장음표시 사용
741쪽
propterea si mortaliter quis Peccauerit,& poeteat,paratusque sit satisfacere ecclesiae,& parti qua suo peccato laeserit non est excomunicandus.V nde videant illi qui pauperes excomuuicant propter temporalia quando non sunt soluendo,&c.Videant ministri Episcoporum qui propter pecunia sigilli indiffereter omnes ad-
mitrunt excommunicationes,c intra praeceptu Euangelicu,videant qui absentes excommunicant. Hic iam si dixeris ex doctrina ibide, si solii sequitur peccatore pro contumacia esse eX- communicandum:Non videtur igitur Ecclesia facultate habere excommunicadi peccatorem criminosum ipso facto, quod est tamen contra
communem ecclesiae usum, S contra canones
quibus ecclesia pro multis criminibus sentetia cxcommunicationis infert tale,vel tale crimen committetibus. Neque expectatur vlla correctio, aut admonitio, aut peccatis contumacia,
quinimmo si mox post crimen perpetratu peccas poeniteret, maneret tame excomunicatus,
donec per absolutionem reconciliaretur. Res . podetur crim. sub excommunicationis poena interdustum ipso iure secum adferre voluntatis ipsum perpetrantis contumaciam. Et hac sol tione fundari in scripta patet si consideremus ecclesiam no infligere excomunicationis pCena pro ullo opere nisi pro peccato mortali. Sic autem peccas in dolo est scieter videlicet,&ex animo opus quod ecclesia punit perpetras,veruntam e ius diuinum propter nullum crimen, quarumlibet enorme videtur ipso facto excd.
742쪽
In L. no. municare quemquam praeter haereticum qui V Umco. propter doctrina haeresis quod est maximum crimen vitandus est, iuxta sententiam Ioannis, si quis venit ad vos ,Whanc do strina non adfert,nolite recipere eum, nec aue ei dixerii tis. Vnde Corinthius,qui uxorem patris sui ha - buit,quod crime erat ma1imum, & apud gentes abominabile, non erat ipso facto ex communicatus,quippe quem Paulus excommunicari iussit,& authoritate ecclesiae auferri a Corinthiis. Quis autem debeat excommunicatus
fini ' λ, vitari , & sub qua poena vide Driedonem de ira . . Summam Angelicam. DIST. ro. QVAEST. UNICA.
Vtrum poenitentia in extremis valeat ad alutem SI quis in extremis graui valetudine, vel dincrimine sui est submersio, aut aliud quod- uis)constitutus vere poenituerit , & plene ad Deum,vel dolore interiori debitis circunstantiis adornato) vel poenitetiae sacrameto sese co- uerterit, utique salutem Cosequetur. Exemplo aute est bonus latro de quo Augustinus, multum sera fuitlatronis poenitentia, sed non fuit sera eius indulgetia. Vnde Ezechiel, Quacunque hora,&c. Id aute contingere posse constat ex eo vel maxime, quod restipiscere a peccatis sit donu Dei, Ignoras quonia benignitas,&C. Et n5 sit abbreviata manus domini, ut saluare
nequeat, nec aggravata auris,ut non exaudiat.
Nihilomin' poenitentia, quae videtur haberi in extremis ab eo videlicet qui secadu naturales
743쪽
OBER QUART Vs. 3 ascausas nequit subuenire vix est vera, &sussiciens ad salutem adsequedam. Quia admodu dissicile est tunc vere poenitere,cum tuc impediatur liber usius rationis, & voluntatis ex dolore, vel timore inhaerentibus. Unde Psalmista: hal. c.
Tremor,&timor venerut,ibi cotexerui me tenebrae & alibi, No est in morte,qui memor sit tui,& Paul', Sicut dolor in utero habetis,&c. i.onsa. Priusquam autem aliqua detestatio sit vera,requiritur quod libere eliciatur, immo ad omne virtutis actu hoc requiritur: Sed in extremis difficile habetur talis libertas. Quandoquide paΩsiones,quae sunt a tristantibus, secundu Augm Liιν. 13. q. stinum,plus mouent,quam passiones quae sunt a delectatib'. Hinc est v bd immanissimae bestiae retra hutur a timore vel dolore a persec
tione delectabiliv. Sed passiones delectabiliufrequeter absorbet usu rationiS,Vt ait Augusti Uἷ.d. e . nus, ergo a fortiori passiones prouenicies a tri- Dei. statibus,quae licet tunc liberi arbitrij usum omnino non auferunt, multum tamen impediu
aded ut vix debite homo resipiscere possit,iuxta illud diui Augustini: Cum sera venit poenite-tia, tantus aliqua lo cruciatus ligat membra, &dolor sesum opprimit,ut vix homo aliquid cognoscere valeat. Praeterea antequa detestatio .
