장음표시 사용
221쪽
forma disipositae, prout dicunt negationem mΟ- di impedientis,non unio, seu decompositio, eo set positio illius modi ; citus unio dicebat negationem,quod ipsum probatur: quia non clic negationis omnis formae x forma litatis non ponitur aliter, nisi positione cntitatis , cujus negatio dicebatur, sic v. g. negatio albi non tollituraliter, nisi positione albi, non esse relationis, non tollitur aliter,nisi positione relationis. Ergo etiam & negatio modi impedientis, non potest aliter tolli,nisi positione modi impedientis, atqui hoc falsum est, nam in morte non posito
ullo modo fit separatio animae a corpore, adeoque negatio unionis & decompositio, procedit autem argumentum de formali ratione dis unionis,non autem de materialiter sumpta dis- unione,quae haberi potest, utpote malum ex
singulis defectibus,adeoq; ex negatione dispositionum. Tum quia, quando Deus Vult, ne per praesentiam objecti , species Angelicae de suturis compleantur ,&ne Anseli de iis eliciant cognitionem , non est necesse ponere modum impeditivum,quominus cognoscant, sed sufficit sola subtractio concursus ad ponendam entitatem cognitionis, essetq; hoc multiplicate entia sine necessithte. Ergo & quando vult Deus, ne positis circumstantiis requisitis, uniatur materia Gmae, non eli necesse ponere modum impeditivum sed solum subtrahere Concursum, ne pullulet modalitas,de qua disseritur. Tum quia vi-- detur hoc esse inventum,nonnisi ad eludendum argumentum sine ullo auctoritatis sundamen. to,& tamen si nihil impediat, praestat potius talem rationem assignare unionis, quae in ordin rus & extraordinariis casibus , candcm rationem prorsus uniti faciat in extremis erusdem speciei: Posset hic adhuc adferri ratio, Cur a non es.se uniti ad esse uniti transeatur, nempe ration concursus Divini certar disserentiae temporis alligati, in qua Deus decrevit fieri aliquod compositurit Sed hoc principium impugnatum in
materia de modis. ADDo insuper,quod concursus Divinus in seipso spectatus, no sit per illos aliqua entitas,quae sit de novo,hinc restaurari potest argumentum jam factum. Impossibile cst a non esse eoncursus Divini alligati certar differentiae temporis, in ordine ad faciendum unitum,ad esse Concursus Divini alligati certae differentiae temporis, transire sine sufficienti mutatione, quaero quae nam mutatio intercesserit sufficiens
An unio formaliter accepta, si modiu 'TEnenda crit media via inter sententiamN minalium S Modalium, Quod ut fiare is
. id tenendum y P Mirio I. Distinctasiunt haec duo , quaerere: unio salvari possit sine modo,de de hoc diximus superiori difficultate; ct aliud est quaerere,
an uniosi tuerematiter modiu, sicut aliud est quar-rere: an univcrsale dari possit sine abstractione formali, & aliud est quaerere, an universale sit ipsamet abstractio sormalis, item aliud est quae rore an ratio sensitivi dari possit sine animato,&aliud; an sensitivum sit formaliter animatum, &S: sic de reliquis. Porro in praesenti, secundum hunc alterum scnsium quaerendum crit : Quod ipsum ut cxplicetur. PRAEMirio II. Auod aliuor dicere mareria determinari, adesse in actu fecundo, ct alis es diacere materiam esse detra minatam ad esse materiais
actu secundo, nam illud primum habetur a solo
actu existentiae,& productionis extra causas P sterius autom habetur tunc, cum materia actu exercci rationem Z officium materiae,idem discendum proportionaliter de forma.
PR AE MITTO III. Auam eertum sit, quod si materia sit determinata ad esse materia in actus cunaeo , hoc 'so etiam forma sit determinata ad esse forma in actusecundo, μῖposito tamen quod aequali.
ter utras pars, rationem unionis ingrediatur, debet exprimi utras determinata. Posito autem,quod modus determinativus non ingrediatur rati nem compositi tanquam pars intrinseca, sed mere tanquam Connotatum, non debet dici ,unionem esse materiam, formam, & dctcrminationem , sed materiam & formam prout dicunt determinationem, quantumvis si in re spectetur illa unio, independenterq; a nostris conceptibus,dicet omnia illa tria. Hoc suppositum Oxplicatum alibi. His praemissis DICENDuM est. Auod unis formaliter I Q
met enIIIas materia, prout determinata adesse mo
reris seu subjecti in aisu secundo, Hr i aforma,fro- ut determinata adesse orma in actu seecundo , Aristotelice autem dices, quὁd unio sit ipsa materia& forma,quia hoc quidem materia, re illud forma est. Non addidi autem, quὁd haec determinatio fiat per entitatem modalem, ut magis unia Versalem unionis conceptum traderem,si enim darentur materia & forma , quae non possent, nisi una existere, illae vere essent unitae & determinatae ad esse talium in actu secundo, sine ulla tamen modalitate,& quia defacto ita determinata extrema non dantur, defacto dcterminatio illa habetur ab entitate modali in obliquo,&
PROBATuR primo Conclusio. Si nihil obsit, in eo Formalitas unionis statuenda est, in quo eam constituit Aristoteles, sed ille ipsam constituit in materia, prout cxercet rationem
222쪽
cissicium materiae,& in forma, prout exercet ra- non erant reperibiles disunitae non erunt indis. si orient x ossicium formae. Ergb: Major est re- ferentes ad uniri vel non uniri si non erunt indif--ota in Scholis, quoad auctoritatem Aristote- ferentes ad uniri, vel non utari, non indigebunt: ouod autem nihil obsit constabit ex soluti determinativa modalitate; & sicut Modalistae arstumentorum. Minor probatur, imprimis quia asserunt de sua modalitate unionis, illam Φ-ψribus Aristot. 8 Metaph. text. Is . Quarens, non esse indisserentem, ut sit vel non lit unitiva innare alioua non fiant unum substantialc, ut I- subjecti, etiam per ordinem ad agens Divinum, tia; alidua fiant,addit, Uta nquit, isdem ideo uniendae illi non superaddunt alium mota feria hoe vero forma est,ct hoc aut dem totentia, dum,ita nec Aristoteles addere debuit. Quod 7 T. δ ἐγω.profecto non videtura ous dubi- attinet ad animam rationalem,.nec istam sepa- Thli otiod V ritur. Rejicit ibidcm T. I6. rabilem putabat a materia disposita & organi- Philosophus antiquos, comminisccntes aliquid sata , nec enim miracula vidit , quae agnoscit koelium ad faciendum compositum,& pro cau- Christiana Philosophia , quod si non agnovit se huius erroris assignat, Causa inquit,sq'oniam formam inditarentem ad uniri materiae dispo notentia rationem quaerunt uniensem, o GFrcη- suae, nec habuit fundamentum superaddendii iam. st autem ut dictum est ultima, materia of - Cntitatem,quae tolleret indifferentiam. a id , o hoc quidem psi erat/η, ως Vc ρ ρ β' REsposnspis primδ ex Suar. Aristotelem re- Certe textu hoc citato medi in uni00ςm xς jecisse entitatem tertiam ratam ad constitue
Ierte textu hoc citato medi in uni00ςm xς jecisse entitatem tertiam ratam ad constituemeit dieit non in unionem id mςdi m VHjςi dum compositii in substantiale,sed non rejectahesesed in hoc, quia hoc quidςm in xcriR,ill*d entitatem modalem. forma est. Tcxtus ulterius sic habet: diuidam
costulam animae, o quidam compostumem aut ton--uctionem animecum corpore, imm vivere. ο- omen eadem de omnibm ratio erit, etenim ipsium cunum es, aut copula, aut compositio, aulcon m
CONTRA. Titin quia non rejecit quidem cla re, re)ecit autem implicitE siqui in pro causi ultima , quare hoc unum seu compositum sit, reddidit, quia hoc quidem materia,& illud se ma est: Tum quia talem nexum re)ecit Arist.
