장음표시 사용
391쪽
Sanctitate vestra serenis mut&potentissimus quondam Princeps Dominus FERDINANDus.
Electu, Romanorum imperator , praeclarissimae memoriae Dominus ac genitor noster obseruandi, simus, tractare t cepit.& nos quoque post obitum Maiestatis suae accurate egimus: quia tamen res eius est momeno. ut omnem moram excludat propter multas di gravis smas eausas, quas Sanctitas vestra i am ani. a saepius intellexit.& nunc rursus tam a praefato Episcopo Vintimilliens, cum quo satis copiole hac de re loquuti sumus quam Oratore nostro Magnifico, fideli S dilecto, Prospero Comite ab Arehu, intellige te poterit, non dultatavimus Sanctitatem vestram de ejuscemodi negotio per praesentes literas nostras, atque etia inperiam dictum oratorem nostrum denuo ossiciose interpellate. Itaque Sanictitate in ustram summo studio rogamus,ut hujusmodi filialem interpellcitionem ae petitionem nostram ex integerrimo animo ac propensis limo ad promovendam Ecclesiae Ca. tholi ea unitatem & quietem studio ac aelo profectam, non modo in meliorem partem accipiat, verum etiam absque ulteriori cunctatione paterne atque benevolὸ admittat: quo jam randem maximus ille ministrorum Eeclesiae ac Sacerdotum defectus N inopia, qua hoc turbulento seculoGerma ni a. & pi reipue regna di dominia nostra & Serenissimorum S eharissimorum statrum nostrorum H. elatissulaborant, sat citi queam, qui nisi hoc modo sarciatur,ita videlicet ut populus Christianus habeat pios morum. atque idoneos cone tonatores, Parochos & Ecclesiae ministros, a quibus sacra doctrina imbuatur, di sacranti lita rite administrata percipiat. nullam sane videmus viam aut rationem, qua diutius in obedi entia Catholicae Eeelesiae . a qua hanc potissimum ob causam indies magis deficit,retineri. nedum ad eati, reduei queat: cum nee concessio Calicis eum fructum afferre possit. quem optamus, nisi Cisto perinde ac laici .eonsultum & prospectum st. Et quo diutius res disseretur . eo petieulosior futura est tempestas. ac timendum,ne brevi eo deveniamus, ut ne hoe quidem remedium tam sero
ad bibitum hule lethali Ecclesiae vulneri sanando sussiciat, sed erestentibus indies magis disidiasotii bu, quod Deu, avellat o ad postremum Religio Catholica in his regnis & provinciis prorsus ex
1. E diverso . si clero hae ecincessone subveniatur, sicuti Sanctitas vestra dignata est laici, eo naee, sicine saeti Callet, Iob venite. sperandum eli omnia sutura tranquilliora , & ad recuperandam re eles et unitatem faeiliora. Poterunt enim Episcopi tune iurisdictionem suam in laeto ratos etiam Ptes hyietos exercere, N indignos amovere di punire: quos eum in hae rerum consusione propter coniugium nihil prorsus euraverint,evenit quod se uti nobis demonstratum est) omne genus hominum in haee regna, provincias nostras clandestine irrepserit,inter quos non desunt, quos neeAugustanae Confessionis Principes & Statu, in ditionibus suis tolerate potuerunt, sed eos ejiciendo, atque exterminandos censuerunt. Quae Omnia ut Sanctitas vestra pro sua eximia pietate , benitneae paterne conliderare. 5 lapsis Eeclesiae rebus hae, quam ostendimus, via in tempore occurrere aenobis absque longiore mora certum & optatum responsum dare velit, eandem Sanctitatem vestram iterum atque iterum tinpensss me rogamus&obtesta nur; quae in eo factura est remosse io suo pa norali plane eonvenientem, atque his regnis N Provinciis nostris ac charissimorum fratrum no- M. eralitastrorum omnino necessariam , qua Sanctitas vestra haud dubie apud Omni s bonos immortalem sibi morum Ludena di henevolentiam eomparabit, atque nos ita sibi devinciet,ut nullam unquam oecasionem praetermissuri simus Sanctitati vestrae vicissim animi nostri grasitudinem filialis observantiae studiis de elatandi di eontestandi: quam Deus omnipotens pio beneficio di commodo Ecesesia suae quam diutissime saluam di incolumem servare dignetur. Datum in ciuitate nostra Vienna,die vigesima octava mensis Novembris, Anno Domini mille- .simo quingentesimo sexagesimo quarto : Regnorum nostrorum, Romani tertio, Hungatiae secundo, BOhemiae vero decimo sexto.
Patribus Concilii Tridentini transmissae.
Mati non potest sacram utriusque Testamenti scripturam saeerdotibus uxores permitis
1. Constat etiam Apostolos ipsos paucis forte exeeptis) uxoratos fuisse,nec reperiri, quod Christus postea ruin vocationem eos separari mandarit ab uxoribus, contra legem, quam ipse dederat de matrimonio non separando inter eos, quos Deus coniunxit.
392쪽
3. Liquet denique in primitiva Ecclesa eoniugia Sacerdotum, tam in Orientali quam in Oeel dentali Eeclesa. usque ad tempus prohibitionis per Papam Calix tum facta . ubique libera & lit ita suisse. Proinde nee iura Civilia cieri eo tum eonjugia prorsus improbant.