peccati sit sussiciens ad veram poenitἴtiam necesse est ut sit adornata circinatus debitis,praecipue circustatia finis,id est, ut peccator detestetur peccata praecipua propter Deu, que Onsedit,&desiderio coelestiu. Is aute qui tota vita male vixit, & in extremis constitutus poeniter,
744쪽
videtur potius moueri timore danationis, qua amore ipsius Dei. Nam si euadere posset illud crim e fortasse non resipisceret, sicut nec antea curauit. Quare apparet in eo esse quidpia inuolutariu, sicut in eo qui merces in mare proiicit times naufragiu. Deus aute hilare diligit datorem. Vnde Augustinus, oportet non solum timere tu dicem, led cum diligere, arbitrii enim libertate quaerit, ut possit dolere comissa, non necessitatem, charitate, no timore. Non igitur
timeat poena qui poenitet,sed an xietur pro gloria. Insiper qui hacten' perseuerauit in peccatis habet malos habit' qui eu impedi ut a diuinis,& spititualibus, & attrahunt ad teporalia. Adest uxor, filij, diuitiae,quoru omni u etsi obsint) recordatur, & eius animu plurimu distra-hut. Adde quod ait Augustinus, illi aute qui cupotuerint,nolucrui co uerti c6fitentes, cui iam peccare nequeunt no sic facile acquit ut quod
volui. Et alibi de vere poenitentibus,quod etiare fertur a Magistro, si quis positus in extremis. Ex quibus colligiturprimum quod persuadendum est, ut d hi sanus est resipiscat propter periculu cui se exponit, sicut Christ' suasit,nisi poenit etiam habueritis & nescitis quado dominus veniat se id, an,&c. Deinde qubd in extremis ageti suadendu est qudd doleat de peccatis,libere,& propter Deu no habita ratione aegritu dinis,aut instatis mortis: & prae omnib' caueatne despei et de Dei misericordia,quae superexaltat iudiciti,consideret latronem euangelicum,
que Cyprianus, & Hieronymus ad Damasum
745쪽
LIBER QUARTV s. 3αTtestatur fuisse martyre, Hic quoque ad furiam, ait,fac de necessitate virtutem,quod nobis c cedat Dominus noster Iesus Christus. Amen.
DE INDULGENTIIS.INdulgere sonat concedere , & delicatε tri
buere, & indulgentia est delicata permissio. Vnde Quintilianus,nobis illa educatio squam indulgetiam vocamus neruos omnes & mentis,& corporis frangit, Sc Poeta, Blada patrum segnes facit indulgetia natos.Theologi tamen in alia utuntur significatione,pro venia videlicet, & remissione peccatorum, ut in oratione, Fidelium Deus omnium,&c. Vt autem habet sanctus Hilarius,no sermoni res, sed rei est se mo subiectus. Indulgentiarum thesaurus fit exsuperabundatia meritoru squatenus satis eloria erat Christi & beatae Mariae,& sanctorum. Desuperabundantia passionum Christi dici-1 u.1.tur apud Ioanem, ipse est propitiatio pro peccatis nostris,non pro nostris tantum, &c. Ex qua authoritate patet passione Christi sussici ter satisfacere pro peccato totius mudi,& pro toto ipso mundo, ac per hoc cum excutitie pro paucis tantum satisfaciat, quia pro obteperan-xibus solum. Factiis est omnibus obtererantibus sibi,&c.Infinit' est thesaurus satisfactionis Christi, nec tame inaniter Christus voluit mereri, nec pati illas poenas,clim Deus nihil agat frustra, illud ergo reliquum derelinquitur pro nobis, quaten' in necessitatib' ad multas obligat pinnas ex cotinuis lapsib' pro satisfactica1ο
746쪽
DE IN D ULGENTI I srecuramus ad praefatu thesaurum. D. e sanctoossium autem passionum,meritorumque superabundantia quoad officiu satisfaciendi pro no Due , bis patet ex libro Iob,utina appederentur,&c.