,δ satibniam potentia ct ' '' ' ' non possit. Quia illi non distinguebant interis, jajὸm ct diserentiam. CQncludi x RQ ' φ nexum sormae spiritualis, cum corpore, S i
Auri Aristotelemformat iter est unxQxqVψ yςμ post et ess e corpus, non ille sine corpore, siquiditur pro ratione, quarς liquλ βδ0 VRVMJμ dem & ipsas iarmas accidentales tales cum stantiale, atqui hoc, quare liqVR hδRς μημ' motele retro omnes Philosophi agnciverunt, substantiale,est, quia hoc quidςm mδ ς λδ 'Τ'ς ut sine illis posset esse subjectum , non illae sine .eib serina est. E. in hoc, quod Quidςm Ingyyy δ mjecto Ergo & nexus ille erat talis,ut sine illothbe Vero serina est,consistit sorm lixςr xδ λψ R erit aes materia,licEt ille nexus, non potu- .
buit distinctionis nexus radicalis & mrmalis , censendus est loqui de unione formali. Et certe loquitur de hac unione illam rejiciendo, quam ponebant antiqui, illi autem adstruebant unio-
erit esse sine materia. Ergb si rejecit nexum Aristoteles, rejecit nexum modalem. Tum quia nullum fundamentum est in Aristotele agnitaeentitatis modalis qua talis, ab illoq; probatae.
RεspoNDEBrs secundo, Aristotelem non lo- Eatam mens Aristot. exinde colligitur,quia qui quδ λliquλ sint uni Pa, sed tantum quare sine. Aristoteles nullum habuit fundamentum sim unum pQr sic quod rectZ in hoc principium re peraddendi ad faciendum compositum ali- sertur,qu aliud actus, illud potentia est. ou:un entitat m, praeter Cnti rem materi N CONTRA .Tum quia album ex communiori formae dispositarum . nam quoad formas ma- sensu non est unum per sie, Aristoteles autem to teriales at inet, Lilas censebat distinctas quidem cis citatis ostendir,quare ex albedine&Gubjecto est,titer a materia,sed non separabiles a materia fiat unum,id reserendum esse; quia hoc quidem ad silii permanentiam, hinc sermas mareriales actu,illud vero potentia est. Ergo non loquitur siubstantiales , secundi Physicorum te tu i y. de solo uno per sic Tum quia esse unum per se, comparat cum figurad simitate, concrctailcm N pila unitum: V- g in Composito humano non accidentalia, coinparat cum masiculino&-- distinguobat Aristoteles physice & nemo diaminino septimi Metaph. tex. 17. &6. Metaph. stinguit, cum crgo dasat Physicam rationem, π, ouod si censebat non separabiles a ma- quarc in comP ixLO humano partes sint unum teria censebat non posse reperiri disinica , si PQ 2,idi ζας ςbλζ, quia C quidem materia,
223쪽
illud forma est. etiam censendus est , eandem dedisse rationem quare sint unum,cum non distinguantur physich intra candcm entitatem Tum quia in citato 8. Metaph. disscrit univcrsaliter Aristoteles, cui ctiam consciatit S.ThOm- 'i Cir primo Arriag. Quando duae resin-8. contra Gent, cap. 7Ι. par. Q 76 a. O q Α-do vicem possunt separari, finem de potentia malo art. . secundi de anima I CC.I. in fine. absoluta, cuidens est, eas tale distinctas, quia
PstogΑiust secundo Conclusio , si nihil Ob- nihil ἱ scipso potest separari. At polliint esse sit debemus Modalitati tribuere modum essen- realiter materia & forma substantialis in rerum di , qui non sit de genere suo perlectissimus, consecuenter si nihil obsit non debet illi tribui ratio substantialis, sed posita unione in sola materia S sorma , qua talibus in actu secundo, non tribuetur Modo modus essendi de suo genere persectissimus, dicetur enim ille modus, non ingredi constitutive rationem compossiti substantialis, sed esse modus in cntitate acridentalis, substantialis autem tcrminativc, quia ordinatus essentialiter ad determinanda extre- natura ; dc tamcn non inter se unita . Ergo materia Z sorma comparata ad unionem, sunt distincta. R EspoNDETun. Concedendo totum, quia
indistincta sunt ab unione , materia & forma, non quomodocunq; sumptae, scd prout tales in actu secundo ; si autem simpliciter sitimantur materia & forma , dccst illic aliquid tertium,
nempe connotata Modalitas,a qua neminc coegitante clatitative distinguuntur materia & sor. ma substantialia; ad cum modum, quo alter ' ma, & sinc illa non compctit materiae re formationes clauduntur nomine generationis sub- ratio unitarum.
stantialis, quia scilicet ad substano lς compo- INsTΑBis. Quando duce res invicem possum suum reminantur. Quod autem mod lixati separari,cvidens est, eas esse distinctas rcaliter, non sit tribuendus modus Cilendi do genere sed potest esse materia&sorma,& non esse talis suo peri ecti stimus, Ratio est, Quia non est QR , in actu secundo. Ergo materia & forma illi sed entis ens. maximeq; accedit ad acciden im' qua tales in actu secundo, sunt duae res, quae aditio est quid illo debilius, hinc accidens licet non invicem disti mutuntur.
