장음표시 사용
121쪽
fros Expos T VLATIONI squum nonnulla Plautina commemora re m,Bonimi ammum dictum fuisse ut dicere solemus Bon inur :& Bona uerba ut nori Bones parales, pro lenibus seu amicis. Bona Ius π,ut nos Bonne priae: quum dicimus: viure
en bonne pMx. denique bonum furem dictum a Catullo fuisse, ut nos furem suae artis furandi peritum appellamus Bon tir u. at nunc vide quae illis adiiciam. Est apud nositi usu Bon msse, veluti quum dicimus M s- 'er bon uisu: quis putet eodem modo Boni- uultum posse dici sic tamen est loquutus Ouidius Metam. libro 8.Qmnetia illud Μonstrer bon inare,eiusmodi est quale apud Plinium iuniorem, Bom iam si Moere. Aliam autem significationem habet istud adiectivum, auum ipsi vultui triabuitur bom oelor a Nasone ut a nCbis vocatur Bonne opuleur. Estq; illic non latum
adiectivi sed & substantiui usus obserua dus. Varro Bonae aerate esse videri potest dixisse ea significatione qua nos Estre de bon
am,vel Gre enoore de Do a P. Quum ali qui Bonae aetas sit potius iuuenilis aetas, cum
aliis tum Cic. De senect. quia tui cecinit Naso Nee bona tam seqM'ur, quam bonae priama f. r.unde apud eund m lcgimus, de in
grauescente aetate , Iam hi deterior m nis 'eitur oetas .Et Plautus malam α&aem vo
122쪽
tas D E L A T. s V s P. C A P. T. IOIrnos cauit. Atq; ut nos dicere solemus, Saetu ηt Eice bongre, ita Plautus, Bonum gratiam habere t nos ut dicimus Aurir bonne prouision de bures,
Du3 itidemque de alia te sic Horatius dixit Mis yae num librorum copiam. Atque ut hic; bona copia iies: significat magna, sic Bonu pars pro magna tritia ponitur. ut enim usitatum est sermoni norma stro vne bonne partie,pro V eg nde patriis,,uia vel La plus grande partis, sic & Bonum part iuues dici aCicerone & ab Horatio, aliisquς no-zot nullis, constat.Aliter vero idem Cicero illi bonum partem accipere ita dixit,ut nos dre en bonne pari. Alius autem est vixisti huius adiectivi quu dicitur Bona memoria, tu se item Bonae syes & Bora mus,Bona ama sed ino , his aliisque nonnullis esse itidem convc-
tui e nientiam sermoni nostro cum Latino, no,iss videtur monendus esse lector. At qui nuctate mihi in mete venit usus, dignissimul; vide- , tur qui illi a me hic proponatur. Na Bonum tu diem Horatius & Naso ita dixerunt de diet , festo, aut alioqui solenni, ut vulgus bonui, Nur.1lle enim testam alloquens, dixit, Mo- sic ueri dxnu bono die.Naso autem, ast. lib. I, ecia Nunc dicenda bono surae bonae uerba die. Apud , si eundem S lucem l onum legimus. Obseruali , autem illo in loco Bona uerba in alia signi
an ficatione quam ea cuius modo mentionesto feci nam hic bona intelliguntur bene omia
123쪽
w8 Ex v os TvL AT 1ON sanata: at illic, lenia seu amica, ut dixi,& qualia bonum .iatum ut Nasone appellare. au
diisti) comitatur, & illam bonam gratiam quam dicitPlautus.ideoque tria haec apte coniungi possent. Bonus dehomine dictum aliquos itid Evsus habet cum nostris id est,cu illis quos
damus voci nostrae Bon communes:ex quibus est ille quo dicitur Bone uir, & ab Horatio o bone,sine adtemo ne,imitante Graecum ωγ . Atque ut apud virosque est interdum cum ironia blandientis,aut etiam reprehεsionem mollientis,sic& apud nos in vocandi casu Bon bonime: Se quum loquimur de illo,Lebon iam .Neque enim semper de eo qui iam sit senex. ita loqui solemus. Quid vero an nullum huius quoque usus vestigium in Latino bonus extat Imo certe aliqua ad eum quoque pertinentia
Obseruaui: e quibus ascram quae memoriasiggerit. Dico enim ad illii pertinere ista
Horatii versum, Epist. lib.I, vimque bonos solitum Bariam di uere patres. Nam lisc bonos significare grandes natu,nemo,Vt Opino negauerit. Suspicor vero & illa prisca linguae verba Bona se , ut illis utunturciim alii isi Plautus,& Catullus alicubi referri ad senile aetate posse. praesertim vero
ubi de pronuba dicuntur. id enim munus
124쪽
