari creaturae urinacia sitas,nec omniscientia Ergo neque duratio ab aeterno. REsPONDETuR. Postibile est ut creaturae Communicetur notitia omnium possibilium creaturarum, sed non omniter , ut ita dicam,
quia illi non potest comunicari comprehensiva scientia Dei, quae includitur in omniter scien- quas tamen non 8 sint aliae poni ηisi in tempore. PROBAT uic Conclusio. Quia nulla in hoc implicantia. Solvendae implicantiae. Solutio Implicautiarum. PRiMA Implicantia cst petita ex Materia de infinito & duratione. Si talis Creatura dare- tur, duraret per aeternitalcm; si duraret per mternitatem,auratio illius esset infinita. Seci infinitum implicat. tia. Ad immensitatein quod attinet, si quaeratur: Aia Deus per absolutam suam potentiam
Rssi os o Tui . Illam durationem fore infi- faccre posti t, ut in quibus locis est ipse, illic et-nitam hoc est,carentein omni etiam imagina- iam replicati ve ponatur Crsatura ' hoc negan-rio instanti temporis, quo non fuerit, non iore dum potentiae Dei non est , deficiet tamen tamen infinitam,ratione alicujus rcalis infiniti, ab immensitate,quia Deus sine ulla replicatio--ei ui scilicet infinitudinem, terminata sit - ne,cst ubique. Si autem per immensitatem in.
ctio aliqua realis. Hinc actio productiva crea- telligatur persectio Dei , secundum quam coturae ab aeterno, erit actio aliqua torminata ad cxistere potest cuicunque loco,cum haec pers
ipsatin entitatem Creaturae finitam, coexisten- ctio supponat infinitatem Essentiae, luet creatq-tem Deo, qui est mensura aete miratis in prae- rae communicari non potest,fit ut nec commu- senti. Unde hoc argumentum probat multum; nicari possitimmensitas , & si non repugnaret nempe Devia non existerc ab aeterno, si enim immensitas sine infinstate essentiae , non repu- ex isteret ab aeterno, daretur aeternitas a parte: arct communicari illam creaturae ; nons ante quae dari non potest , quia illa aeternitas ostenditur autem necellario connecti cum inta. et infinita actu,& tamen infinitum actu im- finitate ei sciritae,aetemitatem a Paric ante. plicat. INSTABis. Si ponatur litica infinita ex una Srcuso A Implicantia est posita ex dominio parte, potest Deus lampcr &semper , in remo- Dei. Si possibile effet Ens permanens ab aeter- tiori de romotiori distantia , ponere Angelumno, leberct durare per aeternitatem: quomodo vel hominem , nec posset ponere a nobis in enim esset ab ae erno, si scr aeternita em , quα tantum rcmQzum Angelum , quin produ-
198쪽
cere possit remotius distantem. Ergo nec pot- . Ut verum fatear,majus robur argumentum est esse quidquam in ante, ita productum,quiri Patrum habuisset, sposset a nobis demonstrarianterius produci potuerit. Ergo non potest Major haec . Impossi bilis est Creatura aeterna. produci ab aeterno: nam producto ab aeterno, I t tamen robur argumenti Patrum tueamur. nihil anterius produci potest. SuppoNENDuM cst. Quod secundum varia I EspoNDETui . Quamvik in dicta linea pro- tempora Arriani mutarint suam siclitentiam. cedendo per partes finitas possit aliquid pro- Nam Primus Arrius dixit,Verbum esse Creatu- duci anterius, secus si positio commensuretur ram, genitumque ex Non exstantibus, hoc est infinitati lineae. in tempore, & non ex substantia Patris. Rursus Potitur cliam contra hanc Conclusionem alii nolcbant Filium appellare creaturam, sic argumentum ab Auctoritate Patrum,qui argu- bantque Deum esse,sed Minorem. Deinde alii entcs contra Arrium pro principio assumebant. negabant habere similem naturam cum Patre, Verbum non esse Creaturam, quia ab aetcrno ne idcialitatem