4. E contra tamen nemini dubium est matrimonium, ejusque usum minus eonvenire his, qui spiritualibus lectionibus & orationibus vacare, ae ad Sacramenta tractanda de administranda si in per parati esse debent atque adeo meliorem in clero maximeque optandum esse caelibat um. Qui enim sine uxore est, sol ieitus est, quae Domini sunt; quom do placeat Deor qui autem cum uxote est, licitus est, quae sunt mundi, quomodo placeat uxori, quae res procul dubio Ecclesiam movit,ut universo mero eat libatum perpetuamque tandem eontinentiam indixerit. s. Cum autem natura nostra hodie fragilis sit. S invitatrix vitiorum , necnon omnis ata, ab adolescentia in malum prona ae denique eato si stimulus peee alii Ae arctissima sit via eoutinentiae, pavetque reperiantur, cui Carnis stimulum non sentiant, di in igne positi non ardeant, sique talis concupiscentiae ignis exardeseensusque ad perditionem devorans. Hinc est quod EMsibius de Dionyso corinthio Episcopo seribit. nempe quod is admonuerit Pynitum Episcopum, ne caelibatus onus tanquam neeessarium fratrib. imponeret: sed in simitatis multorum rationem haberet. Se etiam Paphnutius Confessor in magno Niceno Concilio honorabiles confessus nuptias, de cala uatem esse dicens conelabitum cum propria uxore, suasa Concilio,ne talem calibiatus lcgem ponerct, gravem a sserent esse ea usam, quae aut ipsis Clericis, aut eorum conjugibus occaso fornicationis exi fleret. Quam Paphia ut ii sententiam Nieena synodus utique laudavit.& nihil ex hac parte sancivit, sed
hoc in uniuscuiusque uoluntate, non necessitate, permisit. nisi tempore oblatio im quo sacci dotibus a suarum complexu uxorum abstinendum erat sed etiam ccinstitutionem sextar Syncidi Ccinst antino politanae,scut & in veteri T. flamento constitutum erat, ut sacerdotes tempore vicis suae in templo habitarent,ne cum ux ribus suis sub id tempus carnale post at ex et ccte consortium.
6. Quod s Ecclesia unquam causam habuit permittendi clericis secularibus coniugium , eertὸi felici hoe nolito earnali seeuto . di neeessitatem id ipsum expoliere. S utilitatem suadere videtur. . constat enim, proh dolor , inter quinquaginta N plutes Catholi. Os etia in 1acerdotes vix unum reperiri, qui callum pras et eae libatum , sed omnes iste neglectis S relictis saluberri inissa
erorum Conciliorum de Canonum veterum & novorum constitutionibus, notos ios esse ii Di tatores,
eum maximo animatum suarum discrimine,&laicorum se andalo. Constat entin neduin ipsos S cedotes mordicus ambire eoniugium, sed A laicos propter turpissimam Clericorum vitam hoc ipsum vehementer urgere; ita sane ut pletique Ecclesiarum pauoni ab causam hanc nolint beneficia sis
8. Accedit desectus ministrorum, qui subinde maior apparet, & tantus quidem est, ut paucos admodum habeamus, idque propter solum vetitum matrimonium. Hi ne scholae Theologicae apud Catholicos vacuae sunt, di Episeoporum auctoritas in ordinandis mini sitis prorsus iacet. sed maior pars ad sectariorum scholas profugit, ibiq; quali quali manuti impostione utcunq; accepta se passim in Ecclesia ingerunt, & Religioni Catholica in eredibiliter nocent i qui tamen permitto coniugio sere omnes in Catholiea Ecclesia permanerent, & quaecunque illis prascriberet Ecclesa , praeda carent Se docerent,populumque eurae sux commissum facilius in ossicio retinerent. s. Et quia saeti testantur Canones, Ee Aesiam pro summa, qua sungitur, auctoritate, propter ministrot um desectum pleraque contra severitatem eanonum saepe indui Dite de tolerasse. Sic enim uxorem S liberos habentem in Episcopum Syracusanum summus Pontifex iam olim consimavit: sie honestos maritos ad sacros maiores Ordines Eecles a admist; sie bigamum ad Dia eo natum prom via i se propter defectum Episcopi, Consimalionis saeramentum smpliei Sacerdoti eommisit; A. id
genus alia. Q. Quare plerisque Catholic s vitis ante lire nostra tempora visum est, & multis adhuc videtur, pro praesentis temporis iniquitate , eontinentiae legem quoad Clerum se eo larem satius e se di spensando benigne relaxare, quam eadem mordicus retenta impurissimo caelibatui scortationique contra divinum praeceptum senestram relinquere.
ii. Ita sane ut primo creticis in minoribus ordinibus eonstitutis . adeoque ipsa sacerdotibus, qui vel adhue ea libem vitam agerent, vel in futurum ea libes ad Sacerdotii ordinem pervenirent,
liberum esset in caltharii permanere, vel matrimonium contrahere, maxime cum Cardinalis Panorismitanus Canoni starum Princeps affirmet,eontinentiam in Getieis sicularibus non esse de substan tia ordinis, nee de iure divinor ideo eum credere, S apud se indubitatum esse. quod pro hono de salute animarum salubre statutum esset . ui Clerici Latinae seu occidentalis Ecclesiae volentes continere,& magis mereri, relinquatur voluntati eorum; non volentes autem eontinere,possent contra
here t quia experientia docente contrarius effectus prorsus sequatur ex illa lege continentiae,eum ho die non vivant spiritualiter,nee snt mundi, sed maeulentur illicito coitu eum illorum grauissimo peceato,ubi cum propria uxore esset castitas. Unde Ecclesia deberet sacere, sicut bonus medicus, ut, si medicina doeente experientia potius oscit quam prosit, eam tollat. Nec haec res ucteris Eeclesae exemplis prorsus earet. Legitur enim decimo Ancyrani Concilii canone Dodsi Diaconi
in ipsa oriunasione profestat uissent,se velli habere uxores. nee posse consinere, spostea ad nuptans venassent,eos in mimu/mopermansisse. Testantur etiam Eeclesasticae hilloriae, Ada in Presbyterii in factiimuxorem duxisse.& Ecclesiae plurimum prosuiste: Eupsichium vero Caesariensem Presbyterum. qui nuper uxorem duxerat,& adhue sponsus erat, martyrio defunctum esse. Liquet etiam ex saetis
393쪽
tanonibus Ecclesiam eonira votum eontinentiae seu eastitati, per stisceptionem facti ordini, solemnia atum, maxime quo ad Saeerdotes non religiosos, dispensare posset id quo .l nonnulli etiam ad Monachos extendunt,tantam Summo Pontifici auctoritatem tribuentes, ut etiam contra , tum re ligionis, ex eaus,lpublieae utilitatis dispensare valeat. ia. Secundo ut honesti mariti docti S rerum Ecclesiasti earum periti ad sacros maiore η ordines admittantur, cujus rei tot tantaque in Ecelesia extant exempla . ut nulla plane comprobatione opus esse videatur. as. Tertio ut cum Sacerdotibus, qui jam ante eontra constitutiones Canonicas de facto salteirimati imonium eontraxerunt,in tanto ministrorum defectu di pensaretur.vel, ut denique inviisl rate possunt. per Ecclesiam gratiose tolerentur, Si sui, conscientiis telinquantur. Valde enim abflardum foret, clericos uxoratos amore,fornicarios veto, qui Meontra legem divinani N htimanam simul de linquunt. tolerare. Quod si utrosque ut aequum quidem est amoverimus, aut nullos, aut sata ὀpaucissimos habituri sumus ministros S pastore si populu, vero pretio Christi sanguine redemptus. marimam & divini verbi . di administrationis sacramentorum defectum N penuriam passurus sit. i . Quod si Cleri ei omnino eastitatis Voto adstringendi sint, tales tanto in qui provectae aetatis essent, saeto Ordini adscribendi forent, de quibus spes esset maxima, ut coelibatum pie & inviolate colerent, Nin quos non caderet suspicio vitae turpitet degendae. Si enim iuniores. ut fit. N dcfectus ministrorum,adeoque ipsa neeessitas exigit, quorum aetas N vita talis est . ut libidinibus obsistere non velint, aut non possint. admittendi sint ad ordines, an non praestiterit eis permittere, ut pauli consi
lio utantur,dicentis ; Propter fornicationem usesquisque haseis suism uxoram ; ex , Iresias eR matrι- monaum eoureasere, quamuri, quam ut illo voto seu lege continentiae obstricti perpetuo urantur, di in peccato volutentur.
