장음표시 사용
291쪽
178 Ex P o sΤvL ATIO IS etenim partim ex meis, partim ex aliorum obseruationibus, quendam huius quoque usum qui plurimis suspectus est . atq; adeo quem non tantum sit spectumj habent , sed aperte reprehendunt.Nam de priuenti tempore dicere Modo, ut valeat ide quod Nunc, nefas esse creditur, ci quidem certe qui L tinitatis violare leges nolit. At ego hanc etiam significationem habere dico, atque adeo trium scriptorum autoritate consismabo.Legimus apud Plautum in Asinaria,
Nam hic uexut praesentis temporis potiusquam praeteriti esse videtur.Scio aute me in aliis quoq; locis eius ob eruasse,de quibus nulla nihilo magis quam dejllo priore co;rouersia esse possit: scd nunc in promptu non uunt. Venio igitur ad Fabii locum, in prooemio libri primi, N unc aubem quae uelut propria philosophi Pruntur ,pasim trai hi
mus omnes. χιμ exum modo detulis, aequo ac b
no, non π -r pessimus loquitur Z Scio inueniride apud Plinium hunc adverbii modo usam, si sequamur priores oditiones: sed in posterioribus aliter loci illi leguntur. Potius
292쪽
D E GAT. s V s P. CAP. VI. 2 9 igitur ad Terentii locu veniam, in Adespb.
Act. ,sc.I,- =nodo dolores ma tu omipiunt primulum. Ac ipse etiam Donatus admonet,pra sentis temporis euidenter hic esse illud adverbium. Legimus apud eundem 'imi- . cum in Hecyra, Act. ,sc. , L A. A isenum . do 8 P A M. Admodum. Vbi idem Donatus, Diffcile inuenitari inquit prasinus inmors modo. Atque ut 6l utit ese momentu etsi praesentis tempora , dixit Admodum: quod se minus. Qmnetiam quiuia geminaus hoe ad uerbium idem poeta dicit, Modomi, modo ne P tr&Cicero De divin. lib. I, IIo U.iit hoc,
. modo istud : tempori psallanti apex e duritit, i quum iisdem ocis adbibςri &.Noc posivi.
. non, Mod cribo, Mod Scio. I nunc canti malicorum verba id tu .
nitate locum habero falso quidam existi . mant. In illorum numero es oti π.in m hoc cx nostro Inmmmenae fictum esse pleri, que crediderint . praesertimque si pro Dema aer i istam ne aliquis dicat Petere A timor, barbare loqui putabitur: quum tamen Pli-S.iiii. '
293쪽
8o Expos TvL ATIO, Onius iunior ita loquutus sit. Iabibter quoque, licet itidem sispectu, in usu fuit. Necnon adverbium Elymciter refugere quosdam scio:sed Plinium tamen& quosdam alios id minime refugisse vid
mus. Indesinenter quoque, contra multorum opinionem, Latinum est. Sed Irm ranter barbarum esse nequaquam dixerim. Nec Disorditer cur minus Latinu sit quam Coopriore,yideprcur In Heliter minus quam ridebaer: licet in Dictionariis quae' vocat tur, usiis adverbii illius quidem, at no item suiu, Aemplum afferatur. Vicissim autem in iisdem Immisierinorditer inuenitur, Miseria corditer ne uaquam: quid λ an hoc quidem 'nobis uti licere, illo autem non item, dic mus3 In iisdem quan uis Dociis & Docilius, itidόmque Indocila & Indocilitas legatur, notam ea duerbia Docibter &In Eliter: an ideo
hemilae ex iis qui Latine loquuti sint,vsum illis esse putamusλIn iisdem nusqua coparet Inhost fuliter: sed'cur potius refugisse Latinos istud putabimus quam Instiabiliter, &Insiturabiliter quo Cicero quoque usus estinx insolabibaer, & Implumbiliter'Imo vero ne Ad rabiliter quidem eiusmodi esse vid mus quod ipsi Ciceroni displicuerit, sicut nec sebstantivum Admirabilitas. Sed ad illa nomina quod attinet quibus particula
294쪽
D E i A T. s v s P. C A P. VI. 28r priuatiua I N praefigitur , fateor quaedam illorum eiusmodi esse ut dura videri possint facta ex illis adverbia. suiusinodi fuerit I amabiliter: multo etiam magis Irreparabilia ter, Irremediabiliter. quod fortasse de Insanu-Myter non itidem dicendii fuerit. Verum ut ad alia transeam adverbia, in quibus alia quam in his & in praecedentibus compositionis est forma, unurimiter, A Equanimiter, Magnanimiter, Pusillanimiter, ex iis esse noui quae nullum in Latinitate locu habere existimantur:sed vel unum horum alicuius Latini scriptoris testimonio comprobatum, ad caetera nobis exemplum esse potest. Ad postremum quid e illud Pusillanimiter quod attinetiscio nomen etia ipssem Pusillanimus, sue Pusillanimis, in dubium a quibusdam vocari:qui Latinos hominem pusilli animi ta- tum dixisse putant, non etiam voce composta pusillanimem vel pusillarimum. Verum eadem ratione magnummum reiiceret, quod ma m animi hominem cum alii tum Cicς-to &Liuius dixisse comperiantur, sicut &maximi animi. a Quum autem ex nonnullis nominibus duo fiat adverbia,in diuersas syllabas exeu-tia, quidam unum admittunt, alterum nequaquam.sic Difficile nonnulli recipiunt,at Dilymber seu Difficiliaer non item. videmus
