장음표시 사용
151쪽
Pusior generalis , ad quem pertineat dispositio,.Regimen generale ovilum, O ovilis Oc. Et ita in Petro fuit i u plenitudo potestatis,
quam tamen pytia divisim aliis dedit, vocans eos in partem Aoficitudinis His addimus solenanem proteitationem nomine Universitatis Parisiensis anno factam coram Clemente VII. a Petro Aillio: Haec esses , Beatissime Pater, quam in Gibulica Ecclesia didicimus, in quas minus cautὰ fortὰ aliquid positu G es ; emendare petimus is te, qui Petri dem, er Sedem tenes: non ignoramus enim, sed frmis ἡ tinemus , edi nullatenus dubitamus, quod Sancta Sedes Aporiolico es illa Cathedra Petri, super quam fund.ita est Ecclesia . de qua Sede tu persona Petri Aho Lli in easdea tis dictum es et Petre, rogavi pro te, ut non deficiat des tua et haec est igitur , ad quam determinatio Mei,
approbatio veritatis Catholicae , ac haereticae impietatis detestatio maxi-wὰ pertinet. Inii niti ellemus in recensendis Auctoribus , qui, unanimi consensu libi persualislimum habent,ded ille Christum Petro,oc Succedoribus ejus quidquid auctoritatis, praecellentiae, ex potestatis erat necessarium ad aedificationem Ecclesiae , ad fidei, pietatis , dc jullitiae, hujuseque corporis sui mystici maximum incrementum I di ad supremum , bc immediatum Monarchicum Ecclesiae Principatum, quem divino jure inititutum, fultumque supra diximus: di tale oue agnovit Mauclerus; quare opori suo sequentem inscripsit titulum, De Mouarchia Divina,
Ecclesiasticae saeculari. 3 a. Haec prima Angelici Magistri ratio , nobis stravit viam ad se-.cundam, qua probat V. Thomas, elle incommutabilis juris, ut Orbis Christianus universus regatur ab uno, qui lit supremus controversiaruin fidei J udex, dicens: Item ad unitatem Ecclesiae requiritur, quod omnes Meles in de eouzeviant: circa vero ea, quae fidei iuvi, contingit quastionet moveri: per diversitatem autem sententiarum divideretur Ec-.clesia, nisi in unitate per unius sutentiam congervaretur. Exigitur ergo ad unitatem Ecclesiae conservandam, quod sit unus, qui toti Ecclesia praesit et quibus suadet , Summo Pontifici, tanquam ivii nistro, ipsius in terra Vicemgerenti, debitum debere omnes , non solum prae
here obedientiae famulatum, sed ex else de fide ejus infallibilitatem: ac si diceret D. Thomas , illud, per quod Ecclesia Dei primo, di per se hahet unitatem fidei, est ab omnibus fidelibus credendum; cum hanc fidei unitatem necellario habeat Ecclesia Dei: sed Primatus Romani Pontificis , ejusque infallibilitas in definiendo, est illud , per quod Ecclesia Dei habet unitatem fidei: ergo haec infit libilitas, dc hic supremus Ecclesiae Principatus est de fide tenendus. Minorem ratio invictissime probat , primo: vel enim fideles habent libertatem conscientiae, ut possint cre/ere definitioni Summi Pontificis ex Cathedra loquentis, vel non Si hoc secundum: ergo ipse in fallibilis est. Si primum: ergo nec ordo, nec unitas fidei in Ecclesia esset; certissimumque omnibus erroribus aperiretur ostium. Nihil esset certum de doctrina fidei, dc morum, dum
Catholici sibi ipsis in gravissimis controversiis essent oppositi, diversos scripturae Sacrae testimoniis, pro causae, quam detendunt, studio, assin
152쪽
Dὸ i umsilitate Summi Pontificis . I a s