possit existere naturalitcr sine suriecto, potest divinitus, cum modus ne divinitus quidem sine subiecto existero possit. Deinde sicut non lunt multiplicanda entia sine necessitate, ita nec di- .gnificanda nulla autem nccessitas substantiali-
PROBATuR tertio, si nihil obsit in eo debeREsPONDETuR. Materiam x formam inciticumstantia sodalitatis non posse non osse tales in actu scctando, quod ipsum conuolatum si desit distinguentur ab illo onti rative materia 2 forma : Deinde cadistinguuntur realiter,qua post uni separari scparatione cntitativa, non ta- , . men ea, quae possunt separari separatione ejus
mus constituere unionem , quia i quδm Opximς dem aliter se habentis, potestq; materia for- salvet: quare in resurrectione mor uorum sub' ma non esse tales in actu secundo,nonsecund)mstantialiter iidem simus resurrccturi, ivd poli' quod illa talitas aliquid dicit in recto,sic enim dita unione tu sola materia&iOrina prout inlibu cit ipsam entitatem materiae&formae, scd se. in actu secundo, salvatur meliu ,qu rQ in rςtur' cundum quod talitas dicit aliquid in obliquo, rectione mortuorum , iidem substanxi litor si nelnpe connotatam modalitatem,a qua indu-mus resurrecturi. Minor probatur, qui p ikI- bie distinguuntur entitative. Vidcantur dicta ilici unione substantiali Modalistica, Cun ζψm ctica hoc argumentu, in materia de Rclatione. in resurrectione candem non simuβ habi uri, Osjicir secundo idem. In generatione lio
non ita rigorose dici poteri inus iidςm subit Rr minis datur propria&rigorosa actio gencrativa. tialiter rei urrex ille , deerit enim aliquid RQbi. Ergo aliquid per illam producitur, non materia substantiale, nec refert, quod alia subit i xjδli neq; forma rationalis, nam haec non generantur. unione longe meliori, quia incorruptibili iup' Ergb debet produci unio utriusq; partis. Ergo plendae sunt vicos corrupzibilis unioni , Π m it haec est distincta ab utroq;.
nobis darctur corpus cx alia materia , quae est nobilioris spcciei, non diceremur substantialiter iidem resurrexisse,ita Z hic. CONFIRMATuR , quia principalis ratio ponendae clatitatis modalis,est,ut ostendatur si - RESPONDETuR primo. Actionem producti-Vam, noviter entis, habero terminum distinctum realiter,a re, hoc est, debere esse productivam novae ciuitatis, scd actio productiva novitcrc)us quod est pure ex ciatibus,non debet habe- ciens mutatio transitus a contradictorio ad Lon re distinctum terminum realiter a re, sed s.flacit tradictoriurii, huic autem plane latissic , poli' quod habeat distinctum sormaliter. Haec δε-
ta modalitate determinativa, pro solo
NON SATIspAci T. Tum quia formalitates in nostra sentcntia, non sunt quid distinctumncminc cogitante, quomodo ergo scipsis, di uinctam
224쪽
stinctam nemine cogitante, torminabunt actionem. Tum quia actio illa productiva noviter, extrahitne aliquid extra causas noviter, vel non extrahit Si non extrahit noviter, Ergo neque est alitio productiva noviter,utpote cui non rc spondet passum; Si vero extrahit noviter, Ergo dat necessario noviter existentiam. Si autem dat existcntiam noviter, rogo quid .lcsidc-ratur,quod ille terminus, habeat esse realis a re. Tum quia immerito dicerctur v. g. Paternitatem esse terminum strictae& rigorosae actionis productivae, Cum ergo sermalitatis compositi comparative ad materiam & formam simul sumptas,non minor sit Physica identitas. quam Paternitatis in Relato: non poterit dici illa Q malitas terminare propriam & rigorosam actionem productivam: REspoNDEM potest aliter,imprimis quaercndo: an Aristoteles agnoverit propriam S rigo- rosam generationem hominis vel non Si agnovit,& tamen censuit nihil substantiale a generante produci, nam consebat materiam csse ingenerabilem, antinam item rationalcm non Censuit generari, unionem item modalem substantialem non admisit) quid mirum erit,si cum Aristotcle asseramus,ctiam posita rigorosa generatione hominis,non esse necessarium, ut ali quid substantiale, reale producatur novum , si autem non agnovit rigorosam generationem hominis, probandum hoc venit alserenti , vel cum ipso senticntes non arguendi , praecipue uia hic involvitur quaestio de voce: ut mox vi-cbimus. Rursus pone Modalistis non constare , possi materiam & formam indistantes
praesciatesque non uniri, tunc Iam non Cogitarent de modis in composito, jam ne tunc temporis negassciat geracrationem substantialem, quodque illi vellent respondcri in sententia Aristotclis,casuque proposito, idcin nos in prα- senti diccre porcrimus. Di recte autem argumcnto duplici via satisfieri potest , imprimis distinguendo generationem,in generationem rcmotam, & proximam; Generatio romota cst,productio dispositionum quae sunt accidcntia,vocantur tamen miacratis
substantialis , quia terminatur ad substantiale aliquid , nempe compositum ; Proxima autem generatio, cst instantanea inductio
materiae in formam,ista etiam habet icrminum realem,non quidem materiam Sc lormam,nam hae ingenerabitus sunt, sed habet ipsam claritatem modalem determinativam,ut haec mainria, sit materia in actu secundo: S haec sorma sit sorma in actu secundo,quantumvis haeccntitas, sitentitative accidcias &terminative non nisi,substantialis. Quod ipsum sic illustrari possit. Entia quo magis abstrahunt a materia, eo depcndent a paucioribus causis , de ita cum DEus, abstrahat ab omni materia , etiam Meraphylica , hoc est potentialitate adjexistero,
convenit illi asscitas seu independentia. Rursus Angeli cum abstrahant ab omni materiaPhysica seu corpore,non tamen Metaphysica, convenit quidem it lis ratio dependendi,sed non nisi ab una causa hoc est DEO, Angclus enim nongcncrat Angelum. Bruta vero quia non ab strahunt,3ί quoad materiam.& quoad formam, quoad esse materialis, idco depcndent in suo fi-cri, & a DEO,& a sonerante, clus actio , immediate ad ipsam formae materialis eductionem terminatur. Jam vero homo cum csso suo, participci,S cum Angclis, Sc cum Brutis, quod quidem Qrma illius non dependeat a generante dissimilatur Brutis , assimilaturque Angelis, ab eodem non nisi principio habcndo pendentem serinam,hoc cita DEO; a quo solo etiam Angeli habent esse dcpendens : quia nihilominus disIimilantur Anytis homines, debucrunt pcndere in suo essc; quod cst gelacrari a pluribus principiis, hoc cst dc a DEO,& a generante,
licet sese minus extendentc, quam cxtcndatur in gcnerationc Brutorum,idcogeiacrans homi nis non extendendo sicle ad formam,extendit se
ad positioncm dispositionum,cum tamen nullaedentur dii positioncs ad osse Angeli. Alia via est satisfacicndi cidem argumento, inquirendo quid veniat nomine generationis substantialis ejusquc rigorosae, haec enim quan tumuis rigoros. gcneratio, non importat pro ductionem substatutae,nam in Divinis est generario &non est productio si ibstantiae. Rusesus si per rigorolam generotionem substantialem intelligis productionena cnris de praedicamento substantiae , ex eo quod etiam Divina lubsistentia,quae generatur,sit de praedicamen
to substantiae, ad hoc etiam dici potest , quod
non sit de latione substantialis productionis rLgoro lae, productio ciatis de praedicamento sub- statutae,cum nulla particula dcfinitionas, gcncrationis substantialis id deposcat. Quod si
per rigorosam generationem substantialem crcatam intelligas dispositionem substantiae, ut
evadat totum substantiale eo sensu, etiam nos dari conccdimus gencrationem substantialem, quod etiam voluit S. Thom. par. I. q. IIS. art.
