장음표시 사용
311쪽
298 Ex PosΤvLATIONI s ab imperatore non datas, reddisicit in ipse :principio, Primus iurandi fuit hic tibi ructus honoro, , Auristae au tum muntis habere mantis: Proximus ex longo gradus est, quaellaris
Curam prostrems excubuisse tuin Sed quoniam neque huius neque alioruqui circa eadem tempora storuerunt ma- .gnam fore autoritatem scio, Suetonii , quilli locos afferam .Legimus itaque apud eum, in Caligula,cap. 2,Fida uerὀnast paupertatem,nec iam imperatoris modo sed π patria conquerens onera,opstationes in alimoniam atque dotem puestae recoepit. Edixit π strenus meumse anno si reoepturi m: stititque An uesb-bulo aedilini at Iantiariis, ad captandas s es, quas plenis ante ei- manibus ac sim omnis generμ turba fundebat. Libuit autem hunc de strenis locum altius repetere,ut simul quorsum hic vecors imperator sibi quoque strenas dari vellet, intelligeretur. Legimus apud eundem in Tiberio, Quotidianae oscula prohibuit edicto: item strenarum inmmercitun,
ne ultra cal. Iamariis exerceretur.
Non desiliat alia pleraq; substativa quaeno minus noua multorum auribus futura
sint ex quib' est species pro nostro Elpices:& Piliι pro nostro Pilim, ad eas in mortatioin
312쪽
DE LAT. SVs P. CAP. VII. 299tudedas paucis tame cotentus ero,& qui-' de ex eoru genere quae verbalia vocantur.
Dico igitur in hac nominum classe multa reperiri quae falso sitspecta sint. Duo auteesse horum verbalium gelacra sciedum est: unum eoruin quae nullum in Latinitate locum habere a nonnullis falso existiman-tunalterum eorum quae Latina quidem cssi, sed non in ea significatione quam habent nostra,voce cum illis conuenientia, putantur. Ex horum numero snam de his prius dicam est Propositum. nam Latinum esse hoc vocabulum vix quisquam est qui negaturus sit: sed tamen Egredi a proposito, eo sensi quo dicimus sortir du propos, siue lesen propos: & vicissim Redire ad proposi- - , pro eo quod a nobis dicitur Remur- r propos,siue ason propos :suspecta mutatis fuerint: atqui ipse etiam Cicero ita loquutus esse comperitur. Quinetia Abe r re a proposito apud eum legitur pro eo quod sermo noster dicit Extramguer bors 4eson propos. Compolitio itidem vocabulum est quod Latinis in usu fuisse & norunt & fatentur omnes:sed pro eo quod nos quoque dicimus Composition, id est, ad significandum quod alia voce appellamus Amord, multis iuspectum fuerit quia cum alios tum vero
313쪽
3oo Ex PosΤvLAΤ ION Is Caesarem & Cicerone ita usos esse ignorat. Intentio quoque an Latinum esset pro nostro Intention, dubitatu a multis scio: Fabius tamen proculdubio illo nomine ita usus est,& quidem non semel. Affectio etiam vix admittetur a nonnullis pro nostro Alfection, quum dicimus Porter affection a quelium nechae tamen negari pos sit quin talis sit illius verbalis ustis cum alibi, tum in hoc Plinii loco , Sinitari n yneri praecipua erili foetum Ubectio. Quae bo autem inter falso suspecta esse, illa etiam in significatione quam nostroque bon tribuimus, quum tormenta quae ade iciendam veritatem adhibentur, ita vocamus, antea monui.
Alterum genus falso sespectorum verbalium, est eorum quae nullum in Latinitate locum habere, non autem sicut superiora, & alia nonullo Latina quide esse, sed non in hac vel illa significatione, existimantur. Ex his est Habitio. tenti Debitis. multi enim ab his abhorreant laquam minime Latinis : quum tamen Debitio apud Ciceronem non uno in loco extet, Habitis apud Gellium aliunde, ut opinor, sumentem legatur. Cic. ad Att.lib. I , Q intus σέ tem de emendo nihil curat hoc tempore. satis erim torquetur debitione dotis. Idem Pro Cn.
