Resolutiones in quatuor libros Sententiarum Ioannis Duns, Scoti sub R.P. Melchiore Flauio ordinis Minorum ... Cum duplici indice ... Per fratrem Ioannem Forsanum eiusdem ordinis & obseruantiae ... in lucem & praelo traditae

발행: 1600년

분량: 877페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

411쪽

LIBER TERTIV s. ijdhe suae propagationis incurrisset, sicut & caeteri,nisi per eius gratiam pr seruata suisset. Que- adi nodum enim caeteri per Christum a peccato sunt liberati,ita virgo praeseruata ne peccatum contrahere per cuius quoque meritum factum est,ut ianua coelotum semper illi fuerit aperta,quae utique eidem , sicut& caeteris

extitisset clausa. Qubd si curiosius perscruterio M et Isan conscendisset coelum, si ante filium defuneta fuisset: Non sene,nam &nullus patrum etsi illis remissiim originale fuisset, & quodcun-que actitate silluc ante Christum conscendit. Christum. Nam ita consilio diuino definitum erat , ut quamuis per meritum passionis Christi prae-HisMoriginale,& caetera remitterentur peccata non tamen omnem poenam originalis debiti cuiusmodi est priuatio visionis diuinae

per praevisam passione remittere disposuerat, sed per exhibitam reipsa duntaxat. Alterum medium D.Thomae est ex his quae apparent nvirgine: primum quia ipsa fuit communi lege

propagata, & ex consequenti eius corpus de infecto formatum semine:& ita habebat unde originale contraheret peccatum, quia anima ex corpore inficitur. Re 5 detur originale peccatum no contrahi ex labe carnis animam inficientis, ut dictu est resolutione tertia secundi libri,sed ex Dei statuto. Alterum eoru quae in virgine apparent, sunt poenae comunes naturat humanae, consecutae ex originali peccato , ut fames, cita quae non fuerunt ab ea voluntaria i

412쪽

assumpi ut a Christo, ideo iuste a Deo illi inflictae & non ob aliam causam quam propter peccatum originis. Respondetur quod a vi .gine ablatae sunt poenae omnes inutiles, cuiusmodi erat originalis culpa, ad malum propen uo,ac poenae consequentes particularia indiuidua,ut cholera,phlegma, & c. Vtiles autem, &quae tota consEquuntur speciem eidem relicte

tuerunt,quibus ad virtutes exerceretur,& me

reretur. Dicos tandem ipsa, natura prius fuit petiona, & filia naturalis Adae, quam gratiam habuerit. Ergo in illo priori carebat iustitia originali. Respondetur ipsam prius quidem natura iustitia caruisse, quam habuerit gratiam: Sed inde non sequitur, seu haec prioritas naturae non significat, qudd in illo instantinaturae tuerit verum dicere, B. virgo est priuata ivltitia originali, sed quod filisset priuata, nisi min1et ab alio praeseruata. Porr b eius puritati fauet Lis,. d. na- Augustinus dicens cum de peccatis agitur, de M a Maria nulla prorsus volo habere qua stion em isti. h.'hn muβ docuit inquit ut ea puritate vi oiu. .i8. gQ Diteior, qua maior sub coelo nequit intelli gi. Atqui in Angelis reperitur pura innocentia. ab omni culpa,multo agitur magis in virgine. Si enim in originali concepta riusiet, maior utique puritas quam in ca intelligi, & inueniripis i. 4... y μ' .hβῆς xiiii R autem humanitatis Christir sanctificatio seu ab originali lu:ccato exemptio, secundum Magistrum lib. 2. distinet. 3 o. S priscos Talin udistas sic contingit. Peccan te enim Adamo Dominus Deus ut aiunt ipsi

413쪽

q ippi in illius portionis, de qua omnes eius

filii generati sunt, incorruptum, & non infecta conseruauit, & hoc idem transfusum esse a generatione in generationem sine aliqua in- fectione usque ad B. virginem,& inde formatum esse corpus Christi, quo etiam modo Ga christus ablatinus -struit immunitatem virginis a pecca ' g to. Veruntamen haec assertio, cum non solidis ' ' ,Ξ.constet argumentis, eadem facilitate contemnitur, qua pro Oatur : nam cum finita osset ea portio per ablationem finiti,in successione tot generationum consumptum fuissct, nec absque speciali miraculo quod citra necessitatem non est ponendum j conseruatum fuisset, aut, multiplicatum. Propterea alii, qui tenent originale ex carnis in se aio ne contrahi, astruuntii corporis Christi puritatem, ex eo quod totastitiam, qui ab eo per rationem seminale mi. hoc est communem propagationem descenderunt , quorum Adam naturalis extitit pater : Et quemadmodum illi stoli i i eo iustitiam acceperunt, ita in eo amiserunt. Quocirca licet Christus prius fuisset homo, & non Deus, propagatus tamen miraculose sui fuit ex virgine, non contraxisset peccatum illud , iuxtarunt enim soli illam originalem in Adamo iu-

runt enim

414쪽

De eone'. Anselmi sententiam, & idem alibi ex professo λ'. c. t O. assignat duplicem innocentiae Christi ratio-αμὶς δ' nem. Primum sanctificationem virginis matris, deinde miraculosam ipsius corporis formationem , non secundum legem communem, quarum utraque per se sufficeret,ut Chri. stus innocens nasceretur.

