De latinitate falsò suspecta, expostulatio Henrici Stephani. ... Eiusdem De Plauti latinitate dissertatio, & ad lectionem illius progymnasma

발행: 1576년

분량: 413페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

301쪽

188 Ex vos Tu LATIONIS sed subaudiendum est ex praecedentibus a bubui nomen habere: hoc modo, Alissiori seriunt a bubus habere nomen , quod e Sicilia α c.

Vel, Alis scripserunt a bubus dictim esse, quia

Sc. quia haec proxime praecedunt, Grincia enim antiqua ut cribit Timaeus tauros uom bat in et . aquorimi multitudine' pulchritudine, flatu in tutorimi, Italiam dixerunt. Venio ad tertium illum usum particulae Quod , quem magis etiam quam praece dentes miraturos esse plerosque scio. In eo autem non iam tribus linguis,Graecae,Latinae Gallicae, inter se conueniti id est,Latinae particulae quod,cum Graeca odii,sicut cu Gai sica que. sed tantum cum hac nostra.Iam enim de illa significatione loquor qua ponitur pro quum,in locis quos aliquanto ante exPlauto & Cicerone attuli.Nam ut ibi di citur Bienmium est qui- coepit,sic etiam Biem. miis est quod coepit,Latine dici fatendum erit, aut mendo carere exemplaria, in iis quos afferam locis,negandum. Sciendum est igitur legi apud Plautum in Trinum mo, A 2.2,sc.q, in principio, Minus quindecim dies sene quod pro bis aedibus Minus quαdraginta acvrpis, a C allicle. Apud eundem legimus in Mercatore, initio cuiusdam scenae, syra non redit,quam acrestum patrem iam

diu est

ialia fer

eaddi

a 'i'

302쪽

D E L A T. s V s P. C A P. v I. 289 diu est quod 1 seram. Naso in epistola Leandri, septima nox aptur,station mihi lupus anno, sollicitum raucis quod mare seruet aqius.

Plinius iunior epistola 27, libri , in ipso

initio, Tertius dies est quod audivi recirentem sentium Augurinum cum si ma mea uoluptate, imo etiam adnuratione. Hic vero alicui sortasse risiim mouebo, quod ad illos Plinii& Nasonis locos attinet, qui nimirum aliam in quibusdam cxemplaribus lectio nem esse 1ciet, a me autem illam ignorari existimabit. Sed ille, quisquis sit, rem sibi cum homine esse sciat, quem omnibus in locis de quibus vel minima oriri dubi tatio potest, omnia quae nancisci potest excplaria costulere no pigeat. Fateor itaq; in illo quide priore Plauti loco pro quod legi qui in in recetioribus editionib',Germanica & Antuerpiana:sed mihi incertum

esse dico sitne ex conte tura an ex veteriabus libris petita haec emendatio. At in posteriore loco neutram lectionem edi tiones illae habent, quum tota illa scena in ipsis minime extet: sicut nec ea quae proxime praecedit,cuius initium est, Diuri Ashi ire .Multa autem in prioribus huius comici

editionibus legi quae sint astita, siue ut vulgo appellantur supposititia, non sum

303쪽

29o EXPOSTULATIONI snescius.In illo autem Nasonis loco ut pro quod quam lectionem cum aliae quaedam editiones habent, tum ea quam Parisitis dedit Simon Colinaeus anno 1329 extare

scio in quibusdam editionibus, & ita legi

illum posteriorem versum,

Sollicitum ruinas ut mare struet assuis.

verum etiamsi scirem lectionem hanc quae habet ut ex antiquis libris esse sumptam ut certe no aliunde esse credibile cst no tamealteram quae habet quod protinus reiicere, quoniam hanc quoque aliquorum vete rum exemplarium autoritate niti cxistimo quin potius antiqua ipsa exemplaria inter se velut committenda esse , & illis quae fide digniora viderentur, adhibenda potius esse fidem dicerem. Tortius salteille locus, qui Plinii est, intactus quod

sciam manet.ncque enim ex vctere ullo lubro lectionem allatam comperi, quae nobis locum illu mutet, Tertius dies est quod Auctui. Interim tamen me libetius particulam qium quam alteram illam quod huiusnodi locis adhibere atq; adhibiturum esse non inficior. Particula quod habet otia locu post participiu ablativi casiis Exoepto odem modo quo vocula nostra que subiungitur nostro

