장음표시 사용
121쪽
LIBER PRIMVs. 3s Deus genuit Deum, quia Deus pater,Deu filiugenuit,hoc est,per generatione aeterna comunicauit illi suam natura&deitatem. In symbolo quoque scriptum est, lumen de lumine, Deum verum,de Deo vero. Secunda aute propositio Pisi, filius vera est licet non defuerint olim, qui eam ne - Uriti sgarent,ut refert Magister.Nam& eius conue Ianius. tens vera est,nempe ista, Pater, Fili',& Spiritus sanctus sunt unus Deus, quod & astruitur per diuum Augustinum dicentem: C redimus vati In sermo a Deum,unam esse diuini nominis T initatem. Vide Magistrum.
Vtrum essentia dii ina generet xel generetur .
Ac in re foede errauit Abbas Ioachim,ut habetur in Decr talibus,ass erens Magistra sententiam Haereticu, d insRRV c ria TH- quod in suis sententiis di issici istia , - rem esse in diuinis videlicet kauit Abessentiam diuinam quae non est generans, ne- bas Ioaque procedens : Ex quo inferebat magistrum sententiarii posuisse in diuinis quat Crnitatem, T Ovidelicet tres per onas,&illam essentiam quali sti Gihol.
Communem,quartam. Quod incoliueniens,Vt e --
ipse Ioachim eu1deret asseruit, quin nulla res πvna est Pater, Filius, Spi. S. sed person s illas
esse una in rem, unitate aggregationis tan
122쪽
propter unam fide, &charitate:quod astruebit ex illo Ioanis: pater rogo,ut sint unii,sicut&nosvnti sumus, scd assertio ipsius Ioachim haeretica est,no aut e Petri Lobardi. Na pater gigne do ab aetemo,siliti, tua ei dedit substantia iuxta commune traossationem: Pater quod dedit
mihi, maius omnibus. At dicino potest quod partem substatiae suae dederit,&parte sibi reti nuerit,cum substantia Patris sit indivisibili utpote sinplex omninb;sed nec dici potest qubdpater in filiit transtulerit sua substantiam generando, quasi sic dederit ea filio, quod no retianuerit ipla sibi, alioquin desiisset esse substatia:&simili ratione ambo eam Spiritui sancto dederunt. C u crgo veritas pro fidelibus suis orat ad patre, volo inquiens ut ipsi sint unum in nobis,sicut &nos unu si amus Hoc nome unuJpro fidelit, quide accipiturvi intelligatur uniocharitatis ingratia: pro personis diuinis,
ut artendatur identitatis unitas in natura, que-
admodii alibi veritas ait: Estote perfecti sicut&pater vesterco estis perfectus est ac si dice rei manifesti', Estote perfectip erfectione gratiae, sicut pater vester in canis perfect' est perfectione naturae,&essentiali bonitate, ubi no in. nuit, ut sim' ex nobis ipsis naturaliter perfecti, sicut pater est ex se naturaliter perfect' ; sed ut essemus perfecti perfectione nobis copetet videlicet satiae,&virtutis utraq; videlicet suo
modo,quia inter creatore , & creaturano potest lata similitudo notari quin inter eos maior sit dissimilitudo notada. Fate tu est igitur,cum i
123쪽
Magistro sentetiam, quod Pater, filiuS, Vera union non collecti ita, seu similitudinaria sint una essentia, substati eu natura: quae substantia non est generans, neq; genita:nec procedens quia illi actus non attribuuturitatiae, seu naturae, sed personis; nec per lictrinitate cocluditur quaternitas, quia illae res Pater videlicet,&Fili'& S. Snctus sunt illa una res de essentia. Quaternitas autem esse posset,nisi esset quartum realiter a trib'ctu, Adde rationes Magistri in primis trib'pitibus positas huius distinctionis. Quod si dixeris hanc esse vera, Deus generat, Deum,igntur a simili ista essentia generat, ut essentia sit matur pro persona,sicut De' in prima accipitur,ppatre. Respodetur non esse simile: propterea quod Deus sit concretum potens supponere, vel accipi pro natura, vel supposito. Essentia aute est abstractum,ultinia abstractione,quare non potest pro supposito supponere, sed tarup O natura. Et propositiones lexplicandae, non ampliand
s generetur de bab lautia patris. V gustinus una cucaeteris antiquis doctorib'libere profitetur filiu Dei de substantia patris generari: Ait enim pertractas illuclPauli: Transtulit nos in regnucnaritatis suae. Quod dictu est ait) fiiij cha ritatis su , nihil aliud est qua filij substantiae sui: ergo est de substantia patris. Vide
124쪽
ritates eiusdem c. s. huius distinctionis apud Magistrii. V eruntanae, ut haec plenitus,noucri obserua quod generatio in creaturis duo dicit, productione videlicet, nutatione, Sustorura, tiones formales diuersae sunt, & ab ii mice separabiles,id est,potest esse productio absque mu-- tatione, & contra, productio ad eu formaliter
est ipsius producti id est relatio producti producens )quo 1est copositu: Et accedit ei quodno fiat cu mutatione alicuius partis copositi, ut patet in creatione, in qua nulla pars mutatur, sed totu simul incipit eme. Mutatio vero formaliter est ipsi' subiecti mutabilis,quod de pri