non alii quam vetulae mandari solitum fuisse credibile est. Neque mirum videri debet quod boni dicantur senes, etiamsi bona aetas appellata sit, non senilis,sed iuuenilis: quonia illic ad mores scimus enim senectutem moderatiores reddere homunes) hic autem ad iuuetutis commoda r spici,& senectutis incommodis opponi constat. Quod tamen de illis priscis verbis Bona semina dixi, tanquam coniectur duntaxat a me proponi lector intelligat. Caeteris autem quae de nomine Bonus, qua homini tribuitur, dixi, addendum est, id cum adiectione quoque interdum poni, sicut nostrum Bon, eandemque tum etiam significationem utriusque esse. Vetiim ad substantiui quidem adiectionem quod a tinet,eius exemplis minime opus esse arbitror.Quum enim ianim furem dixisse Latianos iam ostenderim, dubitabit ut opinor nemo quin multo etiam magis in bonam partem usi sint sicut nos nostro Bon dicetes Bonus poem, Bonus orator, Bonuo mediam atque adeo Bonus giadiator, Bonus sutor. V
nio igitur ad aliam adiectionem, eam videlicet qua dativo personae iungitum& dicitur esse bonum ab mi sicut & sine adiecti
ne dativi, unus illis est propitius ut a Visesilio,
125쪽
lio Expὸ si v LATIO Nisylis boni,quoniam si periue auersa volumias. Neque vero tantum dicitur quis esse B ntis alicuised etiam Bontis in aliquem, a Tut aio in epist. ad Att.Nos itidem Bon a quel on,& Bo enuers que lin Pinerea quemadmodum nostro Bon cum adiectione dativi rei utimur,pro idoneo seu apto, sic Lati nos illo suo adiectivo uti videmus: dicen tes verbi gratia) Bonus bello. Quinetiam cupraepositione Ad inuenitur: sicut dicitur a nobis Bon queque chosi. Neque tamen recte Liuis exemplum asscrtur ad probadam hanc constructionem, quasi ille Bonus ad caetera eo modo dixerit. Ita enim ille in principio libri De bello Punico decimi, Bello quoque bonus habitus ad caetera quibus nemo ea tempestile is pructior ciuis habebatur,
congellis omnibus humanis ianitura Friunaque bons. Nobilia idem ac diues erat fornus iarrbusque corporis excestebat, S c. Hic enim ad c aera male putarui iungi cum Bonus habitus,
quum iungatur sequetibus, & dicatur pro Praeter caetera. Quid iam de hac voce dicedum superest λ quod obseruatione prae caeteris omnibus dignum est,&a paucissumis tamen fortassis obseruatum nimirum sicut nobis proprie Homme de bie, is est quia Latinis itidem Bonus inr&probus appellatur, ad bonos mores & vitae integritatE
126쪽
ri respiciendo: sed tamen populari quadam
si , assciat atione dicitur vn bomme de bie de eo an qui in aliqua dignitate est consitutus,auti se alioqui autoritate Valet: presertimque de dii locupletc .sic etiam bonu- a Latinis eunde ii fuisse appellatum.Cic ad Att. lib.8.epist.I, Eundum,ut qμemcunque Frs tulerit insum, sublica eam Pon si cum iH qus dicuntur esse bom , quam ibi in ar a bonιε dissentire. Etsi propediem video sit bonoru-,id est lautorum locupletuo, urbemini restriam 're.
isi betan quibus magnum Latinae linguae cuilai ' ς Dsensum Vulgus no obseruat.Sed ii, diu hic immorandum non est, quum satis monere, multis locis adhiberi vocem il , iam Bonus,ubi vicissim possit adhiberi vox iis , Sic Vno eodemq; loco bonum mure dicit Naso, nec non bonum causama, di Uno eodemque versu. Ac Plau- . , x 'Vx bρω Ar m dicit, ita etiam malam z, Cmq; moum Maaem de senectute, ut bonum vi rerum' de iquetute dici docui. Verum haec iij duo fit. mn sunt quae cum Latina lini iii γῆ habemus communia. Vt igitur potius, Veni m ad quaedam ex illis exemplis quae
ualis'voce Bonus respondent,ucut Bons
i uerba ostendi a Plauto usurpari, ita Mala
ui ypψd stum in cotraria significatione
127쪽
112 EXs os et v LATIONI stlegimus: nec vero apud eun tum , sed apud Nasonem quoque. Sicut Bonus poeta, Bonus oramr, Bonum media s,itidemque caetera dicuntur,sic Malus poeta, Μalus orator, Malus medicus,passim leguntur: itidemque caeteris substantivis hoc adiectiuu malus tui gitur. Atque ut boni m carmenGeu bonus uersus,sic etiam maliin carmen, seu malus uersus in usu est.Sed interdum etiam mulion arrM vocatur maledicum, cum apud alios, tum vero Horatium. t bona Ama,sic ctiam mala finia dicitur,item maluo rumor, ab Horatio.