agnoscerent. Postea afferebant erat, quae argumentatio non valuis et, si potuit esse similis Naturae , alietatem Naturae intelli esse Creatura ab aeterno. gendo: quia scilicet similitudo est semper inter REspoNDET primo Oviedo , Patres argu- distincta. Psathyriani autem agnoscebant Fi mentatos esse ad hominem , quia censebant lium esse ab aeterno,& ante omnia secula. Hoc Arriani nullam Creaturam fuisse ab aeterno. supposito: Haec responsio REsPONDErio tertio, argumentum hoc: NON SAris ruit Quia ponebant Arriani Nulla Creatura est ab aeterno, Verbum est ab aliqui, Verbum esse Crcaturam,& tamen ab ae- aeterno,Ergo Verbum non cit Creatura, argu- terno,quomodo ergo nullam Creaturam dice- mentum,inquam, hoc non ursisse Arrianos banteile ab aeterno. Quodsi velit intelligi O- mnes, sed in os qui castigatius loquentes , nolo viedo,quod scilicet nulla alia creatura fuerit ab bant asserere Christum csse creaturam ; nam aeterno,non tenuisset Consequentia. Ergo ne- Minor dc Malor crat illorum, concessa autemque Verbum si est Creatura,suit ab aeterno; sc- consequςntia instabant Patres. Quicquid est, ut enim si unum pcrmanens in sentcntia O- vclest Dous,ves Crcatura. Ergo cum Verbum vied. positum suillet ab aeterno , mala fuisset ex concessis, non fuerit Creatura. & fuerit ab consequentia argumenti, ex eo non esse posi- aeterno, Deus crat Suar. autem dicit, Majorem tum illud cns permanens, quia nullum aliud illam procesti sic de eo, quod erat de facto non Ens permanens positum fui lici, si nec ista Pa' de eo quod seri potest de potentia absoluta trum consequentia tenuisset. Denique assumebatur tanquam articulus Fidei. Rgspo NDET secundo Amicus dis p 7. de AE- Nihil Creatum est ab aeterno. ternitate Dei Soct. 1.&post eum Pontius, San-
ctos negasse aeternitatem Creaturis talem,qualem Philosophi possibilem ait crebant, & qualis
negata susticiebat ad probandam atomitatem Verbi: nimirum negabant aeternitatem necessariam . qualem Arithotcles comminiscebatur in mundo ; de cum ex altera parte necessario sit productum Verbum, inserebant, Vcrbum non esse Creaturam, sed Deum. Quando autem Patres ex eo arguebant creaturas non
posse produci ab aeterno, quia clim Creaturae sint debent produci ex nihilo, argumentum illorum procedebat non de nihilo antecedente tempore, dc positive,sed de nihilo anteceden- nit praehabitum ello. Euod Muem attinu ad dite negative, quia scilicet potuerant esse nihil. s ctionem conservationis. Haec restonsio AsseRo I. Conservationem creasivam imme.
NON S A TisFACiT. Quia non salvat plene φ o a' Deo sine interventione miraculi prose dicta Patrum: nam supponit,quod Arriani uni- ctam,non esse diuinctam moduliter. RATio. Quia neque ipsa Creatio est distin
vi Conservatio t Nomine conservationiS, omnes communiter accipiunt continuatam rei
productionem. Hinc disteria prima productione; quia prima productio supponit non prae habitum ante, este, Conservatio autem suppo
versaliter docuerint necessarium fuisse , ut VERBUM fieret ab aeterno, cum teste Athaianas Orat. 2. contra Atrian. censuerint illud factum esse in tempore. Deinde has de taliter negant PP.posse fieriocaturas ab aeterno quas& qualiter affirmabant Arriani. Non assirin bant autem posse illas fieri necς ario, luia non agnoscebant Deum necessarib agentem ad ex
AssERo a. Conservationem qua cause cre t una cum Deo, conservant aliqua, ut cum conservat et
ignis calorem, quem in se emanat, objectum P cies, Sol lucem, involvere connotatam modalira
R io est; quia etiam productio talium,involvit connotationem modalitatis.
