장음표시 사용
81쪽
DEFENSIO sit corpus doctrinae Christianae, quae praecipua
membra, qui articuli neces arij: quae demit particulae, quibus laesis, corpus tamen integrum maneat, i lcmque quae accessoria qui vcstitus,
similia eiusdem generis. Dubium credo est nemini, omnem Christianae doctrinae constitutilanem , reeth diuidi solere in ius diuinum
humanum: quorum illud nulla authoritate ho . minum mutari possit, hoc possit : utrumque tamen ita inter se copulatum,ut alterum absque altero non queat commode existere. Hoc adeo
planum esse&manifestum confido, ut qui in
ficiari audeat, nemo mortalium reperiatur. Ius
autem diuinum, id est, quod Deus siue in lege morali Mosis, siue in Prophetiis Euangeliis Christi, siue alias patefecit ad institutionem, salutemque humani generis nessarium. Huc pertinet non solum scriptus sacrorum Bibliorum textus, sed verus etiam huius atque Orthodoxus intellectus qui, si Catholicus est, quia Catholicus, salsus esse§arius non potest: necesse est, ut plane verus sit, nec ulli restaga bilis mortaliu Qv' sit ex hoc Catholico scrip turarum intellectu quicquid conclusum sterit,&qui hinc per cecumenici Concili consensum sanciti canones, explicite sint iuris diui ni, nec minus, quam ius diuinum implicite scriptum, cum plus no non possit eadem in re esse veru, sed eande oporteat esse tam in textu, quam
82쪽
FRIDERI STAPHΥ. 42 quam in glosa tam in Q h cis, quam , τοῦ διω-νoloc, veritatem vissimque si,ut quicquid huic Catholico scripturarum intellectui .sacris Canonibus inde ductis, contrarium in nouatur, pertinaciterque contra legitimum Ecclesiae magistratum defenditur, sit haeresis Aus positiuum, quia iuris diuini vestitus est circumstantias co- siderat,&accidentia, quibus res in genere positae applicari possint indiuiduis personis ac re bus. Sed hoc ius ante legitimam sanctionem,liberum est atque adlaphorum postquam vero sancitum positumque est, a nemine potest nee
debet dissolui,nisi ab his, quibus poni potuit. Et quicquid contra hoc positiuum ius,quando iam positum legitimeri sancitum est,& contra
hos canones,qui inde iudicio Catholicae Ecclesiae producti sunt, in nouatur, pertinaciterque defenditur,schidimatis speciem habet, aut certErebellionis. Eam de causa omnes sancti Patres, cum illud Pauli explanant State Fratres, a nete traditiones meas,quas edocti estis,sive per sermonem, siue per epistolam nostram: constanter asseuerant uniuersi, quod scriptum verbum, non scriptum, traditumque ab Apostolis, utruque pari Veritatis authoritate habendum sit. Unde illud Hormisdae canon ib.insertum, ut est in Decretis,conL2 . q. I. Prima salus est,rectae fidei regulam custodire, Min c5stitutis patrum nullatenus deviare. Crassiore ego
83쪽
DE E NSIO haec quidem Minerua, quam solent homines in hoc genere excellentes, spero tamen dicet generatim a me dicta sint, nihil habere absurditatis. Membra aut e Christianae doctrinae,quae summam diuinam iuris complexa est, precipua sunt etiam vestro iudicio de Deo uno Mirino, de creatione, de praedestinatione, te peccato,de libero arbitrio, de lege, de Euangelio, de iustificatione, de fide,de operibus,de legis impletione, satisfactione,& merito,de poenite tia, de R demptoris Christi beneficio, de Ecclesia,de Sacramentis, de potestate ciuili, Maliis. Haec & si quae alia praeterea membra Christianae doctrinae in unum collecta, efficiunt aliquo modo corpus Christianae& Catholicae religionis. Vicinsimque eadem ista membra legitima partitione in suas diuisa partes, Catholicae fidei articulos
constituunt. Quocirca omnes illi, qui aut reale membrum aliquod ,aut realem articulum fidei, siue collidit, siue loco commutat suo, eumque conatum suum aduersus consensum Catholicae
Ecclesiae defendit,non potest non haereseos crimen committere. Cedo iam Illyrice, agamus placide, facessant assectiones priuatae, rem videamus. An non, si qua dissensio est, eam necesse suerit, aut de humano iure esse, aut de diui no Credo id largirite nobis. Si de diuino est, necesse quoque uerit, ut si aut de principali membro aliquo Marticulo tali, quo laeso, cor pus
84쪽
FRID BRI STAPHΥ. 43pus integrum nequeat persistere: aut certe de aliqua eiusmodi particula, qua vel ablata, vel laesa, vel relicta in dubio, corpus tamen incolume possit Mintcgrum remanere. Si iecurice taliter laesum est, aut pulmo, aut cor, aut cerebrum,quoniam principalia membra hic sunt, ut animal intereat, necesse est si ungulam pedis abscideris, si eliseris costam , si conviseris
armum, non morietur fortasse pecus continuo quidem, at mutilatum tamen articulo, functionis suae munus cogitur deserere Sin contra capillarem venam incideris, aut cutim raseris, incolume potest esse, nec idcirco mox integritatem corporis sui amittit. Atque esto, sint etiamnunc, fuerintque olim inter theologos de aliquo fidei articulo nondum per Ecclesiam determinato contentiones: quam istae habent faciem haereseos Nullam penitus, si non sunt fractis charitatis Christians repagulis,non contra iudicium legitimi concilij non contra Ecclesiae Catholicae definitam sententiam Ante annos pene trecentos vehemens sui disputatio inter theologos, alijs asserentibus per vir
tutem baptismi paruulis culpam quidem remitti, sed gratiam non conserri, aliis contra, culpam illis remitti, virtutes,&,quae has informet, gratiam insundi quo ad habitum, licet non confestim, quo ad usum.Discussa haec quς- stio est inter Patres cecumenici Viennensis co-
85쪽
DEFENSIO.ciiij, approbata assertio posterior est, prior
reiecta, aut horibus tamen huius nequaquam de haeresi damnatis. Nam licet ipsa illa assertio, haeresis suerit per se, sed tamen, quia autho ressui illam, cum Catholicae Ecclesiae definitionem intellexerant, non defenderunt errorem pertinaces, haereseos damnari non potuerunt.