295쪽
itamen ne ipsum quidem Ciceronem, hanc in isto,sicut & in aliis quibusdam, termina tionem refugere, & quidem ubi etiam altera uti potest. veluti quum InhAmaniter non minus quam Inhumane dicit.Ιdem Imbecilli. aer non Imbecille dixisse traditur: quod tamen probari ex illis qui afferuntur locis no potest, utpote in quibus sit comparativus gradus Imbecillius: de fortassis utroque usus fuerit. In nonullis quidem certe granam lici inter has terminationes discrimen con- stituunt,ut intcr. Dure dc Duriter Donatus. Vbi autem haec tantum posterior terminatio locum habere potuit, minus mira videri possit:vt in Nequiter, Inaniter: quorum posteriore non ille solum sed Horatius quoq;& Naso usi sunt.Quinetia Dulciter no latum
Plinius iubior, sed ipse quoque Cicero dixit.
Verum ut ad terminata aliter adverbia Veniam,musti multa vitant, quum alioqui nomina ex quibus facta sunt, minime refu-- giant. vi Cor recte & Inoorrecte, quantiis via- Itur nominib' Correctus & Inoerre Hs. Quinetiam quod magis est ridiculum ).Correcte' dicere nonnulli audebunt, sed Inoorrecte nollem. Sic Arsificiose, non tamen Inari Ea H sic inpla te sed non Inexplanate: sic Pe turbate, non autem Imperiurbate. Sed auget
stultam illam suspicionem vulgaria Lexi a quae vulgo Dictaonaria seu Vocabularia
296쪽
nominantuo quod nullum eorum habeant vestigium.Sed in iisdem non est Imprompte, non est Interrite, nec Imperterrite: non est Imperasticue, non est Inambitiose, non sunt quod magis quis miretur Noxi 3c Innoxie, no sunt Milia & Immunde: scilicet abstineduliis ideo nobis erit, taquam parum Latinis. In quibusdam vero ad uerbita de terminatione controuersia est, utra magis sit Latina, quae in F,an quae in o. Ego certeii' no- nullis: tutius es se puto uti ea quae, habet Ο, ut Optato potius quam Optate, . Impro uiso potius quam Improuisi, dicere. At Inopin te non minus quam Inopinaia si duxit unus & idem scriptor Liuius dixit autem, si exemplarsa non mentiuntur cur uno potius quam altero utedii esse dicemus De Explorate etia& Explorato, ain aequeLatinust utrunque, dubitandu forsita haud fuerit. Est praeterea quaedam alia terminatio adverbiorum , in I Μ , Ob quam nonnulla suspecta esse scio. ac vereor ne quibusdam minus Latine haec tribuatur, Exempli gratia, Vmuersim quam Latinum sit nescio. at uniuerte Latinum essu constat. fateor alioqui non Co juncte tantum dici, sed etiam Coni ne sim: sic ut Disi umi re & Dimi- rem: atque adeo separatim potius in usu esse quam separate. Ad Couempum a tu quod Lun a
297쪽
284 Ex vos Tut A T r o N i sattinet,idem adverbio Contempte significari posse non videtur. CAPITIS s EXTI PAR ss E C V ND A. Liceat in hae de Adverbiis dissertatione, latius hanc appellationem extendendo sicut praefatus sum & de particula o D & aliquot aliis verba facere, quae alioqui potius Coniunctiones appellari a grammaticis solent.' am autem tres potissimum sint eius usus 1 specti, incipiam ab eo in quo subiungitur vocula Mid . ut apud Terentium Adelph.Act.3,se. 2,Μe seram:quIdnum est qu odsie uideo timidum er properantem G erum' Sic Plautus Aunaria,
sed quid illud, quia exanimatus currit huc
Praecedit aute,duobus versibus interiectis, sed quid hoc quod picus ulmum tundde' non te-