3. Nee satis firma eorum videtur esse ratio. qui propter eonservanda bona Eeelesastiea coeli. batum mordicus retinendum putant. Pensitandum enim est, an deceat Ecclesiam tanta animarum periclitatione conservandis bonis intendere, eum eorum indemnitati & conservationi per solem nes eortim bonorum deseriptiones & inventaria aliisque id genus legitimis canonicisque cautionibu , tectissime provideri queatiis. Nee dubiuinem si haesit pra annotata bene ponderentur. & in his eo ne emo seret, quin in brevi Clerici eoncubinatus ex Ecclesia proscriberetur se ekploderetur, atque seandalum illud mani- sellum, quod hactenus multos offendit & odium eontra Ecclesiam & Catholicum Clerum fovit. &alienos a nostra lege fecit, toleretur imo gladius, quo hueusque inicesesam S Clerum persequuti sunt,adversariis adimeretur. x7. Hoe denique modo Clerus apud Eeelesiam & Religionem Catholicam in ossicio retinere tur & populis mirum in modum ad sacra nostra diligentius, irequentius, ma otique cum devotione audienda di peragenda invitaretur & allieetetur uti considerationes neque estit ne e pedes habenses ita νιποι. Pas a Maximis ano Caesare ad Pontificem mea, esse iauctor est Thiaanus. In --. Dudiit Epasiva sitian erat Psiensi optiβαtis no a Σι ea iam, Usmo versu ab Aberto Basaria Dace ad Cuia natim quendam magis fuisse, per manus porro ca
SUPER LANi ENA PARISIENSI ET BELGICA
s EDITIONE. Quam propria manu scripsi ad Laetatum a Schmendi Baronem &c. Dilecte sch rendi. recte accepi & eognovi literas tuas, & Christianam ae fidelem eondo
lentiam tuam, qua aget te ostendis erga meum morbum,gratam habeo cumprimis. AEterianus Deus, cujus in manu sunt omnia agat mecum pro sua paterna voluntate. Ipsi enim pro omnibus ago gratias, ut qui unus omnium optime novit, quid mihi utile ae salutare, quid vero damnolum st: Egoque in ipsus voluntate divina patienter de optime acquiesco. Nam ita euntre, in hoc mundo, ut in illis patum aliquis experiatur voluptatis aut quietis. Adversitatum vero, &perfidi ν,&inhonestarum actionum ubique plena sunt omnia. Dominus misereri nostri,&hre mala
a Christianitate sua avertere dignetur. Neque sane mirum esset,s quis hoe rerum statu plane ad stuporem atque insaniam redigeretur: qua de te multa seribi possent. Ego paulatim Dei benignitate eonvalesco: jamq; adeo incipio gressus Scipione simare.Laudandus Deus in omnibus suis operibo . a. Quod
394쪽
e. Qud attinet ad praelatum illud facinus, quod Gallii:, Amiratio ejusque sociis tyrannice per petrarunt: equidem id minime probare post mn ; magnoque cum dolore animi inieli xi , Geti tum meum s bi persuaderi passu intelle, tana scedam lanienam. Quamquam scio, magis alios imperare quam ipsum. Attamen hoc ad escusationem saeti non Lisscito neque hoe satis est, palliando sceleti. Utinam me adhibuist i in consilium t Equidem ei si dele & paternum eonsilium dedissem. Nun
quam enim lia e talia me auctore lec isset. Tantam tibi ipli hoc facinore aspe. sit macillam, quantam non sacile eluerit aut abstersi rit 3. Ignoscat Deus illis, qui culpam huius rei sustinent. Vehementer enim metuo, ne propris temporis demum sentiant. liuid hac via profecerint. Ac revera se est , ut tui e prudenter scribis: Respietatis gladio non uolunt diiudicari,neque tr.ietiri. Neque aliter sentiet quisquam, in quo aliquid est pietatis di honestatis.ussumve Lacis N tranquillitatis studi in reliquum. Ad lia c. lon stillud tio, doetierunt Christus & Apostoli ejus. Nam ipsorum gladius erat lingua, doctrina, vel bum Dei,& vita Christia digna. Ipsorumque inores invitare nos debent atque allicere. ut eos sequamur. quemadmodum & quousque ipsi Christum sequuti sunt. Taceo, quod insanum illud genu 1 hominum oportebat in tot annis jam vidisse atque expertum esse ipsis rerum argumentis & evcntui, lo,sippliciorum et udelitate sectionibus inquat & ullionibu .non posse hanc rem consci. Bre-kiter, ipsorum actiones mihi minime placent, nec unquam adducat ut eas laudem r nisi sorte quod tamen serio de preeabor ne sat) Deus permittat, ut in furorem & insaniam prolabar. lino non possum apud te dissimulare. repertos esse nonnullos impudentes & mendaces nebulones. qui dicere ausi sint ;Quicquid hic fecit Gallus, id me non solum conseio, sed etiam auctore ipsum fecisse. Qua in re Deum appello it stem, mihi coram ipso & toto mundo summam fieri injdriam. Sed non sunt mihi nova amplius eiusmodi mendacia di calumniae, quas iam antea saepe devorare coactus sum. Commendo aute in illa omnia Deo meo, is tantas injurias novit suo tempore depellere NVindicare.