Non modo enim error de S. scripturis, sed&pertinax erroris defensio, facit haereticum. Si tradidero corpus incum, ita ut ardeat, charitatem autem non habuero nihil mihi prodest,inquit Diu Paulus Charitas enim iu περ ηερεὐχ, o, τυ la, non superbit,non proterve obsistit recte mouentibus. Idcirco sua ad Glorium&Elensium epist. August. sic non pertinaciter er rantem excusat Qui sententiam suam, inquit, quamuis falsam atque peruersam,nulla pertinaci animositate defendunt, praesertim,quam au
dacia suae praesumptionis non pepererint, sed seductis atque in errorem lapsis parentibus acceperunt,quaerunt autem cauta solicitudine veritatem, corrigi parati, cum inuenerint, nequamquὶ sunt inter haereticos deputa di Quaerebat theologi veritatem ante Viennense concilium disputando,post concilium veritati per Catholicam Ecclesiam inuentae subscripserunt ob diendo, nec ulla pertinacia sententiam sua defendentes. De Catholicorum disputationibus haec lex viguit semper,haec dissensiones hacte'
86쪽
RID FERI ST A PHΥ. nus deremit,& sirius adhuc sunt inter Bern har-dmos Dominicanos, inter Sotai Mathari num,& similes, dirimet proximo Concilio, cuCatholica Ecclesia unum in locu coierit. Hinc satis manifestum esse, spero, qui in dissentione non sint haeretici: iam collustremus, qui liberetici proprie queant dici. D. August. contra Manichaeos scribens, ita haereticum definit: inu in
Ecclesia Christi morbidum aliquid, prauumq;
quid sapiunt, si correcti,ut sanum rectumq piant,resistunt cotumaciter, suaque pestis ra mortifera dogmata emendare nolunt, sed defensare persistunt, hqretici sunt. In eandem sententia D, Ambrosius etiam,cu illud D. Pauli exponit, Haereticu vita. Haeretici sunt, inquit, qui per
verba legis id est, scripturae sic de legem impugnat Propria enim sensum, verbis obstru ut legis,ut prauitate suae legis id est, suoru dogma- tu aut horitate scriptura commendent. Ecquid no graphice terq, Sactus Ecclesiae Episcopus depinxit Lutheranos haereticos 3 Nihil aliud hi
crepat, quam Verba legis,hoc est, scripturaru: haru interea orthodoxum intellectu impugnat earundem scripturarum verbis, ut expugnato genuino illarum sensu,suum proprium sensum
haereticum, scripturarum authoritate comendent imperito populo Anio proprius hic Lu, theranorum est, qui Catholico consensu repugnat, dissentitque ipse se cu'An non eum ipsum
87쪽
D E FUSIO dissentientem sensum suum pertinaciter de sensant, non superbe excusant, non propagant nefarii in detrimentum Catholicae Matris Ecclesiae 3Tu hic siser, Illyrice,dissensiones & istas, quae inter vos sunt:& has,quae inter catholicos: atque id tandem nobis edissere, vestrae ne debeant, an nostrae censeri haereticae. Dogmata vir usque partis pensitemus, prius vestra,nostra de inceps. Membra Marticuli Augustan ε Conses sonis sunt, ut supra dictum est, de uno arino Deo,de lapsu Adae ieccato,de legeri Euangelio,de Christo,de libero arbitrio,de iustificatione, de fide & bonis operibus,de sacramentorum numero, de Baptismo, de Coena Domini, de poenitentia,de sacris ordinibus,de Ecclesia, de ritibus Ecclesiae, de ciuili magistraturi sim libus .Haec membra ,5 quos inde colligitis,artim culos habet tractat Consessio Augustana. Atqui opinor te, Illyrice, item fateri nobiscum, Madeo quidem etiam, ut, si quis in his errorem committat, defendάtque pertinaciter,ilsum ha reseos crimine reu velis esse, quia de fundamento articulisque fidei sit in tali contentione peri culum. Credo etiam te non ire inficias,comuni nomine nunc Euangelicos dici, Adiaphori stas, Maioristas, Saxonicas Ecclesias, Zuinglianos, Osiandrinos,Brentianos,Suencseidianos. Nam si roges horum alique, cuius religionis sit,mox eorum quilibet, se Euangelicum esse responde-
88쪽
