장음표시 사용
131쪽
L 1 B E R PRPMus. r Ieris est. Res dist.2.q. I. Praeterea noti est Co - , positus ex partibus quantitatiuis,cum non habeat materi u luatitas autem rei materialis est 'accidens. A d haec idem astruitur ex ratione in- siniti,quando i iidem omne componi bile potest este pars alicuius totius compositi ex ipso, de altero componibili, omnis autem pari excedi potest , sed contra rationem infiniti est,
posse excedi infinitum ergo nullatenus est coponi bile. Insuper non est compositus ex ge' . . . . nere & differentia, cum nec Deus nec quid-
piam de Deo dictum, ut dicetur Resi huius
distinet .sit in praedicamelo. Esse etiam non accidit Deo, sed est idem suae substantiae,iuxta illud Exodi: Ego stam qui sum de illud: Qui est Exus, misit me ad vos. Praedictis fortasse obiicies ilia U .:. PD lud Aristotelis, Quod uni est non substantia, id est, quod est accidens, nulli est substantia. Atqui sapientia quam Deo nullus denegat,sicut & alia attributa in nobis est accides, ergo in nullo est substantia, vel non accidens. Et ex consequenti in Deo erit accidens. Et ita compositio subiecti,& accidentis. Respodetur sapientam ea ratione, qua est qualitatis species A accides in nobis,no poni in Deo, hoc enim modo. Quia est accides limitatione. & imper
fectione includit, sed adscribitur ipsi Deo se cundu ratione sapietiae praecisae, quae est perfectio simpliciter. Illud autem dicitur perfectio
simpliciter quod est melius in nobis, quam noipsit,id est,quam eius oppositu, ut cile sapientem, este bonubiustu,&c. In quolibet,inquam,
132쪽
est melius,inquantum Ost ens,licet non habita ratione suae naturae specificae quia habet ce ros gradus suae intentionisin via remotionis, dc eminentiae,quippὸ quae abstrahit ab omni imperfectione & imitatione.
DISTINC T. 8. QV EST. a. Vtrum aliqua creatura sit simplixi
Creatura Ugustinus libere profitetur nulla crea- nulla esὶ turam esse in se simplice: Omnis enim simplexi se creatura est alteri componibilis,ut ac-6.T ' cidentia cum subiectis, materia, & forma ad inuicem. Omnis quoque sit, stantia tam corporalis , quam spiritualis sui est r eceptiua accidentis, ut patet de intellectione,& actibus voluntatis in Angclis. Adde quod & creaturae multifariam composita sunt. Primo compos tione Metaphysica, ex actu videlicet, & pote-tia, hoc est, ex realitate generis quae est potentialis,& perfectibilis in realitate, conceptu differentiae, quae est per se actus , ct perficiens
ratione generis: est quoque in creaturis compositio naturae,& differentiae ii diuidualis, qui
naturam iuuat,&ad certu determinat indiuiduum.' liquae etiam creaturae componuntur phy sice,ut puta ex materia, de forma,unde satis constat creaturam omnem componibjlem, aut copositam esse ex se. Praeterea nulla creatura cit purus actus, sic videlicet quod nihil illi
adiici, aut aduenire postst,cu careat aliquo gradu perfectionis entitatiue inquatuens. Na E-
133쪽
OBER PRIMvs. flacet sit perfecta in sua specie,tame in quatit ensest capax ulterioris gradus perfectionis cum etiam infinitas non repugnet enti in se, sicut tal pa dicitur caeca,inquanta animal. Actus vero
purus dicitur , vel qui nullo caret perfectionis gradu,vel qui nulli alteri commiscetur. E i licet haec priuatio sicut nec aliqua est de essetia positivi alicuius no sit de cilcita creaturae, est nihilominus ipsi inseparabiliter adnexa, quod
etiam efficit,ut creatura non sit simplex.