participio quod ex Latino illo fa-

304쪽

ctu est. dicunt enim quod nouu esse nonnullis possio Exa pni qu od, sicut nos Excepteque. Plinius iunior opis .lib.9. ad Septiciti, Iter civmmode explicui, exapto quod qu/dam ex . aduersam ualetudinem struentissimis ἀμ-bus tiontraxerunt.F rus quoque sic loquutus est, lib.9, cap. q, Et qu de Ciceronesiqiuar. Ivim . eminentissimos Graecorum est siq-tus, excepto quod pedes trisistabos non uidetur excedere3 erum quid attinet ex Plinio & Fabio exempla proferre, quum ex Nasone atq; adeo ex Horatio stippe tantὸ Ita enim Naso, De Ponto, lib. , clCgia I, In quibus, excepto quod adhuc utcunque --

lemus Nil me praeberea quod iuset, senuenies. t

Horatius autem epistolam decimam libri prioris his versibus claudit, Isaee tibi di labam post a m putre Vacunae, cepto quod non siti l esses, caetera laetus. Inuenitur etiam Excepto quod ut de hoc quoque moneam obiter ita dictum ut quod sit nomen ,non coiunctio, sicut in locis praecedentibus.Legitur enim apud eundem Nasenem, Tristatb.s,eleg. 6, Clioque ego narrabam secreti quicquid habebams apto quod me perdidit,unus eras.

At pro Excepto quo in ea significatione

305쪽

292 Ex Pos T VLATIONIS qua quod est coniunctio, inuenitur etiam Exoepto sit: sicut & nos dicimus nonnun quam Exc te 2Fab. lib.8, cap.3, Sed ne mornuta sint quide,nisi qwum sint Ansta rei de quis loquendum ob dignitatem: excepto si obscoenia hindu nominibus enuntientur. Sciendum est autem hunc usiam con iunctionis quod quii dicitur excepto quod)conuenire cum eo cui secundum locu de di, non cum tertio:& Graecam particulamori hic rursum locum habere: & πχὼ on pro Excepto quod inseritum in ea lingua dici quinetiam εἰ su. ηοn, ut Fabium dicere Nisi quod docui. Etiam coniunctionis si facienda mihi aliqua mentio est: monendusque lector ne si pro An, Ut nos hac ipsa Vocula utimur, quum dicimus, exempli gratia, Demandex

enim Latinos scriptores loquutos esse sciendum est, cum alios, tum vero Plautu& Terentium, necnon Horatium: cuius locum hic testem producere contentus ero:

ex epist.sexta libri prioris,

chlam des Lucullus sui aiunt i si posset centum sena praebere rogutus,

Qv θοs- tot' ait. Id est, An posset. Sic in epistola quae hanc proxime sequitur, - Instriar si possim donum reponere latus.

306쪽

Id est, An possim. Existimatur auteo, hic coitinctionis istius usus, quod Graecorum particula es, quae idem alioqui va let quod si, hanc quoq; voculae an significationem habeat. Quinetiam Si non alicui nouum csse possit pro Nili: quem tamen usum apud Nasonem non raro habet) sed multo magis ea in significatione qua nostra lingua dicit itidem si non, videlicet pro Smmi S. Veluta quit ita Ioquimur, Sille ueutfire, dine mimae: si non e te contraindr .Sic enim Naso, Odero, si poterosi non, imisitus anus bo.

Eodem dixit modo Plinius iunior, si ad sῆne amici , hones simiser mones explicπntur: si non, liber laetur.Et quemadmodum in hac

lingua, si c & in nostra, quae easdem Voculas retinet, subaudiendum Verbum eX praecedentibus repetitum relinquitur. A Graecis autem in huiusmodi locis non ειμε ut

quum si non pro Nisi ponitur sed

dicitur Circa autem illarum vocularum usum quae INTERIECTIONES a gramaticis vocantur quti alioqui Aduerbiorum comprehendi appellatione possint) nec multae nec magni momenti obseruationes esse possunt. Siquid tame & de haru qua piam dicendum est, animadvortendum es T.iii.

307쪽

ψEx PosΤvLATIONI sse dico, Eho respondere interdum nostra Obi, vel O ho-don: qui fortassis usus a paucis obseruatus fuit. Voculam aute Αb lo cum itide in nostro sermone nonnunqua habere,& dolentis atque adeo suspirantis esse,superuacaneu esse puto monere. Dicunt praeterea Aha:sed videndum est an alicubi illam etiam significationem habeat quam apud nos habet Aia: itidemq; an usquam illoru voculae Ha aliqua cum nostram conuenientia.Videntur enim harparticulae, praesertim que prior illa, Aia, potius alique Graecae vel α α,vsum habere. Atq; hic recordor alius cuiusdam, quam quu Latini ignorent, nos contra cum Graecis cOmunc habemus: nimirum οφ. a nobis enim itidem dicitur Os quum dolore aut aliquo metu repete afficimur. Ex illa aute vocula quibusda placuisse ιφιν deducere testis est Eustathius. At vero particula Heus,pro qua dicimus He,inter adverbia potius quam interiectiones numeratur. Ex illo autem He secimus Heucher: quu hoc verbii sonet quasi quis dicat,Inclamare diccndo He: licet nunc scribatur potius & pronuntietur Hucher. Eo demque modo Huer ex Flu factum esse vi

detur.