199쪽
Ratio. Quia potest esse emitas accidolixi' quam sequitur,ipsum rei perire.
um,& non esse sic conservata, laetam Π Πρ' a cὸ DicEs tertib. Si Deus non esset omnipo-- tum est,ut patebit solutione Objectionum, rens, & tamen velici meam opcrationem non Cis, ra assertum Primum Di s Primo, si esse,non seque tur, hoc ipso meam operati conservatio non est quid distinctum, a re con' nem non esse. Ergo ratio anni hi lationis non servata, non erit explicabile, quomodo Deus debet in voluntatem Dei referri. Dossit res anni hilare: non enim potest rc anni' . REspoNDE A. Si Deus non esset omnipo-
hilare per actionem positivam, cum annihil xio rens, modo esset a voluntate Dei dependentia nihil essetat; non per subtractionem consein cilentialis creaturarum, non ciliciat creatura vationis, quia haae nihil est, praeter ipsam rvm, desectu, solius voluntatis Divina: ; licet si non prout continuare cxistentem quid ergo i concedatur laec dependentia, quamvis vellet 'trahit, ut vi illius subtractionis, censeatur cre ' Dcus rem non esse, cilci tamen,cur enim peri tura annihilari. ret. Unde cist disparitas, Cur si Deus vehet Rrsboso set R. Deum ant hilare per sub' fieri aliquid, & non enet omiti potens,nihil fie- tractionem concursus indistincti, qua: sub r ' ret; si autem non esset omnipotens, haberetctio concursus nihil aliud in re est, quam tu itamen dependentiam ab ejus voluntate rcs,an- 'oluntatis Divinar, terminatus ad non essu En' nihil aretur, si Deus nollet illam esse. Quia ititis. quod habuit esse. Imb ita mestu V xur, omni positione rei, debet aliquid produci, sol iquomodo posita subtraction. concursu in autem voluntas, sine adnexa executiva, nihil mediate res anni hiletur, alias enim xunc 0m' producit; jam autem, quia anni hi latio nihilhuatio immediate terminaretur, ad non ςJς producit, non cit necesse, ut habeat adnexam concursus, mediate ad non esic Euris; per no sibi aliquam executivam. Immerito etiam autem immediate terminatur, ad non esic imaginatur ob ectio, non poni a nobis concumtis. Quod autem immediate N in codem lygdo sum conservativum,ponitur enim,sed indistin rationis, quo ponitur anni hilario, dςbς x ς ctus a re pendenti ab omnipotentia: sicut re desinentia esse, ratio esti quia hoc ip2,non ς creatio proficistitur ab omnipotentia , licet non sit quid distinctiam a re Crcata.
Contra Assertum tertium. Dic EsΡrimo. Quotiescunque duo ita se habciat, ut uno variato,
set annihilatio,& non esset desincntia esse. Caeterum quando Deus vult annihilaro rem,quam conservabat, cadem conservatione, qua illam Creatura conservabat,tunc illa voluntas annubilandi, cist virtualiter duplex, scilicet S anni-hilandi concursus, & annihilandi rem,quamviscitam,qui vult anni hilare cillitatem conservati-Vae cautie, realiter etiam vclit annihilam rem
Conservatam; consequenter in illo priori, sub- maneat invariatum aliud, illa debent distinguinemine cogitante, sed i a se habct res in praesenti; quia cadem accidentia iuvariata, quoad icntitalcm manent,& tamen variatur actio, tu istea, cum crant accidentia in substantia ira-nis,conservabantur actione eductiva,nunc conlato concursu conservativo, realiter res iam servantur actione Creativa REspoNDETuR. Illa accidentia invariata manere quoad cntitalcm, variata aurem, quoad connotata: nam quando a solo Deo conte vantur, dicunt negationem influxus aliarum causarum, quamalias non dicebant.
