Resolutiones in quatuor libros Sententiarum Ioannis Duns, Scoti sub R.P. Melchiore Flauio ordinis Minorum ... Cum duplici indice ... Per fratrem Ioannem Forsanum eiusdem ordinis & obseruantiae ... in lucem & praelo traditae

발행: 1600년

분량: 877페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

201쪽

Ingenitum π enitum bifaria sumitur: Priinb quidem

r clic qua videlicet terminus primus, de totalis generationis accipia esse, & id intelligedo denegatione extra genus, quae sane dicitur tam de ente, quina non ente, atqui hoc modo non esst proprietas Patris chi essetiae diuinae Spiritus sancti,ac non existentibus conueniat. Secudbaccipitur, ut significat negatione generationis comuniter sinuptae, hoc est, acceptae pro pro iductione quacuque,siue sit generatio,siue alia productio praeexiges generatione, qualis productio Spiritus sancti, & hoc loquedo denegatione in genere, id est, quae conotat gen ,seu positi tu quia in diuinis gen' no proprie repe- .ritur, nec speciςs in natura diuina, de qua dic tur talis negatio, & hoc pacto ingenitu ide est quod subsistes no productu. Vnde patet qub lingenitu hoe pacto acceptu, n ouenit essentiae diuinae, cum sit per g eratione Filio communicata,nec Spiritui sancti, cu sit productustio , ,-- pς sipi 'xi0nsm , quae' Vtiq; generatione prae .sρ-ρ - igkt-s d pii proprietas solius 'atri Sor enimi ι Patri . Pater est a sic, hoc est, non ab alio productus: b. n. de unde Augustinus, Pater enim solus non est ab 'TIA . Rlip idsto selu appellatur ingenit'. Et ide pro δε- si tur alibi dices, no duos cile ingenitos certa fides declarat. Porri, haec proprietas non est constitu titia Patris, quia petiona postiua non constituitur proprietate negativa. Insuper Pater, & Filius non habet uniformiter rationem personalitatis,cu in Filius postiua constituatur

202쪽

LIBER PRIMVs. 77 proprietate. Obiicies, omnis personalis pro- Lib. s. laprietas relationem importat, nam 'secundum Trimi.

Augustinum,quidquid dicitur ad se in diuinis, est commune tribus personis, sed ingenitum non significat relation O dicat negationem, quae nihil ponit formaliter, Igitur non est proprietas p etionalis. Respondetur.Non oportet quod omnis proprietas personalis denotet relationem positive, sed susscit qubd postiue, vel negative.Ingenitum autem importat relationem negative. Si enim relatio sit alicui peta 'M.ta sonae propria, & negatio etiam talis relationis erit etiam alij personae propria, & ita non co- munis tribus. Dices, Ambrosius noluit uti hoc . . vocabulo, ut refert Magistet sententiarae Res . podetur,hoc fuisse propterea quod tepore suo no esset usitatu,&quia volebat persuadere A riani filium non esse Patri cosubstatiale,sed auterius substantiae esse patrem,&alterius filium, qudd ille ingenitus, &iste genitus diceretur, cum diuersum sit esse ingenitum, de esse genitum, unde Ambrosius quaestioni respondens dicit se in diuinis scripturis hoc nomen, ingenitus, non legisse. Vide Magistrum hac dist. Nunc autem ab patribus est receptum. ,

Constituit-ne innocibiliti diuina prima pissanam)Vamuis veteres patres parua, aut nul- IV itUmla posuerint inter ingenatu,&innascibilitatem squae sunt Patris diuini prO- .d. des prietates differetia,queiaadmodu satis, super- runt.