308쪽

ANA CEPHAL AE OSIS ossi otiose aliquot quae hoc libro oontinentur: cuadiectione quorundam exemplorum qitae ad eas pertinent. C A P. VII.

M v ΕΥ is huius libri locis mihi contigit ut calamo in manum sumpto, alia in mentem subito venirent LXempla, quam ea de quibus paulo ante cogitassem: ac tum demum in memoriam horum redirem quum paginas ibulas quibus adiicienda fuissent, prelo iam commisissem. Quinetiam consulto non, pauca praetermis,qudd prima capita in nimiam molem excrescerent. Id autem futurum praeuidere no potueram, quum ad

uersaria minime haberom in quibus haec scriptio velut informata esset, sed me in eius progressu ad preti progressum accommodabam,quantum per occupationes &typographicas & alias memoria repetere quae huc pertinerent, licebat. Quamobrehic quar dam Obseruationum memoriam sic renouabo,ut simul exemplis nonnullis eas locupletem. . . a

Primum autem locum illi parti dabo in

. Tam.

309쪽

296 ExposΤVLATIONIS qua de nominibus substantivis egi, quae quum nostris & voce & significatione respondeant , suspecta nonnullis es. scio, tanquam non satis Latina. Illis enim ad dere poterit lector cuin alia de iis tantum loquor quae insigniora sitiat, quum alioqui

magnus eorum futurus sit numerus tum vero Salariuo pro nostro Salaire, non solum ex iurisconsultis, sed etiam ex Plinio. Sed illi animaduertcdum simul fuerit nos significatione eius latius extedisse. Addere cita id poterit quo in epistola huic opusculo praefixa sum usus, Strenae,in ea ipsa significatione qua dicimus obrenes,pro strenes. oc autem vel maxime inter suspecta quam plurimis esse scio: atque hoc testari positi ni vel ea quae Calendis Iani qui stre nuru est dies scriptitari solent carmina. in illis enim passim inculcatur voc abulum

xetua: at strenari- nulla fit mentio . Scilicet quoniam nomen xema sonum quendam Gallicis auribus peregrinum ut ita dicam habet, contra vero in strenae ipsam vocem Gallicam audire sbi videntur, ideo suspectum hoc, no autem illud, esse debet. Atqui xetua primum quidem non Latinuest, sed Graecum: deinde munera quidem decla at, scd quasi quis dicat hospitalia: quae videlicet hospiti donantur, ut hospi-

310쪽

DE LAT. s Vs P. C A P. VII. 297

talitatis ossiciu postulat. Alioqui ne ipsum quidem Cyclopem ignorauisse dicemus quas Vocamus obrenes , quum dicit,

Vnde in prouerbium abiit Κυκλωπης Asin, sue Κυκλωπιιαν aut Κύκλωπος ξένιον.

Quod si etiam latius extensum fuisse usiim

huius vocis νιω,vel plurali numero pro quibus Homerus dicit 5Hinis & ξειν iαὶ concessero & de mulacribus quae amico cuilibet donarentur,vsurpatam fultasse: at non propterea illis peculiariter conuenire, quibus ineunte anno amici se mu- . tuo velut salutant: vel sut melius mentem meam verbis G cis ex prima γαν id ιο - VM αντ φιλοφρονλῶ M. Libuit autem in patefaciendo vocis huius abusii immorari, quod una sit ex iis quas multi, docti etiam alioqui viri,inconsiderate, & ut Thucydidis utar verbo) άβασανι ις recipiunt. Sed nequis me reprehendat quod illum quide vulgo receptum vocis xenia usum refutaui, at hunc vocisH enae, quem substituendum illi esse dico, non confirmaui, ad exe-pla veniam. Legimus itaque apud Ause nium,in epistola ad Ursulum grammaticum cui titulus hic praefixus est, Ad vrstitim grammaticum. inistremis miendiue Ianuari

SEARCH

MENU NAVIGATION