Interdum vero sequente sebiunctivo: ut a pud eundem, Curculione, Loquere: quid est quod Palinuriis uocespSic Teret. Eunucho, Quid est quia tussis' Et apud Cicerone in Verre, Quid est quod tu abos detines ρVt autem praecedete QMd,ita etia ubi praecedit Hoc, ita positu invenitunt ut apud Plautum in Asinaria, Act.3,sc.2,
298쪽
DE LAT. SVS P. CAP. VI. 28sHoc empor est quod ille it ad coenum quotidie. Non sum tamen nescius, nonnullos voculam hanc quod in huiusmodi locis nomen esse existimare,& perinde esse acsi diceretur propter quod: sed hoc mihi persiadere non possum,quum considero dici eodem modo Qued est cur,& Quid est quamobrem: quibus etiam in locis cur & quamobre suam adverbiorum appellationcm retinere, fateamur necesse est. Sciedum est autem vocula Graecam On talem quendam Usum in te
dii habere, qualem in locis quos modo attuli, dari videmus illi Latinae quod: quum dicunt verbi graties v Gra οπι οἴ--ει; Inter illos tres particulae QEod usus locum obtinebit secundum quidam qui multo magis praecedete nouus & suspectus multis fuerit.is nimirum in quo particulae Gra cato; omnino respondet, quum dicunt λε son, de elabo I. Ex iis autem quos ad hanc stagnificationem pertinentes obseruaui locis, eos asseram quos mihi memoria stiggerit,
quum caeteros quaerere non vacet.Legimus
igitur apud Seneca epistola I, libri 19, QUuero sommendare paupertatem c erat, o sedere quod quicquid QMn exaederet, pondus esseesuperuacui- Cr graue ferenti, saepe exire e sobola pauperi tibint. Hic certe os,ndere quod id esse quod Graeci diceret δεμνιιι ο fate-
299쪽
286 Ex PosΤVLATIO MI sbitur quicunque Latine scit. Logitur etiain illa in Sallustium oratione quae Ciceroni falso adscribitur, Cremo quod non omnes minicies implumes in hac urbe inxissent. Vertim cur non potius ad Plauti & Horatii locos venio, quorum multo maiorem csse autori tatem necesse estΘLegimus ergo apud illum comicum in Asinaria, Act.I,scena Ι,Εqurudem scio iam filius quod amet meus I hinc meretricem e proximo PhilaeusMm. Quorum versuum prior aliquanto post re petitur. sed in priore loco post scio perpera posita est τελέα cimu in recentioribus quidecerte editionibus, quum ne Vmn μη qui de locum habere possit. Horatii autem locus
est hic, Epistola 2,libri et, si tibi nulla sitim finiret oppiahmphae,
Narrares medicis:quod quanto plura para' Tanto plura cupis, nustine 'terier auaese Nemo ut opinor fuerit qui Horatium in aliqua suorum scriptorum parte βαρβαρί-- dicere audeat. vicissim tame negare possit nemo quin hic dixerit Faterier quod cupA ut Graeci dicut z2 ' Θιμαῖς, &nos Cons per que uous desere') pro Faderier in cupere. Quicunque autem aliquo praediti si intiudicio, non his tantum verbis Scio de Fateor
subiungi posse intelligent, quibus in iis quos attuli locis subiunctum est: sed aliis
300쪽
DULAT. s Vs P. C A P. VI. 287 quibus .ibet, code modo quo nostrum que subiungereidius,ut videre cst in multis locis iurisconsultorum,apud quos frequentissimus est iste huius particulae usus:& nominatim apud Vlpianum: veluti quum scribit, Sufficit mul erι notum fare quod sit pr Itium.Mara ti est iam aut ni tuere a blades, aut eiadem rentintiare quod non sit ex eo praegnans. Paulo post,Istud notanduis est,qu ὸd dentin iis amarito no mcipit ed a muliere.Item, Q Neonis si fuerit am apud iudicoem, pronuntia herit quod ex eo praegram fuerit, &c. Verum via lurisconsultis ad eos scriptores quorii Latinitas minime suspecta cst,reuertar, me mini me huius significationis exepta apud alios nactum esse: & quidem Varronem senum illorum esse arbitror. Sed lectorem comonefacere volo,nonullos esse locos cum
apud hunc tum apud alios, ubi videri posi x particula qua de agitur usum illum ha-dere,quum tamen non habeat: atque adeo
num ipsus Varronis proferam, ubi non-tulli ita usurpatam esse illam voculam fal- 0 crediderunt. Is est libri 2, Dere rustica, LRp. , ubi de Italiae nomine disserit, Alissoria pseritur quod e sicilia Hercules perseq-tus sit eo nobilem Murim1 qmi diceretur Italus.Nam hic non iungi tur quod cum fori eri t,ut sitfcri 2 rμm quod, ut Graece diceretur inα υ οποῦ