장음표시 사용
721쪽
LIBER QIARTVS. 3Is de ex parte Dei non est mutatio, nec etia ex
parte Petri, licet de obligato fiat non obligat'. Quia non potest obiectum in quo est respeci'
rationis mutari mutationa rationis, nisi aliud obiectum mutetur mutatione reali, puta si intellectus,vel voluntas, per cuius cognitionem aut volitionem id obiectum mutatur mutatio. ne rationis,mutetur realiter, cu omnis mutatio
rationis ad realem sit reducenda : Exempli causa, Si velim nunc Petrum currere, de postea non velim, Petrus tansit de esse volito ad non esse volitum per,mutationem realem mei ipsi' qui amitto velle,quod prius habeba. In proposito autem quando quis transit de digno poena aeterna ad non dignum, hoc non fit propterea, quod Deus amittat volitionem, quam pri' habuit:immd ab aeterno habuit utramque. Quare nec Peti' debet dici mutari mutatione rationis. Ex quo colligo quod remisso culpae non est
DIs TINCT. i . QVAE. VNICA.u ne peccatori necesse omnia sacerdoti consi-itri peccat aa
i Raecepta quaecuque vel iuris naturalis sunt, Cus o sax Vel positivi diuini,aut positivi humani. Et cram quidem naturali iure nullatenus ad auricularem confessionem arctamur , cum neque sit principium practicum ex ter minis notum, neque concluno ex illis necessario illata, aut eisdem principiis & conclusionibus consonum Rr iii
722쪽
'v Is T IN C. I . QVAESTIO UNICA.
omnium iudicio.Insuper qui sunt naturalis tu ris sempet uniformiter obligant. Constat autehoc pr ceptum non fuisse in statu legis natur in ec tempore legis Mosaiconam tamesi cofessionis in veteri instrume Rio si pilis fiat mentio, Levit. Is . Vt in Leuitico,&in Numeri libro,&in Prophem αε-N tissimiliter,ut in Esaia,in Salomone,&in Ioelo nihilosecius haec intelliguntur de confessione u ... j. interiori soli Deo facienda, maxime peccato-Pre A. a riun O cultorum,&deinde de confessione pu- Iori. s. is. blica, quam faciebat sacrifici veteris testamenti in uniuersali, perinde ac nunc recitatur festis dieb'in siuggestu generalis cosessioaParochis. Insuper intelligitur de cofessione irregularitatis, quam committebant publice transgrediuntes praecepta legalia illius legis, ut contingendo mortuum. Hi cnim publica a sacerdotibus lustrabantur aqua expiationis confitenteshanc transgressionem, &sic ab ea mundantur e tammen his adumbrabatur sacramentalis consenL,it 3.-so, &potissimum in Leuitico: Quemadmodi η . - &in lege naturae insinuabatur, quando Deus
vocavit Adam post transgressiόnem praecepti
Gin Consimiliter & in alio Genesis loco,in quo ait Caino, v bi est frater tu', iatum ad ius positinum humanu', plane n5 defuerunt,Vt Interanis. s.d. pres canonis, Panormitanus, qui praece - it.*.r ptum faciendae confessionis sacerdotibus asseruerunt huius esse iuris, sed aberrauerunt ipsi tota via, cum Ecclesia non possit Sacramentii
723쪽
instituere. Et licet ipseChristus ipsum instituto. set Sacramentum,&non praecepisset ipsis fidelibus confiteri, maiores Eccleuae id praecipere
non potuissent e cum eorum authoritas non
se extendat ad actus interiores fidelium. Vnde in Deuteronimio: Absconditamqnostro,& Deuter. Is caetera. Et in Decretalibus, Exteriora iudi- Exi εἰή Θ- cibus exterioribus,interiora vero Deo sunt re p.
