M. Hier. Vidae ... Dialogi de rei publicae dignitate

91쪽

affectatis, suauitate, quadam inquam, ut ita nominem, stili laetitia, diffluentia. quam metui, ne me genium tuum in Haus modi ludicris exercitationι bus conseneficeret s in ictis tamen, quod minus e religione videatur , nihil unquam offendi, mini plane,pvi non fit Socratis auribus , aut sanctitate di in gnum. postea Vero quam incidi in ea , quae ecbriasti disciplina scripsisti, intellexi, quo deinde ad boferia ρe homine christiano , praesertim sacerdote, dragna , explicanda exercitatior accederes , atque lima-εior , prius in illis iocularitus te aliquandiu Ger euisse, tanquam in sumpta Thes, imitatum novos, rudesq; medicos , aut tonsores , qui antequam insequentioribus municipi)s medicinam, aut tonstri nam faciant, ruri , aut in desertifimis oppidulis

arti suae se quisque assuefaciunt , ex quid valeant,

prius in corporibus rusticanorum hominum , quorum non tanta est iactura , periclitantur discentes eorum piricula. Ad bee ceruinus eodem cons inlio, inquit, olim doctifimi sanctifimica viri BalbdιM , π Gregorias Naeti et enus itidem factitarunt apud Graecos , quod tu Vita apud latinos . veenim auocarent adolescentes, er ociosios bomines ab Homero, ceterorums Graecorum fabulis , cr commentis , confecerunt ipse poemata ad christi disti plinam, quorum lectione se quisque oblectare ρο

sit, HIterius ego adhuc extantia non nuda legi, quae haad ita probantur, ut vellem, ab ijs, qui Graece

92쪽

luculenter sciunt , cum ductor ceteroqui doctus ese set. Vix iste laquendi linem fecerat, cum Montius me intuens, Ad rem tandem, ' inquit , V ida. mis 1ainus , s placet , de nihilo natam historiam , apud in iuutum disputationem redeamus.

P. a

93쪽

LIBER l I. v N c ego tacitus intueus Flam nium. Cr caput leuiter quatieus, qκψq; abnutans, non tristis plane tamen ,bed propior bιlari, ac sub- ridenti . Ita ne Flamini inqua ς Amvero sierio s inlid tu bomius ei sSiccine eloquentia, et literis abuteris dij uestrum fi/e. Itan prorsius oblitus es tui. Ut ad istam vitam nos nites. aut potius obtrudis s β G. ex animo se m aquidem cupio tibi a dijs immortalibus metatem riglio , rem dari, qui accusatorie inter nos age is repub Cr tam minum coniunctionem , ex qua Vna re coelestium ν β vitam adepti fumus, indigetis ccceptam modis adro est ornatam, atq; depexam detisti, ciuilemq; comm ιη ritem, qua nihil magis opportuημα ,:magisq; ex V aut potius necessarium datum est humano generis G ipsius munere, adeo oratiane Uexasti , adeo ra tasti, atq, coram tam grauibus viris, tu tam augi sis.

ctu ea ausius fuisti enuntιare , que non a philo ho

94쪽

eonfutanda essent , sed potius a censore religionum reseprimenda. Tun audes istum in modum intae paren

rem incesere, sibilus conficindere, eamcypro ridicula, ac delectamento putare, Cr te tam nefario parricidio conscelerare tam imρie inuratus s Quid porro bonitu habes, quod non babeas ab ea, aduersius piant tam atrociter fulminas s id fune est bominis in literis intemperantis, nimium considentis sibi, Er abutentis ingo'nio ad ostentationem. tota plane aberras via totus in pbysicis alienus. Non tu te inquam cohibe non tu te νζpicis s Non ne sentiebar, cum ea diceres, alioqui doctus homo contra flensius, er perspicuitate, contraqomnium gentium consensium disputare s miror pudorem

tuum, quo te semper probaui, passim fuisse te tamdiu in ea calumnia Versari, neq; erubuitse te audita qua y voce naturae, quae tibi me tacente contradicebat, iam eas tragoedias declamares tonans,'ac fulgens contra de prauatos hominum mores, in quo turdiu frustra se ii etauit oratio. onust vero nos eorruptelas defenda mus, quas quid attinet toties inculiare fa Nae tunc ma gnisice putabas rem geri, Cr ex sententia, cum Solam x um omnia videntem, Omnia collustirantem intem labas, contestabarus. Miror Fod itidem non caete ra coeli sidera, tam quae fixa sunt, quam ea , quae en rare videntur, testatus fueris, nes imploraveris ori nes deos tam superos, quam inferos , tam maximos . quam infimos, er medioximos, istum praesertim, quis templa cocti summasonitu concutit, neq; aduocaris M.