gerent sensus. Qitomodo ergo ei Ier fides una λ Secundo: Si ex Cathedra loquente Summo Pontifice, singuli fideles pollunt credere , quod sibi Placet, contraria credere: ergo non tenentur fideles sequi fidem summi Pontificis: ergo nee ellet una fides in capite, oc membris, quia fides Pontificis ellet a fide fidelium non χlum ditibna, sed di ipsi positive contraria. Parum dixi, nec in Summo Pontifice ex Cathedra definien o, si errare poteli, ellet vera fides, nec in omnibus illis fidelibus. qui sincere obtemperarent Constitutioni. Nam fides vera est certa cerintitudine intillibilia sed in Summo Pontifice non agnoscimi hanc infallis bilem certitudinem fidei, chiu affirment, pollo errare in definiendo: ergo nec veram fidem in capito Ecclesiae necellario agnoscunt. Non similiter eamdem fatentur in fidelibus Constitutioni Pontifici. e obtemperantibus e nam isti credentes sequuntur fidem Summi Pontificis: ergo si non est vera fides in Summo Pontifice, a fortiori oc incerta erit fides fidelium C Ititutioni credentium G ac per consequens, vel nulla datur in Ecclesia fides in capite, & membris; vel si qine datur, solum in ipsis datur divisa a capite, di membris. Quo argumento usus est Pelagius Papa cap. Schi a caus et . q. r. dicens: Sed nee iliud eis prodest, quod eos in elydem Γιteris, vel ignorantia rationis a Cel simplicitate intelle-
Hur sui is no tra se communione Disendis perbibetis. Id ipsum enim magis est propter quod Schismatici Lut, quia non eos diversa sutiendi
judicium, sed quaedam astu e delata, sibi tamen incognita metuentes, di contra Apostoli am Sedem temerὰ credentes, pessima divisit omnio et quod Schi a specialiter esse R. denuntiat Augustinus dicens ae tal hus : A ersus auctoritatem illarum Eeclesiarum, quae ab inuiolica Sede Episιlas accipere meruerunt, temerὰ credendo, immanissimum Schismatis crimen a se propulsare non poteruui. summam, aut tuus
Ecclesiam esse creditis , O eum duae Ecclesiae eme non possint, nos quod absit Schigmaticor judicabitis: aut si veram in Apostolicis Sedibus esse
constat Ecclesiam , O illos ὰ bonitate divisos cognoscite, O communionis quaestionem esse sublatam, quam veram nisi in unitate constat esse non posse . Videant ergo illi, quomodo ex positione, S sententia ip1,rum emergit Frande illud Ecclesiae Dei detrimentum, digneque lugendum, quod in cordibus fidelium orietur deplorabilis illo Clavium Eeclesiae contemptus, inobedientia Ecclesiasticarum Sanctionum, Sacrarum vilipentio decisionum. Et tandem , quod Deus avertat, Sununi Pontificis derideretur auctoritas, & membrorum, S capitis scinder tur unitas . Quod recte agnovit Petrus Cluniaeensis Abbas his ad Inu eentium II. Epist. i. scribens verbis: Nihil nos d Pastore, nihild Petro, nihil d Christo , quae omnia in te uno habemus, separare poterit. Et ad Caelestinum Papam Epist. i8. Ipsis Apostolorum Summos Petrum, O Paulum, immo tuum Christum in Cobis solose habere gloriabitur odi
33. Ex hoc ineluctabili argumento infertur, qvbd non sollini ipsis Suivinis Pontificibus deferendus est honor, singularis reverentia , Ob dientia summa, sed & necessitas o dientiae, non personae, sed dignitatis
153쪽
i alii seu potius Deo in ipso, S per ipsum praecipienti eum reverentia
parendum est. Ita D. Nomas citato opust. I. sequentibus verbis.