Vtrum P. Virgo Ῥere suerit mater Dei, O bominis.

Z-1. . Eritas a stirmativae partis huiusce qu Maria vere stionis satis supcrque ex Luca, & aliis aemuis Maiis scripturae locis constat. Ait siquidematii A. i. Angelus ad ipsam. Ecce concipies in utero, &c. Cum esset desponsata, &c. Et Dama- ib. ι. e. scenus Dei genitricem vere sanctam Mariam praedicamus: Sicut enim vere Deus est , quia ex ipsa genitus est, Ita ipsa vere Dei genitrix dicitur, non qubd verbi deitas ex ipsa essendi principium assumpserit, sed quia non purum genuit hominem, sed suppontum quodvcrEDeus erat,& homo, & nihilominus in aruum virgo permansit. Non enim formali aliqua oppositione maternitas, & virginitas opponuntur, s*d duntaxat respectu naturalis propagationis , secundum legem communem: virginitas enim foecunditatem non tollit, sed solum viri commixtionem. Maternitas veἔδες

415쪽

masculi copulationem non necessarib Ponit, licet communiter eam requirat, quare si alius actionem patris naturalis virtus diuina potest suppleat, maternitas erit una cum virginitate in eadem, . sicut in Beatissima virgine fuiss)haud haesitamus. Si haesites deinde quonam pacto clausa parere potuerit, & Ciscere , Vt quismo

duo corpora videlicet Christi, & Mariae .maea p. simul essent, non utique propria id peregit virtute, sed diuina freta virtute, & ope Spiritus sancti. Quamobrem Damascenus db O mcens Christiparam autem nequaquam dicimus sanctam virginem, non absolute negauit eam esse Christi matrem. Sed iuxta soniam Nestorii) qui sub vocabulo Christoto con venu num suae haeresis occultabat, dicens Christum pyO pur supponere creatura) non Christo to- con sed theolo con nuncupandam censuit, ne in vocabulo ipso cum haeretico conueniret,&proinde illius lim est fauere videretur. Duium adhuc fortasse videbitur Mariam vere Christi matrem dici,cum mater in prolis generatione

actiuὰ sese habeat, Sc Christi corpus in instanti

vel adeo breui formatum fuerit tempore, Vt Virtus creata in eo agere non potuerit. Respondetur matrem quidem in prolis generatione active se habere, sicuti pater, licet minuβ principalitet quamuis oppositu sanctus ThO- γmas putauit & nihilominus agere posse in limst nti,aut breuiori quatumuis tempore, quan do vicem naturalis patris virtus supplet diuina,veluti in Christi coceptione accidit. virgo

416쪽

enim foecunda erat naturaliter, & eius actiosenem non impedivit Spiritus sanctus, Idcirco& actiuὸ se in Christi conceptione habuit. Vnde & Damascenus,Spiritus sanctus dedit ei potentiam susceptiuam, simul autem & generativam,Non quod miraculoso eam reddiderit foecundam, clim naturaliter talis esset non enim erat sterilis sed potentiam remota quam habebat in actu primo fecit propinquam, supplondo actione patris naturalis. Quanuis enim foemina vim generandi obtineat, non tamen generare potest sine viro, qui potentiam eius reducit ad actum secundum, id est operationem , quod virgini praestitit Spiritus sanctus:

Susceptiuam autem potetiam dedit ei, quatenus erat generatim verbi diuini. Sicut enim Christi humanitas tantummodo erat in potentia obedientiali, ut uniretur verbo, non habens ad hoc inclinationem natur dem, aut dispositionem aliquam: Ita B. virgo habuit duntaxat obedientiale potentiam ut fieret verbi

mater, idcirco enim erat verbi mater, quia verbum subsistebat in illa natura sibi unita. Sed potest ne concedi virginem fuisse naturalem Uristi matrem, an dicendum quod miracu

a a L M, 's' Ch istum genuerit ὶ Haud dubie diuer

n. isa istasi. - hic sunt expendenda. Si enim ipsum spectes modum, quo virginis foecunditas ad actum reducta est,quia a Spiritu sancto, non a Patre naturali,deinde & modum procedendi in hac generatione quia vel fuit haec generatio Chrilis lubita, aut tam breui peracta tempore , Chris'.

mater.

417쪽

non posset hoc pacto fieri naturaliter , Dubio procul, quantum ad ista, fatendum est qubdmiracMose Christum genuerit r Sin attendas virtutem generativam virginis,quae illi conna turalis erat, quae ex viro, ut caeterae mulieres tacunda concipere poterat, libere profitendum venit ipsam esse vere naturalem Christi

matrem.