314쪽
plancio, Quan quam dissimιia est pecuniae de litio G gratiae. num qui pecuniam dissoluit,statim non habet id quod reddidit: qim autem ha
retinet aliens gratiam autem, dcc. Gel lius autem lib.I, cap.q,ex quodam Iuliano rhet0re, de illo ipso Ciceronis loco diserens, Debitio enim gratiae,non habitio, cum pe- ia oontertur.Sed & alia no pauca Verba lia, quae multo etiam minus quam haec Videri dura po ssint, a plerisque vitantur,tanquam non satis Latina: praesertim tamen quae nostris ut significatione ita etia voce sunt similia. Horum cst Oollusio, pro nostro Collusion. Illud enim apud multos in suspicionem venire possit, quum tamen non solum Vlpianus,& quidam alii iurisconsulti,scd ipse quoq; Cicero utatur. At colluserie pro Per obliuionem,siue V tendo GLlasione saut breuius, Colludendo) nescio an cicero dicere sibi permisisset, ut illos sibi yidemus permisisse. In eodem numero est collisti.hoc enim multi vix satis Latinumque crediderint pro eo quod dicimus Curiise , quidam etiam Colle quum videli cet colligutur quae a singulis conseruntur imbolar) quum tamen Latinum esse Varronis & Ciceronis loci ostendat. Adden dum est etiam Audientia. quotusquisque enim est qui verbale hoc Au lentia audies, vocem ex Gallica audiense effictam audire
315쪽
3o2 EX Pos Τ vL ATIONIS sibi non videaturὸ Atqui tam Latina est quam Plautus,& Cicero sui de aliis tacea)Latine loquuti sunt.Sed monendus est tamen lector, phrases quasdam inueniri quibus adhibitum sit hoc vocabulu, ubi Gallico illo autenor interpretati,nisi mutato quod ei adiungitur verbo, non liceat. EXC-pli gratia: siquis apud Plautum & Liuium Faciore audientiam interpretari velit, Frire audientie,ut retineat Latinu verbum fuere, nequaquam prosecto sensum illius generis loquendi astequetur. Vbi enim scribit Plautus in Poenulo videlicet, Exurge praeta, sic populo audientiam, squis interpretabitur Fo audiencae, Galli cis utetur verbis,& Gallice tamen non to ruetur. Quidam igitur vertiit, Fffire --ience. quod etiam non satisfacit. Ac vide tur certe tutius in hoc loco & aliis huius modi uti voce silen oe, hoc modo , FD fire plena .Plane autem similis est hic locus Livii, Decadis 3,libro 3, Audientiamfuere prae conem iussit. Sed & apud autorem rhetori corti ad Herentum legimus, Illi pr. naiadietiam sciebat. At vero ubi scribit Cicero, Quantam audientiam orationi meae i robitus istius si lara sit, videtur posse reddi, La belle audientie que me sera auoir sa meschancete. vel, La bonne audimur. Quinetiam ubi idem non
316쪽
hoc verbali, sed ipso verbo vicias, dicit, Auditus est magno pusio, possumus nihilominus nost ro verbali eodem uti modo, Ita eu bo ne audieme. Vicissim autem verbo uti locis nonnullis quibus ille verbato adhibet: ut quom scribit in libro De senectute, FacIe
que persepe ipsa sibi audientiam diserti feno
rempta nutis oratro, si nolimus dicere Este se fili do iner audience, vel, Este se fit auoir -- diemr:possiimus ita loqui, Este se fit ouir,vel Este rendies Ins attendidi,vel Elle si fit pres, torrisse, vel Elle fit o riries oreistes. Addam vero & hoc, quendam etia esse illius nostri verbalis usum, cui hoc Latinum non satis commode adhiberi possit. si quidem Donner audienoe aptius interdum rod detur, Diuendi potestatem scere: in foro autem dicietia poterit, Αyndae mi se potest itemstare. Sunt etiam cx aliis verbalibus id ost, alia terminationem habetibus) nonnulla quae falso suspecta sunt. Ex his est Habitus pro eo quod dicimus vn babit. Nam si Latinuin hac quoque significatione non est, Liauius & Fabius & Plinius iunior Latine i quuti non sunt. Apud Virgilium'legimus etiam habitu uesbs. I V Μ aute paulo ante verbalis CHlusio mentionem facerem, recordatus sum& aliarum vocum foresium quae illis quas
317쪽
ῖo Ex Pos Tu LATIONIS supra attuli adiici possunt. Vt enitia ostedi Conuenire & Citare & Stare in iudicio Latine dici, necnon L ancipare, S eci estrare, Subb Arre, eodem modo quo a nobis Conuenirquelmn,3c Oter,item manciper, sequestrer, subbaskr: aliaque huius in iorensibus vo cabulis nostrae linguae cum Latina conu nientiae exempla protuli, ita etia dico Co