4. Quod ad res Belgicas attinet, non magis & hie probare possum quod modum excesserint. E contrario bene memini, quoties& quam in lententia in Regi Hispaniarum seripserim di consuluerim. Sed quid multa λ Constium Hispanicum longe fuit ae eeptius in eo fideli consilio. Jamque
adeo ipsmet fateri errorem suum coguntur, & quod huic malo causam maximam praebucrint ipsi. Ego bonum finem spectavi,& ne illa tam praeclara & nobiles pro uineia tam miserabiliter pciderentur. Et quanquam consilia mea sequi noluerunt, ut deinceps a consitis dandis merito refugere deis beam: tamen ne se quidem abstineo,&fidelitcrsacio quantum postum. S. Faxit Deus ut fructus indet sequatur optatus . re tandem des statur ab eiusmodi violentis remediis,ae sussciant priora. Ut paueis absolvam i Agant Hispani di Galli quoeunque modo ipsis libuerit tamen Deo iusto illi iudiei, rationes suarum actionum aliquando reddere cogentur. Ad me quod attinete equidem. Deci volente. honeste, Christiane , s deliter & cangi de atque integrὸ agam: & certo confido, Deum benedictione & gratia sua mihi adfututum, ut actiones consiliaque mea possim Deo & hominibus probare. Hoe ubi se eero,nihil moror hunc improbum di malignum
c. sperabam sane aliquanto me citius posse in Regnum Bohemiae venirer quia vero nondum plane eonvalui. Medici omnino mihi dissuadent, ne in hoc tanto frigore profectionem in stituam. Itaque Comitia Regni quin indicerem, differre diuitu, non potui. Et . nis quid intcrim inciderit impedimenti, duos natu maximos sitos meos destinavi meaeios seu Legatos meos. Verumtamen. si Deus aspirarit votis nostris, ubi iam astas appropinquaverit, nee ipse abeto. Nam alioquin, ut est ista gubernandi ratio,non possent res eonssiere aut durare. Et tam Regni quam mea necessitas nostram requirit praesentiam. Nee enim me fugit quomodo agatur,& ut res procedant. Hisce te Deo commendo, qui omnia pro suo beneplacito dirigat ad Christiani orbis &nostram omnium salutem.
Viennae XXIl. Februatii, Anno cla la LXXIV.
395쪽
in Caroli Magni Capitulati de Culiti imaginum lib. 3. cap. i. promulgatum propter Graecorum haeresim de . oratione imaginum.& Hispanor an haeresina de adoptione filii Dei
Exsat in eodem Capitulati, cui pidi lionis loco est praefixum. Porro de veris te eius de assertione veterrimorum S sequemium scriptortim, vide quae annotavimus in Collectione Imperialium Decietorum de Cultu linagitivan, quae superioribus nundinis evulgavimus. De adversariorum sutilitat, bus et alius ἁjeendi locus, ubi quaedam alia, quae desideramus, impetraverimus.
Caesar Batonius Carginalis Romanus Annalium Εeelesasticorum tom. s. Anno seo. num . refert ex libro sacrorum rituum .quem vetustas lut ait Romanum Ordinem appellavit. Et exstat in Crdine Romano vulgato de excuso nomae. Addit Baronius a seia im)υνandiam his υ/νsi, Mnessi ato ritu Miam consueriis. secutus Auctorem Pontisos lis Romani, di Clementem . Papam, euius haec sunt verba in Jure Canon o relata. e. una d. Iώνή Mandcirca medium, Itiram rum massiis esπον l. . Pod re iura Ponti viati Romana. νasa tim Pomasium pes Imperatoνιm coronarunis sua tempora. raminesur. I oquitur de Henrico Vii. amp. cuius Juramentum insta exhibemus simul de examinamus. De Carolov. Imp. scribit Laurent, surius Carthnsanus Monachus,in Comment. Rerum in orbe gestar. Anno 1 sau. Ctimos Pons sedi a .ruantio Gentia casari, o P ahentiam eomandrari, tris Legares ostiam m sit. qui ad pom 2M dis onis .i 2ίιum imi randum a e perem . nun am ipsum Poruseia Iasa ratem violastipiam. Itiram. Calain m sis riti eon σιώ. si ita eam.n .m a d. suo iuremia ἀφιέμν- ιψ ,-ν. Ipsum iuramentum est ut legas apud Ceorgium Coelesinum Historiae Comitiorum Anno M D. XXI. Aligustae celebratorum, tomo primo. pag. I 6. b. Ndie illi de formula iuramenti riclesae Romanae praestandi a Repe Ee Imperatore Romano. Quod tamen s adeo vulgarium & usurpatum fuit,ut inde usque ab aetate Caroli Magni, t quemadmodum confingitur J praestati solitumst, qui factum, ut res tam nota tantique momenti fugere potuelit cratianum p Aut quae ratio illum movere debuit. tit maluerit posset ius illud Ottonis Magni Deeteto suo inserere, isti piimigenium Loe Caroli Magni 3 Quod quum eis eali προηγω M. ...t a Baronio eerateatur, quare non προυπικι at veteres Canouistae voluerunt esse, σὲ . cavsa.. ψύσε. ., 3 An quia numquam fuit . nee in priscorum, libris exstitit. post id loeorum , Pontifieibus demum Romanis eo mim atque eonseriptum 3 Videttit, di eum caulam assignat I eopoldus a Bebenburg . Episcopus Bambergenss . De reto veter. mineip Germ. cap. r. hit verbis: Asraia re Gihonis primi. tii iuram/nsiam Α, aras Io χι Papa XLII. seeundum Ddimam in eam g 3. Δ'. rda Domino omnia. am, protiar, ωι ιιιuem νια. omn/s Rogas Romanorum usi a. Da rei timm . ruetis, Roma prasara iuνamen iam sub ρνma est 1Rmis e sue-νωnt. Fr soniam De intelligantam en, quod Leis p assim vieνειώ. Romani, in Diae. tiram nitim autem rati as Im raroνdm sati Ruabul Romanis ansa ta ora Liti Osonis i m. . iam ania sati posti simu 1-μνa; a; IA. Hiari ιιm Chri antii qui ramis itiνd. misia salisa is Impisasori Romam,iam ρν si ν. vin Hor, fuisnas sum. non νιeeti m. tigisse. Ii m Rεα Romano me' ra sua eo nasionis Inritalis tu mantum svis s-ma. via ponisων in tuis pons eati, o inna cla Deere r. Romam. 'post qua Eratisia Roma anasara est tirin . eaod iuramemum ριν Impnauras Romamss. ωι non aram Gemami, nom. νεμνὰαν tilptiis) Εeeldi. R man fias novum. mee etiam hodis pis asos C sianos. qui tamen imparar em MDφενδενensura unas t. elium Eeelsana meansumis. Vides.ut aperte negetante tempora Ottonis Magni in usu fuisse hanc Iutamentishrmulam 1 α que eadem opera acarolo Magno praclitum 3 Commenticium ergo sit neeesseis, quo numero censem habendum, gonec evidentiorabus rationibus confirmetur& eomprobetur.