uatione transit ad forma. Cocomitatur aut emimitatio productione in creaturis, propter imperfectione potetiae productivae, id est, agetis naturalis,que no potest dare esse totale termino
Iroductionis,id est, no potest quidpia ex nihi-o producere,sed aliquod ei' praesuppositu tras mutat ad alia parte ipsi', & sic producit copositu. Si enim generas creatu esset perfectu Agcia , non exigens materia, tunc esset productio sine
mutatione: Idcirco sine cotradictione separari possunt,& reipsa in creatione separatur, v biwpter perfectione potentiae Dei productivae, . Antis este totale, producto vere est ratio proauctionis,qua productu producitur,sed no est ibi ratio mutationis proprie dictae quae supponit substractu aliquod. Vt aute haec praesenti instituto accommodemus, cum in diuinis nihil im-setfectionis sit ponendii, & mutatio imperfectionem importet,quia potentialitatem in mu-
125쪽
xIBzR PRIMVs. 38 .iabili ut possit recipere alium formam,& etiam in mutate, quia talis neces lacio re urit causam cocausante,id est, materia ad hoc ur producat. in x ratio Nullo modo in diuinis ponetur generatio sub ratione mutationis, nec quasi mutationis,sed ta Hsio m tum generatio, ut productio perfecta, inquatu '' scilicet per eam aliquid accipit esse. Quamo ore generatu, ut est in diuinis, no assignabitur materia,nec qua si materia,sed tantu terminus, &hoc vel totalis siue prim id est,adaequatus, vel terminus formatis,fecundu quem terminus primus formaliter accipit esse. Deinde quavis nulla materia,vel quali materia in diuinis ponatur, vere tamen & proprie Filius est de substantia Patris,ut asserit Augustinus,&alii doctores antiqui,ubi per praepositionem DeJ notatui non sellim ess cienta vel origo; quia si ecreaturae es sent de stibstantia Dei, nec consubstantialitas tantum; quia tunc pater esset de substan tia filij: sed nota tur simul originatio, seu principium originans & consubstantialitas, ut scilicet ablativus rect a praepositione De, significet c5substantialitatem, id est, quod filius eande habeat cum patre substantia, &per genitivum a talia blativo rectu importetur principit triginans, ita quod sensus huius propositionis, filius cst de substantia patris, & iste filius est originatus a patre,ut consubstantialis ei,&hoc modo authori tates in litera adductas exponit Magister. DIST. ς VAEST. UNICA. Virum Deus pat ν, ilium το&οtate q
126쪽
s Deus pater malos Ilia renui n
Vo in hac parte obseruada ve nivi, Primu qubd pater generat filiu voles, na in primo signo vel instati originis pater ii telligit formaliter, & tunc etiapotest habere velle formaliter dc reipsi in secundo vero signo originis gignit filii nec tantum vult illam generatior enivolitione squam dicunt sequente illam gignitionem, sed volitionem, sed volitione in primo signo originis habita, qua quidem volitione pater formaliter vult praesupponendo aliquomodo intellectionem, qua quidem pater intelligit,non autem praesupponendo gignitionem Verbi. Sic ergo constat quod pater volens g
nerat non tantlim voluntate consequente,ied Paterprius voluntate antecedente. Na pater prius est perfectus in se, & beatus per intelligere, Sc velle,N 'ς ς ouim ista communicet personae per pro 'ductionem. Siquidem,quod in primo instanti,
quo est pater non conuenit ci,nunqua conuenit,propterea quod ex productione cuiuscunque personae nulla ei adiici potest perfectio:
. . nam nulla personalis et quidpiam, quo lapa- s. ἡia tre no fuerit communicatum. Deinde ob Deois omi- seruandum qudd quantiis pater filium generat tauter,non volens sicuti interpretatu est J nihiloceci' ne-sρ xo r. quaquam illii generat voluntate, tanqua principio elicitiuo& productivo: quando quidem principium productivum unius rationis in diuinis duas uni' rationis productiones cit utraque sit ad equ ita habere nequit, sed unica tan
127쪽
tiam. a propter cu spiritus Sanctus per modum, vel actum Voluntatis, ut principij productivi producatur, filius non sic producetur. His subscribit Damascenus dicens: Generatio inest opus nainra '& Augustin' ad Orosivi Praeire scientiam voluntas non potest. Cum igitur filius scientia patris,&sapientia sit,no generabitur voluntate. Quod si obiicias Augustinum,
qui attribuit voluntati nostrae gignitione ver- τb id est,notitia obiecti.V erbum,inquit,amo- re concipitur. Ite no titia placita, ligneque amata, veru est, ergo& in diuinis: cum in mente nostra sit Trinitatis imago .Respondetur,in
nobis quidem veru esse, quod ait Augustinus; idcirco quod eliciamus plures actus intelligedi Spraedicame nil qualitatis, &praedicamenti ad aliquid,& uno actu elicito alium voluntas imperare potest,non aute in Deo,in quo est unicus ach intelligendis unica videlicet notitia ingenita &unicus ac ' diccndi, seu exprimendi