2. ad quartum,ubi inquit, Homo generat sibi fmile jn quantum per virtutem eminus Uus, disponitur materia ad Asemonem ratis formae. Ubi S. Thom: non in productionem alicuius substantialis a generanae,sed in materiae dispositioncm rcicri generationem, vultquc illam et se
sibstantialem hoc est dit positivam substantiae, per aliquid substantiale decisum non autem per productionein alicujus substantia is novi.
INsTA Bis Primo. Gencratio substantia lis debet habere terminum substantialem, Gc neratio hominis estgulacratio substantialis,Ergo non habet pro icrmino modia, qui cst accidens. RESI ONDETuR Ncgando quod gcncratio sub stantialis immediata , dcbcat habcru tcrini
225쪽
num substantialem immediatum , habet cnim pro termino dispositiones quas producit, sed generatio substantialis siccundum terminum mediarii na, hoc cst compositum,debet et se substantialis,vel certe generatio substantialis debet ha-bcro terminum substantialem, hoc est vi cu)us vel disponatur substantia,decisi, ne virtutis substantialis, vel producendo aliquid de praedicamento substantiae,sed non debet esse semper per productionem alicujus substantialis. Quanquam cum Modalistae ponunt actionem esse degenerc accidentis,hoc ipso negabunt illam cliein cntitate substantialem, cur ergo & de generatione hominis idem non poterit dici ut illa sit nonnili terminative substantialis INsTABIs Secundo. Mors hominis est co ruptio alicujus substantialis , sed non est corruptio materiae &formae,Ergo est corruptio sub stantialis unionis aut modi illius, qui tunc cor rumpitur,adeoque debet esse substantialis.
ruptionem substantialem, quia est corruptio totius, quod denominatur homo , & cst aliquid substantiale, ita ut homo non tantum sit su*ectum denominationis,sed & terminus formalis Corruptionis, certe enim Aristoteles agnovit substantialem corruptionem hominis in morte, nec tamen agnovit distinctum subjectum den minationis,a termino formali. Conformiter
ad dicta supra dici potest. Mortem hoministac corruptionem alicujus substantialis terminativo,sed non esse corruptionem alicu)us substantialis, entitative.
ADDO.Nihil omnino plus habere prae nobis
Modalistas,ratione cu)us salvent aut generationem substantialem hominis, aut QuSdem corruptionem, illorum enim modesis unio, teipsa non est homo,si non est homo scipsa, crgo nccipsa est terminus generationis hominis,quia ge nerationis humanae terminus,debet elle homo,
idem dic de corruptione substantiali. Sicut ergo per illos sufficit immediatum terminum
ponere talem, quo posito non possit non esse genitum. quod est homo, aut corruptum, quod cst homo, ita&pernos suffecerit, ponere illud connotatum Modale, tam cnim unionem illorum substantialem quam modum nostrum, sequitur compositum hoc,quod est homo.. Unde ulterius non facit ad propositum, sive illud sit acci lcntale,sive substantiale, ad quod sequitur esse vel corrumpi hominis,siquidcin antecedens illud , sive substantiale , sive accidentale,
non est homo; hic autem quaeriter de termino generationis vel corruptionis humanae, qui te
minus homo est. Deinde nihil per Modalistas
resert, an effectus producatur per substantia-lcm an per accidentalem actionem,modb producatur tali actione,qua posita inimpedibiliterponatur cffcctus,ita nec referre debet quale sit 'Mimcntitate quod immediate generatur vel cor-
rumpitur,modo sit tale,ut illo posito', in impedibiliter ponatur homo,sublato autem,tollatur. Dcnique expresse Ovied docci hic Con. 4. P. t. n. q. quod unio non sit quid, nisi accidentaliter pertinens ad constituendum hominem,
nam quantumvis crearetur unio, idem manerCLCompositum,quomodo ergo ratione illius unionis,potiori modo debet dici esse corruptio vcIgcncratio hominis eaq; substantialis.
O icvr Tertib Arriag.contra dispolitiones,
scd elus argumentum etiam ad praesens accommodari potest. Si ve unio consisteret in materia de forma talibus in actu secundo, con- notando illam modalitatem, quae est accidens, homo non citet totum .ubstantiale, involveret
enim in suo conceptu illud determinativum quod est accidenS.I EsPONDET u R. Rationem substantialis desumi a solis partibus, quae sunt substantiales, hoc est materia& forma , quae quia ordinan
tur ad se,tanquam actus de potentia ejusdem ordinis, consequenter non ita se habet, sicut acervus lapidum,nec ita sicut calor comparatus ad hominem,quia calor comparatus ad hominem,
est accidens. Quaeri etiam potest ex propo nente: an corpus sit de substantiali concepta hominis,si est de substantiali conceptu hominis, dicam quod de substantiali conceptu illius, sint
accidentia; nam pcr illum in ratione corporis Organici formatur corpus accidentibus. Addit Pontius, quando homo dicitur esse totum substantiale, si intelligitur qubd partes quas includit
sint substantiales, vera est propositio,si autem intelligatur,quod non includat aliquod accidens, ullo modo, falsa est propositio.