DIST. 8. Q. V AEST. 3. Vtruui Deio, vel aliquid dictum de Deo fit
g isti Mis xi superque ostendit, ea
quae de Deo dicuntur nullatenus in genere esse,ait enim intellistere Deli, quantum postumus sine qualitate bonum,sine de Dis di quantitate magnum,&c. Vide Magistrum se- iam es ta primo cap. huius distinct. de tandem infert. pr Mame-Εcce si subtiliter incendens, ex his atque prae' a. dictis aperitui illa artis Dialecticae praedicame u.e...ta Dei naturae minime conuenire , quae nullis subiecta est accidentibus. Deinde ostedit Augustinus Deum ipsium non esse in praedicameto,quia maxime esset in praedicamelo substantiae,sed nec proprie dicitur inquit substantia, sed abusive:propterea qu6d substatia, quae est praedicamenti substet ipsis accidetibus, quod
Deo competere nequit: cum nullum in eo sit accidens,lad quaecunque in eo sunt,& de codem dicuntur , sunt sua est entia,& natura.
134쪽
Obserua nihilominus duplicem este substatiae proprietatendi. Prima esst per se stare, & haec est perfectionis, & ratione ipsius substantia apte de Deo enunciatur: Secunda est aliis subest e, quod est imperfectionis , idcirco hac ratione de Deo nequit dici. Obiicies fortasse Damascenum dicente, natura diuinam esse speciem respectu diuinaru personarii,& cX consequentibus Deuelle in praedicamelo. Respundetur quod natura diuina no est proprie. Species,sed 1imilitudine quadam, propterea quod dicature de personis, sicut Species de indiuiduis,sed noest,inqua, vere species,idcircb quod non multiplicetur in ipnspersonis, perinde ac natura specifica in indiuiduis multiplicatur, tot siquide sui naturae humanae excpit gratia quot homines,non aute tot essentiae, quot personae diuinae, dc hoc pacto interpretari debet Speciei definitio data a Porphyrio,videlicet quae praedicatur de pluribus inquit Intelligite, inqua, quod in illis plurificetur species secundu natura, id est, quod dicatur de pluribus essetialiter
distinctis: Et hoc pacto interpretare Damascenu,& B petiuasi erente: duo genera manere in
diuinis, ac reliquos Theologos Philosophos, qui videtur praedicame torti rationes in diuinis ponero, viputa, quod non siti tibi proprie,sed tantum secti dii modii alique simile praedicandi. Obiicies deinde apicntia,iustitiam,&c. csse S ire, is inpra dicamelo, vae tame dictitur de Deo, si- Dei non est cui & de nobis, igitur quidpia dictum de Deo ingenere. critin praedicamelo , Rcspondetur quod haec
135쪽
possimi co siderari, ut sunt in nobis, & sic sunt
inpraedicamento, cum sint cita, & limitata: deinde ut reperiutur in Deo,&sic cum sint infinita no sunt in genere, quia eris finitu immediate diuiditur in 1 o. genera generalistima: Si aute cosideretur in se, id est, ut sunt comunia Deo de creaturae, sunt quaeda transcendentia, cum conueniunt enti ut est indifferens ad finitum de infinitum : Nec oportet, ut aliquid sit transcendens, ipsum esse commune omnibus, Transeu- sed susticit, ut non contineatur si b genere. tui quid Accidit enim sibi quod habeat multa inserio .' ra, perinde ac de ratione generis Lunmi non
est habere plures sipecies sit, se, sed non habere aliquod genus supra se. DISTINC T. 8. QV EST. . 'rum ρεν calones esentia es dimi e secluso
actu intellectus distinguantur3Erfectiones diuinas non solum ratione ut voluit D. Thomas, de nonnulli: g alij et heologi le ictaa CX U iura rei,& fhinaliιὸν formaliter ab inuice δc a diuina essetia distin di uis cui sole clarius iudicat Damas .dicens. si iustu, t r. si bonum: Si quid tale dixeris, non ia tura dicis
Dei,sed quae circa natur igitur ante omne in 1ib. I. e. .