verbu,id est unica notitia genita,quare voluntas,nequibit esse causa nec propinqua, nec remota alicuius illoru.Nam voluntas producendi subsequitur qua dantenus ipsum intellectu, sicuti,& operando hoc est fruendo diuina es- .ientia.) Quod si instes Autustinum intelligere nedum in nobis,sed in ipso Deo,hoc falsu est, quantum ad illum actum, qui est coniungere parentem , id est intellectum cum prole,id est
. cu obiecto cognito, aut notitia; sed bene quatum ad alium actum,que tribuit nostrae volun-
rati, qui est dilectio ipsi' obiecti ac notitia eiu
128쪽
t b. LD- dem:&ratione huius act'nostra voluntas pro-- prius est pars imaginis. Obiicies & Hila um docente, non naturali necessitate ductus pater genuit filium, unde
ccnsequitur volutate,igitur eum genuisse. Ren pondetur, duplicem este necessitate naturale. Quaedam est cui voluntas repugnat, ut mortis Decellitati, altera evi volutas concordat. de sic pater necessario filium genuit. Hilarius aute intelligit de nece:litate primo modo capta,unde& subdit, non naturali necessitalc, cum nollet. obiicies quoque&Richardum docente, vul- . tis audire Verbum abreuiatum,ingenitum verule habere de se coformem, atque condignum,
idem mihi videtur quod gignere filium. At qui
pater voluntate vult habere sibi conformem, ergo dc voluntate genuit. Respodetur Richardum intelligere concomitanter, no aute quod velle patris sit formaliter gigneremam hac in re
i. - Mori retur Augustino, qui ai quod Spiritus
Sanct iis procedit,quomodo datus,n5 quomodo natus, id eii, per modum voluntatis liberae, . non per modum natura quemadmodii filius. Mi , iata mali,sed ut est respectus quidem,sed de potetia plo. Pro materiali,& iundamento, hoc est, id vi illi
129쪽
generandi, quae est in patre: Haec aute potentia clupliciter accipiruta Primδ pro pricipio quo pater filiu producit praecisse,&simpliciter sumpto, Secundo pro ipso principio,cum aliis omnibus
concurrentibus ad generationem filii. Haec au-
te potentiae diuisio definitur ab Aristotele. Potentia primo modo nequit esse relatio, cum sit de genere sterilium, sed aliquid absolutu,videlicet memoria perfecta, seu intellectus diuinus habens est etiam sibi pranente, est prima cene rrandi,ideli, principiu quo pater illiu producit- patriqvid Quod ita probatur, Termin' formalis genera- sit. tionis est quid absolutu,nepe secunda persona- ergo id quod agens agit est absolutu, quia fieti
nequit ut agens c5 municet terminum formale
productionis, nisi agat forma aeque perfecta si agit. vniuoce & perfeci tori sit agit aequivocὲ in in diuinis aute nihil est perfectius absoluto. Naabsolutum est formaliter infinitum, non autem relatio. Euidentius ita astruitur ; Fieri nequit ut is o principiti formale imperfectius sit termino suo ρροά-cti' formali, Sed termin' tormatis,utpote verbuest im pri fe- quid absolutu: Ergo&principium eius formale est absolutum. His subscribit Damascenus.Generatio est opus naturae,sed uo est opus naturae Laiv. g. vi generantis: ergo est opus natur ut principij genera ii,&. Hilarius, Ex virtute inquit) naturae t b . iiii eandem naturam natiuitate subsistit filius. Trinit. . Potentia autem secundo modo,est intellectus m. diuinus habens essentiam sibi praesentem, ut haec sunt in patre, & talis est potentia gene' Ub. xandi propinqua, prior vero remota. Quod Trimi. e. 6.
130쪽
si praedictis obiicias Augustinum dicentem, Eo pater est ob est ei filius, atqui paternitate
. est pater,ergo eadem est illi filius,&per consequens paternitate generat. Res 5detur quod Augustinus intelligit eo formaliter, non auteeb fundam etaliter,seu productive, queadmodii enim Ioannes Albus similis est Petro Albo similitudine formaliter &albedino fundamentaliter cum albedo sit fundamentum similitudinis sic pater generat paternitate formaliter)sed memoria foecunda fundamentaliter;intellectu,& essentia diuina.
Eu quide vere,& silmine simplice esse costat exAugustino. Id aute astruitur variis rationib'. Primo quod no si copositusPhysice: Na c5positio materiae,&formae imperfectione includi nepe ratione patris. Forma quoq; n unitur materiar, nisi alicuius ciscictis virtute: Quaobre si Deus ex materiq& forma copositus esset,liaberet utique eiacies aliquod prius seipso, q, a res piae audire respuunt. Dein cessno est ex rabiecto,& accidente copositus: Cuenim immaterialis, silino est alicui' accidentis
rei materiali couenientis capa nec aςcidentis rei immateriali competentis.Intelligere enim,&velle quae creatis accidunt spiritib' 115 suntis eo accid ita sed eade reipsa eius essenti ut