O ic ITuR Quarto ex oviodo, accommodando argumentum illius. Si determinatio illa modalis,se haberet ut connotatum, Vi cujus existat unio,identificata cum materia & forma. Ergo esset contradictio, ut existeret alia unio distincta a materia &serina,vel ipsa esset forinseliter unio. Antecedens probatur, unio identificata cum materia dc sorma , nihil aliud est quam materia & forma. Sed illud connotatum non est conditio, ut existat materia & m ma. Ergo non est conditio, ut existat unio iadentificata cum materia & serma. RESPONDETuR.Modum illum esse conditionem,ut existat materia & forma no quomodocunq;
226쪽
cunque,sed ut existant qua tales in actu secun- tis,de novo advenientis. Denique se undum do,cum quibus solis qua talibus,est unio identi- suppositum immediate adlatum loquem , Ma ficata. Ante Instantias mox ponendas. teriae&Formae existentibus ne sint unitie, deest SuppoNo. Principia alias stabilita de Conno- modalitas connotata, distinguiturq; unio a ma-tatis vi de conceptu ut sic partis, de quo tra- teria & soma , sine connotatione motalitatis ctatum est in materia de Sacramentis in cOm' sumptis,licet illa ipsa connotata modalitas nec muni .su nitium; nempe licet negemus aliqui- sit ratio formalis uniendi nec pars initi, sed est bus convenire rationem partis, concedimus tam tantum necessarium essentialiter pr requiimen illa esse essentialiter&indispensabilitcr re tum. qui sita,ita ut sine illis, impossibile sit denomina' INs sis Secundb ex eodem. Conditio diationem illam haberi, quantumvis denominati- stinguitur realiter Datione formali ad quam estonem illam,illa requisita non ingrediantur Per conditio,Ero illud connotatum , cum sit tan- modum partis. Unde in praesenti denomina' quam conditio, distinguetur a ratione formali: tio Uniti,dicit Materiam,Formam , Modalita- quo posito sic ulterius urgetur. Ratio illa foditem illam determinativam, licet illa Modali- malis prout distincta a connotato, vel dicit prae tas de terminativa, non habcat se, vel per m tcr materiam & serniam aliquid, vel non dicitidum partis ad totum unitum, nec tanquam si dicit aliquid,Ergo unio distinguitur a materiatio ejusdem formalis. & forma; si non dicit,Ergb ratio formalis unio- Consequenter,si in re loqui velimus , deno' nis sita erit in solis illarum entitatibus, adeoque minatio uniti,& compositum, dicit Materiam, quoties hae cntitates existent, toties existet u-Formana,Modalitatem, quan cumvis illa moda' nio.
litas, non sit ratio formalis uniendi, nec pari in RESPONDETuR imprimis, Negando universo denominatione uniti, ad eum modum, quo in liter,quod conditio sit distincta realiter a forma, relatione Transiendentali importatur iunda' ad quam est conditio, quia existentia est condimentum; ratio fundandi, Terminus, licet ipse tio ad hoc,ut aliquid sit cauti;& tamen indistin Terminus,nec si pars rotationis, nec ratio isese guttur realiter a causa; negatio distantiae est malis reserendi. Conditio ad prauentiam , & tamen ab illa indi Et quia ut dixi,in re,hoc quod est esse haben- stinguitur realiter. Unde tantum verum est tem Materiam denominationem Materiae in conditionem,ei se distinctam realiteraserina siadis secimdo, & serma m habentem rationem Arma sit Physica non autem si forma sit Meta formae in actu secundo,est dc nominatio, tria illa physica: in praesenti autem uiuo,est forma in importans Matcriam, Formam, Modalitatem, taphysica materiae & formae,qua talium, in aetii ideo sine illis tribus,impossibile cst illam haberi, secundo. Rursus negatur, manere rati nem uantumvis ipsa illa modalitas non sit pars illius formalem, quando sumitur condistincte a coeiae minationis iec ipsa ratio formalis denomi' notato , sed manet nonnis ratio formalis ina nandi. Quid ergo decrit Materiae & Formae daequata; adaequata enim importat etiam illud existentibus ne habeant rationem talium in ama connotatum : hinc a ratione formali illud con secundo, eoque unitarum 'deerit illa modest' notatum distinguitur realiter inadaequae eotas,quae nisi supponatur, non potest intelligi illa quod illud complexum includcias quaecunque
denominatio. . spectantia ad unionem, importet illam conditi ΙNsrapis Primo ex eodem. Formam & Mam One tanquam aliquod pi requisitum, ut pultateriam unitas existere,vel dicit aliquid supra exi lulet ratio formalis adaequata unionis, S adaequa
stentiam utriusque entitatis, vel tantum dicit u- ta ratio relationis transcendontalis importat te
tramque existentem,si aliquid dicit distinctum minum icet non tanquam partem compositi Ergo unio distinguitur a Materia &Forma, si ni' vam,ita importabitur & illa motalitas, licet nee hil dicit, Ergo quotiescunq; existunt,toties sunt sit unio,nec illam componat per modum parti,
uni - . Deniquς dici potest,quod ratio se alis unio
RεspoNomin. Quod csic unitas nihil da- nis prout condistincta ab illo modo, supra ent cit plus secundum quod esse unitas, aliquid im- ratem materiae, dicat aliquid non entiativὸ sed portat in recto,nihil inquam plus dicit,supra en' se aliter distinctum, quod ipsum formalitertitatem Materiae& Fqrmae, esse tamen unitas se- distinctum,non pullulet ante positionem illius cundum id, quod esse unitas dicit in obliquo, connotati. est quid distinctum ab entitate utriusque, in ob' INsTu Tertio idem. Unio secundum en liquo enim importat motalitatem. Secundum titatem suam Physicam S siccundum serinalita
etiam phrasim praeusurpatam, esse unitas supra tem nemine cogitante, non distinguitur a ma existentiam utriusque Entitatis dicit Materiam, tcria & Arma,sed posita materia & forma prae, non quomi docunque sed exercentem actum existit unio secundum cntitatem Physeam secundum materiae,& Drmam exercentem ν Ergo existit etiam secundum servilii ctum secundum sermae, quod est quid distin- tem.