moire pro nostro Consi uer dictum a iuris consultis fuisse. quum tamen multi ex iis etiam qui si cum pro Latina voce agno scunt,illud verbum non itidem inter Latina sint numeraturi. Sed quid ego iurisconsultorum duntaxat mentionem facio, quuetiam Suetonius illo verbo usus sit Rescindere quoque,esse id quod dicimus Rescinder, ac iuriscon siillos ita esse usos, praebctb illis exemplum Cicerone, si omisissem in sit perioribus, his ad dedum esset. Quinetia Interpellare verbii forense apud Latinos ita fuisse, ut apud nos est Interpeller, lectorem celare nolo. Sic quoque Falsare pro nostro Falsi ter, lectorem falso supectum habere nolo. Nec vero munus Latinum est Colludere t dicimus Coia luder, quam verbale Collusio citius sepra metionem feci) pro nostro Collusimn: sed huius nominis multo frequentiorem apud nos
318쪽
cxti alasVir bon lis tel: quis hac in significatione inueniri Ex Fuggestu credat inuenitur tamen cum apud alios, tum vero Vlpianum. Frequens est nobis Persennes phee,itidemq; Persenne istae Ue, pro qui bus posse dici itidem Persim seupposita, dia Persona interposita, credituri non si in t multi: sed tamen apud iuriscosultos haec quoque extant, necnon Per persorum interposi tum,& Per perstaran suppositam: ut nos dici mus Par perso M supposie, Sc Par persenne m-terposse. Quod si a verbis & participiis,&nominibus verbalibus nam ex his est illud surgestus) ad nomina veniendum est , tam substantiva quam adiectiva nonnulla po sint illis adiici. Ex substanti uis erit Rigor pro eo quod dicimus Rigueur: ut Rigor iuros apud Modestinum,Riguirur de dros. cui videlicet opposita est . ειμα, ut Graeci vocant.Donec tamen alibi quam apud hunc inuenerim usum istum nominis rigor, me timidius eum imitaturum esse fateor. Facultares quoque,pro eo quod dicimus Leue 'ube est quidem & ipsum iuriscon sultorum, sed illis cum aliis scriptoribus,& nominatim cum Cicerone, comune est. Quod si & adiectivi alicuius facienda infitio est, addendi superioribus, proferri potest raserius: quo non tantum iuris eoia V.iι
319쪽
sulti utuntur,sed etiam Suetonius, ea in sugnificatione quam habet nostru Faul vire. Ab hoc adiectivo iurisconsultorum licet Suetonium quoq; usum illo esse ostederim ad alia adiectiva falso suspecta traia eo, sed quae aliorum quoque sint: quaedam
vero aliorum potius quam illorum. Ex eo numero sunt O rcu - & Extraordinari in pro nostris ordimire & Extraordinuire. Inter falso suspecta quae eiusdem terminationis stini,habemus & Solitarius pro nostro solitiare. Legimus enim apud Cicero
nem Solitario homini,atque in agro intam agenti. Apud Fabium autem legitur etiam intas ituria. Vt autem ad aliam terminatione veniam, Notabile pro eo quoque quod vocamus Nomble, nequaquam barbarum est,
nisi Suetonius, Tacitus, Plinius iunior,barbare loquuti esse, aut saltem barbara quaedam sermoni suo intermiscuisse, existima di sunt. Mirum autem est adeo suspecta eL se quibusdam omnia huius terminationis, quae nostris voce pariter & significatione respondet, ut etiam Miserabiliue & venerabutis,nec non Uabiti, pro nostris Miserable&venerable & Astoble,in siispicionem apud iblos veniant. sed haec suspicione digna quidem est quae refutetur. Fortassis aute alia
adiectiva quae suspecta essent aliis maiore
320쪽
iudicio praeditis,& qui linguae Latinae magis assuetas habent aures,illis contra quia non habent eodem modo in sermone nostro quae sibi respondeant) suspecta itide non fuerint. Tale certe est Inonnulabitis. nam stulti quos de voce illa dubitare, quinetiam dubitantes alios audire pudeat, de hoc dubitaturi sint : at illi quibus vix alia suspecta sunt quam quae eandem cum nostris vocem pariter & significationem habet,hoc potius quam illa duo ad miselint. Sed quan uis non multorum scriptorum autolitate hoc nitatur, sicut illa niti scimus, nihilo tamen magis refugien dum esse existimo.Hoc enim in hoc nomine, sicut in aliis quam plurimis, consideradum cst, ideo rarum esse, quod eiusmodi sit eius significatio ut raro eius rei quam significat, facienda mentio fuerit. Legitur autem illud adiectivum apud Gellium, lib.17, cap. 8 , Propterea id quoque ait quaeri denu, cur 'miori- σβntium aquae gelu durentur,mare omne inoongelabile sit. Quem ad modum porro multa ex Latinis in abdis adieciduis ad nostram linguam peruene runt,ita etiam quaedam in --ils.cuiusmodi sunt agris & habi&.nam ex his secimus agile& habile: sic tamen ut de hoc posteriore aliqua esse cQntrouersia queat, an cum hoc V.ii.