seruanda. Quare non potuisset praecipere confessionem saltem peccatorum,cordis secretorum. Adde qubd assertores huius opinionis nequeunt adferre locum huius constitutionis.Na om Mante illud capitulum , Omnis utriusque sexus quod sancitum fuit in consilio Lateranensi an- paenit. no Domini millesimo ducentesimo tertio a remis Christo a passo,cofessio frequentabatur e fidelibus, ut patet ex operibus Beati Clementis di ,. UDI. centis: qubd plebs Christiana non consueuerat adiacobum Romae tempore Petri accedere ad Eucharisti-am,nisi prius confessi fuissent. Cyprianus ma-Σime ex Augustino, qui praecessit Concilium illud per octoginta annos qui confessionem 'plurimum praedicat. Qubd vero glosator ad- δε- . fert de Graecis non adstrictis ad confessionem, falsum est. Ad haec, & priusquam forent separati ab Ecclesia Latina confitebantur, ut patet Chrysostomo,Origene, dc aliis doctori-Dus Graecis, qui meminerunt huius confessionis in suis operibus. Fatendum est isitur iure diuino nos ad hanc adstringi confessionem,ex Iaan.xoreo maxime quod ab Ioanne scribitur , Acci-
pite Spiritu sanctu,qui loc'sic est interpretad',
724쪽
Accipite Spiritum sanctunt, id est, authorita
tem dimittendorum peccatorum,quaeianzau
thoritas donum est Spiritus sancti: quomodo intelligitur de gratia quam iam habebant.Nam
secus existens in mortali peccato absoluere no. posset. Hic ergo cocessa in Apostolis,&in his omnib' sacerdotibus,potestas remittendorum . peccatoruministerialiter,&arbitrative. Vnde 3-ς - ς 3 Aristoteles, Vnusquisque bene iudicat qui cognoscit.&hic est bonus iudex. Et eo ipso prae-- ceptum est fidelibus eisdem confiteri in certa causa quando eadem arbitrari nequeant. Deinde nulli committitui potestas iudiciaria, nisi aliquis adstringatur sese submittere illi, cumi nullus sit iudex illius cuius arbitrio subest iudicari ab eo,vel non iudicari. Hoc utique modo iudex ille nullam haberet authoritatem. Atque praedictis Christi verbis collata est potestas sacerdotib' ligassi,& soluendi: Ergo alicui ut reo praecipitur , ut se sacerdotis iudicio submittat. Insuper quicumque primam amisit gratiam, tenetur illam recuperare praecepto illo, diliges Deum tuu ex toto corde,& caetera. Et illo,dilbge teipsum,quod in prςcepto dilectionis pro-.j ximi includitur. Sed existes in mortali peccato amisit gratiam, & eandem medio confessionis 'Obtinere valet,cum sit remediu efficax a Chri-Iρην, ψ- sto institutum, quare ad illam plane obligatur. D isti . . si di eris esse Viam aliam,videlicet con tritione,ut in Deuteronomio,Cumque quaesie-dal. ueo. &c. Elin Psalmista, Cor coiritu,&c, Atta . me no est adeo facilis&certa, sicut Sacrametu
725쪽
II BER ARTvs 3i poenitentiae, ad quod te quiritur duntaxat cum aliquali poenitentia obicem non ponere. Contritio autem, ut remissione adsequatur peccatorum continuari,&intendi debet, ut ostendit Christus in parabola de illo, qui adiit amicum acccpturus ab eo tres panes, in qua tande subinfert, Petite,&accipietis,&c. Et de vidua,quae a iudice propter importunitatem exaudita fuit Lue I 2.& de filio prodigo, de quo dicitur: Cum adhuc longe curit, &c. V bi autem via est facilior, &magis in hominis potestate, ac certior, debet quilibet illa ingredi: secus se exponit periculo,& iudicatur suae salutis cotemptor. Adde quod
tale remedium multu prosit Ecclesiae,plerique enim si no esset hoc praeceptum nec de pecca- , tis,nec animae salutem curarent. Et quia d octor praedictas rationes nititur diluere, idcirco alij praeceptum confessionis eliciunt ex posteriori tententia,videlycet: Quoru retinueritis retenta sunt, in hunc modum interpretantes eandem'. Quorum retinueritis,id est,non remiseritis re- teta sunt,id est,no remissa in coelo. Vnde optime sequitur: Quorum peccata no remittuntura presbytero,non remittuntur apud Deum. At quilibet adlaborare debet ut remissionem obtineat peccatorum,quare ad confessionem adstringitur. Quamobrem etsi Christus illic expresse confessionem non preceperit, tacite ta men indicauit,vesuti rem necessariam sine qua Had absolutionem sacramentalem peruenirino