Ostenditur etiam, quὸ subesse Romano Pontifici si de necessitate βω- iii. Dicit enim Grillus in lib. Thesauri: itaque Fratres, s Christum
imitamur, ut ipsius oves vocem ejus audiamus, manentes in Ecclesia
Petri: ct non insemur vento Iusteroiae, ne fortὰ tortuosus Serpens propter nostram contentionem nos ejiciat, ut Evam olim de Paradiso. Et Maximas in Epistola Orientalibus directa dicit: Coadunatam, O fundatam secundum petram confessionis Petri dicimur universalem E elesiam secundum de itionem dareatoris, in qua necesserusalutis an martim nostrarum es remanere , m ei es obedire, Dam ferviantes μdem, ct confessionem. En qualem decretis Apostolicis obedientiam praedicat, di commendati Thomas . En qualis de necessitate salutis adhibenda est subjcctio, si velimus Ecclesiae servare fidem , & comm
nionem. Nam quomodo ad veritati, originem accedere pollunt illi, S in ea remanere, qui caput non quaerunt, nec capitis servant doctrinam Z Ergo tenentur omnes, S elide necessitate salutis, obsequi Summo Pontifici, nedum in his, quae credenda proponit, sed etiam in doctrina morum, illi vitam, di actus nostros accommodando. Quare idem Angelicus Magister eos, qui pertinaciter praecepta Ecclesiae contemnunt , ct judicium Summi Pontificis subire recusant, Schismatis reos pronunciatis Ita eXpresie q. 4o. supplementi art. 6. in corp. Leesd ubi multa sunt regimina ordinata in unum, oportet esse aliquod unicessuis regimen satra particularia regimina, quia ut dicitur i. AEthic. i is omnibus virtutibus, er artibus eri ordosecaudum ordinem tum : b num autem commune eri divinius, quum fouum speciale ,-ideo fmma potesatem regisivam, quae conjectat honum Deciale , oportet esse poterialem regitivam univeryalem renetis boni communisi alias nos tufes esse collatio ad unum. Et ideo cum tota Ecclesia sit unum corpus,
oportet, se thra avitas debet eo ervari, quιυς aliqua poterias regiti- via totius Ecclesiae supra potesatem Episcopalem, qua unaquaeque sperialii Ecclesa regitur , ideo illi, qui hanc potestatem negant, Schismatici dicuntur, quasidivisores uuitatis Ecclesiae. Et a. a. q. 39. art.
Dicendum, qu3dsicut Isidorus dicit in Iib. Ethy mo : nomen Schismatis
a scissura animorum vacatum es: scisso autem unitati opponitur . Unde peccatum MLimatis dicitur . quod direrie, est per se opponitur uni rati . Sicut enim in rebus naturalibus id, qa Od es per accidens non con-Ηituitspeciem, ita eciam nec in rebus moralibus, in quibus id, quod
est intentum, eriper se: quιd autem sequitur praeter ictentionem, est quasi per accidens . Et ideo peccatum Schimatis propriὰ eri speciale peccatum ex eo, subd intendit se ab unitate separare, quam charitarfacit, quae non solum alteram personam alteri unit spirituali dilectionis .inculo, sed etiam totam Ecchsiam unitate Spiritri, Et ideo propriὰ Schywatici dicantur , qui prUriasponte, cor intentione se ab unitate Lecustaeseparaui, quae est unitar principalis. Nam anitas particularis aliquorum ad invicem ordinatur ad axitatem Eccles , Aut com
154쪽
positis singularum membrorum in eo ore naturali ordinatur ad totius corporis unitatem. Ecclesia autem unitas in duobus attreditur, scilicet connexione membrorum Ecelesa ad iuvicem ,sea communicatione redi iterum in ordine omnium membrorum Ecclesia ad uoum caput, δε- eundum illud ad Col. a. inflatas sensu earnis fuae, θ' ustu tenens caput, ex quo totum eorpus per nexus, ct conjunctiones subminiHratum, di eonstructum ere est is augumentum Dei . Hoc autem caput est ipse
Christus, euius viisem in Eeelesia gerit Summus Pontifex. Et ideo Schismatici dicuntur , qui subesse renuunt Summo Ponti ei , ct qui
membris Ecelesiae ei DMeriis eommunicare recusant. Haec ratio D. Thomae maximi momenti haberi debet. cuin sit illi id efficacissimum argumentum, quo D. Cypriana1 redarguit omne restilentes Apol tolicae Sedis decretis, maxime Epist.ss. ad Corneliam: iuales putas esse eos, qui Sacerdotum hostes, O contra Ecclesiam G. rholicam rebelles, nee praemonentis Dbmini commiuatione, nee futuri judicii ultione terrentur Neque enim aliundὰ baereses obortae sunt. aut natafant Schismata, qudm in qu)d Sucerdoti Dei non obtempe-peraret, nee unus tu Ecessa ad tempus Sacerdos , ω ad tempus D- ex Vice Christi cogitatur. Cuisiseeundum magisseria divina obtemperante fraternitas universa I nemo adversam Sacerdotum Golleatum