tellectus actu est aliquid in Deo quod non est formaliter natura, & ide vult quod inter oni rivio lonia nomina dicta de Deo proprii in v est,qui est, quia esse dicitur quodda pelagus infinite, sed no quide propter multas relationes ratio-
136쪽
nis, sed propter virtute continentia huiusmodi perfectionii formaliter infinitarum .ab ipsacmanantium, sicut flumina emanat a mari iux-t b isti ta illud: Omnia flumina intrant mare,&c. Prae- n.c. y terea Augustinus dicit ista esse aequalia, nihil autem est sibiipsi proprie aequale,quare necessariu est,ut inter ipsa sit distinctio ex natura rei. Ratione etiam sic astruitur,& gratia excpli accipiantur sapientia, & bonitas, sapientia enim non est formaliter bonitas in D co, patet, nam si infinita sapientia esset formaliter bonitas in i finita, sapientia in communi esset formaliter bonitas in comuni:infinitas enim non destruit formalem rationem illius cui additur, & ita sino includit formaliter ut in comuni,nec ut infinitum, infinitum: hoc sic ostendo, na includere formaliter quidpiam,est ipsum includere in sua forma essetiali, adeo quod inclusum ii
gredi itur definitione includentis. Sicut autem bonitas in communi non includit in definitio- ne sua sapientiam,ita nec infinita bonitas infinitam sapientiam. Est itaque distinctio forma lis inter ea, inquantum caru rationes distinctae
Attr sunt & definitiones, si essent definibiles. Dices
formalit j tortasse praedicta adistingiui- na cum essentia pi
&ipsa quas circunstantia clientia consequitur,quod ista se habeat ut act' & forma respe- . ita essentiae diuinae, de ex consequetiti erit ibi hab., dis A composuis. Respodetur quod forma in crea . ce imperfe- turis habet duplicem imperfectione : Primam Mnem. quia informat aliud: S ecunda quia est pars c5duersari simplicitati diuin se
137쪽
positi,habet quoque aliquid. quod non est imperfectionis , sed consequitur eam secundum suam rationem essentialem,sive formalem,vide cet quod ipsa sit quo aliquid est tale. Exe-pli gratia,sapientia in nobis accidens , hoc est, imperfectionis, sed quod ipsa sit quo aliquid
est sapiens,hoc non imperfectionis, sed essen- , tialis rationis sapientiae. In diuinis autem nihil est forma fecundum duplicem illam rationem imperfectionis,quia nec informans, nec pars, scd in quantum est quo illud, in quo ipsa est, est tale, ut sapientia in Deo non est forma informans, nec pars alicuius compositi, sed est quo Deus est sapiens , cui quidem propter sui infinitatem est perfecto idem, nec ad hoc ut quidpiam denominative dicatur de alio, requiritur ipsum esse formam informantem id quod denominat: Forma enim denominat totum quod tamen non informat, sed susticit vera identitas ipsorum.
Eum quidem este immutabilem Lacrae literae nobis produnt- ApD itumutabi- stolus loquens de Deo,ait, Qui so-
lus habet immortalitatem, &caete- Ad Tin Q
ra. Quem locum pertractans' Augustinus ait, Cum anima quod amodo immortalis esse dicatur, & sic non diceret Apostolus solus Deus habet immortalitatem, nisi quia vera
138쪽
immortalitas incommutabilitas est. Omnis G1- quidem mutatio quaedam mortis Species cst,
dc pertude est, qui solus habet immortalitato, ac si dictu fuisset: qui solus vivit absque omni
mutabilitate. Nam omnis creatura quantumcunque immortalis, immo etiam beata alicui subiacet mutationi. Nam Sc de tacto aliquos metiGDotus habet succelliue praeter hoc quod mutabilis est per potetia diuina. Accedit illud Iacobi dicentis: Apud que non est transmuta tio, nec vicissitudinis obumbratio .d illud Malachiae. Ego dominus, de non mutor, & Plat- milia: Mutabis cos, de nuitabuntur, tua uteide ipse es, de c. dc Numcri: Non est Deus quasi homo, ut mentiatur, nec ut filius hominis, ut mutetur. Proinde ut ait Augustinus,substantia Dei sine ulla sui mutatione mutabilia facientem,& sine ullo suo temporali motu teporalia create intueri,&nosse licet sit dissicile) opo rct. Ratione aute sic astruitur, quia cum Deus sit summe simplex ut dictu est ideo no potest nil aliqua mutari forma, tuae in ipso recipiatur. Insuper quia est nec ile .ut ostensium cst Re sol. dist. r. l. i. Idcircbno potest ab esse in non cite .utari, nec a non este in esse. Igitur nulla mutatione sue stibstantiali, siue accidentali est mutabilis. Nihil aute aliud a Deo est immutabile, ut palot cx authoritatibus p raedictis : Et hac ratione, quia nihil aliud a Deo est formaliter necanarium, nec summe simplex, quodlibet etiam aliud a Dco cst in utabile subiective.