FRIDERI STAPHΥ. 4 bit. Iam igitur cum illi sint articuli Euangelicaesidet vestrae,& hi greges Euangelici in uestigemus an ex ordine articulorum consessionis Augustanae,an de articulis fidei vestrae,& de sundamento dissentiatis, an de leuibus Diuolisque materiis. Quando igitur tu, Mathia Illyrice, negas hoc enim ordine percurram articulos τυλογορ in Evangelio Ioan is,personam esse, que admodu epistola tua te sentire conuincit, quid' de articulo fidei ne ista dissensio inter vos est, an de lana caprina Nunquid haec connectio Aristotelica non est Negare, quod λόγοssit Deus,est Arrianaac Samosatena haeresis Illyricani negant illud. Est igitur inter Illyricanos Arriana haeresis. Cum Osiandrini,homines vel inprimis Euangelici, scribunt ac docent,quod illa imago et,quam D Paulus appellat virum, sit incarnatum Dei verbum,ipseque adeo Christus, Dei mariae filius,&quemlibet Christianum esse eandem, quae Filius Dei est, imaginem: cumque Melanthon eontra asserit, esse in mente veram notitiam Dei, in voluntate ardentem dilectione: de articulo fidei ne res ista controuertitur De peccato originali secus intelli gunt Euangelium in Helvetia Zuingliani, secus Lutherani in Saxonia, hi enim esse naturam ream, nec posse integre tolli in hac vita: illi contra,esse naturalem morbum quendam, qui tolliqueat radicitus. Defundamento ne fidei est istadis.
89쪽
DEFENSIO dissenso'Tu,Sazonesque tui legem,neque an te, neque post iustificationem esse necessariam dicitis: Philippus contra,ante iustificationem requiri,ut sit agnitio peccati. De fundamento fidei ne, est scire , qui integer sit usus diuinae legis Culpa Philippum, quod male sentiat de discriminae legis MEuangeli j an nec haec consu-sio est de fundamento fidei Osiandrini docent, Christum ex sola diuina natura iustificare hominem, Stancariani ex sola humana:utrique homines Euangelici. Iacobus Smidetinus in Sue uia, Nicolaus Gallus Ratisponae, asseuerant Christum quoque in inferno passum,atque sensisse aeterni ignis cruciatum. In ciuitatibus a ritimis docetur cotra,nullum esse infernum, sed
clim suum cuiusque sepulchru dici soleat He braice infernus in Gepulchrum, non ad inseros, descendisse Christum. Qualia haec dissidiacensenda de articulis fidei ne,an de sursure externae cutisZDe libero arbitrio est iis leuis disceptatio, cum tu negas rein de beneficio Christi posse constitui, nil dogma Lutheri deseruo arbitrio stet incolumes Cu itaque tu, Caluinus sententia Melanthonis oppugnatis de asini umbra ne vobis lis est Tu sola fide homine vis esse iustum:Melanthon maior,fide quide principaliter, charitate vero minus principaliter: itemque tu opera negas necessaria ad salutem, imo obesse etiam contendis: Maior omnia in oppo-
90쪽
FRIDERI. ΤΑ PHY. 46 oppositum. Cum nec ista quidem suerint defundamento Marticulis fidei Cruando alij duas
ponunt, alii tres poenitentia partes, adeo ne res leuis est, num tres, aut duas partes in re rite diuidenda ponas In haereditaria,& rei cuniaria fas non est, in tanto Sacramento erit ἐTu septem crassissimos tuorum errores de eb dem hoc Sacramento recenses, tamen negantur esse in Lutheranismo haereses. Quanta etiam etiam inter vos est de Sacramentorum
numero digladiatio Tu Genae in Saxonia duo recepisti, quod tibi cum Caluino est commune Lipsenses Theologi tria agnoscunt, nec
plura, nec paucioraci Melanthon ij, quatuor e Gse volunt: Sunt, qui num admittant unia xat, reliqua repudient Perinde no est, siue statuas unum, siue duo, siue tria, siue quatuor Sihaeresis est, Sacramentum Domini violare penitus tollere, erit4 haeresis,4 sacrilegiu simul. Quid Caluiniani & Anglicani Euangelici sentiat de baptismo,tibi notum est quid tu, tuique similes, non ignotum nobis an negas litem esse de sundameto fidei Tu Ecclesia esse inuisibile defendis contra Mentii Melanthon quondam in apologia idem tutatus est contra catholicos:
iam, versa vice, in ultimis locorum comunium.
editionibus, Malibi, esse Ecclesia visibile asseuerat. Quid autem Si nihili interest, cur antea