95쪽

nes, Cr populares omnis ,adduenas, Cr peregrinos,nes item clanraxeris. G ccclvim , o terra, o viaria Neptuni. ex Orcum imum, ac Plutonem non appel2

veris. quae per deum immanιtas ista Verborum s quae atrocitas s vel eum laudares disterptionem, dispersior

nemq; humani generis, cum mortales in montibus, ersiluis nustis moribus uiuerent , Vitams ιilam non moria rudem, agrestem, atq, horridam, Verum etiam oscietantem, languentem, σ dormitantem tanta verborum

effusione in eoelum to eress in qua re Vi s es mihi plus aequo tibi indulgere identidem quaedam dulcia dictu vinculcans, quae sunt ambrosia , Cr nectar poetarum, magis poetam, quum philosopbum, aut oratorem deceu ita. Expectabam ideo, Vt nobilissimi poetae versus quoq; de vita rustica tanquam testes tuae bententis, crsuffragatores citares. Rura mihi, ex rigui placeant in Vassibws amnes. iFlumina amem , luasq; ingloriws, o Vbι campi, i Sperchiusq- , Cr Virginibws bacchata lacaenis

Sistat, Cy ιngenti ramorum protegat Vmbra. Quaedam scilicet j ι animi, ex ocium summe expetentis . publιcis negocijs, atq; laboribus laxameuta, magis dictu, aut lectu iucunda, quam quae sint ex alse quo Vsu, cuiusmodι quoq; ista cantιo apud Flaccum . Beatus ide, qui procul negocijs , , Ut prista gens mortalιum.

Paterna rura bobus exercet sis. cr quae sequus

96쪽

tur, plurima q- ali lim alia. Talia cum dicem, nox, qui te aussiebamus, animaduertebamus nihil tibi plane deesse praeterquam causam, cane tu potius istaec feriser belluκ, non hominum generi, cui naura compara tum est societate delectari, Cr in communione uiuere. Non ignoro equidem Socraticam esse consuetudinem contra alterius quuncunq; vis opinionem disserendi, GorgiamqSopbistum locos communes inuenisse, quiabus pinint facile omnia vel laudari, Vel vituperari. parcius tamen, ac resti ictilis agere poteras, tibi erant tangenda duntaxat ad dialecticorum consuetus

nem, qui veri, er ahi dijudicandi scientiam habent, cum praesertim coram doctiου iudicibus mecum tibi esset res. Verum que praeteruolare poteras, subtili, ercompendiosa doctatione, maluisti dilatare fuso latius ad rhetorum disciplinam fermone, ex ubi tibi videbaris posse oratione volitare, velis, remiss no pepercisti, ut mibi per oppresionem causam eriperes. Qnias ego quos aduersiis te clamem, omniumq- mortalium, popularium, Cr peregrinorum postulam, orem, obfe-crem, plorem, ais implorem fidem s Verum agam te eum simplicius, eum non desti mihi copia rationu, qui bvi te cogere queam. rix dicere possem quam num memet mei paeniteat, qui eo redactin sum, ut mibi opus fit argumentis probare Sole lacere, calere igne, nive s

se albam, er se genus alia, quae sunt per se pessicin ,

quaeue sensu nemo non percipit, atq; necesse sit προ dere contortis quibusdam rationibus tuis , σ fallacibusa et mentis, quae sopbιstarum more, tanquam hamos

97쪽

4squosdam, cui laqueos, in tota oratione infidius reta cans innexuisti. metuo nanq; ne rem minime dubiam, argumentando dubiam factam, atque incertam , cum

si te audierim, sicut frem, perspicuitatem quoq argumentatione elauart. Si ego nunc tecum verba ad coinpendium conferens more dialecticorum agere velim, a quibus oratio breuiter ratione concluditur, perfacilis ,

perq, expedita defensio foret, esseis confectum statim

negotium. est enim eorum ars contracta, atq- astricta

quasi cloquentia. Si te coepero interrogarede ijs, qua tantopere, tantas molitione pronuntiasti in singulis insistens, ut de ipso te intestigam, quid abnuas, quid concedas, potero fucile ex te, ut iste ait, verum exinculpere, ut te met ipse statim mihi vinctum dedas, equidem adducor, ut faciam , Ut ad ea , quae mi-bi dicenda sunt , de tota reipub. ratione actutum acce dereliceat. Tunc Montius, qui nobis laborantibus, quandiu poterat ipsi quiscere ex animo suo morem gerere cogitabat. Nili aliter, inquit collegis meis, et huic iusto videtur, mιhi certe dialecticorum mos dissere

di minus probatur. quorum est subtile quidem , sed exuis, cxlpinosium dicendi genus , Ut vix intelligantur, quae ab eis squalidim dicuntur .i s adeo concisa fune

argumentorum contortione, ita compressa, Cr involsera, ut videar mihi, cum eos audio, aut lego, per strupulo fas cotes nauigare. nimirum sepe ini ciunt laqueos, ut captionibuου irretiant ingenia adolescentium, er persaepe veniendum est ad fontes breuibus, Cr acutulis grubusdam conclusiunculis, lubricum, er periculosum Μ χ