quidquam moveret a nemo post divinum judicium, post populi Iustr gium, post Coepisto rum eo enfumjudicem fejam non seisio . sed
Dei faceret 1 vemo di io unitatis, orsi Ecclesam scinderet a nemo sibi placens, ae tumens seorsum foris haeresim novam conderet a ni ita est aliquis Sacrilegae temeritatis .ae perditae meutis, ut patet , e Dei iudicio fieri Sacerdotem. Super quo erudite notat Dcobus Pamelius ibi num. et . dicens: Similes locos habes infra dictis Epistilis ad Rom-rianum uisiopam, er Florent. Papianum a libris item de unitate Ee-elesiae. ac de gelo, er livore . Eis autem aliis illis Iocis defe, di φλscopis omnibus loqui videatur, quod nempe omnes Baereses initium suum habuerint ex eooetemptu uigestorem , is eri , ex ipse Schismate: eerutum huc Deo, tum praesertim iuitio libri de unitate Ecclesta, de Romano Episcopo fio loquitar. Uni vel unicus Iocus curun Iatias I ita eon- mat Epiclo i ,seu Ponti eis Romani primatum, ut non pini magis. Circumstantiae texivi hoc loco, quae arguunι de Romano loqui, , Summo Ponti e ,sunt imprimis temmonia praemissa ex Deuter. lib. r. Reg. Evam Danuis, O aes. inofruorum, quae mans in Summos Ponti es IV orum quadeare nemini dubium eΗ, atque ariis aptius ad Summum Pontificem Romanum referunιur. Deliad eadd loquatur de uno Sacerdote, seu uvo Episcopo in Ecclesia, quam appellationem tum ex Epiriola Cornelii fustra tam ex aliis erus D lis . O lib. de unitate Eresesiae C prianumsatis eonstat nocolere usurpare, nisi de
Summo Ponti e . Apertiora sunt D. CNriavi verba, & interpretis consensus inanifestior . quam ut negare quis possir, hanc esse certissis
Sed audiendus iterum D. Cyprianus de unit. Eeclesia in elaim dem Dissiligod by Cooste
155쪽
dein se recipiens sententiam, dum asserite me eo fit Fratres ἀυξII
mi, dum ad veritatis origiπem 1τυn reditur; nec caput quaeritur 3 nee
Magistri caelestis doctrina servatur. aeuae si quis consideret, edi examinet, tractatu longo, argumentis opus non est. Probatio eri adsidem facilis compendio veritatis. Loquitur Dominus ad Petrum : Ego tibi disco , inquit, quia tu es Petrus, ct super tuam petram aedific-σ Ecelesiam meam, edi portae Inferorum non vincent eam et dr tibi dabo Uavier Regni Caelorum, O quae ligaveris super terram, erunt ligata in Caesis , O quaecumque solveris super terram, erunt solata , in Caelis . Et iterum eidem pori resurrectionem suam dicit: Pasce oves meas . Super illum unum aedificat Ecclesiam suam, er illi paseendas mandat oves
fuas . . . . Hanc Ecclesiae unitatem qui non tenet, tenere se Mem credit Z Ecclesiae renititur, edi resistit, qui Cathedram Petri, super quam fundata es Ecclesia , deferit, in Ecclesia se esse confidit Z ... Ecclesia quoque una est, quae in multitudinem latius lucremento faecunditatis extenditur a quo modo solis mult3 radii ,sed tamen unum tenaci radice fundatum:'cum de foute uno rivi plurimi defluunt, numerositarticδι diffusa videatur exundautis copiae Iargitate ; unitas tamen servatur in origine. Avelle radium Solis d corpore, divisionem lueis unitar n capit: ab arbore frave ramum, fructus germinare non poterit: osonte praecide rivum, praecisus arescet. Sic Ecclesia Domini luce perfusa per orbem totum radios suos porrigit, unum tamen lumeu est, quod ubique illuuitur, nec unitas corporis separatur et ramos suos iunniversam terrum copia ubertatis extendit , profluentes largiter rivos latius expaudit: unum tamen caput est, ct origo una, oe una Mater,
saecunditatis Successoribus copiola, inius sertu nascimur, illius lacte
nutrimur , Spiritu ejus animamur.36. Firmat hanc doctrinaria unanimis Scholae nostrae consensio , cuius in hoc dogmate consensus invictum argumentum est, hanc eite v rissimam D. Thomae mentem, quae Discipulos omnes ad hanc concor
diam attulit . Quid ergo Parvane In Discipulis de doctrina D. Nο-mae , SS. PP, auctoritate firmata currit auctoritas An qui Discipulorum nomine gloriantur sapietatiores Magiltro se existimant, ut ejus doctrinam ita aperta praevaricatione corrumpant An vera sunt, qua: in dedecus Apostolicae auctoritatis astruunt, & 1alsa, quae ita solide S. Doctor scripsit ξ Nefas est crederet falsa sunt penitus quae sinistre scripsere illi, α vera sunt, quae D. 9mas fideliter Discipulis credenda proponit, ut Discipulorum sicut est una incontaminata fides, in i pus sit
una sententia a in his inaxiuie , quae fidem concernunt, & qu.u tam arcte cum ipsa cohaerent.