EJUsDEM CONSTIT. DE REGIA IM- i
396쪽
Praepostus, Deeariis atque Capitulum Regalis Melegae η M. Virginis AFIsgian.in libello de saetolanctis teliqitiu
. Cisrici habH,ιών. Hinc est quod Aquisgranum Nova Roma ad instar constantisopoletia diai coepta est, quemadmodum d clate ingerit Fl. Alminus Albinus, cum de Carolo Magno eanit, Aufustiis ais urba potin . ibi R. st M pila a noto im/nti magna ea Metiris Uνα xi haut ita multo post de eodem Carolo Magno di vibis Aqui,granensia sundatione:
Alra , dissonans veruti a me a Roma. Et inibidem eodem in poemate super eadem: Matiriam Roma eeria in contratas ah .
Quibim .eisbu, indubi ad lianc ipsam respexit ac vidit Conmtutionem. Et omnino Ita est: cam lux u aemulus esse voluit Constantini Maeni, ut aliis in rebus multis . ita in Haiestatis quoque sede transferenda de eotistituenda, ut non prorsus adulatoti ne , c animi, madrianus I. Pont Rom. in quadam ad ipsum epistola nominavelit. Neque uib, tantum ipsa Aquisgranum stom c men erat sotrita, sed et Palatium in ea Laterani, in quo imperii quondam sedes de orbis deeu .appellationem meruit, Apud Ansegistim Lobiensem Abbatem in Legib. Francor. Aaeis. Disseisi,nia Dom. DCCCXvli μγνι τενδ υν ossis Pristit Lia ιιι IV. iam is .is .amo Armaaν A. Baias i,
LUDOVICi PII CONSTITUT DE HISPANIS.
Apud Petrum Pithoeum JC. lix Collectione Annalium de Nasoriae praneorum, ex archivis Metropolitanae Naibonens, Ecelesae.pag. 42 . M apua Baronium Annalium Ecclesiasticor tom. o. Anno si s. num. 13. de seq.
397쪽
tuta de Percussoribus Clericorum.
sutilis & Binius edi eiuni nomine Coneilii apud Theodonis villam, in tom. III. Coneii. generat. 8c retulerunt Id Antium Dona. 8ix. quod mendum natum ess ex incertione numerorum . qui hoc modo tittit reponendi. 13. Priora Capitula non in Theodoni, villano Conventu. sed in synodo Triburiens esse ab Episcopis decreta, ips trape aiote, pssimant in ptine. ει riseitius cap s. tibi perperam in Conciliorum editione istis a legit ut prci rarissa. Fuit di exoraditim ab insulso librario corrupium, qui putabat. haec cimnia inConventi Theo/onis villano fuisse e stituta. Qumeo periculo testituendum est. In Camilla πώd ridia iam die. Theodonis villanum Conventum ad hunc annum so reseri strabus Fuldens, in Annalib. Anno DCCCXXI. Biad uia. Ι--Moν inquit) Noviomas disi .rim R.Dii eis inroras sus. Desude in viri Thood is omnes, qua ise rempora in exstitim mus ινώm, remo vis, se Pisa insa sum pri revim risistri pris fori, quosti. ivdisio tuis re fi eum radamia magna I, ah ara risistiis. Quare illa verba. . . anno Ruma admoni/ιμ-- . recth atque ordine ad annum rao. retulimus. quum alio anno nihil aliud sit quam prauetito vel stiperiori. 1m veriore te Carolus Calutis Rex Francorum in Capitulis in ConveniuHoloniatio editis. quae scguntur in rem. III. Conciliorum, cap. vl. meminit synodi Theodonisvillanae, eiusque refert decreta. An verbillati, hoe colivetitu hini destitia.non liquet eum plures fuerint synodi in Theodoris villa celebratae. Porro prae. tet sudium Asinium editores in tempore de loci horom Conventuum hallueinati sunt Arnoldi s VVion Ligni vitae
lib. 2. Iaroiuiis tona. s. Annal. εos di seratius in Hai sttilpho.
LUDOvICI PII ET LOTHARII IMPP. EDICTUM
Exstis in tomo IIL Conciliorum ante Concilium Patinenses I.udovico PM b1tiirri ac apud Baronium Kk a Annalium
398쪽
Annalium Eeelesiast rem. O. Anno 1 s. n. xa, ecfem. Habetur autem huius Edicti mentio in aois ipsius Coiuiseriis datu Imperatoris anno sequenti a x s. celebratis. ut veristare observavit Batonius.
LOTHARII IMP. ET EPISCOPORUM S. ROM. I M.
perii Edictum de Minuctoratione Imperatoris Ludovici.