potest. Quid enim soluet aut ligabit sacerdos,si nihil ei confessu fuerit 3 Audi quid Beatus Be
726쪽
nard' dixerit, Suffciebat infirmo ostedere me dium, qui si sanus fieri velit illum inquirat, &Boetius, Si opera medetis expectes vulnus tuudetegas necesse est. Huc accedit Christianae religionis machina inuincibilis, quae ut ait Augustin', cunctas h reses semel aboleuit: Haec auteest traditio, seu definitio Ecclesiae, hoc est,ipsa
confessio cocors omnium Patrum sanctorum, secundum suorum temporum successiones cocorditer reddentium testimoniti scripturissa
tia, i, cri Gententiis Christi, &cosuetudini primitiuae Ecclesiae. Hi enim concorditer ex illis Christi
verbis astruxerunt confessionem omnib' fidelibus necessaria, quorum sententias vide apud illos,qui cotra haereticos scripserunt. Quare nihil moramur quae Doctor subinde affert, nepe Iarobi. L locumIacobi, aut doctrina ab Apostolis susce. ptam,intelligo pro cofessione astruedam, cum Conse*ο- ex Euangelio satis,superq; costet. Porro in hocm 'c diti praecepto pleraque cotinentur.Primb quis cofiteri debet,quia adultus id est,habens rationis usum qui videlicet cognoscit quid iustu, quid iniustum sit. Deinde quid coniiteri debet,quia peccatu mortale,pr pter quod solum posth i. c. a pusimum quis naufragium patitur, no veniale, quod stat cum charitate,ut ostendit Aposto . Id etiam videre est in Apostolis ipsis,qui etiam post die Pentecostes venialiter aliqua lo offendebat,Debet autem diligens praecedere inqui-' sitio, iuxta illud Psalmistae: Exercebam, & sco pebam spiritumeum,&Lucae.Redde rationem villicationis tuae,&iteru: Recogitabo tibi oct
727쪽
Et illud Ezechielis, Fecerit iudiciti,&iustitiam. Dη veram Debet etia integre confiteri iuxta illud Augu f
stini, Quidamvni celant quod alij manifestadii seruat,quod est se laudare,&ad hypocrisim te-dere,&semper venia carere, ad quam credunt frustra peruenire.Vide Magistra. Nec solupe cata,sed circunstantias peccatum aggravantes torum quisque c5fiteri debet,cuiusmodi sunt,quae spe ciem peccati variat,ut furari sacru,cognoscere consanguinea,&c. Deinde frequentia,& quo-
ries admiseritpeccatu, &id quidesihabuerit cer udinem, vel probabilitate, si no oportet a
tingere propinquitate numeri, quia toties comisit nouum peccatu. Sunt&aliae circunstatiar, quae aggravat quideira,sed no variant speciem, . aut no ponunt in numerum,quales sunt maior, vel minor tentatio,&hoc expatre obiecti, quia . videlicet pulchrum aut turpe, aut ex parte peccatis,quia videlicet praeuenit tentationem, aut
tentatio fuit maxima. De his quidem communiter dicitur quod no sunt confitendae,nisi co- fessari' inquirat de eisdem,tamen tutius est eas cofiteri,iuxta illud,T en ς certum,&dimitte incertum .Huc accedit & Beatus Augustinus dicens: Consideret tentationem,quia magis peccat cognoscens turpem,quam pulchra,propterminorem tentationem. Ex eodem etia Augustino astruitur praedictas circunstantias esse co-fitendas dicete, Cosideret qualitatem criminis in loco,in tempore,in perseueratia,invarietate Personet.Impertinentes autem,iderisine quib'
728쪽
peccatuesset adeo graue,&alleuiantes no sunt necessarid confitendae, nisi sacerdos inquirat. Dὸν .lari Terrib continet prς Ceptum cui,quia sacerdoti
.is c. iurisdictionem habenti: siquidem sententia λRρm 4. non sito iudice lata nulla est. Unde illud Pauli, Tu quis es qui iudicas alienum sciuit, & caeter. Quarto quando,quia quotiescunque est in poriculo mortali, nedu in infirmitate mortali,s edetiam quando imminet v crisimiliter mors, ut in bello,nauigio,&c.unde Christus: Estote parati, quia ne icitis,&c.Insupcr quando vult administrare, aut recipere Sacramenta, saltem si administrans Sacramenra in mortali fuerisic,