37. Inligne est ad id comprobandum, quod Eminent. Card. Lado- vicus Antonius de Noailles Archiepiscopus Parisiensis anno i ii. kr, Isit Summo Pontifici Clementi XI. Beat Me Pater: Cum intimo δε- oris sensu accepi modum illum, quem Curus n6Her Gallicanus in commitiis habitis anno tenuit occasione Consitutionis is SIT editAE adversus D eoioNum errorem I qua incipit: Vineam Domini Sa baoth,
156쪽
Dὸ i allibilitate Summi Pontificis. I a
haoth, etfam fui e S. V. diversum ab eo, quem olim Majores noΗri. occasione Consitationam d Summis Ponti cibus Innocentio x. Akκ-
andro VII. eadem in re editarum, tenuerunt . Adeὀque praefatonet S. ConHitutionem, non ed, Pisar fuit, veneratione, er obedien-ndab eodem Gero aeceptam Iuisse. eum a mente ipsius Cle ri prorsus alienum fuerit, incii mei ζω' aquilaiis esse duxi Beatitudini Vesrae , quid rei esset, aperire. Maxime eum ili em Comitiis prinfuerim , eaque de causa votorum omnium particeps, ac praecituus testis fuerim . Terior igitur l. Iu comitiis praedictis cierum n, irum .ero in animo habuisse .L Conpitutionem eodem prorsus obsequio, eademque obedientiEaecipere, edi complesti, qua Majores no ri omnes SPraedecessorum Bullas adversus DGenium acceperunt, complexιsant. 2. Clim Clarus dixit, Conititutiones Summorum Pontificum a corpore EpiscNorum acceptatas totam Ecclesiain obligare, mens ejus
con fuit, necessuriam esse hujusmodi acceptationis filemnitatem ad hoc , ut illae tamquam regulae credendi, O loquendi d Catholicis omnibus haberi debeant, licet aliquando ista Jolimnitas non mediocris esse possit utilitatis, ubi natus es error. ged ultima Pnfensarum munimenta penitus convellere, ct ipsis omne fugiam in xwris partibus, prine is ab his concesso, intercludere operae pretium esse duxit. 3. Mnsbi arrogavit Gerar, ut sanctiones Ponti ias examini suo judicandas DUAceret: sed in ipsis, ouod olim seribebant Leoni Magno ui opi Gallic
ni, gaudens,, exultans fidei suae sensuin recognovit,& ita seni per se t nutile, ut vester Apostolatus exposuit, jure laetatus est. 4. Certum i
L fuit Pontificiis Decretis adversus Ueniam nihil deesse, ut universam Ecclesiam obligent, or circa illa nec appellationem admitti, nec mutationem expectari poste, Idem O de Apsoticis adversus B um . Molivssum, cly Librum vulgὸ dictum, Les Maximes des SS. Definiti
nibus professurum fuisse Clarum existimo ,si de illis actum fulset . sinae
eum ita se habeant, edi genuinam Episcoporum nostrorum jenti utium explicent a S IV enixὰ precor , ut ita de Ecclesia Gallicana Ientiat, erillam eredat, qualem scripsit Innocentio II Sannus Bernardus, fortem in Fide, pacificam in unit te, devotam in obedientia vestra, promptam ad Iervitium: sie etiam Uecti sunt omnes Episcopi nostri. Ego veris debita vosolatui vesro obedientiae primus omnium faciam satis. Aposolicae Sedi quaνta debeam, monebunt me Religio , gratus
animus, e insita erga Romanam Eecissam reeterentia. Neque necessarius erit ad eon mandam omnimodam hanc in eam obfer vantiam meam aspectus purpura, qua honerior. Et in omnibus summa cum v seratione , summisue ohsequio exibebo me. Sanctitati, vestrae. Η isernillimum devotistiinum, dc obedientissimum Filium, dc Servum L.A.