Expetii Pithoei F Collectione Annalium&historiae Francorum, pag. 32a. N Batomum Annal. Ecclesast. odio s. Anno 833. num. s. & seqq. Pithoeus vocatam impia se moriri ex Asνa uni. . reserique ad Antium gai. si numerus non talit, quem recte atque ordine convertit Batonius. Vetus Codex hanc habet piaesit ilonem: etias vitimas. t. stune apud Compeiatam Palatram eum a Cissianagmum Imperatorem Lia mkrum. μ'tiam νεrna ἐει-- ρνιψι- .s. ' Aetas ins aviam sudo non unisainda Hismonia eiu as Bias, m- έ-Gra matri ora Ἀνά. Ei, repti valere,. Annitima a mila moνe eo ostensiis . Narisum autem Oae ursa vitiis conerisi Aritia a G -- .liam adii ira Maomjora molimina νί-- . lnvehuntur in huius edicti architectos pletique His lici .cum piimisThepanus . sclipior coaetaneus, eap. 43. ac seqq. de An nymus Ludovici domesticus, qui eius res gestas fide non molaeonseripst. lndi. gnationis caussam fuisse animadverto, non quam Baronius assignat, quod Episcopi invito Pontifice Romano sententiam sene in Imperatorem ausi suerint quae caussa tum non fuit curae Hippoclidi, neque ulla eius usquain seiipiorum mentio. sed quia sibi soli sumpserunt Episcopi, quod laicos proceres de universos Imperii ordines aeque attinebat. Pradautem omati iameis,dura quoque asomnum approbari,ut an Bonifacius VIII. de Reg. iuris, cap. 1s. Nee tu misi obiicias . Lotharium Caesarem illis vleem omnium laicorum fuisse, quum in Caesaris, quem nune Regem Romano rum vorant, potestate noti sit amperatorem, eiu subes. deponere. Et dem tibi hoc, ollegam in ipsis Imperio fuisse, patesque cum patre amministrasse fasces: an inde mihi evisces, deponete potuisse. sine phoeerum ito quem sbi a patre Carolonominatum constituerunt Imperatorem 3 Nominare quidem eligere, declarare atque decernere sueces.sorem treperatori licebat, sed ponere di diponere in potestate erat universorum Procerum tam Lateorum quam Foelesiasticorum, non stigulorum. Qita in re peccasse arguuntur ista Episcopi. Et satis elate1eum Populi Impeii alis queis telae super iniusta Episcoporum usurpatione ex verbis Anonymi Astronymi ,qui vitam uii d. um Ludo di pii conseripsi, etiam a Batonio relatis: Exploro hoc nCoeu sc. depositioius 3 riptilias luseria ψισι ρυ iatilia, resu
LUDOVICI PII Const. de Pace publica.
Edita iri dicta Collectione Annalium a Petro Pithoco IC. Eius meminit Monymus ille Astonymiis in Vita
Ea Bibliotheea Modicis rit S. Galli vulgavit Heliricus Canicus Noviomarus IC. de professo. IngosaaAiensis Antiquae temonis tomo s. pari. a. pag. 683. Habebat illud Monasterium multa, posse mones in Comitatu Cimilensi. euius massu, peragebat ut sere Maienseldii. Atqui hic comitatu, s iberat Regi lialix seu Longobardorum' unde patere potest . eut in arevivis Monasterii illius Capitula huius Conventus fuerint conservata, nempe quod secundum ea, in mallo Curietis iudicaretur. Porro numeri annorum Incarnationis Dom,nie, de Imperii renitis habent, quam sbi persuale iii Canistis. In numero indictionis s non stipe vivit tota. de pro Illa una line Iadempta selibendum est Ill. stabimus rationi a D. vellero traditae, ut initium indictiotiis 1 IN. eonveniat exeunti anno as 4.
EJUSDEM IMP. CONSTITU T. DE DISCl
Εdita eum Synodo Tirinensi in tomo I Ia. pari. I. Conciliorum generalium cum Notis Seversi Bimi C no ei Coloniensis. .
LUDOVICI GERMANICI RESCRIPTUM.
Baioniux Annalium Ecclesiastieotum tomo io. Anno iclo. num. a . de seqq. ex scripto eodice Antonia A lagustini JC. de veteri M. Antonii Mureti IC. exemplati di seripto. Noe Reseriptum potest cile iusto argument . Re gnum Calliae . quale tum Caiolus Calvus possidebat, ex Germaniae cui Ludovicus iste pt aerat . numquam isti. Imiaveratori Romano sibieetiim tamquam imperatori. sed bene interdum, ut hodieque . t unquam Regi ac principi rman tum. Quare si coni)ngeret, ut imperium Romanum transfertet ut in aliam nationem . Regnum Ger maniatum foret liberum do absolutum. nee Imperio Romano esset amplius subiectum nec Rex Germaniarum reis cognosceto illum Imperatorem . ut superiorem, sed ut amicum so ite vel fiatrem, quemadinodum legimus Carolumi lagnum recognovisse imperatores Graeorum. Et in eo largiter peccamus. quod L beras Respublicas appellamus impctiales, quum snt pna Germanici. quod Imperio nihil debet. de solum a Rcimanis semper invisumpei manst,ipsius Imperii Romani tanaem vi-de triumphator. Aliae gentes servitutem pati posIunt: Germanorum est sua sibi ae propita liberia1. Itaque cum nee Ludovicus Germaniae . nec I otharius Loti attagiae, nee Carolus Calvus salsae Reges. Imperatoris I udoxi ei II. imperium agnoscerent. neque qui quam esset:qui lites iniet tam potentes Reges eomponeret, moi e maiorum suorum, contempto Impetatoris iudicio. pr vocaverunt ad Poniis.cem Romanum, ineuius arbiti tum iam antecelli Reges s uti minus dudum dixi. ob Religionis Ecclesiae reveren tiam . compromittere suebant. eiusque Censiaram Eeclesiassicain. cuius auctolitas impiovia a quadam paulatimeonsuetudine erat etiam tum molita. partim Sacertariim , qui nostra neglecta, a linguae I atinae e mmercio pcn-ἡebant . consensu recepta & comprobata. recognoscere An autem ntilii ex eiuscemodi lilbmissonibus & reeomitionibus Regum I Praneipum ekstilles atque eoni tmabis Pontificis Romani potestatem atque dominatum, quae pratensiimur, in Regnum comaniae, Galliae de Lo harinpiae 3 Quo verba compendi fariam, audiamus Lenni I. duim auebenburg Episcopum Bambergensem in lib. De Jur bus Regna ac Impetu. eap. l. ita censentem : Dia ..
399쪽
caesar Bai ius Annal. recies tona. io. Annosor num. a 3.e, seripto Co 3 ce pervetusto Treviretis. Porro huius Sunodali, Decreti lationes suam diligetitiisine excetuus est Adientitis Metensis Episeopars . ipsi. , 51no. inon ultima pari, libello singulati super ea re edito. Qui utinam integer appareret in publico, elatus partem tantum vulgavit Batonius: haberemuς Regnae de pontiliciae rotc1i.uta discrimitia ipso SOIe lucidiora qui nune ab invidiae nube
RECgss Us Comitiorum s ablonariasiorum.