Ex his Iob verbis patet ipsu plus passium fuisse,
quam pro peccatis suis debuerit pati, ut etiam habet Hieronymus exponens eundem locum, dicitis inquit me peccatis haec facietibus haec pati,propter hoc velim,vi peccata contra calamitatem hac quam patior pensarentur, & illico videritis,quia haec ipsa calamitas velut arena maris supra horum peccatorum merita pod raret,haec Hieronymus. Insuperab udantia autem passionum & consistit superabundatia satisfactionum,& idem de multis sanctis apertissimu. De sanctorum vero intentione, scilicet
qubd voluerint pati, sintque passi libenter nosolum pro se,sed & pro nobis testatur Aposto- ad Colas i. Ius,nunc sinquit) gaudeo in passionibus meis Iro vobis,&c. Idem autem est iudiciu de Pau-o aliis sanctis, expende quomodo miseriar sanctoru adlugendae sunt passionib' Christi adc5munem ecclcsiae utilitate, & iste est thes1urus. Quod Papa hunc thesauru dispenset,patet, c. . CV Apostolo, sis nos existimet horno vimini stros Christi,dispectiores mysterioru Dei,&C, Cui donastis aliquid,& ego,&c.non donauit, culpam sed poenam. Insuper clim sancti in quibus superabundantia operum satisfactionis inuenitur nec expressὸ,nec determinate pro isti, qui remissione indiget opera huiusmodi fece- ed comuniter B tota Eccl. Apostolo teste
747쪽
LIBER QVARTV s. 328 Sequitur qudd praedicta merita sui toti Ecclesiis communia,ea ver b quae comunia sunt alicui ' multitudinis,distribuutur singulis de multitudine iuxta arbitrium illius qui multitudini praeest. Summus etiam potifex nedum claviger est Ecclesiae militantis,sed etiam triumphantis, iuxta illud: Quodcunq; ligaueris,&c. Unde liquet quod in facultate es fiat thesauri ecclesiae militatis derelicti per Christu in manibus suis. Indulgentiae valent ad abolitione poenae propter crimen debitae. Haec si declaratur,liquido i , costat Christ v ess e caput Ecclesiae,cu igitur capitis sit ossicium dirigere mebra, concluditur Christum regere ecclesiam,cum igitur ecclesia uniuersaliter tenuerit,teneatq; indulgetias va-Iere sequitur propositum. Praeterea impiu esset dicere ecclesiam, cuius caput Christus,& quae facto regitur spiritu ut patet ex A ctis Aposto- , lorum visum est spiritui sancto, δέ nobis,&c. aliquid vani facere,vertim ecclesia uniuersalis errare no Potest, iuxta illud Ioanis:rogauit te iPetre,ut no deficiat fides tua,&c.Sed ecclesiavninersalis facit,3c approbat indulgentiauigitur,&c. Ratio cur valeat est unitas corporis mystici, in qua multi in operibus poenitentiae, seu poenalibus super erogationis ad mensura suo tu delictorum & varias angustias perpera subierunt patienter,per quas multitudo poenarum poterat expiari,si eis deberetur,quoru meritorii tanta est copia, qudd omne poena debita vi-uetibus excedui.praecipuὸ propter Christi meritum,cuius sola gutta sanguiuis sincies erat.