203쪽

que ex primo huius distinet. cap. apud Magis .colligi valet. Deinde ex tertio capite, ubi citat Hilarium,qui ait, Est unus ab uno,sed ab ingenito genitus, proprietate Videlicet in unoquoque & originis, S innascibilitatis, ubi proprietate illa, secundu qua pater dicitur ingenitus, vocat innascibilitatem. Nihilominus si pia e expedatur distinctas habet rationes formales, quia genitu de natu in filio no sunt ide forma- . liter,aliquid cnim repugnat natiuitati, ut pote esse in causa no vivete, quod no repugnat ge-DΜΟ i' nerationi in quantum est genere. Innascibilectust, in quoque secundu suam ratione prius est quam

Patrem. ingenitu,patet quia genitu prius quam natum. Omne enim natu est genitu,sed no e c5tratio. Illud aute est prius altero,a quo no couertitur, subsiste; di consequetia ex post praedicamelis. Vbi aute positiuu praecedit positu,negatio po, sterioris praecedit negatione prioris, sicut non homo praecedit no animal. VerulamCinnascibilitas no costituit Patrem. Nasut diximus de ingenito ) persona nequit negative constitui. Praeterea persona: no. se habet uniforia uter in ratione personalitatis, nec esset aeque positiuae aut aeque perfectae inquatu personae, quia nc

est aequὶ perfecta personalitas negativa, sicut positiva, tua filius, & Spiritus Sanctus consti- tuutur filiatione videlicet, & spiratione passi-

ua. Arguitur. Damascenus,omnia, ait, uni 'nia praeter ingeneratione,& generatione,&processione,voluit igitur has esse proprietates c0stitutivas. Respodetur, hac dictione exceptiua

204쪽

LIBER PRIMVs. 78

praeter) non remoueri aliquas proprietates personales sed essentialia duntaxat. Quinimo illis proprietatib' tribus intelligit omnes alias, ut ingeneratione compraehedit paternitatem, spirationem activam ut est in Patre & omnes proprietates patris: Et generatio compleetitur filiationem, verbum imaginem, & alias filii proprietates,& consimiliter de Spiritu sancto 1entiendum. Quod hinc vel maxime constat, quia ibidem expresse ponit paternitatem,fili tionem & pro cessionem:non igitur existimabat tres priores solas esse personaria propriet

tes,aut eas esse ipsarii constitutivas,sed earum nomine reliquas quoque comprehendebat.

DIST. 28. QVAEST. 3. cavlitasti r-ne primu in ilium is persona psumi relatisne ad secundami Rima in diuinis persona non consti- tuitur in esse petionae deitate, cum g deitas incomunicabilis n5 sit, deinde paιὸν UZi-

nec activa spiratione, cum haec filio quoque tuitur rela- copetat, nec postrem binnascibilitate, quem - admodum assertum est resolui. praecedenti:

consequitur igitur per locum a susscienti diuisione eam, constitui positiva aliqua adsecudam per nam relatione,quae quomodocumque nominetur siue paternitas, siue gener tio activa, aut alio quouis nomine perinde est, cum si eadem ecundum rem,

modo quo est in re , licet secundum cons-

205쪽

derationem varietur, reale constituit pers ni, sed hoc posito dubiu emergit no vulgare,quo enim prima secundam petio nam simul secum requirit,cutu de ea praecedat, & producat.ReLIo lotur,propterea quod sint correlativa. Reatiua enim a sertore Aristotele in praedicameto ad aliquid sui simul natura,hoc est nequeut ess e sine se inuice absque cotradictione,si fuerint relativa mutua,id est primi, aut secudi modi relativorum, quia relativis tertii modi haec Proprietas non competit, non enim sequitur: scibile est, ergo scietia est: Sed in aliis relativis hoc est euidens, quia relationes illoru esse ne queunt sine suis teriminis ecus essent ad se A, M.th ' Nd im absolutae Omne autem prius natura Lyribri. absque contradictione esse potest sine posteriori,ut animal absque homine,subiectu quantum est ex se sine accidenti. cum hoc autem modo existendi simul natura stat prioritas,&posterioritas originis,quod etiam in ipsis creatis euadit manifestum. Si e uim Socrates Platonem genuerit, Socrates ut pater simul est cum

Platone filio, & nihilominus est prior origine ipso Platone. Qineres aute quo na pacto diuina egentia determinatur ad prima person visit in ea primo sue priusquam in abis.Respondetur, quod ex se,& silapte natura, non per sellam proprietatem. Obserua tamen essentiam diuinam prius esse in patre paternitate immediationis,non paternitate adaequationis, quia. isto pacto estini ib' personis piimo. Et ut hoc facilius perpendas exemplum desume asole Is