Idem Baronius tom. io. Anno 862. ivim.36. ex MS Codice Antonii Augustini JC. N Episcopilleidei,si . qui Q suit ex MS. eodice Marci Antonii Mureii JC. de raptus Dei; ramur A hic Coivi)tutione, in ius comitiis factae, licet non editae, de rebus inter Reges decictis, pactis de conventis.
SACRAMENTUM EP SCOPORUM ET OPTIMATUM.t talia: CAROLO CALVO praestitum. ring
petius Pithoetis IC. in Annalium di Nissoriae Francorum Colico onec Porio de ipso Sacramento vide quae insequentibus Actis Synodi Roma disputamus.
ACTA SYNODI ROMANAE DE ELECTIONE
petrus pithreus N in Annalium de Historiae Fraucorum collectione. Papirius Masson F. ii, Aetialibit,. Caesieparonius Cardinalis Romanus Annal Ecclesastico.tonio io Atino δ' 6. s. . Aieqq Nos ex Ninso.codice nidelici Lindenbriu hii. auximus de emendavimus. in hae Acta more suo solen1umpingit Balotitu prati irio dum confundit syricatim Romanam cum Conventu Ticinens, quem ridicule Concilium vocat s. i. in synodo Romana a toto ripa L Epitcopis eonfir . maiio Imperatoris facta : in Conventu meineris hon apium sadhinii, ab E: tic pis d. Cptii timis eidem praestivitum. De synodo Romana id tessantur 11ss. Pithreatius At papii iruius . quibo, de Lind ibruchianus adstipulatur, cui
g.lli. ΡΛpam eum Calvo Ticinum a3 Comitia esse profectum 3 Deinde Epi coporum de Optimatum subiciiptio nouod Romanam Synodum , s cuius subscriptio desaei alui 3 sed ad coaventum. sue placitum seu Mallum, si e Comitia Ticini habita . pertinent. nran autein illa tantum particula. quae in fine legitur . tit vult Baion.us. Qui de iti anmci huiust odi peccat eamdem e. 4. , . quum eum reiicii in fro. sic enim ioth i; Η- Ut Actiae d. qutina Amm.nu. h..im t/m myrφιον. sm Munem d. ιονι ιion. Roma facta : Noliis Ian. Caiolus poma exiens Papiam rediit. ubi re placitum situm habuit . inse aι , ae μνιι ὸν. ad anniam ira. eaerem, imo, Baroni, ut scias Don peti nere. icii im iaciti Aimoinus electionem Caros, Actam Anno DCCCI XXV in rcelesa S Nili xvi. Kal. 4 ui ctio m. me cortinxionem in die Nativitatis chriai: pioscctionem ad Conuentum Ticinensem , ut modo d cium. Nonis Jan. Anno DC CC I XXV l. qui nostri, inciribit diis et quiuiti, eiusdem mensis stratis citque anni. eadcin i dictione n Da eurrente Habit ergo suetit Syriodus ista. pio Baronu verbis, anno praeederiti l .XXV necessuioccincedendum cst. Qui ei uis in Conventu Ticinensi. tibi sibui 4beretur. l. i potuit . quod nondum erat constitiuum 3 At enim B.:i O nti . homo umqua luetatuta de sae . sottean eum pristi Gen ilibus, spreta Christiana traditione ut nova de iii misplebeia, annum a men sc dein iam Mati, a voluit ammo i i. Alioqui vix erat quod habeat eii s Continuator, unde absurditatem hane nimisquam puerilem, nobis propugnet. Nec ist . ut eum ipso p ..icinio confugiat ad eorum eo leuium, qui biliti, Caiori . lectionem reserunt ad finem anni DCCCLXXV. quti radunt mmiuom Impetat rem Ludov1c m. quod in quidem cerium est, ita magiς implicat elu, citorem. Quemadmodum fieti amat, ut posito uno absurdo consequi irpirita.: irini Dialect ei Haee iridem ad lusioticum Haronii acumeo. Nune te. benevole Lector. ex de 'ia eiu semita in viam veritatis. Metetiti monstrante perducam. Mercuriti, noster si Audieas piesbyter. qui si uri impitato is Lud axici, se tesse, inter suit. exseqitiasque eius is fumine uo9ajestia. Olu iam adsumis A. M pr seu tus est. I, m Abbreviatione Historiae t angobsta alim , loetissatum vastationem in i angiabardia scribat con
mi tacerillieittius siesdictio vii. incipiens lucidit in annum Drimini DCCC i X xli I. eompletum de LXXIV. incipientem , fieri non posse quin edictio VIlli. in idat in annum LXXV. completum de LXX VI iticipietitem. Elictis, ero Carolus Anno Domini DCCC LXXV exeuriente. eotonat 3 de tinctus eoaxma inci in die Nait. vitati, Domitii. Papiani prosectus antiosequenti L X X v I Non. Ianitar ubi Ccinventu habito se more imperato rum lege sancivit. Electi ius huius Romanae Ee Capit lorum in Papiriis. id ust. Ticinens; Conventu statutorum. Heminit Amrianus lib. s. cap. 33 seribens in Actis synodi Pontigonensis . m. oxa u. ρι ara mensi notim ιι α/nt ni Ri Mei. in via raniensia tim iani elastilia a Dimino AElfhea I ...ti m. Dies Iesaui aliaria Domini Imp. a. raris . as Ephrapti se ea . Dalvi Runi firmata 1 I I is Cayrialia, qtia in palatii, Demens eo stiluis . at omnitus e.n- , πιι f., e. 'tia θ F tostis CVa tanti eonymara iraeo ,.. Hoc electicinis Rom. tiae Diploma Printiscium periis nodia quia partim auctoritatis apud plerosque Transalpinos iuveni ibat . id. Aere suasore Carolus exictimavit, sele esto in publica sytiodo cotis, itiaiom. Ea gratia anno sequenti. qui fuit DCCCI Xxv I l. Legatris ad Pontis eem inisit, a quo in synodo coner pata hanc. de qua uerbigceamur. Cotisrmationcm impeti avit. idem Atm mu d liti cap. 3 s. de altera Caroli Calvi in Italiam profectione . Ea mentius ti o vi ti'. atrosam.amitiis halnis
400쪽