Nam si quidpiam propter si iam perfectionem
139쪽
LIBER PRIMUM Sest immutabile subiectiuὸ maxime esset A ngelus,sed omnis Angelus est mutabilis subiectiaue,quandoquide clim non omnia simul intelligat ab intellectione in intellectionem mutatur. His subscribit Gregorius , natura angelica p - ' inquit te si contemplationi authores inhaerendo in statu suo immutabilis permanet, eo tamen ipsb, quo creata est, in semetipsam vicissitudinem mutabilitatis habet.
DIST. 0. QV EST. VNICA. Es ne aeterna in diuinis i Dei
vem admodum dictu est dist. s. quaest. s. eratior. Generatio in diuiniis non sortitur ra Dei stionem mutationis, quamobrem nec αι rva.
ibi reperiuntur termini a quo, & ad que mutationi correspondetes,qui sunt esse post non esse aeternitati dubio procul rurugnantes, sed est in diuinis generatio sub πatio ne productionis duntaxat , quae nihil aliud denotat, quam respectum producentis ad productum. Dicitur autem filii Dei proauctio generatio, ob id quod per modum naturae producati . est enim generatio productio in esse substantiae per medium naturae, Nam ut ait Damascenta generatio est opus naturae, Hinc facile est sis fisi , astruere eam esse aeternam, vel hac ratiocisa' iud ististione. Agens a nullo dependens, sed ex sese non est mo stiricies,& producens per mediu naturae mo- dono agat permotum habet productionem
140쪽
pariter,productum sibi comia, Atqui pater g neus filium est huiusmodi,qua propter habet generationem,& genitum sibi coaeva. Haec ratiocinatio , potissimum quantu ad prima pro-Ub. c. de positionem, & cofirmatur per Augustinu ad Tri .c. I. ferente analogiam ignis, dc sui splendoris. Si L gnis inquit) esset aeternus,haberet spledorem soli coaevia,&coaeternu,&nihilominus splen- dor generatus est ab igne , multo igitur magis imbrau. t. filius qui est splendor patris) patri erit coaetaneus,quamuis ab ipso generetur. Huc accedit Ambrosius dicens, Si pater prius erat Deus,&
L;.t δε postea genuit,generationis assessione mutatus Trime. 6. Cst,auetrat Deus hanc ametiam, semper igitur
habuit filium sui de Magistrum.) Si aute obiicias, quod ubiciique idem est esse & duratio,si quidpiam fuerit principium esse, erit & durationis principium,atqui pater est principium esse filii cum assertore Augustino sit principiutrinitatis est igitur principium pariter durationis filij, dc in consequens non est aeternus filius,sed habuit initium. Hic distinguendum LA..i est de principio , potest enim sumi originati
ter est principiti originatiuu esse,& durationis filij, nec hoc aeternitati repugnat : potest & initiatiue capi, sicuti cum dicimus instans cin' se temporis principium, hoc est initium, &. sic non competit aeternitati,& in argumentatione committitur fallacia aequi iocationis, &