Ehum acquiriturq; ratione connotatae modalita-
227쪽
Rgspousu M in simili circa relationem, quod
breviter reputitur: Unioncm secundum sot- malitatem spectatam,in quantum sormalitas unionis,dicit aliquid pro suriecto, pro intrinseco dcc. non distingui a maioria & forma ; licet formalitas unionis in quantaim aliquid dicit proconnotato&extrinseco intrinsece requisito,distinguatura materia S forma, quia modus ille
quom importat uni O,non habet eandem entitatem cum materia Z sorma. INsTABis Quarto. Connotata illa modalitas per nos inadaequale distinguitiir, ab illa ratione unionis,quod no potest dici,quia si inad
aequale tantum distinguitur,quomodo non est Pars intrinseca Unionis,sicut sorma co quod in- adaequato distinguatur a toto,est pars totius.
adaequale distinguitur ab illa ratione unionis,loquendo de Unione in re, inquantum illa complectitur sive sua intrinseca , sive extrinseca cs sentialiter rcquisita, licet sit adaequale distincta illa modalitas ab unione sumpta pro iis, in quae
tanquam intrinseca, cadit denominatio unionis , &ita in sententia communi Connotatistarum tempus vespertinum distinguitui inadaequale a Coena, in quantum coena complectitur
omni sine quibus impossibile est esse coenam,
licet tompus vespertinum non sit pars costituti- ,coenae nec sit illi intrinsecu quid. Cum hoc t men stat ut sine illo Connotato , non habeatur denominatio nec coenae, 'nec unionis. Quod autem forma,co quod inadaequale distinguatur sit pars totius,hoc cxinde oritur, quia in denonainationibus, quae notassent petibiles ratione a-hcmus connotati, recte insertur esse hoc partem, si inadaequale distinguitur, sed in denominationibus petibilibus ratione alicujus conno rati non infertur determinate ex inadaequata distinctione quia hoc cst pars,sed tantum insertur quod aut si pars, aut connotatum extrinsiccum, intrinscce& nccessario requisitum. IKsTABis Quinto. InPrincipiis nostris,con- notatum est adaequale aliud ,ab eo cujus est con-
notatum,ut terminus a relationc,Cur non de illa
modalitas crit adaequato aliud,a ratione sormali
RESPONDETuR. In principiis nostris, Conno ratum est adaequato aliud ,ab Eo, cu)us est conn ratum,si sumatur connotatio pro co solo,in quod intrinsece cadit denominatio connotativa. Sed
non est adaequale distinctum connotatum ab eo, quod sive pro intrinseco,sive pro extrinseco intrinsece requisito,dicit Connotatio: quo etiam sensu nec terminus a tali comploxo, cst adaequate distinctus. OBlici R Quintb. Unio formaliter est determinatio materiae S forma: ad esse talium in actu secundo,ωd modus est ista determinatio. Ergo modus, est unio formaliter. REspo NDET . Unionem formaliter esse diterminationem materiae &formae,ad esse talium, determinationem inquam Metaphysicam. Modus autem est determinatio Physica,& determ
natio,quae habetur a motalitate, cst antecedens compositionem, determinatio autem quae habetur ab unione,non antecedit compositionem,
sed est ipsa compositio. Hunc modum ponunt aliqui inter dispositi nes quibus non allentior, quia si esset dispositio effectus illius formalis primarius, non erit nisi disponcrc; adeoque adhuc saltem in ordine ad potentiam abselutam , rclinquet impedibilit tem , ne sequatur unio. Sed de hoc retia qua vide in materia de Unione Hypostati
COLLicis. Per quid distinguaturhaec nostra
sententia sententia Modalium,&Nominalium Per hoc: quia Nominales,non recurrunt ad salvandam denominationcm uniti ad ullam modalitatem,recurrit praesens sententia; a Modalistis autem por hoc distinguitur,quia illam modistatem non ponit pro ratione formali uniendi, sed pro necessario requisito.
De abis mionem Concernentibuου. Partior Dissicultatem. Sit
Punctum Difficultatis Lotae illa da dalitas una '
DIcENDuM est, Modalem determinationem,
nonnisi unam esse, in unoquos composito, ita Suar: Vasqucet Arria: Oviedo contra Hurta: rcccntiore m Suar:
PROBATuR primo. Non sunt multiplicanda cntia sine necessitate. Ergo nec Modales dcterminationes,nulla autem necessitas plurificandi has Modalitates. REsPONDEBIS , quod nonponantur duae adaequale distinctae Modalitates, seu secundum te minos Hur: uniones,sed duae inadaequale partiales,duo autem inadaequata partialia, non aequi- vesciat nisi uni,cx quo sequitur nullam fieri coim celsa illa duplici Modalitate entium multipliCationem, ad cum plane modum, cum partia LCrduo ignes ad candem stupam igniendam coim curriint,non aequivalent nisi uni igni.
CONTRA . Quia etiam hoc cst multiplicareentia sinc necessitate, nana etiam ponere duas
causas partiales, si nulla sit necessitas, cst multiplicare entia,etsi id quod habet rationem inad quati,poisit habere rationcm adaequati; apponere illi aliud inadaequatum,cst multiplicarc Cn-
228쪽
tia sine necessitate. Nulla autem necess- CONTRA. Quia similitud' potest spectaritas, ponendi duas illas inadaequavis Modalit, physice,5 sic una est,nempe qualitas in hoc , 5:tes. qualitas in illo, seu ut dicit Aristoteles, quorum Pnoa AT secundo accommodando ad qualitas cadem cst. Deinde potest similitudo praesens, argumentum Oviedi. Effectus for- spectari Nintaphysice,& sic est duplex concepti. malis determinationis est constituere illud, bilis formalitas rclationis, sic ctiam in praesentiquod determinat componens unum composi- cx eadem proportione susticictPhysice una ino tum cum alia comparte. Ergo dctcrminatio, dalitas,licet alia sit formaliter futura unio, hujus quae se iciacbit v. g. ex parte materiae, constituet cum illo,alia illius cum hoc. materiam componentcna , unum cum serma. RESPON DE T siccundb. Posita unione Ergo etiam constituet,sormam, componentem illa una,unum tantum unietur thtrinsece,aliud
unum cum materia; nam materia componens u- cxtrinscce.