206쪽

LIBER PRIMVs. γ'

enim,chm ascendit supra nostru norizontem illuminat in eo de instanti,&primo,id est,adaequale totum medium, illuminatio enim totius medij est illius effect' tuc totalis & adaequatus: in primo aut id ost,immediate illuminat par-lcm propinquiore, & quae est versus orietem,

consimiliter& anima rationalis unitur no corpori plene organisato in eo de teporis instanti prim b,id est,tanquam subiecto totali, dc adaequato. Primbianae primitate immediatiosus informat ipsu cor. N a primu quod in animali Lib. ic. n. vivit est ipsum cor,deindee aliae partes & mediate ipsos alias partes, perinde ac sol mediate priori parte meat, illuminata, alias deinde ibluminat. Sic enim diuina essetiam eo de insta ri aeternitatis est primo primitate ad aequationis in tribus personis, primitate autem immediationis est primo in patre, & virtute illius in aliis suppositis,quibus ab illo primo comunicatur. Aduersus praedicta obiicies,prima pelsona pri'

existit, quam generet,agere enim est suppositi, assertore Philosopho,igitur si costituatur rela, I, Praesis. tione ad secunda persisnam,secunda persena, Metaph. . coexistet & simul cum ea, & ex consequenti non generabitur ab ea. Respondetur has personas esse quidem simul , sicut vis relativorum cxposcit, sed nihilominus prima est prior origine altera,quod susscit, ut eam generare posilit. Arguitur, prima persona praecedit gener tionum,igitur & secunda,cum sit terminus illius relationis. Nam extrema alicuius relationis necessarib eam praecedui. Distinguo ante-

207쪽

cedens de generatione activa, vel passiua: De activa falsiim est,quia prima persona non Caim praecedit,sed per illam in esse personae constituitur.Constitutum enim sicut nec compositum partes componentes non praecedit ipsi1m constituetia. De generatione passiua veru est.

Nam queadmodu pater filium origine praecedit, sic& generationem passiuam. Arguitur. Filius etiam praecedit hanc generationem passiuam,chm sit simul cum patre quandocumque enim aliqua sunt simul,si unum illorum quid piam praecedat, dc alterum quoque illud pra cedet) Igitur filius n5 c5stituitur relatione paOsiua.Negatur antecedens,& ad eius probationem dicitur, quod illa propositio, quandocumque aliqua simi simul, intelligitur accipie-do adverbium simul & prius,& posterius uni formiter,hoc pacto videlicet, quod si aliqua duo sint simul tempore,si unum illoru sit prius

tempore aliquo, & alterii quoque erit eodem prius tepore,sed si unum illorum, quae sunt si mul tempore praecedat aliquid natura, n on oportet alteru illud quoque natura praecedere.

Sol enim,& eius splodor sunt simul tepore, δίset natura praecedit suu splendorem,no autem splendor praecedit natura seipsum. Conformiter dicedum est: de his quae sunt simul natura, ut pater &filius,Si enim unum sit prius aliquo,

natura,& alterum, quoque illo prius erit natura: Sedit unum sit prius origine aliquo, non oportet alterii etia origine esse priorem: Cum

vero dictu est Oxtrema debere praecedereT

208쪽

LIBER PRIMVs. solationem, illud procublubio veru est de relationibus , quae in praedicamento reperiuntur non autem de transcendentibus, quales sunt istae. Haec enim extrema non supponiit quis imo constituunt sua fundamenta.