Card. de maliles. Haec Eminentissinus lite adulationis cmnis extra controversiam nihil minus quam suspectus , quibus efiicacissimis, ae praeclarissimis verbis infallibilitatem Summi Pontificis, S ultroneam Decretis Sedis Apostolicae profitetur obedientiam, S subjectionem .
157쪽
opinionis contumacia imprudenter detinetur 3 agnoscat veraciter . quantum necelle iit inhaerere firmiter immobili Pontifici. e desinitioni, veritati, obedire humiliter ejus sacrae fundatissimae auctoritati, claud re , & obii ruere auditum indistiplinat. E, S vanissima: Qtiemellistarum falsitati, edi Schismaticae prassumptioni. Μirari enim satis non possunt, quod quidam se Angelici Doctoris profiteantur fidelissimos Discipulo , di non vereantur adversus ipsum Romani Pontificis infallibilis desiit tionis Oxcellentiam disputare, quam divinam Apostolicae veritatis legem Discipuloς docet, ut immobiles in fide sint, oc servent unitatem Spirit sis in vinculo pacis . . Od si pertinaces in hoc damnabili Schismato, cic ab Ecclesia, cit a nobis in doctrina separati eile velint; nec pri rem errorem corrigere, pinnitentiam agere, & indulgentiam petere ab eo , qui potest praestare: qubd a Schola nostra expulsi sint, non parum nobis gratularidum , sicut di gratulandum Ecclesiae dixit D. Crprianus de unit. Ecclesiae: Gratulaudum est, eum tales de Ecclesia i parantur, ne columbar , ne oves Gripi saeva sua , O venenata contagione praedentur. Cubaerere, Oco ungi non potes amaritudo cum dulcedine . caligo cum lumine, pluvia cum serevitate, puxna cum p ee , cum saecunditate sterilitas, cum fontibus siccitar, cum tranquisiit te temperias. Nemo exi Zimet, bonos de Ecclesia p e discedere. ομticum non rapit ventus, nec arborem solida radice fundatam procellata, subvertit. Inanes palea tempestate jactantur, iuvaliaeae arbores turbinis incursibue evertuntur. Hos exerratur , , percusis Iannes Θρο- solus dicens Ex nobis exierunt, sed που fueruvi ex nobis a si enim fuissent ex nobis, mansi evi utique nobiscum. Hinc haereser ωρ factae Dut frequeuter, ctitant , dum perversa mens non habet pacem , dum
prasidia Hebrians non tenet unitatem . Fieri veris haec Dominus permittit patitur, mavente propriae libertatis arbitrio, ni dum corda .er menter nostras veritatis sistr1meu examinat, probatorum ridet in- tetra maniferra luce clarescat. o quanta eorum caecitas i Sed hae edeploranda, nota disputanda . , .
Petro ad nos urique nullus Papa ex citrid Ioram1 erraverit in Fide .
39. Π Fficaeissimum contra vana Haeret scorum obstrepentium condi To menta argumentum eliditur quatenus nedum continua su eessione Fidem ab Apostolis acceptam illibatam servaverint SummT . Pontifices: verum quia omnes, qui fuerunt a Summis Pontificibus prinstr ipti , semper habiti sunt ab Ecclesia, ut Haeretici , ab eius corpore , ut memDra putrida d vulsa, & rescissa. Haeresim Cerdonis da in
vit S. 'ginus Mart yr a Marcionem, dc Valentinam, S. Eleutherrus,
158쪽
Theodorum Coriarium Victor LPraxeam Zephirinus. Contra rebaptigantes Stephanus L Contra Rinnum Ana situs I. Errores Nesorii, ejusque scripta proscripsit Caelestinus in epili. ad Conciliam Eraesinum i S. Leo sua quoque ad Synodum Chalcedonesem errores Eut chis damnavit; Δc Agatho in sua ad sextu in Concilium epistolatae relim Monothelitarum profligavit 3 sicut oc Adrianus I. errores Ic nomachorum perstrinxit. Et ut proprius ad nostra tempora accedamus. Lutheri nefandam haeresim damnavit Leo X. S. Pius m anno im . errores Baii, & poli ipsum XIII. Constitutione Promisiovis nos ae anno Is79. iterato anathemate perculsit. Urbanus VIII. suo dogmatico Decreto, In eminenti Ecelesiae Militantis Sede, librum Dustu i damnavit,quem Innocentius X. in Bulla Cum occasione anno i6sriterum proscripssit, dc post eos Alexander VII. anno I 6s6. quinque eiusdem ransenti famosas propositiones, Constitutione Ad Sacram Petri Fidem, anathematis gladio perculsit. Qui omnes, applaudente Ecclesia universali, ut fugiendi di Haeretici hahiti sunt: necnon Summorum Pontificum dogmatica Decreta ab onmi ruaevo immunia venerata sunt: sufficiebat quippe Ecclesia: universali, quid contra eorum errores sentiret Sedes Apostolica, quae semper agnita fuit, ut regula