Atque ut aliquis dicitur esse bontis bello , se
vicissim malus bello, vel malus militiae, ut pud eundem illum poetam. Atque ut bonus cibus dicitur, ita etiam ei sub malus: &aper malus apud eunde, cuius cibus sit malus. Sed plurima quae his adiici possunt,
lectoris diligentiae relinquam et ac tantum addam, in eo quoque belle conuenire linguae Latinae cum nostra, quod eadem significatione dicat, Est homo minime malus, quanos, I in ipM mauua. bomme. vel, Iinest pasdes p 'us mauum si de eo in quo sit aliquid simplicitatis Pauca vero & de voce P R o a v s, eique opposita I Μ Ρ R o B v s, dicenda sunt.Scie
dum in igitur adiectivum illud prius aliis etia sebstantiuis posse iungi quam quibus plerique
128쪽
plerique iungi posse existiment: iungi inquam & aliis substanti uis,eorum quibus
nostrum adiectivum Bon iungimus,significationem habentibus.ut Probum argentuapud Liuium, quod vocamus Bon argent. Itidemque probi num apud Plautii, Bacchidi bus. Sic Proba merx apud cundem Bo ne marchandisi,vcl. Bonne mi iste. Quinctia probriam congruo dem dixit , item orosione probam. Columella probum murem, ite pro binnsvorem.Terentius vero dixit artificem probis=,,ut nos diceremus Bon duurim , properito. Ille autern alter comicus dixit etiaProbus ad istis res, in Poenulo, C u istoc te melius tuam rem adulessem loqui:
i lite est ad istas res probus quas quaeritas. Vbi obiter obserua etiam Melius est cum infinitivo, ut dicimus il est meideur de Atreri γ Ac de Probus quidem haec satis esse
possint. De contrario autem Improbus dico itidem pro nostro M.tu g vel Mesibane interdum poni, pro Malus.Vt Improba me eidem Plauto est quam vocamus Μ uissemarobandisi:eodem modo quo Proba merae, Bonne marchandisi. Nec dubito quin itide improbos nu--s opposuerit probis: quanuis reprobos nummos Vlpianus dicere maluerit.Quis vero non exsibiletur si panem improbum vocet quem nos liuinue prinH.j.
129쪽
Interque rauras ultimus ruratores oret carinas pamε inprobi buos.
Αdi iuu GRANDIs eoru est ἡ rim. mero quae usus quosdam vulgo suspectos habent.Ac primum quidem pro eo quod proprie dicimus Grand: ut Grande inpur Naioni,& Grandas membra, eidem:Gradiast Virgilio:&G rande cubiculium, Ciceroni. Multi enim sunt qui his in locis Magm in potius dicendum esse existiment.Valde vittatum est & Gradu pecvnia,ut nobis Gradarunt:vel G raias e laryne. Legi mus vero & Grande mabisv apua Horatium , ut dicimus ungrand mul. Dicitur & Crandis os,ut nos dicimus Gradam. apud Cicemnem autem & Nasonem Grandior infra legitur,comparativo positio locum obti
. Nomen item CIVILIs pro eo quod dicimusci scio esse qui refugiant: quum tamen vix aliud quo hanc G llicam voce pinint exprimercissint inuenturi Nec ve
ro dubito quin hi, si vel unius Suetonii lo
cos ubi illo utitur legerint,minus sint eius usum reformidatur. In eo tantum distriminis aliquid esse vidςlux quod citu &c ite circa leuiora eum qu MM' Ver
130쪽
D E L A T. s V s P. C A P. I. sintur,quae homini in factis & dictis decorum seruare volenti sint obseruanda:prae sertimque illi qui urbanus haberi velit. Α- deo ut non male fortasse urbanus & vrba metus pro illis dici possint. Alioqui pro Ci-- dixerimetiam Minime rus,cus, vel Mimiamὸ rubris moribus. Verum longum esset singula quae hac in parte falso suspecta sunt enumerare e i deoque in quasdam classes potius ea rediga,& ab illis quae voce v I LI s finiutur, vel ut magis recepta voce utar terminantur, initium sumam .Huc igitur pertinent ista, vendibitu, sensibiti, visibilis, Comprehensibitu, Reprehemibue, Irremediabiti, Honorabiti. H enim, sicut & alia quaedam, suspecta reddit Gallicorum nominum maxima affinitas, vendibie, sensiue, visibie, Comprehensive, Reprehensibie, Irremediablemo rabie. At ego ut de quibusdam illorum dubitari nomiror,ita primum vendiἴibue in dubium venire, vel maxime mirandum esse dico: quutot classici scriptores eo utantur:& ves nici oratii versus omnem tollere dubitatim nem potuerit, Epist.I7, libri AEt undus nec uendibilis, nee pasere firmus.
Vbi quid enim vetat quin de hoc iis in mon adhoc loquedi genus secus eum sui in scholiis quae margini meae editionis