DIST. 19. QVAEST. UNICA. An principium Nuiuoce dicatur de principis sumpta perse valiter,ste gentialiter

Rincipium sumitur personaliter seu

vi alii volui notionaliter) cum dicitur dis , lieiter de una persona in diuinis respectinal- accipitur. terius, ut/cum Augustinus ait, patre esse principium totius diuini tatis, id est, omnium per- Lib. Asonarum aliarum a te, patrem de filium esse Tra c. o. principium Spiritus sancti. Essentialiter vero accipitur chira dicitur de tribus personis respe-ini creaturarii, sicut cuido Augustinus ait Patrem, & Filiu, & Spiritum sanctum esse unum principium omnium creaturari idcirco quod

unica virtute,& omnipotentia in eis existente eas comproducant: Quomodocumque ta- est nomenis

inen dicitur semper ad aliquid, seu designat latiuum. respectum ad aliud,sed differenter. Nam cum accipitur notionaliter,signat respectu realem, hoc est,relationem productionis realis. Sum, ptum verb essentialiter significat relationem: rationis, cum Dei ad creaturam sui ostendemus Resol. sequenti in nulla sit relatio realis. Enti autem reali , quod est simpliciter ens, dc enti rationis quod est ens secundum quid,

209쪽

pHrish um nihil est commune uni iocii: Quocirca prin non dicitur cipium non dicitur univoce de principio no-vnt- ς ref tiorias & essetiali. Arguitur, Sequitur optime, p ' oenerans vel spiras,ergo principias, & ς im, igitur principians denotat idcirco principium creaturairo. quidpiam illis commune. Respondetur non accipitur utrobique univoce, quia i a prima propositione significat relationem realem, in

secunda,rationis.

DIST. 3o. QV EST. I. Dicitur ne aliqua retaria de Deo ex temporeὶ Vm relativa assertore Aristotele in praedicamentis sunt simul natura, &creatur ara Deo naturaliter depelleat,

Relationes aliquae ai--ntur de M '

Dεο ex te relationes ipsarum creaturiirarum ad Deum ρ- nouae ex tempore erunt,& illae quae in Deo eis correspondent, recentes quoque , & ex tem

L F s pore in Deo erunt. His sustragatur Diuus Au- si' gustinus dicens. Si dominus non dicitur niscum incipit habere seruum, etiam ista appellatio relativa ex tempore est in Deo, dccaetera. Vide Magistriana, A. Propter relationes tamen creaturarum inquantum sunt ad Deum, id est, inquantum habent Deum pro termino, non est nccestum ponere alias relationes in Deo CX lcmpore terminantes istas, cum etiam in creaturis relatiuu non terminet depcdentiam sui correlativi, secundum relatione qua denotat,sed sub racione ψbsoluti, ut terminus paternitatis non est filos pro formal ed pro mate- riali,

210쪽

LIBER PRIMVs. sirita ut loquuntur. Potest nihilominus in Deo Io Deqponi aliqua relatio rationis. licet illa non termi ' ω

net relationes creaturarum ad Deum,noua qui ae tὸmdem & ex tepore, sicut illa quae producitur per pare. actum intellectus nostri considerantis ipsam,&comparantis ad creaIuras, ut Dominum creatorem , sed non noua aliqua pet actum intellectus sui quia nunquam est transitus de contra dictorio in contradictorium sine mutatione: Sed si diuinus intellectus nunc co sideraret voluntatem suam sub aliqua relatione , au comparatione , sub qua prius non considerabat, esset transitus de contradictorio in contradicto rium, esset igitur mutatio in intellectu diuino, quod est absurdum: Quamuis ergo diuinus intellectus formet relationem rationis, compa rans essentiam suam,seu voluntatem ad creatura non tamen novam, dc ex tempore :Nam ab aeterno confert voluntatem suam creaturae, licet non pro aeterno, & producit eam relatio- .nem rationis. Exempli gratia. Quemadmodum ab aeterno diuinus intellectus comparauit voluntatem suam, ut creativam ad animam Antichristi,ut creabilem in aliquo tempore , sic a ternaliter comparat voluntatem diuinam ut creantem ad anima Antichristi, ut actu existentem in illo instanti, in quo decreuit eam crea- re hoc est sicut Deus praeuidet ab aeterno crea- dum Antichristum, sic praeuidet se creantem illum in tali instanti in quo creabitur, & sic utraque illarum relationum rationis squarum una

est potentialis,& altera actualisὶ est aeterna, licὰt

SEARCH

MENU NAVIGATION