Fidei immobilis, S reformationis incapax.4o. Hie in dubium vocari potest, an, ut sit infallibile decretum Summi Pontificis ex cathedra loquentis de rebus dogmaticis, di ad Religionem spectantibus, requiratur consensus tacitus, vel expressiis Ec clesiae Cui negative respondendum censeo ; ut enim egregie obserVat
clarissimus vir Mag. Fr. At sitis Lurini Ordinis Praedicat. Conantist Gener. Romae S. Ossicii in suo opere de In fallibilitate Summi Pontificis, in quo laudando nihil dici tam amplum, ac magnificum potest, quin pluribus partibus eius doctrina superetura Nullum, inquit ille pag.6. confeUum e pravium ,s e poneriorem involviit, aut explicat Teatur Evangelicus et nullam poHulavit antiquitas, nullum quoque Patram traditio exegit, adeo ut per mille er amplius annos ignoraverit Cathi I cur quilibet dependentiam hane Ponti ciae, immo imus Petri insultibilitatis ab alieno consenis. Exponit insuper , quanti ponderis, ac mO menti fuerit semper Hiereticis auctoritas Summi Pontificis, quem tinties ad sui patrocinium advocarunt, ut libere nefandum caput, ausu temerario, erigere pollent. Ipsi Haeretiei, prosequitur ille , etiam in asu pervicacioris tantentionis, independentem , ct absitatam in allibilitatem Papae professi sunt. Etenim Ariani Eusebianae fatiiovis, una
cum Conciliabulo Antiocheno, totum conatam, laboremque impenderunt, ut oraculum uultis Fusii PH adfirmandam eorum sententiam praeiret. Eadem vi, er ueraude Usuxi, ut unius Liberii conriantiam vincerenet rati, feeuro otio triumphare non m e , essere totus mundus, duee muriantio Imperatore, in Arianumum propenderet, nisi
Pontifex Romanas indefectibilitatis pondus unice adjecisset . diuorsum tanta cura ὶ x Uum tot stadia si 4 eo e u Ecclesiae veritasaamatis iveoxcussa pesAret a Cel Armitas judicii ab offensa alieno haber etur ae-
159쪽
cepta , quum Papa pronunciat ξ mPerant, evelint, nolint, Haeretici Agriani pertinere ad Romanum Pontificem quaestiones deride peremptorie definire, eso simul turpi μὰ errarent, cogitantes, po sie Papam haeresim . aut errorem ex calbedra docere, O Arianam prosare per diam . Et Liberius sibi probe conscius, nullatenus debere sive consilium,
e consensum, sive definitionem Concilii Ariminensis sequi, restitit petitioni O imrum Patrum subscriptioni serenuὰ es refragatus. En
quale de controversia ista , quae maxime intra Gallias orta est, vir iste clarissimus pronunciat judicium. i. Et sanesipia, & fideli attentione perlegantur ea, quae supra adduximus , luce meridiana clarius apparet, Suininum Pontificem propriori ad omnem tacitum, vel exprellum allensum Ecclesiae, elle in falli-hilem . Enimvero si a Deo constitutus est , ut omnia ad Fidem pertinentia dijudicet , & ab eodem habet italallibilitatis promissionem in judicando : ergo pro priori ad Omnem allensum Ecclesiae est animata r gula Fidei. Si Spiritus Sanctus est, qui loquitur in Summo Pontifice, per quem summam credendorum proponit, dc eXplicat: ergo cum propriori ad allensum Ecclesiae loci uatur per ipsuin, ab eodem Spiritu Sancto infallibiliter motus credenda proponit. Et tandem si Deus Summo Pontifici totius ovilis curam injunxit, cui se usque ad finem taetuli minume defecturum , & cui portas inseri numquam praevalituras promisit, cuiusque sententia, quae