DIST. 1. QV EST. I. An humanam assivstris naturam

diuina

Vamuis Incarnationem diuina effe- Distria Hetcerit essentia unionis, tamen harum sentia an . - naturam formalis, aut proximus te

miRuβ nequaquam extitit: potui si et quidem. 'ine terminus, seu immediate sibi humanam unire naturam, si ad terminandam hanc unionem sussicere dixerimus,ipsum terminum esse quid singulare per se existens , licet non sit incommunicabile. Natura siquidem diuina singularis est, ac per se existit. At verb si te neamus oportere ipsum terminum esse quippiam incommunicabile , non poterit diuina essentia is elle terminus cum communicabilis si, & reipsa tribus communicerur diuinis personis , sed sola tunc id poterit persona. Adde qubd si diuina natura prinab & immediate humanam sibi uniuisset veluti terminus, Gim eadem in tribus si personis , consequem

418쪽

eme tres quoque personas fuisse incarnatas. DISTIN. s. QS AEST. 2. .

Fuito e creatapersona assumptatum ratio personae praeter natura singularem , duplicem dependentiae in- Cl udat negationem, viaelicet dependentia: Rctualis & aptitudinalis ad suppositum Pissisa . ΠVβ Π turae: Hoc est cum persona sit natuoreaia Mo ram tollectualis singularis, quae actu non est finias pia communicabilis supposito alteritis naturae, nec inclinatur ad illud. Naturam autem assiimi, sic ipsam actu a stupposito extrinseco dependere,contradictio est ipsam assumi, & este personatam persona propria. patet , quia contradictio ost naturam actu dependere ab alio,& non dependere. A dde quod si perso na creata fuisset assumpta, duae petionae una essent persona, quod est absurdum esAugusti. De δε ad nus, Deus naturam hominis assumpsit, non, petionam. ' ςVtram in Christo se aliud ε se τι i.b ese creata, oesit ipse aliqua duo3cta: ba- muplex assignant esse, nempe subsistentiae

in. a. f. O ix.ξ δε siibsistentae est Aius quod

acta existit in seipso independenter & incon

419쪽

OBER TERTI Vs

mutabiliter. Et hoc solis competit supposit-tis aut personis,id est indiuiduis praedicamen, ri substantiae. Quare clim in Christo uni cum sit suppositum, crit & unicum in eo tale esse. Esse autem essentiae non distinguitur

piendi, nempe siicut abstractum , & concrerum. Quocirca cum in Christo duae lintesten - . tiae,& naturae , erunt quoque in ipso de duo huiusmodi esse essentiae, ac duo csse actualis existentiae: Nam utraque natura propriam habet existentiam, quae ab altera inconfusa, impermixta, & distincta permanet. Natura igitur humana aliam habet existentiam ab existentia verbi, licet non aliam subsistentiam, quia stabsistit in eadem persona: Vnde colligitur Christum non esse aliqua duo , quia non est duae personae, ut patet: nec est duae naturae: Quia istae sunt falsae, Christus est natura humana , Christus est natura diuina: diis. Habet tamen in se duas naturas. His consentit Athanasius in Symbolo dicens, Non duo tamen, sed unus est Christus. Si enim

secundum naturam humanam diceretur unus,

& secundum diuitiam unus alius, tunc essent ibi duae personae subsistentes in duabus naturis. Quantum vero attinet ad tres opiniones , quas Magister hac distinctione re- concernentes humanitatis assumptioncm: rbo, secunda est tenenda , quae asserit,us Christi dc animam, prius quid e naturae inuicem unita ad constituendam hui

420쪽

nam naturam,& sic a verbo filisse simul asi sumpta: Sed non tenetur in eo quδd anneci it personam verbi, quae prius crat simplex post . Inc nationem suisse composita ira, quia non Iuit ibi copolitio propriὸ, quae est inter actum& potentiam,id est inter materia, & formam aut inter subiectum & accidens : Sed mirabili modo, cui similis in creatis nusquam reperitur, unitar adinvicem hae duae naturae fuerunt. Authoritates proinde Damasceni, & Caeterorum quae insinuant illam personam ess se compositam, sic accipi debent, qudd adeo verὶ est in Christo diuina natura ,& humana, ac si perso

nam componerent: veruntamcn non com

ponunt, nec aliquod tertium fit ex eis, sed distinctae, & in confusis manent. Et hoc idem Lb i. i. u Urit Damastenus. Aliae autem duae opinio nes reiiciuntur, quarum prima asseuerat aniniam, & corpus Christi ordine naturae prius fuisse unita ad inuicem ad constituendum hominem deinde hic homo fuit a verbo M- sumptus. Et quia homo est nomen suppositi. Ideo in Christo dicit esse duo supposita, unum creatum, & aliud increatum: Et nihilominus in Christo ait esse unam personam , & illam esse suppositum diuinum, quia ratio personae sumenda est a digniori supposito. Altera vero opinio quae est tertia) asserit Christi animam,& corpus diuita ab inuicem sine ullii compositione verbo fuisse unita : vndὰ cum dicitur, quod verbum assumpsit naturam humanam, intelligitur assumpsisse: partes naturae hum

SEARCH

MENU NAVIGATION