num cum serma, dc forma componens unum, CON RA. Quia quamvis aliquid non reci cum materia, ne praecisivss conceptibus diste- piat in sic unionem, modo sit terminus illius inarenti; quia quidquid respondet ex parte obsecti trinsecus,nihil , ii obcrit quominus dicatur esse in uno respondet ex parte Oriecti in alio, nam unitum intrinscce, adhucque illo extremo per quod idem in ructo de postea in obliquo idem modum tormini se habente,mutabitur illud ex pcnatur,no arguit praecisioneni ob lecti vana, sic tremum, casu quo additione illa,licet in se non ut panis cum vino,vinum cum pane, ut dixi in sul Cctara, pcrsciatur in ordine ad operationes. materia de relatione non praescindunt. ἀd quas dicit cilciarialcm ordinem, Lanquam sui
REsPONDET tcrtib,pcr unionem unam ambo extrema esse unita, sed non ambo forma
murorin CONTRA. Quia si aliud extremum evadat CONTRA . Quia hoc ipsum est quod nega- terminus intrinsecus unionis, nihil deest quo tur . aliam scilice debere respondero determi- minus dicatur cile unitum se aliter; de liceti nationem una sufficiat unam respondero. Materia & Forma unita debeant esse relata mi Pston ATuκ Tertio. Posita dcterminatione tuo,nego hanc rclationem mutuam, sal vari non in sela materia ad hoc,ut sit potcntia sermae, ut postis,sine reccptione unionis in utroque; desc- sit materia in actu siccundo,dec. vel unitur ser' ut accipiendo fundamentalem similitudinem,ma materiae vel non unitur: Si unitur. Ergo ec Physice,non est necesse quidquam recipi nisi immerito duae requiruntur determinationcs; unam qualitarem,csim iamcn una qualitas, non si posita determinatione in sela materia, non ii' si similitudo, sed acccisus alius qualitatis,facit sinitur forma maioriae Ergo ncc materia illi uni- mile; ita non est neccilc poni aliquid in alio ex tur. Quod ipsum probatur, tum quia impos' trcino, sed accessus alius extremi, hoc extremo sibile est. Petrum allidere Paulo ; quin Paulus habcntc sic tanquam termino intrinseco, potest
assideat Petro,si enim alterutcr non sedcM,nc cvadere serinalitcr unitum .rclatum, dec. Quid ter dici poterit,assiderc. Ergo ctiam,si forma au cm sit terminus intrinsecus, explicatum in non unitur maioriae,nec materia dicenda cst u- Materia de Incarnati ne, tibi: cur Verbum non R ΡONDEBis in ista Propositione : Materia Compollit unum cum serma,rcsporadct unio,scudeterminatio subsectata in matc ia; dc alia determinatio, cum dico, serina c. mponit unum Cum materia Diri fornaae. Tuna quia si potest uniri materia forniae,& non uniri forma materiae, posita sola unione materiae ad formam, crit lac compositum vel non Micrit compositum. Ergo luperadditam aliam determinationem otiosc requiris; si non crit compotitum, contra Crit , quia quacunque lcgitima ratione definieris compositu na,cx illa, deducetur esse illic compositum, de si dixeris esse compotum partiale,contra crit,
quia nihil plus illud totale dicct. Tum quia mulctur in Unione Hypostatica.
Soliuntur Objeotiones. O icum Primo. De essentia unionis, A in nostris principiis, de cssentia est dcter
tribtiit illi enectum suum formalem forma Vel quid ut terminum, sed hoc non potest csse nisi non tribuit; Si tribuit, Ergo superfluic alia iaὶO' duplex modalitas; nam alias utramque partemdalitas; Si notriribuit,Ergo postibile est habcri respicere ut sub icctum. MMor probatur, nam in subjecto aptam sormam, dc non haberi illius unio vel modalitas hypostatica est vcre unio,r effectum formalem. spicitquc naturam humanam ut sub lectum, ver RispoNDET primo Mastrius. Quamvis bum ut terminum intrinsecum. similitudo si essentiailiter duorum alii milatio, REsPONDET Arriag: Nogando Majorem hoe non obstante est illic duplex rclario, ergo probationi illius conloqucntiam,quia esta par- ω geminanda unio. tac
229쪽
ticulari ad universale. Negari etiam potest
miniar,quia sicut inlatio respicit unum ut subie istum,aliud ut terminum, quantumvis in termino non recipiatur,ita & determinatio aut uniomodatis,idem habere poterit. INWAEU. Forma ut unita maioriae , cst persectio materiae,Ergo ut unita, debet recipi in materi rgo modus unionis debet recipi in mate
pue qu6d modus iste sit materialis. Deinde dici potest,negando formam ut unitam, unione appropriata soli formae, esse per stionem materiae, sed est illius periectio,vel propria , vel
Communi utrique unione, unita. OMacITuR Secundo, tam unio quam deter. minatio nostra modalis,debet recipi in utroque extremo, quia impossibile est manere aliquid intrinsece unitum,vel determinatum, per unionem vel determinationem,quae non recipiatur in illo. Matcria autem & forma sunt intrinse-
REspoNDET Arriag: unionem illam recipi in utroque extremo , sed commode dicetur quod modalitas illa respiciat unum tanquam subjectilin,& aliud tanquam terminum intrinsecum,&sic Verbum Divinum est intrinsece unitum,quamvis sit nonnisi terminus intrinsecus Modalitatis caeteroqui non nisi in sola humanitate , subjectatae.
INWABis. Non potest quidquam dealbari
albedine in alio recepta. Ergo nec uniri uni ne in alio rccepta,aut determinari dctorminatione,in alio recepta. RΕsΡONDEUR. Si procedat argumentum de subjecto recipiente determinationcm , Cui vicissit in aliud non conncctitur, sicut non connectuntur pArietes duo,vel homo & paries, totum argumentum concedi debet. Si autem procedat de indistantibus, ad se ordinatis, &c. cxtremis, imprimis retorqueri potcst argumcntum; quare Verbum sit unitum intrinsece humanitati , quantumvis Modalitatem in se nullam recipiat. Rursus albedo vel recipitur immediate in quantitate vel immediate in materia, ccrium cst non recipi illam immediate informa,quia haec non comparatur ad albedinem, ut ejus materia,& tamen non ipsa materia denominatur alba,sed paries,qui ctiam importat sormam; quod si ad dandam denominationem incomposito albi, etiam serinae,sufficit quod ratione unionis , contribuant sibi sua praedicata, quam contributionem praedicatorum, non faciunt duo parietes distiti, utpote non ordinati ad se tanquam actus&porcntia, ita ctiam contribuent sibi sua praedicata materia & sorma, quando ad se comparabuntur ut Actus δί λ- tentia in aetii secundo tales, quamvis unionem, unum tantum cxtremum recipiat. Denique
dici potest dealbationem utpote ens ab tu
tum, non respicere aliud tanquam terminum intrinsecum: consequciatex non habere ullum titulum dealbandi aliud,jam autem determin tio materiae,ad elle unitae formae, est quid rei tivum, respiciensque formam tanquam terminum intrinsecum,ideo ille vel hoc titulo tribuere potest denominationem determinatae ves innitae
Oniciet uR Tertib. Relatio in sententia istorum, qui illam distinguunt realiter, quando
duo extrema referuntur, non sufficit ut sit una. Ergo nec in sententia nostra susticit ut sit una modalitas. RESPONDETuR.Disparitatem esse,quia possibile est esse unum relatum.& aliud non reserri, hinc definitive relatio non est duorum habitu do,sed habitudo ad aliud, etsi relatio esset deii. iiiiive duorum habitudo,non esset necelle duas relationcs ponere ; quia autem unio vel nostra modalitas,cst duorum habitudo,unio enim scin- per est duorum,ncc sunt separabilia, ut materia uniatur formae, & vicissim forma non uniatur materiae,hinc fit ut sussciat unionem & dei e minationem modalem, esse unam. Deinde cum universaliter salsum sit, modalitatem hanc debere in utroque cxtremo recipi,cum non re eipiatur in Ucrbo, cumque non sit ratio, quare suiliciens sit una modalitas in uno composito, &non sit sus icicias in alio,hinc fit,in omni cventu polle poni linam modalitatem, quae ratio non inquirit rationem,cur Modalitas non possit rccipi
in Verbo,sed attendit ad hoc; si in Christo suis
ciens est una modalitas, non in utroque cxtremo recepta,cur non alias sussicietioliciT Quarto recentior Suar. Illa motalitas est duorum cxtremorum,Ergo ex vi definitionis non magis se tenet ex parte unius, qkiam
RESPONDETuR. Ex vi non nisi talis modi vel unionis determinat sibi hoc potius subjectum, sed indifferens alias esset,ut in alterutro sub ectorccipiatur.