fiteri debet. Postremo qualiter,quia cum peccati displicetia,cum proposito abstinedi apeccato,&obediendi consessario,persoluendo satisfactionem, qua liberὸ ab eo percipiet. Qubdsi noluerit aliquam acceptare,no est propterea illi absolutio neganda, cum si non satisfecerit in vita praesenti, supersit huic satisfactioni loes in purgatorio. Non desunt tamen qui asserant confessum debere persoluere iniuncta sibi poe- Exti taen nitetiam, modo rationabiliter imposita fuerit. O remis .c. Quid autem Ecclesia circa praeceptu istud de- Ommi V terminauerit,habetur in decretalibus, ubi sp tr 61' eial ter statuit, cui B cofitendum, qua pro Priosacerdoti Ex prima enim Ecclesiae institutione
non fuerunt distincti proprij sacerdotes, cum, Apostoli iuxta Christi praeceptum: Euntes in
Mar. est e. mundum Vniuersum, praedicate Euangelium omni creaturae,&c.Tunc enim Episcop Apostolorum non erant distincti, Omnes siqui-
729쪽
dem ordinarii erant ubicunque applicuissent C, self,-primb,vel post alium,&id verum est de Apo- numi-tiolis duntaxat. Nam cum fuerunt diuisi Apostoli, haec diuisio ad sorte sollim praedicationis
fiebat: veruntamen eo tempore quan tu ad discipulos, fuerunt diuisae Diocesses & distincti Episcopi,Curati,&Commistarij. De Episcopis patet ex Paulo,Hui'rei gratia reliqui te Cretae, M
ct ibi presbyteros,id est, Episcopos,&Ioannes ex Actibus Apostolorum, Paulus per uniuersas 'Ecclesias istituebat presbyteros,id est,curatos. Siquide est aliud instituere praesbiteros per uniuersas ciuitates, & aliud eosdem instituere per uniuersas Ecclesias. Nam in una ciuitate possunt esse plures Ecclesiae, dc unius ciuitatis estvnic' Episcop',Curati vero tot,quot Ecclesiae. De Comissariis,seu priuilegiatis patet ex Paulo ad PMια.
ad Philippuses,ad quos ipse Epaphroditum misit, qui tamen non erat corum ordinarius, sed commissarius Pauli, & promisit etiam se breui missurum Timotheu. Apud Lucam etiam dicitur dominu designasse leptuaginta duos discipulos. Obserua tandem pro vero intellectu capituli, Cum omnis utriusque sexus, qudd per proprium: sacerdotem intelligitur habes ordinariam iurisdictionem, qualis est curatus, qui eandem habet immediate. Papa quoque&rpi- . scopus habentes eam mediate. Religiosi verbnon sunt proprii,sed commissarii ,&ex eodem quoque capite facultatem habent confessiones
730쪽
audiendi. Dicitur enim ibidem quod sivolueri alieno confiteri, petat & obtineat licentia al-prio sacerdote. Modo mendicantes habet hoc priuilegium ab ipso Papa,& concessione a Po-tificibus. Quare absque curatorum licentia possunt audire cofessiones: na & Episcopi,Curati, possimi sufficere in locum propriiivicarium aliquem. Quare igitur non potius Pontifex summus,& Diocoetani Episcopi id poterunta Laico autem c5fiteri,licet absit sacerdos,&mortispericulum immineat, nullus astringitur,cum talis facultatem absoluendi non habeat. Potest enim ex intima peccatorum recogitatione tantum habere verecundiae sin quo solo laicus illi pro desse posset) quantum si laico confiteretur. Si tamen laicus peritus esset & prudens posset utique tunc ab eo super peccatis consilium expetere:sed & hoc posset, licet seipsum non nominet. Determinauit postremo ecclesia tempus quo confitendum est,quia semel in anno, circa Pascha saltem. Quare peccator non obligatur mox postqua deliquit, confiteri, licet teneatur confiteri,& melius certe, ac tutius seret statim confiteri nacta opportunitate. DISTIN. 18. QVAE. VNIO A. Vtrum clauium potestas temporalem solum
concernant poenamλIN haeresi fuisse Magistrum sententiarum c5stat,quod existimauit Euangelicum sacerdo- item nullaten' virtute clauium remittere culpa, poenam rase aut aeterna poenam. Quod astruere adlaborat.