Dices secun ib. Implicat fieri transitum ab uno Contradictorio, ad aliud, sine sui scienti
non est, ad salvandas tamen melius formalitates anni lii lationis, immediate explicatas, debet poni actus voluntatis,ratione nostra, aeque pri- inb utrumque volens annihilare. Dic Es secundό. Si in aliquo casu, conscr- vatio, non cist quid distinctum a re conservata, tunc pro ratione formati,quare aliquid anni hi-
Ietur nillil posset dari , quod ipsu* P mutatione. Sed nisi conservativus concursRatio enim, quare aliquidanmbit nimii , φ h prouillic de illo agitur,eitat condistinctus, noli quia illi subtractus cst concursu se νδ λ ostenderetur sitfficiens mutatio.'Quod pros autem quaeratur,m qu0COn x x tb pC batur. Quia nulla fit mutatio in entitaῖeruoquoctio concursus' diccs,qiua res pcrut dς 'l'ς etiam in Causa,vi cxij cis mutatiosus nunc si
dabis pro ratione, luare rei PQ xpriliqviδ Pς η Deo dependeant, non ante. Erino. REsPONDETui . Quod rationes formales, non ost necelse semper condistinctas in re assignare, RE PONsu M. Mutationem fieri ratione ii sed sufficit illam assignare sub alio conceptu im- gationum,quia scilicet antea non dicebantacci mediato, quantumvis postea in re indistincto, dentia negationem dependentiar ab aliis, prae- ab ipsa cntitate rei,de qua quaeritur. Sic v.g. si ter Deum, Causis, quam dicunt in E icharistia ouaeras,quare Petrus sit inclividuum ξ Respon- Quae negatio oritur propter non cite influxus debis,quia est haeccelsata substantia ; Si quaeras, Causarum iocundaruin , qui influxus desinit, quale si; haeccessata substantia i tandem rost sic tamen manci ciso Accidcntium; habet th
200쪽
men concursus ille positivitatem, inclusam in sis creati c tamen conse vetur creativo con-
ationis, quia possibile est eundem effectum
- si autem tem in hoc , quia creatio a solo Deo prosecta, quia nihil esset, qu*d ivς esset modesita nec connotarct modalix non desinit Vm iam autem creatio a creatura Prose
eestio propria, importat RQ δη δ - - stilio Tum quia, si non penderent in suot temsed succcdyx ba esse & eonservari a Deo,essent claria a se, deo- natur tunc concursu QR due in conservari non creaturae; quae formali entitati,sed non habent formi φὴς - ii, eseaturarum in conservari, melius salvatursus, nisi in circumstanti Πςgδ νψμ' ς uel immediatam conservationem. Tum qui aliarum causarunia, qu* nςgg Q)' 'i' his, 1 producitur, quod simul concurrendo im
uitia, partes ultimae, praecisis λης pyμ h-hς φ eousEfVat. Tum quia non possct cxpi formalitatem terminorum , in sit xςMm 'δ' 'μ sit in pote te De omnia aLu-hegationis ulterioris e xς0 λψ P L. tale nisi nonatur, quod immediaxo omni pullulat. Quamvis hi ipsi ternum sint identi- ponaturis qpullulat. Quamvis hi ipsi
scati realiter, praeexistenti caeteroqui Entitatis estque ille concursius supernaturalis, non ratione alicujus positivi, sed negativi, nempe esse habiti, in circumstantia negationis concursus
RATio. Quia non causantseipsas; Ergo nee
ADDo. Et non sunt multiplicandae causis
Dicis quarto. Actio Creata male expli ODDO. M . - eatur per hoc,quia res est, & alia non concur- conservativae sine necemtate. runt: Ergo etiam & actio creativa,male explicatur per hoc; quia res est,&creaturae non con-
REspoNDE R. Disparitatem este, quia dabilis est casus, Quo ucre actio Creata est ,&t men non dicit negationem concursus aliarun, Uraiad.& post eum Dola Capucinus,cen- caularum,ut si omnes possibilos causae ad exm- sent Deum immcdiate non concurrere uidem effectum concurrant, non est autem da
actiones creaturarum, sed solum mediate,condem offectum concurrant, non cir au Cm a LIUI CN Quia1M1M,
bilis casu quo res sit& non sit dependens a cau- servando illarum vim causatavam. Communis