IrusTAT Primb. Si modalitas dicta se tenet
tantum ex parte unius extremi; cur non potius definitur vinculum vel determinatio unius ex
itemi ad aliud vel cum alio. REsPONDETuR. Est Quaestio de modo i quendi,in qua maxima ratio potitur ex placito, sed hujus placiti haec etiam potest dari ratio. quia ly aliud vel alius importat aliquid extrinlccum, quia autem composito , neutra pars cst extrinsecum, fit ut neutra pars, debeat illis to minis exprimi. Rursus ideo non appellatur modus ille determinatio unius extremi ad aliud , vel cum alio, quia haec Phrasis importat quasi majoritatem & specialitatein unius CXtremi uniti quam alius; unio autem vel ille modus, se aeque ad utrumque extendit, in ordine ad
230쪽
ad vinculare, vel determinare, neque magis una pars in ratione compositionis componit quam alia, jam autem si diceretur illa modalitas determinare unum cum alio, signifiςaretur specialitas unius extremi prae alio, & scut v. g. non est bene cultus sermo, Rex mecum fuit in prandio, sed tu potius fuisti cum Rege, quia Rex habet praecellentiam, ita .uin prassenti non recthdiceretur unio esse unius extremi cum alio, quia illi competeret etiam praecellentia. INSTAT a. Relatio ex eo quod non sit in utroque extremo, sed in uno tantum, ad aliud, non dicitur respectus duorum extremorum, sed unius ad aliud. Ergo etiam & unio si non esset in utroque extremo, deberct dici unius unio ad aliud.
RESPONDET ua. Negyndo ideo dici
relationem ad aliud, quia in uno extremo poni Lur, sed quia terminus est quid exti insccum relationi I nccper modum partis intrare debet in Compositionem huius, quod est relatum, hinc rectὰ nominatur ad aliud ; e contra quia intre ma inedia unione, vel propter doterminatio Dcm modalem intrare debent compositum, pormodum partium intrinsecarum, hinc unio non
debet dici unius ad aliud. INsTAT 3. Mastrius. Terminatio ad sor.
mam unionis receptae in Materia, solum sufficitur dicatur extrinsece unita, non autem ut dica- eur unita intrinsece. Omnis enim modus essendi intrinsecus, unius rei cum alia, ad unioncm per informationem reducitur, quia dcnominatio intrinseca sumitur a Drma intrinseca.
RESPONDEO. Nego si aliquid se habeat per modum termini intrinscci, quod non possit dici unitum inti insece, quamvis non se habe
at per modum subjecti receptivi. Ncsoque
rationem intrinseci, reduci semper ad informationem. Et licet denominatio intrinseci sumatur a forma intrinseca, id tamen verum est, arit de forma intrinsecarecepta, aut ad se terminata, tanquam ad aliquid intrinsecum. Quod autem dicit Mastrius, etiam Verbum cssia unitum extrinsece; eo qu6d licet sit intime Conjunctum, non minus quam materia formae, id tamen contingat per unionem in ipso Verbo non receptam, quod in quam dicit non sonvincitῆ nam ut alibi visum, plurimi dicunt verbum esse intrinsece unitum, etsi est intime contunctum , licet unione non in se recepta, cur non poterit dici intrinseci unitum ;&si potest salvari intimitas coniunctionis, non recipiendo con- itinctionem, Cur non potest salvari intrinsecitasnnionis, sine receptione unionis. Quod autem dicit hoc esse peculiare unionis hypostati-
cae ratione infinitatis & immutabilitatis verbi, id etiam non convincit, si enim est de essentia uniti, recipere unionem, etiam infinitum & immutabile aut uniri non deberer,aut deberet in se re cipere unionem, cur debebit indi spensabili tetin humanis in utroque extremo recipi, cum pos sit esse haec unio Materialis,adeoque improportionata animae spirituali, ipsumque principium: Non sunt multiplicanda entia, id evincat. Et licet receptio afficiat Materiam, informatio se main, quia tamen formaliter illa receptio, est iplamet Materia in diversis connotatis, namque tormali satio, est ipsa forma in diversis itiaenicon notatis, non erit neccsse multiplicare uni nes, sed tota multiplicatio, erit penes entitatem Materiae S Formze.
OBjICIT s. idem Recentior Suar. Non est potior ratio, cur modus ille determinativus in uno potius quam altero cxtremo subsectetur. Ergo debet in utroque subiectari. Si sub lectatur in utroque necessario duplex est, quia unus modus non porcst identificari cum duabus realitatibus, alioqui hoec essent idem realiter inter
se ex illo principio: Quae sunt eadem uni
REsPONDETUR. Ipsa materialitas modi, determinat sibi subjectum materiale, concesso
etiam quod in utroque extremo reciperetur modus, non video quomodo identificatio -- tremorum sequeretur, cum neutrum extr
mum cum ipso modo identificetur, qui distin ctam entitatem habet, sed tantum sequetur, sicii t iunguntur uni lci tio, ita jungi inter se. Addo in processu ulteriori arguendi immerito sup. onere eundem. qubd non debeat dici Verum unitum Humanitati , sed tantum Hu. manitas Verbo, bene i in dicitur, Verbum Caro factum est , quod tamen uni nymimportat. Unde etiam ad comertentiam dicitur. DEUS factus est homo , ut homo fieret DEUS. Non nego tamen, qudditum dicatur Verbum assumpsisse humanitatem , non humanitas Verbum , quia quod assumitur , assumptione dignificatur , ut dicitur creatura assismi, ad opera miraculosa , privatus ad dignitatem ; jam autem humanitas est dignificata a Verbo, non verbum ab humanitate, & quamvis allumptio S unio sint idem realiter , non tamen sequitur, quod phrases quae pro uno rcnent, teneant pro alio , nam Trinitas cum Patre, Filio & Spiritu Sancto sunt idem reali ter, & nihilominus in nomine Trinitatis non tenet baptismus. Ossicis 6. Mastrius. Si forma uniretur materiae, quantum sufficit ad constitutionem t u compo