ligarentur in terris, dc solvi testatus est non polle nec in Coelo a quis negare potest, quod in Summo Pontifice Christus instituit Z Quis in examen adducere , aut disceptare, quae ille non humana, sed Divina decrevit sententia Z Absit, quod eorum, quae semel a Sede Apostolica iudicata est veritas, sit secundum hominum sapientiam , dc quam a seipsis inveniunt, di non ad Divinam referat ut Spiritus Sancti assistentiam. Summum Pontificem ex Cathedra loquentem secutus est allensus universalis Ecclesiae, qui fideliter acquiescit decreto illius, qui tanto coelestis gratiae ad definiendum ornatus existit, agnoscens, quod Summo Pontifice ex Cathedra loquente , S tota per ipsum loquitur Ecclesia . Quod optime agnoverunt Emi DD. Cardinales num. 3o. assidentes Concilio Romae Lateranensi a Benedicto XIII. l. record. coacto; chin enim quaesitum fuit, quae sermula subscribendi
usurpanda inret a Patribus; sub die et . Maii i as. supplicem libellum a singulis subscriptum Summo Pontifici obtulerunt, tenoris sequentis:
Irin posse tuta eonscientisi in subscriptione Actorum Concilii uti virebo
CONSENTIENs, quia evidens in Duuis ea periculum, ne maxima pugna insurgeret adversus supremam Ponti iam aucto itatem, usque ad viuuenus inferendum Amytilitae Sedis dignitati. Eo quia id praeposterὰ aeo ptum iri ab A ersariis proclive es, perindὰ ac Patres agmentes unis
eum Papa fuerint Conjudices, atque Conlegislatores a vel inde trahentes Adversarii, ut necessarsum confectarium vacuas , Aependular evadere Ponthficias Constitutiones, nisi per Patrum consensum plenum robur obtinerent. Quod urgentius sub die 29. Μati supplici repetito libello rogaverunt Sumnum Pontificem: Ne permitιat verbum coN
160쪽
D e i aVibilitate Summi Pontificis. I 33
1ENT lENs , qu)dnt Ilutentis ipsi adhibere intendunt , parati tameπ, ac prompti adsusscribendam per verbum simplex SUBsCRIPSI . qa. At cima scopus disputationis nostrae sit solitin debellare haereses circa infallibilitateni Summi Pontificis, recentem hane doctrinam, quae statuit firmitatem judicii dogmatici. ab allensu alieno de- here accipi, aliorum meliori , sapientiori judicio examinandam relinquo: illi tamen neque allentior, nec aliis allentiendum suadeo . Quare praesenti disputationi finem impono praeclarissimis verbis Agathonis Papae, qui in sua ad Imperatores Constantinum, Heracliam, bc
Tiberium Epistola , quae Ach. q. sextae Synodi lecta est, ct Aet. 8. ejusdem Sinodi a Patribus unanimiter recepta eli, infallibilitatem Summi Pontificis sequentibus verbis demonstrat: Hoec Getera Fidei regula, quaminin prosperis, ct in adversis vivaciter tenuit, ae defendit haec
Diritualis Mater veriri .tranquillissimi imperii Apodilica Christi Ecclesia, quae per Dei omnipotentis gratiam a tramite ApoΗοώeae Traditionis numsuam erravisse probabitur, nec haereticis novitatibus depravata fuccubuit, sed ut ab exordio Mei Christianae percepit ab aureori. bus Apositurum Chrisi Principibus, illibata de textus permanet, δε- eundum ipsius Domini Salviatoris Divinam pollicitationem , quam s. rum discipulorum Principi, in Sueris Evangeliis factus: Petre , Petre,
inquieus, ecce Satanas expetivit ut eribaret vos ,sicut qui cribat triticum : Ego autem pro te rogavi, ut non deficiat fides tua,'tu aliquando conversus confirma statres tuos. Confideret itaque veΗra tranquilla elementia, quoniam Dominus, edi Salvator omnium, cujus der est. qui fidem Petri non deserituram promisit, confirmare eum statres admonuit, quod Apostolicos Pontifices meae exiguitatis Praedecesseres con-
Menter fecissemper, cunctis cognitum es: quorum pusillitas mea, li. cet impar se minima, profuscepto tamen Divitis dignatione mirifieorio, pedissequa cupit exsere. Di iliaco by Cooste