anaumase m s asserisfactίon m thmaιαν omni re me acinox M. ων, ras , meis foras sui in rens . si tita in Di, υἱβ νιψ . . ponan ν. Laiei -ο o Monaesi et Mus amas amatasariam ri in qωia syniam anno pramus apud om Dram 1 e hastia stetis M. Martim ni profuit. mquequat 1 ad eas ravatiν. Nonne haee verbatim ex hae nostra Confirma tione 3 Quare non es, ut septirro torqueant Baromani de anno huius Constitutionis. Quis adeo talpa qua non videat ad aret. reserendam auctoritate Aimoini Et insulsum suisse oportet librarium,qui transporuit numeros. Milicet putasse, quia saeta mentum Episeopotum postpostum notavit huae Confirmationi. etiam nummum debele esse posteriorem. Apaete ergo emendat Onem Baronii, pro anaea. X. nobis substituentis II. Cottatius a maguertit. numerum in Ares Ticinensum Comitiorum esse corruptum.de recte atque ordine restituit. Ex illis autem Aetis. praeter hoe Ju. camentum fidelitatis . nihil hodie superare arbitror. Namque Capatula utibi statista seruntur petiisse. Et haee ge tem rore Electionis Conventus Ticinensis,Ac synodi Romanae in quibus halluchrari visus Ba tuus, Nunc quid eae De reto Poniiscio consequi tradiderit. paritet coiisdetemus. f. i. seribit: Dei tirisios tum es. vii εimiam Caroli coronationis AEu emens: εχ qtiisus in tim ora inhion. H. . qti M. νικι νisia, amara b ins Rimanti rim tibinoo imm auri cera, i, rasellaruν ιον- ιι mi u.'tii dioe a, et r. ia Im jatoriam .Monaum sis, nasi Masma .mmodum Saca ν orati in ano tingenuo is eoianando miss/HΛ- .Hilo. R Maaniam Ponti .m Yonsuetis. Exsans anquam. Acti v a coronation a Carolim I Haroram. νee raram Conrilis G -- Manno.- ti,,us s. m. a. i ausoria, Ne. Haec ille. Quid audis, candide Lector3 Die sodes .utet mendaeii arguendus. . illine qui veritatis armis instructi, de omnium veterum Catholicorum scriptorum testimoniis armati. atroeantiam Pontis eum Romanorum in elect cineti confirmatione imperatoris impugnant de refellunt. an Baronius. qui ea ait
in eo Milio Tieinens s ita impetite vocat Conventum procerum Regnio recitata sui re, quae in rerum natura ne time,stiterant, qDippe altero demiare post anno in synodo Romana. rogatu Calvi Imperatotis habita , diereia aemiseripta, ut supra edi Aimoino deinonstravimus t Et iplum electionis Pontihelae Diploma, quamvis in Conventu Tieinens a Proeetibus Italiae , auro eouuptis recitatum . comprobatum atque confirmatum suetit. tamen a patri bus Concilii Pontigoneniis in Francia explosum atquc reiectum fuisse ex eiusdem Aimoini verbis eonstat. Ratio Palles hxe moVisse Midetur . quod nee Pontifici licuerit haereditatem legit mo domino adimere . di in alteram eon serie i S Re Y Carolus in pietnem fraternam peceaverit. auferendo Rcgnum. quod sbi nullo tute debebat ut . ple ri,qHe etiam Transalpinis vises Calvus in legem ambitus commisiste, ipse poni se, in Simoitiam. eo magis. quod Cal. usi Ludo eo satre ad interdictum voeatus M apositu . venire recusaverit, de datam ei iam fidem repet Re .gno partiendo semper fregerit. Nam nomen Imperatoris ad ipsum Ludovicum. ut natu majorem,de voluntate desundii imperatoris de eivium paritet Ronianorum, priusquam auro essent a Calvo eorrupti, de iure attinuisse. In promptu est edocere. f. y serabit, Haemgd anus pomifax in sumi peroravis: in qua quidem pes l-δι Caras .ssas nimia c n,η is m
ratio EM MEHχn .j3. quamu=ρm d seisceas istis sua/ravi te, Deum i eo νὸιαν essent tibi asa mala m/n, a no stiν Nimiitim frigulari Dei beneseio factum est . ut exstent Acta huius Synodi, quibus iniquitas Romam Pontificis manifestetur. qui sedeciae Chanaanae filii, saeudoprophetae istae litatum successor. dixit ad Patres Ctinealii pontigmnens; ι eMadiam Ma .m traiii a re. Ima Spiritus. Mi vias eum i)evtia. - Qui Caiosum Francorum Reeem deee pit, ut Ramotha Langcibardorum adortus, ibi eGidelit. Hoc tu ipse. Maroni Tollemni tua tibi ips coni adieendi consuetudine , ruere de tanquam alter Caiphas ignarus divinasti, eum f. a . velut ex tripode prosatis , Dis Maia haeamnia mai -- μώλκs,a tarnis episara . s. viae ur. Et illico ; Ciam lamen s m exrim διι ν vis) Ee Asa Rom-a Ἀκυ-rilim ιν amisit Imp.rauram. Sed nece larium est, antequam initium confutandi faciam. rem paulo altius repetere, tit quas eia, ad ipsa rerum argumenta veniamus. Regnum Langobardotum haereditatium sutile. notius est, quam ut a me debeat vero vinci. igitur mortuo Ludovico imperatore . Cytimates Re ni proximos aenatos. Ludovicum Germaniae. & Carolum Franciae Rcgcs, defuncti imperatoris patruos, ad suceessionem simul voraverunt, sie enim tradit eius tem iis scriptor Anda eas laesister in Abbreviatione sua: posseω in oblivim maena εν bulla. iis in Dal. Λ advenit. Cog g.mri I. Maioν/a m ervitare Derno, surivi eum Anallosa suorum Regina, m/n . sv . in . En a. o pravum agen Mons m, qualem ad diae mandarent Ru.s, adea xaratam in proria o Hώ--istim se M.
ira a . Duι Θ f. otinti quali velit dicete; tantum natu maiorem fuisse voea tim. ad quem de iure sueeessio pertineret. Calvus, inscio si alie, vi armata Italiam ingi essus. eam sibi uni subiicere parabat. cuius rei eritioi 1,ctus Ludovicus. eontra eum eum exercitu misit stium natu minimum Carolum . poste Crassicoenomine Imperatorem. Quo per fidem decepto, de non usurpanda iratre invito neque Regia ueque Imperatoria potestate, datam, dein