98쪽

sane disserendi gema, quod nullam aussienti, aut lege ii affert delectationem , er sepe fallis assentiri cogi

mur. Irtior inibi, lucidiorq, siemper placuit argumen tandi ratio, quam rbetores siequuntur. qui sicut minus acute, ita minus abscondite loquentes quodam modo dilatant, ais res fuse, Cr copiose explieant, Cy om nia quibusdam quast Iuminibus , sententi' , er verbutilustrant. Aequum est preterea te Vita eoru armo rum genere, quibus te Flamiuius appetin, eum repeialere, atq; β vales, conficere, ut iis par pugna, colluctatio, nepi verendum est, ne bora nos interpellat,

eum adhuc multum spatij ad vesperum supersit, etiamnunc scandente Sole, totas dies sit nostra, quam huic

disputationi omnem dicauimus. censeo itidem a sentiente etiam Polo ceruinus, inquit. dices nihilo se eius inter ressondendum, interq refellendum, ea, quae tibi iundusim dicenda erunt, vi Flaminis interuentu , intercursic, impeditus fuisses, sublata interdum Verborum contentione, docentis magis similis, quam repugnantis , neq; banc prosus orationem tibi contra eum suscipiendam arbitror. tinc ego . fustinebo igitur duas personas , qui Vix mam ferre Valeo, quando ita v*υtis , minuams, quantum potero, contentionem . per sequar inquam ea, quae erant propria bulas disputatio tus, Cr quod modo exorsusfui, praetexam , Cr totam rem explicabo , a interdum occurram Flaminij fui tacijs, quoties mihi se offeret oecusis imitatus impigmgladiatorem in arena pugnantem , aduersus mimiam uri usquequaq, dextrovorsa icit manu. Si tamen

99쪽

fm flexa inum retorquet, atq; aut ferit, alit cauet, et

imminentem sibi plagam reiicit, refutat. Agamitas tecum Flumini potius,ut volunt nostri beroes,

Ia,er fluente oratione, quam ista contorta, acri, vibrante, ni R tamen orutor ex academi e stati , ex rbetorum os cinis, neq; tam tecum pugnabo ,

quam aperiam quid sentiam de tota re, quae est in ma-mbus. Porro tuae argumentationes me leuiter tangunt,

qui Vis rem ad glandes, cases, aut potius ad cave nas, ferarum lustra, cr volutabra redire nanc' tuamnem di tationem, tanca longam orationem paucis eo cere ualerem, prosternere ,atq; obterere, Cr tota eaWa dici posset, ac perorari duobus, aut tribus Ver bbs. quandoquidem, quae ego pono, a ea, quae tu impugnas, non eadem fiunt omnino , sed longe inter se ab iuncta, ais diuersi, er prorsus alia. Ego rempub .eiuitatemq- defendo. contra tu foedissimam tγrannidem, er improborum dominatum probris insectaris, res oppido, a Ihe mutuo distantes, et dio artitus. igitur mi hi nun tecum est controuersia, nulla certatio. Quod tu oratione plena stomacbi detestaris , nes miθι illud perplacet. Vide quantum a scopo aberraris. Laudo ego V erae, Cr solidae reipub diuinitatem, et perfectio nem . tu contra in ciuitatis corruptae , debilitate, δε- eurtatae, affectae , afflictae, morientps, planeque iam mortuae simulacrum, Cr umbram inanem inueberis . de homine Viuo, atq, vigente, et omni genere laudis prae cellente a me quaeritur . tu affers proiectum, er pia ο

100쪽

mortuum corpus, rancidams eudaver, de quo mibi e triastas. an tibi v identur concinere respub. atq; t ran-1us s vide quam nimis multa profuderis nulla de causa. quam frustra tantopere laboraueris. si ego v ellem, to tius baius, quae mihi tecum est, controuersiis hie ter minus adesset, causas dicta me salua existimatione ex hac turba nucto negotio expedire possem. nihil plane aduersus remmi. nibit contra civitatem perorasti. Sed contra confusionem quandam, contra Aceleratorum hominum factionem, G conspiratiomem , contra scelera,

π I trocivia cuiusdam conflatae, coeuntis multitudi vis, contra omnino aliud, atq; ego proposiveram, de

clamasti, G seculum nostrum hominum viiijs, cx Dingiti s eommemoratis nobilitasti. nihil hercle prorsus dixit. Ego regem iusti ,ac bene moratum posco. tu in medium affers teterrimum orannum, ad quem pertinet ita sententia. Si violandum est ius , er quodse quitur , ab Euripide Etheocli scelerat imo , ut persio ne semiret attributa. talses nanq; rex datum sibi ad salutem, Cr ad conseruationem ciuium potestatem, ad bo ηorum pestem, perniciems conuertit. porro quid attranet toties deprauatos esse mores inculcare ς Si prius in

ter nos conuenisset, quid sit respub. tua neutiquam adeo Vagata esset, neq; tam lute hac illac fluctuasset oratio .

ecquem tam amentem existere arbitraris, qui approbrevitiosas res b. aut verius tγrannidas, de qua re Vm ges identidem , er mordicus pugnas . Vt igitur, qua ambo dicimtis, concinant, constetq- inter nos, quid sit res, de Da loquimur, neue eonfuse agamus , quaeso te