748쪽
Aliae etiam circunstantiae requisitae ad bonu b-pus sunt intelligendae, quia si quis cotribuat licet in charitare in ad vanam gloriam , vel alias
circunstantias deprimentes, meritum &indulgentiam Perdit. Praerequiritur etia vi consideret intentionem donantis,quae per verba in indulgentiis posita colligitur. Plurimu autem datur conditionaliter quare obstante conditione non constant. Interdum dantur sub hac forma omnibus cotritis,& censessis) Sc tunc utrumque requiritur:prodest nihilomin' contritis de non confessis,&c. Voles etiam consequi indulgentiam , & non das sicut in bulla continetur,
non consequitur eas, quia conditio non extat, tame volens assequi eas,& non potens tantum gratiae,& gloriae moratur,quantu eas adseques
licet non ad remissionem poenae,& sic act' exterior nihil addit interiori quantum ad vita aeternam. Duo accedetes ad locum indulgentiarum itineribus aequalib' aequaliter consequuntur indulgentiam quatum ad remissionem,sed inaequaliter merentur. Na unus actus est dissicilior altero ratione obiecti diues danspecunii secundum tenorem bullae tantum indulgetiarum consequitur,quantum pauper,sed pauper plus meretur,queadmodum Vidua euangelica. Iustus nullius poenae debitor si det eleemosina pro indulgentiis cosequendis non consequitur cum nihil habeat relaxadum, non tame perdit eleemosinam,quia per eam meretur. Quando indulgentiae sui perpetuae in aliquo loco, quolibet die locu accedens cas consequitur caeteris
749쪽
obseruatis:&probabile est quando sunt temporariae, ut quoties quis ipsum audierit locu illas consequatur. Potest tamen dici qudd semel ta-
tum eas consequitur,quando datur plures dies, ut quino potest venire in praefinito die veniat in alio. id sonat,dam'plures dies indulgetiaru,vel annum &c. Respodetur, hoc est dicere. indulgentiae latum tibi proderunt,ac si quadraginta dieb',vel annis poenitentiam impleres: Mtantum de poena culpis debita diminuunt,ac si
poenitentiam tanto temporis curriculo impleres,dc tanto minus punieris in purgatorio,ac si uno anno egissespoenitentia. Sed de qua poenitentia intelligatur ferueti,vel remissa nouitve'.
An etiam intelligatur de poenitentiis iniunctis, vel quae rationabiliter possunt iniugi doctores variat. Quae aute sit remissio plenaria, Respodetur quod remissio plenaria dicitur respectu poenitentiae iniunctaei mortalibus,& venialibus, plenissima respectu poenarii iniunctarui mortalib' & venialib',vel iniungendarum,uel quae
poterunt iniungi. Nec oportet in indulgentiis .ncusare symonia,quiaPapa non confert indulgentias Rcausa temporali puta psymonia,&c.
sed i pietate,& in praemium boni affectus quo
cupiunt homines subuenire fidei, pauperibus, vel fabricae,&c.iuxta Pontificis voluntatem,&desiderium. Nec obstat si non omnibus aequali pietate affectis indulgentia tribuatur, quando desuerit exterioris opus quia, si uni fit gratia,no fit alteri ex hoc iniuria. Cum aute indetermina- id datur indulgentia tertiae parris peccatorum
750쪽
LIBER M ARTV s. 3 o aut aliter,contribuentibus fabricae, dcc.intelligit de auxilio quod sit conueniens ei qui dat, de secundum quod accedit ad hoc plus vel minus de indulgentia.Consequitur ut pauper dans v num denarium totam indulgentiam consequitur,non autem diues, quem non decet ad tam pium opus tam parum dare, sicut nec dicetur Regem auxilium ferre,cui obolum daret. Idem . dicitur de indulgentiis Romae concessis, quas concesserunt Papae propter peregrinos, nec e xistimarunt dignum tanta gratia natum Romae iuxta ecclesia, sicut qui de longe venit,nec latususcipit indulgentiae sed aliqualem. Valent igitur indulgentiae ex parte dantis quantu sonant, re permittunt,non tame aequaliter omnib',sed secundum existimationem eius, quam habuit,
vel habere debuit qui indulgentias dedit, qua
non oportuit exprimere,quia omnes fideles debent in corde supponere quod dona & miserationes Spiritus sancti donatur cum aequo libramine. Quatuor igitur requiruntur ut indulgentiae tantum valeant quantum sonant et ex parte concedetis duo,authoritas,& rationabilis cau si,ex parte promerentis,status gratiae,& impletio eius ex quo concessae sunt indulgentiae. ηDISTINC T. ri. QUAE ST. r. Dimittitur ne peccatum aliquod po
QVonia haec quaestio alte expededa venit, Vm ali in maxime ob catholicae fidei infensissimos hostes, qui nullam post hanc vita quorucuque peccatorum recipiunt satisfactionem. Ided ut -- Tt q